Zauroczenie - kolega z pracy - Netkobiety.pl

Karn: dzięki! Jednakże boję się, że znów popadnę w jakieś inne zauroczenie albo nie przestanę o nim myśleć, jak to zmienić? Może rozmowa z jakimś terapeutą?

A mogę o coś spytać? Nie miałeś wyrzutów sumienia sypiając z tymi mężatkami czy zajętym kobietami?

Rodzic to przeważnie wytłumaczy Ci tak, żebyś Ty cierpiała najmniej tu i teraz bez patrzenia ogólnego na dobro również Twojego męża czy rodziny Pana X. Mamy bym się nie słuchał na Twoim miejscu, bo nie może być obiektywna, bo to Twoja mama.

"Po co? Po co mówiłaś? Nic się nie stało, ludzie w życiu błędy popełniają, nie biczuj się tak"
Najgorsza rada ever. Jak ktoś ma myślenie, że "ludzie w życiu błędy popełniają" i to tylko pocałunek jak powiedział Janix2 to jak przyjdzie sytuacja krytyczna "mętliku w głowie" i będziesz miała emocje związane z niezadowoleniem ze związku i innym gościem umiejętnie Cię uwodzącym to będziesz jeszcze bardziej podatna na zdradę. W chwili kryzysowej przyjdzie Ci do głowy "przecież to tylko pocałunek", "przecież mogę popełnić błąd".

I nie zgadzam się z przemilczeniem sprawy. To może wyjść tak czy inaczej. Jeśli pocałowaliście się na imprezie firmowej to na 100% koleżanki widziały i koledzy też. Takie rzeczy wynudzonej publice nie uchodzą :) I bardzo możliwe, że Pan X się komuś pochwalił. Świat jest mały. A jak się mąż dowiedziałby nie od Ciebie to tragedia. Zadawałby sobie pytanie, o ilu rzeczach jeszcze nie wie. Koniec zaufania. Bardzo dobrze, że powiedziałaś.

Autorko, nie wiem czy wcześniej obserwowałaś to forum ale chyba niekoniecznie. Zamieszczając tu wpis o takiej treści musisz być gotowa na surową ocenę. Pamiętaj, że często a może nawet w zdecydowanej większości piszą tu osoby dotknięte zdradą, więc mają ugruntowaną opinię w tym temacie - co oczywiście nie dziwi. Ale to dobrze, bo kubeł zimnej wody na głowę nikomu jeszcze nie zaszkodził. Błądzić jest rzeczą ludzką, doszukiwanie się przyczyn jest chyba w tym momencie nieistotne, tym bardziej, że autorka w porę się opamiętała, zresztą nie ma pewności czy poszłaby na całość. Nie uważam też, aby to miało odcisnąć piętno w jej psychice na lata, jak niektórzy twierdzą. Ważne żeby tego nie powtórzyć w przyszłości i tego Ci życzę.
Ps. kto na integracji nie tańczył przytulańca i nie skradł pocałunku niech pierwszy rzuci kamieniem ;-)

Thorpe: liczyłam się z ostrą opinią ludzi!

Są tu pewnie osoby dotknięte zdradą, osoby z podobnym bagażem doświadczeń, które się czegoś nauczyły, osoby, które jak jeden z Panów spotykały się z takimi mężatkami na haju..wiem, że każdy próbuje pokazać mi, że świat nie jest korolowy i ukazać konsekwecje moich czynów.

Janix: dzięki, będę próbowała wdrażać to w życie, bo nic innego mi nie zostaje. Zaraz święta, nowy rok i być może nowa ja

Netania: Wnioskuję, że miałaś podobne przygody w życiu?

Wejście w relacje z zajętym człowiekiem, a co gorsza z człowiekiem, który ma rodzinę, malutkie dzieci lub kobietę w ciąży i będąc samemu w związku - prędzej czy później kończy się fiaskiem. Nawet gdyby się udało, zawsze ta rodzina będzie w tle, zawsze. Jest to emocjonalna karuzela, ciągnie jeszcze bardziej, bo jest to owoc zakazany.

