Moralność vs zdrada - Netkobiety.pl

@adiaphora: for you. Za równie celne podsumowanie.

EDIT

Ale piszcie sobie dalej, mnie nic do tego, really.

Ona to lubi.

A to jest zapalnik do dalszych rozważań...

No to niech próbuje seksu z kimś innym. Nie jestem monopolistą seksualnym. Wyglądałoby to tak:    żona mówi "Wiesz... tyle lat uprawiałam z Tobą seks, był taki nudny, w końcu zniechęciłam się, dzisiaj mnie boli, że przez te lata nie zdradziłam, byłam wierna, a mogłam sie komuś oddać, spróbować czego innego"             ja na to   "No to trzeba było próbować. Ani Cię nie namawiałem, ani Ci nigdy nie sugerowałem, że zniszczę rodzinę jak zdradzisz. To twoja filozofia, wartości. Taki skutek, że na starość się żałuje".        Ona powie   "O nie! Skoro tak mówisz, to pewnie zdradziłeś.. Mam rację? Powiedz? Byłeś wierny?"    ....... i wtedy skłamię, aby ratować świat... albo zapytam "Yyyy... a skąd masz takie myśli? Jednak próbowałaś seksu z kimś innym?"

Gdyby zdradziła, to nie chcę o tym wiedzieć, nie chcę tego widzieć, nie chcę aby mi ktoś donosił że żona zdradziła, nie chcę witać się z tym panem np. w grupie znajomych. Dlaczego? Bo akceptuję taką zdradę, ale nie chcę być weryfikowany na forum ludzi z odmiennymi poglądami. Zobaczcie wątek obok gdzie chłopak ma dziewczynę prostytutkę: wszystko było okej, dopóki znajomi się nie dowiedzieli.

Gdyby komuś przyszło do głowy, że powyższe zdanie oznacza, że nie zniósłbym zdrady żony, to podkreślam jeszcze raz -- nie chodzi o problem ze zdradą, tylko konfrontacją ze środowiskiem. Jestem w stanie sobie wyobrazić sytuację, w której żona wraca z wycieczki i mówi "A wiesz... poderwał mnie taki super gość. I miałam z nim seks... I było super...". Nikt o tym nie wie, tyko ona i od tej pory ja. Pytam wtedy "Zabezpieczyłaś się? Nie będziesz chora?" ... "A co Ci się najbardziej podobało?" ... "Za włosy ciągnął? Klapsy dawał?" ... "Hmmm... no ja mam inny charakter..."   "I chciałabyś tak częściej?" ... "Taaak? No to chyba nie ze mną...".    Ten jej kochanek miał zapewne coś, czego nie mam ja. Ale na pewno ja mam coś czego nie ma on.    Mam tylko prośbę do żony -- "nie próbuj mnie z nim poznać, ani nie wymagaj akceptacji, bo to nie mój świat". Nie szukam kolegi, nie chcę się zastanawiać "Does he kiss? How does it feel when he calls your name.." Abba Winner takes it all.

Może by żona przyszła z bladą twarzą "Ojej... męczę się strasznie. Na wycieczce popiłam wina, i jakiś gość mnie przeleciał, w sumie sama flirtowałam, ale teraz strasznie żałuję, jest mi źle, nie mogę sobie ze sobą dać rady. Czytałam na forum, że ludzie mówią, aby się przyznać. Więc przychodzę do Ciebie z tym..."           Co ja na to? "Nie płacz glupia. Fajnie było? Bezpiecznie?"       Ona "O nie! Ty pewnie sam zdradzasz, skoro tak mówisz..."    i znowu wpadamy w kłamstwo aby ratować świat.       Nooo.. może bym to rozegrał w ramach jej moralnośći "Kuczę... to straszne, ale Cię kocham, nie geniewam się. Może się przebadasz? Krew, cytologia? Zawsze byłaś wierna, a teraz tak postąpiłaś, to jak oszustwo, no ale cóż mam zrobić? Jakoś sobie z tym poradzę... razem poradzimy...".

Na końcu przypadek tych rycerzy moralności, którzy przyjdą do mnie i nieśmiało, na osobności zaczną rozmowę "Wiesz... nie zdenerwuj się, ale chyba widziałem twoją żonę z jakimś gościem jak wychodziła z hotelu, szła z nim pod rękę i myślę, że Cię zdradza...".    Wtedy bym powiedział "Tak, wiem o tym -- żyjemy w otwartym związku. Dziękuję że się odważyłeś/aś mi o tym powiedzieć, na pewno wiele Cię to kosztowało, ale nie martw się".    Gdyby ta oosoba zaczęła moralizować, to musialbym uciąć rozmowę "Sorki... nie wtrącaj się w nasze życie. Dziekuję za donos. Misja skończona.".

