Czy jest jeszcze szansa? - Netkobiety.pl

Wolałbym żeby urodziła bo to znacznie ułatwi rozwód z jej winy.
Bez brzucha czy obcego dzieciaka trudniej mi będzie jej winę udowodnić, a jak już pisałem nagrań nie chcę upubliczniać.
Z drugiej strony poród  oznacza problem z pozbyciem się jej z domu.

To wszystko nie jest takie proste jak by się wydawało.

To wszystko jest bardzo proste. Proste jak sikanie. Twojej żony już dawno nie powinno tam być,
a jej dylematy urodzić nieślubne dziecko czy nie urodzić, powinny ciebie akurat najmniej obchodzić.
Problem polega jednak na tym, że ty sam się miotasz i do końca nie wiesz czego tak właściwie chcesz.
Moim zdaniem chcesz wymazać z pamięci ostatnie dwa miesiące waszego życia i żeby wszystko było jak kiedyś,
ale jednocześnie jako rozgarnięty facet zdajesz sobie sprawę z tego, że tak się nie stanie, bo jest to niemożliwe,
przynajmniej dopóki ludzkość nie rozwiąże paru technicznych detali i nie zbuduje urządzenia umożliwiającego podróże w czasie.
Oczywiście sytuacja idealna, to ta, kiedy nie ma ciąży, nie ma zdrady, nie ma rozwodu, nie ma tego całego towarzyszącego gnoju,
ale sytuacje idealne w przyrodzie nie występują i musimy chodzić na kompromisy, akceptując pewne życiowe niedogodności
i ty takiego kompromisu cały czas szukasz, kombinując jak koń pod górę (usunąć, nie usunąć, wygonić, nie wygonić, rozwód, nie rozwód...)
już łeb ci pewnie spuchł od tego główkowania, a rozwiązanie nadal nie przychodzi. I nie przyjdzie. Oboje tylko gracie na czas
odwlekając to co nieuniknione i pozorując jakieś tam działania, podczas gdy jedyna sensowna rzecz jaka może się wydarzyć,
to usunięcie ciąży (jej dobra wola) i podjęcie próby reanimowania małżeństwa (twoja dobra wola) i to jest wasz kompromis,
a cała reszta to jest przeciąganie liny do czasu, kiedy będzie już za późno na jakiekolwiek ruchy i sprawa sama się rozwiąże.
Ona urodzi i odejdzie, a ty będziesz siedział ze spuszczonym łbem i się zastanawiał czy można było to rozegrać inaczej...

Witam wszystkich.
Trafiłam na ten wątek przez przypadek i nie dawał mi spokoju. Skoro mogę, to skomentuję:
1. Można być pijanym tak, że się nie kontaktuje. Taką osobę łatwo wykorzystać i to nie musi być dobrowolna zdrada. Jeśli ktoś jest wychowany w przeświadczeniu, że krótka spódniczka uprawnia gwałt, to taka osoba nawet nie będzie dochodziła swoich praw.
2. Gdyby to mój mąż zdradził będąc tak pijanym, że nie był w stanie dojść do pokoju, przyznał się do wszystkiego, zerwał natychmiast kontakt z przygodną kochanką, zwolnił się z pracy a kiedy wypłynęłaby informacja o dziecku powiedział mi natychmiast, byłaby to duża okoliczność łagodząca. Wściekła byłabym za pijaństwo i głupotę, ale bardziej na współpracownicę, która wykorzystałaby sytuację. Doceniłabym tez, że stara się przede wszystkim żeby ratować związek, nie  patrząc na własny interes (utrata pracy). Tak się zastanawiam- co to za facet, który nie rozmówił się z tym cwaniakiem z pracy i nie zgłosił nic na prokuraturze, za to wypiął się na żonę. Jakby Ci partnerka zachorowała przewlekle, tez byś pewnie się rozstał, bo to problem, prawda?
3. Żona autora jest niesamowicie naiwna i za ufna wobec osób, które ma za bliskie. Ufa matce, a ta namawia ją do oszustwa i grozi zerwaniem kontaktów. Ufa koleżankom, te ją pchają do łóżka kolegi (bo po co ma się wyróżniać, jak się puszczają, to niech wszyscy). Ufa mężowi, a ten ma ją w d. Po 12 latach małżeństwa z nim nie ma kompletnie nic, a kiedy tylko dostaje szansę na jakąkolwiek ambitniejszą pracę, dosłownie głupieje i woda sodowa uderza jej do głowy. Jak niedowartościowana musiała czuć się ta kobieta we własnym domu???
4. Autorze:
- rozwiedź się z zoną, przynajmniej nie skończy z niczym jako ponad 40-latka (pewnie po latach i tak byś ja wymienił na nowy model z Twoim podejściem, im wczesnej Wam się sypło, tym dla niej lepiej). Teraz, gdy jest jeszcze młoda, znajdzie kogoś normalnego i stworzy zdrowy, nie toksyczny związek. Ma też szansę wyciągnąć wnioski i nie być tak ufną wobec bliskich, dbać bardziej o siebie.
- w aborcję wg mnie nie powinieneś się mieszać. Teściowa może Cię pociągnąć do prokuratury, a nawet jeśli nie, to Cię żona teraz, a córka kiedyś znienawidzi. Czym innym jest aborcja świadoma i przemyślana, czym innym wymuszenie jej wtedy, gdy ktoś ma nóż na gardle i nie może się bronić.
-jeśli córka zostanie z Tobą, to dla żony lepiej, żona ma większe szanse ułożyć sobie życie z kimś normalnym.
- współczuje przyszłym partnerom córki – przy takim tacie będzie pewnie równie bezkompromisowa i patrzącą tylko na siebie. Autorowi tak czy tak się to zemści- bo albo bezkompromisowa córka kopnie go w d gdy przestani być użyteczny, albo niebezkompromisowa znienawidzi jak prawda wyjdzie na jaw (a takie rzeczy zawsze wychodzą, prędzej czy później).

