Chłopak nie lubi podróżować :( - Netkobiety.pl

Cześć!
Jestem z chłopakiem od 8 miesięcy, ja mam 25 lat on 28, raczej dobrze nam się układa i dobrze się dogadujemy, chociaż na kilka spraw mamy inne spojrzenie i coraz bardziej mnie ten związek zastanawia. Najbardziej obecnie konfliktową rzeczą jest jego niechęć do wszelakich wycieczek, podróży czy wakacji. Chciałabym odwiedzić jakieś inne państwa np. Włochy, Hiszpanię, czy nawet Czechy, ale on nawet nie chce słyszeć o tym. Nawet na jakiś dalszy wyjazd w Polsce nie mogę go wyciągnąć. Jest introwertykiem i mówi że lubi spokój, a wszelkie wyjazdy czy wakacje bardziej go męczą niż ładuje akumulatory. Potrafił sobie wziąć tydzien wolnego w pracy tylko po to żeby sobie codziennie jeździć na rowerze (jeździ ekstremalnie), jechać motocyklem rano w trasę i wrócić wieczorem, grał w tenisa, chodził na siłownie, grał na konsoli i kompie, grał na gitarze, grzebał przy motocyklu, czy po prostu nic nie robił. Czyli robił to samo co po pracy tyle że nie przez te parę godzin wolnego po pracy, tylko rozciągał to na całe dni... Dla mnie to urlop zmarnowany. Przecież tyle jest pięknych miejsc do odwiedzenia... Od początku związku byliśmy na jednym wyjeździe na weekend, było to w lutym, a jak wspominam mu żeby gdzieś pojechać to mówi że dopiero był i nie czuje potrzeby. Prawie co tydzień jedynie jeździmy na jakieś małe wycieczki popołudniami w miejsca w okolicy, czyli w promieniu może 100km. Nie jest nimi też zachwycony, jak podrążyłam temat to powiedział że nie chce mu się jeździć co tydzień, ale jeździ bo ja nie chcę siedzieć w domu i żebym to ja była zadowolona, a on ma z tego trochę spokoju. Denerwuje mnie to gdy widze w internecie kolejne piękne miejsca, czy widzę jak koleżanki ze swoimi chłopakami wstawiają zdjęcia z wyjazdów i wiem, że ja tego nie doświadczę. Mówił mi że jak chcę to mogę jechać sama, albo z przyjaciółką, czy z kimkolwiek chcę, on mnie nie zatrzymuje, ale ja chcę jechać z nim. Podobnie jest z jakimiś wydarzeniami kulturowymi jak np. Teatr, koncert, jakieś występy, wydarzenia itp. na kilku byliśmy, ale w tym roku jakoś unika tego, zasłania się pracą, czy mówi że źle się czuje, albo jeszce coś innego. Liczyłam że uda mi się go przekonać z czasem do wyjazdów i tego wszystkiego, ale widzę że on się w ogóle nie zmienia...

Denerwuje mnie to gdy widze w internecie kolejne piękne miejsca, czy widzę jak koleżanki ze swoimi chłopakami wstawiają zdjęcia z wyjazdów i wiem, że ja tego nie doświadczę.

Zrob sobie przerwe od social media na pol roku i problem sam sie rozwiaze.

M!ri napisał/a:

JohnyBravo777 napisał/a:

Zrob sobie przerwe od social media na pol roku i problem sam sie rozwiaze.

Od znajomych i innych ludzi też ma się odciąć? Jak kolega z pracy będzie opowiadał o urlopie w Wietnamie to ona ma wyjść z pokoju aby nie słuchać?

Twoje słowa tylko potwierdzają, że problemem nie jest to że chłopak nie chce podróżować, ale to że ona czuję się gorsza przez to że inni podróżują a ona nie.

Zawsze mnie zastanawiają tacy ludzie.
Dlaczego komuś sie wydaje,że w związku robi sie tylko to na co ma się ochotę?
Hello! Tuz obok jest człowiek, którego niby kochasz, dlaczego nie chcesz sprawić mu przyjemności.
I to w najpiękniejszy sposób, czyli przezywając z nim wspólne chwile.
Rozumiem że facet nie chce spędzać każdego weekendu na rozjazdach, bo to jest po prostu męczące.
Ale wiedział chyba, że autorka lubi wycieczki.
I co oczekiwał? ze nagle jej pasja zniknie?
Jak najbardziej masz prawo oczekiwać od niego,że będzie z tobą spędzał w ten sposób czas.

M!ri napisał/a:

Dżentelmen napisał/a:

Twoje słowa tylko potwierdzają, że problemem nie jest to że chłopak nie chce podróżować, ale to że ona czuję się gorsza przez to że inni podróżują a ona nie.

