Czy jest jeszcze szansa? - Netkobiety.pl

też akurat kliknąłem:D:D

żona autora może zdecydować się na wychowanie dziecka wspólnie z matką, której najbardziej na dziecku zależy, może mieć również roszczenia alimentacyjne wobec ojca biologicznego. Nie ma też pewności czy nie doszło do wykorzystania okoliczności bycia pod wpływem alkoholu. Może być też tak, że żona autora chce wychować dziecko niezależnie od wpływu matki, tzn. zmieniło się jej poprzednie przekonanie że nie chce mieć więcej dzieci.

A mi się zgadza:
- zaszła w trzy dni po okresie
- przyznała się kilka dni po
- potem kolejny okres się spóźniał i nie pojawił i mija już 8 tydzień.

Czyli to było dwa miesiące temu

tc liczy się od okresu, więc się nie zgadza.

Ale zaszła w ciążę podczas okresu. Tak jak pisze Santapietruszka prawdopodobieństwo małę ale jest.
Faceci na imprezach integracyjnych to nawet pijanej kobiecie podczas okresu nie przepuszczą

Ja zaszłam dwa razy podczas okresu
Mężowi chciało się kalendarzyk małżeński testować.

Edit: po 5 latach chłop nie zmądrzał.

A tak swoją drogą to dlaczego wzbraniasz się tak przed tym rozwodem?
Przecież to tylko formalność. A relacje międzyludzkie są troszkę bardziej skomplikowane niż papierek.
Nikt nie zabrania Ci bycia z nią i kochania żony bez papierka.
Ja na Twoim miejscu złożyłbym pozew o rozwód z orzeczeniem jej winy. Taki proces trwa ok 1,5 roku co najmniej, w tym czasie wiele może się wydarzyć. Będzie to czas próby dla Was.
Żądanie rozwodu zawsze możesz do momentu ogłoszenia wyroku i zamknięcia przewodu sądowego zmienić np na separację lub w ogóle się z niego wycofać.
Ten papier stanowiłby dla Ciebie swego rodzaju zabezpieczenie. Może najwyższy czas pomyśleć o sobie?
W ogóle jakby od d...py strony zabrałeś się za to.
Sekwencja zdarzeń powinna być następująca:
Dowiadujesz się o zdradzie, odsuwasz się całkowicie od żony emocjonalnie, informując ją, że składasz pozew o rozwód, potrzebujesz czasu przemyśleń a ona w tym czasie niech martwi się jak posprzątać bałagan, którego narobiła.
Czas leci, Ty robisz swoje, zajmując się tylko sobą i dzieckiem a w międzyczasie sytuacja staje się co raz bardziej klarowna. Tobie ten czas wbrew pozorom jest bardziej potrzebny niż myślisz. Dziś Twoje słowo wybaczam nie ma żadnej wartości gdyż sam do końca nie wiesz z czym ten ciężki proces się wiąże. Uwierz mi.
Co dzień mierzysz się z demonami tego co Cię spotkało, nie śpisz, nie jesz, to wszystko wraca jak bumerang w najmniej spodziewanym momencie. Żona jak tylko spóźni się 5min już myślisz gdzie była, zaczynasz ją kontrolować ją tez ta podejrzliwość będzie irytować i w ten oto sposób sami siebie nawzajem niszczycie.
Dodaj do tego wszystkiego jeszcze dziecko ze zdrady i masz pełen obraz jak będzie wyglądać Twoje życie przez najbliższe lata. Tak lata! Pod warunkiem ciężkiej, rzetelnej pracy nad swoim ja i nad związkiem. Niestety, ale taka to perspektywa.
Miej również świadomość, że nigdy nie będzie już tak jak było. Co nie znaczy, że nie może być lepiej, ale do tego trzeba dużo dojrzałości i świadomości, szczerości, uczciwości, godzin rozmów. Znam takich co im się udało. Dziś to tzw. wyższy level relacji.

