Moja córka (14l.) robi makijaz do szkoły - Netkobiety.pl

najczęściej ludzie sie musza gimnastykowac w wychowaniu,kiedy to co mówią rozmija sie z tym, co robia. a dzieci swietnie to widza.

czas stracony na malowanie?
mi cały makijaz rano zajmuje 10 minut

15 jak ide na imprezę

Świtezianka napisał/a:

Proszę o porady, bo czuję, że mój punkt widzenia to za mało. Moja córka (14l.) od jakiegoś czasu nakłada podkład na twarz, gdy idzie do szkoły. Czasami też nakłada tusz do rzęs, gdy spotyka się ze znajomymi poza szkołą. Zwraca też dużą uwagę na swój wygląd, ubrania, co w sumie jest naturalnym objawem dojrzewania. Jednak wydaje  mi się, że za bardzo odsłania części ciała (brzuch odkrywający się przy każdym ruchu, odkryte ramiona, plecy). Zwracam jej na to uwagę i wtedy idzie się przebrać, ale robi co niechętnie. Sytuacje się powtarzają, co oznacza, że według mnie narastanie problemu. Rozumiem, że córka chce ładnie wyglądać, ale obawiam się, ze za bardzo zwraca uwagę chłopców, a co gorsze, skupia się na tym. Wyniki w nauce przestały się liczyć, oceny coraz gorsze. No i ten podkład. Tłumaczę jej, że jest ładna i bez tego, że zatyka pory skóry i wyjdą jej pryszcze ale to chyba w tym wieku kiepski argument. Próbuję jej pomóc w nauce i to przynosi jakieś efekty, ale nie zawsze mam czas, żeby wszystko dopilnować. Może za bardzo przejmuje się tym makijażem? Na imprezy rodzinne pozwalam jej nakładać make-up, nawet jej pomagam, tylko o tę szkołę chodzi. Gdzie leży problem? Proszę o opinie. Liczę na to, że inny punkt widzenia pomoże mi rozwiązać problem. Dodam, że mamy z córką bardzo dobry kontakt, ale coś zaczyna zgrzytać.

Witaj,
moja córka ma za chwilę lat 13 i także nakłada podkład i korektor do szkoły.Ma lekki trądzik i naczynkową cerę.Nie robię z tego afery,jedyne co sprawdzam czy równo nałożony i nie za grubo.W jej wieku miałam ten sam problem a moja mama darła się na mnie,że się "pacykuję" i kazała mi to zmywać.Nienawidziłam jej za to,że nie próbuje nawet zrozumieć dlaczego to robię.
Tak,tłumaczenie,że od podkładu wyjdą jej pryszcze to rzeczywiście kiepski argument.Założę się,że ona lepiej od Ciebie wie czego ma używać by jej cera wyglądała dobrze.Wiesz dokładnie jakiej firmy podkładu używa? Teraz jest ich tak wiele,że można wybrać naprawdę dobry,nieszkodzący skórze.
Makijażem zdecydowanie za bardzo się przejmujesz.Jak patrzę na niektóre młode kobiety albo dojrzałe panie z toną pudru na twarzy odcinającej się od białej szyi to myślę sobie,że gdyby wcześniej zaczęły ćwiczyć nakładanie podkładu nie wyglądałyby na tak  komicznie usmarowane.
Przejmujesz się,że zwraca uwagę chłopców? A czy to jest według Ciebie problem? I dlaczego?
Jeśli chodzi o naukę-może zapytaj czy myśli o tym co chce w życiu robić,do jakiej szkoły pójść,jaki zawód zdobyć.Jesli będziesz wiedziała o co chodzi może zaproponujesz jej pomoc,np korepetycje

Cyngli napisał/a:

Dlatego za dziecko decydują RODZICE, dopóki samo nie nauczy się sobie radzić.

dziecko a nastolatek to dwie rozne sprawy:) zupelnie inny sposob mowienia, sluchania a wiec i wychowywania.