Hehehe... emocje, emocje. Oczywiście ja na tym korzystam światopoglądowo, bo moja moralność jest niczym pole siłowe poddane ostrzeliwaniu wszystkimi możliwymi rodzajami broni. Jak mnie szlag nie trafi, to się wzmocnię. "Zdaniem wielu" (bleeee...) stanę się bardziej cynicznym, wyrachowanym, niemoralnym draniem, diabłem wcielonym, gorszym o złodziejaszka, gorszym od aferzysty co kradnie miliony, obślizgłego robaczka, co drugą osobę sprzeda za parę monet.

Adiaphora zauważyła, że wątek padnie, jak ostrzał ucichnie.

Wierzę w duszę. Człowiek to nie kupa mięsa, tudzież sprzętu, czyli "neurotramisterów połączonych z układem...". Seks to magia, a nie zderzenie dwóch ciał.

Nie sądzę Gary, że jesteś w stanie ogarnąć duchową stronę człowieka. Mam wrażenie, że redukujesz życie, miłość i seks do procesów fizjologicznych. W tobie nie ma żadnej duchowości tylko "fetyszowanie" ciała. Pomijasz zresztą całkowicie stronę emocjonalną ciała, czyli te działań, które są formą wyrażania duszy.

Wydaje ci się, źe prostytutki, z usług których korzystasz wyrażają duszę w kontaktach seksualnych z tobą? Nie sądzę. Interesuje cię, co one mają pod cielesną powłoką? Wątpię. Masz świadomość, że większość z nich miała trudne życiowe doświadczenia, które powodują, że teraz zaspakajają niezaspokojone (fizyczne) potrzeby innych. Hahaha jestem przekonana, że w twojej głowie to same nimfomanki, którym ratujesz życie.

A dla mnie to ty Gary tupiesz nóżkami. Po cóż innego miałbyś niby zakładać ten wątek? To po pierwsze. Ale rozumiem, bo każdy chce i szuka zrozumienia i akceptacji dla siebie

Po drugie, zauważyłeś, że ta twoja "skomplikowana antena, w której pojawiają się impulsy", którą zwiesz mózgiem, to u ciebie jest położono sporo niżej niż u innych ludzi ?

Gary, z całego serca Ci zyczę, by zona tak naprawdę wiedziała o wszystkim i akceptowała po cichu..
Ale niestety jest tu na forum pare wątków dziewczyn, gdzie nie wiedziały oczywistego dla innych, więc jednak można.
widzę, że scenariusze masz w głowie..
zostaw sobie jednak jeden scenariusz Open..- taki że znamy siebie na tyle na ile nas sprawdzono i sam nie wiesz teraz jak zareagujesz Ty i jak żona gdy się dowie od osób trzecich- to najgorsze.
Ty zakładasz, ze nadal będziesz miał osobę do kochania i wiele się nie zmieni.. a śpisz na bombie.
Ten temat poszedł w eter nieprzypadkowo- wysłałeś kruki i wróciły z niedobrymi wieściami, wiec nie idziesz na bitwę.
Ale to nie znaczy, ze obronisz się w swoim zamku.
Twoje nieszczęście- że widzisz i analizujesz więcej niż wielu prostych gości- tu mam inne spostrzeżenia co do Ciebie niż Summerka.

Nie widziałam maila.. sprawdzę.
I nie miałam zamiaru nikogo punktować.
Po prostu niektóre rzeczy widzę inaczej i już.
Wybaczcie dziewczyny.. po pierwsze szkoda mi by było czasu by komuś specjalnie i złośliwie dokuczać,
Jeżeli się z kimś nie zgadzam w czymś, to piszę i uwierzcie- filtruję w głowie odpowiedzi, by komuś nie dokopać niechcący. Mam nadzieję też, że nie straciłam wyczucia by wojować mieczem z kimś uzbrojonym tylko w zapałki.
Gdy widzę, ze moje zdanie odbiega od opinii większości, tak jak w wątku Vita, analizuję wielokrotnie wpisy autora, czy czegoś nie przegapiłam.
Naprawdę nic personalnego.
Natomiast istnieje ciekawe zjawisko psychologiczne na forum- uczestników jakoś sobie "umieszczamy" w przestrzeni, oczekujemy że jezeli zgadzamy sie z poglądami w A i B, to w C też będziemy się zgadzać. A to tak nie działa.
Sama przyznam ze odkrywam tu nowe strony różnych osób z przyjemnością. Nawet jak mi zmieniają ich obraz, zmuszają do myślenia.

Aha, czyli jak idziesz na cmentarz na grób bliskiej osoby, dajesz kwiaty i zapalasz znicz, to znaczy, że czcisz w tym momencie jej śmierć, czy po prostu wyrażasz swoją pamięć, miłość i szacunek do tej osoby, które wciąż są, mimo jej śmierci?

Poza tym trochę kłóci się przysięga małżeńska składana w imię Boga, której się nie przestrzega. I tak, są też ludzie, którzy słuchają i rozumieją naukę Jezusa, a jednocześnie przestrzegają zasad jego wiary. Takie zachowanie nazywane jest brakiem hipokryzji.