Nathan,
Jestem żoną, która zdradziła męża i której zdrada została wybaczona.
Twoje lekkie podejście do zdrady i szybkie danie szansy żonie po zdradzie wzbudza u mnie wątpliwości, czy jesteś szczery z nami.
Informacja o zdradzie jest dla mężczyzny ciosem, po którym długo dochodzą do siebie, znam kilka podobnych przypadków oprócz naszego.
Ciebie dopiero przy ciąży żony z kochankiem ruszyło.
Moim zdaniem Twój wątek jest fejkowy

Niekoniecznie. Tylko już pisałam wcześniej, że ciążę liczy się od daty ostatniej miesiączki. A więc to nie jest 8. tydzień, tylko raczej 10. Może nawet 11, nie wiem, jakie żona ma cykle... no chyba że faktycznie miała takie szczęście, że zaszła podczas okresu.

Co sprawia, że problem ewentualnej aborcji za chwilę właściwie sam się rozwiąże.

Przeczytałam cały wątek. Współczuję Ci ogromnie. Niemniej, coś musiało się dziać wcześniej w waszym związku, czegoś musiało Twojej kobiecie brakować, że zaczęła się zachowywać inaczej i zaimponowało jej życie tych "fajnych" koleżanek z pracy. To na pewno. Deycjzja jest ciężka, ale wychowywanie 8letbiego dziecka w małżeństwie, gdzie nie będzie dobrze (a na pewno z jej głowa nie będzie dobrze, jak usunie), też nie jest dobrym wyborem. Pozostaje chyba Ci się rozstać, po prostu. Jak Twoja córcia będzie widziała Was szczęśliwych, będzie wszystko dobrze. A Twojej żonie może się rozum totalnie poskładać po aborcji, to są hormony, wszystko... Swoją drogą, ja bicie tętna swojego malucha widziałam na usg w 6 tygodniu, zakochałam się. To co ma czuć ta kobieta? Nie przeskoczysz pewnych rzeczy, my też mamy instynkty, chociaż się nimi nie kierujemy, jak zwierzęta. Współczuję Ci ogromnie. I zalecam, rozstanie. To nie chodzi o Twoją dumę, ukaranie jej, a o Waszą córkę - jest już po małżeństwie, będzie tylko gorzej. Lepiej się rozstać i walcz o mała.:) Jeszcze jedno... Ja też nigdy nie chciałam dziecka, bo po co mi to i tak dalej. Teraz mam dwulatkę. Gdybym zaliczyła wpadkę przed tą zaplanowaną ciążą, usunelabym pewnie bez wahania. Ale wydaje mi się, że ciężej o wieeeeeeeleeee, jest pozbyć się dziecka, gdy już się w ciąży było. Współczuję Ci ogromnie, ale przepracuje psychologa z małą. Po prostu. Pozdrawiam. IE Serdecznie, trzymaj się chłopie!

Mylisz się. Ta rodzina już została rozbita. Tej rodziny przecież już nie ma. Myślisz, że dziecko z nieszczęśliwymi rodzicami będzie szczęśliwe?
Czasem rozstanie to po prostu najlepsze rozwiązanie.
dobrakobieta90 ma rację wybaczenie na miękko i szybko oznacza, że za jakiś czas żona straci do Ciebie szacunek. Nie wzbudzasz w niej emocji nawet w tak ekstremalnej sytuacji a kobieta potrzebuje emocji jak tlenu. Ponadto każda kobieta podświadomie szuka i poleci na samca alfa.
Godność i honor! Dlatego przemyśl rozwód.
To paradoksalnie może Wam tylko pomóc. Uwierz, bez wchodzenia w szczegółu znam to;)

Jestem mężczyzną, ale chcę stanąć w obronie kobiet. Jestem w ciąży, to jej prawo. to jej ciało, a ona może z tym zrobić, co chce. Ona nie próbuje dowodzić twoim członkiem. Lub weź to ze swoim dzieckiem lub idź.

Pewnie dlatego, że ślepo uwierzył w to, że to było raz po pijaku, że w ogóle wszystkiemu winne koleżanki i ten fagas bo ona tego na pewno nie nie chciała i szczerze żałuje.
Od razu wyklucza wszystkie inne scenariusze bo tylko w tym kształcie jest to dla niego do przyjęcia. Łącznie z tym, że jemu by się nie chciało jeździć tyle km za pukaniam...  dlatego fakt, że jest z innego miasta to niezbity dowód na to, że to był przypadek, jedyny raz.