Jak się włoży emocje w taką sytuacje i relacje to nie można myśleć o niczym innym - jest to straszne, naprawdę straszne. Lepiej powiedzieć stanowcze NIE i żałować podświadomie, że się nie spróbowało i żyć ze spokojnym sumieniem niż spróbować i żałować, że się spróbowało kiedykolwiek.

W całej tej przykrej historii cieszy jednak Autorko Twoja postawa, świadcząca o tym, że widzisz swój błąd i chcesz wszystko naprawić. To jest naprawdę fajne, bo niewiele ludzi to właśnie odczuwa. Być możę dlatego, że w porę się opamiętałaś i dlatego, żę nie doszło do zdrady fizycznej. W każdym razie mało osób ma w sobie na tyle pokory i wyrzutów sumienia, aby nie iść  dalej w romans.
Osobiście nigdzie nie odczuwam(przynajmniej w większości sytuacji) mentalności rodem z "Chłopów". Mamy koniec drugiej dekady XXI wieku. Ten świat jest całkiem inny niż tamten! Sam wcześniej wspomniałem, że w takich układach, gdzie zajęta osoba wchodzi w związek/romans z inną zajętą osobą, OBOJE są przecież winni. Nikt tutaj ogólnie nie zamierza rozgrzeszać tego faceta.
Jednak zastanawiające jest jedynie to, że tak szybko Autorko popłynęłaś, kiedy jeszcze właściwie nie byliście z partnerem narzeczonymi. Nic dziwnego, żę nasuwa się od razu pytanie dlaczego nie dogadujecie się prawie od samego początku? W takich wypadkach warto tez precyzować czego tak naprawdę Ci brakuje: piszesz, że go kochasz za to jaki jest i za jego prawdziwe oblicze. Jeśli jest kryzys to warto zawsze OTWARCIE komunikować swoje potrzeby. Bo jeśli oczekujesz spełnienai tych potrzeb z jego strony, to trzeba go do tego jakoś zachęcić. Chyba, że ludize postępujący podobnie, szukają spełnienia tych emocji, ale koniecznie od kogoś INNEGO...Z mojej strony jedynie mogę powiedzieć, że właśnie ciężko mi jest zrozumieć, jak komuś może czegoś brakować, SKORO jednak się danego człowieka kocha za cały zestaw różnorakich cech a będąc świadomym zwykłości codziennego życia, gdzie zwyczajnie nie ma miejsca na ciągłe uniesienia i emocje. Ciężko wierzyć, ze od samego początku związku się nie układało, bo przecież taki związek się raczej od razu kończy, prawda?

Ranna_Panna: dzięki, najpierw muszę sobie wybaczyć, aby żyć normalnie.

Bagienni_k: dzięki również, wiem, że nie doszło do pełnego romansu polegającego na zdradzie fizycznej, ukrywaniu się po hotelach, pisanych po kryjomu sms i rozmowach przez telefon podczas spaceru ze śmiećmi do kontenera

Ale jednak emocje..emocjonalna zdrada, myślenie o innym..o Panu X, który zaznaczył, że nie chce ze mną żadnego romansu, to po coś to robił? Dla sprawdzenia mnie?

Będę się starać. Będę. Boję się tylko, że nie umiem doceniać i znowu w życiu będę cierpieć, bo jak widzę swoje postępowanie..może rzeczywiście trzeba ustalić jakieś twarde zasady.

Musisz nauczyć się z tym żyć. 
Trzeba mieć potężne deficyty wszystkiego czego tylko się da, żeby się godzić na skrawki uwagi, okruchy czasu i to emocjonalne bagno jakiego dostarcza romans.
Ty tego widocznie nie masz.
Ciesz się

Samemu nie muszę z tym żyć, bo to już dawno minęło, jak burza czy tornado Jest - nie ma, tyle:) Tym bardziej , że jestem w kontakcie z tymi osobami i teraz bez żadnych problemów mogę się z nimi spotkac na drodze koleżeńskiej
Autorce jeszcze raz życzę wytrwałości, siły i odbudowania zażyłości i uczucia w związku!