Zgadzam się z Beyondblackie w zupełności. Sama jestem właśnie taką kobietą, jak Twoja żona- o monogamicznych poglądach, przestrzegającą zasad moralnych, a także żyjącą zgodnie z wiarą. I aż mrozi w środku na myśl, że jakiś mój przyszły mąż, wiedząc o tym, ukrywałby swoje poglądy, a potem pomiatał wszystkimi tymi moimi najważniejszymi poglądami. Sam pisałeś, że ona była dumna z tego, że szanowała się przed ślubem. Czyli samo to świadczy o tym, jak uczciwość, wierność są dla niej ważne, na samym przodzie światopoglądu i własnych zasad moralnych. A Ty tego nie szanujesz, masz to gdzieś i dajesz odczuć nam, że ten cały jej świat jest nic niewarty. Ona daje Ci szacunek, uczciwość i wierność i na pewno oczekuje tego samego w zamian, też bym oczekiwała, to jest oczywiste. A Ty z tego się śmiejesz i cieszysz się, że to nie romans, więc ona nie ma szans odkryć prawdy. Ja na jej miejscu czułabym, że drwisz ze mnie i śmiejesz się z mojej naiwności, sorry, ale piszę szczerze, co bym czuła. Jak dla Ciebie przysięga wierności była bez sensu (a wynika z tego, że była, skoro, jak sam piszesz, inaczej wierzysz.. to trzeba było dać jej o tym znać, żeby miała tego świadomość i wolny wybór, czy chce w taki związek wchodzić. Na moje, to ona mogłaby nawet unieważnienie ślubu kościelnego zdobyć za zatajenie takich poglądów). Poza tym nie rozumiem też ludzi, którzy "wierzą inaczej", nie praktykują, a do ślubu kościelnego lecą, byleby otoczka była. Przytoczę słowa przysięgi z Urzędu Cywilnego: ""Świadomy praw i obowiązków wynikających z założenia rodziny, uroczyście oświadczam, że wstępuję w związek małżeński z (imię Panny Młodej) i przyrzekam, że uczynię wszystko, aby nasze małżeństwo było zgodne, szczęśliwe i trwałe." Nie ma nic o wierności, nieopuszczaniu do śmierci, ślubowaniu miłości, WIERNOŚCI i UCZCIWOŚCI. I to jeszcze w imię Boga, mówi się "tak mi dopomóż Panie Boże". To jest po prostu dla mnie straszna hipokryzja ślubować coś przed Bogiem, coś, czego się nie uznaje i nie zamierza tego przestrzegać (ok, mówisz, że chciałeś być wierny początkowo, ale z wypowiedzi na temat wiary jasno wynika, że nie uznajesz zasad o wierności itd.).

Ja bym po prostu nie chciała żyć z kimś, kto oszukuje mnie w tak ważnej dla mnie sprawie. 100 razy wolałabym znać prawdę, bo nawet najgorsza prawda jest lepsza niż oszustwo. Wtedy mogłaby zdecydować, czy chce odejść, czy ratować małżeństwo i np. zapisać się z Tobą na terapię lub wysłać Cię po prostu do seksuologa.

hahahaha dobre a kiedyś szczęka mi opadła, gdy jakiś typek mi powiedział, co wg niego jest kluczem udanego małżeństwa= że "kobieta ma zapominać, a mąż pamiętać" wtedy myślałam, że się przesłyszałam, a teraz okazuje się, że mogę dopełnić tamtą wypowiedź, co zrobić, albo raczej czego nie robić i czego nie pamiętać i nie zauważać, żeby rozkwitać jak kwiat w małżeństwie ;P

Tak, to jedyna uczciwa droga, szkoda, że lata wcześniej nieprzemyślana... I zastanawiam się, czy nie masz (to do Gary'ego) jakiś problemów natury osobistej, tak po prostu. Bo ok, znam facetów, którym również podobają się różne kobiety, to normalne, ale jakoś żaden z nich nie postępuje jak Ty. Znam też przypadki zdrady, która narodziła się z powodu miłości, choć była początkowo niechciana itd. Niektórzy też tłumaczą zdradę alkoholem. Wg mnie nie można tłumaczyć niczym, bo małżeństwo to świadoma decyzja, że chce się spędzić życie z tą jedną, konkretną osobą. I trzeba być konsekwentnym. A takie suche, bezuczuciowe(no chyba że napiszesz zaraz, że wszystkie je kochasz..), mechaniczne wizyty u prostytutek, które traktowane są jak przedmiot wykorzystywany tylko w jednym celu, to już coś nie tak.
Gdyby jego żona komunikowała, że jakby co, to woli nie wiedzieć, to sprawa byłaby jasna.. a tak nie jest.. ile już się czytało i słyszało o sytuacjach, gdy żona dowiadywała się ostatnia i to przez przypadek....A potem miała żal, że każdy wiedział, a nikt jej nie poinformował... często niestety jest tak, że osoba zakochana ma klapki na oczach i nie widzi oczywistych sygnałów.. Ona i tak ma intuicję, bo sprawdza telefon, ale nic nie może znaleźć, a nie że wie, a akceptuje.. skąd to wiecie? A skoro niby wie i akceptuje, to nic złego nie stanie się, gdy Gary jej powie prawdę. A jednak nie chce tego zrobić. Widocznie sam czuje, że ona jednak nie domyśla się prawdy, inaczej by się nie bał jej tego powiedzieć.

