Ezoteryka - wierzyć czy nie - Netkobiety.pl

"Autorki, zarówno praca jak i związek będzie stale generował stres, gdyż nie stosuje się do zasad higieny pracy oraz stosunków międzyludzkich"

To zdanie odczuwam jako bezpośredni atak, tym bardziej że Pani Deep mnie nie zna i nie wie jakie mam stosunki międzyludzkie. Bazuje jedynie na tym, że weszłam w związek z mężczyzną, który formalnie nadal pozostaje żonaty.

"(..)kościoły różnych religii, które mają za zadanie połączyć się z prawdą, np ze swoimi emocjami, wyciszyć się, dokonać pewnych postanowień symbolicznie, ułatwić sobie myślenie lub spojrzeć na sprawy z dystansu. Oj i tu może boleć"

W tej wypowiedzi wyczuwam sarkazm i sugerowanie, że z pewnością patrząc z dystansu przekonam się, że moje postępowanie jest złe.  (Nawrócenie moralne)

Rozczarowanie

Czy tutaj naprawdę nikt nie wierzy w szczerą miłość? Wszyscy Państwa zdaniem muszą przeżywać rozczarowania i zawody?
No chyba że chodzi o kwestie zawodowe? Że na tej płaszczyźnie poczuję rozczarowanie, kiedy okaże się że nie jestem niezastąpiona....

Nie widzę krzywdy we wchodzeniu w związek, który istnieje tylko formalnie. Może to zaszokuje, ale nie żałuję, że odnalazłam miłość w ten sposób. Życie pisze różne scenariusze. Nie patrzę na innych ludzi i nie wzoruje się na nich. Idę własną ścieżką. Cóż mi z tego, że jakieś inne kochanki płaczą tutaj, że nie miały szczęścia? Inne kobiety też płaczą z powodu braku czułości w związku, z powodu rozstania z chłopakami, z samotności. Tak wygląda życie. Są wzloty i upadki. Ja mam własne sumienie, wiem co mam robić, i że z tym jednym mężczyzną chcę być. Mam pewność, której nikt nie zachwieje. Więc poruszanie tego tego tematu w każdym moim wątku i wplątywanie go w każdy, inny problem, o którym mówię jest już naprawdę zbyteczne. Tracę wiarę w sens dalszego wypowiadania się tutaj i tworzenia postów. A szkoda, bo naprawdę można było przeprowadzić kilka ciekawych, rzeczowych dyskusji.

Mam twardy charakter, i kiedy czuję się atakowana lub czuje, że ktoś chce mi wmówić swoje poglądy lub udowodnić ślepo,  że się mylę w moim własnym postrzeganiu rzeczywistości to otwarcie to mówię. Jeżeli jest to oznaka przewrażliwienia - trudno. Taki charakter mam od dziecka. Mam wrażenia, że moje słowa odbijały się tu od ściany.
Więc podkreślę raz jeszcze i ostatni chyba:
Świadomie, bez żalu, bez skrupułów weszłam w relacje z żonatym mężczyzną. Kocham go i on kocha mnie. Planujemy wspólnie przyszłość. Nie interesuje mnie jak to jest odbierane. Zanim go poznałam wzięłam na siebie za dużo w pracy i dopadło mnie wypalenie zawodowe/przemęczenie. W tym celu zapytałam tutaj o poradę co zrobić. Dodatkowo ktoś z mojego środowiska zainteresował się światem duchowym, magią czy jak to tam zwą. Więc zapytałam tutaj o zdanie, czy to może mi pomóc w problemach ZAWODOWYCH.
Zamiast tego dostałam dziesiątki portretów psychologicznych dotyczących kochanek.
Chyba każdy zacząłby się lekko irytować na moim miejscu.

