Zdrada męża co robić - Netkobiety.pl

Ale Magdalenka wie, że decyzje podjął jej mąż i jego kochanka o tym żeby został z nią. A ona podjęła decyzję, że zgadza się na to pod pewnymi warunkami..
MamaMamusia cicha zgoda to też decyzja. Magdalenka, aby zaznać spokoju potrzebuje tej próby, ona jako kobieta. Jeśli myślisz, ze nie ma w niej wątpliwości czy rozterek to się mylisz.., ale mimo to podjęła to ryzyko!! Ona wie, że to co robi nie musi się udać ale zaryzykowała  - nie dla niego, nie dla kochanki ale dla siebie.
Wiesz czasem sami sobie musimy spuścić tzw. życiowy wpier...l, aby coś do nas dotarło..

Magda czytając to co piszesz najpierw wkurzyłam się na Twojego męża, który stosuje wszystkie chwyty nawet te niedozwolone by Cię stłamsić, ale teraz też widzę, że Ty ciągle uczepiona jesteś tej wizji super rodzinki, którą masz w głowie... Super rodzinki kosztem siebie. Ja bym zaproponowała byś zastanowiła się nad sobą w tej sytuacji... Gdzie Ty w tym jesteś... Jestem ciekawa, czy masz jeszcze szacunek do samej siebie? Jak Twoje poczucie własnej wartości? Życzę Ci byś poczuła, że to Ty jesteś teraz najważniejsza - Twoje cierpienie jest ważniejsze od cierpienia człowieka, który się zakochał, ale zdecydował zostać z Tobą. Wielką Ci łaskę robi, obarczając Cię jeszcze swoimi konsekwencjami tej decyzji. Ile cierpienia jesteś w stanie znieść, bo to że cierpisz to widzę? Zobacz jak dodaje Ci poczucia winy, bo biedny tak się poświęca - rezygnuje z pracy, siedzi z Tobą a nie z nią - on taki biedny i tak mi się nasuwa, że u Ciebie od razu wychodzi myśl "przytul kropka".

Myślę również, że będzie wykorzystywał to, że przecież odszedł z pracy. Będzie na Tobie wymuszał poczucie wdzięczności, bo tak się postarał, a Ty napewno będziesz chciała zmienić wszystko inne kosztem siebie, które myślisz że trzeba zmienić w związku z kryzysem. Mam wrażenie, że to taki typ człowieka.

Pudło.
Twoje życie ma sie świetnie. Teraz masz znowu realny wybór.
w gruzach legł pałac iluzji , która cię karmił.
tylko od ciebie zależy, czy pozwolisz mu znowu powstać.

Jakkolwiek to brzmi - to jest dobra wiadomość. Jasnym było, że kiedyś to się stanie i bardzo dobrze, że stało sie tak szybko, bo być może nie wrosłaś jeszcze w tą  żałosną , sentymentalną bajeczkę , którą cie otoczył.

Teraz jest czas na złość , na żal, na przyglądanie sie sobie. Otwieranie oczu jest bolesne. Czasem do tego stopnia, że pozwalamy je sobie znowu mydlić, byleby nie widzieć prawdy. miejmy nadzieję, że ty etap mydlenia masz już za sobą. Oby tak było.

Może teraz jeszcze tego nie widzisz, ale dobrze się stało. Dotarłaś do prawdy, a najgorsze jest trwanie w niewiedzy, niepewności.
Gdyby nie to odkrycie nadal robiłabyś do niego maślane oczy, prała skarpetki i szykowała trzydaniowy obiadek.
Nadal traciłabyś siły na ratowanie małżeństwa w pojedynkę, w międzyczasie katując się domysłami i wyobrażeniami o ich romansie.
Nadal ukradkowo zerkałabyś w jego telefon i wypatrywała podejrzanych śladów.
A oni w tym samym czasie uprawialiby tę swoją miłosną gimnastykę z oszukiwaną żoną w tle.
Dobrze się stało, bo później upokorzenie byłoby nie do zniesienia. Byłoby więcej dni straconych na nadziei i fałszywym poczuciu "odratowanego" szczęścia.
Odkryłaś zdradę stosunkowo szybko, więc teraz masz więcej czasu na odbudowanie poczucia własnej wartości i więcej sił na kopnięcie męża w odwłok.
Nie patrz na to, co straciłaś - widać twoje małżeństwo było kolosem na glinianych nogach skoro mąż nawet nie zadał sobie trudu, żeby je ratować.
Zatroszcz się wreszcie o siebie, bo poza tobą - nikt inny tego nie zrobi. No i uważaj, bo teraz mąż sprzymierzony z kochanką może wreszcie pokazać swoje prawdziwe oblicze i stosować chwyty poniżej pasa.