I kiedy dokładnie była ta delegacja?

Nigdzie nie znalazłam precyzyjnej odpowiedzi na moje pytania, tylko warunki, które postawiłeś żonie a których sam nie jesteś pewien, co wynika z innych Twoich postów i poszukiwania odpowiedzi na forum zamiast w sobie.

To będzie najpewniej mój ostatni wpis w tym wątku, bo chcę tylko dodać, że uważam, że są pewne  bezpieczne granice kompromisów z samym sobą., które u Ciebie są niepewne i ruchome. Skoro Ty sam uważasz się za mało ważnego, że uważasz miłość do żony za ważniejszą niż miłość do siebie, to nie licz, że będziesz dla niej kimś ważnym i znaczącym, czyli kimś, z którego warunkami będzie się liczyć. Masz już na to dość przykładów.
Mogę zrozumieć Twoje próby uwierzenia w jej żal, ale coraz więcej informacji, które się tutaj pojawiają pokazują, że bardziej niż prawdziwy żal prawdopodobny jest jej lęk przed utratą bezpieczeństwa pod różnymi względami, więc uważaj, żebyś nie stał się miśkiem, któremu można napluć w twarz.

Santapietruszka - wiem mniej więcej, ale dokładnie co do dnia nie wyliczam.
Tym bardziej że po niej tego zupełnie nie widać - historie o zwijających się z bólu kobietach czy ich huśtawkach nastrojów są dla mnie abstrakcją.
Z tego co wiem to okres - w sensie krwawienia - trwa u niej trzy max cztery dni.
Co do brudnej pościeli - nie wiem jak było, ale niektórym fagasom to może nie przeszkadzać.
Przecież jak idą do łóżka z kobietą nawaloną jak stodoła to istnieje ryzyko że ta zwymiotuje.

Maku - nie znam danych fagasa,  a nawet gdybym znał to nie używam portali społecznościowych.

Mówiłam raczej z punktu widzenia kobiety. Że nowopoznanemu gościowi mało która pokazuje zakrwawione podpaski... ale, jak wspomniałam, nie znam Twojej żony, być może ona takich oporów nie ma.
A z drugiej strony - przecież tak naprawdę nie wiemy, czy miała wtedy okres, to jest akurat tylko Twoje podejrzenie. Równie dobrze mogła mieć dni płodne. Albo zajść w ciążę w innym terminie, niestety, taka prawda.

W każdym razie mnie się najmniej prawdodpodobna wydaje jednak wersja, że polazła do wyra z nieznanym praktycznie gościem podczas okresu i do tego jeszcze trafiła ciążę.

Ja funkcjonuję już od dłuższego czasu na innym forum o tej samej tematyce.
Pozwolę sobie na przytoczenie słów mojej koleżanki z tegoż forum. Bardzo mądry tekst wiele rozjaśniający.
Natan wczytaj się.
Jest powszechna społeczna nieświadomość co znaczy zdrada. Powszechne jest usprawiedliwienie tego bezkrwawego zabójstwa. Tak zabójstwa. Nie pomyliłam się, ani nie przesadziłam. To bezkrwawa zbrodnia na człowieku, którego się kochało, któremu się tą miłość i wierność przysięgało.

"Ja sama jeszcze rok temu, myślałam o tym beznamiętnie i bez zrozumienia. Dlatego mam świadomość, że to daleko wydawałoby się idące porównanie, nie jest przesadą. Dziś jestem żywym trupem. Nie wiedziałam, że w momencie, ba w sekundzie w którym dowiadujemy się o zdradzie, coś pali się bezpowrotnie w głowie, coś co stanowi własne "ja" . To trudno zrozumieć, ale jak znikło własne ja, czy właściwie się żyje? Tym jesteśmy przecież. Ciało żyje, intelekt co prawda okaleczony potwornie ale działa. Na zewnątrz nic nie widać oprócz dziwnie roztrzęsionego człowieka. Człowieka, który wie, że tam gdzie są jego uczucia nie ma nic i każda próba wejścia w ten obszar kończy się koszmarem przerażenia. Buduje się więc jakąś protezę siebie,ale nigdy to już nie jest to. Tego naprawić się nie da.

