Z deszczu pod rynne :/ - Netkobiety.pl

No niestety przy tym całym rozstaniu węszę manipulację. Miał zabrać rzeczy i oddać mi klucze. Ja niestety byłam w domu. Jego mama jest wtajemniczona na całego w moje problemy. On uważa ,że powinnam bywać u niego w domu bo jego mama mi pomoże bo była na terapii. Usprawiedliwił swój tekst z przeczołganiem mnie ,że jemu chodziło o nieszczęśliwą miłość i szarpanie uczuciami jakiej on doświadczył ode mnie.Mówię mu ,że nie chcę obecnie związku i nie z nim. On ,że poczeka , że nie musi być seksu itd. Z tego co widzi to ja potrzebuje pomocy. Ok. Ale ja sama muszę stanąć na nogi. On za wszelka cene chce mi pomagać. Kuźwa już nikomu nie opowiem o moich słabych punktach. Wygląda na to że będę musiała wymienić zamki. Makabra. Uważa ,że powinniśmy być razem bo ja jestem DDD a on DDA. Nie dociera ,że ja się go boje i nie chce z nim być. On uważa że przy terapii muszę mieć zewnętrzne wsparcie i tym kimś jest on. Oj chyba z psycholog muszę ruszyć ten temat.

Zdecydowanie pogadaj z psycholog. A decyzji o wystawieniu go za drzwi gratuluję Z nim nigdy byś nie podniosła się na nogi, bo to zakłada odzyskanie samodzielności i sterowności w życiu - a jemu zależy wyłącznie na tym, by Cię od siebie kompletnie uzależnić.

Jego mama stwierdziła ,że mam dwie osobowości ,które ze sobą walczą. Jego brat raz mnie widział i stwierdził że coś we mnie siedzi. On sam zauważył ,że mi się zmienia mimika i świetnie moduluje głosem. Wiem mam problemy z którymi teraz poszłam do psycholog tylko takie gadanie bardzo mnie obciąża bo w sumie oni nie są specjalistami a diagnozują. On mówi ,że potrzebuje intensywnej terapii i jak nawet będzie płatna to on będzie płacił i oczywiście kiedyś pójdziemy razem. Powiem Wam że nie mogę dopuszczać do głosu bo jestem struta Faktycznie Mamidełko teraz jeszcze nie jestem gotowa na śmianie się z tego no chyba że jak go dłuższy czas nie widziałam.

Przyrównał moje problemy do problemów swojej mamy(alkohol) i jak ona sobie poradziła to może mi pomóc i rozmawiać ze mną. Twierdzi ,że przed nami długa droga ale sobie poradzimy. .....a ja się zaczęłam zastanawiać czy przypadkiem nie poproszę mojego byłego męża o pomoc. Mamidełko mi się dopiero podniosło!!! wnerwiające jest takie coś. Moja rodzina w życiu by nie posunęła się do tego tylko jest jedno ale: on wychodzi z założenia ,że jak jego mama uporała się z problemem to tam dostanę wsparcie a mój tato sobie nie poradził więc moja rodzinna nie jest do końca dobrym wsparciem.

Jego mama rozmawiała ze mną i faktycznie kiedyś on o tym wspomniał a ona opowidziała od siebie. Była poza domem 6 miesięcy z czego 2 miesiące w izolatce. Nie sięga kilkanaście lat jednak sama powiedziała ,że wyleczyła się w 80% tzn. nie może wogóle się napić nawet szampana bo wtedy wróci. I trzeba przed nią chować butelki i jak ona widzi to sama prosi żeby schować a jak ktoś jej proponuje to mówi ,że nie może bo będzie chora. I on właśnie dlatego wychodzi z założenia ,że po tak ciężkich przeżyciach z domu on jest w stanie pomóc mi i zrozumieć. Ona do mnie dzwoniła i zachęcała do psychologa tylko ja poprostu dojrzałam wady o których powiedział mój mąż dlaczego nam nie wyszło. Związek z tym chłopakiem zaczął się psuć po jego zachowaniach: mam 2 psy maluteńkie a on potrafił wysłać zdj. dywanika z pytaniem :to one czy herbata?, wkurzał się jak się spóźniłam i powiedział ,że jak taka godzina to koniec, kiedyś strzelił focha że chciałam przesunąć spotkanie o 30 min i zostawił mnie o 23 w jakiejś dzielnicy z rowerem, kiedyś o 7 rano suszyłam włosy i to była niedziela więc wparował do łazienki z nerwami: co sąsiedzi powiedzą i mam skończyć, szczuł mnie na brata mojego i siostrę, źle mówił o swojej rodzinie (że on jest pomijany i jakby go nie było) ale jak on coś potrzebuje to są i te wszystkie słowa o czołganiu, dokręcaniu śruby, że tylko on mi pomoże i nikogo lepszego nie znajdę, że mnie trzeba odgrodzić od środowiska zew(chce mi się dokładać do czynszu żebym przeypadkiem komuś nie wynajęła części mieszkania) itd. Po tych m,in, rzeczach przestraszyłam się go i zaczęłam się odsuwać od niego. A odkąd się odsunęłam to już przegina: powiedział ,że jego rodzice słyszeli od kogoś z rodziny ,że za dzieciaka miałam cięzko i byłam wykorzystywana. Jak to zweryfikowałam z daną osobą to nic takiego nie padło czyli kłamał.

