Czy damy radę po zdradzie żony? - Netkobiety.pl

Się zgadzam ze Snakiem tym Twoim  kaznodziejstwem i "wyższościom moralną"  z własnym poczuciem krzywdy i urazami nie załatwionymi w Tobie samym możesz tylko utrwalać w niej poczucie winy dzień po dniu to uświadamianie i "kierowanie w stronę żałowania" wywoływać może całe mnóstwo mechanizmów obronnych jeżeli sama nie dochodzi wewnątrz siebie do jakiś refleksji to Ty tego nie wymusisz to nie dzieciak to wolny człowiek a w romansie i po nim zdradzony jest bardzo głodny skruchy natomiast zdradzający na początku jest w szoku że się wydało i przerwało idyllę nie żałuje upojnych chwil ani na jotę wie natomiast że Ty chcesz słyszeć że wszystkiego żałuje owszem ludzie to nie potwory takich bardzo cynicznych zdradzających pewnie jest mniejszość (z resztą cholera wie jak te mniejszości /większości wyglądają ) stopniowo co niektórzy zaczynają patrzeć na siebie uczciwie zobaczyć krzywdę i ruinę konsekwencje działań ale to nie jest reguła nie da się refleksi wydusić czymś co jest potencjalnym odwetem i poprawia
Tobie samopoczucie uciekanie przed emocjami i zagłuszanie bólu tłumienie satysfakcją z dręczenia winowajcy to nie odpuszczenie i wybaczenie chcesz ją zawłaszczyć i ubezwłasnowolnić to nie spodziewaj się dobrowolności jak ją zamęczysz to tylko będzie udawać przed Tobą sama nie wróci jak nie chce i nie upilnujesz jej w żaden sposób jak by co to specjaliści są od takich rzeczy Ty dalej działasz w nierozładowanych emocjach jedne uczucia tłumisz innymi a i tak nie dostaniesz się do wnętrza żony nie skontrolujesz przejmując całą władzę nad nią to chore możecie tak grać przed sobą Ty świętego pokrzywdzonego ona skruszoną grzesznicę ale ile można tak żyć albo wybaczasz albo się rozstajecie po środku to jeszcze tak parę lat męczarni obojga was czeka samo nie przejdzie i się nie zrobi tworzycie idealne warunki do bariery miedzy sobą .

Wiem, że to błąd ale czasem nie daję rady. Wydaję mi się , że żona próbuje żyć jakby nic się nie wydarzyło i to mnie wkurza.

Jakby się pochlastała czy próbowała powiesić poczułbyś ulgę czy uznałbyś łaskawie, że ok, odpokutowała? Może ma odprawiać codzienny rytuał porannej pokuty "wybacz mi mężu, durna ja i niegodna, dzięki ci, że mnie nie wysiudałeś z domu"?

Ja jestem w podobnej sytuacji jak Ty. I przez dobre pół roku dawałem wyraz temu, jak się czułem chcąc dowiedzieć się absolutnie wszystkiego co zaszło i co ona myśli. Było w tym dużo wściekłości i strachu i chęci uzyskania złudzenia kontroli nad sytuacją. Koszmar. Jak trochę doszedłem do siebie to zrozumiałem, że to co chcę od niej uzyskać to zrozumienie jej sposobu myślenia i dowiedzenie się, co się zmieniło w jej głowie, żeby mieć podstawę do ponownego zaufania.

Wbijanie kogoś w poczucie winy nie ma sensu, mimo że faktycznie skrzywdził to to jest ślepe walenie naokoło młotkiem i związkowi nie pomoże. Podejrzewam, że też się boisz i chcesz mieć pewność, że Twoja żona zmądrzała i nie zachowa się tak samo w podobnej sytuacji. Odpowiedz sobie, albo porozmawiaj z nią raz, a dobrze, jak ona sobie tłumaczy powody zdrady. Jeśli uważa, że jesteś współwinny, bo czuła się zaniedbywana - w 15 minut spakuj się i biegiem z domu czy tam spakuj ją i wystaw za drzwi, nie wiem czyje mieszkanie. To znaczy, że ciągle ma pusto w głowie. Jeśli rozumie, dlaczego się tak zachowała i bierze za to pełną odpowiedzialność i potrafi przekonać Cię, że jak sytuacja się ponowi (pojawi się kolejny gach) to zachowa się inaczej z miłości do Ciebie to jest sens dawać temu związkowi szansę.

Ale te tematy powinniście obgadać w jedną, max kilka rozmów. Masz prawo bać się, że sytuacja się ponowi i pomimo upływu czasu do tematu wrócić i porozmawiać. Ale w życiu codziennym moralizowanie jej i wbijanie w poczucie winy niczego dobrego nie przyniesie.

Co do odkrytego kłamstwa. Uważam, że jeśli odkryjesz jakieś kłamstwo już od czasu "naprawy". Chociażby, że powie Ci, że późno siedziała w pracy, a w rzeczywistości z kolegami czy koleżankami na piwie - zakończ związek. Kłamstwo w czasie zdradzania, pewnie Cię okłamywała w wielu rzeczach to nie wiem.

