Małżeństwo i zdrada - Netkobiety.pl

Kiedyś to się wyda.
Masz dzieci, a możesz sobie pozwolić na spędzanie weekendu z kochankiem?
Zaniedbujesz przy okazji dzieci, bo zamiast im poświęcić czas... kiedyś dowiedzą się, że mama nie miała dla nich czasu, bo..
Nie wspominając o mężu... zadaj sobie pytanie czy też chciałabyś być oszukiwana.

Nie ma nic bez konsekwencji.

To, że raz na miesiąc wyjeżdżam na 2 dni, nie oznacza, że zaniedbuje dzieci. Jestem dla nich codziennie, a te wyjazdy... Gdyby to były wyjazdy z koleżankami do spa to też bym je zaniedbywała? Wiem, że nie jestem uczciwa wobec męża i dzieci ale dbam o moje dzieci, są najważniejsze.

Wywróciłaś i jesteś sobą.

A że kiedyś nie wyobrażałaś sobie, że zdradzisz i nie będziesz zdrady żałowała, to zupełnie inna sprawa.

Nie masz skrupułów ,czy stłumiłaś na razie euforią je ,skąd te wątpliwości i ten temat ?
Chcesz żeby to przetrwało dłużej i nie wpłynęło destruktywnie na małżeństwo ? Taki romans to bywa jeszcze cięższa sprawa ,to niby bez zobowiązań może się zmienić ,pozwalasz powodować się emocjom nie umiesz oddzielać relacji (prawie nikt nie umie)
Bardzo trudna sprawa dla Ciebie już chyba raczej wydaje się poza zasięgiem , masz wyrzuty że nie masz wyrzutów ,podwójne życie zabiera energię i czas,Już nałogowo regulujesz poczucie braku i seksu ,skupiasz uwagę na "wyzwalaczu" kochanku fagasie etc na ogół dzieci dziczeją  z braku uwago romans to ucieczka też od nich niby taki niegroźny odlot a jednak zakazany związek wiele rzeczy dzieje się "z tyłu głowy",a Ty jesteś raczej po tym co napisałaś-bardzo niewyjątkowa w działaniu, myśleniu, to schemat wzór bardzo typowy nic nadzwyczajnego poza niecodziennymi emocjami które się zmieniają podtrzymanie jednych tłumieniem innymi i na odwrót to jak nałóg trochę takie niby ćpanie niewinne ale cienki to lód, wierz mi przerobiłem to jak byłem gówniarzem
Jeżeli potrafisz nie oszukiwać i nie kłamać to może przetrwać dłużej ,ale zdradzanie,niewierność jak widzisz daje radość frajdę i jest fajne ,niczego się nie żałuje  z rozkosznych,namiętnych spotkań nawet pogardy dla stałych partnerów niechęci awersji która może wypełznąć z podświadomości ,możesz się uzależnić o d romansu i emocji wiele zmiennych ,wszystko fajne do czasu kiedy się wyda wyjdzie na jaw
a wtedy - masakra jatka Rozwiedź się nie bądź pazerna i zaborcza w stosunku do męża ,niech znajdzie kobietę, która pasuje do niego Ty już nie pasujesz,albo rób tak żeby nie oszukiwać, nie kłamać nie gardzić mężem ,szacunek do niego tracisz,mieszasz dwie niejasne ( choć tera pod wpływem euforii pewnie inaczej to widzi)relacje i oczekujesz że będzie jaśniej nie będzie  - zobaczysz za rok czy dasz radę to ciągnąć bez deprecjonowania i uruchamiania awersji coraz większej do męża karmienia tym romansu i przywiązania do tego gościa co Ci d**a tak super.

Ja tu widzę wpis zdradzającej żony, która jest dumna ze swojej zdrady.
Nie jesteś pierwsza i nie będziesz ostatnia.

Wbrew pozorom twoje wyrzuty sumienia są, ale jeszcze je zagłuszasz.
Kiedyś może zrozumiesz co zrobiłaś.

Ona nie zdradza, ona przeżywa przygodę

Trzeba też chcieć sprawdzać.

Taka sytuacja jest dla męża wygodna. Żona mniej od niego wymaga. Jest bardziej zadowolona z życia.

