Przedmałżeńskie ustalenia finansowe - Netkobiety.pl

No to zróbcie tę intercyzę, kupuj mieszkanie a jego dopisz do własności, gdy będzie za ciebie pokrywał ratę gdy będziesz na macierzyńskim. Bo coś z tym macierzyńskim musicie ustalić. Może można by też potem oddać mu pieniądze włożone w raty, gdy będziesz już pracować, jednak kwestia, czy starczy z twojej pensji na dwie raty w ciągu jednego miesiąca i jednocześnie na życie na godnym standardzie. O odłożeniu choćby małej kasy jako oszczędności już nie wspominając.

Jeśli kupisz mieszkanie przed ślubem, a w późniejszym czasie ślub tak czy siak odbędzie się, to to mieszkanie będzie stanowiło Twój majątek odrębny (osobisty) i nie będzie wchodzić w skład majątku wspólnego.

Nie do końca

Jak kupi mieszkanie przed ślubem za gotówkę to tak. Będzie akt notarialny na nią że jest właścicielką mieszkania.

Jak kupi na kredyt to właścicielem mieszkania jest bank. Ona będzie za 20lat jak spłaci mieszkanie.

Czyli jak będą małżeństwem i nie będzie rozdzielności majątkowej to co wpłaci po dacie ślubu będzie wpólne i nie ważne będzie z czyjego konta bo pieniądze są wspólne.

A dodatkowo jak się jest małżeństwem i ma oddzielne konta to popełnia się przestępstwo, bo jest wspólnota majątkowa więc ukrywanie kasy przez drugą stroną to przestępstwo.

Więc od razu musi być intercyza.

Tylko pytanie po cholerę wtedy ten ślub ? Co ma dać ? Jak nie nie będzie wspólnoty majątkowej ?

Co ma piernik do wiatraka??? Ślub to ślub, a intercyza to drugie. Dlaczego intercyza wzbudza tyle negatywnych emocji w tym kraju??? W innych państwach intercyza jest czymś normalnym, naturalnym. Wspólnota majątkowa niejednemu bokiem wyszła.
Jeśli powiem mojej partnerce, przyszłej żonie, o intercyzie, to znaczy, że jej tak naprawdę nie kocham, że nie tak do końca mi na niej zależy? Albo odwrotnie, to ona tak stwierdzi. to co, w takim razie koniec, koniec balu panno lalu, było miło i się skończyło???

Noble, to nie jest przestępstwo. Twoja koleżanka może spać spokojnie.

Majątek nabyty przez jednego z małżonków przed zawarciem związku małżeńskiego stanowi jego majątek osobisty. Dotyczy to również mieszkań kupionych na kredyt przed ślubem. Reguluje to art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Majątek nabyty przez jednego z małżonków przed zawarciem małżeństwa nie wchodzi w skład wspólnego majątku małżeńskiego, lecz pozostaje jego własnością osobistą. Po ew. rozwodzie drugi małżonek może dochodzić swoich praw jeśli w trakcie małżeństwa dokonywane były wspólne nakłady na spłatę kredytu, może mieć prawo do żądania rozliczenia tych nakładów, z uwzględnieniem rzeczywistego wkładu każdej ze stron w wartość majątku. Jednak rozliczenie tych praw najczęściej wcale nie jest łatwe, bo tutaj trzeba wziąć pod uwagę dobrą wolę stron do zawarcia porozumienia, jesli jej nie ma to można się "ciągać po sądach" latami i stracić nie tylko spore pieniądze, ale też nerwy. Dlatego moim zdaniem lepiej od razu zaznaczyć co jest moje a co twoje i żeby nie było nieporozumień w przyszłości. Jeśli autorka kupi mieszkanie przed  ślubem, to przynajmniej będzie wiedziała że ma coś własnego, niezależnego od męża. Tym bardziej, że on nie kwapi się dopisać ją do KW swojego mieszkania, przecież nie mogą dojść do porozumienia w tej kwestii. Jesli już teraz nie mogą się zgodzić co do pieniędzy, to jak pragnę zdrowia, nie chciałabym bym być w ich sytuacji przy ew. rozwodzie. Lepiej chyba sprawy nie gmatwać, tylko jasno określić co kto ma na własność, a co jest wspólne.

