Co się dzieje ze związkami? z ludźmi? - Netkobiety.pl

Większość ludzi żyjących na tej planecie to egoiści i uczucia dla nich nic nie znaczą. Statystycznie wydawałoby się, że przynajmniej 50% ludzi powinna być OK, ale jak się dobrze wczytać w różne publikacje historyczne, to okazuje się, że połowa planet na tym poziomie rozwoju jest negatywa i my akurat na takiej jesteśmy, więc u nas negatywnych ludzi będzie ponad 90%. Negatywni ludzie są kierowani na negatywne planety, dlatego tak jest.

Nie tak było to, że autorka "ma dać się wychować". Co ona? Dziecko? Ma robić jak pan kazał? On ją będzie układał?? Dobrze, że go nie chciała.

Autorko, nie wszyscy ludzie są źli. Po prostu nie trafiłaś na nikogo odpowiedniego.

Maja, to że Ci się z kimś nie udaje, nie znaczy że jest złym człowiekiem...

A tak na serio... No jest dużo kiepskich związków i kiepskich ludzi... No ale... Po co tracić na nie energię, jeżeli nie chcemy w nich być?

Trza sobie tworzyć taki świat, z takimi standardami jakie chcemy Trzy głębokie wdechy i jedziesz z życiem do ludzi, których uważasz za wartościowych A jak nie ma obok takich w tym momencie, to trzeba poszukać - wierz mi, są tam

Ależ tam gdzie istnieje jasne porozumienie co do kształtu i oczekiwań w związku, jakim on by nie był i jak bardzo wydawałby się nieprzystający do czyichkolwiek oprócz zainteresowanych zapatrywań.

Raczej doceniają jak mi się wydaje, jakoś zawsze jak nie wiadomo o co się zaczepić to się do dekalogu wraca .
Natomiast nie można wymagać bezwzględnego dostosowania do drugiej osoby – różne są etapy, różni są ludzie – aby budować związki o jakich Ci się marzy muszą się spotkać 2 osoby, które mniej więcej tego samego chcą lub po drodze im się zechce.

W takim stwierdzeniu może być prawda po prostu (bo właśnie tak JEST dobrze) i wtedy nie ma zmiłuj…

Widocznie stawialas na złe konie w budowaniu relacji. Znam rozne zwiazki i przygladajac sie im, widze ze najlepiej wychodza na nich osoby trzezwo myslace, czyli takie ktore nie mysla tylko sercem emocjami i dobrym seksem ale ktore tez mysla glowa- aby partner byl odpowiedzialny, nienkonfliktowy, zaradny itp.
podam ci 2typy zwiazkow moich kolezanek: pierwsza kolezanka bardzo dobra dziewczyna nigdy nie patrzyla na odpowiedzialnosc i zaradnosc faceta, ale wylacznie na poryw serca na przyjacielskie relacje i niestety bardzo zle na tym wyszla, bo on ją tak naprawde oszukiwal z tym dobrym sercem, ona zaufala facetowi biednemu o niby dobrym sercu, a po slubie wyszlo szydlo z wora nie dosc ze biedny to oszust mamisynalek i popaprany emocjonalnie, dziewczyna w koncu rozwiodla sie i zostala z dzieckiem na rekui musiala wrocic do matki i mieszka z nia i dzieckiem w jednym pokoju, tak koncza dobre kobiety, zostaja same bez partnera, bez mieszkania i bez pieniedzy.
Druga kolezanka, ktora bardziej mysli rozumem niz sercem spotkala dobrego spokojnego i zaradnego mezczyzne nie musi sie martwic o nic, o jazdy emocjonalne o maimsynkalstwo, a glownie dlatego ze myslala rozumem a nie glownie sercem,
dlatego autorko polecam myslenie glownie rozumem, bo wszystkie przypadki ktore znam i myslaly sercem potem zostawaly z reka w nocniku przewazne zostawaly samotnymi matkami lub mialy poparane zycie z nieudaczniami, a te ktore myslaly glownie rozumem maja dobre zycie i wcale nie byly wyrachowane po prostu byly madre mozna zbudowac przyjacielska dobra relacje z dobrym madrym czlowiekiem ale samemu trzeba myslec glownie rozumem, serce trzeba przygasic bo serce w wiekszosci to zly doradca, takie jest  zycie, wez sobie to do serca!!!

