Czy jest jeszcze szansa? - Netkobiety.pl

Nie chcę się powtarzać, bo wcześniej o tym pisałam, ale .. skoro facet był przypadkowy, nie pracował w jej (byłym) miejscu pracy itd. i "tylko" ją odprowadził. To jakie poczucie wstydu?
Tym bardziej, że to towarzystwo, że każdy z każdym itd.
Dlatego są 2 opcje:
1. Rzeczywiście raz zdradziła więc nie chciała tam wracać chcąc ratować małżeństwo i niestety ciąża
2. Dużo więcej się tam działo, że nie mogła już tam wrócić.. bo wstyd
Innej opcji nie widzę.

Bo widzisz...to wcale nie musiał być jeden facet. I ona teraz może mieć problem bo jak urodzi to kto jest ojcem? Mogłaby zwrócić się o alimenty bo czemu nie a teraz? Na jej miejscu pogadałbym z "koleżankami" i ustaliła kim on jest.

Eee tam jak dla mnie to się kupy nie trzyma.

Fakt że bardzo pochopie zrezygnowała z pracy a właściwie może porzuciła pracę.
Czy zrobiła to ze wstydu? to jeśli tam tak wszyscy się zachowywali to skąd ten wstyd? chyba że to ona coś nawywijała ponad to co inni robili.

Skoro była tak uległa wpływom tego "hermetycznego" światka to by tam długo nie wytrzymała tam pewnie  nie jest tak że wszyscy kochają się na zabój bezwarunkowo i bezinteresownie niech no się tylko ktoś wyłamie .

Jednak żeby wynająć mieszkanie, to trzeba mieć kasę, a ona póki co nie pracuje (zwolniła się z pracy), bo raz że wstydzulaby się tych ludzi, a dwa zrobiła to zapewne po to, by pokazać ci, że bardziej zależy jej na tobie niż na tamtym towarzystwie. Gdy rezygnowała z pracy nie wiedziała o tym, że jest ciąży- tak przynajmniej zrozumiałam. Wiedziała więc o ciąży czy nie wiedziała?
Tak czy siak wylądowała na lodzie.
Dzisiaj mieszka w twoim domu i jest na twoim utrzymaniu, nie sądzę, by byla to dla niej komfortowa sytuacja. Wyobrażam sobie, jak bardzo ja to poniża i upokarza.

Tak więc rzeczywiście poza tobą ona nie ma nikogo kto chciałby i mógłby jej pomóc.
Jest zdana na twoją łaskę i niełaskę.
Pisałam ci kiedyś, że gdybym była na jej miejscu przyjęłabym twoje warunki, bo nie miałabym innego wyjścia. Nie oczekiwałabym zrozumienia z twojej strony, tylko każdy dobry gest w moją stronę prxyjmowalabym z wdzięcznością. Niestety, prawda jest taka, że ta kobieta osiągnęła dno.
Jeśli zostawisz ja z całym tym syfem ona na pewno sobie nie poradzi.
Nawet jeśli w końcu matka ja przyjmie pod swój dach, to wyobrażam sobie, jak twoja żona będzie się tam czuła. Małe mieszkanie, pewnie dwa pokoje i schorowany ojciec, ona w ciąży, bez środków do życia i z matką, która non stop będzie jatrzyla. Pisałam już o tym. Po prostu masakra. Tylko wziąć sznur i się obwiesić.
Tak więc Nathan jesteś jej ostatnia i jedyną deska ratunku.
Czy potem, jak minie ten najgorszy dla niej czas ona będzie potrafiła się odwdzięczyć, czy też wprost przeciwnie? Nie wiadomo, bo z tą wdzięcznością ludzka różnie bywa. Jednak na wszystko będzie patrzyła coraz starsza i coraz mądrzejsza wasza córka i będzie uczyła się pewnych rzeczy. Też o tym już pisałam, więc nie będę się powtarzała.
Generalnie zmierzam do tego, że jeśli chodzi o warunki bytowe masz nathanie bardzo dobra sytuację w przeciwieństwie do twojej żony i jak na ironię losu jesteś jedyną osobą, na którą ona liczy.

Zdelegalizowac kobiety i dzieci zatem .