Autorze, skoro zostałeś z nią i minęło już sporo czasu, to znaczy, że tak naprawdę nie chcesz od niej odejść i nie odejdziesz. Musisz jednak powoli zamykać tamten rozdział, bo zatrujesz swoje życie już tak do końca i żonie też to życie zatrujesz.
Być może będą wychodziły jeszcze jakieś jej kłamstwa, bo przecież jest rzeczą normalną, że zdradacz powie ci tylko część prawdy, czyli powie ci, że puścił się raz, bo chociaż raz przecież musiał. Gdyby ona powiedziała ci, że w ogóle się nie puściła, to przecież wiedziałaby, że jej nie uwierzysz.
Zdradacz zawsze powie ci tylko minimum prawdy, tej części, która musi ujawnić.
Ty jednak wiesz, że romans trwał pół roku, więc załóż sobie jako pewnik, że tych razów było bardzo wiele. Było tak ostro, że w pewnym momencie ona podejrzewała, że jest w ciąży. To co ty sobie wyobrażasz. Miała regularnego boczniaka i tyle.
Na pewno było też tak, że zadurzyla się w nim, skoro potem ubolewała nad tym, że on o nią nie zawalczył, lecz wprost przeciwnie.
Musisz spojrzeć prawdzie w oczy.
Dlatego zastanów się do czego prowadzi cię taka sytuacja, że non stop wszystko analizujesz i walkujesz ten temat.
Trzymasz ja teraz krótko i pod kontrolą i niby nie masz podstaw, by teraz o coś ją podejrzewać, ale masz żal do żony, że gdy ty wszystko tak przezywasz, ona żyje sobie jak gdyby nigdy nic.
A czego ty byś chciał?
Życie toczy się dalej i byłoby nie do wytrzymania w waszym domu, gdyby ona non stop chodziła i kajała się przed tobą.

Nie wytrzymujesz napięcia, to rozważ rozwód, bo wykończysz siebie i wykończysz też wasze małżeństwo. Nikt na dłuższą metę nie wytrzyma życia w reżimie.
Osoba zdradzona długo cierpi i przeżywa. Niektórym udaje się jednak jakoś dalej żyć, a u niektórych piekło jeszcze bardziej narasta.
Być może ty należysz do takich osób, które w żaden sposób nie są w stanie narysować tej grubej krechy.
W takim razie rozważ opcje rozwodu.
Jak byłoby ci lepiej żyć, czy jako jej mąż, ale ciągle żyjący jak zając pod miedzą, czy lepiej by Ci było, gdybyś od niej odszedł.
Życie w takim zawieszeniu na pewno nie jest dla ciebie dobre, ani dla żony, ani dla was, jako małżeństwa.

I to Ciebie dziwi? Sądzisz że powinna codziennie myśleć co zrobiła? W każdej chwili? Czy tylko w niedzielę? Oczywiście że próbuje żyć dalej i stara się nie żyć zdradą w dniu codziennym ( i tak nigdy nie zapomni)
Ty powinieneś zrobić to samo ale coś Ci w tym przeszkadza, być może Twój charakter bo co innego mówić wybaczyłem a co innego WYBACZYĆ, co innego wiedzieć że tego nie zapomnisz a co innego żyć tym każdego dnia. Ty natomiast "prowokujesz rozmowy, wyciągasz temat", lubisz siebie czy też ją/was chlastać? Jesteś masochista?

Totalny błąd Twój polegał na tym że zamiast na gorąco (gdy wyszła zdrada) wyjaśnić każdą wątpliwość, uzyskać odpowiedz na każde pytanie...Ty odpuściłeś. A przecież i Tobie szczegóły się nie zgadzały rozum aż wył że coś jest nie tak...ale Ty go przesłoniłeś uczuciem do niej. Niby nic złego ale... no właśnie to ale teraz Ciebie dołuje, bo wiesz że wtedy kłamała i nie sądzę żeby chciała teraz powiedzieć prawdy - teraz po roku widząc jak się zachowujesz z wiedzą że "tylko raz" ( i to pewnie bez zamoczenia ) to z wiedzą że tego było więcej to nic tylko się wieszać albo pakować bo nie dasz jej żyć. 

Tak pisałeś, uniosłeś się honorem czy bałeś się dowiedzieć prawdy? Może gdybyś miał tą wiedzę nie byłoby drogi odwrotnej niż rozwód...byłeś na niego gotowy? Czy też to Ciebie przerażało?
A przecież odzyskanie skasowanych wiadomości na kompie czy telefonie w takiej sytuacji było wręcz konieczne i pożądane.

Gdybyś je odzyskał to teraz nie zżerałoby Ciebie od środka ta niepewność.

A Ty grzecznie się na to zgodziłeś, dowiedziałeś się chociaż gdzie wtedy z nim spędziła noc?
Powiem tak, nie zostałeś zdradzony tylko raz nie ma takiej opcji, jakbyś stanął na głowie i zaklaskał uszami to nic nie da bo to i matematycznie i biologicznie się nie zgadza.
Skoro zgodziłeś się wybaczyć to:
- przestajesz drążyć temat i żyjesz dniem dzisiejszym i jutrzejszym
- przestajesz suszyć jej głowę i odzyskujesz wiadomości, zdjęcia, słowem co tylko się da - tylko po cichu - oczywiście wiedza tylko dla Ciebie skoro...wybaczyłeś.

Jeśli już o wybaczaniu mowa, to przebaczenie komuś wcale nie musi być równoznaczne z podjęciem decyzji o dalszym wspólnym życiu. Jest to proces, który odbywa się w naszym własnym umyśle i tak naprawdę nie ma wiele wspólnego z drugą osobą. Przebaczyć oznacza uwolnić się od wewnętrznego bólu i niszczącej, negatywnej energii.

