Romans...jestesmy podli? A może miłość.... - Netkobiety.pl

Zrobiłes głupotę, ze wpakowałeś się w romans, no ale cóż stało się. Jak kochasz Sandrę (swoją droga trochę dziw**ską ksywkę jej tutaj wymyśliłeś) to rozstań się z żoną i zwiąż ze swoją wielką miłością. Powiem Ci jedno, swoje dziecko już skrzywdziłeś. Jeżeli odejdziesz do Sandry, Twoja córka może  mieć zrytą psychikę, jeżeli będziesz miał nadal romans i ciągnął na dwa fronty, również zryjesz córce psychikę. Miej świadomość, że dzieci ze związków, gdzie jedno z rodziców/ czasami oboje zdradza w przyszłości może (nie musi, ale jest to częste) mieć problemy z nawiązywaniem kontaktów z przysżłymi partnerami. Nie będzie potrafiła zaufać, będzie sprawdzać kontrolować, bać się zdrady, bo przecież tata kochał mamę, przyjeżdżał byli razem, a tak na prawdę miał kogoś na boku, więc mój partner też może mieć. Albo w drugą stronę, tak bardzo będzie się bała zdrady, ze będzie dla faceta robiła wszystko, stanie się ofiarą i niewolnicą, będzie ro iła wszystko byleby jej nie zdradził, nie zostawił.
Oczywiście są też dzieci, które sobie poradzą, ale do tego potrzeba mega logicznego myślenia, silnej [psychiki i wsparcia rodziców.

HIPOKRYTA84, nie jestes jedyny.
Moze to nie pocieszenie, ale takie przypadki rozpadajacych sie rodzin, gdzie jedno zyje za graniaca I rzadko widzi partnera sa bardzo czeste.
Ty i zona powinniscie byli liczyc sie z takim ryzykiem.
Jesli kochasz Sandre, to badz z zona szczery.
Ile lat masz zamiar ukrywac podwojne zycie?
A zona i corka Cie nie odwiedzaja?

Żona wróciła bo teściu umarł  a teściowa jest sama. To teściowa to jakaś staruszka, że potrzebuje opieki? Dla mnie to twoja żona jest nie w porządku no ale podjęliście oboje taką decyzje. Czyli twoja żona nie powinna mieć pretensji o inną która przypętała się jak jakaś znajda.
Mąż zazdrosny, a ty to nie był byś zazdrosny o żonę, która szlaja się po babskich imprezkach i i jeszcze nie wiadomo co. Znajda szukała pocieszenia w ramionach innego zamiast porozmawiać z własnym mężem to znalazła sobie innego męża, lecz innej kobiety. Znajda się zakochała, chyba śmieszne to jest.
A tak poważnie, to ty też się staniesz zazdrosny o taką znajdę, bo przecież jak jej motylki w brzuchu zdechną, to będzie dalej imprezować z koleżaneczkami a może znów znajdzie się jakiś pocieszyciel.  Przecież to tylko rogi przyprawione, a czy to mąż czy inny facet, co to za różnica, zawsze można zrobić z takiego jelenia.
Żebyś czasem nie został takim jeleniem, który będzie jeszcze sam.

Nie jedna przysięgę składała,  albo nie jeden. I co , jak  głupi łeb i dupą się myśli.
Moja była po 20 latach doszła do wniosku, że niepotrzebnie się rozwiodła, to było dla mnie ciekawe. Już takiego idiotę który nosił na rękach nie znalazła.
Gadanie -kochanka na pierwszym miejscu a często bywa odwrotnie, że kochanek na pierwszym.

Oj bidulek ;< Nie wiesz, czy to podle? Nie - to jest całkiem w porzadku :> Co tam, ze Twojej zonie bedzie ciezko sie, po tym pozbierac. Ze zostala sama z dzieckiem. Ze Twoje dziecko bedzie z rozbitej rodziny. Ze oszukiwales, ze klamales, ze wybielales sie w oczach zony !!!! Bo robisz to TYLKO DLA NIEJ! Bohater od siedmiu bolesci. No, ale Twoje szczescie wszystko usprawiedliwia ;> Nie, nic w tym podlego. W koncu masz super romans, zonka o niczym nie wie, w jej oczach jestes bohaterem, Sandra super dziewczyna (tylko ten jej maz bucu sie czepia, ale i tego zaraz sie pozbedziecie)- high life. Walic zone, walic dziecko! Najwazniejsze, ze Ty jestes szczesliwy. Z Twoja zona tak sie super nie gada nudziara. Pewnie i pierscionek na palec wlozyla sobie sama jedza. Tylko sie czepiac umie w sumie to nawet na to zasluzyla. To pewnie ta zla karma do niej wrocila, bo pojechala pomagac mamie. ah Ty biedny. Tyle przejsc!