Informacja dla moderacji: wpis miał charakter żartobliwy, nigdy bym tak na serio nawet nie pomyślał.

Kompletnie nie rozumiem tych portretów psychologicznych, które tworzycie. Jeden chce być mądrzejszy od drugiego, naprawdę nie macie zajęć w domu? Żeby tak dywagowac? Ludzie...facetowi przydarzyła się tragedia, podajcie kilka wariantów, zbyteczne jest ciągle rozkładanie na części pierwsze.

Ty oczywiście jesteś ponad to wszystko i wszystkich rozumiem i już wiesz że kilka kilka wariantów sprawę załatwia .
To forum publiczne- różne opinie całe spektrum co w tym niezwykłego dywagacje ,dyskusja,spekulacje wymiana zdań -chyba oczywistość.
Jakie jest Twoje zdanie w temacie ? To że oceniasz użytkowników jest bez znaczenia raczej dla wątku.
To że ja Ciebie oceniam też niestety.EOT

Nigdzie nie napisałam, że jestem ponad wszystko. Forum powinno mieć też swoją kulturę. To miałam na myśli. Nie skacz do gardła i nie oceniaj mnie, ja oceniłam ogół, mechanizm forum. Nie wytknęłan nikogo palcem. Zjedz coś słodkiego na polepszenie nastroju. :*

He he, myślę że w ramach walki z nudą (nic się na wątku nie dzieje obecnie) można przeprowadzić taki eksperyment społeczny i odwrócić role,
teraz autorem wątku jest żona naszego bohatera, który poszedł w tango na imprezie i zapłodnił jakąś laskę, o czym właśnie poinformował małżonkę...

No jak, przecież widziałeś, ze facet się do niczego nie nadaje, bo zaczął rozmowę od "czesc". Wiadomo co by bylo, bo konsekwencja nie jest najmocniejszą stroną naszych Pan .

To jest właśnie to typowo konwencjonalne myślenie, od którego ja proponuję odejść.

Z czego wynika Twoje podejście?

Ja mam taką opinię, ponieważ uważam że dorosłe wiekiem osoby muszą ponosić konsekwencje swoich działań i decyzji w pełnym wymiarze. Te dorosłe wiekiem osoby przez protekcjonalne traktowanie rodziny, małżonków, społeczeństwa i różnej maści instytucji publicznych ma problem z wzięciem odpowiedzialności za swoje życie i stanie się mentalnie prawdziwie dojrzałymi ludźmi. Paradoksalnie ta właśnie trudna sytuacja, może się okazać jedną z lepszych rzeczy jakie przytrafiły się tej kobiecie w życiu.

Ja to wszystko rozumiem, tylko patrzę na rzecz jakby bardziej praktycznie.
Zalozmy bowiem, że oto pewnego dnia np dzisiaj Nathan wywala wszystkie rzeczy żony na ulicę i razem z tymi rzeczami oczywiście płacząca i opierająca się mu żonę, po czym wraca do domu, zamyka drzwi na klucz i żegnaj Gienia świat się zmienia.
Tymczasem jego żona stoi wśród tych swoich rzeczy bezradna na środku chodnika i jak myślisz, co ma zrobić? W która stronę miałaby ona pójść? Skręcić w prawo, a może w lewo, a może pójść przed siebie? Miałaby zaczepiać ludzi i pytać ich, co ma że sobą zrobić? Kobieta w ciąży, bez pracy, bez środków do życia, przerażona i samotna. No co ona miałaby zrobić?
W oknie stoi zapłakana 8-letnia córka, który patrzy na mamę. No ludzie, co ona ma zrobić w takiej sytuacji.
Mnie zwyczajna litość ogarnia, bo rozumiem, że gdyby ta kobieta miała dokąd pójść i miałaby za co żyć, to proszę bardzo, niech płaci za swoją głupotę, ale nie w takiej sytuacji.
Jakby na to nie patrzył Nathan, na ten moment, najbardziej kryzysowy i podły moment w jej życiu jest dla niej jedyna deska ratunku.
Ja jej przecież nie pomogę, ty też jej nie pomożesz, żaden przechodzeń nie pomoże.
Ona sama sobie nie poradzi. Kiedyś, gdy przetoczy się to wszystko ona na pewno jakoś da sobie radę, ale teraz jest bezradna jak małe dziecko.
Kieruje się więc litością i wyobraźnia, bo łatwo jest mówić o odpowiedzialności za swoje czyny ( zgadzam się z tym), ale tu mamy do czynienia z konkretną kobieta, która naprawdę ma przegwizdane.

