Związki damsko-męskie - Netkobiety.pl

W moim uniwersum kobieta zdecydowanie musi zarabiać i to przyzwoicie, robić karierę, być samodzielna i samowystarczalna, nie liczyć na to, że jakiś facet jej coś kupi czy gdzieś ją weźmie.

No właśnie. W moim też.

MIMO to nigdy nie płaciłam za siebie na randkach, nie przypominam też sobie ani jednego wyjazdu z facetem, za który bym sama zapłaciła.

Bo najwyraźniej dałaś się poznać w międzyczasie właśnie jako osoba pracująca, zarabiająca i niezależna. A nie jako 'daj i płać, bo jak nie to jesteś dupa, a nie facet'.

To jest ta różnica w podejściu. W dobrowolności. A nie w roszczeniowym "płać".

Kasssja napisał/a:

Też mam syna, prawie dorosłego i on wie, że na pierwszą randkę dostanie ode mnie kasę i zaprosi dziewczynę i do kina, i na coś do jedzenia. Jak dotrze kiedyś do drugiej randki to będziemy się zastanawiać co dalej z płaceniem, zobaczymy co wyjdzie od niej i jak oboje będą w tej relacji funkcjonować. A jak dorośnie to sam zdecyduje.

Ciekawe, za ile tych pierwszych randek będziesz musiała zapłacić, zanim dojdzie do tej drugiej...

Dodatkowo dziwne, ze uświadamianie dziecka, o zagrożeniach, o tym, ze sa na świecie ludzie którzy chca nasz oszukać i wykorzystać, i że ZAWSZE trzeba podchodzić z dystansem i chłodną głowa, szczególnie w młodym wieku, gdzie hormony buzują do relacji damsko - męskich jest odbierane jako cos złego.
Że uczenie w ten sposób kobiet, że oczekiwać, to sobie mogą, przyjścia ponownego Jezusa Chrystusa na ziemie, a nie cudzych pieniędzy, jest czymś złym.
Jak, jak można mówić, ze postawa roszczeniowa "daj, bo mam vaginę" jest czymś dobrym?
Zwariowany świat.

M!ri napisał/a:

A czy ktoś może uważać że miseczka B jest fajna, ale gdy trafi mu się DD to jest jeszcze fajniejsza? Czy nie może?

Jak najpierw podkreślał, że wielkość nie ma znaczenia, to jest jebanym hipokrytą skoro za chwilę zachwyca się rozmiarem.

No właśnie....łatwo sprawdzić.

M!ri napisał/a:

A ile kosztuje wejście na szlak czy ferratę czy... już nie będę się uzewnętrzniać. Jak się ma swój sprzęt sportowy to wyjazdy są pół darmo.

Szeptuch napisał/a:

Emm zaproszenie na wyjazdy czy weekendy potrafi kosztować więcej, niż utrzymanie, zdajesz sobie z tego sprawę?
Głupi weekend w poznaniu, z 2 noclegami, to wydatek z 2 tyś.

A ktoś zmusza jeździć do Poznania i wydawać na weekend 2tys?
Nie można spędzić fajnego weekendu we dwoje za 200zł?

[

Niemniej jednak, interesowne podejście wychodzi bardzo szybko. Zobacz na M!ri - wystarczyłoby raz wspomnieć przy pierwszym spotkaniu, że rachunek dzielimy, a zmyła by się aż by się kurzyło.

Oczywiście, to nie jest gwarant dłuższej relacji. Bo to nie o to chodzi. Chodzi o to, aby w miarę szybko odsiać łasego na kasę japiszona.

Szeptuch napisał/a:

Kasssja napisał/a:

Też mam syna, prawie dorosłego i on wie, że na pierwszą randkę dostanie ode mnie kasę i zaprosi dziewczynę i do kina, i na coś do jedzenia. Jak dotrze kiedyś do drugiej randki to będziemy się zastanawiać co dalej z płaceniem, zobaczymy co wyjdzie od niej i jak oboje będą w tej relacji funkcjonować. A jak dorośnie to sam zdecyduje.

Ciekawe, za ile tych pierwszych randek będziesz musiała zapłacić, zanim dojdzie do tej drugiej...