Tere fere - Twoje nie są dla Ciebie najważniejsze, tylko tak mówisz,deklarujesz
wyjazd do spa to kompletnie co innego, nie takie emocje motywacje intencje, jak romans z gachem różnica horrendalna ,
skutek zobaczysz,prędzej czy później ale nie prędko jeszcze  to do Ciebie trafi
ja się nie czepiam nie straszę  dostaniesz od dzieciaków to czego im nie dałeś przez czas zdradzania
a jak to wszystko się wyda to najwięcej one oberwą podczas destrukcji Twojego marnego małżeństwa niby utrzymywanego dla nich
Racjonalizujesz w typowy sposób wyrzuty - okropne sprawa dla psychiki na dłuższą metę,amok i haj emocjonalny takie niby zakochanie
odlotowe wcale nie jest koniecznym na "wysokich" emocjach a granica pomiędzy przywiązaniem a zależnością bywa bardzo cieniutka.
Nie wiem czy potrafisz zrezygnować wygasić te uczucia i to "zależy mi na nim" tak w każdej chwili uruchomiłaś proces i on musi wybrzmieć
przedłużanie i powtarzanie razem z oczekiwaniami  i w emocjach w sytuacji pustki braków i nieudolności to bardzo trudna sprawa do zapanowania nad tym romansem ,Mniemam że niedługo się spotykasz z kochankiem.

Jak dla mnie Autorka napisała to po to aby poszukac słów wsparcia. Może sadziła, ze ktoś jej napisze, ze jest biedna żona, która nie dostaje tego czego chce od męża i dobre robi.
Zdrada zawsze jest zła. Nie ma na nią usprawiedliwienia. Można odejść od męża i układać sobie życie na nowo, nie raniąc tym wszystkich wokół (to stanie się za jakiś czas).
Zreszta, jeśli chodzi o zdradzających, oni zawsze znajdują winę swojej zdrady w małżonku. Niekoniecznie wszystko co jest tutaj napisane musi być zgodne z prawda.

Wszystko fajnie, pod warunkiem że autorka nie jest w takim stanie umysłowym, że podzieliła sobie o jakość seksu z mężem przez 10, by jakoś usprawiedliwić ten romans.
Jak się poznaliście?
Jeśli to była Twoja świadoma decyzja i szukałaś kochanka bo brakowało Ci czegoś w tej dziedzinie, to Cię ja osobiście usprawiedliwiam i rozumiem.
Jeśli jednak ani do głowy Ci to nie przyszło wcześniej, poznałaś gościa i nagle mąż be, seks z nim be, to zwyczajna ściema Twojej głowy i sama się okłamujesz.
Stąd mimo wszystko takie tyci tyci wyrzutki sumienia  i ten post.
Zwyczajny gość, wiesz co jest tak naprawdę podle w romansach: Nie to że ktoś się za przeproszeniem...tarza w łóżku z kimś innym niż partner.
Ale to, że ktoś chce sobie przy tym zostawić aurelolę wbijając partnera w błoto.
Nie wiem jak jest u autorki. Ale ona wie.
I sorry, penisy są naprawdę  do siebie podobne
Więc jeśli czyjś mąż czy żona CHCE seksu  można mieć z nim przyjemny seks, bo zwykle drugiej stronie też na tym zależy.
Nie dorabiajmy  do tego filozofii, że przez posiadanie jednego partnera traci się coś na odkryciach w tej dziedzinie.
I nie, nie jestem kategoryczna w tej dziedzinie.
Jeśli ktoś kogoś odcina od tej sfery, to według mnie droga wolna.
Tylko ze takich przypadków w romansach jest chyba mniejszość.
Poza tym jak autorka pisze o rozmowach z mężem, to prześlizguje się przez temat, miesza sprawy seksu z trzymaniem się za rączki: zaraz zaraz: coś mi nie gra: gorąxa laska, której mało seksu w małżeńskim łóżku I rozmowy o tym jak brakuje jej okazywania czułości w jednym zagadnieniu?
Nie, takie rozmowy to prowadzą żony które racjonują seks w nocy, bo w dzień  mąz nie taki.
Więc oczywiście mogę  się mylić, ale mi coś  w temacie autorki nie gra.

Przecież sama napisała co ją motywowało.

