Czy ładna zadbana sylwetka u mężczyzny pomaga w znalezieniu partnerki - Netkobiety.pl

"Za brzydki, za biedny, za niski, za ""cokolwiek"" " - paskuda jedna, powinna obniżyć wymagania bo ja obniżyłem je dla niej, bo jest mocno średnia. Będzie czekać na przystojniaka a potem sama skończy z kaktusem w doniczce.

Jeżeli mi się w ogóle nie podoba to nie, ale takich kobiet jest bardzo mało i zazwyczaj mają wpływ na swój wygląd. Ale nie pisałem o sobie, tylko ogólnie. Brzydkiej kobiecie łatwiej znaleźć partnera niż brzydkiemu mężczyźnie.

Nie.

Ciebie pytałam, nie ogólnie.
Czy dasz się wykazać charakterem kobiecie, która Ci sie nie podoba. Odpowiedziałeś "nie".
Nie pytałam czy takich kobiet, które fizycznie Ci się nie podobają jest mało czy dużo.

Dla niej pewnie też to będzie marna pociecha: wiesz, akurat Ty mi się nie podobasz, więc nie ma sensu, abyś nadrabiała charakterem, bo to nic nie da, ale na pocieszenie powiem Ci, że ogol kobiet mi się podoba, a nie podoba mały procent, w którym Ty akurat jesteś:D

A się wypowiem xD

Nie spotkałem się jeszcze z sytuacją, żeby ktoś kogo znam mieszał swoich znajomych. Zawsze jak ktoś się spotyka z kimś, to w ramach jednej grupki

Z tym też nie jest tak łatwo. Mieszkałem przez 11 lat w wynajmowanych pokojach (akademik, a potem normalny pokój w mieszkaniu). Imprez nikt nigdy nie robił. Ani jednej

Byłem przez chwilę na takich paru grupach. Totalnie bez sensu. Praktycznie same osoby od 40stki w górę. I facetów jest z 10x tyle ile dziewczyn xD Takich mających maks 30 lat praktycznie nie ma. A jeśli nawet są, to sami faceci, ewentualnie zwykle to laski reklamujące się albo szukające sponsora.

I to są konkrety, dzięki. Wiem co jeszcze muszę zrobić, prześledzić wszystkie tematy w jakich uczestniczyłem i pozapisywać sobie w jednym miejscu wszystkie rady i rozwiązania jakie kiedykolwiek ktoś mi pisał. Większość z tego co wymieniłaś dałoby się zrobić choć nie byłoby to łatwe. Takie wyjazdy organizowane dla singli byłyby dla mnie dobrą opcją gdyby nie ich cena, sprawdzałem i taki wyjazd na przykład do Grecji to koszt ok. 4k, w dalsze miejsca oczywiście drożej ale raz w roku może dałoby radę. Wynajęcie pokoju raczej nie wchodzi w grę i na to chyba nic nie poradzę, po prostu mam za dużą blokadę, mówiąc szczerze po prostu się tego boje. Jeszcze jakby to było jakieś duże mieszkanie albo nawet dom gdzie byłaby trochę większa przestrzeń i choć minimalna prywatność to tak. To nauczanie czegoś jednocześnie ucząc się czegoś innego jest ciekawe, nie pomyślałbym o czymś takim. Praca całkowicie odpada, jest tylko dwóch stałych pracowników, ja i szef będący jednocześnie moim szwagrem, czasami trafi się jakiś pracownik tymczasowy ale na krótko, ja w ogóle nie mam czegoś takiego jak "koledzy z pracy" więc nie ma nawet mowy o jakimś wyjściu na piwo tym bardziej, że warsztat mieści się na działce obok mojego domu więc samo wyjście gdziekolwiek nie istnieje.

