jak postąpić? - Netkobiety.pl

Droga waleczna12,
Na Twój post nakierowała mnie inna forumowiczka i pomyślałam, że napiszę do Ciebie bo u mnie też do niedawna doszło do zdrady. Wprawdzie inaczej się to potoczyło - możesz przeczytać na moim wątku, ale nie o tym chciałam pisać. U mnie mąż jest teraz z kochanką swoją a ja z naszym dzieckiem.

I jest mi bardzo ciężko teraz ale wiem, że tak jest lepiej. Bo ja go kochałam i pewnie dalej w jakiś sposób kocham. Ale kocham go takiego jaki był przed tym wszystkim. Teraz kocham właśnie to wyobrażenie o nim i tęsknie za tym. Tęsknię za tym co mielibyśmy razem gdyby do tej sytuacji nie doszło. I są momenty, że jest mi bardzo źle. Tylko jak pomyślę sobie jak to by było w drugą stronę - gdybyśmy zostali razem, to co? To ja bym wiedziała, że ja go kocham ale on mnie już nie aż tak mocno. I pewnie któregoś dnia doszłabym do wniosku, że on mnie w ogóle nie kocha. I ja jego już też nie, bo ja kocham tylko to wyobrażenie o nim jakie mam w głowie. Myślę, że Ty też kochasz to wyobrażenie o swoim mężu jakie zbudowało się w Twojej głowie przez lata bycia razem. I oczywiście nie jest to takie proste żeby zaakceptować to, żeby zrozumieć, że on nie jest tym czowiekiem jakim myślałaś, że jest. Ale ja zdecydowałam, że mimo tych wszystkich trudności, bólu, upokorzenia itd. jakie doznałam podczas tej całej sytuacji nie będę walczyć o kogoś kto mnie nie chce na 100%.
Zamiast tego walczę o siebie, o to żebym kochała siebie samą bardziej. Zaczęłam pisać tu na forum, rozmawiać z ludźmi na około, chodzę na terapię, robię różne ćwiczenia żeby uwolnić się od negatywnych emocji oraz takie żeby być lepszą dla samej siebie, żeby polubic siebie tak w pełni. U mnie minęło ok. 3 miesięcy i już widzę poprawy. Do kochanki miałam takie samo nastawienie jak Ty - i ona też robiła wszystko żeby mój mąż został z nią. Ale odpuściłam i widzę, że już nie mam takich mocnych negatywnych uczuć pod jej osobą. I zaczynam widzieć, że co ona dostała? Faceta, ktory bez mrugnięcia okiem oszukiwał najbliższą sobie osobę. To skąd pewność ze jej tego nie zrobi?

Innymi słowy - ta sytuacji jest ciężka i bardzo bolesna ale możesz ją wykorzystać tak żeby walczyć o siebie i zrobić coś dobrego ze swoim życiem. Nie będzie łatwo ale stopniowo będziesz widzieć poprawę. Albo możesz tkwić w tym wszystkim, walczyć o męża. Ale tak naprawdę co Ci to da? Życie z kimś kogo już nigdy nie będziesz pewna. I ciągle będziesz się zastanawiała czy znów Cię nie oszukuje. Życie z kimś komu na Tobie nie zależy bo inaczej nie oszukiwałby Cię aż tak. Straszne to jest do zaakceptowania, ale zdrowsze i rokujące na przyszłość bo możesz zainwestować w siebie zamiast w uczucie, które nie jest odwzajemnione.

Tak czy inaczej mam nadzieję, że ułoży Ci się tak jak chcesz. Ból będzie ogromny cokolwiek nie postanowisz ale pamiętaj, że w tym wszystkim Ty jesteś najważniejsza i Twoje szczęście.

Dziecko może Autorki i nic nie obchodzić, jednak będzie ono na stałe wpisane na każdej płaszczyźnie w jej życie.
Jeśli zdradzający małżonek wybierze Autorkę, to przecież to dziecko (o ile się urodzi) nie zniknie nagle.
Mąż będzie musiał przez wiele lat płacić alimenty, i będzie to odczuwalne we wspólnym domowym budżecie. Będzie się z tym dzieckiem spotykał, poświęcał mu czas. Być może będzie chciał zabierać dziecko na święta, na wspólne wakacje.
Łatwo jest napisać, że nikogo to dziecko nie obchodzi, to jednak niczego nie zmienia w faktach i w przyszłości, jaka może Autorkę czekać.

