Zdobywanie nieśmiałego faceta. Słusznie robi się z nich ciepłe kluchy? - Netkobiety.pl

forumowiczka_89 napisał/a:

wilczysko napisał/a:

Tu się nawet nie ma co zastanawiać. Dzwoń do niego !! Sprawisz mu przyjemność tym, że po pomoc skierujesz się do niego. Poczuje się na pewno dla Ciebie ważny A przy okazji dowiesz się czemu się nie odzywa.

Miałeś rację, ucieszył się, że z prośbą o pomoc zwróciłam się akurat do niego:) I oczywiście mi pomógł. Przy okazji przekonałam się, że można na niego liczyć:)

No a wyszło czemu się nie odzywał ?

forumowiczka_89 napisał/a:

wilczysko napisał/a:

No a wyszło czemu się nie odzywał ?

Niestety, nie wyszło. Z niego jest bardzo ciężko wyciągać tego rodzaju informacje. Czasem powie po jakimś czasie sam z siebie.

No trudno. Ten typ widocznie tak ma. Ale za to teraz masz pretekst, żeby mu się odwdzięczyć za pomoc Zwłaszcza jeśli by znów zamilkł na dłużej.

wilczysko napisał/a:

No i jak się sytuacja rozwija ?

Mamy kontakt SMS-owy, ale on na razie nie zaproponował żadnego spotkania. Nie wiem, czy samej wyjść z inicjatywą, czy jeszcze chwilę poczekać, bo jest w trakcie przeprowadzki, ale wciąż będziemy mieszkali blisko siebie.

Mam wyjątkowego pecha. Wczoraj na Facebooku aktywizował się mój kolega z podstawówki, którego nie widziałam na oczy od czasów liceum. Aktywizował to za mało powiedziane - on zaczął mi komentować różne statusy w taki sposób, jakbyśmy mieli ze sobą super kontakt. On to widział i czuję, że mogą być z tego kłopoty.

wilczysko napisał/a:

forumowiczka_89 napisał/a:

Mam wyjątkowego pecha. Wczoraj na Facebooku aktywizował się mój kolega z podstawówki, którego nie widziałam na oczy od czasów liceum. Aktywizował to za mało powiedziane - on zaczął mi komentować różne statusy w taki sposób, jakbyśmy mieli ze sobą super kontakt. On to widział i czuję, że mogą być z tego kłopoty.

Rozbrój bombę zanim wybuchnie. Przy najbliższej rozmowie sama niby mimowolnie opowiedz mu o tym koledze. Możesz wyrazić zaskoczenie, że koleś z którym nie masz żadnego kontaktu nagle stał się tak aktywny. Swoją drogą może tu być coś na rzeczy. Może wpadłaś mu w oko i chce odświeżyć kontakt ?

Chyba tak zrobię, też myślałam o tym, aby z nim o tym w jakiś sposób porozmawiać i wyrazić zdumienie, bo on naprawdę może coś sobie pomyśleć. Już raz tak miałam - kolega napisał, że przyjeżdża do rodzinnego miasta i żeby się spotkać, on to widział i przez cały miesiąc do tego nawiązywał.

wilczysko napisał/a:

forumowiczka_89 napisał/a:

Chyba tak zrobię, też myślałam o tym, aby z nim o tym w jakiś sposób porozmawiać i wyrazić zdumienie, bo on naprawdę może coś sobie pomyśleć. Już raz tak miałam - kolega napisał, że przyjeżdża do rodzinnego miasta i żeby się spotkać, on to widział i przez cały miesiąc do tego nawiązywał.

No to wiesz już co trzeba zrobić. Swoją drogą troszkę zazdrości mu chyba nie zaszkodzi

W jego przypadku zazdrość nie jest najlepszym rozwiązaniem, bo wtedy zamyka się w skorupie i w ogóle nie chce rozmawiać albo wypomina mi tę akcję przez miesiąc.

wilczysko napisał/a:

forumowiczka_89 napisał/a:

W jego przypadku zazdrość nie jest najlepszym rozwiązaniem, bo wtedy zamyka się w skorupie i w ogóle nie chce rozmawiać albo wypomina mi tę akcję przez miesiąc.

