Moje zdrady (Netkafejka) - Netkobiety.pl

Dziękuję Tunbergio! To ważne, co piszesz. Póki co, miotam się i kaleczę o ostre krawędzie najrozmaitszych uczuć. To, że ktoś rozstaniem robi totalny bajzel w życiu drugiego człowieka, jest do uniesienia, bo miłość to nieprawdopodobnie pojemne uczucie, które potrafi zmieścić też krzywdzicieli : - )  Gorzej poradzić sobie z całkowitą deprecjacją samego siebie, a w tym - gdyby tylko istniała odpowiednia olimpiada - byłabym złotą medalistką co najmniej w kilku kluczowych dyscyplinach...

Za dobre jak na mnie
To E.Bishop 'Ta jedna sztuka' - sztuka tracenia.
Wracam czasem do tego wiersza gdy naprawdę się czegoś obawiam.

E tam, forsa, forsa zawsze w ruchu, pewnie, że lepiej gdy w przypływie a nie odwrotnie.
A reszta - to nie stracony czas w gruncie rzeczy o ile nie przytłumi strachem na przyszłość, ale w Tobie wydaje się być tyle... hm... no nie wiem jak to ująć... żywotności (niech to tak zabrzmi) - że prawdopodobnie nawet i ten nie za fajny czas przerobisz na coś wartościowego.

A obdarzona jesteś niesamowitą intuicją jak mi się wydaje jako elementem wartości niematerialnych.
Za to zyskiem zatrzymanym będzie czas niestracony, a wycena aktywów w wartości godziwej a nie w zamortyzowanym koszcie bez utraty wartości na stałe pozostanie wysoka ponadprzecietnie .
Czyli będzie zysk nie strata, ranking wysoki, w razie konieczności dokapitalizowanie, o które nietrudno, i : dalszy rozwój jednostki zapewniony mimo historycznych wahań nastroju.

a to cos mi się przypomniało w zwiazku ze świętami bo jakos w czasie świątecznym dawno temu usłyszałam po raz pierwszy...
https://www.youtube.com/watch?v=NEMUTcQfHxo

Sądzę, że większość z nas, to okruchy lustra z "Królowej.Śniegu".
Mamy swoją przeszłość, lepszą lub gorszą, naszym zdaniem.
Każde z nas, chce nowego otwarcia.
Niektórym się nie udaje.
Przyczyn nie chcę analizować, bo to intymna własność byłych partnerów.
Przykro mi, Siostrzyczko. Tak prosto...

Bardzo Wam dziękuję, Kochani!

Niech pukający już do drzwi Nowy 2020 Rok będzie szczęśliwszy...

Dobry wieczór,

Tej nocy, w krajach Morza Wśród Ziem dzieją się cuda... We Włoszech czarownica Befana ugania się  po niebie z podarkami dla dzieci, zaś w Hiszpanii i Portugalii Trzej Królowie na wielbłądach, w tajemniczy sposób, pojawiają się we wszystkich zakątkach jednocześnie obładowani prezentami, na które wszyscy czekają z niecierpliwością...

A do nas tego wieczoru zapukała Mądrość :

Oto prawdziwy sens Epifanii, wyrażony jednoczasownikowo... ; - )

I rączy, dodałabym : - )

To pole obsiane miłością, trzeba teraz zaorać, Braciszku. Nie wydało plonu, choć natrudziłam się, by było żyzne, by mogło na nim coś pięknie wzrosnąć. I chyba właśnie dlatego, że starałam się ze wszystkich sił, że mam pewność, iż dawałam to, co miałam najcenniejszego, mogę teraz spokojnie odejść, ufając, że Niebiosa będą łaskawe i nie poczytają wielu win...

Mam się marnie, bo chciałabym zrozumieć sprawy, które nie są do pojęcia. Chciałabym miejsce obłąkanego z tęsknoty i nagłej pustki serca, zastąpić racjami rozumu, bowiem probabilistyka takich przypadków, jak mój, jest dość bezwzględna... 
---
PS Iwonko, która przesłałaś mi w swej wiadomości promyczek światła - dziękuję! Za ten przepiękny ludzki gest - dziękuję!

Dzień dobry Państwu.
Nie inaczej. Hop, na górę!
Edit:
Ponawiam zawołanie!

