Proszę o pomoc.... - Netkobiety.pl

Na 98% to pewnie ktoś jest. Młodyś jeszcze, to i naiwny jak dziecko. Rozejrzyj się po forum, poczytaj różne wątki,
zobacz ile osób tutaj każdego dnia przychodzi, zakłada podobny temat i też są pewni, że nawet na 120% nie ma osób trzecich,
a jaka jest prawda, to się okazuje już po tygodniu czy dwóch, najdalej po miesiącu i niemal zawsze jest ktoś trzeci, także nie łudź się nawet.
Gdybym musiał obstawiać już teraz i w ciemno, to połowę kasy bym postawił na jej byłego, a drugą połowę na fagasa poznanego na baletach.
I w tym właśnie momencie następuje zakończenie twojej historii.
Ale oczywiście nie dasz sobie przemówić do rozumu (jak każdy, kto tu przychodzi)i będziesz dalej z uporem maniaka pytał:

- No ale weź mi wytłumacz jak można mówić, że jestem najważniejszy, że najlepszy, kocha, że coś tam...

Jak można? Normalnie można. Mogę ci napisać to samo, jeśli po tym lepiej się poczujesz. Pisanie nic nie kosztuje. Gadanie tak samo.
Ludzi poznajesz nie po tym co piszą i mówią, tylko po tym co robią. Laska zerwała z tobą przez esemesa i to mówi o niej wszystko.
Całą resztę możesz wrzucić do kibla i spokojnie spuścić wodę. Byłeś dla niej tylko czasoumilaczem i zapchajdziurą po byłym, nikim więcej.
Boli? Trudno. Lepieju zacznij się przyzwyczajać, bo jak tak gładko będziesz łykał głodne kawałki, które laski wstawiają napalonym kolesiom,
to za każdym razem będzie bolało, chociaż na pocieszenie ci powiem, że z czasem coraz mniej, aż w końcu zacznie to po tobie spływać.
Podobnie jak zapewnienia o wielkiej miłości po miesiącu czy tam dwóch spotykania się dwa razy w tygodniu. Serio? No błagam

Chłopie czy Ty jesteś seks alkoholikiem? a może Ty mylisz orgazm z miłością? Ja słyszałem że po 7 latach w związku następuje kryzys po 10 powinienem znaleźć sobie kochankę a jak będę miał  50-tke to muszę rozwieś się z żona i wsiąść sobie młodsza o 20 lat, no tak słyszałem no to chyba muszę tak zrobić, no jak myślisz? I oczywiście mogłeś być jej czasoumilaczem  nawet gdy było jej tak dobrze w łóżku, przecież oto w tym chodzi.

Nie, nie? Przecież tego nie wiesz czy nie, a ona ci prawdy nie powie. Po prostu żeby być sama, jeszcze żadna laska ot tak nie odeszła.
Ty się nie sugeruj tym co ona ci opowiada, a tym bardziej tym co się tobie wydaje, tylko weź sobie przysiądź w wolnej chwili i poczytaj.
Poznasz dziesiątki, setki, a może nawet i tysiące historii identycznych jak twoja, gdzie tylko imiona i wiek bohaterów się zmieniają.
Ja sam z własnego życia mogę opowiedzieć ci przynajmniej trzy zaczynające się od słów: Ona na pewno nikogo nie ma, po prostu chce być sama...

P.S.
Jej były może mieć z nią cały czas kontakt i wystarczyło że trącił czułą strunę, a ona poleciała. Często się to zdarza.
Jeszcze częściej zdarza się tak, że po 2-3 miesiącach pierwszy szał opada i zaczynają się pojawiać wątpliwości,
najpierw drobne, później coraz większe, a jak jeszcze w międzyczasie kogoś nowego się pozna, nie musi być na baletach, może być gdziekolwiek,
to tylko kwestia czasu kiedy usłyszysz - ja chyba sama nie wiem czego chcę, potrzebuję czasu, muszę sobie poukładać, chcę pobyć sama...

