Harry Potter to szataństwo? Wasze opinie. - Netkobiety.pl

1. Od początku serii (właściwie to już od pierwszego rozdziału pierwszej książk)Harry jest traktowany jak bohater walczący ze złem. Harry również oddaje życie za ludzi.

2. Nie ma walki dobra ze złem?  Czytałaś w ogóle H.P?  Harry już jako dziecko podejmuje walkę ze złem. Część pierwsza - decyduje się udaremnić kradzież kamienia filozoficznego w konsekwencji uniemożliwiając powrót czarnoksiężnika (Złego).  Część druga - udaje się do Komnaty tajemnic, walczy z Bazyliszkiem (zły) aby uratować człowieka. Część trzecia - ratuje niewinnego człowieka przed utratą duszy........naprawdę mam opisywać każdą część? A może wystarczy, że wspomnę iż tematem przewodnim, sensem całej serii jest walka z Voldemortem, który od początku jednoznacznie kojarzony jest ze złem.

3. Poproszę o choć jeden przykład. KONKRETNY.

4. Harry i inni bohaterowie serii walczą również o losy zwykłych ludzi, niejednokrotnie jest to zaznaczone.  Pogarda do mugoli jest przedstawiona jako coś złego.
Tu również poproszę o przykład duszenia i krojenia niemowląt, albo na rzekome ataki autorki na nie ?  Bo mam wrażenie, że albo nie doczytałas albo na siłę chcesz wszystko dopasować do swojej teorii.

5. H.P. Przepełniony jest symbolami magii bo jest to fantasy o świecie Czarodziejów.

6. Ten punkt to jest dla mnie jakaś magia. Zechcesz wyjaśnić, podać przykład na poparcie tezy?

Prosiłam a konkretny przykład a nie Twoje odczucia.

Ja pasuję. Nie dyskutuję z fanatykami.

W jakiej Polsce? Prusowie przez wieki mieli swoje niezależne państwo.
Słyszałaś kiedyś o reakcji pogańskiej? To, że władcy przyjęli taką a nie inną religię nie oznaczało, że automatycznie ludność przyjęła ją. Jeszcze przez wieki nie przyjęła. Ponadto ta chrystianizacja pogan przez miłośników miłosiernego Boga słabo wyglądało. Głównie opierała się na mieczu i ogniu.

To jeszcze gorzej.
Ok. Teraz już naprawdę bez odbioru. Idę czytać Harrego Pottera i odprawiacz czarne msze.
PS. Byłem z córką w kościele w niedzielę. Znam dobrze proboszcza. Zapytałem go co sądzi o tym, że HP to szataństwo. Tylko się zaśmiał i powiedział, że fanatykami nie ma co się zajmować, bo są wszędzie.
Bonus:

Nie, nie dlatego. Dlatego, że książkę fantasy sprowadzasz do nośnika okultyzmu. Dlatego. Istniał związek plemion, często mówiących nawet trochę innym językiem i niekoniecznie siebie rozumiejących. Nie wiadomo nawet do końca czy było takie plemię jak Polanie. To stosunkowo nowa nazwa. O krainie Polska w różnej wersji językowej wspominają bardzo różne źródła. Polska jako państwo narodowe powstała dopiero wiele wieków później kiedy to zaczęła kształtować się świadomość narodowa. Jestem historykiem z wykształcenia a szczególnie interesuje mnie historia Słowian. Chcesz? Możemy dyskutować

Ty piszesz. Że przybył chrystianizować W POLSCE, tak właśnie napisałaś. Ani Prusy, ani Wieleci nie należeli wtedy do Polski. Były to niezależne związki plemienne. Prusowie jeszcze przez kilka wieków pozostali poganami, a nowa wiara została im narzucona mieczem.

Ty masz jakiś problem z tym zarzucaniem komuś kłamstwa? Jako historyk opieram się tylko na źródłach. Dąb pewnie był, bo takich dębów i świętych miejsc było sporo. Wojciech kazał ściąć dąb i zapłacił za to cenę, a wiara przodków tylko się wśród Prusów umocniła.