Ja wiem, dlatego sobie jaja robię (mrugnięcie okiem na końcu wypowiedzi).

Ela, Ty też puszczasz oczko na koniec wypowiedzi?

Pisała wcześniej, że on nie chce i nie mogą dojść do porozumienia. Jeśli zdanie zmienił, a dalej w tej kwestii są niedogadani, to jaki jest sens brnąć w jakieś wspolne własności? On mieszkanie kupił 5 lat temu, więc zapłacił jakieś... 30% -60% mniej niż ono jest warte dziś. Facet twardo chce po prostu sprzedać autorce część udziałów po rynkowej cenie, więc ja np. wcale się jej nie dziwię, że ona chce z tego zrezygnować na rzecz kupna własnego mieszkania na siebie.

Mieszkanie można wynająć i z tych pieniędzy spłacać kredyt, oraz dołożyć się do spłaty kredytu męża, bez wykupowania udziałów. Po prostu, w ramach zadośćuczynienia za "używanie" jego mieszkania.  Nie trzeba więcej komplikować spraw, które właściwie są proste, tylko trzeba wykazać odrobinę dobrej woli z obu stron, a tej nie ma.

Do zawarcia konsensusu wymagana jest dobra wola obojga stron. Szczera i uczciwa. Jeśli jedna ze stron chce sobie pogrywać to lepiej odpuścić i dać sobie spokój.

Agnes, to też zależy od tego jak dobrego prawnika sobie weźmiesz.

Jej też się nic nie stanie jak on będzie miał udziały w jej mieszkaniu, skoro więcej zarabia i więcej daje na rodzinę.
Jak już ktoś chce się liczyć, to trzeba liczyć uczciwie.

Dla mnie to jednak za dużo buchalterii. Albo starej daty jestem albo tak trafilem. Jakoś się dogadujemy z żoną bez kalkulatora. Mamy intercyzę bo działalność prowadzę. Zarabiam więcej wkładam do budżetu więcej. Ale był okres dużego poślizgu w mojej działalności gdy byłem gołodupcem a nasze małżeństwo przeszlo przez to. Ciezko było ale dalismy radę.  Nigdy nie pojawilo sie zdanie od żony: nie bede placic, oddasz jak zarobisz, pożyczę ci na twoja część budżetu. Wtedy to ona była sponsorem.

Nie tyle komplikuje życie, co szuka sposobu, jak mieć duży, własny majątek bez  dużych, własnych  pieniędzy.
To raczej trudne jest.

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi. Z tego co czytam to zdania na temat mojej sytuacji są mocno podzielone, co wcale mnie nie dziwi.
Mocno mnie smuci jednak podejście niektórych osób, które nazywają mnie "żerującą" lub "kombinującą, żeby dostać, a się nie narobić". A najbardziej jest to przygnębiające, bo widzę, że są to kobiety.

Drogie Panie, gdybyśmy wspierały się nawzajem na takim poziomie, jak robią to mężczyźni, to na świecie występowałby wtedy ułamek damskich tragedii finansowych w stosunku do ilości, która odbywa się teraz.
Sama w mojej rodzinie obserwowałam jak dziadek doprowadził swoimi "pomysłami" na interesy moją babcię do upadłości konsumenckiej, sam pływając z uśmiechem po powierzchni.
Różnica była taka, że on jako "biznesmen" miał możliwość porad, jak z tego wybrnąć, a ona jako jedynie "podpisująca" bez żadnych praw - nie.
Przykro się patrzy, jak przez takie sprawy rozsypują się całe rodziny. Nikomu nie życzę tego oglądać, a tym bardziej w tym uczestniczyć.