A ja jednak wczytałbym się na Twoim miejscu w ten tekst.
Można tam wyciągnąć kilka konstruktywnych rzeczy.

Wyjść na idiotę a nim być to zdecydowana różnica.
Czasem warto wyjść trochę szerzej poza swoje poglądy i stereotypowe myślenie.

Roxann, jaki gwałt?
Żona przyznała się że zdradziła, ale nic nie mówiła żeby było to wbrew jej woli.
Twierdzi że się nie broniła - i nie wie dlaczego.
Gdyby to był gwałt czy wykorzystanie - sprawa trafiłaby na policję.
Poza tym trudno mi uwierzyć  żeby jakiś fagas ryzykował gwałt wiedząc ilu świadków będzie w razie czego.

Czekam, aż zwolennicy „niekonwencjonalnego myślenia” stwierdzą, że w sumie może to autor zgwałcił żonę, ale ona to wyparła i na skutek tego wyparcia doznała takiej przygody jak teraz- wspomnienia żądały manifestacji, żeby wyjść z warstwy podświadomości, przecież to oczywiste.
Serio, nic mnie już w tym wątku nie zdziwi:D

Próbuję się wczytać i nie kumam - gdzie jest napisane, że została zgwałcona?
Czy jeśli babka wypije kieliszek, dwa alkoholu i pójdzie się bzykać to jest już gwałt?

Chciała, to poszła. Gdyby nie chciała, to na tej imprezie by jej nie było.

Nie mieszała bym się w aborcję w tym wypadku. Trzeba oddzielić wyraźnie swoje sprawy, od spraw kobiety, z którą się rozwodzi. Chyba, że chce się kontynuować związek. To jest taka metoda kroczków - tu aborcja, potem mieszkanie (wspólne wybieranie najlepszego), potem trzeba umeblować mieszkanie (ktoś by się przydał do wniesienia mebli). No, ale ta decyzja należy do autora.

Dla mnie to było jasne od samego początku. W poście wyżej odniosłam się tylko do opinii innej osoby, która sugerowała, że żona będąc pod wpływem upojenia alkoholowego mogła nie wiedzieć co się z nią dzieje, a facet tylko "skorzystał" z okazji. A to już podchodziłoby pod gwałt.
Owszem mogła nie pić, ale facet nie miał prawa tego faktu wykorzystywać.
Skoro jednak sama stwierdziła, że mimo tego, że była pijana, pamięta zajście i nie było ono wbrew jej woli to nie ma tematu.

