Brzydki chłopak rzuca piękną dziewczynę..? - Netkobiety.pl

Powiem Ci tak - jakby była najpiękniejszą z istot, ale wariatką, to 100razy wolałbym mniej urodziwą, A z fajnym charakterem. Pomogłem?

Generalnie zgadzam się z tym, ale nie ukrywam, że napisałem to specjalnie. Po prostu CCCatch nie ustaje w poszukiwaniach powodów dla których facet z nią zerwał. Teraz doszła do wniosku, że to przez to, że jest brzydki, a ona piekna:)))

CCCatch mam propozycję: może Ty po prostu przez jakiś czas daj sobie spokój ze związkami i facetami Bo to szukanie na siłę powodu rozstania już przestaje się mieścić w rozsądnych granicach..

Ja też jestem ciekawa co mają na celu bądź czym zostały sprowokowane takie rozważania

A czy wszystkie dodawane przez użytkowników tego forum tematy mają jakiś jeden konkretny cel? Do założenia tego wątku skłoniły mnie rozważania mojej przyjaciółki, a ja sama nigdy nie uznawalam siebie za piękną. Taki sam temat można także założyć z odwróceniem ról.

Czyli takie ogólne rozważania? Gdybym to ja był tym brzydalem i był z piękną kobietą, która ryłaby mi mózg swoimi schizami, to powiem Ci szczerze, że zerwałbym z nią. Nawet w sytuacji gdybym wcześniej oświadczył się;)

No to jeśli mówimy o rozważaniach czysto teoretycznych to wydaje mi się, że osoby dla których  pierwszorzędny jest wygląd partnera mogą tak rozumowac (że rzucają jednego dla drugiego bo jest ładniejszy/a). Z mojego doświadczenia wynika jednak że ludzie dla których wygląd partnera jest pierwszorzędny sami są stosunkowo atrakcyjni. Dlatego szczerze sytuacja gdzie piękna i bestia wpadli sobie w oko, zaczęli się spotykać i pojawiło się uczucie po czym piękna zostaje rzucona bo bestia wyrusza na poszukiwania piękniejszej (i chodzi tu tylko bądź przede wszystkim o wygląd) wydaje mi się wielce mało prawdopodobna

A wiesz CCC, nudzę się strasznie dzisiaj, więc sobie poczytałem co tam pisałaś o byłym. Tu pierwsze z brzegu: "Wiedział, ze mimo tego, ze (rzekomo - to nie są moje słowa)mogę sobie znaleźć kilku lepszych i przystojniejszych od niego, ja będę z nim i tylko z nim...". Coś mi się jednak wydaje, że aktualny temat jak najbardziej dotyczy Ciebie.

W pewnym stopniu tak, a w pewnym nie, bo:

1. Nigdy nie planowałam zostawić partnera dla kogoś 'lepszego' i nie czułam potrzeby mieć takowego
2. Mój związek to przeszłość i wszystko co z nim związane również
3. To, że ludzie mi tak mówili... Nie miałam i nie mam na to żadnego wpływu.

Moje przemyślenia, jak pisałam wcześniej, wynikly z rozmowy z przyjaciółką odnośnie takich 'mezaliansów' związkowych - w obie strony, ja poruszyłam tylko jedną.

A tam, wypowiem się, co mi szkodzi...

Sytuacje mogą być bardzo różne: na przykład moja ostatnia (była) partnerka, śmiało mogę powiedzieć że była "z poza mojej ligi", jestem w stanie określić to dosyć obiektywnie, pracowaliśmy w tej samej firmie, wiem jak reagowali na nią mężczyźni, wiem nawet że koleżanki się pytały czemu jest ze mną skoro mogła by mieć każdego...
Co mogę powiedzieć o tej sytuacji? Oczywiście było to miłe mieć świadomość że tak atrakcyjna kobieta chciała być ze mną akurat, to nawet nieźle buduje - jeżeli ma się świadomość że zobaczyła we mnie coś więcej bo na wygląd nie poleciała
Jednak ona miała też tego świadomość, zaczęła to wypominać w kłótniach (można było odebrać to tak że ja to powinienem ziemie przed nią całować że taka co może mieć każdego jest akurat ze mną). Cóż, nie był to może główny powód tego że jest "byłą", ale mam nadzieje że znajdzie sobie takiego któremu tego nie będzie musiała wytykać, bo to z kolei niefajne uczucie gdy nasz partner uważa nas za kogoś gorszego od siebie w jakimkolwiek aspekcie i to dobitnie podkreśla.