Dobry wieczór,

Błękitny poniedziałek za nami. I dobrze.
Ale ciekawe, czy ktoś pamięta ten utwór, który stał się dżinglem pewnej znanej audycji prowadzonej przez jeszcze bardziej znanego radiowego Niedźwiedzia, a w którym pani zgrabnie popylała na klawiszach - )))   https://youtu.be/FYH8DsU2WCk

Ściskam kafejkowe Byty od dawna już Niewidzialne i cieplutko pozdrawiam wszystkich spolaryzowanych dodatnio od Wielkiego Kosmicznego Mistrza z(NICK)ięć i pojawień, który z okolic magnetosfery wyemitował niedawno swą serdeczną odewę do nas, maluczkich ; - )))

Dobry wieczór siąpień...

Tego Bracie z Gór Zielonych nie wiem, bo to istota eteryczna, a moja wiedza o przestrzeni kosmicznej nie sięga dalej niż do Obłoku Oorta ; - )
Kosmiczny wydaje się być wolnym duchem, więc pewnie pokazuje się tam, gdzie chce...
Dowiedziawszy się, żem na uczuciowym dnie i wybieram z niego wodorosty wspomnień, przebił jonosferę niczym bolid z takim rozbłyskiem, że mój komputer się zawiesił i długo nie mógł do siebie dojść...
Ale zostawił wiadomość z prośbą o pozdrowienie wszystkich pozytywnie myślących, jak to w jego zwyczaju bywa.

To Lista Przebojów "Trójki" i dość charakterystyczna wstawka z zamieszczonego przeze mnie utworu.

A ja dzisiaj rozpływam się w muzycznej mgiełce tej ballady: https://youtu.be/8LHosKjKwwE
(Trzymajcie za mnie kciuki, bardzo proszę...)

Dobrej, snu pełnej nocki!

Chyba podobnie doszłam do tej ściany, może trzeba odpuścić i tylko przyjmować radząc sobie jak się da, nie rozumiejąc ostatecznie.

Excop , niezawodnie można Cię tu odnaleźć .

Dobry wieczór, Kochani,

Oglądałam dziś rewelacyjne zdjęcia zaćmienia Słońca, które i tak lśni w swojej warstwie koronalnej mimo czarnej, zasłaniającej jego światło tarczy Księżyca. Na dodatek jest to przepiękny widok!
Zatem jeśli nawet coś przyćmi nas całkowicie, gdy zasłoni ciemną plamą wszystkie nasze radości, my też możemy emitować światło i ciepło.
Amen. : - )))

W naszej kafejce księżycowy krajobraz... Mimo to, pozdrawiam wszystkie zakątki, tam, gdzie Wy jesteście.
https://youtu.be/ZXBiPY8wDT0

Dobry wieczór Starrowicze, dobry wieczór Braciszku,

Coraz większą mam pewność, że myśmy z jednej rodziny, skoro niebo nad głową to także dla Ciebie najpiękniejszy teatr... Może w prywatnej wiadomości prześlę Ci link do strony tego astrofotografa, bo nie chciałabym łamać regulaminu tego Forum, lub naruszać praw autorskich rejestratora tych niebiańskich spektakli...
Dziękuję Ci  za deklarację rozmowy. Samo to podnosi mnie na duchu... Bardzo podupadłam : - )))

Mocno ściskam!

Droga i miła Auroro ,smuci mnie Twoja sytuacja.    Dawne miłości choćby byłyby najpiękniejsze  nie wracają. To tylko nasze marzenia i zauroczenia ,może wiara, że możemy powtórzyć jeszcze raz miłość  z tą samą osobą i świat stanie się piękniejszy .Nie na darmo stare przysłowie mówi ,że nie wchodzimy dwa razy do tej samej rzeki. Zrezygnowałam z takiej próby chociaż  pokusa była.
Spotykamy się , jesteśmy w stałym kontakcie , między nami niewypowiedziane głośno słowa ,gesty ,spojrzenia przypominają czas ,który  przeszedł do przeszłości. Jestem szczęśliwa ,że udało nam się ocalić przyjaźń.
Garść ciepła ,osłodę dla serca podsyłam .Spróbuj  być szczęśliwą mimo wszystko.

Tuniu Miła!
Jeszcze nie umiem tak zanalizować. Jeszcze nie myślę, że to ponowne zranienie, bo odstęp pomiędzy kolejnymi epizodami tego uczucia to dwadzieścia głuchych lat, więc spotkało się dwoje nowych ludzi w niewielkim stopniu przypominających tych z czasów studiów. Nie potrafię przyjaźnić się z "byłymi" miłościami. Dla mnie są to relacje jednokierunkowe. Gdy następuje koniec, to zwykle z mojej strony jest to Hiroszima, a słowa "Będę tego najprawdopodobniej żałował do końca życia, jesteś dla mnie ważna" - brzmią jak oksymoron. Żaden kontakt, serdeczności, wymiana informacji w moim przypadku nie wchodzą w grę.
Ale dziękuję Ci za troskę, za współodczuwanie. Każdy kwant energii posyłany z serca do drugiego człowieka jest czymś niezwykłym.

https://youtu.be/i4nYM0ezSyg

https://www.youtube.com/watch?v=sHpwbh9lxxY

Dzień dobry jeszcze, bo szarość na razie tylko.
Nasza Zorzeńka obolała. I to nie dziwne. Dzwoneczka naszego ze świecą szukać należy z kolei. Podobnie, jak Przyszłości. O Ani, czy Arystokratce, już nie wspomnę.

