Jak "zmusić" toksycznego faceta do poważnej rozmowy? - Netkobiety.pl

To jest bardzo głupi pomysł.
Już wystarczająco rozpłaszczyłaś się przed nim prosząc o kontakt, co on zlekceważył.
Poprosisz o spotkanie, co on również zlekceważy, być może nawet używając tych samych co dotychczas głupich wymówek - a Ty poczujesz się jeszcze gorzej.
Co jest tak fascynującego w tym facecie, że chcesz się dalej tak męczyć ?

Wiem, że masz nadzieję - że jak już przyjdzie do kontaktu, spotkania między Wami, to znowu zyskasz sobie jego przychylność i zainteresowanie, ale czy nie lepiej jest czuć to w sposób naturalny, zamiast uzyskiwać to kombinowaniem i sposobem ?

To ja może opiszę taki typ człowieka na przykładzie mojej pracy. Odpowiadam za stały kontakt z klientami i ludzie dzielą się na 3 grupy. Jedni potrafią prosto z mostu powiedzieć o co im chodzi, odmówić spotkania, zerwać kontakt i jasno powiedzieć, że kończą współpracę, drudzy zawsze pojawiają się na umówionych spotkaniach, dotrzymują słowa, są rzetelni. Z kolei w trzeciej grupie znajduje się ten twój facet. Takie osoby umawiają się na spotkania i nie przychodzą, potwierdzają wizyty i się na nich nie pojawiają. Jeśli do nich dzwonię to zawsze nie mają czasu, źle się czują, ale za tydzień, miesiąc, rok na pewno się u mnie pojawią. Nadchodzi czas spotkania i znowu ich nie ma, ale za 2 dni, po weekendzie na pewno przyjadą i tak dalej... To typ ludzi, którzy kręcą, nie potrafią odmówić, nie mają jaj. Może moje przykłady nie dotyczą uczyć, ale chciałam Ci nakreślić, że takie zachowanie jest bardzo typowe. Z drugiej strony też Cię rozumiem, bo sama dawno temu byłam w relacji, w której facet mnie olewał, kręcił z inną na boku, przez miesiace się nie odzywał, a ja czekałam jak głupia gapiąc się w telefon i czekając na wiadomość. Sama też do niego pisałam, bo tak chciałam tego kontaktu. Potem dopiero się dowiedziałam, że kiedy ja o nim śmiałam to on się dobrze bawił z innymi koleżankami, a ja byłam kołem zapasowym, którego można było użyć z braku laku. Żałuję, że straciłam na niego tyle czasu, ale z drugiej strony byłam niedoświadczona, a teraz przynajmniej jestem mądrzejsza i znam swoją wartość.

Odnawiam temat po miesiącach, ponieważ jest już lepiej. Jednak weszłam na inne etap myślenia, końcowy.
Mam może głupie pytanie. Czy jeśli od początku wiedziałam, że taka relacja kiedyś się musi skończyć, nie było żadnych deklaracji... to mam prawo czuć się skrzywdzona, potraktowana jak zabawka?  Przez to, że urwał kontakt bez słowa, z dnia na dzień, zaczął olewać moje prośby o jakaś rozmowę. Czy on po prostu miał do tego prawo, skoro była to od początku jakaś "luźna relacja?" Czy to tylko ja jestem sama sobie winna? Nie powinnam więc czuć się zraniona, upokorzona i być na niego zła?

Jesteś bardzo naiwna. Oczywiście, że nie masz podstaw, aby czuć się oszukana - ponieważ nie był to związek a luźna relacja oparta głównie na seksie (w każdym razie na pewno dla niego tym była). Ty wkręciłaś się na maxa, bo facet Ci imponował, jest znany itd. Wyobraziłaś sobie o wiele więcej, niż naprawdę było, uwierzyłaś że jesteś dlań kimś wyjątkowym... Nie byłaś, niestety. Daję głowę, że ma / miał kilka innych podobnych relacji w tym samym czasie, pewnie z racji swego statusu może sobie na to pozwolić i na 1000% z tego korzysta. Czy ma żonę/partnerkę to inny problem i nie o nim mówimy.

Prenensje o swoje złe samopoczucie po zakończeniu tej znajomości możesz mieć wyłącznie do siebie, gdyż jak wyżej nakreśliłam - uwierzyłaś w coś, co nie istniało od początku, zamiast potraktować to jako miłą odskocznię od dnia codziennego. Wyciągnij z tej lekcji wnioski na przyszłość i nie wierz w piękne słowa mężczyzn, lecz w ich czyny jak już powiedziano w tym wątku. Będzie dobrze. Wyluzuj już i nie myśl o nim.