Straszne. Nie wiem, dlaczego, ale przeraża mnie takie okrucieństwo w ludziach, nie chodzi o zdrade, ale o klamstwa prosto w oczy kobiecie, ktora uwaza ze ja kochasz, ktora kochales kiedys, opiekowales sie, z ktora budowales zycie, ktora najprawdopodobniej bardzo, bardzo Ci ufa i sama tez sie Toba opiekowala. Jeszcze tak dlugo to trwalo - bez zadnych skrupulow. Na maxa egoistycznie. Byl tak zajety soba, ze nie zauwazyl nawet, ze oklamuje zone, ze moze skoro zwrocil uwage na inna to zamiast wic sobie gniazdko, od razu ogarnac "cholera, jak podoba mi sie inna kobieta, to znaczy, ze nie kocham zony, czas cos z tym zrobic, ZANIM zrobie cos glupiego".  Agh...pewnie byles zbyt zajety soba, Sandra i waszym szczesciem. Zreanimowac zwiazek lub odejsc. No ale kto by odchodzil z takiego glupiego powodu? Z kochanka nigdy nie wiadomo jak wyjdzie. Zawsze mozna wrocic do zonki w razie co. Tak rozbijac rodzine, glupio. Wiec lepiej zdradzic zone, za jej plecami (moze jeszcze powiesz, ze to dla jej dobra zwlekales) i zranic ja jeszcze bardziej.  Nie dosc, ze ja zostawiasz, to dla innej, lepszej. Juz masz ulozone zycie. Ona niech sobie radzi.

Chyba nie pozostaje nic, niż Ci pogratulować nowej partnerki:) szczęścia na nowej drodze życia, wiele radości, uśmiechów i niezapomnianych chwil zbudowanych na nieszczesciu Twojej ex rodziny

Człowiek jest urządzeniem napędzanym przez miłość. Bez tego paliwa strasznie słabo działa, marnieje.
Gdy się wleje trochę do baku, to pragnie więcej i więcej. Ale gdy nie ma już z czego nalać... szuka kolejnego źródła.

Nie ma skutku bez przyczyny. Gdy kobieta nie dolewa sama do tego baku i wybiera "mieć" zamiast "być", to powinna rozumieć ryzyko. To dotyczy także mężów, którzy nie starają się podsycać miłości,a potem dziwią, że noszą rogi. I wypisują tu okropności pod adresem kobiet.

Autorze, fajny nick, taki pasujący.

ciekawa jestem kiedy ostatni raz rozmawiałeś z żoną? Ja wiem, żony w takich sytuacjach są bee, niedobre, nic nie rozumieją, nie kochają, ... itd a kochanka dokładnie na odwrót, jest zasłuchana w twoje mądre słowa, zachwycona twoim boskim ciałkiem,... itd
Kiedy ostatni raz stworzyłeś przestrzeń, by tak jak tamtej nocy usiąść przy lampce wina i posłuchać, co żona ma do powiedzenia? ile razy jej opowiedziałeś cokolwiek innego niż uwagi techniczne dotyczące prozy życia.