On się zazdrości nie pozbędzie. Chodzi o to, żeby nauczył się o tym mówić.

Tak by było najlepiej, na razie to jest albo obraza i ograniczenie kontaktu, albo wypominanie: bo ty zawsze spotykasz się z jakimś kolegą.

Chciałam zapytać o pewną kwestię. Czy jeśli zrobię mu jakąś niespodziankę z okazji Dnia Chłopaka to zostanie to potraktowane jako miły gest, czy istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że go wystraszę?:)

PS Bomba chyba została rozbrojona. Dałam mu do zrozumienia, że mam problem z namolnym kolegą.

forumowiczka_89 napisał/a:

wilczysko napisał/a:

On się zazdrości nie pozbędzie. Chodzi o to, żeby nauczył się o tym mówić.

Tak by było najlepiej, na razie to jest albo obraza i ograniczenie kontaktu, albo wypominanie: bo ty zawsze spotykasz się z jakimś kolegą.

Chciałam zapytać o pewną kwestię. Czy jeśli zrobię mu jakąś niespodziankę z okazji Dnia Chłopaka to zostanie to potraktowane jako miły gest, czy istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że go wystraszę?:)

PS Bomba chyba została rozbrojona. Dałam mu do zrozumienia, że mam problem z namolnym kolegą.

Ja bym to odebrał jako miły gest. No chyba, że planujesz coś naprawdę wystrzałowego Czego miałby się wystraszyć ? Przecież Wasze intencje są dla Was jasne.
Dobrze, że rozbroiłaś bombę. Obawiam się, że Twoi koledzy zawsze będą stanowić dla niego jakiś problem. Może poza tymi, którzy są w parach.

Az szok jak trafnie wyrazasz to, co ja mysle i czuje! O mnie nawet bliscy mowia, ze jestem takie ADHD I strasznie trudno mi czekac na cos, co moze przeciez nie nadejsc. Ale czuje w sobie, ze nie moge tego zostawic, nie teraz...
Apropo przestojow. Znam to doskonale! Na poczatku odbieralam to jako olewanie mnie, ale w pewnym momencie pomyslalam, ze znam go na tyle dobrze i wiem, ze on po prostu musi miec ten swoj czas na przemyslenie, przetrawienie i na cos, co jest tylko jego. Ja robie wszystko na juz i zrozumienie tego jest trudne, choc nie niemozliwe. Podam przyklad. Calkiem niedawno po moim pytaniu o cos zupelnie niewielkiego nastapil prawie tydzien calkowitej ciszy z jego strony. Mysli typu: moze cos nie tak zrobilam, moze go czyms urazilam pojawily sie same, ale ogarnelam sie i pomyslalam, ze nie moge tak sama siebie sabotowac. Jestem uczciwa, szczera, dobra, wiec nie ma powodow do obwiniania sie. Jesli ta cisza jest zwiastunem jego rezygnacji ze mnie, to jest to jego decyzja i ja nie mam na to wplywu, wiec niech sie dzieje. Korcilo mnie, zeby napisac, czy wszystko ok, ale on musi wiedziec, ze oprocz tego, ze jestem za nim, jestem tez dumna i kocham siebie. Po tygodniu napisal, ze przeprasza, ze sie nie odzywal, ale mial jakies sprawy do ogarniecia. Ja na luzie odp jakims zartem i wtedy dostalam wiadomosc od niego z taka fajna propozycja, ze az zaniemowilam. Nawet pomyslalam: to ty sie chlopak caly tydzien zbierales, zeby mi to zaproponowac haha! Nie chce pisac konkretnie, co on powiedzial, ale to swiadczy o tym, ze chce byc blisko mnie. Ktos z boku moze smialo stwierdzic, ze on mnie olewa, ale teraz juz wiem, ze tak nie jest.
Z kims takim trzeba naprawde miec wyczucie.
Wyzej ktos pytal, czy nie jest gejem, a ile to razy ja myslalam, ze moze jest Ale to dawno bylo...

