Wakacje beze mnie... - Netkobiety.pl

A ty naprawdę marzysz tylko o tym, żeby urlop spędzić z dwojką nieswoich dzieci?
Jesteś z facetem 7 miesięcy, nie przesadzaj że jego dzieci aż tak za tobą przepadają. Małe nie są, jakby tacie powiedziały że ich marzeniem jest, zeby spędzić z tobą wakacje, to pewnie by się zgodził
Moim zdaniem wyluzuj i zajmij się sobą. Zdążysz jeszcze się się tymi dziećmi nacieszyć, wierz mi

Tu nie chodzi o rację, ale on ma prawo spędzić ten czas tylko z dziećmi.
Wchodząc w taką relację trzeba się liczyć, że czas będzie dzielony między Ciebie, a dzieci.

Minie kilka lat, a dzieci już nie będą chciały jeździć z ojcem, więc daj im ten czas tylko dla siebie.

Niech jadą w trójkę. Synowie już nie są mali i pewnie ojciec chce z nimi spędzić czas i w pełni się nimi zająć, a nie myśleć dodatkowo czy Ty jesteś zadowolona, czy chłopaki się dobrze z Tobą czują i czy Ty czujesz się dobrze z nimi. Nawet jeżeli Cię lubią to nie oznacza że chcą już z tobą spędzać wakacje.

Oczywiście nie masz racji.Twój partner jest ojcem i zawsze nim będzie.Dzieci są dla niego ważniejsze od Ciebie.To jest pewne jak Amen w pacierzu.Chcąc z nim być musisz to brać pod uwagę.Jeśli jest z Tobą też coś dla niego znaczysz,kocha Ciebie.Jeśli każesz mu wybierać Ty czy dzieci ,jesteś z góry na straconej pozycji.Może kiedyś sama będziesz matka ,z nim czy kimś innym
,zrozumiesz.Pozdrawiam i mądrych decyzji życzę.Da się pogodzić dzieci z poprzedniego związku i obecne uczucie,choć wymaga to poświęceń i dobrej woli.

To że chce spędzić czas z dziećmi to chyba dobrze. Gorzej z tym jak ci to zakomunikował. Czy powiedzial ci: kochanie chciałbym spędzić wakacje tylko z dziećmi, czy na pytanie o wakacje powiedzial ci: mam już zaplanowane i jadę z dziećmi. Bo wtedy to pokazuje twoja hierarchię w tej relacji.

Tylko kurde tak na zdrowy rozum, to jeśli poza urlopem ktoś się regularnie widuje i MA dla siebie czas, to jednak jest powód, żeby robić aferę o ten wspólny czas z dziećmi, iktóre na zawsze będą jego dziećmi? Czy się to podoba Auytorce czy nie? Tym bardziej, żę to nastolatki, więc ich potrzeby tez warto uwzględniać. Naprawdę zależy komuś na tym jednym tygodniu razem, kiedy jednak do towarzystwa są jeszcze dzieci?
Taka to przyjemność spędzić czas razem z partnerem i jego dziećmi? Autorka oczekiwał, że ten urlop spęzą razem i facet dzieje swoje oleje?

Najbardziej w tym wszystkim dobija to, że dzieciatych rozwodników ciągnie do samotnych kobiet(i odwrotnie), kiedy naprawdę można znaleźć wolnego, bezdzietnego faceta bez zobowiązań..To jest jakiś fetysz czy co?

Jak dla mnie tez wiele zależy od tego jak zostało to autorce przedstawione. Bo inaczej wyglada opcja
1. Słuchaj, mam tylko tydzien wakacji, chcialbym w tym czasie ... wiem ze nie bedziesz z tego zadowolona, ale ...
2. Przestawienie po fakcie dokonanym.