Dużo zależy od sposobu postrzegania związków. Ty Autorko mówisz o związkach z wyrachowania, a ja powiem o tym samym, że jest to decyzja o pokochania się . Można wybrać mądrego, kulturalnego, może nawet średnio urodziwego faceta i świadomie zdecydować o miłości do niego, bez wielkich motyli w brzuchu. I taka miłość jest również pełnowartościowa. Jeśli chcesz kierować się "zakochaniem", które powstaje w gruncie rzeczy na bazie pożądania, to i trafiasz na podobnie funkcjonujące osoby. Tylko że faceci (ktorych wybierasz) nie ulegają tak łatwo motylkom w brzuchu i nie mają parcia na związek.

Tak samo mysle. Zakochanie czesto jest zgubne i prowadzi jedynie do problemow i glownie tego ze kobieta musi caly czas ulegac temu mezczyznie jesli chce utrzymac zwiazek, bo tacy menowie doskonale o tym wiedza jak kobieta zakochana to zrobi dla niego wiele i wlasnie oni takich glupiutkich kobiet ktore czekaja na "porywy uczuc i namietnosci" czekaja. A potem robia z taka co im sie podoba, a jak taka powie nie to szukaja kolejnej kochliwej idiotki ktora wiele dla nich zrobi.
autorko nie warto jest byc az tak kochliwa, jeszcze raz powtorze, ze trzeba myslec bardziej rozumem niz sercem wtedy o wiele lepiej sie na tym wychodzi, trzeba czasem zrezygnowac z porywow uczuc i niesmaowitego zakochania ale miec przy boku dobrego czlowieka, gdybym ja myslala nadal sercem zapewne bylabym w neiszczesliwym zwiazku gdzie to ja caly czas musialabym ulegac swojemu mezczyznie i nic z tego bym nie miala.

Aha... Zdecyduje o miłości do niego
To mam nadzieję, że Pan również zdecyduje o miłości do niej, żeby sytuacja była uczciwa.
I nikt do nikogo nie miał pretensji, że Pani po 10 latach poczuje motylki w brzuchu czy zaswędzi ją gdzieś..
Duzo tu takich historii na forum.
Trzeba mieć w sobie kupę strachu przed zaangażowaniem się, by takie rzeczy napisać...

Lillka, nie masz co się zniesmaczać.. Litosci dla facetów. Sa pod presją, im bardziej im zależy tym większą.

No zapewne zakocha sie znowu w niedopowiednim typie i znowu bedzie szklochac, albo co gorsze i co niestety prawdziwe w wielu przypadkach: ona sie zakocha a on ja bedzie wykorzystwal, a ona obudzi sie jak ja juz na maxa wykorzysta, po co komu taka jednostronna milosc?? zwiazki z rozsadku znacznie lepiej funkcjonuja i sa trwalsze- wiem to ze swojego otoczenia, wszystkie zwiazki z rozsadku maja sie dobrze a trwaja juz nawet po kilkadzisiat lat, a te gdzie na poczatku bylo zakochanie, milosc i bog wie co jeszcze - w wiekszosci pary rozstaly sie, tlumaczac sie ze uczucie sie wypalilo - bez sensu. Lepsza stabilizacja i rozsadek niz ciagle hustawki nastrojow i jednostrone zakochanie-niestety w wiekszosci kobiet, czesciej kobiety sie zakochuja i daja z siebie wszystko cale serce cala dusze i co z tego maja?? a  nic bo ten drugi czesto tego nie docenia.

żeby tylko ludzie mieli tego świadomość
ja bym poszła dalej i powiedziała, że bardzo rzadko zakochanie przekształca się w miłość.
To się dzieje w niewielkiej ilości przypadków - pozostałe, to najcześniej nasze pobożne życzenia i trwanie w czymś, co nie ma sensu.
życie byłoby prostsze i przyjemniejsze, gdyby ludzie na tym etapie potrafili rezygnować, zamiast reanimować trupy na siłę.