Az szok jak trafnie wyrazasz to, co ja mysle i czuje! O mnie nawet bliscy mowia, ze jestem takie ADHD I strasznie trudno mi czekac na cos, co moze przeciez nie nadejsc. Ale czuje w sobie, ze nie moge tego zostawic, nie teraz...
Apropo przestojow. Znam to doskonale! Na poczatku odbieralam to jako olewanie mnie, ale w pewnym momencie pomyslalam, ze znam go na tyle dobrze i wiem, ze on po prostu musi miec ten swoj czas na przemyslenie, przetrawienie i na cos, co jest tylko jego. Ja robie wszystko na juz i zrozumienie tego jest trudne, choc nie niemozliwe. Podam przyklad. Calkiem niedawno po moim pytaniu o cos zupelnie niewielkiego nastapil prawie tydzien calkowitej ciszy z jego strony. Mysli typu: moze cos nie tak zrobilam, moze go czyms urazilam pojawily sie same, ale ogarnelam sie i pomyslalam, ze nie moge tak sama siebie sabotowac. Jestem uczciwa, szczera, dobra, wiec nie ma powodow do obwiniania sie. Jesli ta cisza jest zwiastunem jego rezygnacji ze mnie, to jest to jego decyzja i ja nie mam na to wplywu, wiec niech sie dzieje. Korcilo mnie, zeby napisac, czy wszystko ok, ale on musi wiedziec, ze oprocz tego, ze jestem za nim, jestem tez dumna i kocham siebie. Po tygodniu napisal, ze przeprasza, ze sie nie odzywal, ale mial jakies sprawy do ogarniecia. Ja na luzie odp jakims zartem i wtedy dostalam wiadomosc od niego z taka fajna propozycja, ze az zaniemowilam. Nawet pomyslalam: to ty sie chlopak caly tydzien zbierales, zeby mi to zaproponowac haha! Nie chce pisac konkretnie, co on powiedzial, ale to swiadczy o tym, ze chce byc blisko mnie. Ktos z boku moze smialo stwierdzic, ze on mnie olewa, ale teraz juz wiem, ze tak nie jest.
Z kims takim trzeba naprawde miec wyczucie.
Wyzej ktos pytal, czy nie jest gejem, a ile to razy ja myslalam, ze moze jest Ale to dawno bylo...

wilczysko napisał/a:

Melasia napisał/a:

Az szok jak trafnie wyrazasz to, co ja mysle i czuje! O mnie nawet bliscy mowia, ze jestem takie ADHD I strasznie trudno mi czekac na cos, co moze przeciez nie nadejsc. Ale czuje w sobie, ze nie moge tego zostawic, nie teraz...
Apropo przestojow. Znam to doskonale! Na poczatku odbieralam to jako olewanie mnie, ale w pewnym momencie pomyslalam, ze znam go na tyle dobrze i wiem, ze on po prostu musi miec ten swoj czas na przemyslenie, przetrawienie i na cos, co jest tylko jego. Ja robie wszystko na juz i zrozumienie tego jest trudne, choc nie niemozliwe. Podam przyklad. Calkiem niedawno po moim pytaniu o cos zupelnie niewielkiego nastapil prawie tydzien calkowitej ciszy z jego strony. Mysli typu: moze cos nie tak zrobilam, moze go czyms urazilam pojawily sie same, ale ogarnelam sie i pomyslalam, ze nie moge tak sama siebie sabotowac. Jestem uczciwa, szczera, dobra, wiec nie ma powodow do obwiniania sie. Jesli ta cisza jest zwiastunem jego rezygnacji ze mnie, to jest to jego decyzja i ja nie mam na to wplywu, wiec niech sie dzieje. Korcilo mnie, zeby napisac, czy wszystko ok, ale on musi wiedziec, ze oprocz tego, ze jestem za nim, jestem tez dumna i kocham siebie. Po tygodniu napisal, ze przeprasza, ze sie nie odzywal, ale mial jakies sprawy do ogarniecia. Ja na luzie odp jakims zartem i wtedy dostalam wiadomosc od niego z taka fajna propozycja, ze az zaniemowilam. Nawet pomyslalam: to ty sie chlopak caly tydzien zbierales, zeby mi to zaproponowac haha! Nie chce pisac konkretnie, co on powiedzial, ale to swiadczy o tym, ze chce byc blisko mnie. Ktos z boku moze smialo stwierdzic, ze on mnie olewa, ale teraz juz wiem, ze tak nie jest.
Z kims takim trzeba naprawde miec wyczucie.
Wyzej ktos pytal, czy nie jest gejem, a ile to razy ja myslalam, ze moze jest Ale to dawno bylo...