Szef, znów się ukrył.
Nie pozwolę opaść mojemu ulubionemu tematowi na starszą stronę.
Piątek, choć 17 z groszami dopiero.

Dzień dobry tym, którzy jeszcze są i tym, którzy zawitają przypadkowo.
Pięknie, choć chłodno u mnie.
Jadę jutro do moich lasów, by zaobserwować symptomy ocieplania się klimatu.
Że Amerykanie mają inne nacje za durniów, nie dziwię się w związku z tym.
Głupcy. Tyle powiem. Świadomi tego, co gorsza.

pstryk.

Pojaw się gęściej, O'drobinko!

Ludzie, sam sobie nie poradzę!
Witajcie przed piątkiem.

I, hoop, na górę.
Witajcie w sobotę.
Wieje niemożebnie, ciepło zaś przy tym, jak na trzecią dekadę lutego.
Coś się zmieni, ale marcu zapewne dopiero.
Wiosna na krzakach. Zbyt wczesna.

Cześć Szefie!
Czas najwyższy był, byś się odezwał.
Rozumiem i nie będę naciskał.
Co do dzieci, przeżywałem to samo, więc jest nas więcej.
Trzymaj się!

Drep, drep, drep... przydreptałam Bracie na Twe wołanie. Jestem.   
Dobry wieczór!
Jeszcze wprawdzie jako "półludź" i na dodatek powalona jakimś grypilisem, ale jestem...

Siedzę na zydlu w sionce StarrKafejki, czytam wiersze Random, pstrykam pstryczkiem O' Kruszynki i myśli wiążę w supełki. Gęściutko, jeden przy drugim. A jak już powiążę to moje "kipu" istnienia, to pójdę deszczowego koncertu posłuchać, bo mistrzowsko grają...

Przygotowane przez Ciebie śledzie zjadłam ze smakiem. Dziękuję!

Dobry wieczór,

Mam nadzieję, że nie prątkujecie tak, jak ja... Nie, nie bójcie się. To nie egzotyczny wirus, nie przynoszę Wam chorób Orientu ; - )))
Tak sobie przyszłam do ulubionych kątków. Mam miód, imbir, czosneczek, syrop malinowy, rutinoscorbin... Same pyszności : - ))) I w końcu trochę wolnego czasu, bo współczesny Hipokrates z przychodni wydał mi komendę: "leżeć!" Teraz to już chciałabym komendę: "na spacer"... ; - )))

To jeszcze Państwu zanucę na dobranoc i czmychnę w piękny sen: https://youtu.be/FEW97s-cVko

Tunbergio Złocista!

Nie tylko otwieram, ale nawet wybałuszam : - )))
Dziękuję za dobre życzenia! Na wszelki wypadek zdezynfekuj komputer po wylogowaniu ze StarrKafejki ; - )))

Bardzo piękna i bardzo dramatyczna jest ta muzyczna opowieść o Joannie. Moja historia to kaszka z mleczkiem, w porównaniu ze "złym snem", pustoszeniem życia przez całe lata, "odbieraniem kolorów", lękami i cieniami, o których mowa w tej balladzie. Ja nie byłam krzywdzona tak, jak adresatka tego utworu. Ja po prostu nie byłam kochana, a przynajmniej od pewnego momentu, (który przegapiłam),  nie z taką siłą z jaką sama kochałam. To, czego nie dostawałam w tej relacji, to sobie albo wyobrażałam, że dostaję pod inną postacią, albo usprawiedliwiałam i naiwnie czekałam, że z czasem będzie mi dane... Byłam tak zajęta inwestowaniem w tę miłość, rekompensowaniem zaistniałych okoliczności, zwłaszcza w ostatnim roku, gdy miał problem z pracą, przechodził operację, że nie spostrzegłam, że "Nowy Świat" wcale tego nie chce... Zanim to do mnie dotarło spędziłam wiele miesięcy starając się być jeszcze lepszą wersją siebie, nie rozumiejąc słów krytyki moich działań, czy zniechęcenia i odbierając je wyjątkowo boleśnie, ale nie robiąc z tym nic, co powinno się robić w takich sytuacjach. A potem przeżyłam szok, iż wszystko poszło na marne i że dla niego miało tak znikomą wartość... 
Obecnie usiłuję dociec nie dlaczego to wszystko runęło, ale dlaczego "oślepłam" i wyłączyłam poziom "ratio". Tyle, że takie rozumienie nie przychodzi dlatego, że ja sobie tego życzę, że nad tym pracuję i uzurpuję prawo, by wiedzieć, ale dlatego, że każdego dnia, dzielący mnie od tych wydarzeń dystans, odsłoni, z czasem, pole widzenia, które dziś jest jeszcze niedostępne emocjonalnie i intelektualnie.