Cyngli napisał/a:

P.S. Dzieciaki z zespołem Aspergera są często porównywane do kotów. Jak myślisz, czy kota da się wytresować?

Dziecko pozbawione zdrowotnych problemow a dziecko z Aspergerem to dwa rozne swiaty. Dwa rozne sposoby wychowywania. Dwa rozne macierzynstwa. Dobrze o tym wiesz przeciez.

Cyngli napisał/a:

Dalej śmiem twierdzić, że nie ma nic złego w zakazaniu czegoś.

nie ma, o ile potrafi sie ten zakaz uargumentowac, a argumenty nie sa z %upy, jak np. zatykanie porow przez podklad...

Cyngli napisał/a:

Mam czasem wrażenie, że w dzisiejszych czasach dzieciakom wszystko wolno. Tęsknię do dawnych czasów.

Za dawnych czasow dzieci byly traktowane nie jak ludzie, a ubezwlasnowolnione podmioty do wychowania. Na szczescie psychologia sie bardzo rozwinela i dzis wychowuje sie dzieci inaczej niz tylko przez nakazy\zakazy\kary\relacje wszechmogacy rodzic-nic niczego nierozumiejace dziecko

Moja 11-letnia chrześnica dzień zaczyna od wejścia na youtube i sprawdzenia, czy aby nie ma nowych subskrypcji. Potem właśnie robi sobie make up, bo przecież inne blogerki też robią i to jest modne. Na instagramie biorą sie za to nawet calkiem malutkie dziewczynki, bodajże 8-letnie. Nie potrafi tego robić i ma gówniane kosmetyki, ale co z tego. Jej matka nie ma dla niej czasu, więc często widuję ją w zestawie tłuste włosy + źle zrobiony rozmazany makijaż. Muszą też być pomalowane paznokcie. Do tego koniecznie spodnie z dziurami mimo że jest -4 na dworze i mamy połowę grudnia. Dlaczego nikt jej nie zwraca uwagi? Matka w pracy, ojciec w pracy, a dziadkowie się boją. Ja raz coś powiedziałam, to był taki wrzask, że mi się odechciało. Ciekawe, co z niej wyrośnie. Jak z nauką? Fatalnie. Już ma korepetycje z matematyki i angielskiego. Skrzywiony kręgosłup od siedzenia przed laptopem. Ale najgorsze jest to, że nie da się z nią o niczym rozmawiać. Jedyny temat to moda i zakupy, co ile kosztuje. Jak przychodzi do nas na obiad, to z telefonem się nie rozstaje.
Taki obraz dzieciaka dzisiejszych czasów... zero zainteresowań, zero indywidualności.  Byle być pusty jak wszyscy w Internecie. Pokazywać każdą prywatną część swojego życia, zmieniać profilowe 16 razy w tygodniu.
Wiem, ktoś napisze, że wina rodziców, tak, zgadzam się.
Ale smutno mi, gdy na to wszystko patrzę. Nastolatki porozbierane bardziej niż poubierane, pety w zębach, a slownictwa takiego używają, że uszy więdną. Są głośne i chamskie. Świat do nich należy... nic dziwnego, że schodzi na psy...

nadal nie rozumiem,jakim zagrożeniem są dziurawe spodnie.

kiedyś to byly dlugie wlosy u chłopaków - tez się wzywalo rodziców.

_v_ napisał/a:

nadal nie rozumiem,jakim zagrożeniem są dziurawe spodnie.

kiedyś to byly dlugie wlosy u chłopaków - tez się wzywalo rodziców.

A takim, że w mróz jest w nich po prostu zimno w dupę. To chyba logiczne?
Ja nie piszę o spodniach przetartych w dwóch czy trzech miejscach, tylko o takich, gdzie wystają całe kolana, dziury są w różnych miejscach, nawet tam, gdzie kończą się majtki... czy to odpowiedni strój dla 11-latki do szkoły? Nie sądzę.

Gojka, moja chrześnica kręci filmiki o wyjazdach do centrów handlowych i zakupach.

