nietolerancja - poczuliście to kiedyś na własnej skórze? - Netkobiety.pl

Nie przesadzasz, a gdzie chociażby kultura osobista? Przecież nie spotykam się z wrogiem, tylko ze znajomym.
Niby dlaczego biernie akceptować nietolerancję? W imię inności, czy w imię jednolitości? A jak tłumaczysz np. zamachy terrorystów islamskich - ignorować, że chcą (i zastraszają), by wszyscy stali się wyznawcami Allacha?
Nie mówię, o tak wielkiej skali, ale przecież nietolerancja od czegoś się zaczyna, pytam się o tę mikro skalę - nasze życie codzienne.

tak, zgadzam się - niewiedza
czyli nadzieja w edukacji - poznam, zrozumiem nie będę agresywny ... bo, przestanę się bać
ale czy wystarczy?

A czy koniecznie trzeba być tolerancyjnym? Koniecznie trzeba akceptować wszystkie inności i się nimi zachwycać? Europie ta tolerancyjność już zaczyna się czkawką odbijać.
Mogę szanować innego człowieka za to, że jest człowiekiem, ale czy naprawdę nie mogę już powiedzieć, że mi się coś nie podoba w jego poglądach czy specyficznych zachowaniach?

Wiem,że w kraju gdzie 70% społeczeństwa uważa,że Żydzi zabijają/zabijali katolickie dzieci w imię jakichś,niepojętych religijnych obrzędów trudno żyje się Żydówce.
Próbowałam jakoś się wtopić- skończyłam katolicką uczelnię,zostałam matką chrzestną dziecka przyjaciółki,nawet parę razy przyjęłam księdza i byłam w kościele bo mam męża katolika i zgodziłam się by wychowywał córkę w tej religii.
Jednak odkąd,parę lat temu byłam an pogrzebie mojej żydowskiej babci w Izraelu i spotkałam się z moją rodziną stwierdziłam,że mam dość dostosowywania się.
Ostatnio na tym tle miałam dwie nieprzyjemne sytuacje.Moja przyjaciółka spędzała z mężem sylwestra u nas i jakby zapomniała,że nie jestem katoliczką.Zrobiła aferę kiedy powiedziałam,że ja się z nimi do kościoła nie wybieram.Pierwszego stycznia jest jakieś katolickie święto a ona nie wiedziała nawet jakie.Ale iść trzeba,no i jak to możliwe,że oni idą,idzie mój mąż z córką a ja nie!?
Skoro wzięłam ślub katolicki,skoro jestem chrzestną matką jej córki to zakładała,że stałam się przykładną katoliczką.
Nie było to miłe...
Kolejna sytuacja: mąż chciał przyjąć księdza.Ponieważ miał przyjść rano nie chciałam robić akcji i gdzieś wyjeżdżać więc zostałam.
Było to w naszym domu na wsi,gdzie przyjeżdżamy na wakacje i czasem na święta czy sylwestra.
Na dole mieszkają moi teściowie.Ksiądz przyszedł a z nim...mój teść.
Od razu zaczął coś tam gadać,że syn chodzi z wnuczką do kościoła a synowa nie chodzi.
Powiedziałam księdzu,że nie jestem katoliczką,że wychowałam się w wyznaniu mojżeszowym ale raczej nie praktykuję-bardziej pokazuję córce jak wygląda judaizm.
Na co mój teść,że przecież wzięłam ślub katolicki więc go oszukałam bo on myślał,że ja katoliczką będę.Nic się nie odezwałam bo widzę,że ksiądz chce uciekać.
Powiedziałam mężowi,że ja już więcej nie będę na wizycie księdza i poszłam do teścia by powiedzieć,że nie ma prawa się wtrącać do moich osobistych spraw.
Wybuchła dzika awantura,mąż mnie poparł i szybko się ewakuowaliśmy do naszego domu w mieście.