Po zdradzie partnerzy muszą stworzyć zupełnie nowe reguły i zasady obowiązujące w związku. To dlatego, W Rozterkach, powinniście z żoną usiąść i dokładnie omówić oraz ustalić te zasady. Wprost wypunktuj czego oczekujesz, choćby w innych okolicznościach wydawały się to być najbardziej banalne sprawy. Masz pełne prawo stworzyć dokładną listę warunków, które muszą zostać spełnione, abyście wciąż mogli pozostać razem. To jest ważne choćby dlatego, żebyście oboje mieli jasność na co się piszecie.
Pomijam przy tym, że taka rozmowa powinna odbyć się dawno temu, tuż po podjęciu przez Ciebie decyzji, że w ogóle dajesz żonie szansę. To był też czas na zadawanie pytań.

Jeśli naprawdę chcesz, żebyście byli razem, Twoje męczenie żony musi się kiedyś skończyć, bo nikt nie wytrzyma ciągłego katowania wyrzutami i wbijania w poczucie winy. Co prawda wybaczanie, ale też odzyskiwanie zaufania to długi i trudny proces, jednak zdradzeni często już na początku popełniają błąd, że czują, że nad tym, kto zdradził, mają władzę. Dają sobie prawo i przyzwolenie do upokarzania i umniejszania wartości drugiej osoby, podważają jej wartość jako człowieka. Jeśli czujesz, że tak jest w Twoim przypadku, to męczenie siebie samego i żony nie ma sensu, zresztą na dłuższą metę się nie sprawdzi. W takim przypadku lepiej się rozstańcie.

Oryginalne podejdzie do zdrad i romansów.
Skąd wiesz, że twój tato tak myślał? Rozmawiałaś z nim na ten temat?

Trudno mi sobie wyobrazić ile bólu ten człowiek musiał przeżyć w swoim życiu z każdym kochankiem matki. Poczucie bycia "lepszym" rekompensowało mu jej zdrady - to naprawdę trzeba sobie coś w mózgu mocno przestawić aby tak wytrzymać i jeszcze uważać to za dowód miłości żony.

Dokładnie. Wybaczenie powinno być świadome, w poszanowaniu granic obu stron. Jeśli osoba zdradzająca przyznała się do zdrady a zdradzona chce wybaczyć, to nie rozumiem, do czego jeszcze potrzebne są tu szczegóły, ile razy, po ciemku czy przy świetle itp.? Przecież to w niczym nie pomoże a tylko wedrze się w pamięć z której później niełatwo bedzie te obrazy wymazać. Najważniejsze, czy autor chce wybaczyć, bo brak wybaczenia może dawać złudne wrażenie utrzymywania władzy nad małżonką, przeświadczeniem ze teraz mam na nią haka, trzymam ją w garści i wreszccie ona MUSI tańczyc, jak ja zagram. Niestety, ale to własnie taka postawa uniemożliwia odbudowanie związku i doprowadza do jego rozpadu, nawet mimo szczerej skruchy zdradzającego i chęci naprawy tego co zepsuł. A zdradzony poczuje się oszukany poraz drugi, gdy ona nie wytrzyma i ucieknie gdzie pieprz rośnie, czyli tam gdzie ma święty spokój i nikt jej nie dręczy. Tak więć autorze podejmij decyzję czego tak naprawdę chcesz, bo jesli będziesz robił wszystko tak jak dotychczas, to lepiej niech każde z was idzie w sowją strone, zanim się znienawidzicie.

Tak też uważam. Prosiłem o to na samym początku. Nie prosiłem o szczegóły. Wiem, że są bolesne. Ale ilość spotkań, stopień zażyłości czy sposoby oszukiwania i wykorzystywania mojego zaufania to nie szczegóły. Kwestią sporną pozostaje to, że jego chciała chronić nie podając mi nazwiska ani miejsca zamieszkania czy pracy gościa. Może miała do tego prawo..Jak uważacie? Mówiąc całą prawdę od początku nie narażałaby się na "wtopy" psujące to co zdołała połatać...

Staram się mniej zaczynać temat bo widzę, że to i tak mi nic nie daje. Czasu nie cofnę. Ale niestety w środku mi to siedzi cały czas...wyszukiwanie miejsca na randki, wymyślanie spotkań z koleżankami, wysyłanie zdjęć z serduszkami...takie drobiazgi ale bolą....

Z drugiej strony jest ok. Miłe życie rodzinne. Póki co nie chce tego zmieniać...

Żona na pewno nie chce stracić rodziny. Ale mogła pomyśleć o tym wtedy..podjęła ryzyko..o czymś to świadczy. Możliwe że zrozumiała błędy. Mam nadzieję. Wygląda na to, że się stara. Wszystko wydaje się być ok ale jednak 3 kłamstwa/zatajenia wypłynęły przez ten rok. Można by je podciągnąć pod chronienie mnie przed bólem ale przecież to narażania na kolejne cierpienie w razie poznania przeze mnie prawdy. Można by zapytać ile kłamstw nie wypłynęło..Wolałbym się zmierzyć z tym całym syfem raz a dobrze a nie na raty...

Nie czytałem calosci, nie dam rady przy takiej ilości naiwności. .
Czy autor wątku doszedl już do wniosku, że jego żona to swieta kobieta, bardzo biedna, która została zmuszona do takiego zachowania bo ona najbardziej na świecie kocha swojego męża ?