Jeżeli starał sie normalnie pogadac, to spoko - to znaczy, ze szanuje autorkę i jej zdanie, traktuje ją na poważnie. A jeżeli zakomunikował, to raczej w przyszłosci będzie ją ciągle pomijał i stawiał po fakcie dokonanym - nie licząc się kompletnie z jej zdaniem, uczuciami. Wtedy nie ma raczej co liczyć na normalną relacje, bo będzie ciągle daleko w tyle, co na wzór jak jestes to super, jak Cie nie ma to też super.

I właśnie owa " wada charakteru" istnieje częśto jedynie w Waszych głowach..
A mi nawet chodziło o zwyczajnych singli, osoby bez zobowiązań i partnerów. Nie wiemy nawet ile Autorka ma lat, bo jeśli ma np. mniej niż 30 i wybiera samych starszych/dzieciatych/ po przejściach, to może pora na nieco refleksji?
Jeśli zaś facet ma dzieci, to jednak warto mieć świadomość, że dla niego mogą istnieć równie ważne osoby/kwestie a staż związku jeszcze nie uprawnia do tego, aby oczekiwać, że partner będzie się na każde nasze skinienie..

Dlaczego nie znajdzie sobie bezdzietnego?
Bo widocznie dzielność czy bezdzietnosc to nie jest dla niej najważniejszy czynnik w wyborze czlowieka na życie. .
Zakochała się i chce pojechać na urlop z ukochanym, co w tym dziwnego?
Widocznie nie zaproponował żadnej alternatywy,  bo jej rozczarowanie mógł przewidzieć.
Te dzieci są już prawie dorosłe, mogą z grzeczności być miłe, dla ojca, ale niekoniecznie chcą spędzać z Tobą wakacje.
Znacie się krótko, to powinien być czas dla dwojga taki wyjazd.
Wg mnie piłka po jego stronie, on powinien Ci to zrekompensować. Ty nie naciskaj ani  się nie  narzucaj

Nie byłoby problemu gdyby na tydzień pojechał z dziećmi, a na tydzień z autorką. Ale on pojedzie tylko z dziećmi.

Każdy powinien zdefiniować jakie potrzeby chce aby partner zaspokajał. Gdybym miała sama jeździć na urlopy tak jakbym nie była w związku, to po co mi taki partner?

nic dziwnego, ale jak już się wchodzi w związek z dzietnym to trzeba się liczyć że priorytety będzie miał inne niż bezdzietny.
to zakochanie to też zawsze taka "wymówka". o, zakochał się ktoś to już logiczne argumenty nie są ważne. zakochanie dla mnie jest decyzją. jak wiem że facet nie spełni moich potrzeb to z miejsca nie jest dla mnie interesujący choćby nie wiem co.
tu: ma dwójkę dzieci, opieka naprzemienna, mało czasu. to albo w to wchodzisz licząc się z tym że będziesz musiała pójść na wiele kompromisów / starcza Ci mniej "poważy" związek i luźne spotykanie się, albo szukasz kogoś kto ma mniej zobowiązań. nie da się zjeść ciastko i mieć ciastko.

Ciekawe czy jest jakaś żyjąca samotna matka, dla której partner będzie ważniejszy niż jej własne potomstwo.

Dobrze wiedzieć też jakie poglądy panują odnośnie tego że samotny ojciec chciałby wiązać się z bezdzietną partnerką :-)

Zacznijmy od tego, żę przede wszystkim to facet jest OJCEM. Swoje dzieci ma i będzie je mieć zawsze.

Zatem jakie są alternatywy?

