Czy jest jeszcze szansa? - Netkobiety.pl

Paradoksalnie to już nie Twoja sprawa, jaką ona decyzję podejmie. Ważne, że jasno powiedziałeś, że nie ważne czy je usunie czy nie, decyzja o rozwodzie jest nieodwołalna. I tego się trzymaj.
I kwestia "tatusia". Przecież może być tak, że kiedy jż się z nim skontaktuje i poinformuje o radosnej nowinie... to też i jemu może się przewrócić życie do góry nogami i jeżeli jest w związku, jego partnerka może nie zaakceptować dziecka czy też tego, że będzie płacił alimenty. Więc może i "tatuś" się zwolni... jak widać chemia między nimi była więc kto wie? Facet też musiał się liczyć z konsekwencjami wybryku, no chyba że naiwnie myślał, że "u mężatki nie ma wpadki", a tu zonk. Znalazł się w końcu taki co ma 100% pewność, że dziecko nie jego. I cóż ... zabawia się skończyła. Dlaczego niby "tatuś" ma nie ponieść konsekwencji?

Tonia

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

10) przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej

Czyli np. jeśli autor dostał w spadku albo darowiźnie albo miał przed ślubem majątek własny, sprzedał jego część i kupił za to auto, to samochód nie wejdzie do podziału.

Haka, albo zwyczajnie chce ściągnąć z siebie i przerzucić na autora odpowiedzialność za podjęcie tej decyzji.

Później w razie pojawienia się jakichś wyrzutów sumienia jest łatwiej wytłumaczyć się przed sobą, bo przecież to nie ona podjęła świadomą decyzję tylko tak jej doradzili.
A to, że często sami otaczają się z wygody i komfortu własnego ego takimi doradcami to rzutuje później na resztę.

Radość bezkresna dla dziecka, będzie miała rodzeństwo. Więc potem niech mamusia znowu na jakiś wyjazd integracyjny pojedzie, może córce kolejne szczęście przywiezie ?

Cokolwiek się w tej historii wydarzy to jedno jest pewne, że konsekwencje i tak poniosą wszyscy zainteresowani.
Nie piszę o konsekwencjach pogrzebania rodziny bo to się już wydarzyło.
Dlatego na autorze spoczywa bardzo duża odpowiedzialność podjętych decyzji, żeby dokonał takich aby myśleć głównie o sobie jednocześnie maksymalnie chroniąc córkę. To bardzo złożona kwestia bo podejmując jakieś decyzje w stosunku do żony pośrednio podejmuje je w stosunku do córki.Nie jest to łatwe ponieważ ciężar gatunkowy każdej z nich jest dość duży. Ponadto nie raz i nie dwa pewnie pojawi się w ciągu najbliższych lat  wątpliwość czy aby dobrze postąpiłem. To naturalne.
Dlatego tak ważnym jest spróbować zachować chłodną głowę i podjąć na podstawie wszystkich danych najlepszą decyzję dla siebie jednocześnie minimalizując skutki decyzji głównie tych, które mogą uderzać rykoszetem w córkę.
Uprzedzając komentarze, że to ona rozwaliła, że ona powinna ponieść konsekwencje - tak, za to co zrobiła owszem, ale za przyszłe życie ich córki są w takim samym stopniu odpowiedzialni i każdy odpowiedzialny oraz dojrzały człowiek weźmie to pod uwagę.
Rozpierdziel zawsze można zrobić odwrócić się na pięcie i iść w cholerę. Tak postępują słabi ludzie, egoiści, których nic poza czubkiem własnego nosa nie interesuje. Warto się dogadać nawet czasami kosztem rezygnacji z kilku własnych przeświadczeń. W imię dobra wspólnego, dobra dziecka, dobra najwyższego.