Swirujesz mój drogi przez te niedopowiedzenia żony. Faktycznie jak komuś można uwierzyć czując że jest nieszczery i mając na to dowody.W tej sytuacji żadne zabiegi żony typu dobroć ,fajny seks ,rodzinna atmosfera...nie dadzą ci nigdy ulgi.Coś mi się wydaje że konieczną będzie konfrontacja wiedzy z żoną kochanka. Skoro nie ma innej drogi ,bo twoja żona ucina wyjasnienia.

Autorze przeczytaj to co ty napisałeś, weż kartkę papieru przedziel na pół i na jednej stronie wypisz jakie konsekwencje swojego upojnego romansu poniosła żona a na drugiej stronie jakie ty poniosłeś i ponosisz i będziesz ponosił. To ci coś uzmysłowi. Nigdy nie zdradzaj ile wiesz lub dowiesz się o postępowaniu  żony, ona nigdy Ci prawdy nie powie , do niczego nie przyzna bo broni podświadomie kochanka, bo się wstydzi a nie że chce tobie oszczędzić załamania. Zacznie ciebie traktować jak domownika, kolejną osobie z którą musi być bo jej książe liczy tylko na seks a nie związek z nią. Może oprzytomniała i wybrała ciebie ale nie z miłości, uczucia ale kalkulacji.  Poczytaj na forum ( tutaj dużo prawdy piszą ) co czuła, co czuje, czego tak naprawdę żałuje = nigdy nie wierz zdrajcy a tylko w połowę co robi. Jak będzie dalej , czytaj opisy innych, ty zadręczysz się wiedząc że kłamie i oszukuje ( cały czas tak naprawdę ) będziesz miał projekcje ich , odsuniesz się od niej (jak szanować taką osobę a o kochaniu to zapomnij) bo teraz lecisz na oparach wspomnień które zaraz się skończą. Ona już odsuneła się i nigdy już nie obdarzy takim uczuciem jak kiedyś a ty tego potrzebujesz bo zwariujesz. Jeszcze raz poczytaj wątki i te starsze gdzie po pewnym czasie piszą zdradzeni jak to sie wszystko kończy. Zdrada to największe zło jakie można zrobić drugiej osobie i pośrednio sobie. Czy do końca życia będziesz ją sprawdzał, kontrolował, rozliczał z czasu, chodził wszędzie , infiltrował w pracy ? Czy będziesz pewny że jeżeli ci coś teraz powie to wszystko czy namiastkę lajtową prawdy ( ma małego i tylko przyłożył i juz wyjął nic nie robiąc a potem znaczki układaliśmy cały ranek do popołudnia). Ty cierpisz jej jeszcze mąż niby ten co jest kochany jak tylko mówi, co ona robi w tym kierunku aby Ci ulżyć w cierpieniu które spowodowała ?

Dokładnie After to co piszesz jest właściwą drogą ku przyszłości tego małżeństwa. Błędem jest latanie przez autora za żoną ,proszenie jej o wyjaśnienie i jeszcze naprawianie jej błędów. Dla niej dotąd ważniejszy jest konfort kochanka i jego spokój niż spokój męża.Tego to nie kumam.Przy takich założeniach zawsze będziesz czuł się gorszy i ciągle wracał do tematu.

Czytaj ze zrozumieniem, dobrze radzi Ci After, ona chroni kochasia a nie Ciebie. Ty nie rozumiesz , to nie chodzi aby iść do niego i morde obić i narobić sobie kłopotu tu chodzi o udowodnienie CI że jesteś ważniejszy od boczniaka dla niej a jest odwrotnie bo ona ...... .Ona go kocha nadal i tęskni a przed tobą odgrywa szopkę. Pomyśl kogoś byś krzywdził , dalej okłamywał i oszukiwał i o kogo byś się bał ? o tą osobę którą kochasz czy nie kochasz ? Ty jesteś na razie koniecznoscią przetrwania ekonomicznego i nie zostania wśród otoczenia kur...... ( osobą która zdradzała ). Nie chce Ci radzić , twoje biadolenie ma gdzieś i stara się przetrzymać aż wszystko przycichnie i pod dywan. Kiedyś jeden z zdradzonych mający dosyć poniżania i olewania przez jeszcze żonę powiedział przy obiedzie że ma 5 minut na rozpoczęcie wyjawienia wszystkiego co, gdzie, jak, dlaczego, ile , kto dawał alibi, kto wiedział itp jeżeli nie to ma tego cyrku dosyć , dodatkowo jak znajdzie lub zobaczy że choć trochę skłamała lub pomineła to też koniec. Małżonka zrobiła mu awanturę że ma dosyc , że ją męczy, że ona chce go chronić itp. Widząć że się nie odzywa zaczeła jedno przez dziesiąte mówić ( to co już powiedziała ) aby po chwili powiedzieć to wszystko i wyjśc z domu do koleżanki. Facet jak obiecał tak zrobił i na drugi dzień wniósł o rozwód z jej winy o którym się dowiedziała po kilku dniach będąć w szoku że nie udało się zmanipulować. Jak ona zaczeła go kochać, jak latała aby o wszystkim powiedzieć , wytłumaczyć, błagała aby wysłuchał ale on już nie chciał bo się ulało - pękło serce. Wsumie skonczyło się i tak rozwodem, straciła swoją szansę która przemineła bezpowrotnie podczas mataczenia, kłamania, chronienia kochanka ot życie. Czy masz coś do stracenia oprócz niekochającej, zdradzającej , oszukującej kobiety ? Będzie boleć , co wolisz szybki duży ból krótko trwający czy długi w czasie narastający, pulsujący tempu ucisk przechodzący w ból przez całe życie ? Ostatni czytałem wypowiedzi tych co wybaczyli (kobiety i mężczyzni) i pomimo ze tamci zdradzacze się starali większość twierdziła że z perspektywy lat nie warto. Nie jesteś pierwszym i ostatnim w takiej sytuacji ale ty i tylko ty zdecydujesz jak chcesz żyć ( nie żona ani boczniak ).