No cóż, no to widoczne ja wyjdę poza ten "schemat". Ponieważ tak chcę. A przeważnie dostaje w życiu to, czego chcę Może, jak nie zapomnę to wrócę tu tylko po to, żeby opisać działanie (bądź jego brak) i przebieg tego rytuału. Tak dla ciekawych

Klara jest wyniosłym kalkulującym wszystko człowiekiem, który nie liczy się z nikim i z niczym. Potrafi do tego ładnie pisać, więc ubiera te swoje przekonania w ładny papierek i oczywiście są tacy, którzy się na to nabiorą. Bo dlaczego nie świadomie nie chciałabym mieć z taką osobą za wiele wspólnego bo bałabym się o swoje własne bezpieczeństwo, bo jakbym tak niechcący stanęła jej na drodze to zmiotłaby wszystko co mnie dotyczy. Byleby było tylko jej dobrze. 

Do tego to przekonanie, że jest się wyjątkowym, innym niż reszta społeczeństwa...

Ale jestem pewna, ze wielu ludziom będzie to imponować i taka Klara mogłaby zdobyć rzesze fanów, nawet tutaj

Nigdy nie dostałam tak wielu komplementów na raz cieszę się, że widzisz we mnie tak mocną osobę. Co do rzeszy fanów....hmmm... myślę że jakbym się postarała to pewnie by się udało ale jakoś niespecjalnie zależy mi na uznaniu i poklasku

A pomyślcie, że to dopiero początek układanki po tym jak okaże się, że zła i okrutna małżonka rzuciła na mnie klątwę to samo wmówię mojemu facetowi i otoczeniu. Początkowo nie będą chcieli wierzyć, ale nagle zacznę mieć lepszy humor, więcej energii.... uwierzą. Powiem, że załatwiłam rytuał także dla niego (działając na podświadomość sam znacznie się lepiej czuć). Powiem, że musimy być daleko - bo jej zła energia wciąż działa! Plan idealny (przy odrobinie szczęścia nawet przyszła teściowa uwierzy, że to ona ciągnęła go w dół)
Ehhh...

Nie ma opcji. Wie, że ich nie znoszę poza tym, oczywistym jest, że złą energię będzie generować względem swoich "oprawców" a nie dzieciaczków

Zastanawiałam się, w którym momencie zorientujesz się, że w moich dwóch, ostatnich wypowiedziach był sarkazm....ale widzę, że muszę Ci to sama wskazać

A ja widzę, że rozumkiem to się z Misiem dobraliście

Ojoj, myślałam, że się zorientujesz, że to sarkazm, ale chyba muszę palcem pokazać.

Jestem człowiekiem. Nie ulega to wątpliwości. Mam gorsze i lepsze dni. Też przeżywałam swoje dylematy. Natomiast wiem przynajmniej czego chcę i nie jestem pogubiona w tym życiu. Wybrałam ciężką ścieżkę do szczęścia. Ale kto ma ją przejść, jeżeli nie ja. Nie uważam się za człowieka słabego. Co do fanów i szukania uznania - ludzie zawsze do mnie lgnęli, ponieważ potrafię słuchać, nie oceniam a sama o sobie mówię w sposób szczery.
Jeżeli pęknę, jak uważasz to odejdę z pracy. Gdyż to tylko ona przysparza mi kłopotów. Wątpię jednak, żeby to nastąpiło szybko, ponieważ już teraz czuję wzrost energii życiowej. Kryzys ustępuje

Bo potrzebuje zastrzyku nowej energii, żeby to pół roku jakoś szybciej zleciało
.

Oczywiście długo jesteśmy razem, nigdy wcześniej nie naciskałam na rozwód, ani na wspólne mieszkanie. On namawiał. Mi pasował taki układ. Odkąd zmieniłam zdanie i przyznaliśmy się oboje, że to miłość to on jest w siódmym niebie. Zrobi dla mnie wszystko. Z mężczyzną trzeba umieć postępować tak, żeby jadł Ci z ręki. Zrobi wszystko.... bylebym tylko nie odeszła. A ja go kocham, więc nie odejdę. Wszystko idzie zgodnie z założeniami pracę tam dostanie jeszcze lepszą, poza tym w jego zawodzie można pracować wszędzie (i dobrze zarabiać). A ja perfekcyjnie znam angielski, jestem obeznana i całkiem dobrze zabezpieczona finansowo. Nic nie stoi nam na przeszkodzie. Poza czasem i jego byłą babuszką (jest dosyć stara jak dla niego i z pewnością nie będzie tęsknił za jej oglądaniem codziennie ).
Powtarzam: grunt to mieć dobry plan, upór i się nie bać iść po swoje. Takie przesłanie dla mądrych istot.

