Zdrada emocjonalna, czy coś więcej. - Netkobiety.pl

Wymagasz cudów. Ona błądzi od lat, a Ty chciałbyś, żeby nagle się ocknęła i przyznała, że przez te wszystkie lata strasznie błądziła?

Wiesz jak niewielu ludzi stać na takie coś? Jak miałaby sobie potem spojrzeć w twarz?

No i to i tak zakładając, że gdzieś tam głęboko rzeczywiście jest w ogóle zdolna do takich wyrzutów sumienia.

Rozwiedź się z nią. Osobiście pewnie czekałbym na wniosek z jej strony, ale pewnie się go nie doczekasz. Więc dojrzyj wreszcie do tej decyzji. Nie bój się zawalczyć o siebie. Wszystko się jakoś ułoży, nawet jeśli się rozstaniecie. Inaczej będziecie tak trwać do Twojej 50tki, a ona i tak zostawi Cię przy pierwszej nadarzającej się okazji. Stracisz tylko czas i nerwy. Po co Ci to?

Daj jeden dobry powód, by przedłużać tę agonię?

Jak powiesz dobry seks, to okej, ale w takim razie musiałbyś zrobić coś, by emocjonalnie się od niej odciąć. Nie potrafisz tego zrobić, więc cierpisz. I jeśli się tego nie nauczysz, będziesz cierpieć nadal.

ALE PO CO? Zeby zrobic zmiane w osobie, ktora juz dawno głęboko ma go gdzies? Ktora z rozmysłem go krzywdziłą i krzywdzi, ma zero skruchy i jest taaak beznadziejnym człowiekiem, że serio szkoda kolejnej minuty życia na nią? Po co? Serio? Nie lepiej zainwestoać energię w siebie?

a jak się ucieszy że kogoś znalazł i będzie to jakieś usprawiedliwienie jej zachowania oraz impuls do rozwodu ????

A może kręci go on i ona . Nawet jak jest gejem to wcale nie oznacza że seksiku nie było. Za materac nie robiłeś ani jej torebką nie jesteś . To ona powinna Ci udowodnić w takiej sytuacji w jakiej się znalazła że seksu nie było i to na 100% bo ona i tylko ona zachwiała zaufaniem. Żona miała kolegów i ja mam koleżanki ale wszystko było transparentne, nigdy nie przyłapałem na niedomówieniach, kasowaniu sms, rozmawianiu po cichu a bywało i tak że opowiadała mi w zaufaniu ich małe tajemnice i o co się radzili jak mieli kłopoty w związku. To samo ja , żadnych tajemnic, żadnych kłamstewek, żadnych niedomówien. Teraz możesz usłyszec od niej że jest marsjaninem lub nawet nie ma 21 paluszka bo nie urósł i jak sprawdzisz ??? Do niej chyba nie dociera że straciła całkowicie u ciebie zaufanie i ty w nic jej nie wierzysz.

Jedna z form dalszego urabiania - mila, uśmiechnięta, zawsze chętna

Mało znaczący bo księciunio jej nie porwał. Do niej czy po nią?
Następnym razem zapytaj ją czy masz w jej imieniu zadzwonić po tołdiego?

I zmieniłeś swoje podejście, teraz Ty ustalasz zasady?
Bo mam wrażenie że nie.
Następnym razem jak wspomni o pilnowaniu to spytaj czy chce żebyś ją na smyczy przez życie prowadził? czy jak wychodzisz z domu masz ją kajdankami do grzejnika przykuwać?
I co ona ma na myśli mówiąc pilnował?

Nie nie pisałeś ale jak będzie o nim mówić że to gej to powiedź jej że na mieście mówią że on jest BI.

A kogo w tej rodzinie pytałeś?
Nie masz do niego nr telefonu? nie możesz jego spytać? Zadzwoń i powiedz że ...(tu imię żony) mówi że ci kuśka nie staje bo podobno lubisz tylko młodziutkich mężczyzn, prawda to?
Autorze miej troche radości z życia, mieszaj tak jak ona miesza i czekaj na efekt.

Przecież to tylko jej słowa, JEJ, dlaczego wierzysz sobie która kłamie?

Że dalej kręci, mataczy a Ty skaczesz do jej rytmu.

Znaczy że się łamiesz.
Był taki człowiek który zajmował się propagandą i jeden z jego cytatów
"Kłamstwo powtórzone 1000 razy staje się prawdą" lub
"Kłamcie, kłamcie, zawsze coś z tego w ludziach zostanie"
to robi Twoja żona i jak widać działa.

Seks zaczyna się najpierw w głowie, później,to już tylko czekanie na odpowiednią okazję.