Mialam nadzieje, ze jednak nie wierzysz. Wiekszosc rozwiazlych osob jakie poznalam, to agnostycy i ateisci. Nie bez powodu tak jest.
A Tobie podobaja sie nauka Jezusa... hmmm. Nie jestem znawca, ale tyle chyba ogarniam z jego filozofii, zeby wiedziec, ze absolutnie za rozwiazloscia seksualna by nie byl. Raczej wiernosc, przysiega, to fundamenty chrzescijanstwa. We wielu listach byly fragmenty o koniecznosci zachowaia monogamii w malzenstwie. Nie mozna byc chrzescijaninem i pisac tego, co ty piszesz:) Moglaby osoba bez religii.

Przyznam, ze niezbyt rozumiem, jak mozesz zyc tak, jak zyjesz, a jednoczesnie twierdzic, ze jestes chrzescijaninem.

Vicky- nie chce tworzyć off-topa, ale chrzescijaństwo zakłada miłosierdzie, tym rózni sie od Starego testamentu i za to ukrzyżowano Jezusa.
Ale to na marginesie.
Natomiast widzę u Ciebie i Garego jedną wspolną cechę- niechęć do zmian u siebie. Ty zakładasz, ze miałaś szczęscie- teraz widzę, ze nie tyle był to kompromis, co Twój mąż nagiął sie bardziej- to mnie trochę zasmuciło, bo nie mozesz być pewna na ile mu to pasuje i czy kiedys nie przestanie..
Gary też nie zakłada, by mógł coś zmienić w swoim trybie życia.

To juz pytanie do Garego, czy On założył wątek bo chce cos zmienić, czy z nudów.
Miłosierdzie jest dla tych, którzy przejdą jeszcze parę bram.
Ja naprawdę nie wiem, czy tego chce i jakich odpowiedzi szukał w tym wątku.
Trzymam kciuki by żona wiedziała i przymykała oczy. Nikt by nie ucierpiał..

Iście katolicka hipokryzja
Wartości dla ludzi, a w rzeczywistości sodoma i gomora.

I dobrze, bo za życia też trzeba dbać o ludzi, co nie oznacza, że po śmierci nagle o nich trzeba zapomnieć. śmierć nie zawsze niszczy miłość, na szczęście. Podczas wakacji codziennie przechodziłam, a raczej przebiegałam obok cmentarza. Przy drodze jest grób pewnego pana. Zmarł tragicznie kilka lat temu w wypadku samochodowym, w wieku dość młodym, miał 37 lat. Słyszałam o tej sytuacji, bo miało to miejsce na wsi, gdzie każdy praktycznie się zna. Wiesz, codziennie, naprawdę codziennie i to już od wielu lat widuję jego żonę przy jego grobie. Czyści pomnik, przynosi kwiaty, często stoi i po prostu patrzy, pewnie rozmawiając z nim w myślach. Nie robi tego dla poklasku, nie czci grobu, czy jego kości. Przychodzi, bo daje jej to radość, spokój, pewnie ma poczucie, że dzięki temu jest bliżej męża, że może przyjść "do niego" i opowiedzieć mu, co działo się w ciągu dnia. Ona bardzo go kochała, to widać. Uważasz, że postępuje źle? Że powinna o nim zapomnieć, nie "czcić grobu", nie wspominać, skoro już nie żyje? Przychodzi, bo go wciąż kocha i ma w ten sposób poczucie, że jest bliżej niego. Myślę, że podobnie jest z chrześcijaństwem i z "czczeniem śmierci Boga". Tak, mamy jedno życie, jest tu i teraz. Ale jako chrześcijanin, powinieneś czuć, że jest także coś potem.

Tak, mogę i chcę. Tylko boję się, że spotkam na swojej drodze kogoś, kto będzie to wiedział i mimo wszystko tego nie uszanuje. Tak zwyczajnie się boję i czytając takie wątki jak ten, po prostu czuję strach przed wchodzeniem w jakieś relacje. Nikt, żadna kobieta z tego forum, nie chciałaby być na miejscu Twojej żony i boi się, że kiedyś będzie. Taka jest prawda i dlatego nikt nie pochwala Twojego zachowania.

@summerka... no i co ja mam z Tobą zrobić... nie znasz mojego świata, a takie rzeczy piszesz... to tylko twoje wyobrażenie o tym jak ja się czuję i jakie mam relacje z ludźmi

@Kinga... kobieta przy grobie dobrze postępuje, w najmniejszym stopniu nie ganię jej zachowania, ma do tego pełne prawo i wolność; lepiej aby ze mną nie rozmawiała jednak, bo bym się jej zapytał czy za życia też tak szanowała i kochała męża, z dnia na dzień, każdego dnia, każdej minuty bycia razem

@Kinga...