Ja chyba nigdy nie zrozumiem, co takim ludziom siedzi w głowie. 9 lat małżeństwa, dzieci i żeby żonie nie należała się zwyczajna ludzka uczciwość. To jest niepojęte.

zachowaj się wreszcie racjonalnie i zabezpiecz dowody, niedługo będziesz toczyć długą i gorącą wojnę, mogą ci się przydać...........

Nikt normalny nie sprawdza telefonu gdy czuje że jest ok.
To te malutkie sygnały budzą intuicję. ..
Ja za każdym razem jak czułam ze coś nie halo i zajrzałam w telefon to coś znalazłam znalazłam całą rozmowę ex jak on się umawia z inną. To było 10 lat temu więc byłam taka głupia że dał mi radę wcisnąć jakiś kit nawet na to.
Teraz nie ruszam bo boję się ze coś znajdę,hehe. A tak serio jakoś mam przeczucie że teraz facet mnie nie robi w konia i nie chcę zaglądać bo to takie..  zgniłe.... A poza tym - może ktoś coś głupiego i bez znaczenia napisać i afera gotowa.
Z drugiej strony on nie chowa telefonu wiec się jakoś nie martwię, ja też nie chowam bo nie mam nic do ukrycia - jak dziecko (choć to złe porównanie bo moje dzieci to dopiero mają za uszami.. )

Trollu, masz do nadrobienia ostatnie wpisy- autorka pisze że cały czas są miłosne maile- no chyba że stare a treść tak ją zabolała? Co innego usłyszeć, a co innego zobaczyć na własne oczy.

Teraz powinnaś się zachować jak dobra żona i po prostu pomóc mu się spakować Zresztą postawiłaś mu ultimatum - będzie kontakt, będzie wyjazd z domu. Musisz tego bronić jak życia własnych dzieci, bo inaczej on po prostu nie będzie Cię szanował. Ot pogadała i jej przeszło więc wszystko w porządku. Konsekwencja w bronieniu własnych granic to podstawa nawet nie tyle szczęśliwego związku, co szczęśliwego życia w ogóle.

EDIT
Pisałaś coś jeszcze, że mieliście porblemy w małżeństwie. Powiedz czy on tak Ci się tłumaczył, czy Ty tak tłumaczysz jego? Sorry ale problemy w związku rozwiązuje sie w związku a nie latając ca kimś trzecim.

Współczuję.
Może powiedz mu, że chcesz dać sobie komfort pomyślenia o wszystkim w spokoju bez niego chcesz i  by się wyprowadził na jakiś czas.
Jeśli tego nie zrobi,powiedz myślisz nad złożeniem papierów od razu i rozwodzie z jego winy - to powinno go skłonić do wyprowadzki- gdzie - jego sprawa.

Wiem, ze brzmi jak szantaż, ale jak chcesz mieć ten komfort to tak zrób.
Jak mu zależy NAPRAWDĘ na Was- to wróci i będzie walczył-
Jak nie to pobiegnie do niej.. ale wtedy po co Ci taki facet...
Widzenia z dzieckiem ustalcie od razu.

Dom na działce mamy? widzę, że masz więcej asów niż on...
Dbaj o siebie fizycznie.

Trzymam za Ciebie kciuki

Witaj Magdalenko

Przeczytałam Twoją historię i nasunęło mi się kilka przemyśleń.

Twój mąż cały czas Cię okłamuje, a więc od tej pory nie ma powodu by wierzyć w słowa kłamcy.