Zdrada jest więc skoczeniem w przepaść, czymś czego już nigdy nie da się naprawić. Może tylko wyglądać - no jakoś to się udało, przeszło, minęło, wybaczyło. To są obrazy stworzone na funkcjonowanie z innymi. Prawda jest inna i okrutna. Ale osób zdradzonych się nie słucha, a i oni sami zdają sobie sprawę z tego ogólnego niezrozumienia z zewnątrz, wszak kiedyś sami nie rozumieli, więc nie mówi, bo po co.

Zdrada zabija też w jakimś sensie zdradzającego, tylko to jest co, co będzie toczyć długo, powoli i coraz więcej, czego nie widać na początku, ani nawet można nie odczuwać dłuższy czas.

Zdrada zabija wiele osób w otoczeniu. Psychikę dzieci, a często wielu wydawałoby się nie związanych z parą osób. Ja ofiar zdrady, która mnie dotknęła naliczyłam 10. To osobiste WTC i nigdy nic nie będzie już tak samo.

Zdrada to zabójstwo w obszarze psychiki, które stanowi ludzkie ja, ale nie tylko. Zdrada powoduje, że nawet bardzo silne wewnętrznie osoby ocierają się o samobójstwo. Dotyczy to tak partnerów jak i dzieci i do niektórych niestety dochodzi. Zapytajcie któregokolwiek ze zdradzonych czy myślał o samobójstwie. Odpowie wam, że był bliski tego. I nieistotne było nawet co normalnie myślał na temat samobójstwa.

Dzieci mają podkopany sens swojego istnienia, wiarę w najbliższych, własne bezpieczeństwo. Zdradzając żonę, męża zdradza się własne dzieci, ale zdradzający w momencie w którym tkwi w amoku zdrady nie myśli o tym. Wszystko jest daleko, wszystko takie nic. Czym jest to nic okazuje się później. Niestety za późno. Wielu zdradzaczy kiedyś powie, chciałbym aby to się nigdy nie zdarzyło. Ale się zdarzyło i nie da się zmienić czasu.
Więc stawiam ten znak ostrzegawczy. Uwaga przepaść.

Zdrada to zabójstwo rozłożone na czas w sensie fizycznym. Zdrada partnera to infekowanie go wszelkiego rodzaju chorobami, jest ich setki. Niektóre w ogóle nie kojarzone z chorobami wenerycznymi. Narażanie partnera na choroby jest zabójstwem. Wiele z nich jest śmiertelnych, niektóre w latach i nie tak spektakularnie jak jak HIV czy kiła, ale np wirusowe zapalenie wątroby, które też przenosi się w ten sposób.

Zdrada to narażenie partnera na konsekwencje zdrowotne potężnego długotrwałego stresu, który nie zostaje bez znaczenia dla organizmu.
Zdradzeni nie jedzą miesiącami, bo nie są w stanie i nie z powodu widzi mi się. Wielomiesięczne niedożywienie swoje robi. Zdradzeni nie śpią, nie są w stanie usnąć, zdradzeni nie są w stanie podejmować długo normalnych funkcji społecznych, można by dodawać i dodawać co naprawdę się dzieje.

Ten świat jest światem nieznanym dla tych, których to nie dotknęło. Nawet nie za bardzo jest do pojęcia. I nikomu nie życzę aby miał okazję pojąć.

Nie mniej myślę, że należy się przeciwstawić tym społecznym przyzwoleniom, umniejszaniu tematu i robienie zabawy i sensacji z ludzkiego życia. Jest mnóstwo ciężko okaleczonych ludzi wokół, są już w jak jakichś zaświatach tego świata, który leci jak oszalały bąk ku kolejnym przepaściom bez powrotu.