Czy gdyby mieszkała w lepiance z gówna to też problemem byłoby, że czuje się gorsza, czy to że nie ma godnego lokum?

To zależy czy potrzebuje lokum żeby w nim mieszkać, czy po to żeby chwalić się przed znajomymi

M!ri napisał/a:

Taki chłopak to kula u nogi. Ciągnie Cię w dół. Po co Ci to?

Raczej taka kobieta to kula u nogi i ciągnie cię w dół zwłaszcza finansowo bo takie wycieczki nie są darmowe.

Rozumiem, ze zapraszasz go na te wycieczki wiec chcesz je zaplanowac i za nie zaplacic?

Nie chodzi tez o pieniądze, bo on dobrze zarabia, ponad 2 razy więcej ode mnie i każdego miesiąca sporo mu zostaje do odłożenia. Tylko on też tych pieniędzy nie inwestuje w podróże, czy jakieś wspólne zajęcia... wolał sobie kupić nowy wydech do motocykla za 5 tysięcy tylko po to żeby ładniej brzmiał...

JohnyBravo777 napisał/a:

M!ri moze Ty bedziesz jezdzila z autorka na te zagraniczne wakacje co weekend skoro tez uwazasz, ze brak zagranicznych wakacji kilka razy w miesiacu to niegodne zycie?

Nie mam czasu, bo wyjeżdżam ze swoim chłopakiem.

M!ri napisał/a:

JohnyBravo777 napisał/a:

M!ri moze Ty bedziesz jezdzila z autorka na te zagraniczne wakacje co weekend skoro tez uwazasz, ze brak zagranicznych wakacji kilka razy w miesiacu to niegodne zycie?

Nie mam czasu, bo wyjeżdżam ze swoim chłopakiem.

O jak slodko. Na google maps wchodzicie w widok 3D i klikacie sobie myszka w przerwach miedzy postami na forum?
Musisz dac naszym incelom namiary na ta strone, na ktorej znalazlas chlopaka.
Jak to lecialo? www.ludzie-z-syndromem-sztokholmskim-dating.pl?

Wiedziałam już od pierwszego spotkania że on nie przepada za podróżami, w tym i w innych kwestiach był ze mną zawsze szczery. Jak sam powiedział, że nie ma sensu ukrywać czegoś, czy kłamać bo to i tak wyjdzie, a tak przynajmniej druga osoba ma już od początku pewnien obraz człowieka i może zdecydować czy chce relacje pogłębiać. On wiedział tez, że ja lubię podróże wycieczki i inne, no i na początku starał się i jeździliśmy odwiedzać jakies pobliskie miejsca, czy na koncerty które w sezonie letnim sa co chwile. No a w tym roku nagle unika tego wszystkiego jak może.
Mówiłam mu że podróże to to poznawanie języka, kultury, czy nowe znajomości, ale na wszystko ma wytłumaczenie. Tłumaczy że języka na wyjeździe nie nauczy się bardziej niż już potrafi, bo musiał by brać książki i uczyć się na miejscu, a może jedynie doskonalić to co już potrafi, ale że to nie jedyna możliwość poprawy języka. No i poza tym jeśli to język którego w ogóle nie zna, to i tak niczego się nie nauczy przez taki wyjazd. Kultury tez nie nauczy się będąc gdzieś, a może się jedynie skompromitować nieznajomością kultury, Kulture poznaje się czytając, czy zapoznając się z nią wcześniej w domu, a na miejscu można jedynie jej doświadczyć. Mówi że nie interesuje go to zresztą. Znajomości tłumaczy tym, że niewiele osób tak na prawdę poznaje kogoś za granicą, a tym bardziej nie introwertyk. W polsce bywał w życiu nad morzem, czy w górach kilka razy i nikogo nie poznał, więc tym bardziej nie pozna nikogo za granicą...
Ja tez nie jestem ekstrawertyczką, jestem introwertyczką, ale inaczej to wszystko postrzegam i nie obawiam się tak podróży, wakacji, czy wydarazeń. Ja inaczej to odbieram.
Spieraliśmy się o to kilka razy i zawsze mówił że tak będzie zawsze jak pojawią mi się jakies plany na wyjścia czy wyjazdy, a on nie będzie chciał... no i chyba ma racje

Ja tez nie jestem ekstrawertyczką, jestem introwertyczką, ale inaczej to wszystko postrzegam i nie obawiam się tak podróży, wakacji, czy wydarazeń. Ja inaczej to odbieram.
Spieraliśmy się o to kilka razy i zawsze mówił że tak będzie zawsze jak pojawią mi się jakies plany na wyjścia czy wyjazdy, a on nie będzie chciał... no i chyba ma racje

M!ri napisał/a:

Kaszpir007 napisał/a:

Introwertyk nie lubi hałasu, więc raczej introwertycy omijają tłumy i hałas. Introwertycy to głównie domatorzy

Bzdury gadasz. Jestem introwertykiem a siedzenie w domu uważam za stratę czasu.

