Czy jest jeszcze szansa? - Netkobiety.pl

Jakby nie zdradziła, to też byłaby goła, bo oprócz dwóch szaf wypełnionych łachami nic więcej nie ma.
Watpie, by miała jakieś zaskórniaki albo biżuterię, która teraz mogłaby troszkę ja podratować.
A chciałabyś siedzieć komuś na karku jako pasożyt, jeść cudzy chleb i mieszkać na krzywego? Na pewno byś nie chciała, więc wyobraź sobie, jak ona teraz się czuje. Je chleb, który patrzeć na nią nie może. Mnie takie kęsy staealyby w gardle.
Może pójść do rodziców. No pewnie. Raz, że matka powiedziała, że jej nie przyjmie, a poza tym, w jej rodzinnym domu jest jeszcze schorowany niedołężny ojciec, a mieszkanie niespełna 40- metrowe w bloku. No ja dziękuję u to jeszcze z matką przekupka.
Może pójść do domu samotnej matki. Jasne, już tam na nią czekają. Przecież z dnia na dzień tam nie pójdzie i prawdę mówiąc nie wiem czy kobiety z takich ośrodków byłyby dobrym towarzystwem dla niej. Tam mieszkają proste kobiety, często prymitywne, no masakra, ona czułaby się wśród nich jak kosmitka i tak też byłaby tam traktowana.
Życzę jej, by wyrobiła się z porodem, zanim orzekną rozwód.

He he, myślę że w ramach walki z nudą (nic się na wątku nie dzieje obecnie) można przeprowadzić taki eksperyment społeczny i odwrócić role,
teraz autorem wątku jest żona naszego bohatera, który poszedł w tango na imprezie i zapłodnił jakąś laskę, o czym właśnie poinformował małżonkę...

fryt napisał/a:

Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta. Ktoś kto liznął tematu bardzo dobrze wie o co chodzi. Również ktoś kto doznał jakiejś krzywdy w życiu potrafi odpowiedzieć na to pytanie.
Przecież to logiczne, że takie skrajnie trudne sytuacje kształtują człowieka, budują jego tożsamość.
Takie wydarzenia sprawiają, że spoglądamy na życie z zupełnie innej perspektywy niż dotychczas.
Potrafimy ocenić życie bardziej realnie, nie żyjemy w iluzji, nie idealizujemy. Stajemy się mocniejsi mentalnie, potrafimy sobie lepiej radzić z trudnymi emocjami.
Oczywiście nie ma reguły, dlatego wszystko zależy od nas samych. Na ile będziemy chcieć wykorzystać ten czas aby się rozwijać a nie trwać w pozycji ofiary i na każdym kroku użalać się nad sobą jak bardzo mamy w życiu pod górkę. Tylko my mamy wpływ na swoje życie. Każdy ma wybór stać w miejscu lub iść do przodu.
Dlatego zawsze uważałem, że głaskanie po głowie, utwierdzanie kogoś w pozycji ofiary nie jest dobre w perspektywie czasu.
Czasem trzeba kogoś wręcz pie...dolnąć, żeby się obudził i zaczął myśleć samodzielnie.

Przytoczone przez mnie przykłady dotyczą właśnie kryzysowych i treumatycznych przeżyć ludzi. I to mi bliskich. Więc piszę Ci, jak krowie na rowie, że teoria, teorią, ale to tak nie działa.
Fragment: "Przecież to logiczne, że takie skrajnie trudne sytuacje kształtują człowieka, budują jego tożsamość.
Takie wydarzenia sprawiają, że spoglądamy na życie z zupełnie innej perspektywy niż dotychczas." Jak widać ukształtowały moich bliskich.

Dalej: "Potrafimy ocenić życie bardziej realnie, nie żyjemy w iluzji, nie idealizujemy. Stajemy się mocniejsi mentalnie, potrafimy sobie lepiej radzić z trudnymi emocjami." No czyżby? Bo ja widzę, że jednak nie - Ci ludzie po traumach, mimo, że minęło już blisko 15 lat dalej nie radzą sobie z życiem.