Oj, jakbym tak chciała - było, minęło, trzeba się ogarnąć, podziwiam Cię bagienni_k, naprawdę

Ja zamiast cieszyć się, że już go nie ma, nie widuję go, to ja cierpię przez to. Wyobraźcie sobie jakie to jest emocjonalne zaangażowanie. Ktoś kto tego nie doświadczył nie zrozumie. Straszne uczucie. Jakim smutnym i nieasertywnym człowieczkiem trzeba być. Człowieczkiem, któremu byle bajką można zawrócić w głowie. Człowieczkiem bez poczucia własnej wartości.

Bagienni_k dziękuję za rady i kopniaki, a Tobie życzę wszystkiego dobrego, bo jesteś bardzo mądrym człowiekiem i oczywiście wesołych świąt!

Ja zaakceptowałem, że popadanie w zauroczenia jest częścią mojej albo ludzkiej ogólnie natury i się kontroluję. Nie jestem zdania, że jak się w związku układa, to się nie myśli o zdradzie. Atrakcyjne kobiety się pojawiają w różnych momentach i czasem iskrzy. Nauczyłem się, żeby w takich momentach myśleć o swojej dziewczynie. O tym jakby się poczuła, gdyby widziała mnie flirtującego z inną. Jak pęka jej małe kochane serce jak dowiaduje się o zdradzie. O naszych dobrych wspólnych chwilach i jak je zdeptałbym przez zdradę. I mi przechodzi. Ostatnio na wigilii firmowej jak była ta seksowna kobieta i siedzieliśmy w grupie to naprawdę czułem "TO COŚ" do niej. Aż musiałem wyjść do łazienki, spojrzeć sobie w oczy, mentalnie walnąć się w twarz i pomyśleć. Biologia jest bardzo silna, ale mózgi mamy jeszcze mocniejsze.

Więc myślę, że pracując nad sobą możesz nie popaść w kolejne zauroczenie.

W tamtym okresie życia dużo imprezowałem, miałem inne przekonania. Między innymi "pies by nie wziął jakby suka nie dała", "nie będę się przejmował człowiekiem, którego nie znam - ważne, żeby to nie był kolega", "jak dziewczyna zdradza to ma faceta ciotę, sam jest sobie winien", "jak nie zdradzi ze mną to z innym", "żyje się raz" itp. Podobnie wyglądały przekonania mojego towarzystwa, więc social proof.

To nie jest też tak, że szukałem zajętych kobiet. Nie jestem żadnym Casanovą ani boskim Alvaro. Po prostu dobrze się bawiłem i np. zdarzyło się, że dziewczyna w klubie całowała się ze mną, tańczyliśmy długo i nagle zaczęła tłumaczyć się, że ona taka nie jest, że powinna już iść, że popełniła błąd i ma kogoś. I po takim tańcu, bliskości jej ciała, seksualnej atmosferze, czując jej zapach chciałem ją zatrzymać. Poszedłem za nią do szatni i przekonałem, żeby została mówiąc, że tak nie powinniśmy, jest to złe, że dawno nie czułem takiego czegoś... i całowałem dalej i uległa. Dałem jej do zrozumienia, że nie uważam, że jest puszczalska, tylko ta noc jest wyjątkowa, ona jest wyjątkowa, to co między nami jest wyjątkowe. Sumienie... przez przekonania jak wyżej umiałem je zagłuszyć.

Miałem trochę podobnych historii, ale większość razy się wycofywałem jednak bardziej nie z powodu sumienia, ale obawy przed wplątaniem się w jakieś bagno.

Ale to nie jest postawa patriarchalna. Zwykły hedonizm. Znam też dziewczyny, które się dobrze bawiły z takim podejściem. Nie widzę sprzeczności.

Jednakowoż ja widzę.