Dlaczego wychodzisz z założenia, że kobieta, z którą mąż Walecznej wdał się w romans, to lafirynda ?
A może jest dokładnie taka sama jak Autorka ? Zakochana w nim, zadurzona. Chce o niego walczyć, o jego miłość.
I jest jeszcze inna strona tego medalu - jeśli kochanka to lafirynda, to jak określimy zdradzającego męża wobec tego ? Bo przecież jego postępowanie jest takie same jak i owej "lafiryndy" - on również kłamał i zdradzał.

Również i konkretne ustalanie z mężem, że ma nie mieć z kochanką żadnego kontaktu - nie uważasz, że w takiej sytuacji byłoby to poniżające ?
Autorka nie dość, że chce walczyć o nieuczciwego męża zdradzacza, to jeszcze ma mu zakazywać kontaktów z kochanką i może pilnować, czy aby na pewno tego nie robi ?
No bez żartów
Powinno być dokładnie odwrotnie ... to zdradzacz prosi żonę o szansę i jeśli mu zależy na odbudowie małżeństwa i zaufania - to on sam kończy relację i kontakty z kochanką bo TAK CHCE, a nie dlatego, że żona mu tego zakazuje.

Waleczna, posłuchaj dziewczyn, one naprawdę dobrze Ci radzą i robią to w sposób bardzo delikatny..
Powiem ci z mojego doświadczenia, ze kiedy mój maż wywinął mi taki numer to wywaliłam go z domu na zbity pysk. Płakałam po kątach ale powiedziałam sobie, że nigdy go o nic nie poproszę. Po paru miesiącach już po rozwodzie, po jego wizytach u psychologa i po kilku miesięcznym zabieganiu o szanse stwierdził, że w tej całej sytuacji, ja jedna zachowałam się godnie.
Teraz jesteśmy razem, ale dlatego, że to on robi wszystko aby zdobyć ponownie moje zaufanie.
Czasem rozstanie jest potrzebne, aby zobaczyć co tak naprawdę jest w życiu ważne. Jeśli on kocha Cię prawdziwie to puść go a nawet ciąża lafiryndy go nie powstrzyma przed powrotem do Ciebie. Daj mu czas, nie pisz, nie dzwoń, nie kontaktuj się..

myślę, że nick nieprzypadkowy. Powiem tak:
na razie przebija się motywacja by nie dać kochance "wygrać" a potem .. może i Misiowi urwać... uszka..
Tylko czy warto? Kochanka symuluje ciążę raczej, bo każda normalna kobieta kupi najpierw niedrogi test i go zrobi.
ale najgorsza jest reakcja męża- bo nie sądzę, by mężczyzna który nie kocha tej drugiej a kocha żonę rozważał odejście od żony do tamtej z powodu ciąży.

Autorko, otrzymałaś tu wiele cennych uwag. Teraz buzują w Tobie emocje, chęć wali z "rywalką". W końcu niby zabiera Ci ona marzenia o rodzinie i dziecku. Wiadomo, że chcesz walczyć o swoje o to co budowałaś w co wierzyłaś. Ale jak już inni pisali, nie ona to Ci odbiera, tylko ten twój 'ślubny'. To on podjął decyzję o romansie i on miał Wasz związek gdzieś.
Od strony kobiety, tu Twojej, kiedy chce się odegrać, idealnie by było gdyby on ją kopnął a potem ty ze zdwojoną siłą jego. Bo każde inne rozwiązanie już jest złe. Choć chyba najlepsze, chcesz to idź i żyj szczęśliwie. A tu dajesz niewiernemu poczucie, że cokolwiek nie zrobi i tak go "kochasz".
Zostaw rywalizację o faceta, który nie jest tego wart i Twoich nerwów. W tej chwili kochasz nie jego ale swoje wyobrażenie o nim. Załóżmy, że wróci i co? Będzie jak dawniej, nie było sprawy, wygrałaś z tamtą? Może przez krótki czas będziesz czuła satysfakcję, ale prawda taka, że pod dachem będziesz miała faceta, któremu nie można ufać.
Ambicja ważniejsza niż honor?