Mówi, że zwalnia się z pracy, by ratować małżeństwo. Czyżby? A może po prostu w pracy już wszyscy wiedzą co łączy go z koleżanką i podśmiechują się, a może zwalnia się by właśnie lepiej ukryć swój romans. Bo jak inaczej to rozumieć - Tobie mówi, że zwalnia się by nie mieć kontaktu, a w tym czasie pisze i podtrzymuje kontakt.

Tobie mówi, że były tylko pocałunki. Czyżby? To dlaczego pisze do tamtej że kocha. To klasyczne kłamstwo zdradzacza. Każdy tak mówi, w swoim interesie oczywiście.

Zakochał się? No i co z tego. W Tobie też się kiedyś zakochał, a teraz odkochał. Więc w czym problem, nie podtrzymując z kochanką kontaktu, wnet motylki zdechną. Zakochał się na własne życzenie, romansując z tamtą. Nie zakochałby się gdyby nie było potajemnych flirtu, spotkań, smsów maili, itd.
Można się zauroczyć, zafascynować kimś, ale to tylko uczucie, jeśli nie robię nic w tym kierunku, aby to rozwijać samo minie.
On jednak zdecydował inaczej. Miał wybór i go dokonał. Wybrał zdradę.

Moim zdaniem powinien ponieść konsekwencje swego wyboru. Nie zwalniaj go z żadnych obowiązków wobec rodziny i dzieci. Nie może być absolutnie tak, że ty będziesz dbała o dom, obiady, dzieci, a on w tym czasie będzie podtrzymywał romans i użalał się nad sobą. Ale z niego egoista. On zawalił i jeszcze robi z siebie ofiarę. A gdzie w tym wszystkim Twój ból i los dzieci?

Jeżeli zbierzesz siły i postawisz sprawę jasno, masz jeszcze jakieś szanse na ocalenie rodziny. Przypomnij mu, że decydując się na małżeństwo i założenie rodziny wziął na siebie obowiązki z tym związane. I czy się mu to podoba czy nie ma się z nich wywiązywać. Być może spakowanie mu manatków, mogłoby nim potrząsnąć. W wielu przypadkach to się sprawdziło. Jeżeli będziesz uległa i pozwolisz jemu rozdawać karty - już przegrałaś. Musisz zrobić wszystko, żebyś to Ty decydowała. Przemyśl, ułóż plan a potem działaj. Ja wiem, że w tej chwili jesteś w rozsypce, ale od tego jak teraz postąpisz zależą losy Twojej rodziny. Na jego myślenie nie licz, on w tej chwili jest w amoku i potrzeba nie lada wstrząsu, żeby z niego wyszedł. Groźba utraty rodziny może nim wstrząsnąć.  Przed dziećmi go nie tłumacz, jeśli zapytają każ jemu się tłumaczyć.

Pamiętaj, że to jak Twój mąż się w tej chwili zachowuje to standard. Jeśli zrozumiesz mechanizm i jak go przełamać masz szansę.
Posłuchaj doświadczenia innych.

Zrób kopie sms-ów i maili, to bardzo ważne choć teraz w to nie wierzysz. Jednak ze względu na zabezpieczenie bytu dzieci - po prostu to zrób.

Trzymaj się

Nie żyjemy dla męża, nie żyjemy dla dzieci - żyjemy dla siebie. Dzieci kiedyś odejdą, mąż już odszedł, a od siebie nie da się odejść. Można próbować udawać że mnie nie ma, że są dzieci, że jest mąż. Ale takie udawanie z reguły źle się kończy. To takie nieświadome życie. To co Autorka zrobi, niech zrobi przede wszystkim dla siebie, niech nie tłumaczy sie jak teraz bo dzieci, bo mąż, bo rodzina.

Nie jestem zapuszczona zona w wyciagnietych dresach która tylko sprzata i gotuje. Dbam o siebie regularnie chodzę na fitness i do kosmetyczki. Nie pracuje bo jestem na urlopie wych ale za miesiąc juz wracam.
Mialam pare okazji będąc juz w zwiazku małżeńskim wdac sie w romans ale nigdy tego nie zrobilam bo sumienie by mi na to nie pozwoliło.
Mój maz okazal sie palantem i tchórzem.
A ta dziewczyna w tych mailach jak sie okazało wcale nie namawiala go do ratowania rodziny.
Napisala że zawsze bedzie na niego czekać .