"nigdy nie spotkałem się z takim podejściem do zdrad kobiecych. "

"Między innymi "pies by nie wziął jakby suka nie dała"
"Podobnie wyglądały przekonania mojego towarzystwa, więc social proof"

A zatem się spotkałeś.

Patriarchalizm to takie właśnie podwójne standardy - facet jak zdradził, to się pogubił, a Tak w ogóle,e to facet, a wiadomo, że faceci to zdobywcy, normalka
Kobieta zaś dziwka, co to "dała", bo myślała dupą. Ja nie zmyślam, mam to obecnie na bieżąco, także masz tu ode mnie gorące njusy z prowincji. A jak widać i w Twoim dużym mieście te stereotypy mają się zupelnie nieźle.

Kobieta ma być cnotliwa, facet ma być "doświadczony" a potem w domu bida, bo ją głowę boli przez 350 dni w roku, no to facet szuka, bo musi. A jak suka dała, to piesio wziął. Polska, XXI wiek - och jak uroczo.

Nigdy nie myślałem o tym w kontekście płci. "Suka by nie wzięła jakby pies nie wziął" to dla mnie było to samo Bardziej mi chodzi o podejście, że nie przejmowałem się tym, że dziewczyna kogoś ma, bo jeśli ma i zdradzi to i nie ma znaczenia czy ze mną czy z kimś.

Stereotypy i przekonania na temat płci istnieją, ale jeśli chodzi wyłącznie o zdradę to nie nie uważam i nigdy nie uważałem, żeby kobiety były lepsze lub gorsze od mężczyzn. Mam wśród znajomych mężczyznę zajętego, który zabawia się z kobietami w klubach, widziałem jak się całował, nie wiem co tam więcej robi i jak dla mnie on jest słaby psychicznie. Nie jest żadnym zdobywcą. Irytuje mnie, szczególnie jak się chwali tym jaki on męski nie jest, bo kobiety mu ulegają. I nie znam nikogo oprócz niego samego, kto by twierdził, że to jest cool.

"Wiesz co? Może trzeba przyjąć do wiadomości po prostu, że w życiu zdarzy się jeszcze nie jedno "zauroczenie", bo człowiek jest tylko człowiekiem, jest monogamiczny, z biologią nie wygrasz"

needed
Z biologią wygrasz. Umysł jest silniejszy. Swoimi myślami można zmienić wiele. Nawet takie stwierdzenie jak "z biologią nie wygrasz" to jest myśl, którą tworzysz mocne szkodliwe przekonanie. Bo jak ktoś zacznie Cię uwodzić i przyjdzie "biologia" to będziesz pamiętać, że "z biologią nie wygrasz" i wtedy na pewno przegrasz

Karin: Trochę źle napisałam - miałam na myśli, że z biologią uda się wygrać tylko trzeba ją pokonać mózgiem

Tyle się spisałam i dodało tylko jedno zdanie..

Po pierwsze to w Twoich wypowiedziach, autorko, za dużo jest niedoszłego kochanka, ciągle on. Najpierw wyrzuć go z głowy. Największe negatywne emocje póki co to to że dla niego to była zabawa a Ty się zauroczyłaś... A wchodzenie w rolę pokrzywdzonej nie sprzyja poprawie Twojego stanu. Podobnie jak w kwestii zdrady, częściej piszesz o tym że on ma żonę i dzieci i jaka krzywda by się im stała... Ale to jego rodzina, Ty masz męża, o niego masz się martwić w pierwszej kolejności...
Po drugie nie bawmy się w rozmywanie odpowiedzialności... Wasze romanse to istotnie wspólne działanie, ale zakładasz temat o tym że zdradzasz emocjonalnie męża. I to tylko Ty to robisz, Twój kolega nie przysięgał mu wierności i uczciwości... On ma zobowiązania wobec bęc swojej rodziny, zdradzanie Twojego męża to w 100% Twój grzech...

