Czy jest jeszcze szansa? - Netkobiety.pl

Są możliwe testy DNA z krwi, dostępne właśnie od 8 tygodnia ciąży. Trochę oczywiście drogie, ale ja jednak na miejscu Autora zastanowiłabym się nad taką opcją. Bo bardzo możliwe, że temat nabierze zupełnie innego sensu...

Ulle - do Twojej wiadomości : akurat wizerunek rodziny i to co ludzie pomyślą mam gdzieś.

Gdyby było inaczej - już bym siedział u prawnika i pisał pozew o rozwód, jako że wizerunek rogacza raczej nie jest powodem do dumy.

I nie zasłaniam się córką tylko staram się ją chronić.
Moim zdaniem lepiej by wychowywała się jako jedynaczka z dwojgiem rodziców niż z rodzeństwem i  nieodpowiedzialną matką.

Nie wiem czy ewentualna aborcja po niej spłynie czy nie - wiem to co mi powiedziała, czyli że nie chce rodzić,  już dawno mówiła że jedna ciąża jej w życiu wystarczy - tyle że tak było do wizyty jej matki.

Salomonka, serio nie chcę się kłócić, ale jest pewna różnica między wyrażaniem własnego stanu emocjonalnego (typu szok), a sugerowanie innym, żeby poszli gdzie indziej czy używanie różnododnych epitetów. Ja nie mogę się „odczepić” bo ja się nigdzie do Ciebie nie „przyczepiłam”. Myślę, że z innych moich postów można jasno wywnioskować, że nie jestem fanem męskich trolli, wręcz przeciwnie, ale nie mogę teź nie dodać paru groszy, kiedy widzę tak jawny przejaw dyskryminacji płciowej w drugą stronę. Wszelkie teksty „zachowaj się po męsku” są moim zdaniem przejawem dyskryminacji płciowej i postulowaniem niesprawiedliwości, podobnymi do tych typu „miejsce kobiety jest w kuchni”.
Nie wiem którą wypowiedzią zasłużyłam sobie na taki atak z Twojej strony, bo z początku nie odwolywałam się do Twoich wypowiedzi ani Twojej osoby, proponuje więc zakonczyć tą “reakcję” bo serio nie było z mojej strony “akcji” ;(

Co do aborcji mogę powiedzieć ze swojego doświadczenia, że jeżeli dziecko jest wychowane w normalnym podejściu do tego zjawiska (tzn zdaje sobie sprawę że taka zygota czy płód są O WIELE mniej rozwinięte poznawczo i emocjonalnie od krowy czy świni którą zjada), to nie ma najmniejszego problemu z dokonaniem takiego zabiegu w rodzinie.

Może i tak było do wizyty jej matki, a może wcześniej bała się zasygnalizować, że ma wątpliwości, bo czuła, że w nikim nie będzie miała wsparcia? Tymczasem jej matka dała jej wsparcie i żona od tej pory jasno ci mówi, że chce urodzić to dziecko, bo to jest JEJ dziecko?
A babcia? No cóż? Trudno się dziwić temu, że córka zechciała rozmawiać o swoich problemach ze swoją mamą. To raczej normalne. Twoje zdanie ona znała i nie miała złudzeń, więc chciała poradzić się matki. A matka jak to matka raczej normalna sprawa jest, że wstawiła się za córką, bo wiedziała, jak córka przeżyje taka tragedie i za nienarodzonym jeszcze wnukiem, jej potomkiem.
Tak jest, jakbyś na to nie patrzył.

Myślę, że twoja żona jest teraz ciężko przerażona i jest w niezwykle trudnej sytuacji. Należy jej pomóc biorąc pod uwagę jej stan. Nosi dziecko. Fakt, nie twoje, ale jakie to ma znaczenie?
Do tamtego faceta ona nie pójdzie, bo jak ja zrozumiałam puściła się z jakimś przygodnym, bo była pod wpływem durnych roszczeniowych i wielce wyzwolonych pustych bab. Chciała im dorównać, to dorównała. Tamte puszczają się pewnie na każdym wyjeździe i żadna z nich nie zaciąży, bo to stare latawice i kute na cztery nogi, takie nie zaciązaja.
Twoja żona wypuszczona w świat niczym zielona głupia gęś dała omotać się jakimś babom i jakiemuś lowelasowi, który moczy, gdy ma okazję i co się stało? Pierwszy i ostatni raz i proszę bardzo, jest ciąża.
Twoja żona nie jest chyba typem rasowej latawicy, czy jest?
Ty ja znasz.
Jeśli jest rasowa latawica, to spuść ja z wodą w klozecie i ciesz się, że się jej pozbyłes.
Jeśli jednak nie jest to ten typ kobiety, tylko głupiej gidii, której się przydarzyło, to wybacz jej o odczep się od jej dziecka.