Oczywiscie ze partnerzy powinni znac swoje podejcie w tej kwestii. Nie wiem czy wiesz ale sa ludzie ktorzy sie nie zakochuja zupelnie nie znaja tego stanu bo po prostu takie maja charaktery i zeby nie wiem jaka dana osoba byla to i tak sie nie zakochuja, nie wszyscy sa kochliwi. Znam wiele takich osob szczegolnie panow ktrzy nie zakochuja sie bo jest im taki stan nie potrzebny a sa z kobieta z rozsadku, bo sa dla siebie dobrzy i nie maja tzw. jazd emocjonalnych odnosnie obecnie tak czestego wypalenia uczuciowego, to sa bardzo dobre zwiazki, ja sama w takim jestem i wiem ze nam nie grozi to okropne wypalenie, oczywiscie kryzysy moga pojawic sie ale beda latwiejsze do przezwyciezenia niz u osob gdzie wielkie uczucie wyplilo sie, gorzej jak sa w takiej relacji dzieci i wspolny kredyt do splacenia i co wtedy? dlaczego w zwiazkach z poczatkowo wielka miloscia zawsze cierpia dzieci? tego w zwiazkach z rozsadku nie ma, bo po prostu uczucie nie wyapli sie i nikt nie ucierpi i dzieci beda mialy szczesliwych rodzicow i rodzine to jest najwiekszy plus takze autorko jak chcesz byc szczesliwa i stworzyc szczesliwa rodzine nie papraj sie w jazdy emocjonalne, bo zakochanie przechodzi i zostaja tylko nieszczesliwi ludzie

No to witamy w klubie. Każdy chce normalności a trafia na jełopów. Nie ma zasad, nie ma uczciwości, nie ma szacunku... nie ma chyba nic. Są tylko słowa, jak w dyskoncie, tyle tego, ale bez wartości.
I prawda druga... sex, sex i tylko sex. Każdy gada o trzymaniu się za rączkę, życiu do starości.. ale już na pierwszym spotkaniu... sex, konsumpcja..
Każdy ma marzenia.. które rozbijają się o rzeczywistość.

juz wyjasniam na Twoje zyczenie
nik taki bo jak wpisalam stlamszona to wyskoczylo mi ze zajety, wiec bez wiekszych kombinacji taki prosty wymyslilam, ale oczywiscie mial on swoja podstawe w moich odczuciach odnosnie rodziny moich tesciow, poczytaj moje nieanonimowe inne posty to juz bedziesz miala odp.

Ale o tym mowa. Miłość, taka normalna, zdrowa... wymaga pracy, słów, gestów, pamięci, dbania, troski, szacunku... i sexu. A teraz ludzie idą na sex i uważają, że to BIG LOVE. Ale łóżko szybko stygnie i trzeba z niego w końcu wstać...

Myślę, że udany związek to mieszkanka serca i rozumu .
Seks jest dużym spoiwem.
Tak samo często jak kobiety zakochują się mężczyźni .

A co ty się tak emocjonujesz w kwestii tego zakochania, seksu i zauroczenia? .
Pisałam, że przez to, co razem robią, tworzą, decyzje które wspólnie podejmują, widać, że się do siebie zbliżyli, i że może rodzi się tu coś więcej.
Ale seks mają dziwaczny, w summie nawet nie wiem jak to nazwać.

Wiesz co, nie będę tutaj opisywać ich pożycia, ale w tym roku dziewczyna postanowiła mi się w końcu zwierzyć.
Mąż na wyjeździe, dziecko położyłyśmy spać, w kuchni przy herbacie rozpoczęła się rozmowa...
Motywy do poczęcia tego dziecka były bardzo egoistyczne..., bo nikt lepszy się nie znajdzie, strach, dobra partia.., tak zwana "intencjonalna" z rozsądku wpadka.
No i tak są teraz ze sobą. Pierwsze lata się kłócili i walczyli ze sobą i z samym sobą.
Teraz może uświadomili sobie, że pozostała im akceptacja, staranie się, szacunek albo dalej byłoby gorąco i wyczerpująco.
Zmęczeni są po prostu, dziecko masakrycznie dało w kość (to jest trudny przypadek).
Pogodzili sie z sytuacją? Nie wiem jak będzie u nich za kilka lat. Tak jest teraz.

