Przetrwać zdradę. - Netkobiety.pl

MonkaIska napisała: ..."Witek, myślałam, że tylko ja mam problemy ze snem.."
                Dotąd jako poranny gość budziłem się pogodny. Świątek piątek  od młodości wstawałem o 5-6. A teraz zasypiam z traumą.
                Zdarzają się Wam absurdalne sny, takie że tylko skrajny idiota może wymyślić? No właśnie.  Otóż nadal budzę się pogodnie z myślą - Uff, ależ miałem absurdalny sen.... Ale po kilku sekundach dostaję obuchem. ...Jednak to nie sen...

After napisał:  "Skoro Ty tak twierdzisz...Tylko czemu w takim razie to Ciebie tak mocno gryzie ?"
             Zdrada boli niezależnie od stanu ekonomicznego, stanu zdrowia, wieku, wykształcenia, zdrady kobiety czy też mężczyzny, także od samooceny. Jeszcze nie jestem na etapie tak szczegółowej analizy. Na razie dociera tylko, że na dom spadł czort wie skąd piekielny grom i na wszystkich, którzy w nim się znajdują. Szczególnie na dzieci.

  Afer dalej pisze:  ..."To budowa domu. Tylko najpierw trzeba wylać pod niego solidne fundamenty. Przecież budowy nie zaczyna się od dachu..."

After! Nie dobijaj mnie, bo jestem inżynierem na budowie!

Liczi napisała: Po prawdzie żona Witka już się zrehabilitowała. Zrobiła wszystko co mogła aby naprawić szkodę.
             Czy przyszło Ci kiedykolwiek do głowy, że celem wcale nie była Twoja żona tylko TY?
            Przez pomoc mu, wspieranie i pożyczanie pieniędzy w jego pokrętnym myśleniu być może upokarzałeś tego pajaca.

Niby czym się zrehabilitowała? 15 lat temu mogla mi o tym powiedzieć, a nie że dowiaduję się o zdradzie publicznie na sali sądowej. 10 lat (5 lat nie było już kontaktu z nim)  żyłem w niewiedzy o zdradzie i tego szwagra obciskiwałem jak ten idiota z życzeniami podczas uroczystości rodzinnych, świąt itd. Ona na to patrzyła na ten absurdalny cyrk i co? Nie czuła idiotyczności sytuacji?!
Nie. Atakiem nie byłem ja. Jak pisałem jest to gość z powodzeniem u kobiet, bo wszystkie mu się podobają. No taki erotoman, że jego żona chodziła na jego próby (jest muzykiem), aby go pilnować. Poza tym oficjalnie to moja żona wysyłała pieniądze swojej siostrze, jego żonie.  A tak w szczególe to jest on za glupi, aby myślał o takich niuansach. Myślał tylko o jednym. My o tym wiedzieliśmy, że to obleśny erotoman, bo przed zdradą żony robił podkop do trzeciej siostry.   Jako szwagier to był taki sobie, szwagier jak szwagier. Nie przeszkadzało mi to... Aż do czasu.

Liczi Edytowałem powyżej.

To panie inżynierze zmiana profilu pracy
Teraz Ty jesteś biuro projektowe, kierownictwo budowy i  nadzór budowlany w jednym.
Sam odbierasz każdy etap tej budowy
Małżonka jest tylko wykonawcą,który jeśli coś sfuszeruje, wylatuje z placu budowy.
Ma tego świadomość?
Witek
Daj już sobie spokój z tym szwagrem. Moment, w którym przestaniesz sobie nim głowę zawracać, pozwoli Ci się skupić wyłącznie na Was.
Swoją drogą, to ta trzecia siostra okazała się jedyną rozsądną z tego trio. I zachowała się tak jak powinna się zachować Twoja żona.

Słusznie podpowiadasz. Zdradę trzeba solidnie przepracować, krok po kroku, emocja po emocji, inaczej będzie dawała o sobie znać jeszcze przez długie lata, a przy tym regularnie burzyć Twój, Witku, spokój. Niektórzy mają tendencję, że zbyt szybko chcą normalności, wtedy biorą temat na rozum, zupełnie zapominając o ogarnięciu psychiki - wcześniej czy później to się mści. Złość trzeba z siebie wyrzucić, wykrzyczeć, dotrzeć do źródeł problemu, odbyć dziesiątki godzin rozmów, oswoić się z tym, że wszystko już będzie inne. Nie da się inaczej, jeśli nie chce się budować czegoś, co nie ma solidnych fundamentów, nawet jeśli te fundamenty trzeba zbudować po raz drugi.

