Zostawił z niemowlakiem dla innej - jak pozbyć się czarnych myśli - Netkobiety.pl

Dziękuję. Odpisałam ci aczkolwiek twój mail wylądował u mnie w spamie. Dobrze że napisałaś tu bo tak bym nie zauważyła tego maila.

To zależy co rozumiesz pod pojęciem zejścia na ziemię.

Mój ex dalej jest z dziunią i sądząc po tym jak wygląda zaproponowany plan wychowawczy planuje z nią przyszłość (wspomina w planie coś o nowych dzieciach). Czy zszedł na ziemię? W pewnym sensie tak. Zeszła mu mgła z oczu, nawiązał świadomy kontakt z naszym dzieckiem i idzie się z nim z grubsza dogadać, w porównaniu z tym co było. Już się tak nie awanturuje o każdą minutę dłużej z dzieckiem niż było planowane. Chyba się uspokoił, upewnił że go nie zostawię w skarpetach i że tamta go nie kopnie w zadek więc i nasze kontakty zaczęły być znośne, choć dalekie od ideału bo tamta oczywiście cały czas się wtrąca i doradza i manipuluje stosując klasyczne fochy.

Natomiast mam wrażenie, że dalej żyje w alternatywnej rzeczywistości jeśli chodzi o postrzeganie swojego udziału w rozwaleniu związku i tego do czego się zobowiązał decydując na dziecko. No i oczywiście nadal jestem ta najgorsza i jedyna winna tego co się stało, choć już w tym poglądzie nie jest tak zajadły jak na początku.

U mnie całkiem nieźle. Dziunia chyba naciska, bo ex przyspieszył prace nad planem rodzicielskim. Mamy oczywiście trochę kwestii spornych, bo ja bym chciała żeby on zajmował się małą jak najczęściej, a jemu to trochę bruździ w nowym życiu ale nic mnie to już nie obchodzi. Ja też potrzebuję sobie życie ułożyć i nie będę siedziała ciągle z dzieckiem w domu, podczas gdy on sobie będzie chodził po kawiarenkach i fotki sobie cykał na instagrama. On się musi też trochę poświęcić w końcu to dziecko jest nasze a nie moje! Ja nie chcę być jakaś cierpiętnica żeby się zamknąć z dzieckiem w domu i płakać....

Oczywiście miewam gorsze dni, teraz zwłaszcza w tym okresie świątecznym jest mi smutno, że znowu będzie szarpanie tego biednego dzieciaka, ale trudno tak już musi być i trzeba się z tym pogodzić.
Evka głowa do góry. Jest i będzie coraz lepiej. Czas jednak czyni cuda i dystans pozwala zobaczyć, że na tego człowieka jednak szkoda życia marnować. Trzeba iść do przodu i traktować exa jak darmową niańkę do dziecka

Adela, to, żeby ex dostał po łbie to jeszcze długo cię będzie trzymać. Ja nie ukrywam, że też miewam jeszcze takie myśli nawet po tak długim czasie. Tylko, że najpierw to było po to żeby wrócił, potem żeby błagał o powrót (no ale ja się nie zgodzę), następnie - aby miał za swoje, ale teraz to już tylko dlatego, abym nie musiała tej małpy znosić w życiu mojej córki.

No i wreszcie. Stękał stękał i wystękał. Pozew podobno złożony 3 tygodnie temu, ale bał się mi powiedzieć (LOL). Wyciągnęłam to przypadkiem z niego po świętach... i pomyśleć, że Bagiennik mi w czerwcu gratulował, jak Eksio napisał pozew hehe. Pół roku zajęło mu wysłanie go do sądu....

No ten facet to totalne nieporozumienie... Ostatnio przyprowadził małą z wózkiem i z uśmiechem na ustach powiedział, że dwa koła są przebite - totalne flaki, nie wie gdzie i nie wie jak to się stało ale mnie informuje bo pewnie będę musiała zaprowadzić ten wózek do wulkanizacji (kolejny LOL). Nawet już mi się nie chciało tego komentować. Wzięłam grzecznie wózek i sprawy w swoje ręce, ale dziś jak po raz kolejny sobie zasnął usypiając małą w naszym byłym łożu małżeńskim to nie wytrzymałam i powiedziałam mu takie popularne ostatnio słowo....

Dobrze, że te święta się skończyły, ten okres świąteczny to jeszcze długo będzie chyba najgorszy do przejścia...