W gruncie rzeczy to Was podziwiam, że Wam się chce, bo jak widać to jest trudna przeprawa z takim facetem. Podejrzewam, że nie miałybyście problemu z poznaniem kogoś pewnego siebie.

Z poznaniem innego faceta z pewnością nie miałabym problemów, ale trudno trafić na mężczyznę, który mi odpowiada. Nie lubię, gdy ktoś mnie przytłacza, wolę, gdy daje mi możliwość wyboru. Wiem, że brzmi to dziwnie i być może niezrozumiale, ale posłużę się konkretnym przykładem.  Poprzedni facet za wszelką cenę chciał mnie wyciągnąć na kąpielisko, gdzie jest dość głęboko, gdy mu mówiłam, że wolę basen, bo nie umiem pływać, to dalej trwał przy swoim, bo on nie znosi tłoku. Koniec końców kończyło się tym, że przecież w ogóle nie muszę wchodzić do wody, jak się boję, ale mogę sobie poleżeć na brzegu. On nie rozumiał, że nie lubię leżeć bezczynnie plackiem i się opalać, nie rozumiał, że się czegoś boję. A z nim jest zupełnie inaczej. Ostatnio byliśmy nad wodą na spacerze, powiedziałam mu, że nie lubię chodzić tak blisko brzegu, gdy jest głęboko, to od razu zamienił się ze mną miejscami i stwierdził, że nie każdy musi umieć pływać. Przy nim nie muszę robić nic wbrew sobie, bo umiemy się normalnie dogadać.

Melasia napisał/a:

Az szok jak trafnie wyrazasz to, co ja mysle i czuje! O mnie nawet bliscy mowia, ze jestem takie ADHD I strasznie trudno mi czekac na cos, co moze przeciez nie nadejsc. Ale czuje w sobie, ze nie moge tego zostawic, nie teraz...
Apropo przestojow. Znam to doskonale! Na poczatku odbieralam to jako olewanie mnie, ale w pewnym momencie pomyslalam, ze znam go na tyle dobrze i wiem, ze on po prostu musi miec ten swoj czas na przemyslenie, przetrawienie i na cos, co jest tylko jego. Ja robie wszystko na juz i zrozumienie tego jest trudne, choc nie niemozliwe. Podam przyklad. Calkiem niedawno po moim pytaniu o cos zupelnie niewielkiego nastapil prawie tydzien calkowitej ciszy z jego strony. Mysli typu: moze cos nie tak zrobilam, moze go czyms urazilam pojawily sie same, ale ogarnelam sie i pomyslalam, ze nie moge tak sama siebie sabotowac. Jestem uczciwa, szczera, dobra, wiec nie ma powodow do obwiniania sie. Jesli ta cisza jest zwiastunem jego rezygnacji ze mnie, to jest to jego decyzja i ja nie mam na to wplywu, wiec niech sie dzieje. Korcilo mnie, zeby napisac, czy wszystko ok, ale on musi wiedziec, ze oprocz tego, ze jestem za nim, jestem tez dumna i kocham siebie. Po tygodniu napisal, ze przeprasza, ze sie nie odzywal, ale mial jakies sprawy do ogarniecia. Ja na luzie odp jakims zartem i wtedy dostalam wiadomosc od niego z taka fajna propozycja, ze az zaniemowilam. Nawet pomyslalam: to ty sie chlopak caly tydzien zbierales, zeby mi to zaproponowac haha! Nie chce pisac konkretnie, co on powiedzial, ale to swiadczy o tym, ze chce byc blisko mnie. Ktos z boku moze smialo stwierdzic, ze on mnie olewa, ale teraz juz wiem, ze tak nie jest.
Z kims takim trzeba naprawde miec wyczucie.
Wyzej ktos pytal, czy nie jest gejem, a ile to razy ja myslalam, ze moze jest Ale to dawno bylo...