Przyznam, że się zaplątałem, psycholog powiedziała mi , że sam z j.ż. sobie nie poradzę. Ma rację.
Żona ma teraz taki etap zacierania wszystkich faktów,po prostu tak zmieniła swoją wersję, że się śmieje, że coś sobie ubzdurałem.
Gdy spojrzę się na nią, ciągle się uśmiecha do mnie, ciężko tego nie odwzajemnić....
Dąży do tego, żebym odpuścił,a ona będzie wtedy najlepszą żoną na świecie. Kusząca wizja....,ale co z myślami, które mnie ciągle prześladują,mam udawać, że nic się nie wydarzyło? Wyprzeć to z siebie?
Wiem, że tamto już skończone, ale kto wie czym mnie jeszcze zaskoczy. Bardzo szybko j.ż. potrafi przejść ze stanu miluśkiej żony do stanu wręcz wściekłości..
Kolejne spotkania z psychologiem bardzo wskazane,po prostu muszę to kontynuować.

nie odpowiedziałeś mi na pytanie, kiedy wg Ciebie to już sex. Bo z jednej strony napisałeś, ze pewnie sexu nie było by po chwili, że zaczyna się w głowie, a tam to już przerobili na pewno całą kamasutrę
Czy macanie to sex, czy całowanie to sex czy dopiero penetracja ?
Napisz proszę

tzn że zmusza się do bycia miłą i raczej nie jest to oznaką szacunku

A może to nie uśmiech do Ciebie tylko śmiech z Ciebie?

To przekonaj siebie do jej punktu widzenia. Świetnie Ci idzie.

A wystarczyłby dyktafon, a usłyszałbyś jak koleżance przez telefon zdaje relację, jak Ciebie urabia.

Ale jeśli chcesz tak żyć, to kto/co Ci broni?

W szczegóły nie jest wprowadzona żadna z koleżanek, czy sióstr, tego jestem pewien.
Powiedziała im tyle i mogą wiedzieć,nic szkodliwego na swoją osobę.
Prawdę zna tylko j.ż. i jej gach. Nikt więcej.

Była taka propozycja, zgodziła się bez wahania, ale za ten pomysł oberwało mi się tutaj na forum

Wiedząc tyle  ile wiem, pewnie sam nie odejdę,chyba że..   , choć teraz,to naprawdę nie za wiele trzeba by się rozstać, więc wszystko może się wydarzyć.
Jeśli kiedyś wyjdzie, że był seks w jej romansie, to nie widziałbym innej opcji, tylko rozstanie.
Może też tak być, że to ja ją zamęczę swoimi pytaniami, choć ona sama też nie odejdzie, chyba, że sobie znów kogoś znajdzie.
Tak, że wszystko jest możliwe.
Czas pokaże, wiem na co się piszę.

Czyli nie odejdziesz od żony. Dlaczego?
Bo od kilku lat nic nie zrobiłeś żeby ona się przyznała/wyjaśnić sprawę.

Taa jasne miałeś kilka lat na to i...zrobiłeś coś w temacie?
Przeczytaj swojego pierwszego posta a potem jeszcze raz.
Moim zdaniem nic nie zrobisz.

"Może Twoja zmiana zachowania, wyglądu, + gadka o rozwodzie spowoduje zmianę jej podejścia do Ciebie i wyjście Ci naprzeciw."
Bo autor od kilku lat miota się żeby dowiedzieć sie prawdy. Prawdy którą zna ale jej do siebie nie dopuszcza. Człowiek jest wręcz uzależniony od żony więc podałem możliwy sposób postępowania, czy pomoże nie mam bladego pojęcia.

Masz na myśli jego żonę?
Na to jest za późno, mógł coś osiągnąć kilka lat temu, a teraz?

Czy on będzie szczęśliwy to ja nie wiem ale pamiętaj że taki stan rzeczy trwa kilka lat. Czy przez ten cały czas on był nie szczęśliwy? On przez ten czas stoi na rozdrożu i z jednej strony chciałby a z drugiej boi się.

Ale on potrzebuje podania i trzech zdjęć.

Lucky nie chcę Cię do niczego przekonywać, to Twoje małżeństwo.

Takie wrażenie jednak mam, że mówisz, że gdyby była zdrada fizyczna, to dla Ciebie byłoby już nie do przejścia.

A to w jaki sposób Cię traktuje, jest do przejścia? Co z tego, ze potrafi być miła?

Seks to tylko seks. Zakładam, że żona przed Tobą miała innych partnerów, więc nie była nieskalanym kwiatem

A po tylu latach ciągle brak skruchy.

Ewidentnie liczysz, że się opamięta, ale naprawdę, gdyby miała to zrobić, już by to zrobiła.