Dwie, pierwsza taka, że jedzie z Autorką i dziećmi, druga - jedzie tylko z Autorką. Tylko ja mu się nie dziwię, że nie chce wybrać pierwszej opcji. Nawet jeśli zależy mu na Autorce, to pomysł na takie wakacje na tym etapie znajomości to nie jest najlepszy pomysł. Warto też znać jego zdanie na ten temat i powody, jakimi się kieruje, skoro stwierdził, że "to czas tylko dla dzieci"..
A nie bywa tak czasami, żę podobne teksty się słyszy, jak się chce samemu wyjechać albo wybrac się razem z przyjaciółmi? Ludzie, drugi człowiek nie jest do nas przylepiony a tym bardziej jeśli ma już rodzinę(!) to należy się z tym liczyć, że mogą być problemy.
Jeśli na codzień regularnie się widują, to naprawdę trzeba facetowi wypominac czas spędzony tylko ze swoimi dziećmi. Zupełnie co innego, jakby na wspólny urlop nie chciał jechać, nei mając zobowiazań rodzinnych a za iast tego, wybrał np. kumpli..
Zresztą tydzień, to nie tak znowu dużo czasu, choć pewnie zależy gdzie na ten urlop soie pojedzie..Poza tym nastolatkowie mają swoje kaprysy czy po prostu już w tym wieku jakieś preferencje co do spędzania wolnego czasu są, i trzeba się nagłówkować, żeby to pogodzić. Pewnie prościej by było, jakby tydzień pzeznaczył na nich i tydzień dla Autorki, ale cóż..

Zgodzę się Jeśli chce go mieć tylko dla siebie(choć i tak zdrowy człowiek powinien mieć sporo swobody i jeszcze mieć czas na inne zajęćia czy znajomości poza związkiem), to niech poszuka sobie bezdzietnego..

Widać nie wszyscy samotni zdają sobie sprawę, że skutków wchodzenia w związek z partnerem, który ma dzieci.
Można sobie wyobrazić, że łatwo nie jest.

Ale nie można winić nikogo, bo tak samo ojciec jak i matka może być winnym rozpadu związku, więc nie można mówić, że ojciec nie nadaje się do związku, bo to jest krzywdzące.

"bagienni_k napisał/a:
Najbardziej w tym wszystkim dobija to, że dzieciatych rozwodników ciągnie do samotnych kobiet(i odwrotnie), kiedy naprawdę można znaleźć wolnego, bezdzietnego faceta bez zobowiązań.."

Jakby leżeli na ulicy, to można by sobie wziąć pod pachę...

Sam wiesz, że to nie jest takie proste, poza tym nie bardzo zależy od nas do kogo nas ciagnie, bo akurat ten zaleziony na ulicy też wcale by nie musiał nas pociagać.

Najlepiej chyba się zrozumieją partnerzy, którzy obydwoje mają dzieci, ale właśnie o te trafienie na odpowiednią osobę nie jest łatwe.

Można się tak licytować i przebijać. Ciekaw jestem, czy każda samotna matka tak ochoczo godziałby się na wyjazd z nowym partnerem, gdyby ten nalegał na wycieczkę bez dzieci. Zresztą, "ważność" partnera względem ważności dzieci nie do końca powinna być porównywalna. To zupełnie inny rodzaj relacji międzyludzkiej, tym bardziej, kiedy dzieci istnieją od "zawsze" a partera zna się dość krótko.
Dlatego zastanawia mnie, jak oni razem żyją i czy się często widują. To śmeszne, jak się mówi o jakiś schematach, gdzie niby "urlop trzeba koniecnzie spędzać z partnerem". Ok, jak się nie ma zobowiązań to spoko, tylko właśnie gorzej, jeśli trzeba się tym partnerem "podzielić".

Oburz dotyczy podwójnych standardów. Tylko tego.

Obawiam się (czytaj - wiem jak jest) że jest różnica w postrzeganiu samotnej matki i samotnego ojca. Podwójne standardy obowiązują, i nie ma co zaklinać rzeczywistości w panującym obecnie ginocentrycznym układzie świata.
Nasłuchałem się i naczytałem się dosyć komentarzy o "niedojrzałych skrzywdzonych facetach którzy nie mają prawa mienić się mężczyznami" co mają opory w wiązaniu się z samotnymi matkami. Jak oni śmią?!
Koncert shamingu to mało powiedziane.