Im ładniejsza tym droższa w utrzymaniu. Współczesny związek z ładną dziewczyną to jest sponsoring, zwłaszcza jeżeli ma instagram. To musi się pokazać w super ładnym i nowym mieszkaniu w centrum, a nie jakimś starym, ciasnym, nieremontowanym z rynku wtórnego (za które zapłaci facet), do restauracji droższej też trzeba pójść a nie do jakiejś "zwykłej" bo trzeba się pokazać (jest równouprawnienie, ale to facet ma płacić) no i trzeba regularnie gdzieś pojechać w ciekawe (drogie) miejsce (facet ma zapłacić za paliwo, nawet jak jadą kilkaset kilometrów - bo to jego auto, a i za bilety też facet )

Związek z taką ładną przerabiałem, nie polecam. Średnie 3000-4000zł miesięcznie na utrzymanie takiego związku i podsycanie miłości i podniesienie poziomu życia dla drugiej osoby kosztem własnych oszczędności (bo z natury raczej jestem minimalistą, ale nie totalnym ascetą - po prostu nie potrzebuje żyć na pokaz). Po pól roku kopnąłem w dupę, samochód sprzedałem i kupiłem rower, z drogiego wynajmowanego mieszkania w centrum przeprowadziłem się do skromnej kawalerki na obrzeżach i przestałem podróżować, bo podróże są przereklamowane i cholernie nudne!!! A baby mają na ich punkcie pierdolca bo w 99% przypadków ... to faceci za nie płacą. Albo ojciec, albo partner. "Podróże kształcą" - sranie w banie, skoro 90% leżysz przy 5 gwiazdkowym hotelu na plaży i się opalasz. Masakra.

Kobiety 8-10/10 z wyglądu - tylko na chwilowy romans lub jednorazowy seks. Do związku kobiety nie brzydkie, ale też nie super ładne (przedział 5-7/10) - warunek konieczny - musi mieć coś w głowie, brak chęci życia na pokaz (najlepiej dziewczyna bez instagramowego ście**a), potrafić oszczędzać i lubić żyć minimalistycznie, a nie trwonić kasę za młodu na głupoty i płakać na starość.

Nie ma sensu brać ultra ładnej na związek, żeby się pochwalić znajomym czy leczyć kompleksy. Coś w tym jest, żę ładna ma setki adoratorów, przez co jest niestała w uczuciach (bo ma poczucie, że ma setki facetów, często lepszych na miejsce obecnego, więc po co ma być oddana, po co ma sie starać?) i generalnie facet czuje się przy takiej, że nie może popełnić błędu bo poleci w odstawkę... Bez sensu.

Nawet jak bym był ultra modelem, aktorem itd to bym sobie wziął mniej piękną (5-7/10), ale taką co ma coś w głowie i będzie dla mnie inspiracją, a nie ładnie wyglądającym pustkiem drogim w utrzymaniu i ciągle narzekającym, bo koleżanki mają lepsze życie i w ogóle ich faceci organizują im lepiej czas i bardziej kochają (więcej stawiają w ramach miłości  czytaj - sponsorują = prostytucja zamaskowana)

Współczuję doświadczeń Witold ale mówienie że wszystkie powyżej przeciętnej to drogie w utrzymaniu, lecące na dobra materialne pustaki jest śmieszne Na równi że sławnymi frazesami "wszyscy mężczyźni myślą penisem" albo "faceci to świnie". Jeszcze te teksty że jak ma instagrama to najgorzej

To zależy od poczucia własnej wartości.

Bez sensu jest taki związek, w którym jedna osoba ma się za totalne zero (w sensie, że urodą nie grzeszy ) i myśli "muszę się starać bo on/ona jest taki piękny/a, że może mieć każdą/każdego"
To zabija psychicznie i prędzej czy później się posypie.