Kwestia aborcji... według mnie traktowanie pomocy przy zabiegu jako karty przetargowej by coś ugrać jest niemoralne. Nawet jeśli jest zgodne z prawem. Bo rozumiem, że chcesz ugrać 3 rzeczy: wyprowadzkę żony, rozwód z orzeczeniem i opiekę nad córką. Jednak to chyba nie jest dobry pomysł. Tzn cele tak, ale nie środek. Tym bardziej, że jeżeli 2 pierwsze warunki zostałyby spełnione, to co Ci do tej ciąży? Niech żona rodzi i wychowuje to dziecko z dala od Ciebie. Myślałam, że mówiąc, że chcesz coś ugrać, miałeś na myśli ratowanie małżeństwa, ale to i tak byłoby obarczone dużym ryzykiem i odpowiedzialnością, bo wcale nie jest takie pewne, że gdyby "problem ciąży" zniknął, to by się Wam udało. Rozwód z orzeczeniem i tak raczej dostaniesz. A córka nawet jak teraz zostanie z Tobą, bardzo możliwe za za jakiś czas i tak "wróci" do matki. Bo nie sądzę, by jż od razu chciała ją zabrać ze sobą. Ale kiedy już stanie na nogi... pewnie sama córka będzie chciała do niej przeprowadzić a wtedy będziesz prawdopodobnie wrogiem nr 1. Bo teraz Twój plan sprowadza się tak naprawdę do tego, że ta pomoc ma być dla Ciebie gwarancją tylko i wyłącznie tego, że jż się wyprowadzi. Nie uważasz, że to zbyt wysoka cena? Na pewno nie ma innego sposobu by ją do tego nakłonić?

Edit: Spójrz na to z innej strony... Waszego małżeństwa już nie ma... ono rozpadało się już od co najmniej 2 lat na co jż świadomie "pracowała" a ciąża jest tylko tego efektem. Owszem, masz prawo a nawet obowiązek zadbać o własne interesy i dobro córki, ale ciąża jż to już nie Twoja sprawa, tylko jej i tego faceta. To nie jest choroba, że masz jej pomagać z tego wyjść (chocby z uwagi na to, że zawsze będzie matką dla Waszego dziecka) i załatwiać najlepszą opiekę medyczną za granicą. Ona może tego dziecka chcieć tylko działa pod presją. Nie bierz tej odpowiedzialności na siebie. O ile w przypadku choroby rzeczywiście działałbyś dla jej dobra, tak w tym przypadku to nie jest oczywiste.
Ta Twoja pomoc miała jeszcze jakiś sens na samym początku, kiedy tylko się o niej dowiedzieliście i gdyby rzeczywiście powstała z gwałtu czy też nieświadomości jż i nie braliście w ogóle pod uwagę rozstania. Teraz to bez sensu.
Poza tym kobieta nawet po alkoholu ma jakieś samozachowawcze odruchy, więc w to, że to był przypadkowy facet, albo taki pierwszy wybryk żony, kiedy sama mówi, że wszystko pamięta... raczej bym nie wierzyła.

Twoje życie, Twoja decyzja.
Co do żądań ok, ale moim zdaniem nie powinieneś mieszać w aborcję.
Myślę, że znaleźlibyście inny sposób by sama wyprowadziła, przecież już jej pomagasz finansowo itd. Naprawdę chcesz mieć to na sumieniu?
I tak jak wyżej pisałam, gdyby jż wyprowadziła na innych warunkach to co Ci do ciąży? Niech ma to dziecko. I tu nie pisze z przekąsem, ale to mimo wszystko jest jej dziecko, które na pewno by kochała... a nie jest kobietą patologiczną, miała dobrą prace to i inna też dobrą by znalazła. 
A córka i tak podejrzewam, że za jakiś czas będzie z matką z własnej woli.

Edit: ja wiem, że dla Ciebie to obojętne, że piszesz to na zasadzie "jest brzuch", "to jej brzuch", "w piątek brzucha nie będzie", ale dla niej to dziecko, które nosi w sobie. I tak się z nią rozstajesz... po co w to mieszasz? Po co on jest kartą przetargową?
Nawet nie wiesz jak kobiety przeżywają to potem... I tak nie Twoje.. więc jak chce pomocy to niech się zwróci do "ojca". Dlaczego Ty masz decydować czy się urodzi, czy nie? Szczególnie, że i tak z nią rozstajesz? Nie rozumiem.
Wiem, że żona zrobiła Ci świństwo, ale to dziecko w niczym nie zawiniło.