Dodatkowo dziwne, ze uświadamianie dziecka, o zagrożeniach, o tym, ze sa na świecie ludzie którzy chca nasz oszukać i wykorzystać, i że ZAWSZE trzeba podchodzić z dystansem i chłodną głowa, szczególnie w młodym wieku, gdzie hormony buzują do relacji damsko - męskich jest odbierane jako cos złego.
Że uczenie w ten sposób kobiet, że oczekiwać, to sobie mogą, przyjścia ponownego Jezusa Chrystusa na ziemie, a nie cudzych pieniędzy, jest czymś złym.
Jak, jak można mówić, ze postawa roszczeniowa "daj, bo mam vaginę" jest czymś dobrym?
Zwariowany świat.

Nie żadne daj bo mam waginę tylko ja ciebie zapraszam do kina i organizuję bilety.
Serio, nie zbiedniejemy jak młody czasem komuś kino czy lody postawi, a może zaskoczyć go zaproszenie od tej dziewczyny na którąś z kolei randkę. Jeśli nie, to będziemy rozmawiać jak się on z tym czuje i co chciałby dalej robić. Nie uważam, żeby jakieś nastolatki były dla mojego syna wielkim zagrożeniem, żeby miały go wykorzystywac dla głupiego kina. Ucieszę się bardzo, jeśli któraś mu się w ogóle spodoba z wzajemnością. On nie jest głupi i nie wybierze Karyny.

Ja zarabiam więcej niż większość znanych mi facetów, nie jestem łasa na cudzy hajs, bo niczego mi nie brakuje + totalnie nie zalezy mi na jedzeniu w knajpach, a też bym nie umówiła się drugi raz, gdyby ktoś po pierwszej randce, którą mi sam zaproponował, poprosił o podział rachunku. Moim zdaniem to cebulactwo, brak klasy, zerowa znajomość SV. Lubię starą szkołę.

Jack Sparrow napisał/a:

M!ri zwyczajnie nie chce mi się z tobą ganiać w kółko. To po prostu bez sensu. Jesteś interesowną hipokrytką i tyle. Masz jakiś swój set wymagań i oczekiwań i jak jesteś ze swoim facetem szczęśliwa, to krzyżyk ci na drogę.

Myślę M!ri, że ze strony kolegi to komplement.

Zanim był ślub, przez wiele lat utrzymywał dziewczynę więc tu ślub nic nie zmienił.

M!ri napisał/a:

Zanim był ślub, przez wiele lat utrzymywał dziewczynę więc tu ślub nic nie zmienił.

I tu się mylisz.

Utrzymywał dziewczynę, w której widział przyszłą żonę.
Gdyby była jedną z wielu to by to robił?

Od strony mężczyzny, to wygląda inaczej.

Farmer napisał/a:

M!ri napisał/a:

Zanim był ślub, przez wiele lat utrzymywał dziewczynę więc tu ślub nic nie zmienił.

I tu się mylisz.

Utrzymywał dziewczynę, w której widział przyszłą żonę.
Gdyby była jedną z wielu to by to robił?

Od strony mężczyzny, to wygląda inaczej.

Aha czyli potwierdzasz tym samym że należałoby pozwolić mężczyźnie się utrzymywać aby sprawdzić czy widzi w tobie przyszłą żonę Bo jak nie finansuje to nie widzi więc szkoda na takiego czasu. Wszystko się zgadza.

Dziś zaprasza się przede wszystkim na Tinderze i w innych apkach.  Proszę, zaspokój moją ciekawość i rozpisz mi dialog inicjujący pierwsze spotkanie tak, żeby kobieta miala pewnoścc, że będzie płacić za siebie i żebyś nie wyszedł przy tym na cebulaka. Nie proszę złośliwe, naprawdę chcę to zobaczyć, bo nigdy nikt mi niczego takiego nie zaproponowal, a przynajmniej nie kawa na ławę skoro nie zajarzyłam. No i potem płacili bez mrugnięcia okiem, więc może jednak nie przeoczyłam aluzji żadnej.