I piszesz, że jej zachowanie nie jest normą - no niestety, wśród jej koleżanek nie ma ani jednej, która się tak nie zachowuje, niestety.
Może to kwestia kręgów, w których się obracają rodzice, kwestia szkoły, województwa, nie wiem.

gojka102 napisał/a:

Świtezianka napisał/a:

Proszę o porady, bo czuję, że mój punkt widzenia to za mało. Moja córka (14l.) od jakiegoś czasu nakłada podkład na twarz, gdy idzie do szkoły. Czasami też nakłada tusz do rzęs, gdy spotyka się ze znajomymi poza szkołą. Zwraca też dużą uwagę na swój wygląd, ubrania, co w sumie jest naturalnym objawem dojrzewania. Jednak wydaje  mi się, że za bardzo odsłania części ciała (brzuch odkrywający się przy każdym ruchu, odkryte ramiona, plecy). Zwracam jej na to uwagę i wtedy idzie się przebrać, ale robi co niechętnie. Sytuacje się powtarzają, co oznacza, że według mnie narastanie problemu. Rozumiem, że córka chce ładnie wyglądać, ale obawiam się, ze za bardzo zwraca uwagę chłopców, a co gorsze, skupia się na tym. Wyniki w nauce przestały się liczyć, oceny coraz gorsze. No i ten podkład. Tłumaczę jej, że jest ładna i bez tego, że zatyka pory skóry i wyjdą jej pryszcze ale to chyba w tym wieku kiepski argument. Próbuję jej pomóc w nauce i to przynosi jakieś efekty, ale nie zawsze mam czas, żeby wszystko dopilnować. Może za bardzo przejmuje się tym makijażem? Na imprezy rodzinne pozwalam jej nakładać make-up, nawet jej pomagam, tylko o tę szkołę chodzi. Gdzie leży problem? Proszę o opinie. Liczę na to, że inny punkt widzenia pomoże mi rozwiązać problem. Dodam, że mamy z córką bardzo dobry kontakt, ale coś zaczyna zgrzytać.

Witaj,
moja córka ma za chwilę lat 13 i także nakłada podkład i korektor do szkoły.Ma lekki trądzik i naczynkową cerę.Nie robię z tego afery,jedyne co sprawdzam czy równo nałożony i nie za grubo.W jej wieku miałam ten sam problem a moja mama darła się na mnie,że się "pacykuję" i kazała mi to zmywać.Nienawidziłam jej za to,że nie próbuje nawet zrozumieć dlaczego to robię.
Tak,tłumaczenie,że od podkładu wyjdą jej pryszcze to rzeczywiście kiepski argument.Założę się,że ona lepiej od Ciebie wie czego ma używać by jej cera wyglądała dobrze.Wiesz dokładnie jakiej firmy podkładu używa? Teraz jest ich tak wiele,że można wybrać naprawdę dobry,nieszkodzący skórze.
Makijażem zdecydowanie za bardzo się przejmujesz.Jak patrzę na niektóre młode kobiety albo dojrzałe panie z toną pudru na twarzy odcinającej się od białej szyi to myślę sobie,że gdyby wcześniej zaczęły ćwiczyć nakładanie podkładu nie wyglądałyby na tak  komicznie usmarowane.
Przejmujesz się,że zwraca uwagę chłopców? A czy to jest według Ciebie problem? I dlaczego?
Jeśli chodzi o naukę-może zapytaj czy myśli o tym co chce w życiu robić,do jakiej szkoły pójść,jaki zawód zdobyć.Jesli będziesz wiedziała o co chodzi może zaproponujesz jej pomoc,np korepetycje

brawo, musisz byc swietna mama:)

autorko wez sobie do serca ten komentarz. Twoja corka dojrzewa. Badz w tym okresie jej sprzymierzencem i przyjacielem, a nie strofujaca, staroswiecka, zrzedzaca matka.