A jak zajrzysz w głąb tych uczuć, będziesz czuć strach przed wchodzeniem w relacje... powiedz szczerze -- czy to jakieś szlachetne uczucie? Piękne barwy? Coś naturalnego? Dla mnie to okropne co piszesz, to jakieś wyniszczenie człowieka, jakaś zmora, która siedzi tam na dnie i ten strach generuje.

Dlaczego się boi? Skąd się to bierze? Dlaczego ludzie są zazdrośni?

Gary, No nic nie możesz ze mną zrobić
Może i nie znam twojego świata, ale mam wyobraźnię i doświadczenia z naprawdę bliskiego związku, w którym nie trzeba zakładac masek, udawać i okłamywać. Można być sobą a i tak ktoś będzie stał za mną murem. Ale doświadczyłam też relacji bez żadnej głębi, gdzie po prostu było się z kimś, bo każdy z kimś jest. Chociaż było miło, to jednak bez porównania jest to z relacją, w której jest DOPASOWANIE, bo to wzajemne zrozumienie wytwarza bliskość i tworzy więź.
U ciebie jest tak, że żona żyje w złudzeniu dopasowania, wszystko gra dopóki ona gdzieś kiedyś przez przypadek nie odkryje prawdy, bo wtedy cały jej świat runie. Dla ciebie to będzie jak już wiemy przemyślana alternatywa, ale ona dosłownie umrze wewnętrznie.
Ty natomiast udajesz dopasowanie, wciąż prowadzisz grę, oszukujesz. Rozumiem wybór, bo ludzie są racjonalni i egoistyczni, ale większość ma też sumienie, poczucie winy - to emocje, które wyewoluowały gdy człowiek zaczął żyć w społecznościach. Że też przetrwały te gadzie geny

Jesteś pewna, że żyję w lęku? Że coś jest męczące? To tylko wyobrażenia.

Dobrze! Wycofuję co o niej napisałem. Ma kobieta pełną wolność.

Oczekujesz wierności, tak możesz być zraniona. Od tego się wszystko bierze. Dlatego twój chłopak nie będzie mógł się Tobie przyznać, że podoba mu się inna dziewczyna. Nigdy Ci o tym nie powie, a zapytany skłamie. Zamiast cieszyć się z bycia razem będziesz się bać, czy on nie jest z kimś innym. 

Oj tak, tak... "bo nie była jedyną". Ten teledysk, gdzie pani płacze, bo pan ma z inną seks, to jest żałosny. Nikt jej nie chce? A może przez to że on inną całuje to ta pierwsza relacja padła? A może ten drugi seks zabiera coś tej pani? 

Przykro mi, że tak miałaś. Uważam takie działanie za niemoralne.

Nic na to nie poradzisz, że świat jest nasycony ludźmi o złej moralności.
Dlaczego on kłamał? Dlaczego nie dał Ci wolności? Seksu chciał?
A może bał Ci się o tym powiedzieć, aby Cię nie załamywać? Bo by to Cię zniszczyło?

Karma, czyli Bóg, rozsądzi sprawiedliwie. Nie martw się.

W zasadzie to muszę zastanowić dlaczego moje postępowanie czuję, że jest okej. A postępowanie tego gościa, który miał kogoś a udawał że z Tobą jest -- nie jest okej. To co pisałem wyżej to były odpowiedzi mojego sumienia w ciągu pół sekundy. To moralne, tamto niemoralne.

Gary, mam do Ciebie dwa pytania.

1. Załóżmy, że masz córkę (gdzieś tam mi mignęło, że masz... mogę się mylić - mniejsza o to). Córka wyszła za mąż, po kilku latach małżeństwa wyszło na jaw, że jej mąż ją zdradza z diwami (powody zdrady są bez znaczenia), ona przychodzi do Ciebie po radę co ma z tym fantem zrobić. Co jej byś powiedział/poradził?

2.

Więc, Twoja żona to pizza a dodatki do pizzy do divy? Bo wiadomo, że przeważnie pizza to okrągłe ciasto... różniące się dodatkami.

A tak trochę poza tematem (ale w obrębie zainteresowań Garego ) ... obejrzyj film "Gliniarze z Brooklynu". Jest tam policjant, który chodzi na divy i utkwiła mi jedna scena - jeden klient grzmoci aż wióry lecą divę i ona jest w skowronkach lecz następny klient przyszedł troszeczkę przed czasem... mina bohatera - bezcenne

I nie bierz tego personalnie bo to nie atak z mojej strony. Mnie to lotto co Ty robisz w wolnym czasie

ok, a jeśli nie, to skąd ten temat?