Ej no to z czym do ludzi. Jak ma być tylko seks to wiadomo, że nie ma co bawić się w SV, każdy za siebie i do wyra XD Co kto lubi, ja akurat się brzydzę ;P

Nie pamiętam czy pisałeś że masz syna czy córkę. Wyobraź sobie że córkę. Jej narzeczony zmajstrował jej dzieciaka a teraz chce się wykręcić z obietnicy bo się rozmyslił. Co byś o nim powiedział?

M!ri napisał/a:

Nie pamiętam czy pisałeś że masz syna czy córkę. Wyobraź sobie że córkę. Jej narzeczony zmajstrował jej dzieciaka a teraz chce się wykręcić z obietnicy bo się rozmyslił. Co byś o nim powiedział?

Podejmę tą rękawice.
Powiedzmy, że mam córkę, którą narzeczony po zrobieniu dziecka zostawia.

Wiec zapytam: jak myślisz - nie będę chciał znać powodu rozstania tej dwójki?

A jeśli założymy, że to dziewczę źle się prowadziło w trakcie tego związku to powinienem bez względu na wszystko stać „po stronie córki”?

.

Dla przykładu - zabrał (ukradł) swojemu ojcu klucze od auta i pojechał pojeździć z kolegami.
Wiesz jaka była reakcja jego mamy? To wina jego kolegów i złego towarzystwa w jakim się obraca.

Zwykły_ON napisał/a:

Dla przykładu - zabrał (ukradł) swojemu ojcu klucze od auta i pojechał pojeździć z kolegami.
Wiesz jaka była reakcja jego mamy? To wina jego kolegów i złego towarzystwa w jakim się obraca.
Krótko potem - sytuacja się powtórzyła tyle tylko, że kochany synek rozbił to nieswoje auto. Oczywiście - wina była wszystkich tylko nie synka. Bo Ci z którymi jeździł powinni mu kluczyki zabrać.

Więc wracając do tematu: uważam, że każdy jest kowalem własnego losu i powinniśmy być świadomi, że za nasze czyny sami odpowiadamy.

I tu jest bardzo istotny problem, z którego mnóstwo ludzi nie zdaje sobie sprawy. To co robił wyżej wymieniony jegomość z pewnością nie było godne pochwały żeby nie powiedzieć złe ale kto tak naprawdę za to odpowiada? Kto tu jest najbardziej winny? Wcale nie on tylko jego matka bo nie dość, że raz mu odpuściła i nic nie zrobiła to jeszcze zrobiła to ponownie i to przy gorszej sytuacji. To jest jak ze zdradą, jeśli raz zostanie wybaczona wydarzy się znowu, a potem jeszcze raz i tak dalej. Nie zgadzam się, że każdy jest kowalem swojego losu bo wiele rzeczy zależy chociażby od wychowania na co nikt nie miał wpływu.

Jack Sparrow napisał/a:

Shinigami napisał/a:

Nie zgadzam się, że każdy jest kowalem swojego losu bo wiele rzeczy zależy chociażby od wychowania na co nikt nie miał wpływu.

Tak, ale wciąż to ty ponosisz konsekwencje własnych czynów.

Nie zawsze osoba, ktora dokonuje zlego czynu ponosi za niego negatywne konsekwencje (a jedynie w zakresie i w miare mozliwosci ukarania czynu).
Jak cos ukradniesz to nie oznacza od razu, ze zostaniesz zlapany a pozniej zostana wyciagniete negatywne konsekwencje - gdyby tak bylo to nikt by nie kradl.
Jest x% szansy na to, ze zostaniesz zlapany a pozniej jeszcze ten x jest pomniejszony o y% szansy, ze mimo to unikniesz negatywnych konsekwencji.

Natomiast zawsze inna osoba ponosi negatywne konsekwencje twoich czynow.
Jesli cos ukradniesz to nie ma opcji aby sklep sprzedal to co ukradles i nie odnotowal straty.