Byłem w takich związkach... Tylko wszystko było na odwrót. To panie myślał, że mogę mieć każda i każda na mnie leci.
I się zaczęło... Z kim gdzieś jestem, czy są tam jakieś dziewczyny, Ty to na pewno nasz dużo koleżanek itp. itd. (dodam, że były to związki na odległość)

Albo kolejny przykład, ostatni związek.
Ona naprawdę ładna, na każdym moim znajomym robiła wrażenie i w głowie też miała jakoś poukładane.
Ona i jej rodzina też podobnie mówili o mnie. Czyli sytuacja była "wyrównana"
Niestety ale jak ktoś wyżej napisał, czasami też dawała w jakimś tam stopniu odczuć (nie mówiła tego prost) żebym się starał bo ona jest taka ładna...

Są też tacy faceci, którzy nie mogą przyjąć do wiadomości, że partnerka więcej zarabia i to ich największy problem.
Z urodą może być podobnie.
"Ona taka ładna, każdy się za nią odwraca, pewnie chce się mną zabawiać i zostawić. Nie ma opcji żeby ktoś taki się mną zainteresował"

Znowu to mityczne poczucie własnej wartości, za przeproszeniem można je sobie wsadzić w cztery litery, gdy ktoś jest ropuchą/ropuchem.

Ja poznałam w życiu kilka "ropuch" których samoocena wcale nie leżała na ziemii. Zdawali sobie sprawę że w top 10% nie są ale też nie robili z tego dramatu i znali swoją wartość. I mieli całkiem spoko życia z tego co mogłam zaobserwować

A kogo by interesowała ropucha która myśli, że jest do niczego bo wygląd nie taki jak trzeba?

Jak ktoś ma o sobie zdanie, że jest brzydki, żadna go nie zechce itp. to jakim cudem inni mają mieć o nim inne zdanie...

Dokładnie. To dla mnie ma być atrakcyjny, a nie dla koleżanek. A zaburzeń nie przykryje żaden wygląd ani pozycja. Jeśli nie czuję się z facetem spokojnie, pewnie i szanowana, to nie jest to facet dla mnie i koniec.

Nie umówiłbym się z dziewczyną 10/10, bo to jakaś śmierdząca sprawa by była.
Kompletnie nie moja liga, worka dolarów też nie mam, więc co zostaje... wariatka z zaburzeniami?

W romantyczne cuda o miłości, szczególnie na dłużą metę, przy różnicach w poziomie atrakcyjności to jakoś nie wierzę. Sorry.

Dlaczego "mityczne"? Moje poczucie wartości jest przeokrutnie niskie, mam ogromne kompleksy. Pani psycholog powiedziała, że zafiksowałam się na punkcie swojego wyglądu i zamiast pielęgnować (i tu się zdziwią niektórzy użytkownicy) te pozytywne cechy charakteru, które posiadam, skupiłam się tylko na wyglądzie. Ale to wynikło właśnie z kompleksów, tak samo jak zazdrość i podejrzliwość. Problem w tym, że każdy mi mówi, że jestem piękna, atrakcyjna itp itd...

Ale nie o cechach charakteru jest wątek, tylko STRICTE o WYGLĄDZIE i w róznicy między partnerami i proszę o odnoszenie się do tego
Swoją drogą chętnie też przeczytam historie drugiej płci.

Ps.offtop: do osób, które uważają, że nadal szukam przyczyny mojego rozstania - jeśli miałabym szukać w wyglądzie, to raczej bym kierowała w tą stronę, ze to ja byłam za brzydka pomimo opinii postronnych osób.

Ela210 - właśnie zerknęłam, jak wygląda mąż Kręglickiej - ma w swoim wyglądzie coś "miłego"

Jeśli to ma być kolejny wątek o Tobie, Twoich problemach związanych z rozstaniem z ostatnim partnerem - to chcę tylko krótko przypomnieć, że masz już na koncie dwa ostrzeżenia za tworzenie dubli, co w całości wyczerpało możliwości wszelkich przestróg na tej płaszczyźnie.

A tam, to tylko plotka

A ja powiem tak, że jak dla mnie ten cały "urodowy mezalians" to zwykłe teoretyzowanie. W końcu gusta są różne. Jeżeli ktoś decyduje się odejść to nie z powodu samej urody czy gdybań co może stać się w przyszłości, tylko na podstawie tego co się dzieje tu i teraz, pewnych cech czy zachowań. Jeżeli ten czy ta piękniejsza traktuje drugą osobę z góry, uważa za kogoś lepszego i/lub flirtuje z innymi, to tak jest to powód do rozstania. Nie jest jednak powodem sama uroda, tylko no właśnie pewne cechy charakteru.
Mało kto będzie sobie wypruwał żyły, znosił poniżanie byleby tylko dana piękność zechciała z nim być.
Osobiście nie znam takich mezaliansów, o których Autorka wspomniała w pierwszym poście. Jeżeli nawet na pierwszy rzut oka jakaś para do siebie nie pasuje, a jest razem, to idą za tym inne powody.