Prosiłam w moim poście o poradę, jak zabezpieczyć w mojej sytuacji SIEBIE.
Nie życząc nikomu źle, nie zazdroszcząc, ani nie żerując.
Układ, który mieliśmy do tej pory ustaliliśmy wspólnie z Narzeczonym i pasował nam obojgu.
Nasza sytuacja się zmienia, więc układ też potrzebuje weryfikacji, ale nie rozumiem czemu w związku z tym ja miałabym rezygnować ze swoich celów.
Sytuacja jest skomplikowana, owszem, ale na pewno nie bez wyjścia.

Co do mieszkania, to naprawdę nie rozumiem głosów, że mam płacić jego obecną wartość.
Nie dostałam takiej propozycji od Narzeczonego np. 3 lata temu, gdy ceny nie szybowały tak jeszcze w górę. A wtedy spokojnie mogłabym sobie pozwolić na wspólne spłacanie, nawet po ówczesnej wartości.
Uważam, że sytuacja z mieszkaniem Narzeczonego z perspektywy, że miałabym zostać dopisana jako współwłaściciel i spłacać kredyt po obecnej wartości mieszkania, stawia mnie w niekorzystnym położeniu, a z każdym dniem tak naprawdę coraz gorszym. Bo ceny nie maleją.

Niektóre osoby piszą też o obniżaniu standardu życia naszej rodziny przeze mnie, gdy wezmę dodatkowy kredyt na własne mieszkanie tylko na siebie.
No, ale jeżeli "odkupię" udziały 50/50 obecnego mieszkania Narzeczonego i tym samym wezmę kredyt na siebie, to też mnie nie będzie stać na życie na wysokim poziomie. A już na pewno nie na poziomie zarobków Narzeczonego.
Ponadto, gdybyśmy w powyższej sytuacji wybrali wspólność majątkową, to i tak spłacamy ten kredyt ze wspólnych pieniędzy. Nie widzę tu sensu.

Sytuacja, w której ja dołączam do współwłasności mieszkania, ale po jego obecnej cenie rynkowej powoduje, tylko i wyłącznie, że oprócz konieczności spłacania kredytu, który został w banku, będę musiała zapłacić drugie $ tyle do kieszeni mojego Narzeczonego.
No i fajnie, będzie miał tę kasę. Jeżeli zrobimy tą "transakcję" przed ślubem lub gdy wybierzemy intercyzę, to zyska ładną sumkę na swoim koncie. I co z nią zrobi? Pojedzie sam na wakacje na Malediwy, bo mnie nie stać, bo spłacam kredyt? A może kupi sobie wioskę we Włoszech albo samolot. Nie wiem.
Ale ja myślę jako team. I gdybym została dopisana do mieszkania na współwłasność 50/50 po cenie zakupie nieruchomości, to wiem (bo znam kwotę jaka została do spłacenia), że za max. 10 lat wspólnie byśmy go spłacili. A jeżeli uda mi się zdobyć lepszą pracę, to nawet wcześniej. To uwalnia od kredytu i otwiera nowe możliwości, chociażby inwestycji. I tutaj zastanawiam się czemu tylko ja to widzę jako naszą szansę?

Łatwo oceniać i krytykować innych.
Ale widzę po Twoich postach, że tylko po to jesteś na tym forum. Ciekawe co sobie tym rekompensujesz

Autorko, twój partner chce ci po prostu sprzedać udziały w swoim mieszkaniu po rynkowej cenie, zupełnie nie zważając na to że przecież jesteście parą najbliższych sobie ludzi, tworzycie związek a nie zimny układ handlowy. To wygląda tak, jakby on doskonale wiedział że ciebie nie stać na tę jego wygórowaną cenę jaką ci zaproponował i w ten sposób załatwił sprawę, nie kupisz bo cię nie stać. Albo kupisz, zadłużając się i spłacisz go a on te pieniądze dalej zainwestuje w jakieś swoje interesy, bo niby co z nimi zrobi? Przeznaczy je na życie waszej rodziny?
Dziwna sprawa, ale mnie zapaliłaby się czerwona lampka, a już na pewno zostałabym przy opcji że trzeba się zabezpieczyć i myśleć o sobie, skoro on w ten sposób kalkuluje i o tobie zdaje się nie myśleć zbyt wiele.
Twoja decyzja, twój kredyt, jeśli zamierzasz go wziąć na siebie i zrób tak, abyś kiedyś nie żałowała.