Jeśli robi to w imię Boga.... Chrześcijanie mają na swoim sumieniu miliony istnień. Z pieśnią na twarzy święta inkwizycja paliła niczemu nie winnych ludzi. Chrześcijanie mordowali rdzennych mieszkańców Ameryki Południowej w imię Boga. Ale rozumiem. Wolna wola. Sprytne. Gdzie zło to człowiek i wolna wola, gdzie dobro to Bóg. Gdzie człowiek umiera po nieudanej operacji to lekarzom się nie udało, a jak się udało to cud i Bóg pomógł.

Odnoszę się. Książka fantasy. Nic nadzwyczajnego. Jak w każdej książce fantasy. A fanem fatasy jestem. Harry Potter nie jest żadnym wyjątkiem. Wczoraj czytałem Odrodzonego Paula Wilsona. Tam nawet był antychryst. Tyle, że.... to tylko książka. I nic więcej.

Błagam, nie...

Nigdzie sie nie odniosłeś do konkretnych fragmentów. Żadnego cytatu nie przetoczyłes.

Martainn, wiem, że chcesz dobrze, ale ta dyskusja nie ma sensu - z pustego i Salomon nie naleje - jak ktoś nie wie, czym jest fikcja literacka, a do tego jest zafiksowany na jedno i to samo - to nie przegadasz, choćbyś miał najmądrzejsze argumenty na świecie.

W ksiązkach jest. W kręgach naukowych nadal trwają i będą trwały na ten temat dyskusje. Wiemy np. dużo więcej niż w latach 90 i część teorii już nie obowiązuje. Im dłużej będziemy badać tym będziemy wiecej wiedzieć. Być może za 20 lat w podręcznikach będzie co innego, bo jest coraz więcej śladów, że państwo zwane później Polską powstało znacznie wcześniej. Tylko mieszkańcy tych terenów niekoniecznie Polakami się sami zwali.

Gdzie napisałem że zrobił to Bóg?

Gdzie zakładam, że nie ma? O ile sobie dobrze przypominam to napisałem, że jest możliwe że taki Bóg istnieje. Gdzie zaklinam rzeczywistość?

Gdzie jak tak twierdzę. Masz wybitny talent do nadinterpretacji samemu zarzucając to dyskutantom.

Cyngli.... póki co jest przednia zabawa. Chętnie jeszcze podyskutują. Co prawda granice absurdu już zostały przekroczone, ale cóż.

Niestety...!

I właśnie dlatego uważam, że z takimi osobami się nie dyskutuje, bo to nie ma sensu.

gdzie sie wypowiedziałam z POGARDĄ? Trollem to raczej sa osoby, które nie odnosza sie merytorycznie do tematu. Jak na razie jedynie troublemaker podjęła merytoryczną dyskusję.
Tego z jaką pogarda wypowiada sie Martainn nie widzisz?

cd. odp do 2. Nie ma walki dobra ze złem?  Czytałaś w ogóle H.P?  Harry już jako dziecko podejmuje walkę ze złem. Część pierwsza - decyduje się udaremnić kradzież kamienia filozoficznego w konsekwencji uniemożliwiając powrót czarnoksiężnika (Złego).

Ale kamień filozoficzny jest zły.  Więc jest to walka o zły kamień = aby zła szkoła nadal istniała. H. nie eliminuje zła, on je wzmacnia.  H się pomylił, V nie chciał kamienia, przecież już jest nieśmiertelny. Ma to, co daje kamień.

Każdy Twój post ocieka pogardą, agresją i poczuciem wyższości. Byle tylko mieć rację, byle tylko dopiec, pokazać im, wyśmiać...! Taka postawa jest daleka od miłości bliźniego. Może zamiast krytykować literaturę i obcych ludzi w internecie, lepiej komuś pomóc? Wesprzeć dobrym słowem chociaż?

Kamień Filozoficzny nie miał żadnego wpływu na być albo nie być Hogwartu. Nie miał on żadnego znaczenia dla Harrego, chciał go zdobyć tylko i wyłącznie po to żeby udaremnić to Voldemortowi - i jest to bardzo wyraźnie zaznaczone w książce!  Jak nie wiesz o czym mówię to Ci nawet poszukam cytatów.  I owszem Voldemort bardzo chciał kamienia. Nie był mu on potrzebny do uzyskania nieśmiertelności ale do odzyskania ciała i mocy, aby mógł dalej się swoją pozorną nieśmiertelnością " cieszyć "

A ja właśnie czytam!
I mam przepiękne ilustrowane wydanie!
!