Oj bylam taka zona w PL ja wyjechalam leczyc dziecko a maz sie pocieszal (znalazl taka co o rozumie i w oczy patrzy). Jak przylatywal do PL to tez mu sie nie podobalo bo obowiazki i codziennosc a w UK mial ta patrzaca w oczy. Opowiem Ci z perpektywy 5 lat. Patrzaca w oczy zaszla w ciaze, on biedak przyznac sie musial. Ja wyjechalam do UK z synem sama on odszedl do patrzacej w oczy. Wytrzymal w szczesciu cale 3 miesiace. Ja sobie zycie ulozylam, dziecko juz mam fajne duze a on ma chyba 5-ta patrzaca w oczy i wieczne dramaty bo kobiety na poczatku cudowne pozniej sie przepoczwarzaja jakos i podwojne alimenty.  Szczescia zdrowia i sily Twojej zonie zycze i coreczce mam nadzieje ze fajnie sobie zycie ulozy jak juz przetrawi to dziadostwo ktore wlasnie towrzysz a Tobie i patrzacej w oczy nie zycze nic co ma byc to i tak bedzie.

Skoro serca nie oszukasz, to - nie oszukasz. Możesz wnieść o separację, twoja miłość również może wnieść o separację. Ale oszukiwanie żony/męża jest ostatnią rzeczą, jaką powinniście zrobić. Bo to jest wasza zabawa, ale kosztem życia waszych małżonków.

Zrozum nie można zjeść ciastka i mieć ciastka. Zdrada małżeńska to najobrzydliwsze [wulgaryzm] jakie ziemia spotkała.

Niezwykła, ja rozumiem, że chciałabyś być w sytuacji latami zdradanej zony? O której to zdradzie dowiesz się np. po, wydawałoby się, kilkudziesięciu latach, tobie wydawałoby się - fajnego, wiernego, dobrego małżeństwa, które dobrym i zaufanym związkiem wydawał się... tylko tobie - czyli ileś lat żyłas w fałszu? 

A gdybyś dowiedziała się wcześniej, może mogłabyś zakonczyć związek i spróbować mieć inny, uczciwy, wierny? 

Pan chyba szuka usprawiedliwienia własnego kurestwa na... kobiecym forum. Szkoda żony. Biedna, zła  żona, która się misia czepia jak przyjedzie ( bo pewnie czuje, że facet się od niej oddala i ma ją w 4 literach) , a misiowi przeciez tak dobrze, tu zonka, tam kochanka  -  no super, a żona sie czeeepia.   No bo przeciez trzeba jakies usprawiedliwienia dla własnego łajdactwa znależć , to najłatwiej na zone zwalic, że  nie taka i czepialska. Żenada...

Jak była i Sandra, to znajdzie się i Zosia, i Kasia- usprawiedliwienie widac zawsze się znajdzie. Bo namiętność, bo daleko, bo brak seksu itp...  naprawdę żenada

oo, ale wtedy to byłaby inna bajka, no bo on moooże,  bo " taka jego natura" ulubiony wytrych facetów do wszystkiego - a ona ... to wywłoka i k..wa.....podwójna moralność Kalego. A co do pytania zawartego w tytule wątku - Tak, ja uważam, że jesteście podli. Wy pewnie tak nie myslicie o sobie.

Niezwykla... Ty masz 50+ ?
I sugerujesz, zeby ukrywac romans i nie dac sie zdekonspirowac?
Zdajesz chyba sobie sprawe z tego, ze im dluzej tym trudniej i wieksze zniszczenia?

A co to jest 'falszywa milosc'?
Milosc jest albo jej nie ma, a nie jest 'prawdziwa' lub 'falszywa'.

Ja jestem zdania, że jak już, to niech idzie do diabła i da szanse żonie, na ułożenie sobie życia z kimś, kto nie będzie jej zdradzał.  Na siłę nie da się z nikim być, ani niczego skleić, bo do tanga trzeba dwojga, jak mówi piosenka. Poza tym, jak ma żyć z żoną z poczuciem krzywdy i niespełnienia, to niech idzie gdzie chce i krzyż mu na drogę:)

Błędy można naprawic, gdy się tego chce...
Czasami dobrze komuś uświadomić, że robi krok naprzód, a potem tylko przepaść...

Nie mogę uwierzyć, że można kogoś wspierać wbrew swoim przekonaniom, wbrew wszystkiemu. Jeśli robisz coś źle, to naprawdę liczysz na to, ze ktoś pogłaszcze cię po główce? Bo ja nie życzyłabym sobie takiej fałszywej pomocy i współczucia. 
Co do reszty masz rację:) Trzeba założyć buty tej osoby i przejśc jego drogę, aby go osądzać. Tylko nie jesteśmy cyborgami, mamy swoje uczucia, przeżyte doświadczenia, jakieś życiowe historie za sobą... i w tym jest nasza siła.