Odpowiedzi temacie padła jedna tylko. Ktoś się przyznal się że zostawił bardziej atrakcyjną bo była za droga. Reszta to gdybania

Chciałabym jednak zauważyć, że podany wyżej przykład też nie do końca tyczy się atrakcyjności. Tamta kobieta po prostu chciała być traktowana jak księżniczka i uważała, że zasługuje na wszystko co najlepsze (najdroższe), a to już kwesta pewnych cech charakteru, a nie wyglądu.
Nie oszukujmy się, wiele kobiet dba o swoją urodę traktując to jako inwestycję, która pozwoli czy też pomoże im znaleźć bogatego, niekoniecznie atrakcyjnego fizycznie partnera.
Tamtemu facetowi najpierw podobało się, że takie chodzące cudo zwróciło na niego uwagę ale jednak szybko się zorientował, że go na nią po prostu nie stać. Tu powodem nie był sam "mezalians urodowy" ale wygórowane oczekiwania kobiety co do poziomu życia, jaki partner powinien jej zapewnić.

Nawet Monica Bellucci była zdradzona przez brzydkiego Vincenta Cassela.

ej serio, ja uważam że on jako facet ma coś w sobie- na pewno nie jest brzydki- jego uroda jest interesująca.
I takie to są własnie gusta- dla kogoś piekna i bestia dla innego piękny i bestia.
Oscylując już w takich celebryckich klimatach to moża powiedzieć ze Beyonce i Jay Z to taka własnie para gdzie ona jest piekną kobietą a on watpliwej urody kolesiem getta.

Nie ma jednego kanonu piekna ( dzięki bogu) i każdy lubi co innego więc ten temat jest taki troche jak katarynka, bo wszyscy beda pisać w kółko ciagle to samo.

Wg mnie faceci generalnie sa nie atrakcyjni, co do zasady. Wiekszosc. Dalej uwazam, ze dla wiekszosci kobiet uroda faceta ma wtorne znaczenie w prawdziwym zwiazku. Nie mowie o znajomosciach w klubie a zwiazku. Wiec, nie  ma znaczecznia wyglad. Pierwsze wrazenie jest fajne jak gosc jest ladny, ale np. ja mam zone duzo atrakcyjniejsza ode mnie i sam sie dziwie jak mnie pokochala. Bylem mega nieatrakcyjny. Z latami przystojnieje, staram sie a ona to docenia ze dbam o siebie. Wszyscy mi mowia ze sie mega wyrobilem i podobam sie kobietom. Wczesniej, masakra. Wyglad jest wazny na chwile a potem liczy sie wszystko inne, wiec kazda konfiguracja ma szanse jak ktos chce zwiazku a nie flirtu.
Ale fajnie jest miec ladna kobiete, to dowartosciowuje faceta, tylko ze ladne znaczy dla kazdego cos innego. Obiektywnie wiemy o co chodzi. W takich zwiazkach problem z tym ze ten brzydszy teoretycznie czesto ma kompleks i obsesyjnie boi sie zdrady, bo podswiadomie czuje (nieslusznie) ze pewnie nie zasluguje na tak piekna polowke. Poradzenie sobie z tym jest wyzwaniem.
Duza rola tej ladnej polowy by dawala znac tej drugiej ze jest niezainteresowana niczym. U mnie bylo tal, ze moja piekna zona po prostu ciagle mnie adorowala bo wiedziala ze mam poczucie ze na nia nie zasluguje. Doceniala inteligencje, humor, itd, zrzucala zaloty facetow. Musze przyznac ze mialem szczescie, bo dzieli temu sam nabralem pewnosci siebie w zakresie samooceny. Do dzisiaj sie bardzo kochamy mimo wyzwan zycia. Jak mowie, po 40stce kolezanki jej zazdroszcza mnie, bo sie zmienilem dla niej przez prace nad soba. Dzisiaj ona boi sie ze ja jestem zbyt przystojny i kobiety mnie adoruja. Ja jednak pracuje nad soba dla niej, no dla mnie jest super.
Wyglad nie ma zbaczenia ale trzeba dbac o siebie. Starac sie. Wg mnie to wystarczy.