No bo lepiej jak masz parcie na związek zanim jeszcze poznasz osobę, z którą chcesz być w tym związku.
Powiedzmy tak, chłopak wiedział do czego dąży, ale stwierdził, że nie chce być zbyt nachalny. I bardzo dobrze zrobił. Osiągnął dokładnie to, co chciał osiągnąć. Prawda jest taka, że gdyby próbował coś wcześniej, prawdopodobnie bym się zwinęła z tej relacji, bo dla mnie to jeszcze nie był czas. A tak to wszystko wyszło bardzo naturalnie.

Jak będziesz miał parcie na związek, bo Ty chcesz już, to 90% kobiet Cię zleje. Każda kobieta woli kogoś, kto radzi sobie świetnie sam, bo wtedy wie, że facet nie będzie obsesyjnie wydzwaniał, pisał i generalnie chciał z nią spędzać 100% czasu możliwego.

I sorry, to co powiem będzie brutalne, ale to ja mam faceta, a Ty jesteś sam. Więc dziwne dla Ciebie, ale zadziałało. I jak tak właśnie myślę o moich koleżankach to mało jest takich, które chciałyby się deklarować po 5 spotkaniach. Ba, jak myślę o parach, które znam, o związkach małżeńskich, które znam i których początki widziałam, to w zdecydowanej większości był ten miesiąc albo dwa takiego luźnego spotykania się.
Zresztą to jest dobre, bo (jak to określa mój chłopak) gdyby nie zaiskrzyło, to mieliśmy tak dużo fajnych tematów i tak dobrze nam się ze sobą rozmawiało, że stalibyśmy się przyjaciółmi.
Ty przyjaźń odrzucasz, co w mojej opinii jest dziwne.

anderstud akurat bym nie mówił, że pojawił się jeszcze ktoś nowy. Laska ewidentnie szukała plasterka na złamane serce, bo tak laski często robią po rozstaniach, szukają ukojenia, zresztą faceci robią to samo, bo sam ostatnio spróbowałem tego i generalnie takie samo podejście miałem jak ta bohaterka tej historii. Wszystko fajnie miło, a w środku "kur.. źle mi z tą dziewczyną" i zatracałem się w bólu i smutku. Najgorsze jest to, że po takich akcjach, człowiek jeszcze bardziej się pogrąża w swoim problemie i nie chce być z nikim i tu właśnie ta dziewczyna pokazuje tego przykład.
Ona Ciebie nie kocha najprawdopodobniej, a widziała jedynie chwilowy lek, być może chciała sobie odbić to co czuła, były ją zdradził, to chciała mu pokazać, że i ona też potrafi.
Dziewczyny po rozstaniach takie są, jak nie mogą postawić na swoim to będą na siłę próbowały dowalić temu którego zostawiły - taki paradoks. Oczywiście nie mówię o wszystkich, ale o tej części z nich, którą dobrze poznałem..

Taką dziewczynę spotkasz, sama się pojawi. Nawet ja, który mam negatywny stosunek do korzystania z portali randkowych i do poznawania tam ludzi, a tym bardziej kiedy to kobieta pierwssza zagaduje, to poznałem tam cudowną dziewczynę, która tak samo jak ja z nudy na kacu i z generalnej "beki" założyła sobie tam profil.

Co do poznawania, to jestem tego samego zdania co Lady Loka nie ma nic piękniejszego niż poznawanie się na neutralnym gruncie. Wiesz jak ja wyczuwam, że to jest odpowiednia kobieta? Po prostu czuje większy pociąg psychiczny do niej niż fizyczny, bardziej mnie kręci rozmowa, wspólne wyjścia, aniżeli chęć odbycia stosunku. Niestety, jak dotąd miałem tak trzy razy.. :d

@Zyczliwy: Twoja wersja może być słuszna. Rozstała się z nim w marcu, mnie poznała w październiku. Myślisz, że po takim czasie byłbym plasterkiem na zlamane serce? Wątpie
W wakacje jak już pisałem spotkała się z dwoma facetami, ale nic więcej nie chciała
Powiedziała, że po rozstaniu z byłym może ze 2 tygodnie tęskniła i szybko jej przeszło.