Racja. I nie wiadomo, bo może jego żona miała swojego czasu sensownego absztyfikanta, którego brałaby pod uwagę, gdyby nie misio-pysio wyznający w trakcie (nie)każdej Kasi, Zosi i Małgosi ...
"Tak. To moja wina... Gdyby nie ten pocałunek.
Czuje się podle. Czy to podłe?
Jestem taki bezradny....."

Witam. Widzę że wiele osob chyba mnie nie rozumie. Fakt to co napisałem nie oddaje 100 % całej sytuacji. Gdybym miał napisać wszystko ze szczegółami to pewnie powstała by książka. Możecie mi jechać po gaciach itp.  Nikomu nie życzę takiej sytuacji jaka jest teraz. Boli... i ma bolec. Ból żąda by go czuć.
1.  Nie było wspomniane o zdradzie.  90% z was pewnie myśli ze ruchamy się na prawo i lewo. Tadam nie było zdrady. TAK da się. Ani ja , ani Sandra nie zeszmaciliśmy się ( jak to potocznie nazywają)
2.  To nie jest takie proste. Nie to nie jest zauroczenie, euforia, fascynacja, nie.  Nie potrafię tego opisać. Wpadajcie na kawę to pogadamy i  zrozumiesz.
3. Z żoną rozmawiam często. Ostatnio będąc w PL o tym rozmawialiśmy. Był poruszony temat ze jestem inny jak i ona. Że coś się wypaliło miedzy nami i  musimy nad tym popracować. Odbudować.
Pewnie jestem ten zły i gorszy. Nie jedno krotnie próbowałem to żonie wyjaśnić ze się staram ze robię to dla nich. Ale otrzymywałem odpowiedz ze słabo, ze nie widać. Nie chce się użalać i pisać jaki to ja jestem nieszczęśliwy w małżeństwie. bo i tak ja będę ten ....j. Chce tylko napisać. Ze wina jest zawsze po obu stronach.
Pozdrawiam. A teraz możecie nadal mi dupę obsmarować i jechać po gaciach.

Jak to nie bylo zdrady? wszystkie mozliwe byly z tego co piszesz a rodzajow zdrad jest kilka.

Wbrew pozorom znajdą się tacy rozumiejący, nie chodzi o jechanie po gaciach, są tutaj ludzie 'po obu stronach barykady' i Ci którzy przewalczyli i Ci którzy się poddali - opinie różne są, mają różne byś - postaraj się z tego SKORZYSTAĆ. Nie ma się co najeżać.

Hm..., sam się nazwałeś hipokrytą - chyba jednak coś w tym jest, prawda ?

Wydaje mi się że rozumiem, jako tako rozumiem na pewno, tak 'do spodu' to chyba nie da się zrozumieć bo za mało napisałeś.

Czyli ku czemu się skłaniasz : aby odbudować czy kończyć ? Umiesz rozpoznać siebie w tym wszystkim ?

Hm..., nie zawsze po obu stronach. Jak u siebie być to ocenił ? Że Ty gorzej zaniedbałeś czy że Żona ?

Nie o to chodzi, przełknij wpisy, zastanów się, może policz ile jest dla Ciebie nieprzychylnych i ZASTANÓW się nad tym, czy np. za 5 lat myślałbyś podobnie - cofnij się o 5 lat i jak wtedy byś ocenił swoją sytuację ?

Wiesz, może napisz coś więcej, więcej szczegółów, jeśli możesz i chcesz oczywiście. Myślałam, że Twój wpis jest jednorazowy ale się odezwałeś i wygląda na to, że faktycznie szukasz pomocy.

Cześć,
czuję się podobnie jak ty...
Moja historia w skrócie:
mam 34 lata, małżeństwo od 8 lat, związek od 18 lat,  7 - letni syn. Praca, nowy dom. Niby wszystko miało być pięknie... ale nie było. Mój mąż jest furiatem, i człowiekiem który nigdy nie słucha co ja do niego mówię. W sumie wszystko było i jest na mojej głowie... tak jakbym w ogóle nie miała męża....