I na koniec: "Oczywiście nie ma reguły, dlatego wszystko zależy od nas samych. Na ile będziemy chcieć wykorzystać ten czas aby się rozwijać a nie trwać w pozycji ofiary i na każdym kroku użalać się nad sobą jak bardzo mamy w życiu pod górkę. Tylko my mamy wpływ na swoje życie. Każdy ma wybór stać w miejscu lub iść do przodu.
Dlatego zawsze uważałem, że głaskanie po głowie, utwierdzanie kogoś w pozycji ofiary nie jest dobre w perspektywie czasu.
Czasem trzeba kogoś wręcz pie...dolnąć, żeby się obudził i zaczął myśleć samodzielnie.".

Czy Ty myślisz, że moi bliscy nic ze sobą nie robili? Nie byli pod opieką psychologów, psychiatrów, nie leczyli się po tym, co przeżyli? A ile razy byli pierdol...ci przez życie. No mało kto zliczy. I uwierz mi myślą bardzo samodzielnie.
Chcieli iść do przodu panie specjalisto od trudnych przypadków. Szli po pomoc, do kogo tylko mogli. 

I wiesz co? Jest duża analogia do zaistniałej u Natana sytuacji. Posypało się życie, trzeba wrócić do rzeczywistości i wrócili. Radzą sobie, a jak. Tylko nikt im nie pierd**i, że dobrze się stało, że dostali od życia po doopie. Widzimy to, na żywych ludziach, a nie na jakiś teoretycznych książkowych przykładach.

Edit: Stwierdzenie męża po Twoich postach: na polityka go. Mówi dużo, ale o niczym. Jeśli Ci specjaliści od terapii małżeństw tak mówią, jak on, to rozumiem rosnącą liczbę rozwodów.

anderstud napisał/a:

He he, myślę że w ramach walki z nudą (nic się na wątku nie dzieje obecnie) można przeprowadzić taki eksperyment społeczny i odwrócić role,
teraz autorem wątku jest żona naszego bohatera, który poszedł w tango na imprezie i zapłodnił jakąś laskę, o czym właśnie poinformował małżonkę...

Może cię zdziwię ale jestem przeciwna orzekaniu o winie w ogóle. Uważam też, że majątek powinien być podzielony równo, kary finansowe to obłuda.....a wszystko to przyczynia się do rosnącego biznesu rozwodowego,  z którego niektórzy ciągną ogromne pieniądze.
Sprawiedliwości nie szuka się w sądzie. Wspólne dzieci zobowiązują do rozsądnego podejścia przy rozwodzie, wojna niszczy wszystko i wszystkich.
Można powiedzieć: nie chcę z tobą być bo mnie zraniłeś/aś ale nie wolno nikogo niszczyć i wykorzystywać słabość do ugrania własnych celów.
Jak czytam to forum to widzę, że dzieci się tutaj w ogóle nie liczą. Traktuje się je jak kartę przetargową lub możliwość odegrania się:(

mallwusia napisał/a:

Założyliście, że to autor dostanie opiekę nad córką. O ile matka sama się tej opieki nie zrzeknie, to raczej Nathan ma małe szanse.

Nathan napisał/a:

Co do córki - przedstawiłem żonie swój punkt widzenia dlaczego córka powinna zostać ze mną - co ciekawe zrozumiała że nie chodzi o żadną zemstę za zdradę tylko o dobro małej i przyznała mi rację.

mallwusia napisał/a:

Ta kobieta jest pod ścianą, dziś powie to, jutro powie tamto.

Ale to nie od niej zależy, kto będzie miał przyznaną opiekę nad córką, tylko od sądu.

santapietruszka napisał/a:

mallwusia napisał/a:

Ta kobieta jest pod ścianą, dziś powie to, jutro powie tamto.

Ale to nie od niej zależy, kto będzie miał przyznaną opiekę nad córką, tylko od sądu.

Tak, od polskiego sądu, więc sama sobie odpowiedz na pytanie, czy jest sens pisać tu jakieś bzdurne scenariusze.

Burzowy, a może ona pieniędzy Nathan w ogóle nie oglądała. Pomyślałeś o tym?

Tak, Nathan to taka pazera, ze chce jej mieszkanie ogarniac . Swoją drogą nadal nie rozumiem, miala dobrą pracę i niewielkie zobowiązania . Ups chyba jednak musiala przewalac bezmyślnie ten hajs.