Tak może mówiła kilka lat temu.. zresztą planowanie nijak ma się kiedy dziecko w brzuszku...
To że nie chce mieć dzieci więcej to była jej decyzja... Po latach widać zachciała... No jednak kochała się bez zabezpieczenia...
Jeszcze raz mówię.. to nie Twoja decyzja...po co?

Bo facet jesteś?

Ja nie uważam zeklepie może Ty...
I znam uczucie straconego dziecka. ..nie se chcialam usunąć ...straciłam boli jak diabli.
I jak czytam ze kobieta sama z siebie decyduje by usunąć ...brak mi słów

Ale to tak czy siak nie jest Wasza sprawa. Zwłaszcza Twoja, ulle, w innym wątku dałaś wyraźnie popis, jak "kochasz" dzieci już narodzone.

Roxann, współczuję, ale nie masz wpływu na decyzje innej kobiety.

Ja nie nienawidzę nienarodzonych dzieci, ja się tylko nie wtryniam w decyzje ich rodziców. Za to Ty potrafisz wyzwać takie już narodzone od upośledzonego umysłowo bachora, nawet nie widząc dziecka na własne oczy. Dzieci w domach dziecka to dla Ciebie jacyś podludzie (a co by było, jakby żona Autora urodziła dziecko i tam by wylądowało? Nagle by Ci się odwidziało?). I popierasz przemoc fizyczną. Hipokryzja pełną gębą, ale w sumie mnie to nie dziwi.

Koniec off topu z mojej strony.

stek bzdur. ona się nie zabezpieczała, bo "zabezpieczony" na stale jest Nathan.
jedynym doraźnym w miarę sensownym zabezpieczeniem jest prezerwatywa, o której mało kto pamięta w amoku albo liczy się z ryzykiem. nie wmówisz mi, że ta kobieta poszła z obcym facetem na żywo, bo "po latach widać zachciała". a zresztą... rozkminiasz rzeczy, które nie Tobie są do rozkminiania. jak większość w tym wątku, zamiast radzić, oceniacie, wypchani własnymi traumami, uprzedzeniami i przesądami.

do przodu Nathan. trzymam za kciuki za Ciebie i córkę

Skrajną nieodpowiedzialnością dodatkowo bardzo niebezpieczną jest jawne namawianie do doradzania nie znając pełnego obrazu sytuacji.
Czym innym jest naprowadzanie kogoś, sugerowanie pewnych kroków, rozwiązań na podstawie własnych doświadczeń i wiedzy a czym innym narzucanie rozwiązań pod przykrywką dawania dobrych rad. Takich "dobrych doradców" można znaleźć na każdym rogu.
Czy doradzając zostawiamy pole dla tego któremu doradzamy do własnych wniosków i przemyśleń? Czy próbujemy mu narzucić swój i tylko swój punkt widzenia, wmawiamy rozwiązania zamiast zmusić do myślenia? Gdzie w tym doradzaniu zatem jest dobro osoby, której takiej rady chcemy udzielić? Czy  świadome wpychanie go w jedyną słuszną wg doradzającego drogę nie jest przenoszeniem własnych lęków, w których tkwimy na innych? Doradzaniem można narobić więcej szkody aniżeli pożytku.
Narobić burdelu w życiu osoby, która kierowana silnymi emocjami a tym samym podatną na każdą sugestię jest strasznie łatwo. Pytanie tylko komu przyjdzie ten burdel posprzątać.

Wszystko wyżej zostało napisane. Jeśli w dalszym ciągu nie potrafisz rozróżnić dwóch kwestii to cokolwiek nie napiszę i tak nie zrozumiesz.

Crissrs - relacje mamy względnie normalne - choć zależy co dla kogoś oznacza normalność.
Rozmawiamy tyle na ile musimy,  staramy się przygotować córkę na wyprowadzkę mamy...
O ile da się dziecko na coś takiego przygotować.

Burzowy - to że usunie już jest postanowione, sama o tym zdecydowała a ja nie muszę się odcinać bo to nie mój brzuch i nie mój problem.
Nic mi do tego i niczego to nie zmieni.
Jeśli będzie z tego powodu kogoś zadręczać (w co bardzo wątpię) to tylko samą siebie.

Dzięki.
Na dniach żona zacznie się pakować, mieszkanie załatwione, za niecały tydzień się wyprowadza.
Nie ukrywam że pomogłem jej z tym mieszkaniem - bo mi zależy by wyprowadziła się jak najszybciej.
Odkąd przestała gadać z matką zaczęła myśleć racjonalnie o swojej przyszłości.
Wie że cała wina za rozwód spadnie na nią i stara się jak może by córka najmniej ucierpiała.
Ze mną też rozmawia zupełnie inaczej - widać bardzo wyraźnie że zżera ją poczucie winy.