_v_ napisał/a:

czas stracony na malowanie?
mi cały makijaz rano zajmuje 10 minut

15 jak ide na imprezę

Mi też, ale jestem wprawiona. Moja młoda siedzi z pół godziny, a używa najwyżej korektora, nie podkładu na całą twarz. Ona się uczy dopiero i gdy jej coś z tuszem nie wyjdzie np. umaże się, to zmywa i od nowa. A jeśli by doszedł podkład... nie daj Boże puder... to godzina murowana .

Jeśli ma czas stać pół godziny przed lustrem, a nie nauczyła się na sprawdzian, to coś tu nie gra  . I o to generalnie chodzi.
W życiu są priorytety i rzeczy mniej ważne i to dziecko MUSI wiedzieć - bezwzględnie.
Z tym nie ma nawet dyskutować.

Świtezianka napisał/a:

A jak cytować fragment tekstu a nie całą wypowiedź?

Klikasz cytuj. Następnie po pierwszym "quote..." w nawiasach, łapiesz treść, którą chcesz wykasować i jedziesz do momentu jaki chcesz zachować (ja skasowałam wszystko pozostawiając ostatnie zdanie). Na końcu musi zostać -  "/quote " w nawiasach . Nie wiem czy zrozumiale napisałam.

gojka102 napisał/a:

Moja córka też się uczy nakładać podkład równomiernie i pewnie trochę jej schodzi.Nie wiem bo nie kontoroluję.Trzy razy w tygodniu ma wf więc wtedy się maluje.Poza tym ona ma dwie szkoły,ma naprawdę niewiele czasu ale jest zorganizowana-uczy się np. wracając linią szkolną do domu,lekcje odrabia w muzycznej,kiedy ma 30 minutową przerwę między jednymi a drugimi zajęciami.
Więc to kwestia organizacji czasu

Pewnie coś w tym jest. Jednak gdyby sobie nie radziła, to nie sądzę, ze byś to tak zostawiła. Uczyłabyś ją organizacji, a jeśli nadal by coś nie grało, to chyba byś wprowadziła priorytety ? Po prostu trzeba znaleźć dobry sposób na swoje dziecko.
Możliwe, ze moja młoda się na co dzień nie maluje, bo jest śpioch i spóźnialska . W jej grafiku nie ma ani minuty na makijaż . Mi to nie przeszkadza i powód mnie nie interesuje. Mi to pasuje, że się nie chce tak wcześnie malować.

Na marginesie: ktoś tu podważył zapychanie porów podkładem. Niesłusznie. Widziałam o tym program w tv, który tylko potwierdził to co wcześniej mówiła mi kosmetyczka. Nikt nie może zagwarantować czy ma zdrową cerę i młodą jak wiek w metryce, dopóki nie zrobi stosownych badań. To co nam się wydaje, nie musi być prawdą.

tajemnicza75 napisał/a:

gojka102 napisał/a:

Moja córka też się uczy nakładać podkład równomiernie i pewnie trochę jej schodzi.Nie wiem bo nie kontoroluję.Trzy razy w tygodniu ma wf więc wtedy się maluje.Poza tym ona ma dwie szkoły,ma naprawdę niewiele czasu ale jest zorganizowana-uczy się np. wracając linią szkolną do domu,lekcje odrabia w muzycznej,kiedy ma 30 minutową przerwę między jednymi a drugimi zajęciami.
Więc to kwestia organizacji czasu

Pewnie coś w tym jest. Jednak gdyby sobie nie radziła, to nie sądzę, ze byś to tak zostawiła. Uczyłabyś ją organizacji, a jeśli nadal by coś nie grało, to chyba byś wprowadziła priorytety ? Po prostu trzeba znaleźć dobry sposób na swoje dziecko.
Możliwe, ze moja młoda się na co dzień nie maluje, bo jest śpioch i spóźnialska . W jej grafiku nie ma ani minuty na makijaż . Mi to nie przeszkadza i powód mnie nie interesuje. Mi to pasuje, że się nie chce tak wcześnie malować.