Moja rodzina nie powiedziała nic wprost do mnie na jego temat. Dopiero jak powiedziałam ,że kończę ,że to nie zdrowa relacja to wówczas siostra powiedziała ,że twierdzili iż on jest jak tykająca bomba mimo ,że na pozór spokojny.

Tylko zastanawia mnie fakt ,że kiedyś okrutnie zmanipulował mnie tato, kiedyś miałam chłopaka ,który odsunął mnie od rodzeństwa, teraz trafiłam na niego. Skąd się bierze taka podatność na manipulację? Czyżby przez to że sama mam z tym problem?tzn. potrafię manipulować?(problem poruszony u psycholog która stwierdziła ,że manipulacja nie jest taka zła dopóki nie przekracza granic).

A co jest wogóle absurdalne to ja nigdy nie paliłam i piwo zaczęłam pić mając 32 lata (nie piłam nigdy mocnych alkoholi bo zawsze coś człowiek trenował i  nie maiłam kaca w życiu ale nie ubolewam nad tym) i jak jego poznałam to z dnia na dzień zaczęło się pojawiać coraz więcej alkoholu nawet po 5 piw na osobę!!! No niby wakacje niby remont ale szok!! W chwili obecnej jak jego nie ma to totalnie nie ma żadnego alkoholu. Co zabrzmi dziwnie: jak te 3 piwa wypiłam to on w moich oczach stawał się dużo fajniejszą osobą i wewnętrznie twierdziłam ,że może przesadzam w jego ocenie a jak efekt "piwny" mijał to byłam przestraszona nim i zaniepokojona . To też mi dało w pewnym momencie do myślenia. Takie picie piw trwało 2-3 miesiące.

Czytalam pare razy to co napisalas Mamidelko i to na chlodno bez emocji. Faktycznie kwestionuje swoje zachowanie: czy dobrze zrobilam? czy nie popelnilam bledu? ale zdecydowanie skupienie sie na schemacie przyczyna>skutek bedzie zasadna. Dzis nastapi wymiana zamkow. Niestety bedzie mnie czekac jeszcze z nim rozmowa bo on musi przepisac umowe z internetem. Badzo trafnie ujmujesz Mamidelko i odplatujesz te wypowiedzi.

To prawda ze humor mi sie poprawil i czuje lekkosc nawet psy swobodnie biegaja a wczesniej jeden z nich byl zgaszony i caly czas spal. Dobra to dzialamy. Dowiem sie czy zwyczajnie on moze zrezygnowac a ja zaloze swoja umowe.

Dokładnie. Mieszkanie jest Twoje możesz wziąć dokumenty i pogadać z operatorem co z tym fantem zrobić. Możliwe że jego udział nie będzie konieczny.

Mi się wydaje, że on nie tylko projektuje na Ciebie problemy jego mamy, ale również swoje. Zauważ, że Ty miałaś niestabilnego ojca, on niestabilną matkę. Patrząc na to logicznie to można byłoby się pomiędzy Wami doszukiwać podobieństw. Jest możliwe, że on wybiera Ciebie podświadomie właśnie dlatego, że matkę ma taką a nie inną, ale to jest sprawa na jego terapię i radzenie sobie w życiu i w żadnym wypadku nie polecam z nim na ten temat dyskutować. W ogóle nie polecam z nim dyskutować, na jakikolwiek temat

Jest prawdopodobne, że masz rację i tak właśnie jego mechanizm działa. Problemem nie jest to, że on tak ma bo matka, tylko to, że w sytuacji odmiennej próbuje narzucić ten właśnie schemat postępowania. Narzucanie drugiemu człowiekowi własnego zdania jest kontrowersyjne nawet jak to narzucane zdanie jest najprawdziwsze z prawdziwych, a co dopiero wtedy gdy ewidentnie szwankuje jego sensowność.