"W sumie to nie wiem dlaczego o tym pisze, chyba dlatego, że nie mam z kim o tym porozmawiać. Wiem, że oszukiwanie swojego męża jest źle, wiem to. Wiem, że zdrada jest zła, ale czy jestem złym człowiekiem, skoro chce być po prostu szczęśliwa, czuć się spełnioną kobietą? Całe życie byłam dla innych, dla męża, dla dzieci, dla znajomych z pracy, całe życie ciągle robię coś dla innych ale nagle poczuł, że pora zrobić coś dla siebie."

Zwyczajny gość,  aleś Ty zwyczajnie naiwny gość
I jeszcze autorka pyta się z troską , czy jest szansa na trwanie takiego "ukladu"
Kolejne samooklamywanie się: układów z facetami  na sam seks to ona może znaleźć sobie wiele, jak ten się rozpadnie.
A tu jest klasyczny romans, stąd troska bo chyba zaczyna się wypalać lekko
I koniec będzie klasyczny.
Jak w wątkach, których ja nie pamiętam tytułów,  ale Paslawek to na pewno.

Życie i owszem czarno -  białe nie jest.
Ale zdrada jest czarno biała, zdradą krzywdzisz/poniżasz/upadlasz/niszczysz swojego partnera.
Zdrada zawsze jest wyborem, a nie konsekwencją jak jak nieraz próbuje sie wykazać.
Owszem, za rozpad związku MOGĄ  byc odpowiedzialne dwie strony, ale za zdradę zawsze odpowiada ta strona,która ta zdradę WYBRAŁA.

To co opisujesz,to zwykłe tchórzostwo.
Ktoś chce zjeść ciastko,i to ciastko mieć.
Chce profity wynikające z małżeństwa,jednoczenie na to małżeństwo plując.
Po prostu tchórzy przed podjęciem decyzji o rozwodzie,i wszystkim co się z tym wiąże, bo przecież zdrada jest cudownym remedium.
Nic nie traci, a zyskuje wiele.
Oczywiście do czasu.

Ja jestem ateistą,ale uważam że w małżeństwie jest coś "świętego"
Czego, czymś tak ohydnym jak zdrada,nie można zbrukać.

Każdy ma swoje podejście. Ja już wcześniej pisałem, że taka zdrada może być dla męża też wygodna. Żona mniej od niego wymaga, mniej grymasi, ma dobry humor. Wielu mężom to odpowiada.

No ale wtedy gdzie ta magia i smak zakazanego owocu, tajemniczości? Brak emocji może zabić nie jedno małżeństwo, ale też pozbawić jakości zdrady.

I to mi się podoba. Oceny, wartościowanie, etykietki ze znakiem "ZŁO!!! NIE DOTYKAĆ!!!!" są dobre dla tych, co lubią masochizm i wyrzuty sumienia.

Tak wielu wymaga bycia "uczciwym" od innych i nawet nie pytają o sens tego słowa.

A to, co robią ci wszyscy, którzy oceniają,  wypisują osądy i wyroki to jest uczciwe???????????????

Może warto uczcić męża nierozerwalnością małżeństwa, kochanka uczcić ciałem, siebie uczcić poczuciem satysfakcji. Czy to nie lepsze, niż tak powszechne poczucie krzywdy u Fe-mini-steków wiecznie niezadowolonych z kultury?

Ciało ma swoje prawa, a dotyk jest źródłem endorfin. Można tych praw nie honorować i potem łykać serotininę w tabletkach, co rozwala fizjologię i mózg lasuje.

.

Obrzydliwe.

Niektórzy kiedyś tak samo uważali że nie mają wyrzutów, romans i postawa intencje zagłusza wiele i bardzo szybko
wypieranie zaprzeczanie i takie tam sztuczki ,wszystko wychodzi prędzej czy później ,albo jak się wyda  tylko skrucha i żal po ujawnieniu zdrady bywają często nieautentyczne, nieszczere są kłamstwem  na potrzeby osoby zdradzonej ,bo romansu się nie żałuje od strony przyjemności żałuje się że się wydał,wtedy na przywoływanie wyrzutów jest za późno i już nic nie pomogą zostały przetworzone często gęsto w nienawiść i pogardę pretensje ,żale do zdradzonej osoby. 