Introwertyk — cechy
skłonność do unikania bodźców.
małomówność
zamiłowanie do spędzania czasu w samotności.
zmęczenie interakcjami z ludźmi.
zamiłowanie do porządku.
refleksyjność
potrzeba ciszy i spokoju, zwłaszcza do skupienia.
dłuższy proces nawiązywania relacji niż w przypadku ekstrawertyka.

potrzeba ciszy do skupienia się;
refleksyjność;
samoświadomość;
potrzeba czasu do namysłu przed podjęciem decyzji;
czucie się komfortowo, gdy spędzamy czas bez innych ludzi;
niechęć do pracy grupowej;
większa chęć do pisania niż rozmawiania;
poczucie zmęczenia po spędzeniu czasu w tłumie;
posiadanie niewielkiej grupy przyjaciół, ale pozostawanie z nimi w bliskich relacjach;
wykorzystywanie wyobraźni do rozwiązywania problemów; pogrążanie się w marzeniach;
wycofywanie się w celu regeneracji.

Taki chłopak to kula u nogi. Ciągnie Cię w dół. Po co Ci to?

Nie wiem dlaczego tak wiele osób uważa, że introwertycy nie lubią się spotykać z ludźmi i uwielbiają siedzieć w domu.
Introwertyk nie tylko może lubić podróżować, może nawet intensywnie uprawiać sporty ekstremalne!  Jeden detal - najczęściej samodzielnie, lub w dwie (maksymalnie trzy) osoby.

A dla autorki wątku mam sugestię.
Moja żona uwielbia tańczyć.  Ja nienawidzę.
Ona tańczy gdzie chce i z kim chce, a ja w tym czasie robię rzeczy które mi sprawiają przyjemność.
I wszyscy są zadowoleni!
Związek nie oznacza wykonywania wszelkich możliwych czynności razem.  Można być w związku, ale każda osoba może mieć swoje własne zainteresowania i zajęcia.  Jeżeli tylko taki tryb jest w pełni akceptowany przez obydwie osoby - w czym problem?

Ale w domu też można siedzieć i rozwijać znajomość, mieć czas wspólnie spędzony dobrej jakości. Jeśli związek to tylko jakies wychodne aktywności, no to chyba coś nie tak.

SaraS napisał/a:

kao_makao napisał/a:

Ale w domu też można siedzieć i rozwijać znajomość, mieć czas wspólnie spędzony dobrej jakości. Jeśli związek to tylko jakies wychodne aktywności, no to chyba coś nie tak.

Nikt nie pisał, że to mają być wyłącznie wychodne aktywności. Problemem jest to, że ten pan w ogóle nie przewiduje takich z partnerką. Dla niej jest szara codzienność, a wszystkie "fajne rzeczy" chce robić sam. Ba, przedkłada te fajne-rzeczy-robione-samemu nad cokolwiek z autorką. Ja tu nie widzę chęci bycia razem, po prostu. Autorka może mu co najwyżej poumilać czas spędzany w domu, a i to niekoniecznie (skoro urlop spędził na rowerze i graniu na konsoli, żadnego ujęcia autorki w swoich planach... cokolwiek mało związkowe ).

A czy bardziej związkowe wg ciebie będzie powiedzmy pół urlopu razem, a pół osobno?

SaraS napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

A czy bardziej związkowe wg ciebie będzie powiedzmy pół urlopu razem, a pół osobno?

Na pewno. Bardziej związkowe byłoby cokolwiek, co pokazywałoby, że:
a) autorka jest dla niego istotna,
b) czas z autorką jest dla niego istotny,
c) zdaje sobie sprawę, że jest w związku i pewne decyzje podejmuje się razem.

Zatem nawet gdyby absolutnie potrzebował z jakichś dziwnych względów tygodniowego resetu na rowerze i przy konsoli, to wypadałoby porozmawiać o tym z autorką. O tym, jak ona się na to zapatruje. I to już wyglądałoby dużo lepiej, gdyby np. powiedział, że teraz potrzebuje tego i tego, bo... ale np. kolejny tydzień urlopu weźmie kiedyś tam i chętnie spędzi go z nią. Albo, tak jak mówisz, jakiś kompromis typu pół na pół.
Znaczy, sorry, ale ja sobie absolutnie nie wyobrażam sytuacji, w której ot tak biorę urlop i planuję go sama na cokolwiek, nie biorąc partnera pod uwagę. I nie zrobiłabym tak w żadnym momencie związku, więc nie o staż chodzi. Wokół siebie też raczej widzę uzgadnianie grafików, wolnego, wspólne plany itd. I tak sobie myślę, że gdybym chciała w jakimś momencie zrobić tak jak facet autorki, to byłby to niezawodny znak, że w tym związku nie powinnam być, bo partnera najwyraźniej mam gdzieś.