Faktycznie pójście na konwent to był max moich możliwości i nie udało mi się z nikim porozmawiać nie licząc sprzedawców kiedy coś kupowałem. Na ostatnim konwencie na jakim byłem kilka lat temu była sytuacja, że usiadłem na ławce i sprawdzałem coś w telefonie za chwilę obok mnie usiadła jakaś dziewczyna i parę razy spojrzała w moją stronę, a ja mimo iż bardzo chciałem to nie mogłem wydusić nawet słowa bo byłem totalnie sparaliżowany. To było jakieś 3-4 lata temu, a teraz już jest lepiej w tej kwestii czego dowodem jest fakt, iż na tym festiwalu, który tu opisywałem udało mi się zagadać i rozmawiać przez prawie godzinę lub też sytuacja z tą dziewczyną z kawiarni.

Z gadek online to akurat ty wiesz najwięcej.

Tak pisząc w tym temacie i czytając te wszystkie posty nagle zrozumiałem jeszcze jedną rzecz. Wiem jaka jest moja największa blokada, jest nią praca. Już nie pamiętam od kiedy powtarzam sobie, że jak zmienię pracę to zrobię to, to i to. Ze wszystkim zwlekam do momentu aż zmienię tą pracę, a tego właśnie nie mogę zrobić w efekcie czego nie robię nic innego.

Nie wierzę, że komuś może być wszystko jedno czy partner jest ekstra czy introwertykiem. Przecież to niemal radykalnie wpływa na wspólną codzienność.
Wbrew temu co cały czas uparcie powtarzasz, Twoja samoświadomość jest niska i równie niska jest świadomość tego, czego oczekujesz od partnerki. Ty jedyne, co wiesz, to że jeśli któraś "da Ci szansę", to Twoje życie odmieni się jak za wymówieniem magicznego zaklęcia. Ja tej dziewczynie, jeśli taka się pojawi, już współczuję, ale Ty tego nie ogarniasz, jak wielką odpowiedzialnością zostanie obciążona.

Mam te same odczucia. Powiem więcej, takie osoby są niesamowicie męczące dla otoczenia. Zamiast żyć, dokonuje się wieczna analiza, a jak cokolwiek w jej wyniku okazuje się sprawiać trudność, a zawsze coś takiego się znajdzie, to pojawia się lęk, a w parze z nim argumenty przekonujące, że "intuicji" trzeba słuchać. Stąd brak konkretnego działania.

O pracy to pitolisz już w uj wie ile. I w wątku sprzed kilku tygodni (miesięcy?) dopytywałeś jak zamienić pasję na dochodową pracę. Otrzymałeś porady, zareagowałeś dokładnie tak jak tutaj i nic się nie zmieniło.

WOW po 4 latach odważyłeś się zagadać do przypadkowej osoby. No czapki z głów. W tym tempie prędzej ze starości zęby wymienisz, niż potrzymasz dziewczynę za rękę w romantycznym tego zdarzenia znaczeniu. Ja z wizyty na konwencie/targach/sympozjum/konferencji zgarniam cały plik wizytówek, numerów i maili czy innych propozycji współpracy przy projektach. Natura rzeczy jest taka, że 99,9999% to spełza na niczym. A ty nie podejmujesz nawet wysiłku jak nie masz przynajmniej 90% szans na powodzenie. A takich okoliczności NIGDY nie będzie.

Już nie tylko ja, a ile kilka innych osób to pisze, ze jesteś zapętlony jak zdarta płyta. W kółko te same pytania, te same porady, te same olśnienia i....czas mija, a ty dalej strugasz patyka i najwyżej ręce zmieniasz wraz ze zmieniającymi się tytułami anime. A wiesz, czemu to wkurwia? Bo spośród tutejszych inceli masz największy potencjał na rzeczywistą zmianę tego stanu. Ale ostatecznie nie robisz nic.

Po przeczytaniu tej wypowiedzi przyszło mi na myśl, że może te ściany tekstu, powtarzane w kółko frazy, teoretyzowanie i roztrząsanie tego samego stanowi formę pamiętnika. Kto pisał kiedyś pamiętnik, w jakiej formie i co zawierał? Różnica polega na tym, że w tym wirtualnym pamiętniku (będącego serią przemyśleń) uczestniczą widzowie.