Zgadzam się z Lilką i generalnie z przedmówcami, a także z Roxann, chociaż jej argumenty mogą budzić żal, a nawet sprzeciw osób zdradzonych, jest wiele racji w tym co pisze.
Z jednym tylko jej stwierdzeniem nie mogę sie zgodzić:

Z pewnością nie pierwsze i nie wyjątkowe, żonę też kiedyś kochał, skoro zdecydował się na założenie z nią rodziny i wspólne życie, tylko teraz z różnych względów o tym zapomniał.
Magdalenka83, podobnie, jak inni uważam, że Wasza separacja byłaby jakimś rozwiązaniem, o ile w ogóle bierzesz jeszcze  pod uwagę dalsze życie z nim.
W tej chwili jesteś w takim stanie, że trudno podejmować ostateczne decyzje, jednak może warto odciąć źródło stresu tzn. niewiernego i dążyć do jego wyprowadzki z domu.
W którymś ze swoich wcześniejszych postów wyraziłaś obawę, że on, wyrzucony z domu, pójdzie do tamtej (tylko mu tego nie proponuj w złości), nawet gdyby się tak stało, byłby to dla Ciebie dowód jego nieszczerych deklaracji, co do ratowania rodziny.
Zgadzam się niestety z tym, że skoro się zakochał, to nie odkocha się z dnia na dzień, mimo, że Ty cierpisz, dlatego jego wyprowadzka byłaby sprawdzianem jego silnej woli i sczerości.
Niestety, dał plamę kontaktując się z nią nadal, nie wykazał sie silną wolą, niestety.
Nie szukałabym jednak drugiego dna w kwestii jego zmiany pracy. Jeżeli sam to zaproponował, to można potraktować jego decyzję na plus (chyba, że nie mówi prawdy i dostał wypowiedzenie).
Magdalenka83, zastanów się, czy po tych wszystkich wydarzeniach, Waszym 2-letnim kryzysie, jego zdradzie, czy bylibyście w stanie zakochać się w sobie ponownie?
Jego stwierdzenie, że kocha Was obydwie jest oczywistym kłamstwem rzuconym przez przypartego do muru zdrajcę, a czy Ty go kochasz, czy wyobrażałaś sobie Wasze dalsze wspólne zycie po...?
Pierwszym odruchem większości zdradzonych osób jest ratowanie rodziny, zatrzymanie przy sobie niewiernego,  ale co potem?

Jeśli on wyprowadzając się pójdzie prosto w objęcia kochanki, to pozbawi złudzeń Magdę, a przecież nie o złudzenia chodzi. Pozostając w domu, nieszczęśliwy, cierpiący, tęskniący za kochanką, będzie właśnie uprawiał taką fikcję.
Chyba żadna zdradzona osoba, nie odczuwa satysfakcji z "uratowania" małżeństwa, gdy na codzień w domu pozostał, nieszczęśliwy lub obojętny (dopiero co niewierny) małżonek.
Tak, pisałam w wątku Jessiki, być może o podziale majątku, ale nie pamiętam w jakim kontekście. Myślę, że w przypadku Magdy jeszcze trochę za wcześnie na takie kroki, chyba, że wyczuje ona, że mąż coś kombinuje i zachodzi obawa matactwa, czy pozbawienia Magdy jej części majątku.
Zawsze warto zabezpieczyć dowody zdrady i generalnie trzymać rękę na pulsie, chociażby ze względu na to, że teraz Magda ma do czynienia z człowiekiem dla którego rodzina przestała być priorytetem i jest on w stanie zrobić wiele dla kochanki, raczej nie dla żony, a przede wszystkim jest nieuczciwy.
Z pewnością działanie w emocjach może doprowadzić do podjęcia pochopnych decyzji, ale też wiadomo, że uległa postawa w stosunku do zdradzającego też często przynosi odwrotny skutek.
Uważam, że warto, choć na chwilę  ogarnąć emocje, wziąć męża na (w miarę możliwości) spokojną rozmowę, wyłuszczyć mu swoje racje, uświadomić mu jego nieuczciwe zachowanie i swoje z w związku z tym uczucia (on być może nie zdaje sobie z tego sprawy, skoncentrowany na miłości własnej, uczuciach do kochanki, jest może przekonany o swoim wyjątkowym poświęceniu dla rodziny w tych okolicznościach), spokojnie zaproponować separację i związaną z tym konieczność jego wyprowadzki (cóż, dom budował, ale zdradził na własne życzenie, więc takie tego konsekwencje) i...dać sobie nawzajem szanse na poukładanie w głowie i w sercu.
Ani żona, ani mąż nie muszą w tym momencie podejmować dezycyzji o ostatecznym rozstaniu, czy powrocie, po za sprawami formalnymi jak kwestie finansowego zabezpiczenia rodziny.