Ale w zależności od osobowości ludzie mogą potrzebować więcej lub mniej czasu dla siebie. Ja np. jestem w znacznej części introwertykiem i moja partnerka pewnie w takiej samej części też jest introwertyczką i dlatego się tak dobrze dogadujemy i szanujemy oraz rozumiemy potrzebę "swojego" czasu. I każde z nas dąży by mieć swoje gniazdo. U autorki chyba coś nie zagrało z pierwotnym ustalaniem zasad w związku.

Szeptuch napisał/a:

Zawsze mnie zastanawiają tacy ludzie.
Dlaczego komuś sie wydaje,że w związku robi sie tylko to na co ma się ochotę?
Hello! Tuz obok jest człowiek, którego niby kochasz, dlaczego nie chcesz sprawić mu przyjemności.
I to w najpiękniejszy sposób, czyli przezywając z nim wspólne chwile.
Rozumiem że facet nie chce spędzać każdego weekendu na rozjazdach, bo to jest po prostu męczące.
Ale wiedział chyba, że autorka lubi wycieczki.
I co oczekiwał? ze nagle jej pasja zniknie?
Jak najbardziej masz prawo oczekiwać od niego,że będzie z tobą spędzał w ten sposób czas.

On też może powiedzieć, że wiedziała chyba, że on nie lubi jeździć, zamiast tego woli spędzić czas w mieście jeżdżąc na motocyklu i grając na konsoli i jego pasja nagle nie zniknie

Nowe_otwarcie napisał/a:

SaraS napisał/a:

Na pewno. Bardziej związkowe byłoby cokolwiek, co pokazywałoby, że:
a) autorka jest dla niego istotna,
b) czas z autorką jest dla niego istotny,
c) zdaje sobie sprawę, że jest w związku i pewne decyzje podejmuje się razem.

Zatem nawet gdyby absolutnie potrzebował z jakichś dziwnych względów tygodniowego resetu na rowerze i przy konsoli, to wypadałoby porozmawiać o tym z autorką. O tym, jak ona się na to zapatruje. I to już wyglądałoby dużo lepiej, gdyby np. powiedział, że teraz potrzebuje tego i tego, bo... ale np. kolejny tydzień urlopu weźmie kiedyś tam i chętnie spędzi go z nią. Albo, tak jak mówisz, jakiś kompromis typu pół na pół.
Znaczy, sorry, ale ja sobie absolutnie nie wyobrażam sytuacji, w której ot tak biorę urlop i planuję go sama na cokolwiek, nie biorąc partnera pod uwagę. I nie zrobiłabym tak w żadnym momencie związku, więc nie o staż chodzi. Wokół siebie też raczej widzę uzgadnianie grafików, wolnego, wspólne plany itd. I tak sobie myślę, że gdybym chciała w jakimś momencie zrobić tak jak facet autorki, to byłby to niezawodny znak, że w tym związku nie powinnam być, bo partnera najwyraźniej mam gdzieś.

Ale w zależności od osobowości ludzie mogą potrzebować więcej lub mniej czasu dla siebie. Ja np. jestem w znacznej części introwertykiem i moja partnerka pewnie w takiej samej części też jest introwertyczką i dlatego się tak dobrze dogadujemy i szanujemy oraz rozumiemy potrzebę "swojego" czasu. I każde z nas dąży by mieć swoje gniazdo. U autorki chyba coś nie zagrało z pierwotnym ustalaniem zasad w związku.

Tylko że bycie introwertykiem nie oznacza, że lekceważysz partnerkę (nie uzgadniasz z nią planów itd.) i jej potrzeby ani że sam nie masz potrzeby spędzania z nią czasu. A jeśli oznacza, nie powinieneś ładować się w związek i zawracać komuś głowy.

Poza tym, litości, nie o introwertyzm tu chodzi, a o to, że on autorki nie szanuje i nie traktuje jak partnerki.
Przecież on zajmuje się aktywnościami poza domem, planuje swój własny urlop, robi fajne dla niego rzeczy. Spotyka się też z autorką, ale w domu, nie robiąc nic ciekawego. Nie zrzucajmy więc winy na jego introwertyzm, bo on jest w stanie wychodzić. On tylko nie chce robić tego z nią. I tak samo nie chce z nią tworzyć wspólnych planów, a nawet uwzględnić jej istnienia we własnych. Lekceważy ją i/lub mu na niej niespecjalnie zależy, nic więcej.