A wyjechać możemy nawet bez rozwodu. To tylko papierek. Się załatwi w trakcie

Niestety jest w pracy. W delegacji Był we Włoszech, teraz jest w Hiszpanii. Bardzo za nim tęsknię. Rozmawiamy tylko przez kamerkę. Wraca dopiero za dwa tygodnie. Nie mogłam z nim jechać.... oczywiście przez pracę. Dlatego miałam małego dołka. I dlatego się tutaj pojawiłam (niewątpliwie umilając wam czas )

Źle znoszę dłuższe rozstania. Kiedy się nie widzimy, nie przytulamy.... wiadomo.
Co do babuszki - tradycyjnie była to wpadka. Ślub z rozsądku. Był młody, ona stara. Błędy młodości się ciągną....to też przestroga dla innych. Nawet jak pojawia się bachorek nie bierzcie ślubu na siłę! To się posypie raz, dwa....

Skoro jest tak dobrze to dlaczego jest źle ?

Za corkami będzie tęsknił,jeżeli je kocha i ma z nimi więź.
Wtedy może przstać jeść Ci z ręki i cała
wiedza jak postępować z facetem się na nic
zda.Nigdy nie skontroluje się kogoś w 100% Nie ma się takiej władzy nad kimś
bez uzależniania go i wpływania na nią w taki toksyczny sposób,to się robi chore.Kontrolując poddajesz się kontroli to już niezdrowe desperackie.
Niebezpieczna to zabawa w złudzenia i obrazki z zyczeniami.
Ludzie Klaro lgną do Ciebie i przyciągasz ich,a gdzie Twoi przyjaciele i znajomi ?
Odeszli czy porzuciłaś ich ? Dlaczgo tak się stało jaki z tego porzytek,komu to potrzebne.

Miłości można pomóc. Podsycać, dbać i wspólnie w niej wzrastać

Jasne. Wpadka. I dlatego zrobił jej drugie dziecko. Moze go nawet zmusiła

Taa nie pytasz dlaczego tak sie stalo ale sama ocenilas ze byl to zwiazek z rozsądku. "Błędy młodości się ciągną....to też przestroga dla innych. Nawet jak pojawia się bachorek nie bierzcie ślubu na siłę! To się posypie raz, dwa"

Cos tu sie nie zgadza. Skoro jest drugie dziecko to nie byl to związek z rozsądku ani błedy mlodości. Poza tym o jego dziecku mowisz bachorek? Pojawil sie bachorek? No brawo. Wasz wymarzony syn też będzie bachorkiem? Czy syn to bedzie najwspanialsze dziecko a tylko córki z "babuszką" są bachorkami?

No jasne, jesli Ty byś miala dziecko z poprzednim partnerem to dla Twojego misia tylko wasze wspolne dziecko bylo by wspaniałe.  To twoje pierwsze bylo by tylko w połowie wspaniałe... słyszysz sie?

Jesli pakujesz sie w zwiazek z mezczyzną z dziecmi to te dzieci powinnas umiec traktowac jak swoje a nie dzielic na lepsze i gorsze. Oby Misio poszedl po rozum do glowy, zostal w Polsce i wniósł o opieke naprzemienną tego Ci zycze z calego serca

Zapomnij. On wie, że ich nie akceptuje. Już omawialiśmy ten temat.

Taak z grecji bedzie do nich jezdzil na weekendy?