Zwykły_ON napisał/a:

Dla przykładu - zabrał (ukradł) swojemu ojcu klucze od auta i pojechał pojeździć z kolegami.
Wiesz jaka była reakcja jego mamy? To wina jego kolegów i złego towarzystwa w jakim się obraca.
Krótko potem - sytuacja się powtórzyła tyle tylko, że kochany synek rozbił to nieswoje auto. Oczywiście - wina była wszystkich tylko nie synka. Bo Ci z którymi jeździł powinni mu kluczyki zabrać.

Więc wracając do tematu: uważam, że każdy jest kowalem własnego losu i powinniśmy być świadomi, że za nasze czyny sami odpowiadamy.

I tu jest bardzo istotny problem, z którego mnóstwo ludzi nie zdaje sobie sprawy. To co robił wyżej wymieniony jegomość z pewnością nie było godne pochwały żeby nie powiedzieć złe ale kto tak naprawdę za to odpowiada? Kto tu jest najbardziej winny? Wcale nie on tylko jego matka bo nie dość, że raz mu odpuściła i nic nie zrobiła to jeszcze zrobiła to ponownie i to przy gorszej sytuacji. To jest jak ze zdradą, jeśli raz zostanie wybaczona wydarzy się znowu, a potem jeszcze raz i tak dalej. Nie zgadzam się, że każdy jest kowalem swojego losu bo wiele rzeczy zależy chociażby od wychowania na co nikt nie miał wpływu.

SaraS napisał/a:

Jack napisał/a:

Najpierw. Kwestię płatności ustala się najpierw. Nie po fakcie. Bo takie coś, że najpierw zapraszasz, a potem przy płatności wyskakujesz  z "podzilimy" to faktycznie brak kultury.

Nie bardzo umiem sobie wyobrazić, że da się to zrobić z klasą. Wszystko, co mi przychodzi do głowy, i tak pokaże wyraźnie, że głównym zmartwieniem pana jest to, czy nie będę od niego ciągnąć hajsu. Z kimś takim się nie idzie na randkę, nikt nie chce niczego udowadniać.

Ale facet ma udowadniać swój status/swoją wartość płacąc?

To działa w dwie strony. A ja jestem tutaj...lewakiem. Jak kobieta nie potrafi ogarniać swoich finansów tak, że nawet na kawę z ciastkiem jej nie stać, to jest to po prostu życiowa mameja. A po co na taką tracić czas?

Nie przebrnęłam przez te wasze prawice i egalitaryzmy, więc tylko nawiązuję do odpowiedzi do mojego wcześniejszego wpisu.
W moim uniwersum kobieta zdecydowanie musi zarabiać i to przyzwoicie, robić karierę, być samodzielna i samowystarczalna, nie liczyć na to, że jakiś facet jej coś kupi czy gdzieś ją weźmie. Mimo, że jestem matką, nie miałam w życiu prawie w ogóle przerwy od pracy, choć w połogu i w czasie niemowlęctwa młodego pracowałam mało, z domu i niezbyt dużo zarabiałam. Ale swoje pieniądze miałam zawsze. MIMO to nigdy nie płaciłam za siebie na randkach, nie przypominam też sobie ani jednego wyjazdu z facetem, za który bym sama zapłaciła. Nie byłam niczyją utrzymanką, po prostu byłam zapraszana. Dostałam kiedyś wyjazd niespodziankę do Meksyku, dowiedziałam się na lotnisku dokąd lecę. Czemu tak? Bo osoba, z którą się wtedy od paru miesięcy spotykałam, bardzo chciała tam lecieć i to ze mną, było go na to stać bez uszczerbku na budżecie więc po prostu kupił bilety, a mnie kazał się spakować w ciemno, nie wiedziałam nawet czy lecimy w ciepło czy zimno. Czy czułam się utrzymanką? No nie, to był prezent, a ja przecież mieszkałam sama, sama się utrzymywałam i własne dziecko też. Ten facet wielokrotnie mi mówił, że on akurat teraz jest na fali i ma dużo pieniędzy, więc nie widzi żadnego powodu, żebym miała płacić za cokolwiek, natomiast może przyjść dzień, gdy będzie pod kreską bo coś nawali i będzie wtedy liczył na mnie.
Ludzie naprawdę są różni, różnie się w życiu układa, otwierają się i zamykają różne drzwi, nie ma co myśleć, a tym bardziej wychowywać synów zerojedynkowo. Przerażająca jest ta tresura z hot dogami w żabce. Też mam syna, prawie dorosłego i on wie, że na pierwszą randkę dostanie ode mnie kasę i zaprosi dziewczynę i do kina, i na coś do jedzenia. Jak dotrze do drugiej randki to będziemy się zastanawiać co dalej z płaceniem, zobaczymy co wyjdzie od niej i jak oboje będą w tej relacji funkcjonować. A jak dorośnie to sam zdecyduje jaki jest jego styl randkowania.