W gruncie rzeczy to Was podziwiam, że Wam się chce, bo jak widać to jest trudna przeprawa z takim facetem. Podejrzewam, że nie miałybyście problemu z poznaniem kogoś pewnego siebie.

wilczysko napisał/a:

Melasia napisał/a:

Az szok jak trafnie wyrazasz to, co ja mysle i czuje! O mnie nawet bliscy mowia, ze jestem takie ADHD I strasznie trudno mi czekac na cos, co moze przeciez nie nadejsc. Ale czuje w sobie, ze nie moge tego zostawic, nie teraz...
Apropo przestojow. Znam to doskonale! Na poczatku odbieralam to jako olewanie mnie, ale w pewnym momencie pomyslalam, ze znam go na tyle dobrze i wiem, ze on po prostu musi miec ten swoj czas na przemyslenie, przetrawienie i na cos, co jest tylko jego. Ja robie wszystko na juz i zrozumienie tego jest trudne, choc nie niemozliwe. Podam przyklad. Calkiem niedawno po moim pytaniu o cos zupelnie niewielkiego nastapil prawie tydzien calkowitej ciszy z jego strony. Mysli typu: moze cos nie tak zrobilam, moze go czyms urazilam pojawily sie same, ale ogarnelam sie i pomyslalam, ze nie moge tak sama siebie sabotowac. Jestem uczciwa, szczera, dobra, wiec nie ma powodow do obwiniania sie. Jesli ta cisza jest zwiastunem jego rezygnacji ze mnie, to jest to jego decyzja i ja nie mam na to wplywu, wiec niech sie dzieje. Korcilo mnie, zeby napisac, czy wszystko ok, ale on musi wiedziec, ze oprocz tego, ze jestem za nim, jestem tez dumna i kocham siebie. Po tygodniu napisal, ze przeprasza, ze sie nie odzywal, ale mial jakies sprawy do ogarniecia. Ja na luzie odp jakims zartem i wtedy dostalam wiadomosc od niego z taka fajna propozycja, ze az zaniemowilam. Nawet pomyslalam: to ty sie chlopak caly tydzien zbierales, zeby mi to zaproponowac haha! Nie chce pisac konkretnie, co on powiedzial, ale to swiadczy o tym, ze chce byc blisko mnie. Ktos z boku moze smialo stwierdzic, ze on mnie olewa, ale teraz juz wiem, ze tak nie jest.
Z kims takim trzeba naprawde miec wyczucie.
Wyzej ktos pytal, czy nie jest gejem, a ile to razy ja myslalam, ze moze jest Ale to dawno bylo...

W gruncie rzeczy to Was podziwiam, że Wam się chce, bo jak widać to jest trudna przeprawa z takim facetem. Podejrzewam, że nie miałybyście problemu z poznaniem kogoś pewnego siebie.