W sumie to smutne, że już na początku stworzyliście taki problem. To jednak prawda, że ludzie powinni się dobierać w parę także pod względem materialnym, albo ten kto kto ma więcej powinien jednak pomyśleć, że ta druga osoba po prostu nie nadąża, i jeśli się nie chce jej wesprzeć, to lepiej się w związek nie pakować.

Nie wyobrażam sobie, żebym miała aż tak kalkulować z kalkulatorem w ręku mojemu partnerowi, ani on mi oczywiście. Na szczęście oboje mamy już co nieco i zupełnie nie musimy myśleć o sobie w ten sposób. Na twoim miejscu jednak myślałabym o sobie, skoro on zamiast o WAS myśli tylko o SOBIE.

Tak, na to wygląda. Wielka łaska, bo się oświadczył... I co? Wraz z pierścionkiem wreczył jej kwit do zapłacenia za udziały w mieszkaniu? Do tego po cenie rynkowej, żeby tylko centa nie stracił? Fajna transakcja, nie ma co.
Jeśli dziewczyna jest młoda i na samym początku zrobi nierozważny krok, to nie wyplącze się z tego latami albo może i do końca swoich dni.

A co to ma do rzeczy? Udziały to nie guma do żucia, nie rozciągają się. Może sprzedać jej nawet 10% udziału ale po cenie rynkowej, bo przecież taką cenę jej zaproponowal.
Ma kupić tyle na ile ją stać.

Wartość mieszkania bedzie rosła.
Jakby chciała kupić swoje to przecież nie kupi po cenie za metr kwadratowy sprzed paru lat będzie musiała wyłożyć wklad własny.
Zamiast wykładać go na swoje mieszkanie może na udziały we wspólnym, ale nie musi.
Może kupić np kawalerkę przed ślubem i ją wynająć.
Jak on będzie miał coś przeciwko temu, że wynajmuje swoje mieszkanie a mieszkają u niego, to niech też wynajmnie swoje, a kupią inne. Albo raczej wynajmą, bo Autorka pewnie 2 kredytu nie dostanie, a On tak.
Tutaj kluczowe jest pytanie, czy koszt wynajmu pokryje koszty kredytu i co z ich poziomem życia.
Jeśli nic się nie zmieni i obojgu to odpowiada, to może to najlepsze wyjście.
Natomiast jeśli jej nie stać nawet na kawalerkę teraz, to nie może wymagać by zostać właścicielką połowy jego mieszkania, raczej to korzyść dla niej, że ma gdzie mieszkać.
Narzeczony może tez: sprzedać swoje mieszkanie z kredytem, jeśli to jest opłacalne, i zakup nowego na pół z autorką.
Tylko czy autorkę na to stać? Skoro nie może się dołożyć do wkładu własnego w przeliczeniu na wartość rynkową, to jak wyłoży połowę wkładu na inne mieszkanie? Mniejsze ma być?

Nie wiem gdzie mieszkają, ale załóżmy że kupują razem nowe mieszkanie, za 800 tys z wkladem własnym min 20 %
Trzeba wyłożyć 160 tys .
Pytanie czy Autorka ma te 80 tys i zdolność kredytową na ok 300 tys? Jeśli tak to czy bardziej się opłaca spłacanie wspólnego kredytu w nowym mieszkaniu czy uczciwe zapłacenie mu za zwaloiryzowany wklad wlasny?
Kalkulator  !

Ela, a kto będzie spłacał jego mieszkanie po ślubie? Razem będą to robić czy osobno?