Naiwnyś, oj naiwnyś.
Moim zdaniem sprawy mają się tak, że gdyby chciała usunąć, to już dawno by to zrobiła, a jakby to dobrze rozegrała,
to nigdy o niczym byś się nie dowiedział. Skrobanka to nie lot w kosmos, można to zrobić w każdej chwili, szybko i po cichu.
Moim zdaniem sprawy mają się tak, że dzieciak się urodzi, a ty w taki czy inny sposób zostaniesz zmuszony do pogodzenia się z faktem,
że cała wesoła rodzinka zostaje w komplecie pod twoim dachem i żyjecie sobie dalej jak gdyby nigdy nic się nie wydarzyło.
Moim zdaniem sprawy mają się tak, że dopóki w umyśle małżonki jest choćby mglisty cień nadziei na to, że tak się właśnie stanie,
będzie ci mówiła, obiecywała i przysięgała na oczy własnej matki wszystko co tylko zechcesz, a nawet to o czym jeszcze nie pomyślałeś.
Moim zdaniem sprawy mają się tak, że w chwili gdy ta nadzieja zostanie jej nieodwołalnie odebrana (np. otrzyma swoją kopię pozwu z sądu)
dopiero wtedy rozpocznie się rozgrywka właściwa, po której kamień na kamieniu nie zostanie, a ty skończysz w psychiatryku.
Moim zdaniem sprawy mają się tak, że to co dzieje się obecnie w waszym domu i otoczeniu, to jest zasłona dymna i mydlenie oczu,
a plan ostatecznego rozwiązania kwestii kto gdzie będzie z kim mieszkał i co ze sobą zabierze, dopiero się pisze i jeszcze nabiera kształtów.
W cywilizowany sposób, to się możesz rozstać z psem u weterynarza, a nie z matką dwójki dzieci, która po rozwodzie zostaje sama z niczym.

Nie dramatyzuj. Autor wydaje się być rozsądnym facetem i wie na czym stoi (zasięgnął porad prawnika itd.)
Ważne by był konsekwentny w kwestii wyprowadzki żony i rozwodu i nie dał się zmanipulować nagłym przypływem dobroczynności żony i jej skłonności do ratowania małżeństwa poprzez usunięcie ciąży. Teraz niech ta sprawa będzie tylko i wyłącznie kwestią jej wyboru - czy chce urodzić czy nie. On niech się trzyma wersji, że bez względu na wszystko rozwód jest postanowiony.
Inaczej rzeczywiście może być tak, jak piszesz.

Myślę, że nie raz się spotkają, w końcu mają wspólną córkę. Ja bym traktował to drugie dziecko jako dalszą rodzinę, w końcu to będzie rodzeństwo dla dziewczynki. Mężczyźni zazwyczaj zachowują się bardzo porządnie w takich sytuacjach, tutaj też pewno tak będzie.

Ja właśnie od początku o tym piszę. Na dzień dobry pozew z orzeczeniem o winie bez zbędnych dyskusji czy przepychanek.
Autor widocznie musiał dojrzeć do tej decyzji i bardzo dobrze, że w końcu dojrzał.
To ma na celu dwie rzeczy:
1.odzyskać szacunek do samego siebie a i ona będzie wiedzieć, że niestety niektóre wycieczki odbywają się tylko w jedną stronę,
2. zabezpieczenie własnego tyłka na przyszłość, alimenty na małżonka itd

To tak naprawdę tylko formalność a relacje międzyludzkie są troszkę bardziej skomplikowane niż papierek

Być może jeszcze kiedyś się odnajdą. Przecież autor będzie mógł dać szansę żonie po rozwodzie jeśli będzie miał ku temu podstawy, chęci i okoliczności będą sprzyjające.

Malwusia - najpierw przeczytaj uważnie i ze zrozumieniem moje posty, potem się doucz a dopiero później dyskutuj.
To że mieszkam w Polsce nie ma znaczenia.
W momencie przekroczenia granicy polskie prawo przestaje mnie obowiązywać, liczy się tylko prawo tego kraju w którym aktualnie się znajduję.
Więc jeśli pojechałem za granicę pomóc w załatwieniu aborcji to polskie prokuratury i sądy mogą mnie cmoknąć.
Według Twojego toku rozumowania każdy turysta który będąc w Amsterdamie kupił sobie i wypalił jointa powinien po powrocie do Polski trafić pod sąd za posiadanie...

Tak, tu mogą wystąpić różne niespodzianki ze strony córki.
Dlatego bez psychologa dziecięcego raczej się nie obędzie. Pisałam już o tym, więc nie będę się powtarzać.
Ale jeszcze zwróciłam na coś uwagę. Chodzi mi o to, że Nathan napisal wczoraj, że żona jest właściwie zdecydowana na aborcję, jednak swoją decyzję uzależnia od niego.
Nathan konsekwentnie mówi jej, że obojętne czy usunie, czy nie on i tak się z nią rozwiedzie.
Do czego więc zmierzam? Otóż chodzi mi o to, że ona tak naprawdę wcale nie czuje tego, że nosi dziecko.
Nie rozumiem więc dlaczego właściwie tak łatwo poddała się matce? Co takiego powiedziała jej matka, że ta kobieta zrezygnowała z aborcji i co takiego dzieje się teraz, że ona w każdej chwili może pojechać na zabieg.
Nie rozumiem tej kobiety.
Czyżby chodziło o to, że aż tak bardzo boi się rozwodu i tego, że będzie musiała opuścić rodzinę i samotnie wychowywać dziecko?
To wszystko wygląda tak, jakby ta kobieta dalej nie wiedziała czego chce i co robić.