Może ona naprawdę się zgubiła i chciała pomyśleć co dalej, bo tak pisała o kilku dniach na zastanowienie? Owszem, wybuchła kłótnia, ale tak nagle "już nie będziemy razem, nie pasujemy do siebie'? Walczyłaby o to....

Dla mnie ta historia nie trzyma się kupy. Nigdy mi o byłym nie mówiła, to ja delikatnie ją podpytywałem jak to było i powoli mówiła. Zdradził ją w styczniu, ogarnęła jego smsy, ale jeszcze 2 msc z nim mieszkała i stwierdziła, że to koniec i się wyprowadza. Po tym co jej zgotował. Nie wskakiwała do łóżka, to była nasza wspólna decyzja.

A teraz tak myślę. Na początku pisała, że chce tylko czas, nie chce się rozstawać. Doszło do tej kłótni i potem już pisała, żebym odpuścił, że to już nic nie zmieni... za kilka godz kolejny sms ode mnie i już finalne "nie będziemy już razem" i smutne buźki. Naprawdę, nie potrafię tego pojąć...

Sorry za takie lakoniczne teksty, jestem w pracy. Lubię czytać Twoje zdanie Zyczliwy. jesteś mądry chłop!

Opowiadając te same łzawe teksty, które teraz słyszy ten tu powyżej aparat i dalej się będzie upierał, że nikogo trzeciego nie ma.
Dla postronnego obserwatora obie historie są niemal identyczne i różnią się jedynie detalami, to tylko wam, bezpośrednio zaangażowanym
cały czas się wydaje, że to co was spotkało, jest jakieś wyjątkowe i jedyne w swoim rodzaju, dlatego analizujecie bez końca każde pierdnięcie
i każdą bzdurę jaką usłyszycie od laski, która postanowiła odejść. Mało tego, obaj chcecie wierzyć, że jeszcze będzie jakiś hepi end,
a te panny po przemyśleniu sprawy i zrozumieniu co straciły (czyt. po tym jak nowy Romeo kopnie jedną i drugą w dupę) wrócą na kolanach.
Nie wrócą. Pogódźcie się z tym i postarajcie zrozumieć, że to co was spotkało, spotyka każdego dnia tysiące facetów na całym świecie.
Możecie sobie wierzyć w co chcecie, mi to tam wisi, ale statystyki są nieubłagane i pokazują wyraźnie, że praktycznie zawsze jest ktoś trzeci.
Jak nie kręciły z nimi będąc jeszcze z wami, to puściły was w trąbę, żeby mieć wolną drogę, a nie żadne "po prostu chcę być teraz sama".

Widzisz, nie do końca znasz każdego znasz, a wydajesz ten sam werdykt. Pokaż mi w którym momencie ja tęsknie za eks i liczę na powrót, gdzie to napisałem albo po czym wnioskujesz? Gunwo mnie intetesuje ona, interesuje mnie jedynie jak na przyszłość nie popełniac podobnych błędów i jak zauwazyles w swoich wypowiedziach nie piszę, dlaczego ona mogła mi to zrobić, bo nie o to chodzi. Nie czekam, wręcz przeciwnie nawet wolałbym zeby kogos sobie znalazła, ale nie z kregu moich znajomych, tak bym miał totalny spokój z nią.

Nie wchodzi się do tej samej wody dwa razy, a na pewno nie po takich akcjach, taka jest złota zasada i zrozumie to ten, który juz raz pozwolił wrocic i jestem tego zywym przykladem.

Tomek, bo tak zrobiła i już. Przestań analizować. Nie była z Tobą szczęśliwa, nie chce Cię mieć w życiu. Koniec. Skończyło się, nie wróci. Przestań o tym myśleć, naprawdę. Nie ma po co.