Kiedyś na wsiach zabitych dechami, ale nie tylko na wioskach rodzice potrafiło wywalić z domu dziewczynę z brzuchem. I co potem działo się z taką dziewczyna? Bóg jeden tylko wie.

Czasem są takie sytuacja, że człowiek powinien wznieść się ponad konwencjonalne myślenie i zachowanie.
Staram się po prostu wczuć w sytuację tej kobiety i nie wyobrażam sobie, co bym zrobiła.

Ja jeszcze coś - otóż burzy się we mnie wszystko na samą myśl o tym, że te wszystkie jej koleżaneczki z pracy, stare cwaniary, które puszczają się na prawo i na lewo, ale nie zachodzą w ciążę, wracają sobie do swoich wypasionych domów, do mężów i żyją jak paczki w maśle, a pies z kulawą noga o niczym nie wie, a tu trafiła się głupia baba, ktorej odbiło i pierwszy raz się puściła i od razu zaciążyła i ona ponosi odpowiedzialność za tamte latawice.
A gdzie są teraz jej koleżaneczki z pracy? Czy któraś z nich pomogła w czymś żonie Nathana? Oczywiście że nie. Siedzą sobie z domach i śmieją się z głupoty ludzkiej siebie mając za te mądrzejsze.

Myślę, że w tej sytuacji warto byłoby rozgraniczyć dwie kwestie;
Konsekwencje za swoje wybory oraz odpowiedzialność jako dorosły człowiek za swoje życie z odpowiedzialnością za drugiego człowieka, dziecko, rodzinę co nie jest łatwe.
Oczywiście rozumiem krzykaczy, którzy twierdzą, że sama sobie zasłużyła na to, ona rozwaliła te rodzinę - to wszystko się zgadza.
Warto jednak spojrzeć na całą sytuację trochę szerzej i przewidzieć konsekwencje tego na co my mamy ( w tym przypadku Nathan) wpływ;
A jest za co i za kogo. Mają wspólne dziecko, za które obydwoje są odpowiedzialni w równym stopniu.
To, że mama popełniła straszny błąd nie upoważnia nikogo do jeszcze większego łamania dzieciństwa i życia tego dziecka.
Dorośli, rodzice są od tego aby chronić dziecko przed szkodliwymi czynnikami tego świata niezależnie od tego jaka sytuacja jest między nimi.
Oczywiście w sytuacji gdy jest tyle żalu i skrajnych emocji bo zdrada jest największą krzywdą jaką drugi człowiek, którego notabene kochamy jest w stanie wyrządzić jest to cholernie ciężkie, ale możliwe.
Trzeba sobie odpowiedzieć na proste pytanie, komu chcemy zrobić na złość? Co chcemy uzyskać?
Wiem, że to balansowanie pomiędzy krzywdą i chęcią ukarania żony za to co nam zgotowała, a zagryzieniem zębów w celu ochrony dziecka.
To rola autora. On ma najwięcej danych aby podjąć najbardziej słuszną decyzję w tym zakresie. Tym bardziej, że to jego życie i jego rodziny i nie powinien kierować się niczyim zdaniem. Tym bardziej, że opinie zawsze będą skrajnie różne. Nikt nie przeżyje życia za niego. Powinien wsłuchać się w siebie i dokonać wyboru niekoniecznie już i w tej chwili, ale nie podejmować skrajnie nieodpowiedzialnych ruchów, których nie będzie można już cofnąć, a których może kiedyś w przyszłości po prostu żałować. Emocje są złym doradcą
Nie pozbywając się żalu w słusznej sprawie a tym samym karząc nieustannie żonę, rykoszetem zawsze będzie dostawać dziecko, ale również i on sam.
Nie przekonują mnie argumenty, że to ona jest odpowiedzialna za stan w jakim dziecko się znajduje lub będzie znajdować. Za tę kwestie oboje są w takim samym stopniu odpowiedzialni. Dorośli miewają różne problemy i powinni umieć je rozwiązać pomiędzy sobą chroniąc tym samym bezbronne dziecko.
Warto wziąć to pod uwagę.