Wlasnie 3 miesiace temu poznalam. Bardzo fajny chlopak, biegal za mna, chcial sie spotykac i to, jak na mnie patrzyl: z takim zachwytem! Straszny mialam dylemat, ale posluchalam tego, co czuje. Przy tamtym czulam sie bardzo swobodnie, bylam podziwiana i nawet mialam do niego takie przyciaganie, ale przy tym doslownie wymiekam, ustac na nogach nie moge, wystarczy, ze na niego patrze, a mam taka radosc wielka. Wlasnie dlatego nie poszlam latwa, prosta droga... Mysle, ze gdyby tamten zjawil sie wczesniej, juz mialabym zapatrzonego we mnie chlopaka, a tak plywam w watpliwosciach. A taka mloda juz nie jestem, bo 30 przekroczna

No to nieładnie postąpił, ze nawet Ci nie podziękował. Przecież to nic złego, ze napisalas zyczenia.
Ja mojemu nie skladalam zyczen bo wiem, ze on sie w takie rzeczy nie bawi. Ale wiem, ze tez byloby mi przykro na Twoim miejscu.
Nie wiem, czy Cie tym pociesze, ale ja dzis tez strasznie wątpię w jego zainteresowanie.
Tą propozycją, którą mi złożył było zgłoszenie się do jednej grupy w pracy, co wiąże sie z tym, ze będziemy spędzać ze sobą duzo czasu. Dziś jest pierwszy dzien, a ja
nic nie widzę z jego strony. Zachowuje sie wobec mnie jak kolega i traktuje jak inne dziewczyny... wątpię, wątpię strasznie! Nie wiem jak się do niego zbliżyć...

forumowiczka_89 napisał/a:

Melasia napisał/a:

No to nieładnie postąpił, ze nawet Ci nie podziękował. Przecież to nic złego, ze napisalas zyczenia.
Ja mojemu nie skladalam zyczen bo wiem, ze on sie w takie rzeczy nie bawi. Ale wiem, ze tez byloby mi przykro na Twoim miejscu.
Nie wiem, czy Cie tym pociesze, ale ja dzis tez strasznie wątpię w jego zainteresowanie.
Tą propozycją, którą mi złożył było zgłoszenie się do jednej grupy w pracy, co wiąże sie z tym, ze będziemy spędzać ze sobą duzo czasu. Dziś jest pierwszy dzien, a ja
nic nie widzę z jego strony. Zachowuje sie wobec mnie jak kolega i traktuje jak inne dziewczyny... wątpię, wątpię strasznie! Nie wiem jak się do niego zbliżyć...

On się wczoraj zrehabilitował. Jak tylko wyszedł z pracy, zadzwonił, podziękował i był naprawdę bardzo miły. Przeprosił za zamieszanie, zostawił telefon w aucie i oddzwonił, jak przeczytał. Myślę, że mówił prawdę, bo był w pracy - przejeżdżałam w ciągu dnia tamtędy, a o 19 kończy zmianę i wtedy też od razu się odezwał.  Niemniej wciąż czekam na jakiś termin spotkania... Normalnie jestem coraz mniej cierpliwa:(

Co do Twojego, poczekaj jeszcze chwilę. Poobserwuj, zobacz, czy będzie Cię traktował jakoś inaczej. Może to się dopiero rozwinie.  Wiem, że jest Ci ciężko, bo sama czasem wysiadam i brakuje mi sił. Wtedy na szczęście mogę liczyć na przyjaciół.

Wiedziałem, że odpowie Może być tyle okoliczności, że ktoś nie odpowiada od razu na smsa. Nie ma co od razu przyjmować najgorsze.

Od razu powiem, że nie czytałam całego tematu, ale jest on cały czas widoczny i podbijany. Mój komentarz będzie dotyczył problemu zawartego w tytule.

Nie musicie się ze mną zgadzać, ale ... ja nigdy bym się nie posunęła do zdobywania jakiegoś faceta. Śmiałego czy nieśmiałego.
Zdobywam w życiu różne rzeczy. Ale polowania to atawistycznie domena mężczyzn.