Ja na razie nie szukam żadnej kobiety ani - tym bardziej - nie planuję żadnego związku.
Skupię się na córce - ona jest dla mnie najważniejsza.

Myślę, że to nie nasza sprawa.

Odpowiadam osobom, które odniosły się w jakiś sposób do mojego postu:

„To, że ktoś jest naiwny i czuje się niedowartościowany nie usprawiedliwia lekkomyślnych zachowań. To jest kobieta dorosła, wykształcona i powinna być bardziej odpowiedzialna. Poza tym przez te ostatnie 2 lata raczej nie wyglądało, że była do czegoś przymuszana, raczej podobało jej się to nowe towarzystwo” - Roxann, dorosła, wykształcona kobieta, która po 12 latach małżeństwa całego majątku ubrania w szafie i jeździ autem kupionym przez męża? Jak kiepską miała do tej pory pracę, jeśli NIC kompletnie się nie dorobiła? Żadnych oszczędności na koncie? W nic nie inwestowali jako rodzina? Naprawdę tylko mnie się to nie trzyma kupy? Ile jest zdrowych, nie przemocowych małżeństw z dużym kapitałem na wejściu (czyli majątek autora), jednym dzieckiem i dwójka pracujących rodziców, w którym jeden z rodziców nie ma NIC prócz rzeczy osobistych? Ja osobiście nie znam żadnego. W takich układach ludzie zazwyczaj wspólnie pomnażają posiadany już majątek. No, chyba, że żona NIC nie robi, przysłowiowo „leży i pachnie”. Tutaj podobno pracowała, a jednak jakimś cudem po 12 latach wspólnego życia nie ma NIC.

„jak było fajnie, to było fajnie, jak się zjeb.ało, to jest #meetoo. „ - Prudencja, piszesz szkodliwe głupoty. Osoby tak pijanej, że nie może ustać do łóżka się nie zaciąga. Chyba, że się jest niezłym draniem (płeć dowolna, chociaż mężczyźnie z powodu przewagi fizycznej łatwiej). NIE ZACIĄGA SIĘ DO ŁÓŻKA LUDZI PIJANYCH. Chciałabyś, żeby tak argumentował np. kolega twojej córki, czy siostry w wieku 15+ (wyobraź sobie, że masz, jeśli nie masz)??? Tu nie trzeba meetoo, to są standardy przyzwoitych ludzi Pijanego do nieprzytomności pewnie okraść z portfela i komórki też można, bo po co pił?

„Próbuję się wczytać i nie kumam - gdzie jest napisane, że została zgwałcona? 
Czy jeśli babka wypije kieliszek, dwa alkoholu i pójdzie się bzykać to jest już gwałt?
Chciała, to poszła. Gdyby nie chciała, to na tej imprezie by jej nie było.” - Ona nie wypiła dwóch kieliszków na rozluźnienie i nie poszła świadomie się bzykać. Była tak pijana, że nie mogą dojść do pokoju Chciałabyś być tak potraktowana? Możesz napisać, że trzeba było nie pić. Tak samo trzeba było nie ubiera krótkiej spódniczki, nie iść na imprezę itd. To jest przerzucanie odpowiedzialności ze sprawcy na ofiarę. Jak właściciel nie patrzy, to można mu coś ukraść? Można uderzyć czyjeś dziecko kiedy rodzic nie widzi, bo jest słabsze i Ci nie odda? Podobnie jak Ty myśli pewnie ta kobieta i dlatego wszystko na siebie bierze. Mogła się nie upijać, jej wina że ją przeleciał. Jakby była trzeźwa, to by odmówiła Potem się dziwić, że tyle osób nie widzi nic złego choćby w molestowaniu

Jeszcze cukiereczek : „Tootiki, jesteś tak strasznie trolowym trollem, że aż oczy bolą od twojej trollowej tożsamości;/ „   - Nie jestem, Husky. Trafiłam tu przypadkowo i wróciłam teraz tylko dlatego, że zastanawiałam się, jak potoczy się ta historia (albo czy zdemaskujecie trolla). W tym co pisze Nathan tak naprawdę nic nie jest niejasne, on sam wszystko napisał, wystarczy przeczytać ten wątek na raz. Albo jest trollem, albo człowiekiem, jakiego nigdy w życiu nie chciałabym mieć nawet wśród znajomych.