Słusznie. Uczucia mogą sobie hasać, ale rozumem decydujemy co zrobimy, czy zdradzimy, czy romansujemy. Zdrada to decyzja. Nie ma tłumaczenia się uczuciami. Ludzie zdradzają, aby czuć się szczęśliwymi. Szukają takiej drogi.

I warto było? Żałują? Gdyby się cofnęły w czasie tooooo... ?

Zauroczenia się zdarzają. W małżeńśtwach również. Nie wierzę, że człowiek jest monogamiczny. Chociaż ostatnio trafiłem na taką opinię, że mężczyźni dzielą się na:

1. tych co chcą być wiernymi aż do śmierci
2. "piotruśiów panów", którzy zbierają punkty
3. i tych co są zorientowani na wiele relacji

Zatem może faktycznie istnieją Ci "1". Może u kobiet też tak jest... Ktoś twierdził że znalezienie się w jednym z tych trzech punktów to kwestia nautury, coś jak bycie biseksualnym albo heteroseksualnym...

Nie wierzę iż w naszej naturze jest taki przełącznik, który po zawarciu małżeńśtwa sprawia iż stajemy się monogamiczni.

A może właśnie warto się zauroczyć? Może warto mieć emocje?

A dlaczego cierpisz? Bo gdyby był to co? Dalej byście byli zdystansowani? I tyleż to szczęścia dałoby Ci widywanie i słyszenie go? Dokąd zmierzaliście? Do nikąd? Jeśli do nikąd, to nie cierp -- jest tak samo jak było... wciąż masz w głowie jego idealny obraz i w nim jesteś, w tym obrazie, zauroczona. Jeśli jednak do czegoś dążyliście, to ta droga końćzy się w łóżku. I nie ważne czy widzisz czy nie widzisz mety... meta jest w łóżku, po seksie, po orgazmach, kiedy można normalnie pogadać.

Nie sądzę, że straszne uczucie. Wg mnie uczucie cudowne, którego nie da się wykrzesać znikąd, nie da się kupić. Jak najwspanialszy magiczny narkotyk. Zobaczysz kiedyś, kiedy już nie będzie kim się zauroczyć nawet jak warte są takie uczucia.

Eeeee... bzdury. Ludzie się zakochują w innych. Na cóż się tutaj dołować?

Zadajesz pytanie niby logiczne... Ale w praktyce ono nie ma podstaw, bo odwrotne brzmi:     "Co powoduje, że jak masz w domu TĘ jedną osobę, to już nie jesteś zainteresowany żadną inną?".

Żartujesz sobie? Chciał seksu z Tobą. Co nie zmienia faktu, że w pewnym momencie mógłby stchórzyć, bo wejść na drogę do romansu jest łatwo, ale to gdzieś się kończy, czyli w łóżku. A mężczyźni często rezygnują.

Ojej... a gdzież Ty się tam byś wpychała do czyjejś rodziny. Romans to tylko taki ukryty kawałek świata, którego zatruwa to co napisałaś wyżej -- ukrywanie się, smsowanie wyrzucając śmieci...

Zależy kto potrzebuje czego do szczęścia.

Eeee... po co z nim żyć. To była zabawa. O tyle niebezpieczna, że obiecałaś iż do końca życia tylko z jednym mężczyzną będziesz mieć zabawę.

A ja widzę tak, że on nie siedzi w twojej głowie i uznał, że jego zaloty są odrzucone.

"wkręcić" -- słowo nieodpowiednie. Podjęłaś decyzję że się zabawisz. Ale jak już zrobiłaś pierwszy krok to nabrałaś wątpliwości. A mąż? Hmm... nie powinien mieć pretensji... w końcu nie ograniczasz zabawy z mężem.

A dla Ciebie nieeeee?

Można się zdziwić w takich osądach.

Chyba słusznie...

Niekoniecznie ściemki. Ale mógł to być fałsz w celu zaciągnięcia Cię na seks. Mogło to być nieświadome u niego, bo jeśli miał parcie na seks z Tobą, to myślenie miał przymroczone.