Osobiście wolę być zdobywana. Kobieta obierająca sobie faceta za cel ogólnie mi się źle kojarzy.
Z wielu powodów.
To nic personalnego względem piszących tutaj.

Polując na faceta robi się z niego tytułowe "ciepłe kluchy".
Mnie mężczyźni, którzy dadzą się tak "zdobyć", nie interesują.

W każdym razie powodzenia.

Czyżby wrócił troll od prawiczków i problemów z nimi?

summerka88 napisał/a:

Czyżby wrócił troll od prawiczków i problemów z nimi?

Nie jestem trollem, a na forum jestem pierwszy raz, wgl w życiu i nic nie wiem na ten temat

Ja jestem bardzo otwarta, przebojowa i raczej niecierpliwa i nie wiem co zrobic żeby w jakiś sposób go ośmielić i zbliżyć się do niego, aby lepiej go poznać. Macie jakieś rady ?

Zależy mi na nim, bo długo czekałam na faceta z tak podobnym podejściem do życia i spojrzeniem na świat i nie chciałabym go odrzucać z tego powodu, ze jestem nieśmiały i niedoświadczony, wiec szukam sposobu żeby jakoś mu to ułatwić i trochę przyspieszyć

summerka88 napisał/a:

Bubu1 napisał/a:

Nie jestem trollem, a na forum jestem pierwszy raz, wgl w życiu i nic nie wiem na ten temat

A zachowujesz się jak typowy troll.

Bubu1 napisał/a:

Ja jestem bardzo otwarta, przebojowa i raczej niecierpliwa i nie wiem co zrobic żeby w jakiś sposób go ośmielić i zbliżyć się do niego, aby lepiej go poznać. Macie jakieś rady ?

Bubu1 napisał/a:

Zależy mi na nim, bo długo czekałam na faceta z tak podobnym podejściem do życia i spojrzeniem na świat i nie chciałabym go odrzucać z tego powodu, ze jestem nieśmiały i niedoświadczony, wiec szukam sposobu żeby jakoś mu to ułatwić i trochę przyspieszyć

Niby taka przebojowa i doświadczona dziewczyna a nie wie, jak faceta zachęcić do działania.
Niby taki fajny facet, ale zaakceptować jego nieśmiałości nie potrafisz.

Dla mnie to wygląda na ściemę, bo bardzo podobne już były i okazały się prowokacjami.
Może zmień temat, albo styl. Rozwijaj się

Szkoda mi czasu na trollowanie na forum. Być może ludzie mieli podobne sytuacje, ale tak jak mówiłam, ja jestem pierwszy raz na forum jako uczestnik czynny i po prostu kulturalnie zapytałam o opinie. Nie jestem doświadczona, bo byłam w jednym związku i wcale tego nie napisałam, wiec polecam czytać ze zrozumieniem. Dzieki za twoja bardzo przydatna opinie, ale szkoda twojego czasu na szukaniu we mnie trolla, którym nie jestem.

Bubu1 napisał/a:

summerka88 napisał/a:

A zachowujesz się jak typowy troll.

Niby taka przebojowa i doświadczona dziewczyna a nie wie, jak faceta zachęcić do działania.
Niby taki fajny facet, ale zaakceptować jego nieśmiałości nie potrafisz.

Dla mnie to wygląda na ściemę, bo bardzo podobne już były i okazały się prowokacjami.
Może zmień temat, albo styl. Rozwijaj się

Szkoda mi czasu na trollowanie na forum. Być może ludzie mieli podobne sytuacje, ale tak jak mówiłam, ja jestem pierwszy raz na forum jako uczestnik czynny i po prostu kulturalnie zapytałam o opinie. Nie jestem doświadczona, bo byłam w jednym związku i wcale tego nie napisałam, wiec polecam czytać ze zrozumieniem. Dzieki za twoja bardzo przydatna opinie, ale szkoda twojego czasu na szukaniu we mnie trolla, którym nie jestem.