A że nie lubię być gołosłowny - 1 przykład ode mnie:

https://www.facebook.com/search/top/?q= … na%20matka

Dlatego warto się zastanowić nad odwrotną sytuacją, kiedy to facet proponuje partnerce, samotnej matce, wakację we dwójkę.

Oczywiście, że są podwójne standardy, bo samotny ojciec (czyli taki przejął wychowanie nad dziećmi) jest postrzegany dużo lepiej niż samotna matka. Jak bohater niemalże. Heros naszych czasów.

Nie zmienia to faktu, że posiadanie potomstwa jest nieatrakcyjne na rynku matrymonialnym wprost proporcjonalnie do zaangażowania w nie.

Dziwne, nie zauważyłem tego podejścia jak do bohatera :-) Bardziej jak do trędowatego.

Dlatego nie szukam. Niech mnie znajdzie. Ale zapewne masz rację.

Czy ja zrobiłam coś nie tak ?

Nie wiemy jak wyglądała wasza komunikacja, jak wyglądało oświadczenie że nie godzisz się na takie traktowanie. To są ważne rzeczy. Ale jak pisałem - wydaje się że coś innego było na rzeczy.

No to chyba masz odpowiedź.
Jeśli nie zaszły inne okoliczności,  typu  wcześniejsze kłótnie to chyba pokazał jak mu na Tobie nie zależało..

Ja mu powiedziałam, że nie chodzi mi o te kilka dni z dziećmi, ale o to, że nie czuję się dla niego ważna. Że chciałabym się czuć dla niego ważna, kochana. Że dowiaduję się o jego planach przypadkowo... A on że ma dosyć tego, że ciągle o coś się kłócimy. Tak naprawdę kłótnia była zawsze wtedy, gdy miałam inne zdanie niż on. Dzisiaj do niego zadzwoniłam, zapytałam czy to definitywne i na 100%. On powiedział że tak.

Ja sie wcale nie dziwie, ze zrobiło Ci się przykro, jak 'przypadkowo' dowiedziałaś się o planach wakacyjnych Twojego faceta. Generalnie to juz widać, jak bardzo szanował Ciebie i Twoje zdanie. Nie chodzi mi o to, ze powinien Cie pytac o zgodę - tylko porozmawiac jak czlowiek na temat urlopu. Bardzo dobrze, ze sie odezwalas, zwiazek nie polega na tym, ze sie chodzi wokół partnera na palcach żeby tylko go nie urazić. Podsumowując jeszcze - i tak by wygladalo wasze dalsze zycie/bycie razem. Robiłby co chce, a jakbys sie odezwała to o ...

Bardzo Wam dziękuję. Lzy cały czas cisną się do oczu. Sytuacja była napięta od poniedziałku, gdy podjęłam tę rozmowę. Napisałam mu, że chciałabym by w końcu wszedł w ten związek "dwoma butami". Jeśli jesteśmy razem to święta powinniśmy spędzać razem (a spędził je z żoną - z uwagi na dzieci), wakacje powinniśmy spędzać razem. By związek się rozwijał, budował wspólnie z jego dziećmi, które są jego nieodłączną częścią. Bardzo polubiłam dzieci, "zaprzyjaźniłyśmy się", świetnie razem spędzaliśmy czas. Powiedziałam mu, że źle się z tym czuję, że do łóżka ze mną może chodzić, ale już świąt czy wakacji nie... I nie chodzi mi o ten tygodniowy urlop z dziećmi. Nigdy bym mu tego nie zabroniła. A o to, że nie czułam się ważna, a jego decyzja podjęta za plecami tylko mnie w tym utwierdziła... Najgorsze jest to, że jeszcze w poniedziałek rano mnie przytulał, a wieczorem oznajmił, że następnego dnia przyjedzie oddać moje klucze.

Mój kolega ma syna 9 letniego z poprzedniego związku, a teraz ma od 5 lat partnerkę, która swoich dzieci nie ma. Sytuacja jaką ma z tego powodu jest nie do pozazdroszczenia. Gdy syn przyjeżdża do niego na weekend to ta kobieta traktuje jego dziecko dosłownie jak powietrze. Powoduje to duże kłótnie u nich i powoli staje się powodem do kolejnego rozstania.