Romans ZAWSZE się planuje ZAWSZE już sama gotowość i pozwolenie to początek planu ,nic samo nie wybucha  nagle jeżeli ma się denny związek i słabą więź z partnerem partnerką ,ludzie są słabi i nieudolni moralnie w tym często i bywamy tchórzami obsranymi ze strachu przed zmianą obciachem etc a wszytko tłumione emocjami takie dopalanie się. 

Co runie romans czy małżeństwo ?
Jak będzie to zobaczysz sama .
Jak chcesz zachować związek z mężem (nie wiem poco w sumie ? ) to nie może wyjść na jaw romans  i nie możesz rościć sobie pretensji zawłaszczać prawa pierwszeństwa  emocji od kochanka na,własność,nie możesz być zazdrosną  i zaborczą ani wobec niego ani wobec męża ,tajemnice sekrety konspiracja sprawia tez ogromną frajdę, wymyślanie powodów, przyczyn, kłamstw również a to stwarza mur, niby potrzebny kochanek do czyszczenia i sprawiania rekompensaty za całe to małżeńskie nieszczęście chłopina nie wydoli a ukrywanie się i podwójne życie męczy prędzej czy później rosną oczekiwania emocje się zmieniają jak w związku dynamicznie powstają w romansie konflikty on sam powszednieje potrzeba go też ożywiać sporo roboty przed Tobą a dzieci patrzą na matkę nie do końca przytomną zaaferowaną i niby ogarniającą ,kontrolującą otoczenie ,tylko to też jedynie wyobrażenia i złudzenia u mamusi
To wypisywanie durnot do siebie gubi wiele osób i to zachowywanie tego całego infantylnego szitu  na pamiątkę ,na telefonach czyli to nakręcanie się słowami ,pisaniem głupot,sentymenty ckliwe pierdoły niby romantyczne chęć kontynuacji "na zawsze" ,nie bycie tu i teraz rozmyślnie i fantazjowanie to choć przyjemne szkodzi mocno,jak mąż Cię zacznie bardziej drażnić, irytować, brzydzić, przeszkadzać i będziesz wyolbrzymiać,wyostrzać jego wady to doprowadzi to do awersji do niego nie dasz rady jak tak coś jebnąć musi zachować niby równowagę kosztuje wiele energii
,na ogół ludzie cierpią też jak dostaną kopa od kochanki i kochanka choć przedtem uważają że ich to nie ruszy.
Rusza i to bardzo.
Teraz jakby jesteś skazana na coraz gorsze,kiepskie małżeństwo, żeby mieć super romans a mieć romans po to żeby wytrzymać w coraz gorszym małżeństwie."Miłość" do kochanka nie jest wcale obowiązkowa.Urojenia obowiązkowe tak jak odświeżanie urazów.
Takie paliwo co się i tak wyczerpie nie wiadomo kiedy, prędzej podświadomie spowodujesz ujawnienie i popełnisz sama błąd żeby ktoś za Ciebie zdecydował co dalej, ale masz jeszcze czas na zabawę w kobietę  
Takie nieszkodliwe romanse niby dojrzałe, niegroźne,oscylujące pomiędzy niewiernością i zdradą, gdzie ludzie potrafią związki oddzielać i robić tak żeby negatywnie na siebie nie wpływały to rzadkość moim zdaniem i myślenie życzeniami pod wpływem początkowej egzaltacji,ale zawsze są niby wyjątki a kurczak ma dwa uda raz się uda a raz nie .Wszystko to konflikt pomiędzy podświadomymi oczekiwaniami, przekonaniami a tym co się wydaje ,samookłamywanie bywa bardzo skuteczne, ale to też wybór miedzy uczuciami potrzebami a chciejstwami i jakimiś stłumionymi obawami lękami urazami w związku.Możliwym też jest że Twój mąż ma Ciebie już dość i ledwo toleruje nie pożąda Ciebie bo nie pasujesz mu słabą kochanką może byłaś dla niego on dla ciebie, kto to może wiedzieć a on sam siedzi z Tobą też niby dla dzieci z przyzwyczajenia taki beznadziejny standard niby kompromis.