W każdym razie bardzo Ci za tę piosenkę dziękuję, a zwłaszcza za śniadanie, o którym w niej mowa ; - ) Potrzebuję niewiele: kubek mleka, dwa herbatniki i parę orzechów... Dasz??? ; - )
---
Mój paszport stracił ważność pod koniec ubiegłego roku. I Ty i ta pani przekonałyście mnie, że warto wyrobić nowy... : - ))) https://youtu.be/ADwu5IssZFk

Wracamy na górę?
Wracamy. W piątek. Dobry wieczór

No i dojechałam... wracam do nocnego odsłuchiwania...
https://www.youtube.com/watch?v=u29LG7bkjhM

Dobry marzec, Państwu ; - )

Nie przepadam za afirmacjami, Braciszku. No chyba, że należą do Adama Asnyka, a ta chyba jednak nie wyszła spod jego pióra ; - )))

Kiedy czytam forumową kronikę zdrad i rozstań lub kiedy spojrzę wstecz na moje "końce świata" i nie piszę tu teraz o ostatnich wydarzeniach, w żadnej z tych sytuacji nie widzę wzmocnień. Przeciwnie, długi proces powstawania, odradzania się, powolnego podnoszenia głowy i ostatecznego zaakceptowania, zazwyczaj z wielkim bólem (choć rozmaicie wyrażanym) tego, co się stało. Jeśli chodzi o mnie, to z samym faktem godzę się najprędzej, gorzej jest z pamięcią. Moja pamięć głęboka uwita jest z detali. Głównie miejsc, barw, asocjacji, czasem dźwięków. Uzdrowienie przychodzi do mnie nie wtedy, kiedy już nic nie czuję, ale wtedy, kiedy przestaję pamiętać i kiedy moja pamięć już nie przechadza się po tych wszyskich malowniczych miejscach, nie odtwarza numerów tramwajów, gatunków kwiatów w ogrodzie botanicznym, wzoru na posadzce, światłocieni Alhambry, wielkiego młyńskiego koła w lunaparku, którego się bałam, kształtu pudełka z przyprawami, nazwiska sympatycznych sąsiadów z góry... Błogosławione zapominanie. Dlatego pozwolę sobie nieco zmienić tę cytowaną przez Ciebie frazę na: co nas nie zabije, to.... dobrze. Dobrze, że nie zabiło, choć mogło...

Fajnie, Random, że wróciłaś. Witaj w domu! Upiekłam dziś drożdzowe z jabłkami i kruszonką. Jest jeszcze ciepłe. Skosztujesz?
Piosenka jest bardzo nastrojowa i przenika horyzont wielkich, trudnych ludzkich spraw.
Zostaje jeszcze to: https://youtu.be/yt5UZ4UK9fA

Miłej niedzieli, Kochani!

Mniam, dzięki, drożdżowe domowe - to bajka i sztuka w jednym .
No i przypomina dom.
Najbardziej to drożdzowe ze śliwkami i kruszonką, mojej Cioci, mi sie przypomina, na samo wspomnienie - przychodzi spokój i chęć naśladownictwa. A ja odkładam takie rzeczy na potem - pewnie niesłusznie...

Siedzę ja sobie z moim plebejskim wirusem bez korony, który jakoś nie chce mnie opuścić, a tu nagle takie piękno niespodziewanie się przytrafiło: https://youtu.be/kmWCAvCRJ1o
Myślę, że to jest właśnie ten moment, w którym obecnie jestem.
Toczka w toczkę...
Gdy człowiek już wie, że ani tą łodzią wypłynąć już się nie da, ani ryb z niej ułowić...

Jak to dobrze, że ktoś maluje takie pejzaże duszy pędzelkiem muzyki!

Dobrej nocy, Kochani!
a.b

Na górę więc kolejny raz.
Dzień dobry.