Witek, nikt nie jest święty. Nigdy nie zdradziłeś żony, chwalebne, ale czy po prostu nie miałeś okazji?

Czym innym jest ujeżdzenie starej, poczciwej chabety, a innym rasowego, dzikiego rumaka, choć w jednym i drugim przypadku chodzi o konia. Nie wiesz, czy gdyby jakaś  kobieta zagięła na ciebie parol i długo o ciebie zabiegała, to nie zrobiłbyś jakiejś głupoty, choć żonę kochasz i pewnie byś potem tego żalował.  Na tyle siebie znamy, na ile nas sprawdzono. Twoja żona zrobiła błąd, żałuje i chcecie oboje wszystko naprawić, myśl teraz o tym. Przynajmniej się staraj.

Powodzenia.

Dlatego pisałem że to trzeba "przeżuć" każde pytanie jakie rodzi się w głowie musisz jej zadać, KAŻDE, czemu to takie istotne? a po to żeby w przyszłości tego nie robić. Żeby jeśli zdecydujesz nadal żyć razem do tego nie wracać, żeby was to nie zatruło. Wszystkich odpowiedzi nie można sprowadzić do mianownika - alkohol, to wszystkiego nie tłumaczy.
Spisz sobie pytania które Ciebie nurtują i je zadaj, bo teraz jest czas pytań, czas oczyszczenia, jest tego teraz nie zrobisz ryzykujesz że w przyszłości one Ciebie dopadną.

Nic nie jest w życiu czarno białe. Twoja żona ani nie jest dziewica orleańską, ani nie jest z"tych łatwiejszych" jak napisałeś. Najpierw myślałes o niej "ta krysztalowa, moja idealna, nieskazitelna" a teraz myślisz, że jak zdradziła to już nic jej nie tłumaczy, bo nie była lojalna wobec ciebie. Wpadasz ze skrajności w skrajność, typowe dla kogoś, kto nie przepracowal zdrady. Dlatego pisalam ci wcześniej, abyś na czas aż uspokoją się w tobie emocje odsunął się od żony, pozostał sam ze swoimi myślami. Potem zadecydujesz, czy jestes w stanie spróbować na nowo z tą kobietą, która nie jest idealna i kiedyś, dawno temu zrobiła błąd. Teraz jeśli postanowiliście z żoną dać sobie szansę, to pracujcie nad tym. Ona musi w inny sposob, a ty w inny. Jeśli zbudujecie wasz nowy związek, to będzie on bardziej świadomy, nie oparty na wyidealizowaniu partnera, tylko na świadomym przyjęciu go do swojego życia, z ułomnosciami włącznie.
Często trudno jest przejść ten proces samodzielnie, poziom pretensji, żalu i poczucia zawodu jest tak wysoki, że łatwiej komuś pomysleć; to ona/on wszystkiemu zawinił, ja byłem/jestem jak łza czysty, więc  teraz niech ona/on się stara a ja albo przyjmę te jej/jego  starania, albo nie, mam do tego prawo, bo to jej/jego wina i ona/on musi swoje odcierpieć.

To tak nie działa Witek, to droga donikąd.

Naprawdę możesz powiedzieć  o sobie, że nigdy w życiu nie zrobiłes czegoś, czego się wstydzisz? I nie chodzi tylko o zdradę, ale inne sprawy też.
Bo ja nie mogę tego o sobie powiedzieć. Jak robię "retrospektywę" swojego życia, to są jakieś  chyba dwa momenty, których się naprawdę wstydzę. Nie wiem, co mi "w łeb" strzeliło, że wtedy, kiedys tam zrobiłam tak, nie inaczej. Gdybym mogła cofnąć czas, to nigdy w życiu nie postapiłabym tak, jak wtedy. Tylko w tym problem, czasu cofnąć się nie da.
Wyniosłam z tego dobrą lekcję i na pewno nigdy już nie postąpię w podobny sposób, ale tamtego zdarzenia nie wymażę ani z pamięci, ani z "życiorysu".