Bardzo często w wypowiedziach naszych Panów osobowość mylona jest ze stylem życia, pewnie w jakimś stopniu przekłada się na styl życia, ale na pewno nie są to pojęcia tożsame. Nasi Panowie mylą te pojęcia i zjawiska nagminnie.

Im mniejsze szanse powodzenia, tym większa radość z sukcesu. Rozbijasz gówno na atomy w sposób bezproduktywny. Zrób analizę przypadku jak 1% szansy przekuć na 100% sukcesu.

Bo większość normalnych ludzi wkurwia marnotrawienie zasobów i potencjału. To jak wyrzucanie do kosza świeżo uwędzonej szynki i wylanie na to flaszki wódki. 99% ludzi by zabiło widząc coś takiego. Nawet wegetarian i abstynentów.

Jakby cię jutro autobus rozmazał na przejściu dla pieszych to by po nas spłynęło i za max kilka tygodni byśmy zapomnieli o tobie. Na tej samej zasadzie nikt nie wygryza sobie żył, choć każdy zdaje sobie sprawę z niewolniczego wyzysku dzieci w kopalniach minerałów ziem rzadkich. To nic osobistego. Ustosunkowujemy się do treści posta, a nie do osoby.

A myślisz DEBILU, że czemu ci wspominałem o blogu z twoimi opisami/streszczeniami anime, charakterystyką postaci czy innymi przemyśleniami lub fanartami? Czasem taka dokładna analiza postaci bywa ciekawa, a dokładność w amatorskich grafikach buduje ich klimat. Ale w życiu codziennym to odpychające i męczące.

To pewnie dlatego, że ludzie wolą unikać twojego towarzystwa, niż jak mają słuchać tego pierdolenia. Analizujesz i rozkładasz, bo masz nadmiar wolnego czasu, który bierze się bezpośrednio z faktu, że nie prowadzisz żadnego życia, ani towarzyskiego, ani żadnego innego, jesz i śpisz podtrzymując funkcje życiowe organizmu, aby móc chodzić do pracy, której potrzebujesz, żeby mieć co jeść i gdzie spać... W przerwach pomiędzy tymi czynnościami "analizujesz" różnice pomiędzy gównem a nasranym. Normalny człowiek nawet nie zdaje sobie sprawy z istnienia większości problemów i zagadnień, które ty w nieskończoność analizujesz po wielki chuj, bo dalej gówno z tego wynika. W 4 lata, to ja zdążyłem się rozwieść, zrobić formę życia w wieku 34-36 lat, poznać co najmniej 15 fajnych dziewczyn plus drugie tyle mniej fajnych, drugi raz się ożeniłem i doczekałem narodzin syna. A nawet w 3 jak sobie teraz wszystko obliczyłem, to jeszcze mi cały rok zostaje na nic nierobienie. Tobie 4 lata zajęło dojście do tego, że musisz zmienić pracę, bo inaczej nic się nie zmieni, a dopóki nic się nie zmieni, to w sumie po co zmieniać pracę...

Bo jak coś robisz, to szanse rosną. Oto magia:

-- mówisz, że masz 99% na niepowodzenie, nic nie robisz... dalej masz 99% na niepowodzenie
-- mówisz, że masz 99% na niepowodzenie, coś robisz, masz 50% na niepowodzenie, jeszcze robisz i robisz, aż w końcu masz sukces.

Wniosek? Kto robi ten ma. Kto nie robi ten nie ma.

Już nie przesadzaj. Nikt się nikim tutaj nie przejmuje.
Staram się incelom nie dawać porad, bo i tak nic nie zmienią.

Ty chociaż byłeś na tym masażu erotycznym i poszedłem do prostytutki.
Źle wybrałeś i się wycofałeś.
Ale i tak gratuluję wykonania tego kroku.

Czy ja się mogę w końcu dowiedzieć, jakich osób szuka Raka i Jakiś Człowiek?