Przemawia do mnie pogląd, że chce przerzucić odpowiedzialność za aborcję na Nathana, a skoro tak, to musi to być naprawdę bardzo infantylna kobieta i łatwo ulegająca wpływom. Taka kobieta bluszcz, coś w tym stylu.
Ewidentnie Nathan rządzi w tym małżeństwie, trzyma kasę i o wszystkim decyduje. Ona natomiast robiła w ich małżeństwie za mała dziewczynkę. Zarabiała pieniądze, ale tak naprawdę były to pieniądze głównie na jej potrzeby, czyli kosmetyczka, fryzjer, ciuchy, coś tam dorzucała do rachunków, ale generalnie cały dom był na głowie Nathana.
A skoro tak, to ja nie wyobrażam sobie czegoś takiego jak jej wyprowadzka i rozpoczęcie samodzielnego życia. Kto wie czy ona nie będzie teraz kombinowała, jakby tu zrobić, żeby np poronić.
Przy ich pierwszym podejściu do aborcji wyjechali z Polski do któregoś kraju, gdzie możliwe byłoby usunięcie ciąży, ale wtedy pojechał też Nathan, bo raz że miał kasę, a dwa zna język i pomagał w dogadaniu się w tej sprawie. Nic jednak z tego nie wyszło, bo jak rozumiem zadziałała matka. Tymczasem matka wypiela się na córkę, bo pewnie uznała, że lepiej będzie, jeśli ta zostanie w domu pilnując swoich interesów i dziewczyna znowu wraca do tematu aborcji. Nie ma jednak kasy i sama nigdzie nie pojedzie, bo nie zna języka i nie wiedziałby jak miałaby się tam obrócić.
Będzie więc kombinowała, żeby poronić.

Ciekawa jestem, jak dalej potoczą się losy tej rodziny.

I jeszcze jedna rzecz mnie zastanawia. To mianowicie, że ona tak szybko zwolniła się z pracy i że tam aż huczało od plotek.
Powiem wam szczerze, że im głębiej angażuje się w ten wątek, tym mniej rzeczy jest dla mnie takich jasnych i oczywistych.
Chodzi po prostu o to, że chyba zaczynam zmieniać zdanie co do niektórych kwestii, których byłam tak pewna jeszcze do wczoraj.

Ulle ja Ci coś powiem od serca. Mimo, że za poglądy z tego tematu najchętniej bym Ci... ee...co właściwie facet może kobiecie zrobić ? To ogólnie prezentujesz indywidualny tok myślenia i starasz się pomóc. Wypowiadasz się składnie, jesteś inteligentna. Tylko... Ty T O T A L N I E nie czaisz tego jacy są ludzie. Nie wiesz co ludźmi kieruje, jak przebiegają schematy myślowe itd. Naprawdę jesteś jak z osoba, która pojawiła się tu z zamierzchłej przeszłości albo z innej planety. Stąd masz tę kobietę za niewinną, głupiutką i niezdolną do wyrachowanej kalkulacji. Stąd też masz takie anty-męskie poglądy - które być może kiedyś były bardziej na miejscu - ale naprawdę jak otworzysz oczy, to możesz się MEGA zdziwić jacy bywają dziś mężczyźni, a jakie kobiety. Być może dorastałaś w hermetycznym/specyficznym środowisku, nie wiem. W każdym razie żona Nathana ewidentnie manipuluje i kalkuluje. Robi mu shit-testy, sprawdza reakcję na każde zagranie. Ona szuka najlepszej dla siebie ścieżki. Dlatego za każdym razem przedstawia inną wersję i sprawdza reakcję Nathana. Matce pewnie kazała się chwilowo wycofać, bo widziała jak działa to na męża. Ona granice już przekroczyła ileś razy, te potencjalne dziwne oskarżenia TO BYŁY JEJ PRAWDZIWE ZAMIARY. W trudnych sytuacjach po ludziach trzeba spodziewać się najgorszego, a nie najlepszego. A i matka wkroczy ponownie jak potrzebne będą posiłki, to pewne. Laska ma taki tupet, że jestem pewien, że Nathan nie wie wszystkiego i nigdy się nie dowie. Ona to do tego stopnia wypiera, że sama wierzy w swoje kłamstwo już (tak, to jest możliwe). Gdyby Nathan oddał jej dom i wszystko inne, a sam poszedł na ulicę, ona by to przyjęła bez zająknięcia. Tyle on dla niej znaczy.