Nie twierdzę Witek, że masz obowiązek niczego żonie nie pamietać, dostać amnezji i zapomnieć co się wydarzyło, ale grund to mieć świadomość co się z tobą dzieje i pracować nad emocjami. Jeśli sobie nie poradzicie, to są poradnie specjalistyczne dla rodzin w kryzysie, zawsze możecie sprobowac z nich skorzystać. Nie będę ci pisala jakie to są, bo od lat nie mieszkam w Polsce i nie znam dokładnych nazw, ale znam profil ich działania.
Jestem pewna, że twoja żona będzie się starała odbudować zaufanie które straciła w twoich oczach, ale powinieneś stworzyć jej do tego przestrzeń, pozwolić jej dzialać i to działanie przyjmować. Cała sztuka polega na tym, żeby to traumatyczne zdarzenie ułożyć sobie w głowie w taki sposób, aby stać się mądrzejszym, bardziej uważnymi i świadomym siebie, a jednocześnie nie nastawiać się do żony w pozycji skrzywdzony/winowajca, ani tym bardziej kat/ofiara.
To bardzo trudne i nie jeden raz jeszcze zpaytacie siebie w duchu, ty i twoja żona także, czy było warto. Jednak wartościowe rzeczy się naprawia, nie wyrzuca, choć czasem naprawa wcale łatwa nie jest i wymaga sporo środków i czasu.

Nie wiem balin, ale zdaje się, że ty też nie wiesz.
Poza tym balin, ja moge odpowiadać za to co napisalam, nie za to co ty z tego zrozumiałeś.

Przerabianie zdrady to jedno. Natomiast przywoływanie takich tanich frazesów, jak "okazja czyni złodzieja" , to już jest dla mnie płytkie i bardzo słabe. Według tej zasady, każdy jeśli ma okazję, może śmiało pójść w tango, bo przecież znajduje się akurat w zasięgu odpowiedni kandydat. Na tej samej zasadzie, jeśli widzę otwarty dom, otwarte drzwi do mieszkania, portfel na ulicy, to wchodzę i biorę co popadnie, chowam portfel do kieszeni i już mnie nie ma. Człowiek zrobił w życiu parę głupstw, ale raczej nie takiego kalibru jak świadoma zdrada czy ogólnie krzywdzenie bliskiego mi człowieka.
Natomiast zgadzam się, żę w takich sytuacjach warto się odsunąć na jakiś czas, przepracowac emocje, w żadnym wypadku nie błagać o powrót. Bo to osoba zdradzająca powinna przynajmniej wziąć na siebie zdecydowaną większość pracy nad reaktywacją związku, poprzez odbudowanie zaufania swojego partnera.

Salomonka jesteś niemożliwa. Przyznajesz, że nie wiesz o czym mówisz, ale mówisz bo .... Pas.

Faktycznie ręce opadają żona przyznała się że jest złodziejem.
A właściwie przyznała się, że zdradziła siostrę i Ciebie świadomie z wyrachowaniem bo... nadarzyła się okazja. Czyli nie alkohol ale okazja/możliwość zrobienia tego. Słowem miała na to ochotę jak i szwagier dlatego nie informowała Ciebie że on smali cholewy bo...mógłbyś to przerwać. No bo mając wiedzę że szwagier smali cholewy do żony zgadzałbyś się na imprezy(samotne) żony ze szwagrem? raczej nie. Pytałem czy ona lubi być adorowana to odpisałeś - a która kobieta nie lubi być adorowana - niby racja ale przez szwagra? Przez członka rodziny? wybacz ale to już jest dziwne.
Nie ma nic dziwnego że teraz nasuwa się pytanie ile było tych okazji i dlaczego masz wierzyć że TYLKO ta jedna? A pewnie przez te lata miałeś do niej zaufanie i wychodziła na jakieś babskie czy też pracownicze spotkania. Może jej oddalenie od Ciebie przez ostatnie lata spowodowały okazje? Same pytania.
Dlatego radzę pytaj, pytaj, pytaj bo to teraz jest ten czas. Zdaje się że pokazałeś jej ten portal/wątek za wcześnie za szybko, mleko się rozlał - teraz może mówić Ci co chcesz usłyszeć.