Niestety, tak dokłanie została potraktowana. On nie będzie prosił o wybaczenie, przynajmniej nie w tym momencie, a jeśli już, to nieszczerze, ponieważ on nie żałuje swojego czynu, tylko tego, że się wydało. On z pewnością ma mnóstwo argumentów w swojej obronie i tyle samo zarzutów wobec żony, więc żadne błaganie na kolanach nie wchodzi w grę.
Na kolanach to on może raczej przepraszać kochankę za swoją decyzję pozostania z rodziną, a i to nie jest pewne.

Najważniejsze, nie pokazuj, że cię to boli. Choćby nie wiem co się działo, nie daj po sobie poznać cierpienia. Jeśli pójdzie do kochanki, to znaczy, że nie jest nic wart. Facet ma czelność jeszcze być na Ciebie zły?? Za co pytam, że przysięgał wierość i uczciwość małżeńską i mu się w głowie poprzewracało? Jeszcze masz chodzić koło gnoja na paluszkach. Szczerze, wywaliłabym na zbity pysk z domu, zajęłąbym się sobą i dziećmi, a wielkiego kochasia rąbnęła o alimenty, puściłabym w samych skarpetach. Dzieci to dzieci, niczemu nie winne, nawet codziennie by mógł odwiedzać żeby cierpiały jak najmniej. Ale tkwić w związku tylko dla dzieci to głupota. Bo jeśli między wami będzie oziębłość, to nie będziecie w stanie zapewnić dzieciom szczęścia. Zobaczy co stracił to wróci. Lalunia z pracy nie będzie z gościem, który pół wypłaty odda na alimenty.

Magdalenko, mąż serwuje Ci kłamstwo za kłamstwem, ale czego innego można spodziewać się po zdradzaczu.
Niestety, ale Ty już prawdy od niego nie usłyszysz.
Po tym jak napisałaś o tym, że kochanka ma na niego czekać ja myślę, że oni jak się wydało opracowali sobie plan.

Tobie wcisnąć bajeczkę, że kończą romans, z pracy się zwolnić bo przecież nie da się ukryć w pracy romansu, zawsze wszyscy wiedzą.
Będą spotykać się w ukryciu, może aż dzieci podrosną, może aż wymyśli coś żeby nie stracić domu, na którym mu zależy.
Ty w tym czasie będziesz opiekować się domem, dziećmi, obsługiwać jaśnie pana, będziesz gasnąć dzień po dniu, a on będzie się bawił z kochanką.
Ty stracisz najlepsze lata, zdrowie, szansę na ułożenie sobie życia na nowo, będziesz cierpieć katusze gdy będzie Ci serwował kolejne kłamstwa i emocjonalny chłód, a potem zaśmieje Ci się w twarz i Cię zostawi.

Magdalenko poskładaj fakty w całość, przemyśl sobie jakie masz możliwości, a potem zakomunikuj mężowi co i jak postanowiłaś.
Powiedz mu jak Ty się czujesz, kiedy on Cię zdradza i oszukuje. Od niego natomiast wiele się nie dowiesz, będzie kłamał i mataczył, zrzucał winę na Ciebie. Więc nie bierz na poważnie tego co będzie mówił.
I zabezpiecz dowody zanim je zniszczy lub się wyprowadzi. Wszystko może się zdarzyć więc nie licz na to, że w razie rozwodu on zachowa się uczciwie.
Zdradził Cię i oszukał, spodziewaj się więc po nim wszystkiego.
Moim zdaniem takie wyznania i deklaracje jak między nimi padają tylko po zdradzie fizycznej. Licz się z tym, choć on się przed Tobą do tego nie przyzna. Taki schemat.