Na marginesie: ktoś tu podważył zapychanie porów podkładem. Niesłusznie. Widziałam o tym program w tv, który tylko potwierdził to co wcześniej mówiła mi kosmetyczka. Nikt nie może zagwarantować czy ma zdrową cerę i młodą jak wiek w metryce, dopóki nie zrobi stosownych badań. To co nam się wydaje, nie musi być prawdą.

Organiazacji nauczyliśmy ją z mężem naszymi przykładami.Też nie pracujemy w jednym miejscu i musimy wszystko zgrać.Ale też i muzyczna.W muzycznej tak już jest,że trzeba być mega zorganizowanym by mieć czas na naukę i rozrywkę:)
Ja podważyłam.I wiem na 100 procent,że podkład,którego używa moja córka nie zatyka porów.

Mallwusia-pani aptekarka,która mi sprzedaje przeczytała mi skład toleriane la roche posay.przetłumaczyła na "nasz" i stwierdziła,że na pewno nie zatyka porów,stąd mam taką informację
Wiadomo,że przed spaniem trzeba się wykąpać i zmyć podkład.Moja córka wie takie rzeczy,więc spoko

Cyngli napisał/a:

gojka102 napisał/a:

Wiesz,fałce chodził chyba ogólnie o to dlaczego nie można nosić dziurawych spodni.Nie o to dlaczego zimą:)
U mnie w szkole i w szkole córki nie można takich nosić przez cały rok
Pamiętam jak kiedyś córka poszła z dwoma dziurami na kolanach do muzycznej.Pani powiedziała,że to jest szkoła i nie wypada w czymś takim przychodzić.I na tym skończyło się noszenie spodni z dziurami.Ja nic nie mówiłam:)
Pamiętam też jak kupiłam jej w zeszłym roku biała bluzkę na uroczystości szkolne.Powiedziała,że w życiu jej nie założy bo bluzka  bez rękawów i była zawiązywana pod brzuchem

Aaaa...

Teraz łapię.

Gdy ja chodziłam do prywatnego gimnazjum, to nie można było nosić kolczyków, farbować włosów,  zabronione były dekolty, krótkie spódniczki oraz wysokie obcasy. Dziurawych spodni w tamtych czasach nikt nie nosił, bo to był wstyd mieć dziurawe ciuchy.

no i nadal nie rozumiem dlaczego

Może sprawa rozbija się o to, że dla mnie 13-letni dzieciak to jeszcze nie nastolatek.

Były inne czasy, dzieciaki zamiast siedzieć w tabletach, latały całymi dniami po dworze, nauka była świętością, nauczyciel zawsze miał rację i trzeba go było szanować.
Nikt nie myślał o makijażu w wieku lat 13, ewentualnie o nowej zabawce lub wyjeździe na kolonie.

Ale przynajmniej dzieci były dziećmi i zachowywały się stosownie do wieku. Wszelkie próby podrasowania siebie lub swojego wieku były dla ZABAWY.

Taki obraz dzieciaka dzisiejszych czasów... zero zainteresowań, zero indywidualności.  Byle być pusty jak wszyscy w Internecie. Pokazywać każdą prywatną część swojego życia, zmieniać profilowe 16 razy w tygodniu.

Cyngli napisał/a:

Może sprawa rozbija się o to, że dla mnie 13-letni dzieciak to jeszcze nie nastolatek.

Alez Nastolatek:) Nastolatek ma nascie lat, czyli od 11 roku zycia. Pod wzgledem emocjonalnym ok. 11-13 roku zycia dziecko zaczyna interesowac sie seksualnoscia i wlasnym wizerunkiem, co rowniez jest jednym z wytycznych okreslania niepelnoletniego jako nastolatka.