Następna której się coś wydawało na temat jej "związku".
Dziewczyno, jesteś/byłaś z dzieciatym facetem siedem miesięcy i naprawdę wydawalo ci się, że to "prawdziwe" i "na zawsze"?
Facet spędza święta z byłą żoną i dziećmi, odstawiając cię na boczny tor, nie pyta cię o plany wakacyjne i jeszcze gasi stwierdzeniem, że to nie twoja sprawa, a ty myślałaś że jesteś dla niego kimś ważnym? Byłaś tylko chwilową "zapchajdziurą", odskocznią od stresu w pracy, nikim więcej. Dokładnie ci to wyłuszczył zwracając  klucze od mieszkania gdy tylko wspomnialaś że jakoś inaczej pewne rzeczy widzisz. Aut i sajonara, zanim zaczną się z tobą większe problemy i przestanie być pańciowi ciepło, wygodnie, przytulnie i bezstresowo u twojego boku. Jego dzieci cię tak bardzo polubiły? I co? Facet się nawet nie zastanowił, że może im też zrobi krzywdę gdy cię "wyciepie" przez okno? Coś ci się chyba wydawalo moja droga  z tym "przepadaniem" za tobą tych dzieci, ale zostawmy to na razie.

Druga sprawa; Z jakiej paki ty facetowi którego ledwie znasz wręczasz klucze do swojego mieszkania? Co to za jakaś demonstracja twojej determinacji? Ja nie zrobiłabym tego nigdy w życiu! Moje mieszkanie to mój azyl i nie wyobrażam sobie, żeby pozbawiać się komfortu przebywania w nim bez myśli, że ktoś może w nim był podczas mojej nieobecności, albo co gorsza zaraz usłyszę zgrzyt zamka w drzwiach, bo jakiś koleś chcial mi "niespodziankę" zrobić. Kompletnie usunęłaś swoje granice, odkryłaś się i liczyłas na to że facet to doceni?
Ten nie docenił. Mam nadzieję, że to będzie nauczka dla ciebie na przyszlość.
Trzymaj się.