He he, myślę że w ramach walki z nudą (nic się na wątku nie dzieje obecnie) można przeprowadzić taki eksperyment społeczny i odwrócić role,
teraz autorem wątku jest żona naszego bohatera, który poszedł w tango na imprezie i zapłodnił jakąś laskę, o czym właśnie poinformował małżonkę...

Burzowy napisał/a:

Tak, Nathan to taka pazera, ze chce jej mieszkanie ogarniac . Swoją drogą nadal nie rozumiem, miala dobrą pracę i niewielkie zobowiązania . Ups chyba jednak musiala przewalac bezmyślnie ten hajs.

Widzisz Burzowy, ja tej kobiety nie bronię, wszyscy wiemy co zrobiła, ale jakie były relacje jej i jej męża znamy tylko z relacji Nathan i zadziwiające jest to, że on ma wszystko a ona tylko dwie szafy z jutowymi rzeczami. O przepraszam szaf nie ma tylko te jutowe rzeczy.

Teufel napisał/a:

Widzisz Burzowy, ja tej kobiety nie bronię, wszyscy wiemy co zrobiła, ale jakie były relacje jej i jej męża znamy tylko z relacji Nathan i zadziwiające jest to, że on ma wszystko a ona tylko dwie szafy z jutowymi rzeczami. O przepraszam szaf nie ma tylko te jutowe rzeczy.

O jutowych, ja pisałem. :-) Znam trochę życie i kobiety żyjące w luksusie, nie wierzę, że pani się zmieści w kawalerkę ze swoimi rzeczami. Nie przewidywała takiego rozstania. To w sumie dobrze o niej świadczy, popłynęła po alkoholu, a nie planowała numeru.
Ja zostałem z reklamówką w podobnej sytuacji, gdzie żona zdradziła, ale ja ją utrzymywałem przez kilka dobrych lat, potem przestałem być potrzebny, zaczęła lepiej ode mnie zarabiać. ;-)
Tak mi się przypomniała sytuacja ze znajomą, której mąż jeździł na misje. Opowiadał, w jaki sposób zginęli jego koledzy, mimo to, żona namawiała na kolejny wyjazd, bo coś by trzeba było w domu zmienić.
Ja nie mówię, że wszystkie kobiety takie są, są i normalne, ale każda ma plan na przyszłość. Tutaj nie wyszło, ale na pewno da sobie radę, za dwa lata okaże się, że mąż był niedobry i będzie 100 zarzutów. ;-)

Nie rozumiem, dla czego dzielicie cudza kasę i namawiacie jakiegoś kolesia, żeby wyłożył z własnej kieszeni na mieszkanie i utrzymanie obcego dziecka i jego matki.
Ba namawiacie go, żeby żył pod jednym dachem z babą, która go perfidnie zdradziła, bo ona będzie miała dziecko.

Czy każdy z Was w tej chwili idzie wyłożyć kasę na jakieś ciężarne kobiety z małymi perspektywami życiowymi? Choćby 1% podatku?
A może masowo proponujecie im mieszkanie u siebie? Wam było by łatwiej, bo to dla Was obce baby, a dla autora osoba, która bardzo go zdradziła.

Ja przyznam się, że mimo skromnych dochodów co miesiąc wpłacam drobną kwotę na taki cel.

Wyższy poziom człowieczeństwa może skończyć się tym, że ojciec biologiczny dzieciaka zechce nawiedzać raz bzykniętą kochankę i swoje dziecko w domu autora. I co wówczas?

Mówicie o dobru córki Natana. A gdzie będzie jej dobro, jeśli jakiś obcy gach będzie regularnie dwa razy w tygodniu odwiedzał mamusię i jej braciszka?

Poza tym nalegaliście na klarowną sytuację dla  żony autora - może podjąć decyzję o urodzeniu dziecka, wiedząc, co ją czeka, bez szantażu emocjonalnego. No to dowiedziała się, że znikąd pomocy nie dostanie. Że cokolwiek zrobi, zostanie sama. Klarowne? Klarowne. Nawet mamusia, która przybyła z odsieczą córce zostawiła ją na lodzie. Ma możliwość podjęcia decyzji.