Zobacz co robisz...tłumaczysz żonę.
To nie ona powiedziała Ci kim on jest - to Ty rozszyfrowałeś kim jest, a zatem pytanie Aftera jest aktualne.
Pytasz po co masz z nim gadać, odpowiem - żeby skonfrontować to co mówi Twoja żona z jego informacjami. To jedno z możliwości wydobycia prawdy lub jej potwierdzenia.
Możesz mu zagrozić - mówisz wszystko lub idę to Twojej żony. Oczywiście nie na hura przygotuj się na rozmowę.
Zdobędziesz się na to?
I odpowiedz na pytanie - zaniesiesz jej telefon i laptopa do informatyka celem odzyskania danych?

Nie wiem, ale dla mnie rozmowa z kochankiem żony byłaby poniżej mojej godności. Weryfikować żonę przy jego pomocy? Jesli zona wymaga weryfikacji nie powinna byc juz zona...

Ale nad poinformowaniem jego żony bym sie zastanawiał, ale nie z zemsty - raczej dla uświadomienia tej kobiety, ze marnuje czas i energię na byle kogo.

Jak raz żona nasiąknęła uczuciem do boczniaka, to ciężko z niej wycisnąć to zaślepienie. Nie masz na razie żadnej gwarancji, że jest wobec Ciebie szczera. O ile racja jest w tym, że to nie kochanek Cię zdradził i ślubował Ci wierność, to warto spróbować z nim się skonfrontować. Zobaczysz jaka jest jego wersja, choc z drugiej strony zawsze mógł uzgodnić zeznania z nią. Albo zostaje jeszcze kontakt z żoną gościa..

Jeśli żona ma całkowicie szczere i uczciwe intencje, żeby naprawić swoją relację z mężem, to jak najbardziej. Tutaj jednak są  pewne wątpliwości. Do końca nie wiadomo, czy żona definitywnie zakończyła relację z kochankiem. Nie wiadomo też, jakie intencje ma tamten kochanek a ewentualna konfrontacja mogłaby, ale nie musiała, rzucić więcej światła na sprawę. Zresztą skąd wiemy, czy czy przypadkiem żona tego kochanka już nie jest uświadomiona..

Jezeli nie dostrzegasz różnicy w płaszczeniu sie przed kochankiem w celu uzyskania informacji o własnej żonie a poinformowaniu zdradzanej kobiety, ze jest krzywdzona to nie specjalnie mam z Toba o czym dyskutować. Chyba, ze wyobrażasz sobie to tak:

"Facetowi żona zaczęła mówić przez sen. Jakieś jęki i imię Rysiek...
Bez dwóch zdań doprawiała mu rogi i facet szybko doszedł do takiego samego wniosku. Aby to sprawdzić, pewnego dnia udał, że wychodzi do pracy i schował się w szafie. Patrzy, a tu żona idzie pod prysznic, układa sobie włosy, maluje się, perfumuje i w samej koszulce nocnej wraca do łóżka. W tym momencie otwierają się drzwi i wchodzi Rysiek...
Super przystojny, wysoki, śniada cera, czarne, bujne włosy - jednym słowem bóstwo.
Facet w szafie myśli: "Muszę przyznać, że ten Rysiek ma klasę!".
Rysiek zdejmuje powoli koszulę i spodnie, a na nim stylowe ciuchy, najmodniejsze i najdroższe w tym sezonie.
Facet w szafie myśli: "szlag, ale ten Rysiek, to jednak jest zajebisty!".
Rysiek kończy się rozbierać od pasa w górę, a tu na brzuchu mięśnie krateczka-kaloryfer, wysportowany, a klatka gladiatora.
Facet w szafie myśli: "ten Rysiek, to ekstra gość!".
Rysiek zdejmuje super-trendy bokserki, a tu penis cudowny - pierwsza klasa.
Facet w szafie myśli: "O żesz ty, Rysiek jest rewelacyjny"
W tym momencie żona zdejmuje koszulę nocną i pojawia się ciało z cellulitisem, obwisłe piersi, rozstępy...
Facet w szafie myśli: "Ja p***dolę! Ale wstyd przed Ryśkiem".