Zapewne chodzi Ci o mandragory, które miały służyć do wyleczenia osób spetryfikowanych przez bazyliszka?
Miały kształt niemowląt, ale nie były to niemowlęta, tylko rośliny ;-)

Wydaje mi się że koniec dyskusji wynika raczej z braku argumentów,  lub/i faktu, że Twoje dotychczasowe nie mają za wiele wspólnego z Harrym Potterem. Nie zarzucałam Ci fanatyzmu, trollowania ani nie najeżdżałam na chrzescijanstwo.

Nie pamiętam motywu z niemowlętami bo takowego nie było.

Cytat odnosi się do śmierciożercy którego głową pod wpływem magii cofneła się w czasie do niemowlęctwa. I nikt tam go nie skrzywdził.

Które konkretnie odnoszą się do cięcia i duszenia niemowląt?

Po pierwsze - nie zarzuciłam Ci, że jesteś trollem, tylko wyraziłam taką nadzieję. Bo naprawdę mam nadzieję, że Ty nie piszesz na poważnie, to by było - jak już wspomniałam - smutne.

Na katolicyzm ani na chrześcijaństwo również nie najeżdżałam, jedynie zaznaczyłam, że Twoje wypowiedzi i postawa z chrześcijaństwem nic wspólnego nie mają.

Cytaty z każdego postu...? Całokształt Twoich wypowiedzi ma pogardliwy i agresywny charakter.

Mam to wydanie:) Mam też 2 inne. Jedno klasyczne które dostałem za dzieciaka jeszcze w szkole podstawowej. Kiedyś w VI klasie podstawówki Władca był lekturą nieobowiązkową. Mam też wersję, wszystko w jednej czyli trzy części w jednej książce. Strasznie to niewygodne jednak. Nie dziwię się więc że Tolkienowi nie wydali tego w jednej książce. Bo taki był zamysł. Ale, że było to dzieło zbyt obszerne to podzielono to na trzy części i niektórzy sobie ubzdurali, że jest trylogia co jest oczywistą bzdurą:)
Trzeba sobie uświadomić tak jak już wiele osób napisało, że to jest tylko książka fatasy jakich jest mnóstwo. Książka która do gatunku nie wprowadza nic nowego, a sama czerpie garściami z innych powieści, czego Rowling nawet nie kryła. Całe aj waj z pojawieniem się Voldemorta i wcześniejszymi domysłami, że wrócił przypomina np. Władcę Pierścieni i znaki powrotu Saurona. W ogóle z Władcy Rowling wzięła sporo pomysłów.
Nie wiem Elyo czy znasz serię Ziemiomorze. Tam bohater Krogulec może być uznany za postać nie do końca dobrą, a w już w szczególności na początku serii. A jakoś nikt nie krzyczy, że to książka szatańska i w ogóle. Pewnie o niej nie słyszeli, bo to stara seria.

Och, uwielbiam Ziemiomorze!
Z jego bogatą symboliką i przesłaniem - to byłby raj dla zwolenników szatańskich teorii spiskowych

Albo takie Kroniki Thomasa Covenanta, ze wszystkimi rozterkami i słabościami głównego bohatera.
Albo Hyperion z jego Chyżwarem.
Nie wspominając już o Diunie.

Ale po co analizować FIKCJĘ LITERACKĄ?

No dobrze, a to zeby nie byc tak calkiem goloslowna:

Harry Potter nieszkodliwy
Mirosław Miarczyński pią, 21 kwi 2006, 15:54:34 Odsłon 17,012
Harry Potter, seria książek regularnie oskarżana o prowadzenie młodzieży na manowce okultyzmu, została oczyszczona z głównych zarzutów przez felietonistę Famiglia Cristiana - najlepiej sprzedającego się we Włoszech tygodnika katolickiego. Massimo Introvigne, który zajmuje się od lat badaniem sekt i okultyzmu z katolickiego punktu widzenia, oświadczył że nie widzi przeszkód, by dzieci czytały o przygodach małego czarodzieja.