Jak widzisz Averyl- Twoja sytuacja- głupawe śmieszki przy mojej jest całkiem do przyjęcia:)
Zastanawiam się dlaczego jestem tak atakowana przez zagorzałych katolików.Ja przecież nic do nich nie mam,nie obrażam,nie prowokuję...

świetnym miejscem pokazującym brak tolerancji jest, to FORUM
chociaż internet, jest wyjątkowym miejscem hejtowania ...

Po przeczytaniu wypowiedzi gojki102, tak się zastanawiam, czy to, że nie przeszkadza mi że ktoś czegoś nie robi, lub robi - to jest tolerancja, czy po prostu obojętność...?
Na zasadzie - nie chodzisz do kościoła - wisi mi to - twoja sprawa, czy - nie chodzisz do kościoła, ale nie będę robić ci żadnych uwag, bo trzeba być tolerancyjnym, bo tak wypada....
Może taka nietolerancja w różnych kwestiach jest wyrazem zainteresowania naszą osobą. Często negatywnego, upierdliwego, ale zawsze

W stosunku do mojej osoby spotkałam się z ogromną nietolerancją. Przez to, że nie jestem tak 100% "made in Poland". Mam ojca Bułgara, mama jest Polką; i imię, i nazwisko mam niepolskie. Z tego tytułu, szczególnie za dzieciaka, spotykałam się z wieloma docinkami. Teraz tez tak bywa, bo wielu Bułgarów robi niezłe przekręty w PL. Poza tym jest jakieś dziwne przekonanie, że Bułgarzy to brudasy i złodzieje. Inni z kolei śmiali się z tego, że nie mam polskiego imienia/nazwiska etc.
Nigdy nie biorę tego do siebie, tutaj się wychowałam, dzięki temu mówię i piszę płynnie po polsku. Przy matce polonistce nie miałam szans, aby mówić/pisać niepoprawnie. Czasami zresztą przyłapuję się na tym, że jako półkrwi Polka znam lepiej gramatykę i wymowę niż niektórzy Polacy. I ich notorycznie poprawiam w ustronnym miejscu. ;-)

Sama staram się być tolerancyjna wobec różnorakiej inności. Przebywanie wśród ludzi, którzy wyśmiewają się z czyjegoś np. pochodzenia, uczy podejścia. Ale jak wiadomo - wszystko ma swoje granice.

Przeczytałam Wasze posty i na koniec nasunęła mi się myśl, którą od pewnego czasu dosyć często przytaczam: najważniejsze jest, aby umieć się pięknie różnić.
Komentarz wydaje się zbędny.

W moim poście odniesienie się do religijnego pochodzenia gojki było tylko przykładem.
Chodziło mi o to, czy tolerancja nie ma czasem drugiego dna jakim jest obojętność. Na zasadzie - mówię, że jestem tolerancyjny i akceptuje inną wiarę, inny model odżywiania, inna orientację seksualna itp, a myślę: "a ma gdzieś twoje poglądy, bo wogóle mnie nie interesujesz i jesteś mi obojętny:.

bbasia, to ja juz osobiscie wole taka obojetna tolerancje i wolnoc Tomku w swoim domku, jakiej np. obecnie doswiadczam i wcale nie narzekam, niz te tolerancje zza oplotkow kazdej sasiadki na wsi "pani, a widziala pani ... )". Oj nie, juz takiej "troskliwosci" doswiadczylam i podziekuje na stojaco.

W niczym. Moja znajoma wziela slub katolicki z luteraninem i nikt go do odejscia od wlasnej wiary nie namawial ani tego nie oczekiwal. Jedynie musieli przez nauki przejsc.
Religia to nie para skarpetek, zeby ja sobie zmieniac ot tak sobie, zeby mi do torebki pasowala. Albo do lepszego samopoczucia tescia, sasiadow czy ksiedza z danej parafii. Co to bylaby za wiara i religia, gdyby ja tak zwyczajnie porzucac, bo komus sie ona akurat nie podoba?