Bachorek. Poważnie?
Zawsze zastanawiałam się co jest nie tak z ludźmi, którzy tak albo jeszcze gorzej nazywają małe dzieci. Bo rozumiem, że nie trzeba mieć dzieci jeśli się tego nie chce, ale wciąż można całkiem dobrze myśleć o ludziach którzy je posiadają, nazywać małych ludzi po prostu dziećmi. Albo po prostu... nie myśleć. Nie nazywać. To żadna ujma. Ty też kiedyś byłaś dzieckiem. Nie bachorkiem.

I jeszcze rozkapryszone lalunie. a ty wiesz, że dzieci biorą przykład z góry? Są podobne do obojga rodziców, jeśli oboje je wychowują, więc nie możesz zwalić całej winy na żonę misia. Trochę źle o nim świadczy skoro nie potrafi zapanować nad swoimi dziećmi. Trochę kiepski materiał na partnera, moim zdaniem.

Ja bym chciała wiedzieć jak najwiecej o przeszłości człowieka, z którym chcę ułożyć sobie życie. Ludzie nie zmieniają się spektakularnie, poza tym wiedząc sporo o jego życiu inaczej, może nawet bardziej wyrozumiale patrzy się na kogoś. Gadanie, że wiem tyle ile mi powiedział, liczy sie teraz itd, to doskonała furtka dla ludzi, którzy chcą coś ukryć.

Nikt się tu Tobą nie emocjonuje. Tak naprawdę każdy po napisaniu tutaj czegokolwiek wraca do swojego rzeczywistego życia i średnio go obchodzi co się tutaj dzieje.

Mam udawać, że mi te dzieci nie wadzą? Przeszkadzają i to bardzo. Ale z miłości do faceta, bo mi na nim zależy i na związku trawię ich istnienie. Obecności nie muszę.

Proponuję trzymać się od tego z daleka.
Astral, rytuały, magia, ezoteryka. Religie, sekty. Jasnowidzów czy raczej ciemnowidzów i ściemniaczy.
Lepce na zagubionych. Wymieszane to jest zresztą z kłamstwami i po tym poznać, że nie tędy droga.
Mącenie czakrami, którymi cząsteczkuje się ducha.

Świat na który przychodzimy jest tak skonstruowany, by nas swą zawartością fascynować, ciekawić, ma ten element niepewności i zaskoczenia - dlatego się nie zna przyszłości, ani nie czyta w myślach. 

Oparcia należy szukać w sobie. Nie na zewnątrz, a tym bardziej nie w fałszywych prorokach, fałszywych wybawicielach i fałszywych bogach.

Jakby się tak zastanowić to prędzej Klara jest tu tą osobą, która ma negatywną energię, a nie żona Misia. Wypowiedzi takie jak Babuszka i bachory są poniżej jakiegokolwiek poziomu. Podejście Klary do żony Misia i jego dzieci, jej negatywne nastawienie nawet do dzieci. Brak szacunku do nich.. To wszystko pozwala na wniosek taki, że to prędzej Klara byłaby zdolna do tego by źle życzyć żonie Misia a nawet jego dzieciom, niż że to żona Misia rzuca na Klarę jakieś tam uroki.

No właśnie. To zresztą dotyczy rodzeństwa, dziadków i wszystkich spokrewnionych. Jakby pokrewieństwo magicznie rozszerzało miłość na krewniaków ;-)
Albo ma się z kimś więź, co czyni daną osobę bliską, albo nie i może wówczas nie jest tylko obojętność, ale co najwyżej rodzaj serdeczności w tym przypadku wynikająca ze zrozumienia sytuacji dzieci, których rodzina się rozpada. Ale już nie przesadzajmy z tym uświęcaniem wszystkiego, co łączy się z obiektem uczuć, bo to zakrawa o coś w rodzaju zbytniej egzaltacji po prostu i skupieniu na sobie i własnym uczuciu, nadając mu magicznej mocy.

Mogę Ci oddać moją, co Ty na to?