To lepiej oczekiwać niewierności? Zakładać, że każdy na pewno zdradzi? Przecież wypowiadają się tu panowie, którzy piszą, że tego nie robią. Mam braci, którzy mówią mi, że brzydzą się zdradą, że nigdy nikogo nie zdradzili i nie zamierzają (tak, gadamy na takie tematy szczere). Wierzę, że nie każdy facet i kobieta na świecie zdradza..Nie mówię tu oczywiście o bezpodstawnej i wymyślonej panice na temat zdrady, która "może" się wydarzyć. Są nieraz takie osoby, co nie pozwolą mieć kolegów płci przeciwnej, nawet z kimś pogadać, czy obejrzeć się na ulicy. Odczuwanie zazdrości w jakimś stopniu jest normalne, gdy czuje się coś więcej, ale oczywiście złe jest wpadanie w obsesję. Ale sama wiem, że intuicja nie alarmuje bez powodu, ja naprawdę czułam niepokój, coś mi kazało sprawdzać, szukać i faktycznie znalazłam. Twoja żona też sprawdza, i jak widać, nie myli się, powód jednak jest.

Nie, nie rozumiesz, tu nie chodzi o to, że nie była jedyną, ale że jej wartości i postrzeganie świata, na którym zbudowały obraz siebie okazały się nic niewarte w oczach najbliższej osoby. Że ufały komuś i czuły się bezpieczne, a nagle okazało się, że ta osoba jednak nie chciała naszego szczęścia, bo tak to wygląda, że "wbiła nóż w plecy". Jest takie powiedzenie "Boże, chroń mnie przed przyjaciółmi, bo przez z wrogami poradzę sobie sam". Coś w tym jest, bo od wroga można spodziewać się wszystkiego, a z reguły przyjaciołom i mężowi się uda, że nie będą chcieć naszej krzywdy, dlatego ewentualna krzywda jest takim szokiem i powoduje ból. Nie chodzi tu tylko o to, że ktoś prozaicznie nie był "jedyną".

Nie mam pojęcia, czemu kłamał i czego ode mnie chciał. Nie wiem, bo to on zaczął znajomość, chodził za mną itd, to on wszystko rozpoczął z pełną świadomością, że jest w związku. Wtedy 5 letnim, narzeczeństwie, teraz już 7 letnim i jest już od niedawna żonaty. A ja dowiedziałam się przez przypadek dzięki intuicji, z fb, bo odnalazłam jego "byłą" dziewczynę... inaczej trwałoby to chyba latami. Gdy zadzwoniłam, zapytać, co robił w sb, odpowiedział, że nic ciekawego, że był w pracy do późna, a potem zasnął zmęczony. A to "nic ciekawego" to jedynie ślub. I co, fajnie? 2 lata okłamywał cały czas, nawet w tak dużej sprawie i zamierzał dalej. Dlatego dobrze wiem, jakie to uczucie dowiedzieć się, że ktoś tyle czasu nas okłamywał.. Czy bał się, że ja się załamię? Ale czym, przecież to nie ja byłam jego narzeczoną, to nie ja zaczynałam znajomość. Nie wiem, to było jakieś emocjonalne bagno, może był wyjątkowym psycholem. Ale jak widzisz, nie tylko żona czy narzeczona może być okłamywana. Ale mimo to każde kłamstwo boli tak samo.

Nie chcę, żeby karma wracała, bo w kogo ma uderzyć? W jego niewinne dzieci? Ja mu wybaczyłam w sobie, niech mu się dobrze wiedzie, cieszę się, że uwolniłam się z tego chorego układu i to mi wystarczy. Ale po prostu chodzi mi o to, że gdybym od początku zdawała sobie sprawę, jak wygląda sytuację, to nigdy świadomie nie weszłabym w taki układ. I w tym się też czuję oszukana, że nie pozwolił mi wiedzieć, jaka jest prawda. Masochistką nie jestem i nigdy świadomie nie doprowadziłabym do takiej sytuacji.

Zdecydowanie. Zastanów się, czemu sam osądzasz zachowanie tego gościa ode mnie jako nie okej, a swoje już jako okej?

Mocne pytanie to dobre pytanie.. bo Gary się najeżył

Po pierwsze, ojciec jest pierwszym wzorem mężczyzny dla każdej kobiety i często jego osoba, postępowanie, relacje rzutują na jej związkową przyszłość i to czy np. będzie podświadomie wybierać "zdradzaczy", bo taki obraz związku wyniosła z domu.

Po drugie bardzo ciekawa teoretyczna sytuacja.. zapłakana córka w ramionach ojca, który po części zgotował jej taki los.

Gawędziarz z ciebie, Gary.
Czyżby pomysł na nowy temat?...

Piszę bez złośliwości. Podpowiadam.

Mysle, ze nie tyle najezyl, co odpowiedzial niezgodnie z prawda. Zaden mezczyzna nie chcialby losu prostytutki dla swojej corki. Zaden.

Napisales wazna rzecz: ojciec i matka sa wzorami dla dzieci. Obraz zwiazku moze byc wyniesiony z domu, ale nie musi - tak jak dziecko alkoholika moze byc alkoholikiem, ale moze byc tez swiadomym abstynentem.