Ano takie.
Czym innym, jak nie kpiną, usprawiedliwianiem i umniejszaniem jest to:

"Może warto uczcić męża nierozerwalnością małżeństwa, kochanka uczcić ciałem, siebie uczcić poczuciem satysfakcji. Czy to nie lepsze, niż tak powszechne poczucie krzywdy u Fe-mini-steków wiecznie niezadowolonych z kultury? "

Przeczytaj zanim opublikujesz swoje psoty, bo sam sobie zaprzeczasz, najpierw piszesz że : "czy to nie lepsze..." co jest porównaniem dowartościowującym, a potem się pytasz "gdzie ten relatywizm" który sam określiłeś jako wartościowanie...

Serio, co ma fakt że autorka zdecydowała sie łaskawie  na kontyn\acje małżeństwa,do tego co ja napisałem?
Uczciwie to przeczytaj to co ja napisałem.
Bo jasno określiłem takie zachowanie jako tchórzliwe.
Autorka nie robi żadnej łaski, że zostaje z mężem.
Ona tu nie jest ofiarą.
Uczciwie było by sie z mężem rozwieść, PRZED zdradą.
Ale tego nie zrobi,bo che zjeść ciastko, i mieć ciastko.

Ale to ty dzwonisz.
Ja nie pisałem nic o nierozerwalności małżeństwa.
Ty o tym napisałeś,zestawiając je z "uczczeniem kochanka ciałem"
Tak jak by takie małżeństwo było cokolwiek warte,gdzie jeden z partnerów "czci kochanka ciałem",tylko z tego faktu że trwa.
To że na koncu zdania stawisz sobie znak zapytania,nie sprawia że zdanie nie ma określonego ładunku, tak poglądów jak i ocen, mimo że (jak twierdzisz) "starasz sie nie oceniać".
A czym innym , jak nie ocenianiem jest zdanie(pytające) "Czy to nie lepsze, niż tak powszechne poczucie krzywdy u Fe-mini-steków wiecznie niezadowolonych z kultury? "
Nie mów proszę że tu nie ma oceny.
Toniesz w pseudo filozoficznych dywagacjach,nic więcej.
To one niczego nie wnoszą.
Bo jak zapewne wiesz,nawet piękne słowa nie walczą.
Ja nie napisałem żadnej definicji uczciwości,żebyś sie mógł z nią zgadzać czy nie zgadzać, znów bezsensownie filozofujesz.
Proste pytanie:
Czy zdrada swojego partnera to postępowanie uczciwe.
TAK albo NIE.

Dziękuję jeszcze raz za wyrażenie swoich opinii. Nie chciałam, żeby ktoś się poróżnił przez mój wątek. Każdy ma prawo do swojego zdania, do swoich decyzji, błędów a potem oczywiście konsekwencji.
Postaram się jednak czerpać radość z każdej sekundy mojego życia, w obydwu światach, które stworzyłam, żeby potem nie żałować, że czegoś nie zrobiłam...

Animus:
Tego się spodziewałem.
Dalszy dyskusja  z tobą nie ma jakiegokolwiek sensu.
Jesteś z tego typu ludzi, którzy w piękny słoneczny dzień, zagajeni że cudownie świeci słońce , będę próbowali "dowodzić" że  wcale nie świeci, wcale nie słońce, i wcale nie mamy dnia.
Nie będę już więcej odpowiadał na twoje posty