Jeśli w emocjach komuś wyrywa się takie zdanie, jak "okazja czyni złodzieja" to daje mi to dużo do myślenia. Emocje to jedno, ale jeśli kobieta nie daj Boże taką zasadę wyznaje, to po takich słowach możesz nabrać wątpliwości, czy jesteś w stanie jej ponownie zaufać. Pomijam to, czy wcześniej zdradziła Cię raz czy więcej razy. Pytanie czy z tego typu podejściem się to nie powtórzy i czy warto właśnie próbować to naprawiać..
Skoro jednak chcesz i ona jest na to gotowa, to już Twoja decyzja

Widzisz tak jakoś do mnie dotarło - przecież Twoja żona chodziła z nim przez rok, pytałeś ją kiedyś dlaczego z nim była? co on miał w sobie że jego chciała?, pewnie był sex czyli coś ją w nim pociągało.
Gdyby nie jego zdrada może byłaby jego żoną.
A może przy wódzie wkradł się sentyment - stara miłość nie rdzewieje.

Czy jest osoba, która by mi w pewnej kwestii doradziła na priv? albo inaczej powiedziała co nieco jak ona to widzi. Piszę całkiem poważnie, niektóre myśli mi nie dają spokoju a chcialbym to zniwelowac jak sie tylko da.

jak zauważyłam to mężczyzni kompletnie lekceważą rywali, albo przykładają do nich męską miarkę nieadekwatną.
Tu bezndziejny gość okazuje się zdolnym pianistą, w wątku Becketta sierota Pan tata erudytą milionerem..

Witek7, no ale to co Ela napisala nie jest bez racji.
Zreszta nie tylko mezczyzni to robia. Takze i te zdradzone kobiety szukaja tych gorszych stron w rywalce.
My wszyscy robimy to po to, zeby sobie jakos choc troche podreperowac wlasne poczucie wartosci, ktore jest w takich sytuacjach najczesciej na dolnych szczebelkach drabiny.

Tak, nie bez racji. Tyle że może nie czytałaś całego wątku. To mój szwagier i przed zdradą znałem go już 15 lat. Pomiatany przez żonę, codziennie sam słyszałem kilkanaście razy od niej jak do niego mówiła "ty głupku, ty debilu, wyglądasz ja za 5 dwunasta", a jego małe dzieci powtarzały po niej, aż teściowa interweniowała. Człowiek niewyraźnie mówiący, niewyględny, życiowo nieudaczny, że finansowo im pomagaliśmy przez kilka lat. Tak mi się odpłacił. Opisywałem jak również chciał zdradzać swą żonę z inną jej siostrą, ale ta go: Z takimi oblechami to ja nie chcę.  Niestety, moją żonę nie stać było na taki odruch. To zagadka dla mnie.

Nie Elu. Jego znałem, jak napisałem, 15 lat przed zdradą i wiem co piszę. A ja potrafię ocenić atrakcyjność faceta. Są tacy "nie do odparcia", są też oblechy.
Edit. Wiesz Elu jaka była moja reakcja na zdradę żony? Jednymi z pierwszych słów były: Jaka zdrada, taki kochanek.

No to miałeś szczęście żeś nie wziął sobie szwagierki.. widać klasa wylewa się uszami..ale to o niej świadczy nie o nim..Tak samo nie musiałeś mu pomagac finansowo. Zrobiłeś to bo chciales chyba

Jest w wątku ponad 200 postow, w większości mądre i z życiowymi rady. Nie zależnie od tego wiem już co robić. Postaram się wybaczyć jej. Wiem, że mnie kocha, ja ją też. Będzie cięzko, ale nie chcę kiedyś żałować, że nie spróbowałem. Będzie dobrze.

No sorry, miał jej w pysk dać, drzec się razem z nią przy dzieciach? Wtedy byłby normalny. ?
Szlachetnie że pomogłeś. Jak taka rodzina ustawiona, nie mogła pomóc znaleźć pracy?
Jak szwagierka wyszła za artystę, to może trzeba było dostosować swoje wydatki do tego? A nie żyć ponad stan?