Na koniec skoro jestem przy głosie – osoba zdradzająca z premedytacją przede wszystkim się ZABEZPIECZA. Do tego nie zachowuje się dziwnie jak jej się sprawa rypnie. Nie chcę tutaj pisać nic niezgodnego z prawem, ale zainteresowani niech sobie wygooglają aborcję farmakologiczną. Cyniczna oszustka brylująca w nowej, ambitnej pracy po prostu rozwiązałaby problem nic mężowi nie mówiąc. Nie stosuję „niekonwencjonalnego myślenia”. Po prostu za jednym zamachem przeczytałam cały watek i zwróciłam uwagę na opis sytuacji przez Nathana. Naiwna osoba wpadła w kłopoty, mąż ją kopnął i tyle. Jego życie i jego wybór, ja skomentowałam, bo mnie zszokowało takie podejście. Podobnie jak wymuszanie aborcji na osobie, która jest pod ścianą, a tej aborcji nie chce. Przeraża mnie, że można tak cynicznie wykorzystywac czyjąć słabość. Jedyny plus, że oni się rozwiodą. Według mnie to małżeństwo już dawno nie było zdrowym związkiem (czyli takim, w którym ludzie są wobec siebie uczciwi i wzajemnie się wspierają w razie powodzeń i niepowodzeń). Życzę i Nathanowi i jego żonie, żeby każde z nich trafiło na osoby bardziej pasujące do nich charakterem i podejściem do życia.

Ano właśnie...
No tak to jest że kobiety jednak powinny po prostu bardziej o siebie dbać, wyzbyć się naiwności i najnormalniej kontrolować swoje życie a nie pozwalać sobie na luz w niepewnych sytuacjach - po to aby im z tym było bezpieczniej.
Nie chcę się wdawać w dyskusję na temat długości spódnicy i konsekwencji jej zakładania .
W tym przypadku: Żona Nathana (wg Jego opisu) wykazuje sie brakiem odpowiedzialności, Jej zchowania sa sprzeczne...
Ale to też mnie zastanawia:
- dlaczego tak uciekała od życia z Nathanem w pracę, rozwój... itd.
- ten cynizm co do dziecka też mnie razi... no cóż, u obojga... jak najbardziej rozumiem Nathana, że to nie Jego dziecko ale też traktowanie sytuacji jako karty przetargowej - no cóż... tutaj nie za bardzo ok mi się wydaje.

tootiki

"Naprawdę tylko mnie się to nie trzyma kupy?"

Nie, nie tylko Tobie, ja już to pisałam na początku, nie tylko ja. Szkoda jednak czasu i atłasu, bo autor i tak lekceważył  wszelkie opinie nie po jego myśli.

Wytłumacz to mojej córce...

Wie.
Ale jak na razie ma ją jeszcze w domu, obawiam się co będzie w dniu wyprowadzki...

Ale my nie wiemy jakim typem kobiety jest żona Nathana, bo przyznała się dopiero w momencie gdy zaszla w ciążę. Czyli wtedy gdy już się nie dało niczego ukryć.

Nie postrzegam żony Nathana jako kobiety uczciwej, zagubionej, niesprawiedliwie potraktowanej przez męża. Sama doprowadziła to takiej sytuacji.
To nie było przypadkowe wydarzenie. Od blisko dwóch lat była na drodze, która zmierzała w jednym kierunku. Oczywiście ciąża jest tu przypadkiem. Ale mocne zaangażowanie się w rozrywkowe towarzystwo, oddalenie się od rodziny (mimo próśb męża, żeby to zmienić), skupianie się głównie na swoich rozrywkach raczej nie sprzyjało cementowaniu małżeństwa. Jeżeli do tego dodamy jeszcze plany oskarżenia męża o molestowanie córki, żeby z sytuacji, w którą żona się wpakowała na własne życzenie, wyjść jak najkorzystniej, to słowo UCZCIWA zdaje się być tutaj bardzo nie na miejscu.
Myślę, że sam fakt brania pod uwagę fałszywych oskarżeń takiego kalibru (nie ważne czy pomysł był matki czy żony i w jakim stresie była ta kobieta) byłby dla mnie nie mniej dołujący niż sama zdrada.
Uważam, że Nathan i tak zachował się w tej sytuacji bardzo w porządku. Jedyna osoba, której mi w tej sytuacji żal to autor postu (i oczywiście jeszcze jego córka).
Nie życzę nikomu tak "uczciwego" partnera.