Introvigne w długim artykule zmierzył się z niemal wszystkimi dotyczącymi okultyzmu zarzutami jakie stawia się książkom J.K. Rowling. "Nie ma w nich nic demonicznego" - podkreśla i dodaje, że nawet statystyki wzrostu zainteresowania ezoterycznymi i satanistycznymi praktykami nie wskazują na zły wpływ książki na młodzież.
Artykuł w Famiglia Cristiana wskazuje, że dla chrześcijan mogą być niepokojące pojedyncze sceny czy postaci z książki, jednakże w całości nie jest ona tak szkodliwa jak próbuje się ją pokazać i należy ją traktować tak jak na to załuguje - jako kolejny produkt współczesnej kultury konsumpcyjnej.
"Oczywiście nie znaczy to, że chrzescijanie nie powinni krytykować niektórych aspektów Harrego Pottera, czy choćby pomagać swoim dzieciom w sposób krytyczny czytać tę książkę. Ale jest dużym błędem wszczynanie alarmu w sprawie jej rzekomych powiązań z okultyzmem czy satanizmem." - podkreśla autor artykułu.

Ja się nie dziwię, że potwierdzili to księża egzorcyści... Jakby nie potwierdzili, to by chyba podważyli to, w co wierzą, prawda?

Znajdź mi wypowiedzi osób świeckich, nie związanych z religią, które potwierdzają, że HP to podręcznik dla okultystów.

Cyngi, osoby nie zwiazane z religią nie moga zauwazyć zagrożeń, bo nie znają przykazań ani prawd wiary. Chyba pojęcia grzechu tez nie znają. Nie będa miały zdania.
Egzorcysci potwierdzaja, czyli zaświadczają, że widzieli to na własne oczy, że widzieli taki rodzaj zła, że egzorcyzmowali te osoby lub widzieli ich.

Ale ja Ci nie każe wierzyc w cos lub kogoś niewidzialnego. Rozmawiamy o czyims postepowaniu. O odróznianiu dobra od zła. Jesli ktos nie odróznia dobra od zła a nazywa sie katolikiem, to katolikiem nie jest. Nie rozmawiamy o wierzeniu w kogoś, kogo nie można zobaczyć. W ogole o tym nie rozmawiamy.

Nic podobnego, przeczytaj dokładnie co napisałam. Nie ma opcji, żeby Papiez tak powiedział.

p.s.
Ta kobieta z ostatniego linka jest pisarka, która dostała zlecenie w pracy i zmuszona była przeczytac h.p. zeby napisac cos podobnego tylko w wersji polskiej i czytając z normalnycm nastawieniem zorientowała się czym jest ta książka. Jest katoliczką, ale swiecka. Chyba o kogos takiego pytałas.

Elyo, ale Wlochy to takze jedna z ostoi chrzescijanstwa.
No dobrze, to moze taki artykul. Tu jest napisane mniej wiecej to samo, co Ci wlasnymi slowami probowalam wytlumaczyc:
Harry Potter - czy jego czytanie to grzech?
Gość serwisu czw, 17 mar 2005, 10:58:48 Odsłon 63,465
Pytania i odpowiedziWitam. Od dawna zastanawia mnie to, czy czytanie książek z serii Harry Potter jest grzechem i co kościól sądzi na ich temat? Jest to dla mnie ważne, ponieważ kilka razy uczestniczylam już w Częsochowie we mszach z modlitwą o uzdrowienie. Aby sie przygotować do takiej mszy należy przeczytać krótką książeczkę ks. Wlodzimierza Cyrana "Modlitwa Wstawiennicza", na końcu której zamieszczony jest zestaw pytań, które trzeba sobie zadać przed przystąpieniem do takiej modlitwy. Jedno z nich dotyczylo wlaśnie Harrego Pottera ("Czy czytales książki o magii wtajemniczającej w czary i magię (np. Harry Potter)?"), co sugeruje, że czytanie tych książek jest zle. Sama wiele razy je czytalam i nie ukrywam, że bardzo je lubię, ale nie dopatruję sie w nich nawolywania do okultyzmu i uprawiania magii- po prostu sa dla mnie kawalkiem dobrej, wciagającej literatury. Jestem wierzącą i praktykującą katoliczką, dlatego odpowiedź na to pytanie jest dla mnie bardzo ważna.