Okej, wszystko rozumiem, tylko nie mogę pojąć po co były te słowa!  Dla mnie wyszła na idiotkę, gówniarę, takie teksty, to można pisać jak ma się 15 lat, że "na zawsze razem". Życzę, żeby los ją potraktował ją tak samo jak ona mnie. Tak naprawdę nie chciała tego kończyć, pewnie dlatego, żeby nie wyszła na tą złą, wybuchła kłótnia i tak to wyszło, że odwaliła tekst nie możemy być razem. Ale to naprawdę boli...

Naprawdę, widzieliśmy się bardzo rzadko, praktycznie tylko w weekend jakiś wspólny, czasem na kilka godz w tygodniu, więc co tu wygaszać? Seks?

Jest po co, bo nie chcę popełnić tego samego błędu następny razem (o ile w ogóle będzie)...

Eh, dlaczego nie chce przyjąć do wiadomości, ze ona po prostu Cie nie chce? Gdyby Cie kochała i byłbyś dla niej tym jedynym to by Cie nie zostawiła, nie potrzebowałaby nagle czasu i nie miałaby watpliwości. Odeszła, pogódź sie z tym.

Nie czekaj. Zacznij żyć swoim życiem. Inaczej będziesz sobie mówił codziennie, że może jutro się odezwie i tak Ci zlecą lata. Zobaczysz.
Nie chce być z Tobą, to nie chce i już.

Ja napisałam o moim podejściu do rzadkich spotkań. Ona może mieć inne. Prawda jest taka, że jak byłam z facetem, z którym się męczyłam to wcale nie chciałam się spotykać często.

Powiedziałem jej wprost, że jest niedojrzała i że nie wie co to znaczy kocham po miesiącu znajomości... "skoro wiesz lepiej, to trudno"

Ale ona bardzo chciała się ze mną spotykać, wręcz zabiegała o to, zawsze pisała, że chce mnie obok siebie. Nigdy nie odmówiła żadnego spotkania. Tylko że wszystko musiałem ja ustalac gdzie pojdziemy itd.
Macie rację, to było chyba zauroczenie z jej strony, tylko mam żal o te słowa. Z żadną inną już tak nie będzie, nie pójdzie tak wszystko gładko i nie powie tych słów.

Żyję własnym życiem ciągle się zamartwiając, że już żadnej nie poznam

Ale ta inna już się nie pojawi. Zobacz, mam 25 lat, dopiero 1 związek... na kolejny mam czekać kolejne 25? To mnie przeraża! Nie chcę być sam, mam potrzebę bycia z kobietą...

Tylko że znowu przechodzić przez ten proces zapoznawczy i wpakować się we friendzone.. zabójstwo!

Co teraz doradzacie? Żyć z nadzieją, że i tak żadna inna się nie pojawi? To nie jest bajka...

Jak tak bedziesz marudzil to zostaniesz sam. Nikt marud nie chce. Zajmij sie swoim zyciem, wychodz z domu.
Juz Ci mowilam jak bylo u mnie. Dalo sie? Dalo sie.

Skoro w ciagu tych 25 lat przeznaczyles sporo na nauke chodzenia i mowienia to w czym problem? Chciales miec pierwsza dziewczyne w wieku 5 lat?
Mowienie ze kolejne 25 lat jest argumentem inwalida. Przestan narzekac i rob cos wiecej niz praca - dom.

Co teraz doradzacie? Żyć z nadzieją, że i tak żadna inna się nie pojawi? To nie jest bajka...
To masz nadzieję, że się pojawi czy, że się nie pojawi? Masz dopiero 25 lat zdobyłeś pierwszą bliznę i życiową naukę, powinieneś być wdzięczny że tak wyszło a nie inaczej. Wyobraź sobie, że ona Cię okłamała co do swoich uczuć , zaręczyliście się, wzięliście ślub, dzieci i pewnego dnia dowiadujesz się, że Ciebie nie kocha, odchodzi. Wtedy byłoby lepiej?