Przeczytajcie pierwszy post uważnie. Przyznała się prawie od razu. Ciąża wyszła później.

Późniejsze wydarzenia są już tylko efektem rozkręconej spirali zła.
Postawienie żony pod ścianą, groźba wyrzucenia z domu i utraty opieki nad córka  - jej knucie z matką - nakaz wyprowadzenia się, blokada konta, przemoc w białych rękawiczkach - szantaż z aborcją, wyprowadzka i wymuszona obietnica zrzeczenia się praw do opieki nad córką.

„Umowa małżeńska niejako hmmm... zobowiązuje do wierności osobie, która się poślubiło. Czy osoba UCZCIWA łamie takie obietnice?  „ - Czym innym jest świadoma zdrada, czym innym wykorzystanie w stanie nietrzeźwości tak dużej, że człowiek nie może ustać na nogach. W tym momencie to już odpada pod wykorzystanie seksualne. Zachowanie zony autora nie świadczy o tym, by sytuacja była przez nią zaplanowana. Raczej o tym, że całkowiciej ją przerosła.

„Tu ta obietnica została złamana. Poza tym osoba UCZCIWA nie knuje jak za pomocą fałszywych oskarżeń wsadzić swojego męża do paki.” - Zgadzam się i uważam, że żona Nathana zrobiła źle. Zwróć jednak uwagę na to, że Nathan opisuje swoją teściową jako osobę toksyczną. Napisał też, że żona była niechętna takiemu rozwiązaniu. To, jak pani potraktowała własną córkę bardzo źle o niej świadczy (szantaż, że zerwie kontakty, namawianie do nieuczciwych oskarżeń). Podejrzewam, że mamusia jest dyktatorem i manipulatorem. Córki dominujących rodziców mogą w życiu dorosłym wpadać z deszczu pod rynnę, czyli znajdować sobie dominujących, równie toksycznych  partnerów. To, jak Nathan opisuje ich małżeństwo daje podstawy by sądzić, że ta pani trafiła podobnie. Tym bardziej, że w chwili ślubu była dość młoda jak na dzisiejsze czasy.

Żeby to było jasne – ja nie usprawiedliwiam upijania się na umór i przygodnych kontaktów seksualnych. Natomiast nie zgadzam się z osobami, które próbują tu sugerować jakieś zaplanowane działania zony autora wątku. To, co napisał świadczy o jednym incydencie. Osoba planująca zdradę nie miałaby problemów, żeby ten problem rozwiązać we własnym zakresie. To są rzeczy powszechnie znane, więc nie napisze tu żadnego samouczka:

1. Bzykajac się pozamałżeńsko na delegacji używamy gumki. Jeśli oczywiście seks PLANUJEMY, nie jeśli ktoś nas wykorzysta.

2. Jeśli schlamy się i puszczą nam hamulce, a jesteśmy starymi praktykami, idziemy po dość znaną tabletkę (dopuszczoną oficjalnie, więc prawa nie łamię pisząc na ten temat). Jeśli nie chcemy się bawić z NFZem, to bierzemy tą receptę prywatnie, od jakiegokolwiek lekarza.

3. Jeśli mamy wywrotowe psiapsióły, które nam sprzyjają i same jesteśmy wywrotowe, to tym lepiej, bo psiapsióły nas kryją, a w razie wpadki zapewniają wsparcie psychiczne (więc się przy facecie nie załamiemy) i często farmakologiczne również.

Zatem, droga „Opcjo Palenia Czarownic”, tudzież osoby linczujące tę żonę Natana, jak wam się ma do tego zachowanie opisane w poście? Co więcej, ta kobieta raz po raz strzela sobie sama w stopę:

1. dobra pracę rzuciła, byle tylko „zmazać” winy wobec męża, który czuje się teraz silny, „bo ona bez pracy, to on karty rozdaje” - dziecka nie utrzyma, siebie nie utrzyma, pracy by z brzuchem nie znalazła… etc. Mało mądre z jej strony, prawda?