Gary caly czas podkresla, ze jego historia nie ma drugiego dna. Ze taki jest. Nie ma przyczyny, dla ktorych czuje tak silna potrzebe zdobywania kolejnych kobiet. Nie wspomnial nic wczesniej (tyle podstron!) ze jednak byl czas w malzenstwie, gdy czul sie nieszczesliwy. Ze jest to niby innabajka, inny temat. A przeciez nie jest, to kluczowa sprawa dla tego tematu.
Wszystko czego doswiadczylismy w zyciu od strony ojca i matki, maja bardzo silny wplyw na nasze postrzeganie plci przeciwnej i seksualnosc. Literatura na ten temat peka w szwach. Mozna nie zdawac sobie nawet z tego sprawy ("nie bylo zadnej traumy", "nie bylismy patologia"). Dla przykladu mezczyzni pozbawieni czulosci, troski, dostatecznego zainteresowania ze strony matek, w rodzinach gdzie bylo kilkoro dzieci pod rzad, matki niewydolne wychowawczo itp. w doroslym zyciu maja silna potrzebe zdobywania kobiet, ale tylko do seksu, bez nawiazywania glebszych relacji - ktore niestety czesto wystepuja. Taki glod emocjonalny pisklecia, ktore zbyt krotko\zbyt slabo bylo wysiadywane. Z kobietami jest podobnie. Nie twierdze, ze tak jest w Garego przypadku, tylko tak mi sie zwyczajnie intuicyjnie zdaje.

Hmmmm. Tak serio. Sama jestem takim dzieckiem, od nastolactwa mialam ambe na punkcie duzo starszych mezczyzn, do dzisiaj mam te slabosc. Bardzo dlugo nie zdawalam sobie sprawy, ze to zaburzone ksztaltowanie sie superego (no, podobno, jak twierdzila pani psycholog;p). Nie da sie go zlikwidowac, pozbyc sie. Nie panuje sie nad nim. W zasadzie nie ma zadnych bezposrednich metod terapeutycznych na chocby ograniczenie efektu roznych kompleksow powstajacych gdy nie ma prawidlowych relacji rodzinnych. Zalecana jest jedynie standardowa terapia psychologiczna. Taaaaaa... I naprawde czlowiek bardzo silnie wypiera przyczyne swoich upodoban\problemow, jest to albo temat bardzo dla niego wstydliwy, albo w druga strone - otwarcie mowi o nietypowych sklonnosciach i podaje wypracowane przez siebie usprawiedliwienia swojego postepowania - jako normalne, zwyczajne upodobania (np. seksualne).

Sorry Gary jesli moja amatorska psychoanaliza jest zupelnie nieprawdziwa;p Ale zawsze gdzies gleboko jest przyczyna, dlaczego robimy to, co robimy i jacy jestesmy. Zawsze jest przyczyna.

Jaki los prostytutki dla córki? Czytałaś całość?

Tu chodziło o córkę zdradzaną, która przychodzi do ojca (zdradzacza) po poradę co robić.

Wracając jednak do tego twojego zdania, które miało odwieźć od sedna sprawy:

Czy zdanie "zaden mezczyzna nie chcialby zeby jego corka byla zdradzana przez meza (tak jak jej matka przez ojca, czyli niego samego). Zaden" jest równie prawdziwe?

Postanowiłam pójść za Twoim postem, Snake, bo nie ulega wątpliwości, iż pprzywołany przez Ciebie post oraz wiele innych świadczy o tym, że Gary zrobił sobie ubaw z forumowiczów. Albo nawet bardziej z ich wierzeń, wartości i poglądów.

Jeśli ktoś zadałby sobie trud w przeglądnięcia postów Garego, to rzuci mu się w oczy, że:
1. Gary pisze na forum od rana do nocy, przez cały dzień. Wystarczy, że pokażę Wam na dniu wczorajszym, ale jest to w sporej mierze regułą, ale w weekend ma więcej na to czasu (zupełnie jak ktoś, kto nie ma rodziny):
23:43 - 23:47 3 posty
22:08 - 22:11 2 posty
20:53
18:58
14:29 - 14:34 2 posty
13:31 - 13-41 2 posty
11:52-11:54 2 posty
9:04-9:32 2 posty
2. Gary dużo pisze o seksie, ale z jego postów wynurza się ktoś, kto jest raczej pozbawiony elementarnej wiedzy o seksualności kobiet. Jest ona mu raczej obca. Chociaż używa słów typu magia itp., które mają zamydlić temat, to nie da się ukryć, że jego porady są nieporadne, a wyobrażenie o seksualności kobiet odbiega od wyobrażeń kobiet.