Dopiero 25 lat? Chyba już. Niedawno mialem 2o i zobacz jak to zleciało. Inni już w tym wieku mają dzieci, są zaręczeni, szczęśliwi, a ja? Wiecznie sam. Tak, jestem niedoświadczony, ale doprawdy - po tym co pisała ciągle też byście uwierzyli, że chce czegoś na dłuuugo.

Niestety, pracuje na 3 zmiany, niekiedy na 2, więc perspektywa poznania ułoźonej kobiety mnie przeraża. Sama się nie znajdzie, nie wierzę w to.

1. pomyśl że teraz nie jesteś sobą, bo nie jesteś.
2. przestań jojczyć.
3. zajmij się sobą ale i otwórz się na ludzi i pasje.
4. po czasie spójrz wstecz i spójrz na pkt 1
5. pęknij ze śmiechu

Ja mam nawet 26 lat i co, powinienem już sobie grób szykować i przepraszać rodziców, że nie ma jeszcze wnuków? Tak jak Lady Loka napisała, jeden w wieku 18 lat drugi w wieku 28. Prawda jest taka, że im więcej przeżyjesz, tym związek ostateczny będzie bogatszy, oczywiście jeżeli wyciągniesz z tego odpowiednie wnioski.

Wejdź do mojego tematu, przeczytaj ostatni post, może Tobie da coś do myślenia.

W życiu jest czas na wszystko, zacznij to wykorzystywać i dostosuj się do tego co daje Ci los, a nie na siłę dążysz do czegoś na siłę, powiem Ci coś, im bardziej chcesz tym większa szansa, że tego nie otrzymasz, taki paradoks.

Skup się na tym co masz teraz, co wymaga potrzeby, Twojej uwagi. Może rodzina - może ich olałeś przez ostatnie pół roku, może ktoś choruje i potrzebuje bys przy nim teraz był? Znajomi - może mają żal, że zostawiłeś ich przez zatracanie się w pracy, a później każdą wolną chwilę poświęcałeś dla niej? Mieszkanie - może czas zacząć rozglądać się za swoim, w końcu chcesz budować rodzinę, a mieszkanie to fundament rodziny, chyba, że chcesz wychowywać dzieci w wynajmowanych mieszkaniach? Praca - czas na samorealizację i budowanie marki na rynku na lata? Może to czas dla siebie, poznać siebie, porozwijać jakieś pasje?

Nie mów, że nic nie ma, zawsze jest coś, a na pewno będzię się pojawiać, bo odciąłeś się od wszystkiego innego i skupiłeś na tęsknocie i lamentowaniu po eks. Pomyśl, czy warto, czy warto tracić kolejne lata na rozpamiętywanie? Nie lepiej ogarnąć się i poznać kobietę nim będzie za późno? Jak tak dalej będziesz tylko siedział i rozpamiętywał, to i do 30 nikogo nie znajdziesz, bo żadna kobieta nie chce być z rozpieprzonym emocjonalnie "facetem", nie bez powodu ująłem to słowo w cudzysłów, bo taki ktoś nie jest facetem, tylko płaczkiem.

no tak, seks jest najważniejszą sprawą życiową.

Przemyśl sobie po co Ci ta kobieta. Bo aktualnie jest ona po to, żebyś Ty miał seks, żebyś Ty nie był samotny, żeby ktoś był obok Ciebie.
Ty, Ty, Ty.
Związek to nie tylko Ty.

Poza pracą można dużo rzeczy robić. Można iść na spacer, można iść do kina. Masz weekendy, możesz wyjść gdziekolwiek gdzie są kobiety. Nikt nie mówi o odcięciu się od pracy, przestań wchodzić w skrajności. Chodzi o to, że jak z domu nie wyjdziesz, to dziewczyna sama Ci do drzwi nie zapuka.