Dla mnie tak to wygląda.

W jakim celu utrzymywać przy sobie, w swoim łożu zdrajcę, oszusta, obłudnika? Słabego, taniego dziada? Nawet wątek finansowy tego nie tłumaczy. Finanse można zabezpieczyć w inny sposób. A honor jest jeden. Dać mu reklę i niech idzie w pipą szukać swego szczęścia.

Magdalenko,
współczuję Ci sytuacji.
Napisałaś, że schudłaś w kilka dni 5 kg, więc chyba miałaś z czego? Zamiast zamartwiać się nad swoim misiem, proponuję zająć się sobą. Spójrz w lustro i zastanów się - co widzisz?
Piszesz, że od dwóch lat przechodzicie kryzys. Czy potrafisz odpowiedzieć sobie dlaczego? Czy żyliście razem, czy jednak osobno? Jak często się kochaliście?
Dla mnie facet jest skończonym idiotą i jest skreślony. Fiut gra na dwa fronty. Nigdy już mu nie zaufasz bo to nie jest ktoś godny krzty zaufania, co ślicznie udowodnił. Wyrzuć jego walizki i zmień zamki. Ewentualnie oddaj jego rzeczy biednym.
Doprowadź się do porządku, zrób sobie profil na jakimś portalu randkowym i znajdź sobie kogoś odpowiedniejszego.
Nie marnuj życia na takiego zadumanego krętacza i pasożyta.
Miej godność.
Życzę szczęścia

Ekhhmm

Chyba nie przeczytałaś wszystkiego od początku. Pan mąż nie ma zamiaru wyprowadzić się, a wyrzucenie jego maneli wbrew jego woli nie jest takie proste, a przede wszystkim nie zgodne z prawem.
Mozna mu co najwyżej wjechać na ambicję i zasugerowac wyprowadzke, dla dobra wszystkich zainteresowanych stron.

A on wstawi nowy zamek... może chwilę na ogarniecie się przed pisaniem takich glupawych porad? Rozumiem damskie zacietrzewienie ale jest jeszcze coś takiego jak prawo. Jak sobie wyobrazasz wyrzucenie kogoś z jego domu? A moze to on wyrzuci ją? Gorzej brzmi? Jest tylko jeden przypadek kiedy mozna wspolmalzonka zmusić do opuszczenia wspólnego mieszkania - przemoc. I to też trzeba zalatwic formalnie. Ech...

Przykro mi.....wiedziałam, że taki wpis się pojawi
Klasyk niestety

Właściwe słowo. Nawet gdyby dom był własnością tylko autorki, to mężowi do chwili rozwodu przysługuje prawo korzystania z tego domu. Na każdą zmianę zamków on może przyjść i wstawiać nowy zamek. Nawet po rozwodzie trzeba przeprowadzić formalnie jego eksmisję, a kto wie, może zażąda lokalu socjalnego...

Nie miałaś. Zdrada nie jest przestępstwem. Naruszenie tajemnicy korespondencji jest.

Widzę, że aby obronić się przed snakowymi zarzutami należałoby przed ślubem spisywać 100 stronicowy kontrakt małżeński gdzie wszystkie elementy w tym prawo do przeglądania korespondencji byłoby uzwzględniane. W spółce wspólnicy prawdopodobnie  nie naruszają tego prawa gdyby maile były na firmowym serwerze.- aż sprawdzę z ciekawości.
W takim kontrakcie możnaby zawrzeć wiele spornych spraw a przy okazji jego negocjowania poznać głęboko małżonka.

Snake, wiesz że państwowa instytucja Poczta Polska wyda list polecony małżonkowi zameldowanemu pod tym samym adresem?

Ja zrobiłam inaczej. Wynajęłam pokój w spa i na kilka dni wyprowadziłam się do hotelu zostawiając męża bez informacji gdzie jestem i kiedy wrócę.
Dobry masaż trochę mi pomógł, ale najbardziej chwilowa separacja.