Masz doświadczenie w związku z relacją intymną czy nie masz? Może się zdecyduj na jedną wersję, bo doświadczenie albo się ma, albo się nie ma. A jak się ma doświadczenie w połączeniu z rzekomą przebojowością to raczej umie się sięgać po to, czego się pragnie.

summerka88 napisał/a:

Bubu1 napisał/a:

Szkoda mi czasu na trollowanie na forum. Być może ludzie mieli podobne sytuacje, ale tak jak mówiłam, ja jestem pierwszy raz na forum jako uczestnik czynny i po prostu kulturalnie zapytałam o opinie. Nie jestem doświadczona, bo byłam w jednym związku i wcale tego nie napisałam, wiec polecam czytać ze zrozumieniem. Dzieki za twoja bardzo przydatna opinie, ale szkoda twojego czasu na szukaniu we mnie trolla, którym nie jestem.

Masz doświadczenie w związku z relacją intymną czy nie masz? Może się zdecyduj na jedną wersję, bo doświadczenie albo się ma, albo się nie ma. A jak się ma doświadczenie w połączeniu z rzekomą przebojowością to raczej umie się sięgać po to, czego się pragnie.

Tak jak pisałam byłam w jednym długim i poważnym związku, wiec mam. Tak przebojowość może ułatwiać wiele rzeczy, ale w sytuacji kiedy on nie ma doświadczania i jest zdystansowany mogłabym go wystraszyć i jeszcze bardziej zniechęcić. Nie chce tez aby poczuł się mniej męski przez to ze ja wezme cała inicjatywę na siebie.

summerka88 napisał/a:

Bubu1 napisał/a:

Tak jak pisałam byłam w jednym długim i poważnym związku, wiec mam. Tak przebojowość może ułatwiać wiele rzeczy, ale w sytuacji kiedy on nie ma doświadczania i jest zdystansowany mogłabym go wystraszyć i jeszcze bardziej zniechęcić. Nie chce tez aby poczuł się mniej męski przez to ze ja wezme cała inicjatywę na siebie.

Jest różnica między wzięciem CAŁEJ inicjatywy na siebie a zainicjowaniem.
Świat nie jest czarno-biały, czyli przekładając na twój „problem” albo robię wszystko, albo nie robię nic.

No i właśnie doszłyśmy do sedna, czyli tego co napisałam w pierwszym poście czyli jak ośmielić. W skrócie co zrobic żeby nie wystraszyć, a jedynie dać jasny sygnał ze oczekuje z jego strony mniejszego dystansu i działania.

summerka88 napisał/a:

Bubu1 napisał/a:

No i właśnie doszłyśmy do sedna, czyli tego co napisałam w pierwszym poście czyli jak ośmielić. W skrócie co zrobic żeby nie wystraszyć, a jedynie dać jasny sygnał ze oczekuje z jego strony mniejszego dystansu i działania.

Doszliśmy do sedna, czyli do punktu, w którym widać jak na dłoni, że brakuje ci doświadczenia i przebojowości, wyobraźni i podstaw w komunikowaniu się, za to nie brakuje ci pasywności i przede wszystkim wstydu, który jak nic zabija napięcie seksualne.
Zamiast pytać ludzi na forum, naucz się rozmawiać że swoim partnerem. Mów mu, czego pragniesz, zapytaj go, czego on chce.
Ile ty masz lat?

Nie wiem skad wyciągasz te wnioski. Po pierwsze on nie jest moim partnerem, bo na razie jedynie się spotykamy, wiec nie mogę rozmawiać z nim tak jakby nim był. Trudno żebym po 4 spotkaniu wyskoczyła z ciężkimi tematami skoro trzyma dystans. Nie jestem pasywna i nie wstydze się mężczyzn w żadnym stopniu, to on wstydzi się mnie.