Na pytanie nadesłane przez Czytelnika odpowiada Roman Zając - biblista i demonolog z KUL.
Często można usłyszeć głosy zakazujące czytania "Harrego Pottera", bo to okultyzm, satanizm itd. Publicysta "Naszego Dziennika" Stanisław Krajski napisał nawet książkę w całości poświęconą zwalczaniu powieści pani Joanne Rowling (Magiczny świat Harrego Pottera, Warszawa, Wydawnictwo Św. Tomasza, 2002). W książce tej można znaleźć rozdziały o następujących tytułach: Czy baśnie mogą być szkodliwe; Dlaczego Harry Potter podoba się dzieciom; Magia w nauczaniu Kościoła. Harry Potter w świetle Objawienia, Tradycji i nauczania Kościoła; Opinie ks. Gabriela Amortha, o. Aleksandra Posackiego SJ i ks. Niklausa Pflugera; Czy Rowling jest czarownicą; Harry Potter i "Biblia Szatana" La Veya; Harry Potter i "Księgi Bestii" Crowleya.
Inną publikacją łączącą Harrego Pottera z okultyzmem jest książka Roberta Tekieli "Harry Potter, metoda Silvy, tai czi" (wydana w serii: Popularna Encyklopedia New Age tom 3, Warszawa, Fronda, 2005). W doniesieniach prasowych można było znaleźć informację, że w Alamogordo w amerykańskim stanie Nowy Meksyk parafianie Kościoła Wspólnoty Chrystusowej z pastorem Jackiem Brock'em na czele spalili na stosie książki Joanne Rowling. W Polsce przed czytaniem książek o Harrym Potterze przestrzega egzorcysta ks. Aleksander Posacki i ks. dr Włodzimierz Cyran ze Wspólnoty Przymierza Rodzin "Mamre". Tak się składa, że znam osobiście ks. Włodka Cyrana, z którym w dawnych czasach chodziłem na język hebrajski. Pamiętam, że w pewnym momencie (po związaniu się z pewną grupą charyzmatyczną) zaczął on głosić bardzo radykalne poglądy, wszędzie dostrzegając przejawy działania demonów. Ponieważ pisałem właśnie pracę o Szatanie, która zrywała z dość tradycyjnym podejściem do tej postaci, Włodek był poważnie zaniepokojony, czy nie znajduję się pod wpływem złego ducha skoro nie piszę o nim bardzo negatywnie. Prawdopodobnie tym artykułem znów narażę się memu koledze, którego skądinąd bardzo cenię jako biblistę, ale moim zdaniem błędem jest demonizowanie książek o Harrym Potterze. Sam te książki czytam i czekam na kolejny tom. Moja odpowiedź, jako czytelnika przygód Harrego Pottera, będzie więc subiektywna.
Na stronie http://www.apologetyka.katolik.net.pl w dziale "Gorące polemiki" można znaleźć zbiór artykułów pod wspólnym tytułem: "Harry Potter" zagrożenie dla naszej wiary?". Są tam zarówno artykuły przeciwko "Harremu Potterowi", jak i polemizujące z poglądami jego przeciwników. W obronę Harrego Pottera zaangażował się na przykład ks. dr Jacek Dunin-Borkowski (wykładowca teologii dogmatycznej, który napisał bardzo interesujący doktorat o teologii C. S. Lewis'a). Pozwolę sobie na cytat z jego artykułu: "Magia jest traktowanym z przymrużeniem (...). Przykładów na żartobliwe traktowanie magii jest dowolna ilość - tytuły książek- podręczników (np.Potworna Księga Potworów, która? gryzie!), peron nr 9 i trzy czwarte z którego jedynie można się dostać do magicznej szkoły, kupowanie szat czarnoksięskich jak szkolnego mundurka, nieskuteczne zmienianie przez niedouczonego ucznia jeża w poduszkę do szpilek kurczącą się z przerażenia przed ukłuciem. Takie było moje pierwsze odczucie przy lekturze Harrego i zostało ono potwierdzone przez wypowiedź pani Rowling, stwierdzającej, że nie wierzy w czary i dlatego może się nimi bawić. Rola czarów w HP jest podobna do roli techniki w "Tytusie, Romku i A'Tomku" - nikt zdrowy na umyśle nie sądzi chyba, że Papcio Chmiel wmawia młodym czytelnikom, iż można łatwo przerobić wannę lub żelazko na pojazd latający, ani że czytelnicy (oglądacze?) w coś takiego wierzą".
Nie istnieje żadne oficjalne stanowisko Wartykanu, ale kwestia kościelnej oceny Harry'ego Pottera pojawiła się na jednej z konferencji prasowych w Watykanie przy okazji publikacji dokumentu na temat New Age. Ojciec Peter Fleetwood, który uczestniczył w pracach nad tym dokumentem (w którym New Age uznano za zjawisko antychrześcijańskie), powiedział dziennikarzom odnośnie książek o Harrym Potterze: "Nie sądzę, żeby ktokolwiek z nas dorastał bez wyimaginowanego świata wróżek, czarowników, aniołów i wiedźm. Nie są one czymś złym i nie są sztandarem ideologii antychrześcijańskiej. Pomagają dzieciom zrozumieć różnicę między dobrem a złem".