Jack Sparrow napisał/a:

SaraS napisał/a:

Nie bardzo umiem sobie wyobrazić, że da się to zrobić z klasą. Wszystko, co mi przychodzi do głowy, i tak pokaże wyraźnie, że głównym zmartwieniem pana jest to, czy nie będę od niego ciągnąć hajsu. Z kimś takim się nie idzie na randkę, nikt nie chce niczego udowadniać.

Ale facet ma udowadniać swój status/swoją wartość płacąc?

To działa w dwie strony. A ja jestem tutaj...lewakiem. Jak kobieta nie potrafi ogarniać swoich finansów tak, że nawet na kawę z ciastkiem jej nie stać, to jest to po prostu życiowa mameja. A po co na taką tracić czas?

Nie status. Kupno kawy raczej nie świadczy o statusie. Prędzej klasę - zapraszasz, to się zachowuj jak zapraszający, a nie członek imprezy składkowej. Ja tak robię i tego też oczekuję, tyle. 

Tylko widzisz, dla mnie to jest kwestia, powiedzmy, zasad, kultury. A Ty widzisz od razu życiową mameję, której nie stać na ciastko. Dla mnie zapewnie równie zabawny będzie pan, którego nie stać na ciastko, na które zaprosił. Kwestia wyboru: zaryzykować parę złotych czy zachować je i zrobić z siebie pajaca.

Nikt mnie nie przekona, ze facet płaci za kobietę bo mu się podobają jej oczy. Płaci bo czegoś chce od niej, i albo to dostaje albo ją zostawia.  Rżnięcie głupa, że nie wie się o co w tym chodzi jest słabe.
Ja zawsze za siebie płaciłam i zawsze czułam się niezależna, bo nic nikomu nie byłam winna. Żaden mi nie podskoczył bo  nie miałam wobec nikogo  długów.

SaraS napisał/a:

Nie status. Kupno kawy raczej nie świadczy o statusie. Prędzej klasę - zapraszasz, to się zachowuj jak zapraszający, a nie członek imprezy składkowej. Ja tak robię i tego też oczekuję, tyle. 

Tylko widzisz, dla mnie to jest kwestia, powiedzmy, zasad, kultury. A Ty widzisz od razu życiową mameję, której nie stać na ciastko. Dla mnie zapewnie równie zabawny będzie pan, którego nie stać na ciastko, na które zaprosił. Kwestia wyboru: zaryzykować parę złotych czy zachować je i zrobić z siebie pajaca.

Ale dlaczego to facet ma zapraszać?

Wkład w budowanie relacji, a potem związku musi być zawsze symetryczny.

Szeptuch napisał/a:

Wkład w budowanie relacji, a potem związku musi być zawsze symetryczny.

W wymiarze materialnym można starać się osiągnąć symetrię, wyliczając się z każdego wydatku, co do grosza, ale weź pod uwagę, ze wkład w budowanie relacji to przede wszystkim wkład emocjonalny, a ten nigdy nie jest symetryczny a jego wyrazem może być - ale oczywiscie nie musi - hojność jednej ze stron. Angażować można się na wiele sposobów. Finansowo, czasowo, emocjonalnie.

SaraS napisał/a:

Nie status. Kupno kawy raczej nie świadczy o statusie. Prędzej klasę - zapraszasz, to się zachowuj jak zapraszający, a nie członek imprezy składkowej. Ja tak robię i tego też oczekuję, tyle. 