Ale to tak naprawdę zależy od niego samego, jak długo pozwoli żeby to nie dawało mu spokoju.
To wydarzenie może paradoksalnie a nawet powinno wzmocnić go i rozwinąć mentalnie, wzmocnić świadomość, jeśli oczywiście podejmie wyzwanie i będzie chciał wyciągnąć z tego max a nie użalać się nad sobą.
Fakt, trwa to trochę czasu, ale finalnie naprawdę może zmienić życie na plus. Wszystko zależy od osobowości.

Dla przypomnienia, bo niektórym chyba wciąż umyka - jego żona zdradziła go z przypadkowych frajerem (rzekomo przypadkowym)
któremu lada moment urodzi dziecko - być może to ja jestem zbyt tępy i ograniczony, żeby dostrzegać pewne niuanse sytuacji
w jakiej autor się znalazł, dlatego poproszę o osobne specjalnie dla mnie wytłumaczenie, jak coś takiego może zmienić życie na plus?

Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta. Ktoś kto liznął tematu bardzo dobrze wie o co chodzi. Również ktoś kto doznał jakiejś krzywdy w życiu potrafi odpowiedzieć na to pytanie.
Przecież to logiczne, że takie skrajnie trudne sytuacje kształtują człowieka, budują jego tożsamość.
Takie wydarzenia sprawiają, że spoglądamy na życie z zupełnie innej perspektywy niż dotychczas.
Potrafimy ocenić życie bardziej realnie, nie żyjemy w iluzji, nie idealizujemy. Stajemy się mocniejsi mentalnie, potrafimy sobie lepiej radzić z trudnymi emocjami.
Oczywiście nie ma reguły, dlatego wszystko zależy od nas samych. Na ile będziemy chcieć wykorzystać ten czas aby się rozwijać a nie trwać w pozycji ofiary i na każdym kroku użalać się nad sobą jak bardzo mamy w życiu pod górkę. Tylko my mamy wpływ na swoje życie. Każdy ma wybór stać w miejscu lub iść do przodu.
Dlatego zawsze uważałem, że głaskanie po głowie, utwierdzanie kogoś w pozycji ofiary nie jest dobre w perspektywie czasu.
Czasem trzeba kogoś wręcz pie...dolnąć, żeby się obudził i zaczął myśleć samodzielnie.

Takie pie..dolnięcie zalicza właśnie żona Autora. Nie rozumiem, dlaczego usiłujecie z niej zrobić jakąś biedną zagubioną owieczkę.

Wiesz co fryt. Mam w rodzinie kilku żołnierzy i policjantów.
Żołnierze - każdy był na jakiejś misji. Żaden jakoś wzmocniony nie wrócił. Ci, którzy nie mieli rodzin przed misjami nie mają ich do dzisiaj bo nie są w stanie założyć, a Ci którzy mieli rodziny, albo się porozwodzili, albo stali się tzw. przemocowcami (akurat tylko jeden, bo tylko jednemu ostała się rodzina).

Policjanci - wszyscy co do jednego po jakimś czasie mają problemy. Nawet z normalnym wchodzeniem w gości. Ciotka - 1,6m w kapeluszu i na obcasie od razu zajmuje teren. Mija 2-3 sekundy i dopiero może się rozluźnić. Wujek - nigdy się nie rozluźnia. Reszta - uważa że cel uświęca środki i jeśli uważają, że maja rację, to wykorzystują wszystko włącznie z przemocą domową w uzyskaniu słusznego przez nich celu. Najlepsze, że bez wahania przyjmują rolę sędziów i egzekutorów zasądzonej słusznie lub nie słusznie winy. Najczęściej na swoich dzieciach i żonach.

Jeśli to jest opisane przez Ciebie wzmocnienie charakteru, to ja dziękuję. Na pewno poradzą sobie z każdą sytuacją. Tylko reszta nie radzi sobie z nimi.