To normalne bo wciąż kochasz i chcesz zaklinać rzeczywistość. Niestety on już odpłynął i emocjonalnie jest gdzieś indziej. Na tym etapie wrogiem jest dla Ciebie tamta.. ale prawda taka, że to on zdradził. On przekreślił Wasz związek.
Naprawdę kochasz go takiego, który podrywa inną, zdradza z nią Ciebie ...?
Ja nie wierzę w związki po zdradzie. Ot można tkwić.Tylko po co?

.

Kochana daj sobie czas, poukładaj sobie wszystko na spokojnie. Nie spiesz się, przemyśl sobie wszystkie za (choć tych za jest raczej mniej) i przeciw . Czasem słowa, rozmowy z kimś zmieniają pogląd na sytuację . Czy coś się wydarzyło u Was od czasu zamieszczenia postu?

Jeśli Waleczna nadal będzie upierała się przy tym, aby dać mu szansę to musi schować dumę do kieszeni, czekają ją bardzo ciężkie chwile. I oczywiście, że jemu powinno bardziej na tym zależeć, tak właśnie napisałam w poprzednim wpisie-doczytaj proszę uważnie, bo chyba ciut się czepiasz Chodziło mi bardziej o to, aby priorytetem było zerwanie kontaktu z tamtą ( sporo naczytałam się historii, jak to niewierni mężowie nie mogą /nie potrafią(czytaj jak chcesz )"uwolnić się " od swoich chwilowych przygód . Bo tamta cierpi, bo tamta kocha..... itp.

Takata jak mozna się z Tobą skontaktować? Mam kilka pytań dotyczących Twojej sytuacji i tego jak postepowalas z mężem przed jego powrotem?

Silna babka!

autorko , małżeństwo krótkie, ale związek 7 lat..
Zdradę można wybaczyć, z kochanką "wygrać" ale ważniejsze- jaki z Was związek.Czy to jest mężczyzna z którym Ty chcesz życie spędzić?
Zastanów się dobrze, póki nie ma dzieci. żeby to nie było pyrrusowe zwycięstwo..

No też informacja...w mieście jeden lekarz jest i na dodatek nie ma usg??? No przecież śmiech na sali.... Na bank nie powiedziała mu prawdy, bo nic na usg nie wyszło, nie był w gabinecie więc może mu wciskać każdy kit. Tak trudno zrobić badanie krwi?? Może w tym mieście również krwi nie pobierają, a blisko nie ma innego miasta-pewnie pustynia hahahahha . Zaczyna się to o czym mówiłyśmy, będzie latał na każde jej zawołanie, a jesli nie ma ciąży to będzie starała się go zaciągnąć do wyra, żeby coś z tego było. Taki typ kobiety i tyle-lafirynda a on głupi naiwniak.

Powiem Wam że mam dość. Mam swoje uczucia ale i są granice tego wszystkiego. Oczywiście w mieście jest kilkunastu lekarzy, kilka laboratoriów i cała kupa aptek. Już nie chodzi mi o nią bo wiem co chce osiągnąć i jak wyrachowanie dąży do celu. Ale on? Oczywiście naiwnie czeka. I zamiast mieć jaja i coś wybrać to bidulek czeka. Moim zdaniem to chyba boi się przekonać że ona w tej ciąży nie jest. Ja się z tego wypisuje. Ale skoro oni nie mają skrupułów żeby postąpić jak należy i grają na moich uczuciach to ja pogram trochę na ich. Nigdy tak nie postępowałam, ale jak ktoś robi ze mnie idiotkę to nie pozostanę dłużna. On się miota bo tu mamy ślub, tu być może jest dziecko. Ale do tej pory nie zrobił NIC aby to raz na zawsze rozwiązać. Ona też nie czuje się do końca komfortowo bo przecież już dawno powinien u niej mieszkać. A tu się dzieje jak się dzieje. Może powinnam odpuścić i powiedzieć mu idź. Ale po tym jak się zachowuje i co zrobił jakaś kara mu się należy. A wydaje mi się że moje odejście byłoby wręcz nagroda

a Ty co chcesz zrobic zeby to rozwiazac?
narzekasz ze maz nic nie robi w tym kierunku
a Ty co robisz?