Mam nadzieję, że ten rok jakoś lepiej sobie ogarnę niż ten poprzedni. Mam mnóstwo postanowień i zamierzam się ich trzymać

Wam wszystkim dziękuję za cały zeszły rok i całe to wsparcie i życzę wam pomyślności i samych sukcesów!

O rany. Pikupik, zobacz - góra urodziła wreszcie mysz

***** *** ?

Nie, lepiej będzie. Zobaczysz. Mała będzie rosnąć i coraz świadomiej i radośniej przeżywać święta. Dla dzieciaków to magiczny czas, a wiem, że jesteś mamą która potrafi dziecku pokazać święta właśnie w takiej formie. Teraz już naprawdę będzie tylko lepiej.

Koleżanken, Tobie również ale pochwal się postanowieniami jak chcesz? Będziemy mogli Cię motywować i wspierać!

Pikupik - życzę Ci szczęśliwego dobrnięcia do finału tej sprawy.
Ten Twój "jaśnie Pan mąż" to musiał stać w niezłym rozkroku skoro aż tyle czasu zajęło mu ogarnięcie papierów rozwodowych. Nie mógł się chyba zdecydować, którą "bramkę" finalnie wybrać. I nie jestem przekonany czy dalej jest świadomy ze ścieżki, którą obrał.
Niezłym trzeba być ...... by zostawić żonę w ciąży.

PS. Może się mylę, ale przyjdzie jeszcze taki dzień, kiedy Twój jm zrozumie co w życiu jest najważniejsze. I wierz mi, ale nie będzie dla niego większej kary.

Pikupik co u Ciebie?

Fajnie słyszeć, że sprawa u Ciebie się posuwa do przodu Co do słodyczy nie doradzę, bo jadam sporadycznie

Bardzo pokrzepiające, że Ci coraz lepiej . Trzymam kciuki, jeszcze trochę i będziesz sie jedynie śmiała z tego człowieka. E tam, jedz słodkie od razu wyrzut endorfin i życie staje się lepsze !

Bejbe, komu to mówisz ja tyję od samego patrzenia na półkę ze słodyczami w sklepie.
Sposób jaki stosuję, jest prosty. Nie kupuję.
Potem jak mi się chce coś słodkiego w domu, co najczęściej następuje wieczorem - to nie mam. No i nie chce mi się iść/ jechać do sklepu specjalnie po coś słodkiego. Więc nie żrę
Na wielkie kryzysy mam w dwóch słoikach suszone owoce, wiśni i miechunki. I to jedyne słodycze, jakie trzymam w domu. Inaczej kończyło się jak u Ciebie wszystkie słodycze na wyjątkową okazję/ czarną godzinę/ spadek nastroju - potrafiłam zjeść w jeden wieczór.

Dzięki za słowa otuchy. Bywają jeszcze gorsze dni ale cóż. Przywykłam jak do okresu...

Mam identycznie. Tylko, że zawsze wchodzę do sklepu z postanowieniem, że nie kupuję ... a wychodzę wiadomo z czym... Lista powodów długa: dla gości, na czarną godzinę itp.

Fakt, że jak ćwiczę jest lepiej ale z tym ćwiczeniem to też bywa różnie... Najgorzej jest po posiłkach, no po prostu muszę coś zjeść słodkiego tak mnie skręca.

Ajko wrzuciłam w googla te raw ciasta bo oczywiście nie wiedziałam co to jest, wyglądają zacnie...

Pikupik
U mnie jeszcze różnie bywa..  Są wzloty i upadki. Jeżeli chodzi o ex.. Niekanczaca się historia. Albo z nim nie gadam w ogóle albo się kłócimy.  Ciągle coś.. A to twierdzi że kurtka małej za mała a to wykrzykuje ze robię z dziecka wariatkę itd... Nauczyłam się stawiać mu twarde warunki i póki nie zmądrzeje to odpuszczać mu nie zamierzam.  Na plus zmieniło się jedynie tyle że od rozowodu stara się o mała.
Z dziunka jest nadal z tego co wiem.
A ja? Poszłam do pracy więc już nie mam czasu tyle rozmyślać o tym wszystkim.  Także powoli do przodu...
Co do słodyczy to też stałam się okropnym lasuchem.. Przed snem obowiązkowo musi być coś słodkiego. Także dupa pewnie urośnie ale co tam... Jakieś przyjemności od życia też nam się należą.

