Atrakcyjność dojrzałej kobiety polega na... - Netkobiety.pl

Myślę, że atrakcyjna kobieta, to kobieta dojrzała, świadoma swojej wartości.

A moim zdaniem "atrakcyjnośc dojrzałej kobiety" to takie  trochę pocieszanie się starszych kobiet. Powiedzmy taka 40latka - że starzeje się, nigdy wyglądem nie dorówna już młodszej, fakt, w głowie ma już (zazwyczaj) poukładane (mówię zazwyczaj, bo znam i 40 latki p umyśle nastolatki i takim zachowaniu), ale tak naprawdę to niewiele znaczy, bo atrakcyjność fizyczna dla mężczyzn jest na pierwszym planie, chociażbyś miała nie wiadomo jak dojrzały umysł i ciekawą osobowość. I była poukładana. I piekła dobre ciasta
Jak ma do wyboru dojrzałą emocjonalnie 30-35 latke i tak samo dojrzałą 45 latke, którą wybierze?

A to przepraszam, byłam nieosadzona w kontekście

Ja tak nie uważam, wiele starszych kobiet postrzegam jako atrakcyjne. Ale jak ktoś tak mówi o sobie publicznie w ramach okrągłych urodzin ma to jednak dość specyficzny wydźwięk ;D

Ja jako kobieta, która nie oczekuje, że ktoś mi urodzi trójkę dzieci mając do wyboru dwóch "identycznych" mężczyzn, różniących się tylko wiekiem wybrałabym młodszego. To naturalne. Tylko, że nie ma na świecie pary identycznych ludzi i nie ma drugiej, tylko młodszej, Rossanki.

Nie ma, ale Ela zadała pytanie tak, jakby były właśnie takie identyczne dwie osoby, a różnił ich jedynie wiek. Wtedy na łeb na szyję przegrywam z 30 latką i to jest zrozumiałe.

No niem dwóch takich samych osób nie ma. Ale rozwazalysmy hipotetycznie.
Z resztą wiek ma pewne znaczenie. Ile razy slyszycie: po 40 nie wybrzydzaj, bierz jak leci, ciesz się,  że cię ktoś wogole chce. Na rowiesnika nie masz szans, co z tego,  że facet 15, 20 lat starszy. Lepszego nie znajdziesz,
Oczywiście te teksty są kompletnie bezsensu, ale taki trend widoczny kwestia na forach, ogólnie w internecie.
Ciekawe dlaczego

Za duzo w internecie siedzę; )
Naprawdę nie zdarzyło Ci się słyszeć,   abyś obnizyla  wymagania bo księcia chyba szukasz i powinnaś się cieszyć,  że ktokowiek zwraca na Ciebie uwagę?

Mam podobne zdanie, aczkolwiek osobowość też jest ważna ale atrakcyjność fizyczna to takie "must have" partnerki. W końcu dobieramy się w wiadomym celu

Szczesciara. Ja slysze to od lat. Na szczescie tylko w internecie. Nawet na tym forum.

Jeśli mówimy o atrakcyjności tylko fizycznej, to tak. Na tej samej zasadzie są 50 i 60 latki. Nawet 70 latka 70 latce nierówna.
Jedna będzie w formie, chodziła z kijkami, ubrana  nowocześnie, a inna będzie miała siwy koczek,  laske  i robiła na drutach
Faceci to samo. Jeden ma 40 lat. wygląda  jak "młody bog"mimo wieku, a drugi wygląda na niewiele młodszego od swojego ojca.

Od fizyczności się zaczyna i przechodzi do osobowości, charakteru.

To jest trochę tak jak z piramidą masłowa, zaczynamy od atrakcyjności fizycznej i przechodzimy po kolejnych szczeblach, a gdzieś wysoko są te cechy o których wspominacie. Tyle, że nawet z tymi cechami typu dojrzałość, świadomość siebie itp. nie da się przeskoczyć pierwszego szczebla i atrakcyjność fizyczna musi być spełniona.

J

Właśnie.  Ile ja się namęczylam  najpierw jako młoda kobieta a i później kolo 30 też,  facet mi się nic a nic nie podobał,  a fizycznie to już wogole odpychal,  ale umawiałam się z nim na zasadzie, że zaiskrzy no i "w końcu mnie ktoś chciał huraa"-co było bardzo głupie i nigdy nie wypaliło.
Człowiek popełnia tyle błędów w życiu,  ech.