Ja o zupie a Ty o doopie.
Przeczytaj jeszcze raz co napisałem wyżej z dużym naciskiem na wycinek:
"Oczywiście nie ma reguły, dlatego wszystko zależy od nas samych. Na ile będziemy chcieć wykorzystać ten czas aby się rozwijać a nie trwać w pozycji ofiary i na każdym kroku użalać się nad sobą jak bardzo mamy w życiu pod górkę. Tylko my mamy wpływ na swoje życie. Każdy ma wybór stać w miejscu lub iść do przodu.

Chcesz, żebym podała ci chociaż jeden powód i jeśli będzie racjonalny, to zastanowisz się nad tym wszystkim jeszcze raz.
Proszę bardzo
Otóż uważam, że autor będzie miał większą satysfakcję z tego, że pomógł tej kobiecie, niż z tego, że wykopał ja brutalnie i jeszcze rozplaszczyl butem.

A drugi powód?
Jest nim ich wspolna 8-letnia córka, która widzi, że z jej mama dzieje się coś złego, że tato też w niczym nie przypomina jej dawnego taty, a jeśli wziąć jeszcze pod uwagę to, że mała rośnie i jest coraz bystrzejsza, to wiadomo.
Nie wiem czy będzie to takie dobre dla małej, jeśli w pewnym momencie dotrze do niej, że tato nienawidzi jej mamę.
Chociażby dla tych dwóch powodów można w tej akurat sytuacji odstąpić od typowego myślenia.

Ulle, ale co mnie obchodzi dokąd ona ma pójść? Co mnie obchodzi typ który mi wywinął taki numer. ? Jakby mi mój osobisty facet taki numer wyciął a byłabym królowa finansów, myślisz że martwilabym się o jego byt i jego bekarta? No proszę Cię.

Nie ma takiej opcji.
A Corka Autora jest w dobrych rękach. Może to i lepiej ze nie będzie mieć takiej kurewki za wzór obok siebie.
Ulle, współczucie ja też jestem człowiek empatyczny, współczuję i sporo wybaczam. Ale są granice których się nie przekracza ,rzeczy których się nie robi. Tyle.

Ja też mogę powiedzieć, że jestem litościwa oraz empatyczna, by zaraz zrobić coś, co temu by przeczyło.
Czym innym jest wywalić lajdaka z domu, a czym innym jest wywalić z domu kobietę w ciąży, która nie ma środków do życia.

Nie lituj się aż tak bardzo nad Nathanem, bo on jak widzisz potrafi o siebie zadbać. Po ilus tam latach małżeństwa jest jedynym właścicielem domu, auto jest żony, ale na niego i nie sądzę, by był w ciemię bity.
To typ WŁASCICIELA, więc nie zginie.
Fakt, że zrobiono mu świństwo, ale ta sytuacja jest naprawdę specyficzna.

Santapietruszko, odpowiedziałam na to pytanie. Wywaliłabym z domu.

A jaka jest różnica między zdradzającym facetem a zdradzającą kobietą? Wyjaśnisz? Przecież to nie Natana wina, że żona się nie zabezpieczyła i zaszła w ciążę, to wyłącznie jej decyzja, więc konsekwencje też musi ponieść wyłącznie ona. Nadal nie rozumiem, dlaczego Ty tą żonę za jakąś biedną sierotkę bez mózgu uważasz. Zdradziła, bo koleżanki ją namówiły, mąż ma jej pomóc, bo taka biedna teraz... cały świat winien, tylko nie ona, ratujcie niebogę...

No to się lituj. Ale nie cudzym kosztem. Już Ci napisano, że możesz jej nawet pokój odstąpić i wspomóc ją finansowo, jeśli chcesz.

Serce dziecka zaczyna bić w 21 dniu ciąży....bez względu na to , czy jest z prawego czy lewego łoża.....potem, jeśli się urodzi jako to niechciane ...może zasilić armię nieszczęśliwych , pełnych bólu istot.....czy w związku z tym, te wszystkie dywagacje o urażonych ambicjach i uczuciach mają większy sens?

Autorze poradź żonie żeby odnalazła ojca dziecka, alimenty się przydadzą a i może dziecko kiedyś pozna ojca.