No właśnie, nie przedmiot. A może ma lepszy kontakt z ojcem? Nie my jesteśmy od oceniania tego ani od decydowania o tym, bo "córka potrzebuje matki".

Może to jest temat na bardziej abstrakcyjną rozmowę, bo oczywiście nie wiem jak to jest w tym konkretnym przypadku, ale stwierdzenie z góry, ze dzieeczynka „bardziej potrzebuje matki” jest dyskryminacją płciową. Mnie by szlag trafił, gdyby nie pozwolono mi w dziecinstwie zostać z ojcem, ale oczywiscie znam tez przypadki w drugą stronę - własnie dlatego dziwi mnie to stereotypowe wyrokowanie - bywa różnie. Własni dlatego, że to nie przedmiot:)

Nathan, nikt z nas Twojego życia nie przeżyje za Ciebie, nie będzie ponosił odpowiedzialności za to, co zrobisz i nie przeżywa Twoich uczuć.
Jest to ciężki temat. Radzisz sobie z nim całkiem dobrze, jak na razie.

Na Twoim miejscu wymiksowała bym się z tego Forum, bo już zostałeś zlinczowany za to, że Twoja żona Cię zdradziła i zaszło się jej. Ewentualnie śledziła bym rozwój tematu, ale nie musisz bronić się tutaj przed stadem obcych bab, które włącznie ze mną, mają odmienne zdania.

Idź, napij się z kumplami, pooglądaj jakiś głupi serial i zastanów się, czego Ty chcesz. Potem pogadaj o tym z żoną, czego ona chce i jak to widzicie oboje. Zastanówcie się, jak osiągnąć ewentualny kompromis. Zapewnij Wam neutralną atmosferę, nie daj sie nabrać na płacze, łzy. Wyjaśnij jej spokojnie swój punkt widzenia i oceń jej szczerość w podejściu do tego tematu.

To jest WASZE małżeństwo i chcesz je kontynuować. Więc ustalcie wspólnie zasady, na jakich miało by ono funkcjonować.

Żadna z nas, z tego forum, nie poniesie konsekwencji Twojego postępowania, ani postępowania Twojej żony. Ty wiesz najlepiej, czego chcesz w życiu dla siebie, córki i Twojej rodziny.

Ja tam się rozwiodłem i to mogę Ci polecić. Raz dała da i drugi. Nawet o tym wiedzieć nie będziesz Twoje życie Twoja sprawa ale słowo "miłość" i że ją "kochasz" to sobie oszczędź. Ona Ciebie tak kochała, że dała zadka komu innemu
Wybacz stary ale ja zdrad nie wybaczam. Idę dalej aż się kurzy

Ps. Moja sąsiadka ma 2jkę dzieci 4 i 7 lat i też jest w trakcie rozwodu. Tam zdrady nie było tylko słaby mąż Ja się rozwiodłem bo mnie zdradziła na takim właśnie wyjeździe integracyjnym. Teraz została sama w ciąży a ja się śmieję od ucha do ucha, że się wymiksowałem z tego związku.

Salomonka - no tyle jadu że aż posty mylisz...
I kto tu jest trollem?

cyt'

"Jesteśmy małżeństwem od 12 lat, mamy córkę. Do tej pory układało nam się świetnie, tworzyliśmy zgodny, szczęśliwy związek ( i nie jest to tylko moja opinia ).
Niestety, dwa lata temu żona postanowiła zmienić pracę na bardziej ambitną, no i się zaczęło..".

Co jest jadem? To, ze odkrywam powoli niescisłosci w twoich postach? Może nie napisałeś tego we wstępie?

więc jakim wspaniałym małzenstwem byliscie? Nie bronię zony, tylko próbuję zerwć ci łuski z oczu. Nie byliście dobrym małżeństwem, nie kochaliscie sie dostatecznie mocno, by nie doszło do zdrady, nie kochacie się dalej wystyarczająco by ten kryzys zażegnać, co własciwie was łączy??!!

Przyzwyczajenie? Twoje poczucie własności? Co?!!

Życie nigdy nikomu nie daje po łbie bez powodu. Czasem lepiej wiedzieć, skąd ci spadają na łeb gromy i taki audyt lepiej ci posłuży niż  głaskanie po sponiewieranym łbie. Wyświtli ci ścieżkę:)

Salomonko, proszę o zaprzestanie nieregulaminowego off topu

oto ostatni dzisiaj edit nieregulaminowych, osobistych wycieczek.
Następny poskutkuje ostrzeżeniem, i tymczasowym banem, na wyciszenie trudnych emocji, dla wszystkich uczestniczek off topu i wzajemnego wyzłośliwiania się

Kolego, mój znajomy poszedł na terapię małżeńską to przez chwilę coś tam dała ale nie na długo. Też się będzie rozwodził. Mają razem córkę.