Jeśli dodamy do siebie punkt 1 i 2, to słabo tu widzę faceta, który jest w szczęśliwym związku, jak twierdzi. Co za facet, który PRACUJE + DBA O ŻONĘ + ZAJMUJE SIĘ DZIEĆMI + PRZESIADUJE NA PORTALACH SEKSUALNYCH I SPOTYKA SIĘ Z PROSTYTUTKAMI ma OPRÓCZ tego wystarczająco dużo czasu, aby przesiadywać całymi dniami na forum.
Śmierdzi trollem, który specjalnie nie ma pojęcia, czym jest życie rodzinne, za to ma spore seksualne kompleksy, co widać gołym okiem przy stricte technicznych kwestiach związanych z seksem.

Skąd ma czerpać wiedzę o prawdziwym seksie, u prostytutek teatr, w domu też i to rzadko.
Smutne do czego może doprowadzić człowieka kredyt. Facet bardzo "rozsądnie" marnuje swoje życie...

Gary, to co piszesz o zdradach jest nudne i oklepane. Na tym forum czytałam to samo sto razy.... "zdradzam, bo nie mam innego wyjścia" albo "zdrada tak naprawdę służy mojemu małżeństwu".. stara śpiewka.
Jedyne co cie wyróżnia , to gawędziarski , lekki ton.

Natomiast w kwestii podejścia do prostytucji zauważam pewne nowatorstwo...
Co to za problem być z prostytutką? Córka prostytutka ?? Żaden kłopot!! Żona?? tym bardziej...
Zadam ci to pytanie zupełnie serio - czy ty sie czasem skrycie nie podkochujesz w którejś ze swoich dam do towarzystwa???
A jak to w ogóle z tobą jest? Masz jakąś ulubioną usługodawczynię , z którą występuje pewna regularność świadczeń, czy z kamienia na kamień przeskakuje sroczką?

Ty to jesteś Gary przeagent. Dorzuca się do rachunku żonie, i jeszcze płaci prostytukom po cichu. Udaje kogoś, kim nie jest. Ale wiesz, nie będę Cię oceniał. To Twoje życie. Żyj jak chcesz, i bądź szczęśliwy - o ile nie krzywdzisz przy tym innych. Niestety, żona może poczuć się skrzywdzona... tak się nie robi. Po co żyjesz z żoną w kłamstwie? Co konkretnie z tego masz? Mogę się domyślać. Może sam powiesz, chociaż wątpię...

Nie, to Ty źle zrozumiałeś. Pytałem, co Ty z tego masz? Tak bezinteresownie to robisz?

Gniazdko oparte na kłamstwie? Hmm... może jednak Cię nie rozumiem. Ale ok, nie muszę.

Nie zrozumiałaś
Nie twierdzę, że Gary jest nieprawdziwy lub że nie pracuje.
Twierdzę, że nie ma życia rodzinnego, stąd jego całodzienne przebywanie na forum, szczególnie nasilone w weekendy i w okresie popołudniowo- wieczornym, gdy inni oddają się życiu rodzinnemu lub spędzają czas z przyjaciółmi. Gorzej, gdy rodzina to pusta figura stulistyczna a przyjaciół brak, bo i skąd jedno i drugie, gdy się nie umie budować głębszych relacji z ludźmi. Ale rozumiem czemu akurat Ty Elu bronisz Garego. U Ciebie też raczej nie trybi
Ponadto odniosłam się do jego braków odnośnie seksualności kobiet. To facet, który mało wie na ten temat, wystarczy spojrzeć na jego posty z kilku ostatnich dni - on po prostu zalicza. Ale rozumiem, że to także dla Ciebie Elu zwykła codzienność

OMG!
Niewiarygodne, faceci naprawdę myślą, że obojętnie kto kobiecie włoży, to ona ma miłe chwile.
Dla waszej świadomości, jak kobieta nie pożąda faceta, to nawet jeśli dobrowolnie zgadza się na seks za kasę czy za trwanie małżeństwa, to ona nic przyjemnego nie odczuwa, wręcz jest to nieprzyjemne.

Żony nie obwiniasz, że Cię zaniedbuje, źle traktuje? To Ty już wiesz lepiej. Czasem żony stosują przemoc wobec facetów, którzy uciekają do prostytutek. Są takie przypadki... ale chyba nie Twój...

Zaliczam? Może... Super przygoda. A jak się wraca do tej samej to liczyć ją czy powtórzeń nie zaliczamy?

Prostytutka ma radość dwa razy: jak klient płaci i jak wychodzi. Tak rzecze przysłowie ludowe. Ale w realu jest trochę inaczej, bo dwie osoby mogą się lubieć. Podobnie jak w biurze... Można powiedzieć że tych ludzi łączy tylko praca... Ale niektórzy się po prostu lubią, może skrycie pożądają. Jeśli ja lubię jakąś panią, a ona lubi mnie i jeszcze mamy seks, to czy nie jest to realizacją fantazji? Wielu z Was nie rozumie jak to może działać, bo w życiu realnym, poprawnym nie mamy seksu z osobami z którymi się wzajemnie lubimy, podobamy się sobie, pożądamy.

Żigolak siedzi w restauracji i robi maślane oczy.

To normalne że jak ona miała seks ze mną to potem ma seks z innym a ja z inną... To nawet dobrze.