W Polsce nie obowiązuje anglosaska zasada owocu zatrutego drzewa. Dowody zdobyte nielegalnie mogą być przedstawiane w sądzie, przynajmniej w takich sprawach jak rozwodowe. Od sądu zależy czy pouczy pokrzywdzonego jeśli chodzi o naruszenie tajemnicy korespondencji o możliwości złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Bo jak mówi paragraf 5 cytowanego artykułu ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Dlatego wesołe porady w typie "przejrzyj mu mejle, telefon itp." są zwyczajnie głupie jeśli nie towarzyszy temu ostrzeżenie, że są to czynności, które mogą mieć skutek w postaci oskarżenia. Jeszcze pół biedy jak ktoś przejrzy i w ten sposób po prostu wejdzie w posiadanie niewygodnej dla współmałżonka wiedzy. Zawsze może się tego wyprzeć. Słowo przeciwko słowu. Tyle, że to samo obowiązuje kiedy wytoczy się małżonkowi sprawę o rozwód, bo zdradzał. Liczą się dowody, a nie czyjaś "wiedza". Oczywiście idąc na wojnę kalkuluje się bilans zysków i potencjalnych strat więc ostatecznie pewnie się to opłaca

Naprawdę sądzisz, że to uprawnia do otwarcia tego listu? Jakby kochanka pisała miłosne wyznania i wysyłała poleconym, to otwarcie takiego listu przez żonę jest oczywistym złamaniem tajemnicy korespondencji. Już zdecydowanie łatwiej wybronić się z czytania mejli, bo jeśli mąż nie miał hasła na komputerze i skrzynce pocztowej, to trudno mówić o przełamywaniu zabezpieczeń. Jeśli miał, a żona cierpliwie wstukiwała kolejne hasła jakie jej przychodziły do głowy, to już było przełamanie zabezpieczeń.

A swoją drogą co za jeleń trzyma takie rzeczy na dostępnych urządzeniach...

Inne magiczne słowo w procesie karnym to UDOWODNIĆ

po co dyskusje z tym Snake - już nie raz się popisał na forum jako mało.... rozgarnięty życiowo. Przepisy każdy głupek umie wyguglować, znać się na życiu to już trzeba mieć trochę w głowie.
Autorko, pieprz przepisy - mój ex (też zdrajca nota bene), zarabiając kasę o jakiej nie śniłam (ponad 10.000) miał na papierze tylko minimum i zaproponował dzieciom po 150 zł, hahaha (bez innego udziału własnego, nie widuje się z dziećmi teraz). Czy sędzia by mi uwierzył gdybym nie miała dowodów zdobytych nielegalnie - wątpię..........
tu chodzi o życie twoje i dzieci.
Jak się ex w sądzie pultał to go sędzia uciszał............
fakty to fakty.

A ty tak wybiórczo czy lecisz po calaku? Na przykład przepisy drogowe też pieprzysz?

Trzeba popracować nad wyobraźnią. Dycha to nie taki problem

Bystry chłopak...

... ale skąpy.

Skąpy ale nie taki znów mściwy. Jak zarabia dychę, to na papugę ma i mógł pociągnąć sprawę o naruszenie tajemnicy korespondencji na tyle żeby była upierdliwa dla ciebie. Kto wie, może nawet jaką grzywnę wyciągnąć, tak z 10 razy alimenty.

Wcale nie. Zwróciłem tylko uwagę, że udzielając porad, które wiążą się z łamaniem prawa wypadałoby o tym informować. Tak żeby adresat porady mógł podjąć świadomie decyzję, znając potencjalne ryzyko. A jest on choćby takie, że nawet nie zakładając sankcji w postaci grzywny, to trzeba się liczyć z procesem. I co, tak bez papugi pójdziecie? A papuga za darmo nie robi, więc już chociażby konieczność opłacenia prawnika jest konsekwencją, którą trzeba by wkalkulować w ryzyko. Proste ale jak widać niektórzy są tak bardzo rozgarnięci, że aż takie proste rzeczy im umykają. Jak widać nie tylko to zresztą im umknęło...