Po pierwsze Autor nie ma konkretnych dowodów oprócz bilingów rozmów to z czym pójdzie do żony kochanka.
Po drugie skąd pewność że kochanek będzie chciał z nim rozmawiać a jeśli już to może iść w zaparte wybada Autora co on na niego ma w trymiga.
Zbieranie dowodów z telefonu i laptopa to już pół drogi do rozwodu bo tam może być ostro w tych np wiadomościach, o ile jeszcze da się cokolwiek odzyskać.
W Rozterkach chce ratować rodzinę małżeństwa nie koniecznie,chce odzyskać kobietę jej uczucia ciężka sprawa nie mając wiary i zaufania mając wiele niepewności, podejrzeń, wątpliwości.
Zbyt wiele zależy od żony i kochanka cały spokój Autora.
Obrona,powrót do ciepłego grajdołka i iluzji tego co znane z przeszłości przed romansem- rodzinna idylla miło słodko to niby zadowala W Rozterkach przyzwyczajenie i przystosowanie do kolejnej iluzji tworzenie strefy pseudo komforciku na podstawie sentymentów, przywiązania, wspomnień.
Nie ma zbyt wiele miejsca na nowe relacje z żoną i nową więź .
Terapia pewnie nie wchodzi w grę a byłaby sprawdzianem intencji żony czy faktycznie ona chce cokolwiek naprawiać w sobie.
Na początku wykiwała wymanewrowała klasycznie Autora uwierzył bo chciał uniknąć większego bólu i niby wybaczył.
Wybaczenie nie jest równoznaczne z odzyskaniem zaufania.
Żona też nie chce stracić rodziny,reputacji,ciepłej bazy wypadowej.
Jedno jest pewne do zdrady doszło pełnej i przez okres romansu o Autorze to żona nie wiele myślała a jeżeli to jak go wyślizgać,kłamanie,lawirowanie przychodzi dość łatwiutko.To wchodzi w krew.Silne wrażenie"nawrócenia"żony na małżeństwo ze skruchą powstać może i może być mylne jak zdrada jest zdemaskowana nagle wyda,emocje,płacze,błagania, histeria, strach,przepraszanie,obiecywanie różnie pewnie to wygląda,byle tylko jak najszybciej mąż nie gadał dał spokój nie wypytywał ,te cyrki wprowadzają zdradzonego w błąd,bo che widzieć i wierzyć minimalizować wypieraniem, a w rzeczywistości emocje uczucia do kochanka buzują dalej i przez długi czas w niewiernych żonach tak właściwość emocji uczuć w zakochaniu fascynacji enzymy w hormonach ,biologia myślenie i uczucia są nierozłączne natury się nie oszuka   (w mężach również żeby nie było - żonaci też się zakochują w kochankach albo tak im się wydaje) tęsknią,przeżywają żal po stracie ,żałobę ,mają żal do kochanka po rozstaniu, użalają się nad sobą, jak mogły dać się tak wydymać, wspominają i kombinują jak odzyskać kochanka, albo jak się odkochać obrzydzić go sobie,rozczarowane jego "tchórzostwem"w sytuacji kiedy kochanek wraca niby do żony, obłudą jak po powrocie i tryumfalnym powrocie na łono żony dalej chce "przyjaźni" z kochanką itp .
Mąż w tych opowieściach prawie nie istnieje jest w tle kochanek jest w centrum wszechświata i wszystkie różne emocje z nim związane.Emocje z szoku po wykryciu mijają szybciutko jak mąż idealizuje żonę i stara się ją odzyskać wybaczyć jej szybko wraca poczucie komforciku panowania nad "durnym" mężem łatwowiernym i naiwnie myślącym.
Żale to też są do męża że się wpieprzył gdzie nie powinien i komplikuje sprawy przeszkadza żąda czegoś.
Przez rok to nie wiem czy kochanek wywietrzał z żony mało prawdopodobne,skrucha słabo widoczna i nie wiele inicjatywy w żonie widać tylko obronę przed Autorem,poczuciem winy,wymuszaniem "samokrytyki",żebraniem o uczucia .
Wystarczy poczytać wątki kochanek zdradzających mężów i porzuconych przez kochanków albo w sytuacji odkrycia zdrady albo nawet nie zdemaskowanej gdzie kochanek się rozmyśla z jakichś powodów sobie znanych.

Dokładnie tak,może nagrywał rozmowy z żoną ale tego nie wiemy. Oczywiście może przekazać ino uzyskane od zony ale na ile to bedzie wiarygodne dla żony gacha?

Nie ma pewności. I tutaj należy się zastanowić czy autor ma siłę na zimo taką rozmowę przeprowadzić. Idąc na takie spotkanie nie ma mówić co sam wie a raczej więcej gry że wie więcej niż mu żona powiedziała na zasadzie  - gachu mówi spaliśmy razem 3 razy (o tylu autor wie) to odpowiada twardo bzdura było tego więcej itd. Czy autor umie grać tego nie wiem.
Spotykając sie z gachem (oczywiście jeśli dobrze pogra)osiąga efekt włożenia kija w mrowisko. I czeka na efekt jeśli wystraszył gacha na bank będzie on szukał kontaktu z żona autora.
Co do telefonu i laptopa - nie wiadomo czy i co odzyska ale jak nie spróbuje to się nie dowie. Autor teraz stoi w miejscu, przebiera nogami chce zaufać nie wie jak, próba odzyskania danych jest jedną z możliwości ruszenia do przodu w lewo, prawo zależy czy coś tam znajdzie ALE umożliwi mu ruszenie z miejsca. Już samo powiadomienie żony trzymając jej telefon w ręku że idzie do informatyka może wzbudzić u jego żony ciekawą reakcję. Ale nie musi, fakt.
Co do reszty całkowicie się z Tobą zgadzam, autor siedzi w tym od roku i odnoszę wrażenie że jest coraz bardziej zniechęcony. Co innego mieć chęć wybaczenia i próby życia dalej a co innego możliwość wybaczenia i życia dalej - czy autor ma cechy charakteru które mu umożliwia żyć dalej z żoną?

Ba, ja bym mu zaniósł pół flaszki, drugie pół należy przecież do żony.

Nie wiemy czy nadal mają kontakt czyli zasada kija w mrowisko może coś zdziałać - jeśli autor ma na to chęć.
Oczywiście że mają wspólną wersję ja tego bym się spodziewał. I nie nie wierzyłbym we wszystko co mówi mi gach tylko w to co mogę zweryfikować.