Bo to, że ma być nie gruba i ma się podobac, to już od 2 lat czytam. Albo więcej.

Że nie ma być skrajna imprezowiczka czy skrajna fobiczka siedzącą w pokoju-to raczej żadna nowość.
Ma też być nie karana, nie puszczalska, nie krasc, nie mieć 5 dzieci, nie zakończyć edukacji na 6 klasie podstawówki, nie być fałszywa, kłamliwa, agresywna, czy inteligentna jak karton-czyli w zasadzie nadal nie wiadomo nic.

Jaja ma być ta kobieta i jak się Panieie macie przy niej, z nią czuć, pomijając oczywisty fakt, że fizycznie ma się Wam podobać.

Bo czytam, że w zasadzie to większość mize być, bo nie macie specjalnych wymagań, byleby nie miała jakiś skrajnych cech czy zachowań. Większość się Wam podoba, czyli klipozor dobrze pisał, w sumie to wszystko jedno jaka, byleby miała cos między nogami, bo tak to wygląda:(

To wygląda tak, jak już się jakaś trafi to uslyszy: wiesz co Bożenka, w zasadzie jesteś że mną, bo się tak trafiło, a naprawdę większość kobiet mo się podobała, tak 90procent i mogłabym wdzystkojedno która. A że się zgodziłaś, to jesteś Ty i akurat mi się podobasz fizycznie, to wystarczy, bo co do charakteru to nie mam większych wymagań:(

To inaczej: jakie kobiety Ci się podobają, przy których jak się czujesz?

Jakie macie doświadczenie z kobietami

Ja szczerze mówiąc wstydził bym się pocałować kobietę bo nie całowałem kobiety takie małe mam doświadczenie zerowe 

Bo żyjesz w swojej głowie i w swoim pamiętniczku tutaj zamiast w prawdziwym życiu. Bardzo dużo masz wspólnego z Raką, obaj żyjecie w swoich głowach a nie na zewnątrz i jestem niemal pewny że obaj macie spektrum autyzmu.

https://www.youtube.com/watch?v=0fihEep-6Ew

Bzdura, wychodzę do ludzi, żyję na zewnątrz, ale co poradzę, że to nic nie daje?

Raka, rozmowa z Tobą przypomina przekonywanie kogoś, od kogo czuć alkoholem, plącze mu się język i chwieje się przy chodzeniu do tego, że jest pijany, kiedy on uparcie przekonuje że kieliszka alkoholu nie wypił.

Ja wierzę że Ty po prostu fizycznie nie jesteś w stanie zrozumieć rzeczy które my do Ciebie mówimy i nie zgrywasz się ani nie robisz nam na złość, ale Twój umysł nie jest w stanie tego przetworzyć. Dlatego pewnie frustrujące jest czytanie tego co my piszemy kiedy Ty masz święte przekonanie, że robisz wszystko co możesz, a nic z tego nie wynika.

Tylko że dla mnie jest to wytwór Twojego chorego umysłu - czy to jest spektrum autyzmu, zaburzenie osobowości, nerwica, fobia lękowa, lekkie upośledzenie umysłowe to już jest naprawdę wszystko jedno.

Dostałeś ode mnie naprawdę szczerą i w miarę sprofilowaną poradę, zanegowałeś ją na trzy sposoby mówiąc że się nie da. No to się nie da. Nie jesteś w stanie zmienić pracy, zmienić miejsca zamieszkania, udać się do psychiatry po diagnozę, generalnie zrobić cokolwiek inaczej żeby osiągnąć inne rezultaty. Robisz to co wydaje Ci się że jest dla Ciebie dobre i ciągle nic z tego dla Ciebie nie wynika.

Mówiłem - wybierz się z ludźmi w góry. Mówisz że Twoim jedynym problemem jest to, że nie masz szansy się wykazać, potem by było z górki. Jadąc z kimś samochodem i chodząc po szlaku nie ma możliwości żeby Cię ignorowali. Co odpowiedziałeś? Pracuję, w weekendy nie mogę, w tygodniu nie ma ludzi, może jak zmienię pracę, może jak skończę studia.