Post z forum dla zdradzonych. Ktoś kto kocha nie pozwoliłby na takie cierpienie, a odszedłby od partnera, gdyby mu zależało na jego dobru, a nie zdradzał"

Spytaj żonę, sprawdź jej telefon może ma zdjęcia.
A jak nie ma to powiedz jej ze ma się dowiedzieć bo chcesz wiedzieć i niech kombinuje.

Hm..., chodzilo mi o sterowanie w ciut innym rozumieniu, tyle, że nie wiem czy prawidłowo Cię odczytuję. Mianowicie odniosłam wrażenie, że oboje podjęliscie decyzję, że chcecie posiadać jedno dziecko. Czy tak było ? I w jaki sposób tą decyzje podjęliście ?
Jesli Ona chciała się rozwijać to CHCIAŁA się rozwijać i to powinna robić - tego bym błędem nie nazwała. To, że w trakcie tego rozwoju sobie pozwoliła na przekraczanie granic jest błędem, ale równie dobrze mogła przekroczyć granice jak siedziala na ciepłej posadce. W jaki sposób do zdrady doszło - nie dziwię się, że piszą ludzie o wcześniejszym romansie - tak i mi się narzuciło ale tego NIE WIESZ, więc lepiej być ostrożnym w wyciąganiu wniosków.
No i to: że może chcieć urodzić i tego się boisz. No cóż, może chcieć, też mnie to zastanowiło.
Czy Ona kontaktuje sie z fagasem ?
Dlaczego matka Ją namówiła na urodzenie dziecka - znasz argument ?

I to jest ciekawe w tym wątku bo to też trochę dziwne, że Autor wie o kogo chodzi ale nie chce sprawdzić i z założenia przyjął, że skoro z innego miasta to na 100% był to pierwszy raz. Ot tak żona przyznała o kogo chodzi? Podała imię nazwisko? I niby on nie chce go jakkolwiek sprawdzić? Bo nie ma konta na portalach społecznościowych?
Szczerze? Albo autor d.pa nie facet albo wątek to fake.

To, że (teraz) chce tego dziecka, to jedno.. ale to nie jej wątek.. Tylko Autora.. i to on ma teraz podjąć decyzję..
Napisał na forum więc są różne opinie.. moja taka, jak i kilku osób innych...że żona dorabiała mu rogi wcześniej.. jak nie chce tego sprawdzać jego sprawa.. Niech się w tym kotli dla statusu quo.
I tak jak wcześniej było powiedziane na aborcję już teraz może być (zaraz) za późno.. Te tygodnie to tylko sama żona sobie policzyła..

Ale Autor chce żyć w przekonaniu że to raz po pijaku i się nie liczy.. ma do tego prawo
Edit: były tu wątki, że faceci wybaczyli zdradę itd dla dobra rodziny, może pojedyncze akurat mi przyszedł na myśl  Piotr74 (może cyferki pomyliłam ale jeśli sorry) tak czy siak.. tam nie było ciąży.. Ot żona odpłynęła w romans..wtedy na pewno łatwiej.
Wiem, że Autor postawił żonie warunki ale dla mnie to nie są dla niej warunki tylko dla niego. Ona albo zdecyduje się urodzić to dziecko albo nie.. ale już chyba zadecydowała. Więc albo odchodzi albo skoro jej zdradę tak szybko wybaczył to i to dziecko powinien zaakceptować.

Czy tylko jednorazowy skok w bok czy długotrwały romans śmiem twierdzić, że i to i to tak samo ryje beret.
Oczywiście z punktu widzenia chęci wybaczenia i ratowania relacji łatwiej jest poskładać to po jednorazowym incydencie.
Odpłynięcie emocjonalne i przerzucenie uczuć na kogoś innego jest największym zagrożeniem każdej relacji.
Ten zdradzony nigdy nie ma pewności w takiej sytuacji czy powrót jest faktycznie spowodowany prawdziwą skruchą, nawróceniem się albo dojściem do wniosku, że pomyliło się prawdziwe uczucie z jakąś fascynacją i zauroczeniem. Niestety częściej ten powrót okazuje się taktyką na życie,podyktowane jest wygodą, strachem przed konsekwencjami a tym samy zachowanie statusu quo. Nie ma to nic wspólnego z prawdziwą dojrzałą miłością i partnerstwem.