Powiedziałem: powiedz wszystko żeby już mnie nic nie zaskoczyło bo znowu spieprzysz. Próbowałem to z niej wyciągnąć ale upiera się przy wersji oficjalnej. Dużo rozmów na początku a potem te 2 razy...Jedyne co z niej wydusiłem, że zdarzały się szybkie kawki w czasie powrotu z pracy-tak ze nawet tego nie zauważyłem, że gdzieś była.

Moje pytanie jest takie:

Co powinien robić zdradzacz, który wzorcowo próbuje naprawić swój związek? Przykłady konkretnych, widocznych zachowań. Czego można wymagać a co jest przegięciem?

Wątpię by takie wytyczne w ogóle istniały. To są tylko tak naprawdę pobożne życzenia zdradzonego bo dla niego kochanek jest osobą obcą dlatego wydaje się, że jak zniknie z życia żony, to po problemie. Nic bardziej mylnego. Tym bardziej, że to nie żona sama z własnej woli zakończyła romans, tylko wszystko rypło po tym jak się wydał. Żona emocjonalnie odleciała do kochanka a to tak szybko nie minie. Nawet śmiem powiedzieć, że zostanie w jej głowie na zawsze. Pomyśl, jak musiała być zafiksowana na jego punkcie skoro kochali się bez zabezpieczenia?
I nie wierz w to, że to był raz czy dwa... zdradzasz nigdy prawdy nie powie ponad to co musi.
Tutaj chyba bardziej zasadne byłoby pytanie, jakie są prawdziwe intencje żony i czy jest w stanie znów poczuć coś do Ciebie? Bo to, że jest seks o niczym nie świadczy. Może to robić by uśpić Twoją czujność i byś dał jej spokój i nie męczył pytaniami. Zresztą jeszcze apropos pytań... myślisz, że żona ot tak usiądzie i zacznie Ci śpeiwać wszystko po kolei, jaki to on był zaje*sty, jak jej wspaniale było w łóżku, jak to kombinowała by choć na chwilę się z nim spotkać, skąd wiesz, może ona nawet chciała tej ciąży? Raczej kobieta od razu wie czy istnieje ryzyko zajścia w ciążę. I co robi jeśli dziecka nie chce? No raczej bierze tabletkę "po", a nie sprawdza w necie hasła "ciąża a geny", "kiedy można robić test" itd. Te hasła raczej nie wyglądają na panikę.
Przykro mi Autorze, ale żona została z Tobą bo kochanek się ulotnił a to żadne pocieszenie dla Ciebie... bo póki ona się z niego "wyleczy" dużo jeszcze wody upłynie.

EDIT: Kolejną naiwnością zdradzonego jest wymaganie od zdradzacza żalu, poczucia winy z powodu zdrady. Kiedy jedyne czego zdradzacz tak naprawdę żałuje, to tego że się wydało/skończyło/kochanek zawiódł. No chyba, że sam kończy relację z jakiegoś powodu bo np uważa, że ryzyko nie jest warte utraty rodziny, że to był błąd itd. Ale to nie ten przypadek.
Najgorsze do przetrawienia są romanse/zdrady, które zostały przerwane przez osoby trzecie w momencie apogeum. I tu raczej tak było.

Wzorcowo znaczy idealnie i w doskonały sposób tak żeby wszyscy byli naprawdę szczęśliwi (choć może nie od razu)?
Zdradzacz powinien się spakować i odejść nie zawracać zdradzonemu d...y głowy .
To by było wzorcowe - ale nie koniecznie przyjemne i milutkie dla zdradzonego.

@Roxann pełna zgoda.

Wszystko co może wyjść Autorze od Twojej żony, każda jej inicjatywa,propozycja,seks,każde przytulenie masz możliwość interpretowania jako nieszczere,jako mydlenie oczu,udawanie,pozory,działania na pokaz,przemilczanie,grę na czas manipulowanie Tobą.Wykorzysta jeżeli ma złe intencje Twoją chęć wiary ponownego zaufania jej bo to  próby pozbycia się bólu czynione przez Ciebie nie wiesz co czuje i co myśli i nie wiesz co wybierze pod wpływem czego ,z moich obserwacji wynika że wymusić na sobie uczuć do kogoś kogo się zdradzało po romansie to jak zdobycie największego szczytu w Himalajach mało komu się to udało.Dobrowolnie można to zrobić, ale tylko od nowa jeżeli coś ocalało w Twojej żonie dla Ciebie.
Nie masz dostępu do głowy i Twojej żony a wasz wzajemny wpływ jest różny,od zamierzonego.Żona kręci w niby dobrej wierze czyli to samo robi co podczas romansu niby Ciebie chroni kłamiąc takie "białe kłamstwo " w niby dobrej intencji to niepokojące.Romans przecież się ukrywa w "poświęceniu" ukrywając go bo nie chce się ranić i krzywdzić rozwalać niby to szlachetne dopóki się nie wyda.
Nawet wspólna terapia może być ściemą i chęcią zachowania pozorów szczęśliwej rodzinki takiej jak z obrazka.Wszystko można poddać w wątpliwość a Ty masz do dyspozycji niewiele tak naprawdę bo bardzo chcesz przestać cierpieć na wszelkie sposoby szukasz choćby chwili ulgi chcesz widzieć i wierzyć a rzeczywistość jest być może inna.
Przerwałeś romans w szczytowym jego punkcie kiedy emocje żony z kochankiem sięgały zenitu prawdopodobnie.
Najcięższa sytuacja do ogarnięcia.