Nigdy bym nie pomyślała że to zpowodu urody rozpadł im się zwiazek czy że Cassel był Bestią z tego powodu
Wracając do tematu, myślę, ze dla ludzi po 40 taki dylemat jest nieistniejacy,
A ubiorem czy stylem to ludzie podświadomie się zrównują, bo związany jest z ich stylem życia poza pracą. a spędzają go często razem.

To jest toksyczne przecież, rozwala samoocenę i sprowadza partnera właściwie do roli petenta? Dziwię się, że po takich rewelacjach wysłuchiwanych od niej, nadal z nią byłeś. Myślę, że gdyby mi facet raz dał do zrozumienia, że jestem nieatrakcyjna i powinnam walczyć, żeby ze mną został, bo on może mieć wiele innych, to w ramach edukacji, a mojej samoobrony, zostałby ex jeszcze tego samego dnia.

Airuf Wygląda na to, że decyzja, jaką podjąłeś była najlepsza w Twoim życiu Jakbym coś takiego usłyszał, to jeszcze tego samego dnia owa dziewczyna byłaby tą ex. Po co sobie zawracać głowę i tracić nerwy przy toksycznej księżniczce?

Hmm, ja z kolei się zastanawiam dlaczego tak kobiety nie znosza kompromisu w pewnych(może nielicznych) kwestiach? A właśnie ubiór i moda do takowych należy, jak często widać.
Nie wiem, czy to jakiś stereotyp czy stan faktyczny, ale jakoś ciężko mi sobie wyobrazić, że przeciętny facet na codzień jest zwykłą fleją. Kwestia mody, dopasowywania tych wszystkich stylów, kolorów czy czego tam jeszcze wydaje się mi bardzo często przerostem formy nad treścią. Każdy się czuje swobodnie w nieco innym szyku, i nie każdy też musi wyglądać na codzień jak postać z żurnala. Przynajmniej poza pracą, bo ta jednka wymaga zachowania pewnych standardó, zaeżnie oczywiście gdzie się pracuje. Dla mnie jest oczywiste, żę inaczej chodzę po domu a inaczej, kiedy gdzies wychodzę. Jednocześnie nie muszę się ubierać w ten sam sposób, jak do pracy, kiedy np wychodze po ziemniaki do sklepu
Osobiście nie przywkłem do koszul i marynarek. Zawsze, keidy trzeba takowe ubrań(na szczęście rzadko) czuję się, jakby zakładał rycerską zbroję..I teraz co? Miałbym nagle całkowicie zmienić swój styl, bo ktoś sobie tak żażyczy? Bo komuś się tak podoba, mimo, że mi raczej nie do końca?

To nie o to chodzi. W związku chyba dość często 'obowiązki' zakupowe, w tym też garderoba spada na kobietę. Jak się gdzieś razem wychodzi, i nie mówię tu o zwykłym wyjściu tylko na jakąś imprezę czy uroczystość, fajnie jak strojami pasujemy do siebie, np. jego krawat pod kolor mojej sukienki itd. Ja przykładowo nie lubię mego faceta w niebieskim, a on mnie w szarym. Ale tu też nie chodzi stricte o kolor, tylko odcień. Jeżeli mi się coś podoba, a mojemu facetowi nie, to nie ma problemu. Kwestia kompromisu
Ja tam swojemu podpowiedziałam (nie narzucając) jakieś stylizacje i mimo, że wcześniej tak nie chodził ubrany, bardzo je polubił. Często mnie też pyta o zdanie ale raczej kiedy wybiera w rzeczach, które mu się podobają.
W związku też chyba o to chodzi by czuć się ze sobą komfortowo, a nie że jedno nosi ciuchy za tysiące, a drugie za kilkadziesiąt zł, albo jedno ubiera elegancko a drugie sportowo. Niby można bo kto komu broni? Ja jednak źle bym się czuła zakładając szpilki i sukienkę kiedy mój facet byłby w bluzie z kapturem albo odwrotnie, ja w dresie a on w garniaku.
To jest to o czym pisała Ela, że w dłuższym związku styl, sposób bycia itd. automatycznie się wyrównuje bo wspólny tryb życia to niejako dyktuje.