Pewnego dnia w pracy poznałam faceta, który był u nas na zleceniu, to było zauroczenie od tak zwanego pierwszego wejrzenia. Ciągnęło nas do siebie jak magnes. Nie da się tego opisać. Jesteśmy ze sobą od 7 miesięcy, spotykamy się rzadko, gdzieś daleko od domów. Ale nie umiemy tego przerwać. Czuję się z tym fatalnie... ale wiem jedno kocham go, bardzo.... I to jest moje przekleństwo. Moja dusza umiera z miłości i z bólu. Najgorszemu wrogowi nie życzę takiej zakazanej miłości.

Nigdy, przenigdy, nie planowałam zdrady, wręcz przeciwnie brzydziłam się takimi ludźmi... uważałam że to ludzie słabi, bez kręgosłupa moralnego. I co.... nigdy nie oceniaj nikogo, bo sam możesz wdepnąć w "gówno". Bo nad uczuciami nie da się panować. Ponadto jestem osobą wierzącą i to co robię zabija mnie od środka... ciągle się pytam Boga dlaczego postawił go na moje drodze... i czemu pozwolił mi go pokochać.

Może macie dla mnie jakąś radę... zloty środek.

A Twoja milosc tez samotny? I chce z Toba byc, gdy odejdziesz od meza?
Czy tez w zwiazku I nie zostawi rodziny?

Zlota rada jest taka, zebys byla w zgodzie sama z soba.
7 miesiecy to juz dlugo dla romansu, teraz tylko woz albo przewoz.
Nie mozesz dluzej w tym trwac, bo bedzie tylko gorzej.
Boga w to nie mieszaj. On da rade;)
Lepiej upewnij sie czy Twoj kochanek tez Cie rzeczywiscie kocha, czy tylko korzysta 'z dobrego' dopoki nikt poza Wami nie wie.

Niby święta prawda, ale.. kiedy tą granicę się przekracza, to nie jest tylko to pójście do łóżka umówmy się, to już skutek, często po miesiącach znajomości... No chyba, że się zaczyna w odwrotnej kolejności, ale mówimy tu o sytuacji, kiedy pojawiają się uczucia a one potrafią się pojawić ot tak. Pojawia się wzajemna sympatia, miło spędza razem czas, rozmawia.. kiedy jest ten moment na wycofanie? Po pierwszej rozmowie, kiedy coś drgnęło? Nagłe odsuwanie się, kiedy jeszcze nic poza koleżeństwem i sympatią nie miało miejsca? No sorry z taką asekuracją to każda fajna znajomość z płcią przeciwną musi zostać przerwana w zalążku, bo z tego może być romans. Jak powiedzieć koledze sorry, ale nie mogę (pisać, rozmawiać itd.), skoro to (na początku) tylko koleżeńska relacja, nic poza nią?
Niestety tak jest, że jak się spotkają 2 osoby, które się sobie podobają, dogadują, to na początku ciężko to przerwać, bo nie ma powodu.. a potem już za późno. I tu naprawdę nie chodzi (tylko) o pójście do łóżka. Jakiś skok w bok nie tyle miesza w relacji co zafascynowanie inną osobą.
I piszę tu ze swojego doświadczenia, że to nie jest takie czarno-białe. Mając kogoś, poznajesz inną osobę, która wzbudza zainteresowanie, ale takie 'ludzkie', milion wspólnych tematów... gadka szmatka itd. poza tym np: a o tej wyprowadzasz psa, o tej biegasz.. dołączę..  Zero nachalności. Miło spędzony czas, więź się tworzy. Miałam powiedzieć, nie dziękuję, sama wolę z psem iść na spacer? Być niemiła? Skoro też lubię jego towarzystwo? Uczucie się rodzi i potem zagwozdka co z nim zrobić. Chcesz iść na to wspólne bieganie czy wyprowadzanie psów, tęsknisz za rozmową, towarzystwem tego człowieka, a tam gdzieś twój facet.
Gdzie, kto popełnia błąd, gdzie kto powinien postawić granicę?
Można nie pójść do łóżka, ale nad uczuciem nie ma tak wielkiej kontroli... a uczucie też w końcu tą kontrolę osłabia...
Taka prawda.