Dłuuugą przerwę sobie tu zrobiłam, ale wieści dobre mam! Za miesiąc rozprawa! Już nie mogę się doczekać! Jeszcze się okazało, że będzie online więc odpadnie mi cały stres związany z salą sądową i jakimiś wazonami! Ktoś miał? Może podzieli się wrażeniami? Mi się wydaje, że będzie łatwiej niż na żywo ...

Co do mojego samopoczucia to już chyba ze 3 miesiące ani razu nie płakałam! Jest duużo lepiej, czuję postęp, zaczęłam robić plany i znowu odczuwam przyjemność z różnych drobnych rzeczy (nie tak jak do tej pory, że wszystko jest do d...y i nic nie ma sensu). Wracam do żywych... Odbyłam pierwszą całkiem samotną kilkudniową wyprawę z dwuipółletnim dzieckiem i ... udało się, przeżyłyśmy - jestem z siebie (nas) dumna.

Miałam niedawno krótki epizod takiej totalnej nienawiści do eksa, ale takiej, że nie mogłam na niego nawet patrzeć bo mnie na wymioty brało. To było wtedy jak mi dureń w przypływie słabości zaczął opowiadać, że ustalenie planu wychowawczego do rozwodu tak kijowo nam szło, bo to dziunia wykreślała jakieś punkty, które jej się nie podobały, niby dla jego dobra to mnie trochę piorun strzelił ale teraz to już nawet i takie akcje po mnie spływają. Ten facet jest po prostu beznadziejny i niczego sobą nie reprezentuje skoro musi być całe życie musztrowany, przez matkę, żonę a potem dziunię...

Tak czy siak prę do przodu... oby tak dalej. Dam znać na pewno po rozprawie już mam nadzieję jako wolny człowiek

Gratuluję  wyzwolenia  mentalnego
Formalne to już tylko papier.
Dziecko na plus tej całej znajomości z trutniem
Widocznie  taka jego rola.
O rozwodach online nic mi nie wiadomo niestety..

Wykre$lała punkty...   noszssz bezczelne. Żebyś misiowi na głowę nie weszła...
W każdym razie świetne wieści. Dla Ciebie i dla nas wszystkich walczących.

Czarne myśli zniknęły w dniu gdy uzmysłowiłam sobie, że ten czas dziuni z żywiołową, upartą a przede wszystkim cudzą 2,5 latką to będzie MÓJ czas na rower, wyjazd do Porto lub spotkania z Pain albo jeszcze mnóstwo innych rzeczy!
Długo mi to zajęło ale zupełnie mi się zmieniła perspektywa w tej materii...
Przy okazji pozdrawiam też inną forumowiczkę i jej córeczkę, z którymi też miło było nawiązać kontakt bezpośredni ...

I tak nic jej to nie dało, bo tak to się przeciągnęło, że terminy Exa przyparły do muru i w sumie to się na wszystkie moje punkty i tak zgodził, bo nie miał wyjścia hehe...

Dziękuję Wam wszystkim za dobre słowo!
Niestety o ile skończyłam z draniami o tyle nie udało mi się skończyć ze słodyczami.... ehh ciężkie to życie, ciągle trzeba walczyć z pokusami. Jak nie z chęcią walnięcia kogoś w łeb to z cukrem...

Wszystkiego najlepszego na nowej drodze życia ))

Jak widać nie Ty jedna ostatnimi czasy,ale ja ze swoimi wygłupami postanowiłem przystopować z resztą mam marne wyniki w łączeniu istot ze sobą co są na wolności

Przede wszystkim dużo zdrowia i pomyślności życzę - dasz radę tak myślę spokojnie.
Sporym zaszczytem i frajdą było poznać odrobinę Ciebie i trochę Ci potowarzyszyć na forum w rożnych dołkach górkach, trzymać kciuki.
Nie daj o sobie zapomnieć i trzymaj się .

Pozdrowienia

"Rozsunąć suwak, by
Zdjąć skafander ciała

Wejść w nowe życie
W zwiewnej sukience "

wyprostuj sie też i weź  oddech swobodny i spokojnie

Wielkie gratulacje!
Witam w gronie ludzi uwolnionych, teraz już tylko wszystkiego dobrego.

Bardzo wszystkim dziękuję za słowa wsparcia. Na pewno będę tu zaglądać. Nie żebym kadziła, ale to forum na prawdę bardzo mi pomogło spojrzeć na pewne rzeczy z innej perspektywy.