Autorko, jesteś teraz na etapie czegoś w rodzaju haju, więc odwoływanie się do Twojego rozumu albo, tym bardziej, moralności kompletnie mija się z celem.
Po latach posuchy w sprawach łóżkowych wreszcie czujesz się zaspokojona fizycznie, chociaż muszę przyznać, że pod względem częstotliwości wiele pod tym względem nie zmieniłaś, bo z mężem jest raz w miesiącu i z bocznym też raz w miesiącu.
No ale cóż, liczy się jakość, a poza tym, to czekanie i podnoszenie napięcia - w sumie nic dziwnego, że Twoja wyobraźnia seksualna rozpaliła się do czerwoności.
Z kochankiem do tej pory spotkałaś się w sumie jakieś dziesięć razy, bo znacie się osiem miesięcy i spotykacie mniej więcej raz w miesiącu.
Jest to tak krótki okres czasu, że nawet nie doszliscie do punktu kulminacyjnego, od którego to wszystko zacznie spadać na łeb i szyję i to w zawrotnym tempie.
Bo, że cos się wydarzy, to więcej niż pewne, przyjdzie jakieś przesilenie, coś się stanie.
Wszystko może gruchnac prędzej albo później, jednak gruchnie czyli dobrze na pewno się nie skończy.
Będą ofiary.
Jak długo to potrwa?
Ciężko wyrokowac, jednak tego typu romanse czasem potrafią trwać nawet lata.
To zależy.
Myślę, że musiałaś mieć naprawde poważny problem z brakiem pożycia seksualnego z mężem, aż doszłaś do takiego punktu, że zaczęłaś szukać kochanka. Znalazłaś.
Nie będę Cię oceniać ani na siłę przekonywać do tego, byś skończyła z podwójnym życiem, bo jak wspomnialam na samym początku jesteś na haju i każdy nie wiem, jak racjonalny argument i tak się od Ciebie odbije.
Jedynym powodem dla którego napisałam jest chęć ostrzeżenia Cię, że brzydko się bawisz dziewczynko, stąpasz po cienkiej linie i źle skończysz innych pociągając za sobą.
Baw się więc póki co i korzystaj, jednak usiądź czasem spokojnie przez chwilę i zastanów się czy posiadasz odpowiedni charakter do takich zabaw? Jaki jest poziom Twojej wrażliwości na krzywdę bliskich Ci ludzi i na własną krzywdę?
Jeśli nie jesteś zbyt wrażliwa osobą, średnio uczuciowa, to być może POTEM dasz radę ogarnąć się po tym wszystkim?
Są tacy ludzie, po których spływa jak po kaczce.
Są jednak i tacy, którzy nie radzą sobie z poczuciem winy, z sumieniem po prostu.
Usiądź więc spokojnie, raz na jakiś czas i zastanów się dokąd prowadzi Cię ścieżka, na którą wkroczyłas.
Tylko tyle chciałam Ci napisać.

Nie ma to jak profetyczna niekonsekwencja, bo:

Niby ciężko wyrokować, ale z drugiej strony to "WIĘCEJ NIŻ PEWNE" i "DOBRZE NA PEWNO SIĘ NIE SKOŃCZY", jak to możemy przeczytać wcześniej:

Skoro "DOBRZE NA PEWNO SIĘ NIE SKOŃCZY", to nie można wykluczyć, że dobrze to się dopiero zacznie.

Słusznie można czasami przeczytać, że jak masz wątpliwości albo jesteś czarnowidzem, to siedź spokojnie w domu i nie wychylaj się, bo cokolwiek zrobisz to i tak się DOBRZE NIE SKOŃCZY, to "WIECEJ NIŻ PEWNE".

A jedynym powodem, dla którego napisałem "JEST CHĘĆ OSTRZEŻENIA", że takim myśleniem to "BRZYDKO SIĘ BAWISZ DZIEWCZYNKO".

Ale co tam: "BAW SIĘ WIĘC PÓKI CO I KORZYSTAJ", bo "WIĘCEJ NIŻ PEWNE", że "COŚ SIĘ WYDARZY".

Wszyscy będą Cię tu pouczać, jednak ja bym nie wytrzymała w takim małżeństwie. Jeśli mąż unika seksu, bliskości, to Cię po prostu nie kocha. I prawdopodobnie to się nie zmieni, bo jest spora liczba osób, która nie jest w stanie budować głębokiej więzi i wyższych uczuć. Brak seksu to strategia dezaktywacyjna, która ma za zadanie tłumienie uczuć, odpychanie naturalnie tworzącej się więzi i zależności parterów od siebie, trzymanie Cię na dystans, aby nie było ''za blisko''. Jest to psychiczne znęcanie się nad kimś, kto po prostu chce chce być blisko i naturalnie do tego dąży. Nie dziwię Ci się, że znalazłaś sobie kochanka, aby poczuć tę bliskość i spełnienie z kimś innym. Inną sprawą jest aspekt moralny oraz to, że romans kiedyś się wyda i na to trzeba być przygotowanym .

Wydaje mi się, że niektórzy nie dążą do seksu, a kochają. Ale może jestem w jakiejś matni, gdzie nie widzę całego pola... bo tylko ciągle seks i seks i seks przysłania oczy...