Tylko co ma do tego Twoje stwierdzenie,że oszukałam teścia? Tu akurat chyba najmniej istotny jest fakt, w jakich okolicznościach została chrzestną.
On nie zna mojej przyjaciółki,nie wie,że jestem chrzestną matką jej córki.Więc jak mógł się poczuć oszukany?

No ja właśnie dlatego spytałam, bo raz, że nie byłam pewna, czy coś mi się nie pomyliło, a dwa - wtedy mogłaby mieć pretensje. Skoro jednak zostałaś matką chrzestną "z łapanki" , to ee...

A co do nietolerancji - najbardziej jestem wrażliwa na tę dotyczącą osób homoseksualnych. Wprawdzie mnie samej to nie dotyka, ale znam sporo osób homo, w tym jedna z nich to mój najlepszy przyjaciel i jak pojawiają się jakieś stereotypy na ten temat albo okazywanie niechęci/wrogości, to... cóż, tego ja nie toleruję.

Zgadzam się z Tobą, ale obserwację z życia codziennego temu zaprzeczają: czym się zajmują już nawet nie plotkarskie portale internetowe, ale informacyjne? Pierwszy gej prezydent miasta, nieślubne dzieci Kalisza, Korwina, czy Grodzka - to baba czy chłop , co powinien mieć między nogami Kubuś Puchatek... itd Człowiek słucha, czyta, ogląda, a potem zastanawia się, czy chłopiec z sąsiedztwa o zniewieściałych ruchach... ma chłopaka, bo przecież  nigdy, nikt z dziewczyną go nie widział... itd
Takie zachowania przechodzą do życia codzienne, a potem już łatwiej myśleć stereotypami,  tak jak Igla16 napisała, skoro ma bułgarskie nazwisko, to pewnie jest jak większość Bułgarów jest gorsza, a na pewno inna... czyli gorsza bo Polacy to zawsze są czyści i nigdy nie kradną.

Igla16 napisała ciekawą rzecz - skąd u dzieci już poczucie, że jak ktoś ma na nazwisko Kowalski, Michalski, Kucharski, itp to dobrze, a jak obco brzmiące to źle? Skąd już u małych dzieci rodzi się nietolerancja i jak z takich dzieci mają wyrosnąć otwarci, tolerancyjni ludzie?

Małym dzieciom jest wszystko jedno. Małe dzieci mogą się jedynie zdziwić. Małe dzieci mają jednak uszy, najczęściej doskonały słuch i błyskawicznie się uczą. Małe dzieci mają też obok siebie dorosłych, którzy przekazują im prawdy obowiązujące (a w czasie, gdy dzieci są małe, dorośli ich otaczający cieszą się niepodważalnym autorytetem).
I często, gęsto, owi dorośli przekazują wiedzę o tym, że 'inny' to zły, to wróg, że należy go tępić, trzymać się od niego z daleka. Tym 'innym' może być każdy, inaczej ubrany, innego koloru skóry, inaczej zachowujący się, mający inne poglądy. Z tak wychowanych dzieci wyrastają osoby lękliwe, dla których każdy 'inny' jest zagrożeniem.

Są też, na szczęście tacy dorośli, którzy swoim dzieciom mówią "zobacz, 'inny', warto poznać". To one są ciekawe świata, to one nawiązują znajomości, to one mają szerokie horyzonty.

Nie. Na szczęście. Każdy z nas ma rozum i może go użyć zgodnie z przeznaczeniem. Może pomyśleć i powiedzieć sobie "Rodzice myśleli tak, ale moim zdaniem mylili się. Moim zdaniem 'inny' niczym mi nie grozi. 'Inny' to dla mnie szansa na poznanie. Jestem ciekawa/ciekawy 'innego'".

Wielokropek - można, ale czy wielu używa rozumu ?
Zobacz, pierwsza reakcja ludzi jak Gojka napisała, że jest matką chrzestną! Przecież w życiu na ogół nie masz okazji, by wytłumaczyć się, że to jest inaczej niż się to wydaje, że są jakieś okoliczności. Jak przeczytasz sobie początek dyskusji, to raczej są tam zdania - taki (nietolerancyjny) świat jest i należy się z tym nauczyć żyć. Ludzie raczej nie stawiają sobie granicy, nie myślą o tym, że taka ciekawość, na granicy wścibskości, czy wartościowania - ma pewne cechy nietolerancyjności, że takie wzorce zachowania są przekazywane naszym dzieciom.