Mężczyznom raczej trudno jest odróżnić pożądanie od zauroczenia. Po orgazmie chemia się zmienia i wtedy on ucieka do swojego życia. Kobiety myśli, że on oszukał... ale nie oszukał.. tylko optyka się zmieniła. Wytrzeźwiał.

Chodziło mu "o jedno"? A Tobie o co? O emocje, prawda? Chyba nie ożycie razem... On był głodny seksu, Ty emocji. Tobie chodziło o jedno?

A może nie skończyłoby się cierpieniem? Tak jak i teraz jest -- nie ma cierpienia za wyjątkiem twojej głowy, twojej duszy. Małżeńśtwo możesz i tak naprawiać, ale nie bądź w tym małżeństwie cierpiętnicą pliiiiiiiiiiiis...

Gary: Uważasz, że nie mam się czym przejmować? Że trzeba w tym szarym życiu odnajdywać chwilę szczęścia?

Oj, zabrakło mi tam słówka "nie". Uważam, że człowiek nie jest z natury monogamistą. Ale od nas zależy jaką drogę wybieramy.

Nie, nie zależało mi na seksie. Ja się zaangażowałam emocjonalnie, wiesz, na zasadzie, że byłam skłonna z nim być. Głupio mi jak to pisze, ale tak było.

I to, że go nie widzę właśnie sprawia mi cierpienie, a dobrze wiem, że nadal finału by nie było. Żadnego. Jak piszesz, finał to na pewno byłby w łóżku i tyle, brak dalszych "medali"..

Nie mogę powiedzieć, iż relacja poza małżeństwem jest szczęściem. Dla jednych może jest, a dla innych nie. Każdy decyduje sam. Ty decydujesz.

Tak... zgadzam się  z tym.

To wiem...

A to już są takie marzenia chyba życia z kimś idealnym. Być może tak jak mężczyzna nie odróżnia pożądania od zauroczenia, to być może kobieta nie odróżnia zauroczenia od chęci życia z kimś. Dlatego zauroczenie jest jak narkotyk. Fajnie być na haju, ale trzeba sobie czasami trzeźwe myślenie wbijać do głowy.

No własnie... a skoro nie chcecie iść do łóżka, to na cóż Ci on fizycznie. Wg mnie teraz pozostanie nie walczyć z tym uczuciem, niech ono sobie gdzieś tam w duszy siedzi gdzie jego miejsce, niech się zakurzy, a może się uśmiechniesz do tego na starość...

Nie mogę dodać dłuższej wypowiedzi, ktoś wie co jest?

Spróbuj odświeżyć stronę (shift + F5), wylogować się, wyczyścić cookies i zalogować się ponownie.

Jeśli to nie pomoże, możesz wysłać treść do mnie na maila, umieszczę za Ciebie.

Przyznam, że nigdy nie miałam takiego problemu...
Ale mogę poruszyć ten temat z Olinką, zobaczymy, co administracja na to.

Jeśli sam piszę dłuższą wypowiedź, to po prostu kopiuję prawym przyciskiem myszy.
Wtedy nawet jak zostałem wylogowany, to potem po zalogowaniu zwyczajnie wklejam treść i wysyłam. Zawsze działa

A zrobiłaś to, co poradziłam we wcześniejszym poście?

Przykro mi bardzo, nie wiem, jak Ci pomóc.
Jeśli chcesz, to prześlij mi na mail treść posta, opublikuję w Twoim imieniu.

Zmienić pracę jak najszybciej urwać całkowicie kontakt.

Chrom i Firefox

Nie mogę nic dłuższego napisać pomimo próby na komputerze i na telefonie

Bagiennik jutro spróbuje na komputerze, bo na telefonie to nie wchodzi, połowę tekstu mi tylko zamieszcza

Prawda jest zwykle nieskomplikowana.
Wg mnie okłamujesz się co do motywów, związku w którym jesteś i tego czego potrzebujesz. Przeczytaj posty które już udało się zamieścić i znajdź sprzeczności.