To niekoniecznie tak musi działać jak się wydaje albo wygląda.
Kobiecie w pewnym sensie świat się zawalił, pomijając że na własne życzenie.
Skrajne emocje, które odczuwa plus naciski ze strony matki, z drugiej warunek męża. Nie ciężko o robienie i mówienie głupot. To może być bystra dziewczyna i inteligencja nie ma tu nic do rzeczy.
Odpowiedzialność przynajmniej w jakiejś części i na początku próbujemy zdjąć z siebie podświadomie. Tak działa ludzki umysł. Boimy się konfrontacji z trudnymi tematami, z niewygodną prawdą. Uciekamy od niej. Nie lubimy dostrzegać w sobie wad, złego zachowania i tu znów główną rolę odgrywa to słynne ego.
Kiedy sytuacja jest ekstremalnie trudna taka jak ta ciężko o racjonalne myślenie.
Niech pierwszy rzuci kamieniem ten, który za każdym razem wprost i bez zawahania bierze w pełni odpowiedzialność za jakieś zdarzenie mimo że nie do końca czuje się winny w 100% danej sytuacji. Odbiór każdej ze stron zawsze będzie diametralnie różny. Zarówno Nathana, nas stojących z boku znających tylko ten mały wycinek ich życia jak i żony, która też jest w czarne doopie.
Punkt widzenia zawsze zależy od punktu siedzenia.

No to gratuluję pewności siebie.
Zajmie ci 5 minut poszukanie analizy przestępstwa pomocy w aborcji i zobaczysz, w jak wielkim jesteś błędzie.

Ona nie potrafi pojąć że świat wygląda inaczej...
Takie ograniczone myślenie.

Mówiąc w skrócie - rzecz nie w tym, gdzie ma dojść do aborcji, lecz w tym, gdzie ma miejsce pomocnitwo

Ja też kiedyś postanowiłem, że pozwolę nieodpłatnie przejąć przez byłą już wtedy moją żonę nasze mieszkanie wraz z meblami. Zabrałem tylko podstawowy sprzęt agd.
Poźniej usłyszałem na swòj temat- że jak zobaczyła jakim jestem frajerem i wszystko jej daje, to stwierdziła, że w sumie to czemu nie skorzystać. Notarialnie przejęła mieszkanie, miałem miesiąc na opuszczenie mieszkania. Z trudem doczekałem do końca miesiąca wyznaczonego w akcie. Tak mi uprzyjemniła życie w tym mieszkaniu, które razem przelecież dwa lata wcześniej szukaliśmy, które remontowalem i ponosiłem koszty zakupu, no ale to przecież wspólnota małżeńska, to i tak wszystko wspólne.
Decyzję taką podjąłem, bo najzwyczajniej w świecie było mi jej szkoda. Cały czas coś do niej czułem mimo wszystko. Wiedziałe że pochodzi z biednego domu i tak naprawdę zostałaby na ulicy z niczym. Musiałaby szukać wynajmu itd. Ona jednak dla mnie litości nie miała zwłaszcza w obecności jej nowego partnera.

Po pierwsze - nie nakłaniałem, tylko robiłem za tłumacza. Już to wyjaśniłem w poprzednich postach.
Po drugie - miało to miejsce poza granicami kraju.
Powodzenia życzę prokuratorom i sądom w próbach ukarania mnie za coś takiego.

Mam znajomego, mają z żoną dwójkę dzieci, jakiś czas temu zaliczyli wpadkę i wyszła trzecia ciąża.
Pojechali za granicę, usunęli, i nawet się z tym nie kryli, wie o tym sporo osób.
Jakoś nikt ich za to nie ściga.

Strach przed słowem ABORCJA przesłania niektórym trzeźwe myślenie i powoduje próby nadinterpretacji prawa...

nie no spoko, ja to rozumiem i zresztą trzymam Twoją stronę 100%. po prostu sprawa nie jest oczywista i jak widzisz, ludzie byli skazywani za takie rzeczy.

jesteś/możesz być w konflikcie dlatego podpisuję się pod tym, co napisał wyżej Burzowy. podpier..doli Cię Twoja trafiona w dekiel teściowa i do rozwodu dodasz jeszcze wygibasy w prokuraturze, że nie jesteś aborterem.

Zacytowałaś jedynie część wyroku, w którym Sąd Apelacyjny mając na względzie wszystkie okoliczności w nim wymienione, uwzględnił apelację prokuratora i uchylił zaskarżony wyrok a sprawę przekazał do ponownego rozpoznania sądowi okręgowemu.