Pozdrawiam was wszystkich i życzę udanych wakacji. A na wątek raczej wrócę, bo jest jeszcze coś z czym muszę się uporać ale nie jestem jeszcze gotowa, żeby to ugryźć.

Hej, czytałam twój wątek, nawet coś tam skrobnęłam na pocieszenie jakiś czas temu.... Bardzo ci współczuję i wyobrażam sobie jak się czujesz podle bo też byłam w tym miejscu jakiś czas temu.

Jestem już ponad 2 miesiące po rozwodzie. Tylko wyłączna wina wchodziła u mnie w grę. Od razu powiedziałam, że na porozumienie się nie zgodzę. I tak jak ci pisałam w wątku. Tu nie tylko chodzi o zemstę, czy odegranie się. Chodzi też o to, że przy porozumieniu oboje macie prawo do ubiegania się o alimenty na siebie w przypadku trudnej sytuacji finansowej... a wyłączna jego wina mu to blokuje.

Na pocieszenie powiem ci, że rozwód przynosi dużą ulgę. Stawia taką jakby kropkę i zaczynasz wstawać z kolan. Mi po rozwodzie bardzo ulżyło... nie odpuszczaj tylko dzieci. Niech uczestniczy w ich życiu. Nie unoś się honorem i ciśnij. Będziesz miała przynajmniej chwilę dla siebie. Teraz to doceniam, to ważne zwłaszcza jak są małe dzieci.

Trzymam za ciebie kciuki. Jak potrzebujesz pogadać to pisz.

Manuelko cofnij parę stron wcześniej jest o tym że się wetnę

Manuelko, widzę ze jestes przerazona tym faktem, niestety wszystko zależy od Twojego jm. Bądź spokojna, bo niewiele mozesz z tym zrobić oprócz głośnego sprzeciwu, nie ma takiego zakazu w prawie. Bądź spokojna, ja jestem kilka kroków przed Toba i dzieci jakoś nie są zachwycona nowa wybranka mojego bm. Nie wiem w jakim wieku masz dzieci, ale to Ty zawsze będziesz ich matka, Myslisz ze obca baba wyrwała faceta, po to żeby obce dzieci wychowywać, to nie ten typ człowieka i twoj jm szybko się o tym przekona.

Bezpośrednio do niej przez rozwodem nie, albo o tym nie wiem. Ale wychodzili razem np. na łyżwy, do kina,  czy na lody...... ze niby to wyjście "firmowe" było pracowników z dziećmi,  jak sie okazało potem był on, ona jej dzieci i moje dzieci.
Ale ja mam troszkę starsze dzieci i wiedza już o co chodzi, powiem Ci ze nie sa zachwycone wspólnym czasem (wiem ze często proszą go żeby spędzić czas sami bez niej i jej dzieci, ale na razie bez efektu)
Tez oponowałam, ale to przynosiło odwrotny efekt cieszyli sie ze tym dodatkowo robią mi na złość,

Masz racje, ja go nawet owego czasu do psychologa dziecięcego zaciągnęłam, żeby mu to wyłożył ktoś postronny i fachowiec, ale niestety nic nie dotarło.
Stąd u Ciebie tez widzę marne szanse (chciałabym sie mylić), inny specjalista kiedyś powiedział, ze dzieci go ocenia w swoim czasie.
A to pokazanie jakim jest dobrym ojcem jeśli jest tylko na pokaz to mija, ale niech sie stara dzieci na tym skorzystają.

Becia1234
Klasyczna zdrada emocjonalna którą później przerodziła się we fizyczną .Sytuacja smutna.Tak mi się wydaje że próbujesz przy pomocy dziecka przeciągnąć go na swoją stronę. Czy warto?Sama sobie odpowiedz,czy warto zabiegać o . powrót kogoś kto dopuszcza się zdrady?Kto chciałby mieć ciastko i zjeść ciastko?Nienawidzi cię?Oczywiście że tak,bo sprawa się rypła, bo nie jesteś usluzna, pokorną żonka którą godzi się na trójkąt, na istnienie kochanki.Ty byłabyś do obowiązków, a ona do kochaniaDlatego tamta robi mu fochy,bo twój mąż przyjeżdża do dziecka,bo boi się że go straci.Nie walcz o niego.I dziekuj Bogu,że odszedł. To tak,jakby śmieci same się wyniosły.

Święte słowa.

Becia zaczęła czytać dopiero wątek od początku .