Warto jak sądzę przytoczyć również wypowiedź ks. Dariusza Madejczyka: "Czytelnik czy widz nie ma właściwie czasu, żeby rozmyślać o czarodziejstwie i magicznych praktykach, bo te stanowią tylko tło akcji i w praktyce są jakby częścią scenografii - konwencją wybraną przez autora. (...) W bajkowym świecie Harry`ego Pottera liczy się wierność i przyjaźń, odwaga i lojalność, miłość i ofiara- wartości, bez których żadna bajka nie miałaby sensu. (...) Nie musimy się bać Harry`ego Pottera. Nie musimy palić książek o nim. (...) Musimy jednak umieć o nim rozmawiać" (Przewodnik Katolicki 2002 nr 2 s. 38.). Myślę, że jest to bardzo cenna rada.
Rozmawiajmy z dziećmi o ich lekturach. Poznajmy treść książek, które tak poruszają dziecięcą wyobraźnię. Znów odwołam się do słów ks. Dunina- Borkowskiego: "Wiele książek i filmów może mieć złe oddziaływanie. Każde dzieło, szczególnie bardziej wyraziste, może być opacznie przyjęte. Trylogia Sienkiewicza mogłaby kogoś skłonić ku głupiej brawurze, albo opilstwu. Opowiadania o wyrzeczeniach świętych ascetów mogłyby doprowadzić do szkodzenia sobie na zdrowiu. Więcej: z fragmentów Dziejów Apostolskich niektórzy próbują wyciągać wnioski o dobroci komunizmu. Ale główny sens tamtych tekstów jest przecież inny. Podobnie jest tutaj. W poterowskich książkach znajdziemy opis przyjaźni, odwagi, poświęcenia, ale i ludzkich wad: zazdrości, naiwności, pychy. Czytając czasami można pęknąć ze śmiechu, ale i się przerazić. To są książki o ludziach, o życiu nastolatków zaplątanych w fascynującą rozgrywkę dobra ze złem. A czary? Czary to tylko bardzo specyficzna otoczka. Młodzi czarodzieje uczą się ich jako pewnej umiejętności. Nie są one współpracą ze złymi, czy innymi, duchami. Są wiedzą podobną do rzemiosła, do techniki. Kosztuje ona wiele wysiłku, czasem może być źle użyta, ale zazwyczaj jest używana dobrze. Chyba tylko jedną część tej wiedzy można by uznać za zbliżoną do New Age - kurs przepowiadania przyszłości. Tylko że akurat nauczycielka wróżbiarstwa jest śmieszna i w przekonaniu Harrego, jego przyjaciół oraz innych profesorów, uczy zupełnych bzdur. W ogóle czary nie są przez autorkę traktowane poważnie".
Zjawisko potteromanii może być niebezpieczne jeśli prowadziłoby do zainteresowania okultyzmem. Przebieranie się w stroje czarodziejów z miotłami, które budzi taki niepokój, to tylko dziecięce zabawy w bohaterów. Rodzice powinni jednak zwrócić uwagę, czy dzieci nie zaczynają wierzyć na serio w magię, interesować okultyzmem, albo psychotroniką. Dlatego warto z dziećmi rozmawiać. Czytanie książek o Harrym Poterze nie jest grzechem, grzechem jest natomiast praktykowanie magii i okultyzmu. Jak pisze ks. Dunin-Borkowski: "To prawda, że książki o Potterze mogą na kogoś oddziałać negatywnie. Nie znam jednak żadnej wyrazistej książki, czy filmu, które są zabezpieczone przed głupim odbiorcą. Przecież najgłupsze i najbardziej zbrodnicze sekty opierają się na Biblii! Czy z tego wynika, że Biblia jest "niebezpieczną książką"? Co do jednego tylko rodzaju książek można mieć pewność, że nie będą źle oddziaływać - do takich, które nie oddziałują w ogóle, bo są zupełnie bezbarwne. Dotyczy to także pewnego rodzaju kazań, których nikt nie słucha - z pewnością nie są one szkodliwe. Nie zamierzam twierdzić, że poterowa mania jest w pełni pozytywna, a książki z tego cyklu są arcydziełami literatury o czysto chrześcijańskiej wymowie. Zadaję sobie tylko jedno praktyczne pytanie - czy poradzić ojcu, lub babci kretyniejącego przy telewizji i grach komputerowych nastolatka podarowanie mu "Harrego"? I z całkowitym przekonaniem odpowiadam - TAK! Wolałbym, żeby ten młodzieniec czytał Lewisa, Gołubiewa, Tolkiena, Malewską, Chestertona, czy Kossak-Szczucką. Ale on od nich nie zacznie. Dam mu "Pottera" i pogadam z nim po zakończonej z wypiekami na twarzy lekturze, zwracając uwagę na to, co było tam najpiękniejsze. A następnie spróbuję wskazać mu piękno innych, lepszych książek. Z czasem może także tej Jedynej - Najlepszej".