No to powodzenia z takim podejściem. To zupełnie mnie uświadomiło w przekonaniu że podświadomie Ty albo nie chcesz tego zmienić, albo Twój umysł pracuje na tak wąskim obszarze że nie jesteś w stanie wprowadzić żadnej nowej aktywności w swopim życiu.

Ale ja doskonale rozumiem wszystko, co piszecie.

Niczego nie zanegowałem. Pracy właśnie szukam, jako że skończyłem studia, zmienić miejsce zamieszkania mogę, ale nie planuję tego robić w tym roku, a na psychoterapię zamierzam się zapisać.

No to jak znajdę nową pracę to poszukam na grupce ludzi do wypadów w góry. Poza tym cały czas ignorujesz fakt, że znajomych mam, tylko nie w swojej okolicy.

Chcę i jestem w stanie. Ale brak powodzenia jest spowodowany tym, że kobiety mnie ignorują i na to wpływu nie mam.

Nie moja wina, bo nie mam na to wpływu. A jak już któraś ze mną pogada, to zmienia zdanie na mój temat. Tylko że one wszystkie były poznawane przez internet, do tego zazwyczaj mieszkają daleko i/lub są zajęte.

Pisałem już wielokrotnie, że to forum nie ma przełożenia na real.

Nie ignoruję Twoich znajomych "nie z okolicy", ale co to ma w ogóle do rzeczy?

Nie da się ignorować kogoś jadąc z nim w jednym samochodzie przez godzinę czy dwie. W takiej sytuacji Twój charakter zostanie błyskawicznie zweryfikowany.

Obejrzałem ten film, obejrzałem jeszcze kilka innych i poczytałem na ten temat. Prawie wszystko się zgadza, na jednym z filmów dziewczyna opowiadając o swoich objawach i przedstawiając krótką historię swojego życia w sporej części opowiedziała też moją. Podobnie było z chłopakiem z jednego z filmów. Co najciekawsze nie tylko historie tych ludzi pokrywają się z moją ale też znaczna część sposobu myślenia.

Nawet jeśli, to tej szansy nikt Ci nie chce dać, bo pierwsze wrażenie mówi, że jesteś odpychający. Co z tym zrobisz?

Obejrzałam. Po kobiecie nic nie widać wg mnie, normalna, zwykła babka, ma swoje "dziwactwa" z rwgo co opowiadała, ale zachowywała się całkiem normalnie.
Po mężczyźnie było moim zdaniem widać, już nue o to chodzi o czym mówił, ale jak mówił, jakie były reakcje i jak się zachowywał.

Ale gdzie Ty chcesz tą szansę dostać? W pracy pisałeś są same stare baby, na uczelni to nie działa, więc gdzie? Ty liczysz na to że przyjdzie jakaś pani listonosz i zacznie z Tobą rozmowę czy jak? Przecież żeby kogoś poznać trzeba gdzieś...wyjść?

A mnie nawet rodzina wypytuje czy w ogóle wychodzę z domu czy kontaktuję się z jakimiś ludźmi
Aż mi głupio odpowiedzieć że prawie nie wychodzę
A ja poprostu nie mam gdzie i do kogo wychodzić
Nie wiem co mam robić

No to wychodzę. I gdzie bym nie wyszedł, próbuję zagadywać, ale kobiety nie chcą ze mną rozmawiać, chyba że zajęte albo dużo starsze, więc szans na związek brak.

Jak rodzina przyjeżdża to nie wychodź do rodziny, to nie będą pytać.

A to rozmawiamy o Twoich relacjach z mężczyznami? Od kiedy?

No bo jesteś dziwakiem, który nigdzie nie wychodzi.

Jestem jaki Jestem i nic nie zmienię 

Oni chyba podejrzewają ze nie miałem nigdy nikogo