Miej jaja i zostaw ją w pisdu. Myśl o sobie a nie o niej, córka to zrozumie. A teraz zaczynam mieć coraz więcej znajomych rozwodników niż mężatych.

Poznałem ostatnio kolesia co jego małżeństwo trwało 4 miechy bo puściła się z innym.

Nie te czasy by cokolwiek ratować Maszeruj do przodu z podniesionym czołem. Ja teraz tylko czekam września. Wtedy minie równy rok i odwalę taką szopkę, której jeszcze to miasto nie widziało

Cierpliwość to cnota

Nie chcę offtopować, ale... Z tego co kojarzę to przed Twoją dzisiejszą reakcją na moje wypowiedzi nie miałyśmy okazji do interakcji, nie rozumiem więc za bardzo skąd tak silne stwierdzenie, że mnie „nie trawisz” i nie wiem, czym jest uzasadniona Twoja „alergia”. Staram się róznoważyć osądy i nie wyrokować pochopnie. Przykro mi, że miałaś w życiu złe doświadczenia - też miałam, jak każdy - ale nasze prywatne doswiadczenia mogą być zupełnie rozbierzne z tym, czego doświadcza autor, dlatego może warto wsłuchać się w to co pisze zanim zaczniemy go odsądzać od najgorszych (zwłaszcza, że pisze kulturalnie i wydaje mi się, że daleko mu do trolla...)

Autorze, od siebie mogę dodać, że warto żebys się zastanowił czego Ty potrzebujesz w calej tej sytuacji? Czy chciałbys w ogóle być jeszcze z żoną po tym jak Cię zdradziła? Czy będziesz w stanie jej przebaczyć? Co TOBIE dawał i daje ten związek? Czy przy ewentualnym rozstaniu walczyłbys o córkę? Pamiętaj ze czesto kobietom przypadają dzieci, bo mężczyźni wcale się o opiekę nie starają (co też jest smutne), ale nie jest powiedziane, że sprawa jest przegrana, gdybyś wykazał sie wolą.
A może warto pomyśleć o terapii, żeby sobie pewne rzeczy poukładać...
Powodzenia:)

Harvey - Tylko jedna z kilku cnót

Gdyby córka była starsza, być może byłoby mi łatwiej.
Ale obawiam się że w razie rozwodu sąd przyzna ją matce - wtedy jej młode życie może się zawalić.
Zmiana szkoły, towarzystwa, warunków mieszkaniowych i finansowych - nie każde dziecko sobie z tym poradzi.
Do tego mieszkanie u  babci dla której wszystko co niezgodne z jedyną słuszną wiarą jest zakazane - masakra.

Ulle - ona w niczym nam  nie pomagała.
Ani trochę.
Nawet zostać z wnuczka dłużej niż kilka godzin w niedzielę miała problem.
To raczej moja żona pomagała jej - finansowo, i nie były to drobne kwoty.
Do tego zawożenie do sanatorium na drugi koniec kraju, załatwianie prywatnych wizyt u specjalistów - nigdy nie powiedziałem na to złego słowa ani nie próbowałem w tym przeszkadzać.

To że jej nie lubię - jeśli  nazwać tak unikanie jej by uniknąć konfliktów - niech Ci będzie.

I tak dla pocieszenia.Mój kuzyn był w podobnej sytuacji.Wygrał w sądzie walkę o dziecko.Mały mieszka z nim.A jego była już ma dwójkę z innymi gośćmi.A też niby nie chciała.Także wszystko jest przed Tobą.

Pozdrawiam

Moja siostra cioteczna też się będzie rozwodzić niedługo. Ma 2jkę. 2 latka i 5 latkę. Mówi dokładnie to samo co Ty. Czeka aż dzieci będą dorosłe i przegra życie. Powoli chyba zaczyna rozumieć, że bez sensu być z kimś tylko dla dzieci

Mam nadzieję, że zrozumiesz to szybciej i jakoś to poukładasz.

Powiem Ci więcej - Wujek mojej byłej ma już 21 latkę, ona mu sama teraz mówi, że powinien był się rozwieść 11 lat temu bo sama widzi jak to jest. A ja wiem jak jest bo z nim interesy chciałem robić Nie znałem go od tej strony ale po 2 spotkaniach wiem już na tyle dużo by powiedzieć, że to cfaniak. Ino ja jestem większy cwaniak

Autorze, załóżmy że twoja żona usunie dziecko, to jakie ty widzisz wymierne korzyści dla siebie, dla żony i waszej córki?