Ten przypadek ktory opisujesz to juz MEGA rozsadek, nawet pokusilabym sie o stwierdzenie ze moj zwiazek w porownaniu z tamtym to niebo a ziemia, my oboje podjelismy decyzje o dziecku, a glowym powodem dla ktorego chcialam byc z moim mezem byl jego wewnetrzny spokoj, tyle lat ile zyje spotkalam wielu nerwowych i emocjonalnych poparancow, a moj obecny byl zupelnie inny, jak z innej planety zero emocji, denerwowania sie i przyjmowanie wszystkiego ze stoickim spokojem-czesto na takich facetow kobiety nie zwracaja uwagi bo mysla sobie ze jak sie w nich nie zakochuje to znaczy ze ich nie kocha, a prawda jest inna

No ja mam teraz taki przypadek, że spotykam się z kimś, przy kim totalnie czuję się sobą, jestem wyluzowana, spontaniczna, nic nie ukrywam, mogę mówić wszystko to, na co mam ochotę, jestem zrozumiana, on ma tyle empatii w sobie. Nie miałam tak z byłym nawet, więc otwieram otwieram oczy jak żaba i nie mogę się temu zjawisku nadziwić . Ale...., są problemy w łóżku, ja jestem rozczarowana.... Jak sobie pomyślę, że moje seksualne potrzeby nie byłyby zaspokojone, latami musiałabym na to patrzeć, to aż mi się siebie robi szkoda... . I co, mam z nim zostać z rozsądku, bo taki fajny, tak świetnie się przy nim czuję? Kochanka chyba musiałabym mieć .

No zakochana w nim byłam, a on jeszcze był cudowny w te klocki, no to co się dziwisz.... .
Ale jak było źle między nami, rów mariański się robił, to jakość i częstotliwość diametralnie spadały.
Ale później znowu było nieźle . Czyli wieczne huśtawki, które Ty nie cierpisz, a które mnie zamęczyły .
Teraz tęsknię do takiego łóżka... Ech..

Prawda
Ale tak będąc do końca w prawdzie, to ilu z nas miało ojazję nauczyć się czym jest miłość, jak ją pielęgnować, więc jak pojawia się przyjemne uczucie związane z zauroczeniem i zakochaniem, to myślimy, że to jest właśnie TO i że będzie trwać przez całe życie. Jak ktoś na fali zakochania podjął decyzję o związku na całe życie licząc na to, że ten chemiczny koktajl będzie trwał wiecznie, to po jakimś czasie budzi się z ręką w nocniku u boku kogoś, z kim łącza go tylko wspomnienie zakochania, dzieci i przyzwyczajenie.

A ja otwieram oczy szeroko jak czytam co stłamszona piszesz.. Taki seks bez pożądania to jest chyba podobny wizycie u ginekologa
Nie wyobrażam tego sobie. Przynajmniej na trzeźwo. Twój mąż musi mieć jakieś niesamowite inne zalety, skoro tworzycie udany związek.
Ja jestem z moim mężem 23 lata i cały czas właśnie jego pożądam.. trudno- to pewnie zaćmiewa mi umysł.zwłaszcza że jesteśmy w kryzysie i teraz temat jest zamknięty... I nie sądzę bym była jedyną na tym forum która pożąda tego samego faceta 20 lat.. No chyba że jestem mutantem

Lillka-15 moj tez jest czasami za szybki i musze go strofowac tzn. dlugooooo bardzo dlugo moze ale ja chcialabym miec dluzsza gre wstepna a on nie potrzebuje jak to narwany facet na seks, no widzisz i jakos dajemy rade i bez pozadania z mojej strony
Ela210 hmm dziwne porownanie do ginekologa haha, nie martw sie jestem podniecona, tyle ze nie pozadam, zawsze tak mialam ze moja granica pozadania wynosila do 1,5roku a potem gdzies ulatnia sie, tak widocznie jestem skonstruowana albo mam za duze wymagania hmm, gratulacje 20lat jarasz sie tym samym gosciem wow niezle-musisz swiata poza nim nie widziec. u mnie bez znaczenia czy bardzo kogos kochalam czy nie zawsze ponad rok, ach te hormony to wszystko ich wina

Dojrzałaś już do poważnego, zdrowego związku .
Będzie dobrze, kiedyś kogoś takiego spotkasz.