"Świat" jest nietolerancyjny i zawsze będzie. Nigdy nie będzie idealny.
My możemy go uczynić nieco mniej nietolerancyjnym.

Sama nieraz łapię się na stereotypowym myśleniu, ale póki sobie z tego zdajemy sprawę, to nie jest źle.

Właśnie - kij ma dwa końce
Ucząc dzieci otwartości, nie można zapominać o przestrzeganiu. Ale nie straszeniu.

Coś Ty taki zgorzkniały Pitagoras?

Wiecie co, sprawa jest wielce intrygująca z czysto poznawczego punktu widzenia.
Wy tu wychodzicie z założenia, że dziecko to jest tabula raza, a wszelkie antypatie wobec inności wynikają ze złego przykładu dorosłych.
A mi się wydaje, że człowiek ma instynktownie wbudowaną niechęć do inności i dziwności jako czegoś potencjalnie niebezpiecznego.
To wersja instynktu samozachowawczego.

A czy nietolerancja dla nietolerancji jest czymś złym, czy wręcz przeciwnie?

nie ty jedna
ale może u nas ten instynkt samozachowawczy, kiepski ...

Niestety z wykształconych ludzi też wychodzą prymitywne zachowania. Myślę, że ukończenie szkół nie jest żadną podstawą do oceny jego zachowania, a może nawet wychowania...? Ja nie lubię pić wódki i nie raz byłam uznawana za kosmitkę, która odmawia tak cudownego trunku. Nawet byłam przez to wytykana palcami ze słowami "Patrz jaka paniusia, wódka jej obrzydliwa" albo w trakcie imprezy, gdy piłam wino żywcem podtykano mi wódkę pod nos i dla nikogo nie liczyło się, że nie chcę i nie lubię. Potem wychodziły z tego nie przyjemności...

Ooo zaciekawilas mnie. Wiekszosc kobiet jakie ja znalem w Pl, bylo bardzo oburzonych zwiazkami poligamycznymi. Zaakceptowalabys bycie czwarta lub trzecia zona/partnerka jednego mezczyzny? A moze bardziej preferujesz wielomestwo ( ale na taki uklad zaden heterosexualny facet sie nie zgodzi, swoim haremem i zonami nie dzieli sie z innymi mezczyznami ;-) )

To jest prawda i wynika z ludzkiej sexualnosci i biologii. Koszt reprodukcyjny samcow jest niewielki, w zasadzie moze sprowadzic sie tylko do zaplodnienia i tych zaplodnien moze byc b. wiele nawet w ciagu dnia. Ze wzgledu na ten niski koszt strategia sexualna mezczyzn jest poligamia i zaplodnienie jak najwiekszej liczby samic. Z kolei koszt reprodukcyjny dla kobiet jest bardzo wysoki - raz, ze kobieta jest plodna tylko kilka dni w miesiacu, dwa ze po zaplodnieniu jej zdolnosc reprodukcyjna zostaje zablokowana na okolo rok, a trzy ze ciaza i karmienie wiaze sie dla niej z dlugim wysilkiem i dyskomfortem. Z tego powodu strategia sexualna kobiet jest hipergamia czyli bycie zaplodniona przez jak najlepszego samca, ktory dostarczy najlepszych genow i zapewni najlepszy byt potomstwu. Bardzo wyraznie widac to u ssakow innych gatunkow, gdzie nie ma nadbudowy cywilizacyjno-kulturowej jak u ludzi - samce walcza o samice, ten ktory wygra - zapladnia. Gdy przywodca stada zostanie pokonany, samice kopuluja z nowym zwyciezca. Stad tez najlepszy uklad z biologicznego punktu widzenia, to jeden mezczyzna + kilka kobiet "na wlasnosc":-) Zreszta zwiazek malzenski zostal stworzony w celu usankcjonowania prawa wylacznosci i wlasnosci do kobiety. Malzenstwo jest sygnalem : ta kobieta/mezczyzna jest zajata/ty i wara ci od niej/niego.
Poza tym, czy Ty przypadkiem nie mylisz poligamii z promiskuityzmem?