Gdybys od razu napisała tak, jak teraz, to dyskusja mogła potoczyć się zupełnie inaczej, ale to nic, bo i tak mogłaś spojrzeć na problem z innej strony, a poza tym nie mogłaś wtedy przewidzieć, że facet z Tobą zerwie.
Wygląda więc na to, że byłaś z dominantem, który dopóty był miły, dopóki Ty zgadzałas się z jego zdaniem. Gdy miałaś inne zdanie pan po prostu się obrażał.
Tym razem, według niego, mocno przegielas, więc wkurzył się nie na żarty.
Nie ma tego złego, co na dobre by nie wyszło - prawdę mówiąc nigdy tak do końca nie zrozumiałam sensu tego powiedzenia, bo wydawać się może, że odnosi się ono tylko do części ludzkich problemów.
W Twoim konkretnym przypadku to powiedzenie ma jednak uzasadnienie.
Miałabyś z tym człowiekiem naprawdę ciężkie życie, bo non stop musiałabyś się z nim zgadzać. Nigdy nie mogłabyś być sobą, bo dominant stlamsilby Cię i mocno sobie podporządkował.
Ciekawe dlaczego jego małżeństwo się rozpadło? Nie chce wróżyć z fusów, ale coś mi się wydaje, że pan był bardzo ciężki do współżycia z nim na co dzień, pod jednym dachem.
Taki mandaryn panoszący się w chalupie- nie do wytrzymania dla większości kobiet.
Ty nie wydajesz się odpowiednia dla niego kobieta, bo masz swoje zdanie i potrafiłaś je wyrażać. Przez to, zdaniem mandaryna, bez przerwy się kłóciliście.
No widzisz, jaka byłaś okropna? Rzec można, że prawdziwa jedza z Ciebie.
To oczywiście moja drwina z tego jegomościa.
Dziewczyno w tym całym rzekomym nieszczęściu, jakie teraz przeżywasz miałaś wielkie szczęście, że zerwał. Ja osobiście nie wierzę w to, że zerwał - przejdzie mu złość i jak gdyby nigdy nic zadzwoni do Ciebie.
Napisałaś, że spotykałas się z nim siedem miesięcy.
Rozwinę to.
Celowo napisałam, że spotykałas się z nim, a nie że z nim byłaś. Nie spędzał z Tobą świat ani urlopów, przyjeżdżał po prostu na seks i to do Twojego domu wystawiając Cię na spojrzenia ludzkie. Nie miał niczego do zaoferowania, ale zawracał Ci głowę. Fajnie mu było mieć samotna atrakcyjną kobietę czekająca na niego w swoim mieszkaniu, przygotowana, pachnąca i zapewne z dobrą wyżerka. Obsługa w łóżku też, jak się domyślam, bardzo mu pasowała. Cwany gościu. Dobrze to sobie wykombinował.
Na święta albo na urlop z rodzinka, a kochanka niech poczeka.
Siedem miesięcy, to zbyt krótki czas na to, by porządnie Cię wytresować. Jeszcze byłaś na tyle swiezynka, że od czasu do czasu podskakiwałas temu panu.
Uczył cię więc wytrwale notesu i pokazywał, kto tu rządzi. Na pewno nie Ty moja droga.
Tyle miałaś do powiedzenia, ile Burek za płotem obszczekujacy przechodzących ludzi.
Mandaryn nie będzie przecież uczył Cię tego, że on będzie się przed Tobą tłumaczył. Ma ochotę gdzieś jechać, to po prostu jedzie. Tobie będzie o tym mówił? A kim Ty dla niego jesteś, żeby spowiadał Ci się z tego, co robi.
Tak więc nie placz dzisiaj ani jutro, tylko rusz głową i wyobraź sobie, jak wyglądałoby Twoje życie pod jego dyktando.
Módl się też o to, by faktycznie odczepił się od Ciebie, bo ja mogę się z Tobą założyć o to, że on tak łatwo z Ciebie nie zrezygnuje.
Myślisz, że taką kobietę, jak Ty on tak szybko znajdzie?
Zapewniam Cię, że nie znajdzie, a jeśli nawet, to nie na długo.
Głowa do góry i jeśli faktycznie przyjedzie oddać Ci klucze do mieszkania, to nie zapomnij spakować jego rzeczy do worka na śmieci i dać mu go, bo potem będzie do Ciebie wydzwaniał pod pretekstem rzeczy.
Oddaj mu klucze i uciekaj od tego człowieka.

Wieko, nie mieszkali razem. On tylko przyjeżdżał do niej, gdy miał ochotę pobzykac.  Przynajmniej ja tak zrozumiałam.
Autorka postrzegała go jako swojego faceta, chociaż nie miała żadnych podstaw do tego, by tak uważać.
Żyła według pobożnych życzeń i śniła na jawie.
Tamten używał dziewczyny na swoich warunkach.
Oby dziewczyna się zreflektowała i naprawde zakończyła te znajomość.

Autorko, myślę, że zrywając z Tobą zrobił Ci dużą przysługę. Jeżeli juz teraz (powinny jeszcze byc motylki i rozowe okulary), tak się wobec Ciebie zachowuje i ma Twoje zdanie w d, to co by bylo pozniej? Wiesz jak byś się zawodziła na każdym kroku ? Ile łez byś wylewała ... Napisz mu żeby klucze wrzucił do skrzynki, nie jest Ci potrzebne widzenie tego człowieka. I nie płacz, serio. Zasługujesz na normalnego faceta, ze zdrowym podejściem. Szkoda łez na takiego patafiana.