Walczysz z wiatrakami. Kochaniutki mąż Cię ZDRADZIŁ! A Ty jeszcze dobra i naiwna kupujesz jego kochance test i jesteś skłonna wszystko wybaczyć, bez żadnej kary. Z tego co piszesz mąż jakoś niespecjalnie garnie się do Ciebie i nie walczy o Wasze małżeństwo. Jedyną gotową do boju jesteś Ty, to trochę samobójstwo. Za wszelką cenę chcesz ratować małżeństwo, w którym obecnie jest tylko jedna osoba.

a nie, no to rzeczywiscie cos robisz
nie no, to zwracam honor

a jak juz kupisz ten test to nie zapomnij  zapytac gdzie masz go dowiesc i czy potrzymac za reke podczas robienia siku

Ale o czym chcesz z nią rozmawiać ?
Chcesz zrobić sobie taką koleżeńską komitywę, czy budować jakąś sympatię w ramach której będziecie sobie razem we trójkę funkcjonować ?
Ta kobieta jest od dawna kochanką Twojego męża, również i z jego wyboru i inicjatywy. Regularnie uprawiają ze sobą seks.
Jeśli jeszcze nie jest w ciąży, a z tego co piszesz wynika, że nie jest - to lada dzień będzie. Wygląda na to, że Twój mąż i ona mocno pracują nad tym, żeby ta ciąża była.
Wtedy z całym spokojem będzie mogła nasikać na pasek i dostaniesz do wglądu te dwie kreski.

Dziwię się, że tak w tym wszystkim oszczędzasz swojego niewiernego męża.
Musi być naprawdę cudownym człowiekiem, skoro tak mu wszystko uchodzi bez konsekwencji.
Gdybym była w Twojej sytuacji (a byłam w bardzo podobnej, za wyjątkiem pozorowanej ciąży) to jedyną osobą, od której domagałabym się wyjaśnień - byłby mój niewierny partner.
Nie przyszłoby mi do głowy bawić się w jakieś gierki, czy rozmowy z kochanką. A co ona, koleżanką, czy przyjaciółką moją jest, żeby sobie z nią pogaduchy ucinać ?
Sprawa jest prosta - jeśli nie akceptujesz faktu, że Twój mąż nadal utrzymuje kontakt z kochanką - to się z nim definitywnie rozstajesz i składasz pozew o rozwód, mając bardzo poważne ku temu podstawy i dowody.
Jeżeli czekasz na informację o ciąży, to żądaj natychmiastowego dowodu na to.
Słusznie wiele osób Ci napisało, że badanie krwi, a nawet obsikany test ciążowy jest wystarczającym dowodem na jej istnienie. Nie rozumiem, na jakiej podstawie dajesz się nabierać na ten cyrk z usg.

Powoli zaczynam myśleć, że ten wątek jest tylko prowokacją. Słowem się nawet nie zająknęłaś o chorobach wenerycznych, czy innych zagrożeniach, na które z pewnością zostałaś narażona, kiedy kochanka, Twój mąż i Ty mieliście przez pewien czas wspólną florę ... bo przecież Twoja ciąża i jej ciąża jest efektem współżycia bez zabezpieczenia. Nie boisz się tego ?

Sorry to nie prowokacja. Nie mam aż takiej bujnej wyobraźni. Co do chorób owszem myślę i obawiam się tego cały czas. Dzisiaj mam wizytę u ginekologa. Nie zamierzam tego bagatelizować. Co do rozmowy z tamta? Nie wiem co by to wniosło. Już sama nie wiem czego chcę...widzę że zachowuję się irracjonalnie, ale tkwię w tym g.wnie

Weszłaś w role apodyktycznej matki, która chce zawłaszczyć ukochanego synka i wyrwać go złej kobiecie.