Ja bym się nie pchała ze spłatą wspólnego mieszkania na zasadzie wykupu udziałów po cenie rynkowej, to kompletnie nieopłacalne patrząc przyszłościowo. Zostanie wpółwłaścicielką mieszkania w jakiejś  tam części, będzie latami spłacała kredyt na coś, co nie będzie do końca jej własnością i z którą palcem w bucie nie będzie mogła kiwnąć, gdy np. będzie chciała te udziały sprzedać w razie rozwodu np. Sąd co najwyżej zasądzi spłatę jej części ale to trwa, a potem trzeba jeszcze wyegzekwować te pieniądze. Ja tak kupowalam jedno ze swoich mieszkań, od skłoconego do imentu malżeństwa po rozwodzie. Najpierw kobieta sprzedała mi swoj udział za naprawę tanie pieniądze, bo chciała się odegrać na swoim mężu i myślała że zrobi mu na zlość. Nie wiedziała tylko że mój prawnik dogadał się z jej mężem na podobnych zasadach i w tajemnicy przed nią sprzedał swoje udziały. Prawnik musiał to tak zorganizować, żeby kupić te udziały jednocześnie, bo kupno tylko częsci od jednego nie wchodziło dla mnie w grę. Umowa u notariusza odbywała się jedna po drugiej, ale oni nie mogli się zobaczyć, bo znowu skoczyliby sobie do oczu i z transakcji nici. Ja wyprowadzałam jednego po umowie jednymi drzwiami, a prawnik wprowadzal drugiego innymi, żeby się nie zobaczyli.

Tak więc kupiłam mieszkanie za dużo mniejsze pieniądze, a oni nawet nie wiedzieli, że szarpiąc się tracą kasę. Tak to jest jak ludzie po rozwodzie nie umieją się dogadać.

Dlatego uważam, że najlepszą opcją dla nich po prostu zachować status quo, a autorka niech kupi swoje niezależne mieszkanie jesli ją na to stać.
Ale to moja rada, niech autorka podejmie decyzję sama, albo z pomocą prawnika.

Czytaj wszystko co napisalam, a nie tylko 1 post, tym bardziej że autorka dodawała trochę faktów.
Pisałam ze może sobie kupić kawalerkę przed ślubem, jak ją stać i tak woli.
Nowe otwarcie, Ja czy Ty jesteśmy w wieku gdzie prawdopodobnie nie będziemy mieć już dzieci że swoimi nowymi partnerami, każdy może pracować na swoje a jak będzie bardzo źle to powiemy sobie bye, ale tutaj nie ma to zastosowania.
Mamy przed sobą że 25 lat max o potem dom opieki 
A autorka dopiero wchodzi w życie,  pewnie koło 30 ma.

Przecież to oczywiste że jego udziały tez będą rosły, ale co to ma do rzeczy? a precyzyjniej wartość udziałów.

widzę ze trzeba prościej: przykładowo:

np jego nieszkanie kosztowało 500 tys a teraz kosztuje 800 tys
wkład własny wyniósł 100 tys spłacił np 200 tys zostało 300tys  kapitału + odsetki  rat

mieszkanie teraz kosztuje 800 tys czyli wkład własny 20 % od tego mieszkania to 160 tys gdyby ona kupowała teraz, czyli 80 tys połowa wkladu na teraz
+ raty 300 tys + odsetki

opcja ze kupuje sama mieszkanie:  160 tys wkład własny + 640 tys + odsetki
jak uwaza ze propozycja narzeczonego jest niekorzystna a ją stać, niech kupuje

proponuję też sobie przeliczyć sytuację gdy dochodzi do sprzedazy mieszkania w sytuacji rozwodu
dlatego zdziwiłam się, że jego propozycję + wspólnotę majątkową przy jego wyzszych zarobkach i majatku rodzinnym autorka uważa za niekorzystną dla siebie

Niby ludzie chcą inwestować w szczere i uczciwe relacje, ale jednak warto mieć świadomość, że zawsze można zostać oszukanym lub wprowadzonym w błąd.
W dzisiejszych czasach trzeba mieć jednak jakieś zabezpieczenie finansowe, żeby potem nie popłynąć. Z drugiej strony, jeśli gdzieś pada np. słowo "intercyza" to robi się nieprzyjemnie. Wspólność majątkowa bywa sporą pokusą...