Uwierz mi, że jak są ciepłe dni, jestem poza domem, bo nie umiem w nim wysiedzieć. I co widzę? Same zakochane pary, aż czasem łza z oka poleci, bo ja też tak bardzo bym chciał.

Jestem pesymistą, zwłaszcza w sprawach miłosnych. No bo kurde, ten wiek i dopiero 1 związek? Nie wierzę, że poznam miłość życia, bo czegoś takiego nie ma! Tak samo jak inną kobietę.

Co masz na myśli pisząc daj sobie czas, byle nie za długo?

Jasne, za miesiąc inaczej na to spojrzę, jednak póki co - boli

Witajcie. Mam duży problem. Pomóżcie... Mamy po 25 lat.
Spotkaliśmy się w październiku po raz pierwszy. Ona widywała mnie w pracy i bardzo się jej podobałem, więc stwierdziłem, czemu by nie napisać i się spotkać. I doszło do spotkania - kawa, miła gadka, później smsy, kolejne spotkanie i buziak z mojej strony. Bardzo się jej to spodobało, chciała tego co ja, wszystko toczyło się naturalnym torem. Od tamtej pory relacja zaczęła nabierać tempa... dwa tygodnie i weszliśmy w związek, bo tego chciała (ja w sumie też).
Minął miesiąc i pierwszy seks. Cudowny. Spotykaliśmy się średnio dwa razy tygodniu ze względu na pracę i za każdym razem kontakt intymny. Wtedy też powiedziała kocham Cię... potem zaczeły się smsy, że jestem najważniejszy, idealny, chce mnie na całe życie. Nie wyobrażała sobie życia beze mnie, w łóżku było cudownie, z żadnym nie było jej tak dobrze.
Tydzień temu - szok. Powiedziała, że chce życia towarzyskiego, spotkań z przyjaciółmi, a nie tylko, że spędzamy czas sam na sam. Zdziwiłem się, nigdy nie zaproponowała konkretnego dnia na spotkanie z kimś.
Napisała, że nie wie czego chce, zgubiła się, że związek ją przerósl i potrzebuje czasu na przemyślenie, wolności. Że nie będzie jednak ze mną szczęśliwa, chociaż wielokrotnie pisała, że jest najszczęśliwsza, że pasujemy do siebie, a teraz stwierdziła, że jednak nie. Dla mnie oznaczało to jedno - koniec.
Pokłóciliśmy się ostro. I zerwaliśmy... przez smsa. Napisała, że nie będziemy już razem. Nadal mnie kocha, ale powodu nie rozumiem nadal. Na 98% nie ma osób trzecich.

Teraz pytanie. Milczę, nie odzywam się, a jeśli nie zatęskni i nie napisze za kilka dni/tygodni, to odezwać się powiedzmy za dwa miesiące, trzy? Będzie sens to ratować, czy dać sobie spokój? Teraz ma cieżkie życie - praca, studia, sesja, praktycznie na nic czasu. I tak do czerwca.
Kocham ją....
Powiem Ci Tyle, jeśli faktycznie by Cię kochała, to nie miałaby takich przemyśleń i nie miała by nagłej potrzeby by szaleć.. Ja pierwszy raz pokochałam w wieku 20 lat, przedtem miałam paru chłopaków , których wtedy wydawało mi się ze kocham.. Nic bardziej mylnego. Otóż dopiero teraz, kiedy pokochałam na prawdę, wiem że przedtem nie kochałam nigdy. Nie potrzebuję szaleć, nie potrzebuję przebywać z nikim innym jak tylko z moim ukochanym- tylko jego chcę, a każdy dzień bez niego jest dniem straconym. Dogadujemy się idealnie i mam wrażenie jakby Pan Bóg zesłał mi kopię mojej osoby w ciele mężczyzny. Uwierz mi, nigdy nie kochała i nie kocha jeśli naszły ją takie wątpliwości. Każda milosc jest inna, indywidualna- aczkolwiek każda miłość ma wspólną cechę - nie da się żyć bez tej drugiej, wyjątkowej osoby u boku. Śmiało mogę stwierdzić iż mój ukochany jest moją bratnią duszą i lepszą połową mojego serca, budzi we mnie to co najlepsze i zmieniłam się przy nim diametralnie choć nie zrobiłam tego celowo. Przestałam się złościć zupełnie, odkąd go poznałam choć byłam bardzo nerwowa, nauczyłam się cierpliwości choć zawsze byłam w gorącej wodzie kąpana. Przede wszystkim nauczyłam się kochać . Czasem wydaje nam się ze kogoś kochamy, lecz czasami trzeba przejść ciężki test a wtedy człowiek zaczyna rozumieć co tak na prawdę jest prawdziwe i szczere.