Rozważałem to właśnie w dłuuugim wątku parę lat temu:

https://www.netkobiety.pl/t106284.html

i doszedłem do wniosku, że nie mogę żony zmuszać do seksu jak ja chcę, a ona niekoniecznie. Byłby to gwałt.
A podryw erotyczny w celu osiągnięcia seksu jest nieuczciwy.
To zupełnie jak na portalach pan poznaje panią, niby do relacji, a dąży do seksu.

Dlaczego więc ktoś kto nie chce seksu musiałby go uprawiać z drugą osobą?

Nikt w sferze publicznej nie ośmieli się powiedzieć, że ktoś powinien uprawiać seks jak nie chce.
To zawsze osoba, która chce seksu musi sobie poradzić jakoś.

Dlatego doszedłem do ważnego wniosku:

    "Jeśli on nie chce z Tobą uprawiać seksu, to idź do takiego co chce".

CZy to nie jest umowa całkiem fair?

Wiem, że to zabrzmi niefajnie... ale pizza 20 lat temu jest tak samo dobra jak pizza dzisiaj.
Smakuje tak samo, daje radości tak samo. Może nie ma tyle radości, co pierwszy raz w życiu jeść pizzę...
Ale ciągle i ciągle to taka sama radocha.
Z seksem podobnie. Jest jak pizza.

Druga cecha jest taka, że aby zepsuć pizzę to naprawdę trzeba się bardzo NIEstarać.
Seks i pizza prawie zawsze są dobre.

@Gary - jak żona nie chce z Tobą uprawiać seksu, a kiedyś było dobrze i chciała, to coś się stało. Trzeba to naprawić. Jak było tak od początku, to po prostu nigdy nie było z jej strony pożądania, wyszła po prostu za Ciebie za mąż lub jest tak jak w przypadku męża autorki, bliskość ją przeraża, nie potrafi w związki. A co do pizzy - jest to perspektywa mężczyzny. Kobietom szybciej nudzi się seks. Aby było pożądanie, on musi się jej wciąż podobać, ona musi go podziwiać. Nie można też zmusić nikogo do seksu, to okropność, ale nie można też zmusić człowieka do powolnego umierania w środku, odmawiając mu tak naturalnej dla naszego gatunku bliskości.

Relatywizacje na całego
zdrada jak nieujawniona to jeszcze nie zdrada albo nie zdrada - można i tak nic nowego w sumie

Zdrada to ujawnienie ,ujawnienie zdrady to też zdrada czy nie zdrada ? Oj intelektualizacje zaraz się zapętlimy jak z dyskusji o prawdzie czym jest i jaka jest

Nie jestem na etapie zdrady, natomiast mam podobne małżeństwo. Na początku związku nie wychodziliśmy z łóżka, później wiadomo emocje opadły, ale częstotliwość była nadal satysfakcjonujaca. Później zaszłam w ciąże i mąż się odsunął. Zdradził mnie emocjonalnie z koleżanka z pracy, jakoś to przebolalam i przerobiłam w głowie. Ale on nadal nie chce bliskości ze mną, jakbym miała współlokatora a nie męża. Nie przytuli, nie dotknie, nie pocałuje, o czymś więcej nie ma mowy częściej niż raz na 2-3 miesiące. Dziecko ma 3 lata i ja już straciłam nadzieje, ze coś się zmieni, poprawi. Przestałam już prosić, rozmawiać na ten temat. Zajmuje się sobą, poszłam w sport, żeby się jakoś wyładować, wyglądam lepiej niż przez ciaza, dbam o siebie. Wydaje mi się ze mąż mnie kocha, jest miły, uprzejmy, chce ze mną spędzać czas, ale nie interesuje go jako kobieta. Nie wiem, czy on kocha kogos innego, czy o co tu chodzi. Ale trochę rozumiem autorkę. Ciężko rozwalić rodzine dziecku gdy jest Ok, tylko nie ma bliskości. Ja mam czasami takie myśli, ze przeraża mnie fakt, ze już resztę życia spędzę w takim białym małżeństwie. I ze jeśli poznałabym faceta zainteresowanego mną jako kobieta, to nie wiem czy bym nie popłynęła.

Według mnie romans to normalna rzecz i nie ma co się obwiniać. Każdy ma swoje potrzeby. Partner do życia i wychowywania dzieci nie musi ich wszystkich spełniać.