Tu chodzi o to co jest fajne dla kogo tylko o pytanie co się komu opłaca i na co ją stać.
nie, nie będę zgadywać w którym miejscu nie zrozumiałaś o czym piszę. szczegóły kredytowania kapitału i odsetki to drugorzedna sprawa i do policzenia dla określenia jego wkładu na teraz w każdym razie.

kobieto, gdzie ja piszę ze Tylko moja rada jest dobra??
moja jest po prostu pozbawiona emocji, jakie Ty masz do męskiego świata, i przeanalizowałam propozycję narzeczonego autorki bez uprzedzeń
dla jasności, gdyby post napisał mężczyzna o dylematach z narzeczoną, napisałabym to samo

Salomonko, bronisz jej, super, że chce się dziewczyna zabezpieczyć, ale zauważ, że ona nie ma tego, co Ty posiadasz i co pozwoliło Ci osiągnąć sukces finansowy w życiu. Pracowitość. Sprytne obie jesteście. Ona aż za bardzo, bo zauważ, że nic nie pisze na temat swojej pracy, swoich finansów i z czego będzie żyć po ślubie, utrzymując 50/50 dzieci i spłacając swój kredyt. Czy w ogóle ma szanse na kredyt? O tym nic, co ona w ogóle wniesie do tego małżeństwa, jaki posag? Wiem, że to nie te czasy, ble ble, ale to jest ważne, z czym ona wchodzi na nową drogę życia? Kiedy ja brałam ślub, miałam kawalerkę, którą sprzedałam, żeby kupić większe mieszkanie, wykończyliśmy je jako wspólnota i mi nie przychodzi teraz do głowy, żeby upominać się o należną mi część od męża. Czemu? Bo jak ja byłam na macierzyńskim, to dostałam 60% pensji po pół roku i to mój mąż nas głównie utrzymywał. Chyba na tym to polega? A jak on zachoruje, nie będzie mógł zarabiać tych pieniędzy, co do tej pory?
Napiszę przykład. Mam znajomych, którzy kupili mieszkanie prawie za 1 mln zł, finansowany kredytem, który po przeliczeniu wszystkich kosztów wyniósł 2 mln (i to przed pandemią, wysokimi stopami), tak sobie żyli z kredytem, który on głównie spłacał, az w końcu u niego wyszła choroba serca i nagła potrzeba operacji. Nie wiem teraz co u nich, bo nie mamy kontaktu, ja się wyprowadziłam z inne miejsce i jakoś tak wyszło. Podejrzewam, że została sama z kredytem, małym dzieckiem i chorym mężem.

Ok, doprecyzuję - bez wykładania kasy na mieszkanie jako lokal a nie mieszkanie jako miejsce życia.
Każdy ponosi koszty życie jakie wymieniłaś. Nic nadzwyczajnego że płacisz część za czynsz, prąd, zakupy rzeczy z których korzystasz czy koszty jedzenia Te koszty ponosi każdy nawet jak nie ma mieszkania na własność. Czy płacisz mu odstępne albo część rat kredytu? No nie, czyli nie dokładasz się do własności lokalu.

Czy masz prawo do wystąpienia o wynagrodzenie za swoją pracę na rzecz związku? Z pewnością masz. Powiedz uczciwie narzeczonemu ile Ci się miesięcznie należy za pranie, sprzątanie, gotowania i organizowanie mu życia. Twoje prawo. Dlaczego tego nie zrobisz ? Wylicz ile ma Ci za to płacić i będziesz miała dodatkową kasę. Tak będzie otwarcie i uczciwie.

Na obecnym etapie wygląda to tak, że chcesz sięgnąć po jego dorobek przed ślubem by  mieć  go po rozwodzie.