Cyngli napisał/a:

Były inne czasy, dzieciaki zamiast siedzieć w tabletach, latały całymi dniami po dworze, nauka była świętością, nauczyciel zawsze miał rację i trzeba go było szanować.
Nikt nie myślał o makijażu w wieku lat 13, ewentualnie o nowej zabawce lub wyjeździe na kolonie.

czasy sie zmieniaja, technologia idzie naprzod, aspiracje dzieci sa wyzsze, bo i mozliwosci i zasobnosc rodzicielskiego portfela wieksza. Dzieci poprzez siedzenie w tablecie rowniez wiele sie ucza. Latanie po dworze tez uczylo, i w letnie miesiace wciaz widze dzikie zastepy dziecieco-nastoletnich hord na podworkach:) Nauka jest swietoscia wciaz, ale niekoniecznie poprzez bezmyslne sleczenie nad ksiazkami i wkuwanie. Juz do ludzi powoli dociera, ze mozna byc debilem i miec piatki i wciaz niczego nie rozumiec, mozna tez nie przykladac sie do nauki, ale miec pasje, w ktorej bedac dobrym mozna w zyciu osiagnac zawodowy sukces. Nauczyciel nie musi miec zawsze racji, bo nie jest bogiem, ani mentorem ad hoc - nauczyciel powinien wskazywac dziecku droge na edukacyjnej sciezce, a nie byc obiektem ktoremu  bezspornie trzeba sie  podporzadkowac, nawet jak robi on blad na bledzie i mowi fatalna polszczyzna. Teraz na szacunek nauczyciel musi sobie zasluzyc, i bardzo dobrze.

Cyngli napisał/a:

Ale przynajmniej dzieci były dziećmi i zachowywały się stosownie do wieku. Wszelkie próby podrasowania siebie lub swojego wieku były dla ZABAWY.

Zachowywaly sie kiedys stosownie do wieku. Teraz rowniez zachowuja sie stosownie do wieku, ale w innych czasach i nowej rzeczywistosci.
Podrasowania siebie dla nastolatka nigdy nie bylo i nie bedzie zabawa. Jest sposobem na wyrazanie siebie i odszukanie swojego prawdziwego ja, zrozumienia kim sie jest. Niezaleznie od czasow.

Cyngli napisał/a:

Taki obraz dzieciaka dzisiejszych czasów... zero zainteresowań, zero indywidualności.  Byle być pusty jak wszyscy w Internecie. Pokazywać każdą prywatną część swojego życia, zmieniać profilowe 16 razy w tygodniu.

Straszne, ze widzisz glownie takie dzieci. Ja dostrzegam wokol siebie mnostwo bardzo kreatywnych, choc przyznam, troche dzikich w obejsciu:), nastolatkow. Maja wiele pasji, blogi w internecie, programowanie, fotografia, sporty, nauka jezykow rowniez poprzez gry online. Maja bogate wnetrza, a codziennie mierza sie z poteznymi efektami globalizacji i stresujacego dzis zycia w szybkim tempie. Mlodziez trzeba akceptowac taka, jaka jest, bo oni beda motorem rozwoju i nowa generacja. Nie musimy ich rozumiec, ale trzeba im zaufac. Mlodziez, ktora czuje sie akceptowana i szanowana przez doroslych, staje sie pewniejsza siebie i baaaardzo, ale to barzo przyjacielska wobec tych doroslych. To nie od nich,  ale od nas, starszej generacji, zalezy, jakie relacje beda pomiedzy tymi pokoleniami.
Twoj stosunek do nastolatkow jest bardzo przykry, mam nadzieje, ze zaczniesz myslec o nich troche bardziej przychylnie i nie mierzyc ich tak bardzo wlasna miara, miara ktora pochodzi z innych zupelnie czasow i systemu wartosci.

Tak czułam, że w końcu zrobicie ze mnie potwora, który w młodych ludziach widzi same wady, ma staroświeckie poglądy, a własne dziecko tresuje.
Strach się bać.
Ale nic nie szkodzi, bo to zupełnie inaczej wygląda w rzeczywistości.

Prawda leży gdzieś po środku, dzieci są różne, a wy tu wpadacie ze skrajności w skrajność.