Teraz pewnie będzie dyskusja: udziel autorze jej wsparcia do końca 3 miesiąca żeby urodziła to dziecko, a potem oddaj jej dom, kup jej mieszkanie i zostań świętym. Tylko ilu z tak piszących w rzeczywistości samemu tak postępuje?

Terk, cały czas mnie nie rozumiesz. Ja abstrahuje od tego co ona zrobiła, nie podnoszę tematu czy Nathan ma ją wyrzucić z domu czy nie. Skupiam się na tym, że mimo wspólnoty finansowej on ma wszytko a ona tylko zawartość dwóch szaf. To jest zastanawiające.

Nie rozumiem, dla czego dzielicie cudza kasę i namawiacie jakiegoś kolesia, żeby wyłożył z własnej kieszeni na mieszkanie i utrzymanie obcego dziecka i jego matki.
Ba namawiacie go, żeby żył pod jednym dachem z babą, która go perfidnie zdradziła, bo ona będzie miała dziecko.

Czy każdy z Was w tej chwili idzie wyłożyć kasę na jakieś ciężarne kobiety z małymi perspektywami życiowymi? Choćby 1% podatku?
A może masowo proponujecie im mieszkanie u siebie? Wam było by łatwiej, bo to dla Was obce baby, a dla autora osoba, która bardzo go zdradziła.

Ja przyznam się, że mimo skromnych dochodów co miesiąc wpłacam drobną kwotę na taki cel.

Wyższy poziom człowieczeństwa może skończyć się tym, że ojciec biologiczny dzieciaka zechce nawiedzać raz bzykniętą kochankę i swoje dziecko w domu autora. I co wówczas?

Mówicie o dobru córki Natana. A gdzie będzie jej dobro, jeśli jakiś obcy gach będzie regularnie dwa razy w tygodniu odwiedzał mamusię i jej braciszka?

Poza tym nalegaliście na klarowną sytuację dla  żony autora - może podjąć decyzję o urodzeniu dziecka, wiedząc, co ją czeka, bez szantażu emocjonalnego. No to dowiedziała się, że znikąd pomocy nie dostanie. Że cokolwiek zrobi, zostanie sama. Klarowne? Klarowne. Nawet mamusia, która przybyła z odsieczą córce zostawiła ją na lodzie. Ma możliwość podjęcia decyzji.

Teraz pewnie będzie dyskusja: udziel autorze jej wsparcia do końca 3 miesiąca żeby urodziła to dziecko, a potem oddaj jej dom, kup jej mieszkanie i zostań świętym. Tylko ilu z tak piszących w rzeczywistości samemu tak postępuje?

Marato, gdyby jego żona była kuta na cztery nogi, to nie zaszłaby z pierwszym lepszym i to na oczach ludzi ze swojej pracy. Zapewniam cię, że w tej jej cudownej pracy nie takie były zawodniczki, jak ona. Tamte to dopiero są kute na cztery nogi. Znam kilka takich. Wypindrzone puste lale, na każdym wyjeździe inny chłop, ale tamte w ciążę nie zachodzą.
Żona Nathana natomiast, jak pierwsza lepsza siksa od razu zaszalala. Prawdopodobnie była wypuszczona z domu jako skromna kurka i nagle zobaczyła wielki świat, we łbie głupota zaszumiała i poszła w tango.
Gdyby była cwana, to odkładałaby sobie kasę za plecami męża i dzisiaj nie musiałaby skamlac, bo byłaby panią sytuacji. Niektóre kobiety tak właśnie robią, a ich faceci pojęcia o niczym nie mają.

ulle napisał/a:

Marato, gdyby jego żona była kuta na cztery nogi, to nie zaszłaby z pierwszym lepszym i to na oczach ludzi ze swojej pracy. Zapewniam cię, że w tej jej cudownej pracy nie takie były zawodniczki, jak ona. Tamte to dopiero są kute na cztery nogi. Znam kilka takich. Wypindrzone puste lale, na każdym wyjeździe inny chłop, ale tamte w ciążę nie zachodzą.
Żona Nathana natomiast, jak pierwsza lepsza siksa od razu zaszalala. Prawdopodobnie była wypuszczona z domu jako skromna kurka i nagle zobaczyła wielki świat, we łbie głupota zaszumiała i poszła w tango.
Gdyby była cwana, to odkładałaby sobie kasę za plecami męża i dzisiaj nie musiałaby skamlac, bo byłaby panią sytuacji. Niektóre kobiety tak właśnie robią, a ich faceci pojęcia o niczym nie mają.