Napisz za co ten dzieciak ma umrzec. Bo nie chciałbyś żeby to była śmierć bezsensowna. To za co to małe ma zginąć.

Żebyś ty mógł ....napisz.

Toż to tylko zarodek... litości obrońcy "życia".

sorry... Ale my nie o tym?

I jak znowu ci napisze ze masz sie ode mnie odczepic, to dostanę upomnienie a ty nie?

więc mimo wszystko postuluję; odczep się ode mnie.

No, z takim zawodnikiem, ktory po polsku nie rozumie, to nie miałam do czynienia:)  Ale jestem otwarta na nowe doświadczenia

zdaje sie, ze twoj temat  to nie byl ABORCJA tylko ZDRADA... Jesteś trollem na 200%

[treść naruszająca zasady forum - usunięte przez moderację]
Podsumowując wpisy niektórych feministek:
Żona się puściła więc powinien się spakować, szukać nowego lokum i wyprowadzić, bo przecież kobieta w ciąży bardziej potrzebuje domu. Córkę powinien zostawić niewiernej, bo przecież wiadomo, że kobieta jest bardziej dziecku potrzebna. Na koniec powinien żonę przeprosić, bo przecież gdyby nie był wrednym samcem to by go nie zdradziła.

Biedna kobieta. Wszystko przez wredne koleżanki, które ją upiły i przez jurnego gnoja,  który ją wykorzystał i zapłodnił. (niezapominamy o mężu, który był tak beznadziejny, że żona musiała szukać pocieszenia gdzie indziej)

Teraz trochę z sensem.
Musisz autorze zastanowić się czy jesteś w stanie dalej być z żoną gdy usunie ciążę.
Swoje zdanie przedstawiłeš, teraz powinieneś pozwolić podjąć decyzję żonie, bez naciskania jej.

W zaistniałej sytuacji nic jej nie powinien zostawiać tylko kopnąć w zad.

Ale to ja. Pan Zielonka Co autor zrobi to jego

Odsuń się- to nie znaczy że masz zostawić dom i córkę żonie. Jak masz siłę mieszkać przy niej i odsunąć się psychicznie- by podjęła decyzję na własny rachunek- to proszę bardzo..
Wyrywanie teraz córki od matki jako zadośćuczynienie - głupota.
Domu i córki nikt Ci nie zabierze. Teraz to potrzebujesz ochłonąć, Twoja decyzja też musi być chłodna.
I niektórzy tu też, bo czytanie pod wpływem emocji niektórym wpływa na rozumienie tekstu.

Ela - ja decyzję już podjąłem, problem w tym że żona nie potrafi podjąć swojej.
A najgorszą decyzją jest brak decyzji.
Czas ucieka...
Ulle - być może ratuję trupa, a być może to tylko śmierć kliniczna...
Wybaczyłem zdradę - ale nie zgodziłem się na wychowywanie cudzego dzieciaka.
I nie chodzi o to czy polubię czy nie, ale o czysty pragmatyzm.
Co na przykład będzie gdy fagasowi włączy się tatusiowanie?
Na razie wie tylko że ją przeleciał i dlatego odeszła z pracy, ale gdy się dowie więcej?
Co jeśli coś mi się stanie - dziecko fagasa ma po mnie dziedziczyć kosztem mojej córki?
Co jeśli coś stanie się żonie - zostanę z pieluchami na karku?
Mało tego - niby kto ma ponosić koszty przygotowania pokoju i wyposażenia dla niemowlaka?
Kto ma zapłacić za kupno i utrzymanie trzeciego samochodu - bo w żadnym z obecnych nie ma opcji wożenia niemowlaka?
Ja?
Żona dopiero szuka nowej pracy, a z brzuchem może być ciężko.
Do tego samo wybaczenie nie wystarczy, zdradę powinno się przepracować - a w tym brzuch skutecznie przeszkodzi.
Husky - próbuję...

W tym wypadku to nie decyzja - bo ja nie wiem co robić, załatwiać ponownie zabieg czy też załatwiać prawnika od rozwodów.
Brzuch będzie rósł, wydatki również - chcę wiedzieć na czym stoję.

Jak już pisałem - pewność mam.
Dowody na jej winę - brzuch jest raczej dowodem nie do przebicia.
Pomijając fakt że cała jej była firma wie z kim spała podczas tamtego wyjazdu.
Na razie szukam sposobu jak zrozumieć czego tak naprawdę chce żona - czy faktycznie to tylko strach przed reakcją matki czy też pranie mózgu było tak skuteczne że naprawdę chce rodzić.
Bo że chce zostać ze mną - wiem.
I gdyby nie brzuch - być może by się nam udało...

obstawiam podobnie.
I tak w ogóle to tamten powinien się dowiedzieć..dla całkowitego wyklarowania sytuacji.