No chyba że przepijał..

Zarobiles sobie na dobra karme, albo na wstep do niebia (niepotrzebne skreslic )

Ja mysle, ze byl jeszcze jeden aspekt tej zdrady. Jesli dobrze zrozumialam, to siostra zony odbila jej wtedy chlopaka, czyli obecnego szwagra.
Jesli tak bylo, to byly tam z pewnoscia jakies nie zakonczone sprawy miedzy ta trojka. Takie rzeczy dzialaja gdzies w czelusciach psychiki, nawet jesli nie jest to nam swiadome. Podobno tylko 5% tej zawartosci z calosci naszej psychiki jest nam swiadome, cala reszta kieruje nami, a my nie zdajemy sobie z tego nawet sprawy. Juz tu o tym pisalam, ze istnieje wlasnie tez cos takiego, jak wyrownywanie rachunkow i nie ma to nic wspolnego z braniem odwetu, tylko jest to tendencja do zachowania rownowagi w ukladach. Pierwotne ludy wykonywaly do tego celu na przyklad rytualy, bo wyrownanie nie musi byc koniecznie dokladnie tym samym dzialaniem. Rytualy do dzis moga miec silne dzialanie na podswiadoma czesc ludzkiej psychiki niezaleznie od rozwoju ich racjonalnego myslenia.
To sa ogolnie ciekawe sprawy, ktore moga zmienic sposob patrzenia na ludzkie dzialania, zwlaszcza jesli sie je samemu wyprobuje.

W jakims sensie wiec moglo to byc zakonczenia tamtego epizodu ze strony Twojej zony. Wtedy odtracona i wlasciwie oszukana przez chlopaka i siostre wyrownala nieswiadomie jakis rachunek i zakonczyla jakas historie, ktora jeszcze nie byla do konca zamknieta.
Istnieje nawet taki rodzaj terapii - terapia Gestalt, ktora polega na tym, ze takie nie zakonczone 'ksztalty' czyli historie z zycia klientow sa doprowadzone do konca, zeby nie straszyly z podziemi i nie ujawnialy sie wlasnie w roznych szkodliwych zachowaniach.

Ale co by to nie bylo - wszystkiego dobrego dla Was.

W pysk kobietom nie daje się. A dlaczego ma się drzeć przy dzieciach? Nie można stanowczo porozmawiać na osobności?
Mnie się wydaje, że jemu z tym było wygodnie. Może to pewien rodzaj masochizmu?
Ponad stan nie żyli, bo na pewno nie pomagalibyśmy. 
Jak miałbym znaleźć mu pracę, skoro mieszkają 300 km ode mnie? Co... miałbym pojechać do jego miasta i jemu to załatwiać?! No kurczę...

Marajka napisała:  Ja mysle, ze byl jeszcze jeden aspekt tej zdrady. Jesli dobrze zrozumialam, to siostra zony odbila jej wtedy chlopaka, czyli obecnego szwagra. Jesli tak bylo, to byly tam z pewnoscia jakies nie zakonczone sprawy miedzy ta trojka.

Masz zupełną rację. Właśnie tak wyżej pisałem. Może stara miłość nie rdzewieje, może coś tliło się jeszcze. Ech, ta psychika... Cały Twój post jest przemyślany i ciekawy.

Tak, taki mściwy to nie jestem.... Co znaczy, że nie widzę sensu ani przyjemności w seksie pozamałżeńskim.

więc żle zrozumiałam o którą szwagierkę chodzi, nieistotne.