Btw. Wdg mnie monogamia jest lepsza od poligamii bo jest najbardziej uczciwym zwiazkiem - nie mozna kochac kilku kobiet jednoczesnie.

Jasne, powodem wchodzenia w zwiazki nie musi byc chec plodzenia potomstwa, ale czesto to nasz prymitywny, gadzi mozg kaze gonic za nowymi partnerkami i partnerami.
Jezeli bylas w  poliandrii, to partnerzy musieli byc wyjatkowo zaburzeni psychicznie albo byli bisexualni.
Sorrki za ten offtopic. :-)

Nazywanie kogos bisexualista lub zaburzonym to obraza?
Poza tym, Ty nie bylas w zwiazkach poligamicznych, bo poligamia to malzenswto,ewentualnie zwiazki formalne w ktorych nie ma zgody na sex poza malzenstwem. Wspolzycie w przypadku poligamii jest dozwolone tylko ze wspolmalzonkami, inaczej jest to zdrada. U Ciebie to byl promiskuityzm w czystej postaci - ludzie sa w takich zwiakach nawet po kilkadziesiat lat. 
Dobra koniec z offtopem :-)

O Fahkir, uproszczone modele prowadzą w najlepszym razie do kompromisów. Nie ma co się spierać z doświadczeniami innych argumentując ?To jest prawda i wynika z ludzkiej sexualnosci i biologii?. Zwłaszcza używając koniunkcji, czy jak kto woli iloczynu newtonowskiego (wszystkie seksualne zachowania homo sapiens X wszystkie modele biologii ewolucyjnej).

Np. takie twierdzenie: heteroseksualizm (też) jest logiczny, prawdziwy i wynika z ludzkiej seksualności i biologii. A kto mądry powie, że to twierdzenie obejmuje zbiór wszystkich obserwacji, i dla całego tego zbioru jest prawdziwe? Nikt, bo nie jest prawdziwe. Bo to twierdzenie w żaden automagiczny sposób nie "zniknie" orientacji homo.

Jeżeli ktoś mówi, że obserwuje jeszcze inne zachowania, to pozostaje Ci tylko albo w to uwierzyć albo nie.
=> : ?To jest prawda >bo< wynika z mojej wiary? lub ?To nie jest prawda >bo< nie wynika z mojej wiary?

To nadal nie bedzie poligamia. Tym bardziej, ze poliamoria nie wyklucza slubu. W poligamii mezczyzna moze miec wiele zon, albo kobieta wielu mezow (poliandria). Natomiast poliamorie moga tworzyc osoby tej samej plci, lub bisexualne, co juz wyklucza poligamie. Poza tym poliamorysci moga zyc w otwartych zwiazkach, natomiast kontakty sexualne spoza wielomalzenstwa sa w poligamii niedopuszczalne.

Sorry, ale masz problem z czytaniem ze zrozumieniem. Poligamia to nie tylko wielozenstwo (poligynia ), ale tez wielomestwo (poliandria)
Prosze definicja z pwn:
http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/poligamia;3959457.html

"poligamia [gr.], malzenstwo miedzy jednym mezczyzna i wiecej niz jedna kobieta (poligynia) albo tez miedzy jedna kobieta i wiecej niz jednym mazczyzna (poliandria);"
Zreszta nawet na angielskiej wiki masz napisane, ze poligamia jest zjawiskiem zupelnie innym niz poliamoria, ktora uznaje wolne zwiazki oparte najakis hedonistycznych pragnieniach. Ty poligynistow w to nie mieszaj, colego.
Eot.