Ulle, ona tam pracowała dwa lata, to nie była pierwsza impreza, na którą się wypuściła, nie doczytałaś chyba? Może to tylko dopiero pierwsza impreza, na której zaszła w ciążę...
A o ewentualnych oszczędnościach i jak się w małżeństwie rozliczali już Natan napisał, nie uważam, żeby to było złe. Być może tą kasę za plecami męża ma. A jak nie dała rady nic odłożyć, nie mając na głowie np. spłacania kredytu na mieszkanie - to już tylko o niej świadczy. A Ty znowu dopowiadasz jakieś ckliwe historyjki.

Nic o niej dobrze nie świadczy. Uważam, że to głupia baba. Mnie tylko i wyłącznie chodzi o to, że ona potrzebuje wsparcia. Czy tylko mądrym i wartościowym ludziom pomagamy, gdy widzimy, że idą na dno?

mallwusia napisał/a:

santapietruszka napisał/a:

Ale to nie od niej zależy, kto będzie miał przyznaną opiekę nad córką, tylko od sądu.

Tak, od polskiego sądu, więc sama sobie odpowiedz na pytanie, czy jest sens pisać tu jakieś bzdurne scenariusze.

Ja akurat uważam, że Autor ma spore szanse Już to wcześniej pisałam i uzasadniłam, dlaczego

Ja nie będę oceniać, bo guzik o tej sytuacji wiem. Wyrywkowe informacje jednej że stron to stanowczo za mało.

Maku nie wiem czy go szuka czy nie.

Od spięcia z matką mówi tylko że chce usunąć i żebym dał jej szansę, ja z kolei trzymam się swojej wersji że rozwód jest nieodwołalny.

Ulle - z tego co wiem to do dwudziestego pierwszego tygodnia bez problemu można - oczywiście nie w tym kraju, ale jesteśmy w Unii ( póki co),  a można to załatwić w trzy dni.
Z tym że teraz to jest już tylko jej problem - niech robi co chce.
Ja rozwodu nie odwołam niezależnie od tego co ona powie i zrobi.

No, szczególnie z tego, że w domu muszą być podsłuchy. bo nie wiadomo, kiedy mamusia zapragnie znowu tatusia spróbować postawić przed sądem.

I nie wierzę, że przez 10 lat nie zrobili remontu, nie wymienili sprzętów czy mebli. Jeśli tak - wspólne. Do podziału.

Nathan napisał/a:

Ulle - z tego co wiem to do dwudziestego pierwszego tygodnia bez problemu można - oczywiście nie w tym kraju, ale jesteśmy w Unii ( póki co),  a można to załatwić w trzy dni.
Z tym że teraz to jest już tylko jej problem - niech robi co chce.
Ja rozwodu nie odwołam niezależnie od tego co ona powie i zrobi.

Jesteście w unii. No tak, to znacznie ułatwia kwestie aborcji.
Dobrze robisz mówiąc jej, że tak czy siak zdania nie zmienisz co do rozwodu, więc jeśli pójdzie usunąć, to i tak się z nią rozwiedziesz, żeby potem nie miała pretensji do ciebie, bo kazałeś usunąć, a jak nie to rozwód.
Szkoda mi was bardzo, bo na pewno byliście fajna rodzinka i wasza córeczka była dumna ze swoich rodziców.

Nathan napisał/a:

Ulle - z tego co wiem to do dwudziestego pierwszego tygodnia bez problemu można - oczywiście nie w tym kraju, ale jesteśmy w Unii ( póki co),  a można to załatwić w trzy dni.
Z tym że teraz to jest już tylko jej problem - niech robi co chce.
Ja rozwodu nie odwołam niezależnie od tego co ona powie i zrobi.

Nie martw się daliśmy radę CCCP damy i radę 12 gwiazdom