Moim zdaniem, w kontekście myśli z pierwszego posta, bardziej o tej atrakcyjności, której na pierwszy rzut oka nie widać. Choć oczywiście nie da się jednego od drugiego oddzielić, choćby dlatego, że osoba, która dobrze wygląda i równie dobrze czuje się sama ze sobą, nawet zachowuje się inaczej - jest bardziej otwarta i pewna siebie.

Nie sposób się nie zgodzić, ale dla mnie pojęcie 'dojrzałość' nie odnosi się wyłącznie do wieku, ale także, a może przede wszystkim, do stanu umysłu.

Mądrzy ludzie powiadają, że przyciąga się atrakcyjnością fizyczną a zatrzymuje osobowością, więc jeśli nie ma się czym zrobić pierwszego wraźenia, to na nic całe bogactwo wewnętrzne.
Takie to smutne :-(
Gorzej jest tylko wtedy, gdy przyciąga się tym, co na zewnątrz i to zainteresowanemu wystarcza, bo i tak bywa :-(

PS
Odnośnie myśli przewodniej wątku, czyli
Myślę, że atrakcyjność dojrzałej kobiety polega przede wszystkim na tym, że potrafi dowolnie przesuwać granice tego, co jej wypada.
(Jennifer Aniston)
dodam, że mam wrażenie, że to jest raczej smutna refleksja dojrzałej kobiety, która zbyt późno dostrzegła, że warto być sobą.

Tylko że wtedy nie byłoby całej tej dyskusji, a myślę, że Jen jednak miała na myśli dojrzałość związaną z wiekiem. Te wszystkie teksty o zaletach dojrzałości to trochę takie pocieszanie się przez te panie, które nie potrafią się pogodzić z upływającym czasem.

O! Zgłaszam sprzeciw!
Panie, które potrafią zaakceptować upływ czasu, nie potrzebują się pocieszać i wmawiać sobie czegoś, czego nie ma. Ale za to potrafią dostrzec i docenić - rówież w sobie - wartości może mniej oczywiste i mniej spektakularne, ale równie cenne.
Atrakcyjność przecież nie odnosi się wyłącznie do fizyczności. To również osobowość, wpływ, jaki się wywiera na otoczenie.
Osobiście urodą nie porażam, choć i nie jestem paskudna. A jednak widzę różnicę, jak bywam odbierana, gdy jestem pogodna, życzliwa ludziom i światu, a jak - gdy chodzę przygaszona i niewiele mnie obchodzi cokolwiek poza czubkiem własnego nosa. Oczywiście wygląd zewnętrzny bez znaczenia nie jest i nafajniej, gdy obie te rzeczy idą w parze.

Z tą wartością wyglądu zewnętrznego różnie bywa.

Co z tego, że jakaś kobieta jest piękna, kiedy po pięciu minutach rozmowy wiadomo, że jest mało rozgarnięta/ wulgarna/ nudna/ porąbana... itp? Jakoś chyba czar pryska. Przecież w związek nie wchodzi się TYLKO z ładną parą cycków, ale z osobą jako całokształt. I o ile mężczyźni zwracają dużą uwagę na wygląd (kobiety też- w końcu nikt nie chce się zmuszać do seksu z drugą osobą), to istotne jest przecież również dla nich jak się czują przy danej babce. To co nazywamy chemią ma wiele więcej wspólnego ze sposobem zachowania kogoś, poczuciem humoru, mową ciała niż wyłącznie z idealną pięknością czy mieniem 20 lat.

Jest taki KTOŚ, starszy o 19 lat, z kim hipotetycznie mogłabym i chciałabym być (w innych realiach). Wiek nie ma kompletnie żadnego znaczenia. Tylko i wyłącznie osobowość. Niesamowita charyzma, to, że w tym, co robi, jest jednym z najlepszych na świecie ( czyli imponowanie), dobroć.. długo by wymieniać.

Nie nabrał tego z wiekiem, ma taki super charakter i tyle.

No, Ela, różnie bywa. To już osobne zagadnienie, ale nie trzeba być po czterdziestce, żeby doznać uszczerbku na zdrowiu i/lub urodzie. Grubo przed czterdziestką zachorowałam na chorobę, która na ogól dotyka kobiety 10 lat starsze. Niestety, obojętna dla urody nie jest, ale nie zamierzam bazować na wyglądzie zewnętrznym, jeśli chodzi o poczucie własnej wartości.