Wydaje mi się,że oboje Cię oszukują...mężowi głupio odejść kilka miesięcy po ślubie, więc szuka "czynników zewnętrznych" ( niby ciąża), by przerzucić odpowiedzialność, pokazać,że to siła wyższa, a nie on...sytuację z wizyty u lekarza znasz zapewne tylko z jego relacji...Bardzo to przykre, odseparuj się, wypłacz, wycisz,zadbaj o siebie.Ty jesteś teraz dla siebie najważniejsza.

współczuję.. ale chyba pozbywasz się z życia tchórzliwego chłopczyka. Przeanalizuj wszystko na spokojnie, żeby kolejny partner był jednak mężczyzną..

Eh...ten miał nim być...a tu czas dopiero weryfikuje jak jest...

Trzymaj się święcie tego co napisałaś, a jak dopadną Cię wątpliwości do przeczytaj to znowu. Już się wystraszyłam jak przeczytałam...że kupiłaś test! Nie rób więcej takich rzeczy, o rany, to był najgorszy pomysł jaki wpadł Ci do głowy. Z całej Waszej trójki, to Ty najbardziej się zaangażowałaś w to jak widać. Daj sobie spokój , i trzymaj sie tego.

Wiem, ale jak człowiek za wszelką cenę chce zatrzymać drugą osobę przy sobie to do głowy przychodzi dużo takich durnych pomysłów. Przyjaciółka też mnie przestrzegała i mówiła daj sobie czas, nie pisz, albo pisz a wysyłaj do mnie. Niech nie widzi jak Ci zależy. Ale człowiek kocha...i dla ukochanej osoby może zrobić wszystko. Najbardziej boli dopiero potem jak sobie uświadamiasz że Ty dla tej osoby nie znaczysz nic...

No niestety to nie jest takie proste, człowiek do dopiero po pewnym czasie zauważa jak potrafi oślepić miłośc i przywiązanie do drugiego człowieka. Dlatego warto posłuchać rad osób które przez to przeszły i z perspektywy czasu mogą ocenić sytuacje. No ale jak widać samemu trzeba sie przekonać żeby podjąć pewne decyzje, ot takie "głupie baby z Nas"   Trzymaj się i bądź stanowcza.

Ps. zorganizuj sobie jakoś wolny czas, im bardziej zajęta będziesz tym mniej czasu zostanie na myslenie. Może to dobry czas na odświeżenie swojego hobby, albo znajoma chodzi na fitness lub zumbę? Pomyśl, popytaj.

Waleczna12, pamiętaj że nie jesteś sama. Oraz że wiele kobiet jest w podobnej sytuacji i dają radę, wychodzą z tego i najczęściej są dużo szczęśliwsze jak już się ogarną i ułożą życie na nowo. Trzymam kciuki za Ciebie.

Dziękuję Wam za rady. Skorzystam. Póki co zrobiłam tak jak on do tej pory. Napisałam mu smsa ze od dzisiaj jest wolnym człowiekiem. Myślałam, żeby pojechać porozmawiać ale dla mnie mogłoby być to za trudne, pozatym musiałabym się prosić o spotkanie. Nie warto... Spotkałam się wczoraj z byłym facetem tamtej, porozmawialiśmy i bardzo mi to pomogło. Poznałam po części ją. No i niestety muszę stwierdzić, że może im się udać... My byliśmy ze sobą na zasadzie przeciwieństw, oni wręcz przeciwnie. Są tacy sami, nie tylko jeśli chodzi o zdradę, ale charakter, upodobania, podejście do życia. Nie wiem czemu ale po tej rozmowie czuję się spokojniejsza, widzę że niepotrzebnie walczyłam by to ocalić. Nie przestałam kochać, ale jest łatwiej. Choć zdaję sobie sprawę, że jeszcze długo będę odczuwała skutki. I mimo wszystko mogą mnie kiedyś dopaść wątpliwości. Ale zrobię wszystko by zamknąć wszystkie drzwi