Tylko widzisz, dla mnie to jest kwestia, powiedzmy, zasad, kultury. A Ty widzisz od razu życiową mameję, której nie stać na ciastko. Dla mnie zapewnie równie zabawny będzie pan, którego nie stać na ciastko, na które zaprosił. Kwestia wyboru: zaryzykować parę złotych czy zachować je i zrobić z siebie pajaca.

Zabawne jest to, jak rożnie pojmujemy "zasady" i "kulturę"
Nie wiem jakie fikołki trzeba wykonywać, aby  żerowanie na kimś nazywać "kulturą"
Płacenie za randki, płacenie za wyjazdy za weekendy, jak co nei które Panie tutaj wnoszą, aby "facet udowodnił swoja wartość" (oczywiście materialnie) to nie kultura, to frajerstwo i stulejarstwo.
Wkład w budowanie relacji, a potem związku musi być zawsze symetryczny.

SaraS napisał/a:

Szeptuch napisał/a:

Zabawne jest to, jak rożnie pojmujemy "zasady" i "kulturę"
Nie wiem jakie fikołki trzeba wykonywać, aby  żerowanie na kimś nazywać "kulturą"
Płacenie za randki, płacenie za wyjazdy za weekendy, jak co nei które Panie tutaj wnoszą, aby "facet udowodnił swoja wartość" (oczywiście materialnie) to nie kultura, to frajerstwo i stulejarstwo.
Wkład w budowanie relacji, a potem związku musi być zawsze symetryczny.

Sorry, ale fikołek to Ty teraz zrobiłeś. Jeżeli zapraszam kogoś do kina i kupię bilety, to ta osoba na mnie żeruje? Nie mam pytań w takim razie.

Chodzi właśnie o to kogo zapraszasz.
Znajomego:Nie
Nieznajomą, gdzie realia apek wymuszają na facecie zaproszenia, to tak.

I tak jest to zerowanie.
Babka z apki, wybiera sobie faceta z kim sie umówi, wiadomo on musi pierwszy zaprosić, bo co to za facet, no i z racji tego ze zaprasza, to i musi zapłacić.
wiec tak, to żerowanie.
Pasożytowanie.
Nazw jest wiele.

SaraS:
Konwenans wymusza.
Bo kobieta, choćby skały srały, nie zaprosi pierwsza na apce faceta.
choćby i gadali na tej apce 10 lat.
Jestem ciekaw, ilu ty , jako pierwsza, zaprosiłaś nieznajomych facetów na spotkanie, i za nich zapłaciłaś.

nie wiem czy ty faktycznie nie jesteś świadoma reali rynku matrymonialnego, czy sobie tutaj z nas jaja robisz.
I nie ma tu nic z testów.
Jak idziesz sama na kawę, to za siebie płacisz.
to że poszłaś w towarzystwie, to nie sprawia nagle magicznie, ze z opłat jesteś zwolniona.

Przerażające jest to, jak roszczeniowe kobiety wychowali mężczyźni.
Bo to jest wina facetów, zawsze chętnych aby przymilać sie do kobiet, tych wszystkich simpów i stulejarzy.

Panna de Jones napisał/a:

Szeptuch napisał/a:

Wkład w budowanie relacji, a potem związku musi być zawsze symetryczny.

W wymiarze materialnym można starać się osiągnąć symetrię, wyliczając się z każdego wydatku, co do grosza, ale weź pod uwagę, ze wkład w budowanie relacji to przede wszystkim wkład emocjonalny, a ten nigdy nie jest symetryczny a jego wyrazem może być - ale oczywiscie nie musi - hojność jednej ze stron. Angażować można się na wiele sposobów. Finansowo, czasowo, emocjonalnie.

Ale oczywiście, tylko zobacz na mentalność wpisów miri czy kass, oni nie piszą nic z tego co ty.
One wpiszą wprost, ze to facet ma sie starać, zabiegać , ona jest nagroda, ona ma mieć finansowane wyjazdy i wycieczki.

Już pomne fakt, że nie znam kobiety, w realu które przejawiały by taką mentalność, i były by żonate.
Dziwnym trafem (podobnie jak na forum) faceci nie chcą sie takim kobietom oświadczać.
O przypominam ci, zże według tych pan, to jest to sposób na znalezienie wartościowego faceta.