A cudzołóstwem się nie przejęła? Tak z ciekawości pytam, bo przestaje mi się kleić ta historia

Nathan, ale gdyby tak było, to tak jak ktoś pisał wcześniej, tego dziecka pozbyłaby się zanim zaczęłyby się większe rozważania. Już prędzej uwierzę, że to Ty sobie jaja robisz, niż w absolutnie niespotykany przypadek Twojej żony, gdzie wszystko wskazuje na X, ale okazuje się Y.

Jedyna sprawa, która wydaje mi się w miarę podobna to taka, gdzie para starała się o dziecko, ale nie wychodziło, bo coś ze strony faceta nie grało. I wtedy kobieta puściła się jednorazowo z odpowiednim samcem i okłamała męża, że to jego. Koleś do dzisiaj nie wie. Tylko ona to zrobiła, bo właśnie chciała dziecka. Kobiety są dla nas bezwzględne, nie próbuj nawet porównywać uczucia, którym ją darzysz do tego jakie ona ma do Ciebie, bo możesz się rozczarować. Jeżeli więc jakimś cudem było tak samo, to i tak nie masz po co tego ciągnąć.

Ale jednak potwierdza to, że żona chce urodzić to dziecko. Gdyby nie chciała, wolałaby matce nic nie mówić, żeby nie zostać również oskarżoną o hańbę rodziny. A tak to wyszła na skruszonego grzesznika i ma w matce wsparcie, bo sprawa jest znacznie większego kalibru

O ile historia w ogóle sklei się na nowo

Burzowy - mi też ostatnie zachowanie żony się nie klei.
Normalnie nie ta dziewczyna.
Żeby dla dobra matki poświęcać córkę i mnie?
Wszystko było nagrane, gotowa do wyjazdu, jedna rozmowa i trach?

Samtapietruszka - hipokryzja to integralna cześć religii - nie wiedziałaś?

O, to to. Trzeba jedynie przeczekać, aż na jedną z opcji przedstawionych przez Autora będzie za późno (stąd 8, a nie 10 tydzień ciąży, facet i tak pojęcia nie ma, a ona na pewno ma, przecież już w ciąży była i nie jest upośledzona umysłowo), a potem się go ugłaska, zanim się dziecko urodzi.
A że Autor za szybko zadziałał i załatwił zabieg, to trzeba było wezwać mamusię na pomoc

EDIT: Burzowy - ja Ciebie też :*

Przekopałeś i już? Skąd wiesz że nie kasowała, ja bym kasował. Rozpytałeś żonę i uwierzyłeś? Przecież musieli się wcześniej poznać, no musieli jeśli razem się bawili. Skoro wszyscy w robocie wiedza że żona się bzyknęła z facetem to niech ona ustali kim on jest, koleżanki wiedzą na bank, chociaż z jakiego oddziału. To że Ty nie jesteś na żadnym portalu nie oznacza że nie możesz się tam znaleźć!
Teraz właśnie teraz musisz sobie rozwiać wszelkie wątpliwości a nie za pół roku. Do ginekologa umówieni?

Zeby sie tylko nie okazalo jak u Barei “Ona biala, on bialy, a dziecko czarne. Murzyn jak z Kuriera wyciety”. Wtedy To juz w ogole by bylo wesolo.

Ginekolog powie który to tydzień więc jet Tobie potrzebny a nie tylko żonie.
Szukanie faceta jest Tobie potrzebne, mógł umieścić zdjęcia na fejsie, być może z terminów i miejscowości gdy była tam żona a wiec znali się wcześniej.
Wariograf nie jest w 100% pewny.
Nathan nie możesz wszystkiego zrzucać na żonę, wykaż trochę inicjatywy.

Miała sporo czasu na wykasowanie wszystkiego jak leci.
Chyba że sumienie ma czyste to nie musiała usuwać niczego.