Ale na co Elu za wcześnie? Koleżanka z pracy (lat 30), siedzi obok z poduszeczką pod plecami, bo miała niedawno operację kręgosłupa ( dysku).  Druga lat 25 jest po serii zastrzyków w kolano. Młode kobiety, tylko jedna otyła.
A sporty to już w ogóle inna bajka, bo są kontuzjogenne. Ciało się zużywa, zęby, skóra, nie zakłamujmy rzeczywistości.
Nigdy w życiu nie paliłam, nigdy się nie spiłam, na punkcie żywienia i naturalnego leczenia mam hopla. I co z tego? Mogę tylko opóźnić pewne procesy. I cieszyć się, że nie jestem jeszcze starsza

Ma to sens. Powiedziałabym, że chodzi o to, że w pewnym wieku nabiera się takiego dystansu, który powoduje że postępuje się tak jak się samemu uważa za właściwe, ocena innych jest w ogóle nieważna. Taka całkowita akceptacja, to jest atrakcyjne.

No i znowu uważam, że wiek nie ma tu nic do rzeczy.

Ha! Nie wiem, co miała na myśli autorka, dla mnie sens tej wypowiedzi sprowadza się do istnienia czegoś w rodzaju pełnej akceptacji siebie (zarówno w wymiarze fizycznym jak i duchowym) i swoich zachowań bez oglądania się na zainteresowanie, ocenę czy akceptację w oczach mężczyzn, a także innych kobiet. Dojrzałość jest jak "wolność" , wyzbycie się krępujących więzów, że muszę być taka czy inna, wyglądać w określony sposób. Dojrzałość to jest pełnia bycia sobą - dla samej siebie, i to jeszcze taka do bólu świadoma, bez oglądania się na innych, bez szukania poklasku, czy zachwytu, bez oglądania się na krytykę.

Nie będę wypowiadać się w imieniu wszystkich kobiet, bo nie wiem jak mają wszystkie, ale z moich obserwacji wynika, że to przeważnie typowo męski punkt widzenia.
Niejednokrotnie zdarzało mi się, że ocena fizycznej atrakcyjności mężczyzny zmieniała się od zera do bardzo na plus w zależności od zainteresowania charakterem danej osoby. Choć zdarzało mi się też, owszem, nie zmieniać postrzegania kogoś jako nieatrakcyjnego, niezależnie od jego walorów charakterologicznych.
Kobiety też wydaje mi się generalnie patrzą bardziej całościowo, w sensie są mniej skore od mężczyzn do dawania komuś zielonego światła w oparciu wyłącznie o ocenę fizyczności. Mężczyźni chyba bardziej są skłonni uzależniać swoje zaangażowanie od tego pierwszego, fizycznego wrażenia. Choć każdy sam ustala sobie priorytety jakimi się kieruje osobiście uważam, że panowie często dużo tracą na tej "czysto fizycznej", definitywnej selekcji i to zarówno "nie dając szansy" tym postrzeganym jako mniej atrakcyjne na pierwszy rzut oka jak i angażując się wyłącznie w oparciu o pociąg fizyczny. I choć mówi się, że mężczyźni to po prostu wzrokowcy, to będąc zdecydowanym wzrokowcem dementuję jakoby to była kwestia przewagi jednego zmysłu nad pozostałymi To chyba jednak  bardziej kwestia mentalności.

Też wydaje mi się, że w dużej mierze odpowiada za taki stan rzeczy biologia i dokładnie takie są motywy jak to ładnie opisałaś. Pierwotne mechanizmy dają się we znaki w wielu dziedzinach życia, nie tylko w kwestiach doboru partnera Co bywa wcale niefajnie
Swoją drogą, gdyby panie patrzyły na mężczyzn w takich kategoriach jak mężczyźni na kobiety chyba gatunek ludzki by wyginął, bo panowie często wymagania mają bardzo wysokie, natomiast z moich obserwacji spolecznych wynika, że płeć piękna w w większości w pełni zasługuje na swoje miano i ta druga płeć w większości na swoje miano zasługuje też (no pomijając Greków oczywiście )

"Najbardziej atrakcyjne są kobiety po czterdziestce – doświadczone, inteligentne i pełne uroku."

(Clint Eastwood)

Mentalnie na pewno taka 25 latka nie dorówna kobiecie 35 letniej.

Taka 35latka nie dorówna mentalnie kobiecie po 50 tce.

A jeśli ma tylko poukładane w głowie, a nie umie piec ciast i niespecjalnie gotuje i do tego 40 na karku? Przechlapane