Nie rozpedzaj się Mieciu..w ferworze wpisów prawie umknęło Ci chyba że szwagier nie był przypadkowym kawalerem z innej wsi.. tylko miłością z czasów licealnych..a że nie w typie Witka? Kogo to obchodzi?
Natomiast Witek czuje się niepewnie bo to nie jego liga sorry dyscyplina, i nie może nagle stać się wrażliwym pogubionym artystą.
Zmieniam zdanie co do tego alkoholu..:)
To chyba nie było tak przypadkowe..
Radzę ci Witku poszukać jednak kobiecej strony swojej duszy..
Od Panów dostaniesz inne porady, ale pamiętaj że żona nie zdradziła Cię z większym od Ciebie twardzielem i powinno Ci to dać do myślenia

a propos wsiowych klimatów będacych dla Mietka chyba wyznacznikiem człowieka, opisze swoje przykre przeżycie. Duże miasto, Miałam 17 lat nigdy nie miałam chłopaka, nie miałam doświadczeń seksualnych (oprócz molestowania kilku pedofili). Wracałam ze szkoły i nagle grupka chłopaków koło mojego domu ok 12 lat biegli za mną i wykrzykiwali "ku*wa, dzi*ka, pro**tutka. I tak dzień w dzień. Jak sie czułam, chyba każdy może sobie wyobrazić. Pożaliłam się mamie. Wzieła mnie za rękę poszłyśmy do rodziców jednego z chłopców, akurat był tato. Rozmowa przyniosła taki rezultat, ze na drugi dzień ten chłopiec już za mną nie biegał, ale reszta tak. Spytałam sie w siarczysty sposób czy również chcą by ich rodzice zostali wtajemniczeni w ich zabawę i wszystko ustało. To jest jedna z sytuacji za które jestem mamie wdzięczna.
Mietek zanim podasz przykład z poziomu "wsiowych przygłóp**w" ( nie obrażając wsi)  to zastanów sie kilka razy czy kogos nie krzywdzisz. Bo moze bylo tak, ze dziewczyna komuś odmówiła użyczenia swego "kroku", a urażony samiec alfa stwierdził, ze ją za to ukaże i rozsieje podłe plotki.

Ela210 napisała: " Radzę ci Witku poszukać jednak kobiecej strony swojej duszy..."

Zastanawiam się... ale nie wiem o co chodzi. Życie duchowe, nie powiem, przyznaję jest jaką cząstka we mnie, ale kobiecej strony nijak nie mogę znaleźć.
Nie wiem jak to ugryźć. Co prawda w domu ja gotuję ku radości żony, odkurzam, dzieci przewijałem... ale chyba nie o to chodzi z tą kobiecą duszą.?

cos w ten deseń tylko nieco z innej strony
"Okoliczności zmusiły kobietę do przyjęcia pewnej ilości cech męskich po to, by nie pozostawała więźniem przestarzałej, czysto instynktownej żeńskosci, zagubiona i samotna w świecie mężczyzn. Zatem i mężczyzna będzie zmuszony do rozwinięcia swojej żeńskiej strony, by otworzyć oczy na psychikę . Jest to zadanie, którego nie uniknie, chyba że woli wlec się za kobietą w beznadziejnie chłopięcy sposób, wielbiąc ją z daleka, lecz zawsze z zagrożeniem, że ta schowa go w swojej kieszeni."
Carl Gustav Jung

Diabeł tkwi w szczegółach.:) może są takie aspekty w których masz czegoś mniej a w innych więcej.
Chyba nie powiesz ze żona uważa Cię za ideał i nigdy nie mieliscie spiny.

Po drugie możesz mieć kobiecą stronę duszy a jako mężczyzna uważać że trzeba ją ukrywać.bo tego wymaga otoczenie. Mężczyźni są pod większą presją. Kobiety mogą chodzić w glanach o nie tracić kobiecości, jesteśmy bardziej wyzwolone.
Chyba tej kobiecej strony duszy nie akceptujesz, stad też pogarda dla szwagra.
A żona mogła na to polecieć u Ciebie, chociaż to skrywales.:)
Co więcej podejrzewam że teraz jest u was dobrze, bo wcale jej nie czolgasz, tylko jesteś czuły:)) mylę się?

Ps.. cieszę się, że kobieca strona duszy tak szybko znalazła się

W małżeństwie uważam że robisz dobrze, gdyby żona uznała to za słabość do wykorzystania, to by znaczyło że głupia, a  taką można już bez wyrzutów kopnąc w zadek.

Co do 1 sprawy to podświadomość kieruje zachowaniem, bez naszego przyzwolenia. ale można pewne rzeczy wydobyć.
dla jasności: dusza to nie to samo co orientacja seksualna