Jest tu pod koniec taki fajny cytat ks. Dunina-Borkowskiego: ...''Przeciez najglupsze i najbardziej zbrodnicze sekty opieraja sie na Biblii!...''
Moze warto sie nad tym zastanowic? W sumie ten ksiadz ma racje. Nic nie bedzie tak oddzialywac na wyobraznie satanisty, jak Biblia wlasnie. I na niej bazuja sekty w duzej mierze, bo to Ksiega Samego Boga. Zadna powazna sekta nie wezmie serio ksiazki o Harrym Potterze, gdzie wystepuja skrzaty domowe, zaklecia typu Avada Kedavra (swoja droga, jak bardzo podobnie brzmi do naszego rodzimego abra-kadabra), czy latajace samochody...

Tak czytam sobie ten wątek i tylko mnie to utwierdza w przekonaniu, że katolicyzm potrafi zrobić człowiekowi wodę z mózgu na równi z islamem i każdą inną monoteistyczną religią. Oczywiście nie twierdzę, że tak się dzieje z każdym wyznawcą, bo tak nie uważam. Dla mnie zawsze granicą był moment, w którym religia zaczyna ograniczać mnie w życiu codziennym i wpływa na zdolność do samodzielnego myślenia. To jest moim zdaniem moment, gdzie należy rozważyć ewakuację. Czy to jest w ogóle poważne, żeby przedstawiciele danej wiary zajmowali się okultyzmem w niewinnej książce dla dzieci? Może tak zajęliby się czymś bardziej pożytecznym, skoro kreują się na religię miłosierdzia, nadstawiania drugiego policzka itd.

Femte, spróbuj Kronik Thomasa Covenanta

Ksiazka w ktorej jest wychwalana magia,nadprzyrodzone moce nie moze byc zbyt pouczajaca. Tam gdzie umniejsza sie godnosci  czlowieka,bo jest slaby,nudny i nie ma zadnych 'fajnych mocy' chyba nie jest dla dzieci ani mlodziezy.
Obecnie w bardzo wielu ksiazkach i filmach jest obecny okultyzm,czy to zakamuflowany,czy to otwarty.