2. Dziecko usunęła, chociaż wcale nie chciała usunąć. Teraz będzie żyła przez jakieś 40 lat z wyrzutem tego, co zrobiła i dla kogo (de facto usunęła własne dziecko dla osoby, która ma ją w d.). Co więcej, gdyby w tej ciąży została, byłaby w dużo lepszej sytuacji – już widzę, jakby mu się udało wyrzucić na bruk ciężarną

3. Dziecko bez wahania zostawia z ojcem, problemu nie robi. Tu akurat według mnie dobrze, ta dziewczynka na co dzień napatrzyła się pewnie na ojca ustawiającego matkę w ramki. Zanim kobieta się nie ogarnie i przestanie uzależniać się od bliskich, lepiej, żeby mała nie uczyła się tego schematu.  Z drugiej strony po wychowaniu takiego ojca, średnio wróżę jej charakterowi w przyszłości, ale o tym już pisałam.

„Żeby porównywać kogoś kto został oszukany przez wspólnika z kimś kto od dwóch lat zlewa męża i dziecko i do tego puszcza się na imprezie - trzeba mieć coś z głową, albo być zwykłym trollem. „ - Punkt widzenia zależny od punktu siedzenia, prawda? :> Wybacz, że będę lekko złośliwa, ale średnio toleruję osoby tak krzywdzące innych i tak wyrachowane. To jest DOKŁADNIE TO SAMO. W Twojej sytuacji – żona została podpuszczona prze współpracowników, w kłopoty wpakowała się przez łatwowierność. Ty ucierpiałeś. W moim przykładzie – mąz został podpuszczony przez wspólnika, przez łatwowierność. Żona ucierpiała.

Głównym zarzutem wobec tego nienarodzonego dziecka, jaki napisałeś, było to, że musiałbyś na nie PŁACIĆ. Twoja zona po 12 latach małżeństwa z Tobą nie ma NIC, żadnego własnego majątku. Śmiem twierdzić, że pieniądze są dla Ciebie bardzo ważne i gdybyś sam był współmałżonkiem osoby, która przetraciłaby cały Wasz dobytek z głupoty, to byś ja tak samo kopnął w d. jak teraz swoją żonę. Głupia ta baba, ze za Ciebie wyszła. Podejrzewam, że winna młodość i mamusia dyktatorka. Z takich rodzin ucieka się na łeb, na szyję, a i tak zaszłości się ciągną. Znalazłeś bidulę z kontrolującej, w dodatku chyba „oszołomsko-religijnej” (nie mylić z normalnymi osobami wierzącymi) rodziny i myślałeś, że masz pełną kontrolę. Cóż, naucz się, że rzeczywistość nie jest uporządkowana i kontrolować wszystkiego nigdy nie będziesz. Wypadki są i będą, trzeba sobie znimi radzić. Masz prawo radzić sobie jak chcesz, ale nie oczekuj, że każdy to pochwali. Ja nie pochwalam, dla  mnie to jest draństwo. Swoją drogą, uważam, ze rozwieść powinniście się bezwzględnie, bo osoba uczuciowa nie pasuje do materialisty. Po prostu. Prędzej czy później materialista puści uczuciowca w skarpetkach i płeć nie ma tu nic do rzeczy. Macie inne podejście do życia i co innego jest dla Was ważne. Córka powinna zostać z Tobą, przez 8 lat takiego wychowani i takich wzorców, to ona pewnie już ma zadatki na kalkulującego zimno roszczeniowca. Twoja żona wciąż jest młoda, sama łatwiej się pozbiera i na nowo ułoży sobie życie, mam nadzieje, ze z kimś mającym bardziej ludzkie odruchy.

Mogłabym Cię, autorze wątku wypunktować tu jeszcze bardziej, ale rzucanie kamieniami w kogokolwiek średnio mi się uśmiecha. Żyj jak chcesz, to Twoje życie. Tylko może nie krzywdź już innych. Znajdź sobie kogoś równie poukładanego jak Ty, pilnującego swoich granic i interesów i z INTERCYZĄ. Inaczej Twoja córka zamiast przejąc Twoje zachowanie, wejdzie w schemat matki i za jakieś 18 lat to jej jakiś facet będzie wydzielał pieniądze, uzależniał od siebie, dolował na co dzień, a wreszcie puści z niczym, zmuszając do aborcji dziecka, które nawet nie było jego.

wszystko na ten temat

Mallwusia, w punkt. Cieszę się, że ktoś tu myśli krytycznie