W Rozterkach ja naprawdę nie chcę Ciebie dołować Roxann pewnie też nie nie ma w tym niczego cynicznego,tylko i Roxann i ja mieliśmy podobne doświadczenia mogliśmy obserwować osobę która zdradza z bliska bezpośrednio w akcji.

Na to pytanie ja Ci nie odpowiem. Z prostego powodu. Nie było okazji, aby się nad tym zastanawiać. Zrobiłem jedno szybkie cięcie i znowu bylem wolny.
Ale napiszę Ci obrazowo. Moim zdaniem cokolwiek zdrajca by nie zrobił, choćby stawał na rzęsach - nie jest w stanie zrównoważyć tego spustoszenia, jakie się dokonało w umyśle tego, którego w tak paskudny sposób skrzywdził
To jest tak jakby rodzina ofiary zabójcy oczekiwała od niego, że w ramach zadośćuczynienia przywróci ją do życia.
Rozumiesz mnie? Twoja qrewna zamiast się burzyć, powinna z pokorą I cierpliwie znosić Twoje humory. Zamiast uciekać od tematu, rozwiewać wszystkie Twoje wątpliwości. To się nazywa EMPATIA Odbudowa zaufania to proces oparty na jej calkowitej szczerości. A jak to wyglądało z jej strony?
Kuźwa jak napisałeś o tym whatsupie i jego komisyjnym usunięciu, to wierz mi, było po kawie.
Aż się zakrztusiłem że śmiechu..
Jeszcze wrócę do tego co napisałeś, że "żona" nie chce stracić rodziny.
To zapytaj się jej, co robiła rok temu, aby jej nie stracić. Czym ona dla niej jest
I najważniejsze : kim dla niej jesteś Ty, skoro odp***doliła Ci numer takiego kalibru. Przecież ona już miała plany z kochankiem, tylko że facet brutalnie pokazał jej miejsce w szeregu i kim dla niego była.
Okazała się, jak zdecydowana większość kochanek, wyłącznie waginą.
Nadal uważasz że została z Tobą dla Ciebie?

After , chylę głowę przed twoim analitycznym podsumowaniem sytuacji kilka postów wyżej , Roxan , bardzo trafne spojrzenie na sytuację ze strony kobiety , bagienny też trzeźwe spojrzenie. Całość mogę tylko potwierdzić i zacytować statystykę , udaje się tylko mniej niż 10 procent małżeństwom po zdradzie i to zazwyczaj gdy strona zdradzona przez kilka lat po odkryciu jest dla swej !!! wygody , albo totalnie zajmuje się swoimi zainteresowanymi ,dopiero po pewnym nasyceniu własnego ego bywa że ponownie wraca mentalnie do małżonka-zdradzacza. Ale to wciąż mniej niż 10 proc. przypadków. Stąd tyle rozwodów , szczególnie pośród młodych małżeństw .Życie jest tylko jedno , swego charakteru i wzorców tego życia nie zmienisz ,emocjonalne oddalenie się żony i planowanie potomstwa z kochankiem (geny , testy ) świadczą jednoznacznie.

Przeczytałem i aż muszę:

W jaki sposób można kogoś kochaś i go zdradzać? jak można zdradzając wyrażać miłość?

Miłostek? tak nazywała zdrady? czyli była rozrywkową dziewczyną(lub kto jak woli łatwą dziewczyną) jesteś pewna że Twój tato jest Twoim biologicznym ojcem? - wybacz jeśli jestem za ostry, czy też w jakiś sposób w Ciebie uderzam ale jesteśmy na publicznym forum i jeśli sama podjęłaś temat to..bez urazy?

Łał to jej słowa czy Twoje przemyślenia? miała aż takie potrzeby?

Taa czyli oboje wiedzieli że ona to robi? I on wiedział o wszystkim? Cóż są różne potrzeby, takie też.

Skoro wiedział i robiła to za jego zgodą/wiedzą to gdzie zdrada? Teraz to nazywa się cuckod.

A jaki to był moment? Zdrada fizyczna ok ale emocjonalna już nie?

Zapewne we wszystkim co piszecie macie rację, jak zwykle zresztą. Tylko jak sobie z tym poradzić. Jak pozbyć się tej toksycznej miłości pomimo doświadczenia zdrady, jak zerwać więzi, jak rodzina, dziecko, może się odnaleźć w nowej rzeczywistości? Jak pozbyć się bólu, poczucia straty wszystkiego co jednak się osiagnęło i przez lata zbudowało, emocjonalnego rollercoastera, strachu o przyszłość dziecka, które wchodzi w bardzo ważny okres życia, a będzie musiało się z tym mierzyć w realiach rozbitej rodziny.
Co za g...

Przykład przytoczony przez koleżankę 67Eve przeraża mnie i zdumiewa jednocześnie. Do końca nie jestem w stanie sobie wyobrazić siły psychicznej i motywacji faceta do pozostawania w takiej relacji a zdrugiej strony postawa kobiety, która swoim zachowaniem zaprzecza całkowicie fundamentalnym zasadom związku, czy tym bardziej małżeństwa. Skoro żaden facet nie mógł jej tego czegoś dać, to po co właściwie wychodziła za mąż? W imię czego można znosić przez tak długi czas tyle oszustw i krzywd, nawet świadomie? Czy też kim trzeba być, żeby świadomie traktować w ten sposób współmałżonka? Pewne rzeczy się po prostu wykluczają: skoro facet bywał notorycznie zdradzany, to czy tu można mówić o uczuciu czy chociażby szacunku?