Art. 152 § 2 k.k. w obecnym brzmieniu nie odnosi się do tzw. „turystyki aborcyjnej”.

nie byłbym pewien, jeśli atrakcyjna, a tak wnioskuje ze słów Nathana, nie wiesz u kogo poszuka "pomocy" i jaką walutą będzie płacić.
Nawywijała ale postawiona pod ścianą, gdy będzie mieć w perspektywie utratę wszystkiego, może nawywijać kolejne rzeczy nie koniecznie zgodne z planem Nathana.

Ale takie zmuszanie do przyznawania się ja znam, opisywałem juz na forum w skrócie taki przypadek. Sprawa może być nie do wybronienia i tyle. To chore i tragiczne, ale zdarza się... Oby wszyscy poszli po rozum do głowy i każdy odnalazł spokój, ale oby to Nathan na tym najlepiej wyszedł...

A Ty znowu swoje?
Wytłumaczę jeszcze raz - ostatni : polskie prawo nie działa za granicą.
Proste.

może kończmy ten offtop, bo to naprawdę nie jest tu problemem (najważniejszym).

Dziś mi powiedziała że usunie - i  chce to zrobić już w przyszłym tygodniu.
Nie bardzo mi to pasuje, ale cóż - nie mój brzuch, nie mój problem.

Poprosiła o pomoc  -  odmówiłem, ale tak się zastanawiam że może jednak mógłbym coś ugrać gdybym się zgodził...
W sumie sprawa już raz była załatwiana, tylko zmienił się termin.

Nathanie co Ciebie korci ?

Ale co Ty chcesz ugrać tym, że się zgodzisz? Masz obawy, że ona sama tego nie ogarnie a ewentualnie jak "problem zniknie" dopuszczasz bycie razem?
Według mnie to nie jest dobra droga. Może była na początku ale nie teraz.
Waszego małżeństwa, tego sprzed zdrady, i tak już nie ma. Chcesz być współodpowiedzialny za jej aborcję? Jakoś jak się wkręcała w nowe towarzystwo, nie brała na poważnie Twoich próśb by więcej poświęcać czasu rodzinie. Ważniejsze były inne rzeczy.
Trzymaj się decyzji o rozwodzie i daj jej wolną rękę co zrobi z ciążą.

Ryzykowna gra ale ok.
Mam jednak wrażenie, że Ty chcesz nadal z nią być. A bez dziecka wiadomo będzie łatwiej. Szczerze? To nawet byłaby taka opcja po rozwodzie jakby już to dziecko było tylko wiadomo wtedy trudniej wszystko byłoby zgrać choć może tylko pozornie.
Obstawiam teraz jednak, że jak ona usunie ciążę to się albo wcale nie wyprowadzi albo na krótko. A do rozwodu może nawet nie dojść. Ogólnie niby ok - rodzina zostanie w komplecie.
Weź jednak pod uwagę inną kwestię. Jak ona już stanie na nogi po tym wszystkim to dopiero może dać Ci popalić. Bo ona zdradziła bo chciała, może nie chciała dziecka ale tamto życie ją wciągnęło i miała Cię wtedy w poważaniu. Teraz jest zależna od Ciebie i zgodzi na wszystko.

Edit: przecież z tego co pisałeś i tak jesteś na wygranej pozycji w kwestii rozwodu. Chcesz brać współodpowiedzialność za to, że usunie ciążę? Przecież ona teraz działa w amoku raz jedno raz drugie bo grunt się pali...

Jestem na wygranej pozycji jeśli chodzi o rozwód, ale co do tego z kim zostanie córka - nie wiadomo, polskie sądy przyznają dzieci matkom które piją i dają d...y na lewo i prawo, więc...
Poza tym wolę żeby żona wyprowadziła się sama niż szarpać się z eksmisją, która wcale może nie być taka prosta.

Maku - a dlatego że po pierwsze - żona jeśli coś wynajmie to będzie to kawalerka ze względu na koszty, a po drugie - gdy zacznie pracować to nie będzie miała z kim córki zostawić.
Ja natomiast nie mam z tym problemu bo sam sobie ustalam czas pracy.
I wreszcie po trzecie - względy finansowe.

JŻ pracuje w bankowości, gdy usunie łatwiej znajdzie pracę i stanie się niezależna finansowo od Ciebie. Na początku będzie jej trudno ale z czasem sobie zacznie radzić.
Jeśli teraz coś Tobie podpisze na papierze to potem może się tego zaprzeć w sądzie i ten papierek straci rację bytu.
W Twojej sytuacji lepiej gdyby urodziła. Ale zrobi co uważa.