@beckett: Bo jesteś sporo starszy ode mnie. A kogo ja zainteresuję? 20-latkę, której tylko imprezy w głowie, wymalowanie się i brak jakiegokolwiek planu w głowie? Szukam kobiety z wartością, która ma już jakiś zarys tego, czego chce w przyszłości.

Tak, seks jest ważny, bo też nie miałem go za wiele. I co, po 30-stce przejdzie mi ochota na to, kobieta będzie chciała tego i powie, że jestem jakiś nienormalny, bo nie chce się z nią kochać.

Uwierzcie mi, że gdybym miał gwarancję, że znajdę jeszcze jakąś wartościową kobietę, to bym tutaj nie pisał. Nie mieszkam w Krakowie, czy Warszawie, gdzie kobiet jest multum. Albo są zajętę, albo chcą być same.

Nie mam w nosie Waszych argumentów, bo jestem bardzo wdzięczny, że mi pomagacie, tylko że ja już w nic nie wierzę! Uwierzyłem w nią, że będziemy na długo razem i co? Czuję się jak zużyta zabawka. Nie, nie chciałem tego. Chciałem robić wszystko dla niej.

Tomek, powiem Ci jedno. Masz prawo osobie, która Cię oszukała powiedzieć jej to co myślisz i nie ma to nic wspólnego z niedojrzałością, jak to chórem nazywają forumowe netkobietki. Dlaczego tak mówią? Bo niejednokrotnie tak spławiały facetów po słodkich słówkach a teraz próbują zasłaniać się niedojrzałością mężczyzn. Oszustwo jest oszustwem, nieważne czy chodzi o uczucia czy o kasę. Jakby Cię ktoś orżnął na tysiaka to też byś go usunął z fb i zablokował numer i starał się o nim zapomnieć? Pamiętaj, kobiety myślą że gadanie co im ślina na język przyniesie a potem nie branie za to odpowiedzialności to ich przywilej, ale niestety tak nie jest  ;-) Każdy ma prawo do wyrażenia tego, co czuje, a że emocje? A ona, kiedy mówiła takie ladne rzeczy, nie działała w emocjach? To one najczęściej kierują kobietami. Nie słuchaj nigdy kobiet w takich sprawach, bo one zawsze stworzą sobie kółko wzajemnego poparcia i zagryzą Cię na starcie ;-)

Czasem lepiej nie wiedzieć, bo i po co? Co ma mu dać ta wiedza?

Kolega ma zaakceptować, odźałować i iść do przodu.
Z tej mąki chleba nie będzie, nie po tak krótkim związku i takim rozstaniu.

Jeśli ma coś z tego być - sama się odezwie za jakiś czas.
Choć ja jestem skłonny twierdzić że dla autora będzie lepiej jeśli się nie odezwie.

Przechodziłem dawno temu przez taką sytuację. Też ledwo zauroczona, wielce zakochana szybko odeszła. Nie odzywałem się. Odezwała się po miesiącu i prosiła o powrót. Zostawiła mnie po kolejnych dwóch.
Jakie było tło - niech się każdy domyśli

Nie chcemy screenów z rozmów. Tylko dalej nie wiem po co TY tu roztrząsasz.