Samemu można wyczuć ten moment, kiedy nagle zaczynasz szukać pretekstów do spotkań, rozmów, a jednocześnie te kontakty ukrywać, zaczynasz o tej osobie myśleć w taki szczególny, odmienny od innych sposób, obecnego partnera/partnerkę porównywać do nowego obiektu pożądania i ten/ta wypada przy nim blado - to już jest ten moment. Przy czym niekoniecznie trzeba znajomość urywać, wystarczy zdystansować się. Ja nie twierdzę, że to jest łatwe, ale nikt mi nie powie, że to nie jest nasz własny wybór.

Na początku nie, ale kiedy już zaczynasz porównywać, to wtedy właśnie powinno zapalić się owo światełko ostrzegawcze.

Problem w tym, że nie porównujesz, bo to nowa/inna znajomość, która sprawia ci satysfakcję.
Tu często zdrada=poszedł/poszła z kimś do łóżka.
Tak myśląc bardzo się to spłyca... choć pewnie i takie zdrady bywają..
Dla mnie osobiście jest problemem ta granica kiedy do niczego nie doszło a tylko sympatia się rodzi.. która przekształca w głębsze uczucie..wtedy tylko na stopie koleżeńskiej...
Tak światełko może zapalić tylko co dalej, jeśli to jeszcze stopa koleżeńska. Powiedzieć sorry nie możemy się spotykać bo chyba się zakochałam? No trochę bez sensu..
Piszę bo nie wiem...

Nie sądzę, myślę, że nie ma złotego środka... po prostu..

Ale na co złotego środka? Na to, aby wiedzieć, kiedy się wycofać albo daną relację ochłodzić? Wybacz, ale sam fakt, że uczucia powstają poza naszą wolą, wcale nie oznacza, że trzeba je uzewnętrzniać, nawet wówczas, gdy czujemy, że rodzi się coraz silniejsza fascynacja. To dlatego będę się upierać, że sami podejmujemy decyzję czy się temu poddamy, czy jednak ostudzimy pożądanie. Twierdzenie, że jest inaczej jest wyłącznie próbą usprawiedliwienia się.

A dlaczego niby nie możesz tego powiedzieć i nie iść dalej w znajomość? Bo co się stanie? To jest właśnie dokonanie wyboru, a nie "nie wiem, jak to się stało.."

No i widzisz, Roxann. Dobrze się zrozumieliśmy. Bo opisałaś zachowania , które wyraźnie mówią o przekroczeniu ram "koleżeńskich" relacji. To, że nie rejestruje się, u  "obiektu" podobnych objawów nie oznacza jeszcze, że nasza lojalność wobec partnera, nie poszła na bezterminowy urlop. Brak tu w takim momencie tylko miejsca na wymówkę, że to "on" zabiegał o moją uwagę i ... tak jakoś poszło dalej. Ja,  niewinna. W tym kontekście, mowa o "luce", to kiepski żart, niestety.
I za tym, co Santa napisała - naprawdę proste jest powiedzenie komuś - szefowi również, że chcę ograniczyć kontakt, bo chcę być lojalna wobec partnera. Kto chce, ten zrozumie, o co chodzi. Reszta obiekcji, to kalkulacja zysków i strat.

To dobry sposób, by przemówić do tych, którzy twierdzą, że - jakoby " nigdy nie mów nigdy", to idealne wręcz właśnie, usprawiedliwianie źródeł podejmowanych decyzji.
Każdemu zdarzyć się może zauroczyć inną osobą.
To ludzkie przecież. I kwestię błędu można jeszcze do tego czasu rozważać. Bo to wina nieumyślna. Przez lekkomyślność lub zaniedbanie. I tutaj, wyjaśnienie wyrażeń ustawowych w naszym prawie karnym materialnym idealnie wpisuje się  w "popełniłam/em błąd" - na tej zasadzie.
Brnięcie ku rozwinięciu owego zauroczenia w coś głębszego, to już podjęcie decyzji. Nie obarczonej jeszcze niestety, przez tę decyzję, rozpoznaniem ewentualnych następstw tejże.
Od czego są jednak wyrzuty sumienia (nieco spóźnione) i irracjonalne w sumie, poczucie winy u niektórych?