Jeśli masz ochotę, to odpowiedz na moje wcześniejsze pytanie o jeden dobry powód, by z nią dalej być.

Zrobisz jak uważasz, ale tak szczerze, jesteś choć trochę szczęśliwy teraz?

Z ciekawości co to znaczy nie kochać siebie? Czytałem już takie stwierdzenie wielokrotnie, ale czy to, że ktoś walczy o swoje małżeństwo (udolnie, czy nie) i nie chce się pogodzić z tym, że pewnie najlepiej byłoby to małżeństwo zakończyć, to oznacza, że nie kocha siebie?

Tak sobie myślę, czy kocham siebie? Nie da się chyba odpowiedzieć na takie pytanie. Lubię siebie, akceptuję i staram się być dobrą osobą. To wystarczy?

Merle, dla mnie kochanie siebie to m.in. stawianie siebie na pierwszym miejscu, szacunek do siebie, akceptacja swoich wad. W tym przypadku miłość do siebie wyrażałaby się w odejściu z relacji, która nam nie służy, jest toksyczna.

Obserwuję wątek Lucky'ego, trochę się udzielałam i jest mi coraz smutniej. Jak pomyślę ile u mnie się wydarzyło w podobnej sytuacji przez ostatnie półtora roku (rozstanie z bm, podział majątku, przeprowadzka, rozwód i teraz początek nowej relacji) to widzę, że Lucky kręci się w kółko i krzywdzi siebie coraz bardziej. To nie ma nic wspólnego z miłością do siebie. Wszyscy dobrze mu radzą, tylko moim zdaniem on nie chce zmian i przestaję rozumieć, czemu ma służyć kontynuacja wątku...

New_life po części zgadzam się z tobą, nie bierzesz jednak pod uwagę tych co mają trochę grubszą skórę, tych co dostali od życia dużo więcej niż zdrada.
Uwierz mi, chciałbym by to wszystko było takie proste i by to tak szybko mógłbym wszystko zmienić.
Nie,tak nie jest.
Na pierwszym miejscu stawiam dzieci, one są najważniejsze. Może nie będą widzieć wielkiej miłości rodziców,ale będą miały ojca i matkę.
Dzieci widzą więcej niż nam się wydaje, tak wiem o tym, ale rozwód dla nich byłby ciosem.
Córka od jakiegoś czasu tuli się raz do matki,raz do mnie, jakby coś przeczuwała.
Mają dopiero 11 i 7 lat. New_life, może i kręcę się w kółko, ale dopóki daję radę i widzę jakąś szansę, będę się tak kręcił. Jeśli uznam, że nie będę widział tej szansy już, to właśnie będzie koniec mojego związku.

Lucky, absolutnie nie miałam na myśli, że wątek nie ma sensu. To był skrót myślowy. Bardziej chodziło mi o to, czego oczekujesz teraz, na obecnym etapie Twojej relacji, jak jeszcze można Ci pomóc.

Trochę nie zrozumiałam komentarza o grubszej skórze. Możesz rozwinąć proszę? Biorę wszystko pod uwagę, jestem osobą wysoko wrażliwą i nie chciałabym niewłaściwie zinterpretować Twoich słów

Nie tylko duma, ale i godność czy szacunek do samego siebie ucieka tak szybko, bo człowiek chce odzyskać to, na czym mu tak bardzo zależy czy raczej coś, co wcześniej było synonimem szczęścia i spełnienia.
Do tego dochodzą jeszcze dzieci, które czują podświadomie, że coś jest nie tak..

i jak autorze ? udało Ci się poznac ,,prawdę" czy dalej stoisz w miejscu ? Zamilkłeś w momencie kiedy byłeś wstanie położyć wszystko na jedną szalę i uspokoić wątpliwości , emocje a także sumienie. Nie zawsze podejmuje się decyzje w zgodzie z własnym sercem, sumieniem które są złym bądz dobrym wyborem. Po latach dopiero jesteśmy w stanie ocenić swoją drogę i ewentualnie skorygować. Czasu się nie cofnie a szkoda.