A mnie się podoba taka wizja którą zaprezentowała Autorka. Jest taka... normalna? Nie wykluczająca miłości (no może nie od pierwszego "strzała"... jak to dizel zimą ) ale z pewnością dojrzała Jednak to przychodzi z czasem... ta codzienność. Ja nie umiałbym działać w "związku" zawsze na 120% zwłaszcza w dłuższej perspektywie czasu, też bym chciał mieć "wolną" sobotę na legnięcie na kanapie przed tv pytając tylko... "drzemka popołudniowa"?

Ale to ja. Inni mogą mieć inaczej

U mnie jest jednak inne rozłożenie ciężaru. Na pewno nie wyobrażam sobie trwałego związku opartego przede wszystkim na seksie. Ale też seks nie jest dla mnie dodatkiem do związku. Jest równoprawnym filarem, obok miłości, przyjaźni, zaufania czy wspólnych dążeń.

Może ja to źle rozumiem, ale dla mnie to właśnie jest nie do zaakceptowania. Znaczy spacery, ulubione obiadki czy inne oznaki starania się i uprzyjemniania sobie życia - jak najbardziej. Ale nie potrafiłabym uprawiać seksu po to, by partnerowi sprawić przyjemność - może jakoś jednorazowo, ale na dłuższą metę by mnie to wykończyło, czułabym się bardzo przedmiotowo. Seks jak mało co jest dla mnie płaszczyzną wspólnoty, gdzie "poświęcanie się" wbrew sobie na dłuższą metę zdrowe nie jest.

Tu pełna zgoda. Motylki są przyjemne, ale jednak ulotne, a przyjaźń to dobry fundament, na pewno ułatwia utrzymanie wzajemnego szacunku, troski, zainteresowania, bliskości - a wszystko to jest moim zdaniem niezbędne dla trwałości i jakości związku.

A dla mnie to jest właśnie mega-zakochanie. Nigdy nie czułam się tak zakochana, jak wtedy, gdy się po prostu mogę obudzić obok mojego faceta, przytulić się do niego, zobaczyć jego uśmiech. Albo jak gotuje z nim obiad i każde już bez słowa wie, co ma zrobić. Albo jak o czymś rozmawiamy i wiem, że większość znanych mi osób moje podejście uznałoby za dziwne, a dla niego jest ono absolutnie zrozumiałe i naturalne. To są dla mnie chwile absolutnego mega-zakochania. Nie są to epickie chwile godne miłosnych melodramatów, ale ja osobiście na melodramaty mam alergię - wielkie gesty zawsze były dla mnie jakieś nieszczerze wystudiowane, a emocjonalna amplituda zwyczajnie męcząca. Miłość, to dla mnie między innymi stan zachwycającej normalności i komfortu w byciu z drugim człowiekiem.

ruda102 : jeżeli chodzi o seks to nic nie napisałam ,że poświęcam się dla partnera żeby mu zrobić dobrze lubię seks i lubię się w nim rozwijać razem  z partnerem ale uważam ,że trzeba dbać o swojego mężczyznę i uczyć się go zaspokajać przy jednoczesnym zaspokajaniu siebie. W seksie dobrze jest mieć podobny temperament  

Minął dzień od założenia wątku a jednak podbudowały mnie Wasze komentarze Warto się trzymać bycia sobą i ....mieszania serca z rozumem moją kochliwość do szaleństwa przerzucam na psy

Facet79

Rzecz w pewności siebie. Ci normalni pragnący związku faceci poddają się za łatwo gdy widzą mięśniaka z motorem..
Najpierw poddają się w środku- i to widać po nich od razu..
Poddają się dosłownie  i zabierają zabawki i idą sobie.
A zamiast skupiać się na "dupku" powinni skupić się na kobiecie.
No chyba że to jednak ten dupek i rywalizacja z nim jest najważniejsza.
Przekonaj najpierw siebie, ze Twoje truskawki z Martini w plenerze są więcej warte niż jego Mediolan na motorze, to ONA nie będzie miała problemu by też w to uwierzyć.