A do komentarza screwdrivera - długi czas byłam jedyną kobietą wypowiadającą się w tym wątku. Uważam, że oboje postąpili źle. Ona, że gadała głupoty, a on, że napisał co napisał.

Też mi się zdarzyło gadać głupoty. Byłam o nich wtedy święcie przekonana. Nie wyszło. Nauczona tym, dużo bardziej zwracam uwagę na słowa.
Byłam też ofiarą takiego "faceta", który po związku napisał smsa z wyrzutami. Wszystko, co wcześniej mu pasowało, nagle okazało się nie takie jak być powinno. Nigdy wcześniej ani nigdy później nie byłam tak zmieszana z błotem. Gdyby mówił to na bieżąco, ale nie. On wszystko trzymał i wyrzucił w najgorszym momencie możliwym. Dlatego jestem zdania, że największą siłą i kobiety i mężczyzny jest odejście bez słowa, kiedy druga strona nas nie chce. I to praktykuję w swoim życiu.

Naprawde. Nie była Ciebie warta. Związek nie toczy się TYLKO na seksie. Daj jej spokój. Zajmij się własnym życiem. Napewno znajdziesz superlaskę. Jesteś młody.

Czasem, ale wyłącznie po związkach, nie krótkich fascynacjach, można odejść z klasą tłumacząc sobie wszystko, uznając również własną winę i wybaczając wzajemnie.
To też jest dobre i daje jakąś ulgę obu stronom. Tylko dojrzałość jest potrzebna do tego.

Potrafi bo nie chce

Potrafić choć chcieć - to jest sztuka!

No ja akurat uważam, że wyrzygiwanie sobie po zerwaniu, zwłaszcza przez esemesy, ma z honorem niewiele wspólnego,
a i satysfakcja z tego średnia, bo kiedy już emocje opadną, każdy ochłonie i sobie przypomni co tam wczoraj nabazgrał...
Pomijam już fakt, że ta druga osoba czyli ta która zrywa, ma to wszystko centralnie w dupie i po niej to spływa jak po kaczce,
dlatego ja tam zawsze uważałem, że największą karą dla tej drugiej osoby jest właśnie całkowite odcięcie i brak kontaktu,
właśnie wtedy kiedy ona się spodziewa wylewania żali smutków i pretensji, należy uszczypnąć się w dupę i wyłączyć telefon.
Nie ma nic gorszego od ignorowania, braku reakcji czy chęci kontaktu. Wtedy tamta czy tamten siedzi i się zastanawia WTF?
i skręca mu dupsko z ciekawości dlaczego ten porzucony czy ta porzucona w ogóle się nie odzywa, nie płacze, nie błaga...
I to jest najlepszy sposób jak ktoś chce się odegrać na byłym czy byłej, a nie wyzwiska i skamlenie, tym bardziej przez sms,
bo to jest żenada level hard i jeśli już daje jakąś satysfakcję, to właśnie tylko tamtej drugiej osobie, która to czyta.

Nie wydaje mi się.
Na pewno większe wrażenie na takiej lasce zrobi to, że koleś przyjął do wiadomości zakończenie związku i zlał to ciepłym moczem,
niż jakieś pierdoły w esemesach, których treść jej wisi i powiewa, ale samo to że przychodzą pompuje jej ego.
Nie ma tu żadnej sprzeczności. Dziewczynę która odchodzi, zwłaszcza do innego, nie interesuje już koleś z którym była,
a jeszcze mniej ją obchodzi to, co on ma jej do powiedzenia. Co jednak nie zmienia faktu, że brak reakcji i kontaktu,
prędzej czy później zacznie ją dziwić, no bo jak to, ona go rzuca, a ten nic? Ani słowa? To ją dotknie znacznie mocniej
niż pisanie do niej czegokolwiek. Zresztą co i po co można pisać w esemesach do laski, która właśnie z tobą zerwała?
Masz jakieś uwagi czy pretensje, to zatrzymaj je dla siebie. To jest właśnie pokazanie klasy i przy okazji środkowego palca.