Tak, jesteśmy razem. Zmieniło się dużo w naszym zachowaniu wobec siebie, przede wszystkim nie ma kłótni, dajemy od siebie mniej więcej tyle samo, choć ją więcej kosztuje utrzymanie tej naszej relacji.
Tzn. nie jest już tą dominującą stroną, a im więcej ja mam na to wywalone, tym bardziej Ona się stara. Dużo mi dało odbudowanie pewności siebie w związku i żona to czuje, że już nie jestem tym beciakiem z czasów, gdzie mną pomiatała. Dlaczego to robiła? Bo jej na to pozwalałem , byłem słaby i czuła to, że co by nie zrobiła, to i tak nie odejdę.
Dzieci są szczęśliwe, to widać gołym okiem.
Ja....? Chyba jeszcze musi sporo czasu upłynąć nim te złe wspomnienia przestaną dokuczać.
Czy żona zrozumiała to co zrobiła swojej rodzinie? Myślę, że nie do końca, dalej u niej działa system wyparcia niektórych czynów, racjonalizowania ich. Myślę, że boi się przyznać sama przed sobą co narobiła, to lęk przed własnym sumieniem.
Ale swoim zachowaniem udowadnia, że chce to naprawiać.
Czy się uda, nie wiem, bo jeszcze długa droga przed nami.

Czy gdybym mógł cofnąć się w czasie z tą wiedzą co mam dzisiaj i byłbym tym, kim jestem dzisiaj, czy dałbym jej szansę??

Nie, zdecydowanie nie.
Nigdy już nie pozwolę nikomu się tak poniżać, jak pozwalałem na to własnej żonie w tamtym czasie.

Może "wywalone" to za wielkie słowo, bardziej mi chodziło o dystans do żony, ciężko mi to wytłumaczyć.
Na tą chwilę nie wiem co będzie za rok czy za kilka lat, poprostu nie mam pojęcia.
Fakt, że oddaliłem się od niej, to chyba przez brak zaufania. Miło spędzamy czas itp, ale nie ma tego czegoś,nie wiem kiedy wróci i czy wogóle wróci . Widzę, że by chciała wejść już na wyższy poziom związku, ale ja nie potrafię się jeszcze otworzyć, opuścić gardy..... by znów nie dostać.
Jestem gotów na każdą opcję.

Minęło u Ciebie ponad dwa lata i nadal nie wiesz na czym stoisz?
Zobacz co piszesz

Niech zgadnę czy brak kłótni jest spowodowany brakiem rozmów...wiesz o czym.
Jeśli jak twierdzisz ją to "kosztuje" oznacza to że ona nie pogodziła się z sytuacja jaka u Was teraz jest i raczej wolałaby wrócić do tego co było.

Sporo czasu? Całe lata.

A teraz jesteś na tyle silny ze mógłbyś odejść?

W jej mniemaniu ona nie robiła nic przeciwko swojej rodzinie.
Tak długo jak ona nie stanie w prawdzie tak długo będziecie mieli problem. Ona będzie Ciebie obwiniała za to co zrobiła, Ty będziesz czekał na jej skruchę, przyznanie się i przeprosiny.
Bez tego to cokolwiek będziecie próbowali stworzyć na nowo będzie spowijał cień własnych żali.

Tu nie chodzi o sumienie czy lek ale jej przyznanie się w całości przyklepie zamianę Waszych pozycji w związku a to może jej się nie podobać.

Chce naprawić a jednocześnie nadal się wypiera? Coś mi tu się gryzie.

To co napisałeś ponownie się wyklucza, bo albo zdaje sobie sprawę z tego, co zrobiła i świadomie się do tego przyznaje, nawet jeśli nie głośno, to przynajmniej sama przed sobą, albo działa u niej system obronny, który tej świadomości nie dopuszcza.

Przypuszczam, choć mogę się mylić, że Ty po prostu bardzo chcesz wierzyć w żonę, w Was, w to, że uda Wam się to wszystko jakoś posklejać, dlatego gotów jesteś w duchu ją tłumaczyć, samego siebie oszukiwać, a nawet pewne rzeczy sobie wmawiać. To z kolei pozwala Ci nie tracić nadziei, że nie popełniłeś błędu, a żona zasługuje na tę szansę, którą dostała.
Żeby nie było wątpliwości, od razu dodam, że nie uważam, aby to było coś złego, bo w ten sposób samemu sobie pomagasz (tak działa Twój mechanizm obronny), ale jednak istnieje ryzyko, że przeoczysz coś ważnego.

.... autor po prostu bierze dobro dzieci ponadto swoje - tu jest pelna rodzina, nie ma obecnie klotni, jest jakis tam dystans - dzieci (autorze w jakim wieku?) wydaja sie szczesliwe.. a przeciez z kazda inna osoba nie ma sie pewnosci ze nie oszuka, wiec poki co funkcjonuja jako.. w miare dobra rodzina, nie ma sensu wywracac swiata dzieciom?? Takie mniejsze zlo - jak u wielu.. wczesniej czy pozniej to peknie?? A moze jednak nie?? Autor chyba w to wierzy, zona sie.. stara..( ludzie sie nie zmieniaja??)... tego nie wie nikt..

Obrzydliwe.