Piękna idea, ale bardzo trudna w realizacji Jak jeszcze ten normalny pragnący związku wygląda dużo bardziej nieciekawie od tego na motorze, to już w ogóle "kapota"

Facet z kompleksami drażni i choćby nie wiem jakie oparcie, bezpieczeństwo, stabilizację dawał, w pewnym momencie drażni.
To nie jest problem tej kobiety, to jest jego "orzech do zgryzienia".
Żaden mężczyzna nie wytrzyma też długo z kobietą, która sama jest zakompleksiona. To męczy, obciąża, nawet jak jest najsłodszą i najwspanialszą mamą i partnerką.

Jestem przykładem ,że dążyłam do normalnych i poważnych związków: pierwszy chłopak po 5 latach zaproponował ślub ale miałam 21 lat i to było za wcześnie; drugi po 5 latach zostawił mnie w trudnym dla mojej rodziny czasie by potem się zjawić po miesiącu jakby nic się nie stało - tak mnie zawiódł ,że nie chciałam z nim być, z kolejnym się zaręczyłam ale okazało się ,że nie chciał dzieci więc się rozeszłam po 4 latach i kiedy po dłuższej znajomości po raz pierwszy w życiu się tak mocno zakochałam to on się wycofał.....  Od zawsze starałam się kierować rozumem aż do ostatniego gdzie dałam się ponieść emocjom ze szczyptą rozumu i mimo ,że najkrótszy związek to najcudowniejszy...

Poprostu zauważyłam ,że 10 lat temu było normalniej z relacjami a teraz są jakieś jazdy bez trzymanki chore i wyidealizowane profile danej osoby, oczekiwania itd....... ja odrzucam "dupków" i wczoraj też kolejnego odcięłam..... bo myślał ,że jak powie ile zarabia, że buduje dom i jaki on nie jest wspaniały to zacznę skakać po pierwsze to ja bez całego materializmu jestem zajebista bo jestem normalna i mam w d...Chorwację, Grecję itd (jak proponował) tylko wolę kocyk, kanapki i na pobliską łączkę ale takich spraw nikt nie docenia ....niestety....a ja nie umiem być inna. Jak poznaję takiego gościa i on próbuje mi błysnąć takimi rzeczami to ja poprostu nie działam i nie reaguję bo mnie to nie rusza.

Co do tych smutnych panienek 30+ to ja bym tak nie szufladkowała. Niektóre świadomie wybierały dupków i wcale nie wspominają tego źle. Mi zdecydowanie jest żal tych mądrych=wyrafinowanych co układały związek na zasadzie: jak być powinno. Znam więcej właśnie takich gdzie jest nuda, zdrady, bycie ze sobą bo boją się samotności, bo wygoda ale czy to jest życie?... myślę ,że każdy niech nauczy się cieszyć z własnego-świadomego wyboru....bo ja mimo ,że widzę braki normalności to jestem ze sobą szczęśliwa bo moje decyzje są moje i sama dokonuję jednych wyborów a na inne czasem nie mam wpływu ale nie robię nic na siłę i wbrew sobie.

To nie o to chodzi, po prostu Twoje zakochanie opieralo sie na wygladzie i na jego 'ciekawym seksownym spojrzeniu' i meskiej koszuli którą wkladal gdy przyjezdzal swoim samochodem.
Wszystko zalezy od czlowieka. Jak jest niebyt wyksztalcony i inteligentny to dla niego zakochanie bedzie polegalo na tym co u Ciebie,jesli jednak jest inaczej, to ma prawdziwe zakochanie ktore przeradza sie w prawdziwa milosc i konczy sie szczesliwie.

Trzeba po prostu samemu byc dojrzalym