Ciekawy artykuł znalazłam:
https://dojrzalakobieta.pl/nastolatki-makijaz/

"Idealny makijaż do szkoły"... Co będzie w następnym pokoleniu?

agnieszka280389 napisał/a:

Cyngli ale Ty cały czas piszesz o swojej chrzesnicy.
Nie każda nastolatka jest taka sama.

No  coś Ty, naprawdę...? Jak na to wpadłaś..?

Po raz setny piszę, że miałam na myśli moje NAJBLIŻSZE otoczenie.

Proszę o porady, bo czuję, że mój punkt widzenia to za mało. Moja córka (14l.) od jakiegoś czasu nakłada podkład na twarz, gdy idzie do szkoły. Czasami też nakłada tusz do rzęs, gdy spotyka się ze znajomymi poza szkołą. Zwraca też dużą uwagę na swój wygląd, ubrania, co w sumie jest naturalnym objawem dojrzewania. Jednak wydaje  mi się, że za bardzo odsłania części ciała (brzuch odkrywający się przy każdym ruchu, odkryte ramiona, plecy). Zwracam jej na to uwagę i wtedy idzie się przebrać, ale robi to niechętnie. Sytuacje się powtarzają, co oznacza, że według mnie narastanie problemu. Rozumiem, że córka chce ładnie wyglądać, ale obawiam się, ze za bardzo zwraca uwagę chłopców, a co gorsze, skupia się na tym. Wyniki w nauce przestały się liczyć, oceny coraz gorsze. No i ten podkład. Tłumaczę jej, że jest ładna i bez tego, że zatyka pory skóry i wyjdą jej pryszcze ale to chyba w tym wieku kiepski argument. Próbuję jej pomóc w nauce i to przynosi jakieś efekty, ale nie zawsze mam czas, żeby wszystko dopilnować. Może za bardzo przejmuje się tym makijażem? Na imprezy rodzinne pozwalam jej nakładać make-up, nawet jej pomagam, tylko o tę szkołę chodzi. Gdzie leży problem? Proszę o opinie. Liczę na to, że inny punkt widzenia pomoże mi rozwiązać problem. Dodam, że mamy z córką bardzo dobry kontakt, ale coś zaczyna zgrzytać.

Ja zaczęłam się malować w wieku ok 13 lat bo pamiętam, że w magazynie "13" dawali kosemtyki, również w Filipince i tym podobnych były to zwykle cienie i tusze, jakieś pomadki.
pamiętam, że mama nie pozwalała mi używać podkładu mimo, że byłam pryszczata, szczerze jej za to nienawidziłam, trochę później jak zaczęłam się malować nazywała mnie pudernicą, jeszcze wtedy nie wiedziałam, że to element jej znęcania się nade mną.
.

mallwusia napisał/a:

Gojko
ale z tego, co pamiętam, to w Twojej szkole, która jest prywatna, niejako szkoła przejęła zakazy i nakazy, zdejmując problem z rodziców:

gojka102 napisał/a:

Uczę też w szkole i przyznam,że nie widuję rozebranych dziewczyn,w dziurawych spodniach.W szkole,w której uczę dziewczyny nie mogą nosić bluzek na ramiączkach ani krótkich spodenek.Nie mogą malować paznokci,włosów ani rzęs.Tak uzgodnił z rodzicami dyrektor.

.

Ja jeżdżę do pracy z młodzieżą z 2 najlepszych liceów (są po drodze) i dziewczyny nie są wymalowane, przyjrzałam się w ostatnich dniach (a jeśli mają makijaż, to taki nie rzucający się w oczy). Za to w byłym gimnazjum córek był misz masz i rewia mody. Wygląda więc na to, że to prędzej szkoła narzuca standardy, aniżeli rodzice.

Nie bardzo rozumiem o co Ci chodzi.Przeczytaj ostatnie zdanie z zacytowanej przez Ciebie mojej odpowiedzi.Wyraźnie napisane jest tam,że dyrektor uzgadnia te sprawy z rodzicami czyli: nie ma zgody rodziców dyrektor nie  zapisze tego w statucie.Tak to działa w niepublicznych szkołach.