Ręce się załamują jak się takie rzeczy czyta. Znalazł się domorosły psycholog, Pan Nieomylny Czy Ty wiesz co oznacza ten rdzeń sztywny? O co tutaj dokładnie chodzi, bo się przyznam, że pierwszy raz się spotykam z taką teorią.

Że co proszę? Czy ja dobrze rozumiem, że znaczy, że jeśli go pochwaliłaś z jakiegoś powodu, a innym razem skrytykowałaś z innego powodu to znaczy, że nie masz sztywnego rdzenia?

Jeżeli w ogóle zbliżać się do takiego myślenia, to najpierw całościowo trzeba poznać osobę, żeby przyjąć jakiś rdzeń. Do tego rdzenia możemy sobie odnosić konkretne zachowania tej osoby i uznawać je za standardowe, albo dziwne, czy zaskakujące. Natomiast w żadnym wypadku nie oznacza to, że nie wolno o kimś takim zmienić zdania. Ludzie oszukują, ukrywają swoje wady, czasami im odwala i się zmieniają, etc. Z jakiego to niby powodu miałabyś na podstawie jakiegoś rdzenia bezmyślnie trwać w jakiejś ocenie? Może takie podejście pomaga scalić rodzinę z problemem alkoholowym, żeby nie dobijać własnymi pretensjami chorego? Natomiast w sytuacji wzajemnego poznawania się taki tekst to jakaś strasznie straszna komedia.

Migawka, w ogóle nie czytasz, co się do Ciebie pisze.
Jak zaczniesz czytać, to daj znać

to dodaj jeszcze jeden punkt: wzywać policję.
nie straszyc wzywaniem policji tylko naprawdę wzywac.

wiem, ze trudne,ze strach, ze wstyd  -przeszlam to samo. więc Ci mówię, ze sie da. i Ty tez dasz radę.

Niestety wkład do zamka nie został wymieniony bo pan go nie miał przy sobie. To dlatego tak zwlekam z odcięciem definitywnym. Bo trzymam go na dystans ale tak żebym wiedziała gdzie jest.Wkład będzie wymieniony do dwóch dni. Mój mąż wie o problemie i sam mówi ,że mam nie odpisywać i nie wdawać się w dyskusję tylko problem jest tych cholernych zamków. Kolejny dobry tekst ,który wypowiedział : uznał ,że jest moim jajkiem niespodzianką i muszę zrobić wszystko żeby tego jajka nie stracić ... Naszczęście teraz będzie montaż drzwi na które chciał się złożyć i się oburzył ,że montuję drzwi i znim nie wybieram bo on kiedyś tak się starał i robił zdjęcia różnych drzwi. Ja narazie działam w sposób prymitywny do czasu wymiany zamków: podtrzymuję ,że nie chcę z nim być i jak on coś piszę to odpisuję: dziś wpadnie do mnie koleżanka(której nie lubi ze wzajemnością), dziś pan monter będzie mierzył i będzie moja siostra, następnego dnia mój brat - tak go trzymam na dystansie kontrolowanym. Jak wymienią zamki to wówczas wszystko poblokuje i maila i telefon.

W sumie to mądre, że dopóki on może kiedy chce wejść do Twojego mieszkania, zabezpieczasz się. Też nie miałabym zaufania do trzeźwej oceny sytuacji przez takiego człowieka. Tak naprawdę to nigdy nie wiadomo do czego się posunie w swoich działaniach, dlatego bezpieczeństwo jest ważne. Natomiast w kwestii odzewów, postaraj się je zamienić na komunikację decyzji. On traktuje komunikaty "chcę", "nie chcę" jak pytanie o pozwolenie.

Niestety jak już otwierają się oczy na te zachowania, to się okazuje, że sporo takich po świecie wędruje. Dobrze, że się przygotowujesz do tych rozmów, świeże sprawy są najtrudniejsze Z czasem sama zobaczysz, że dystans działa, emocje opadają, a jego słowa robią na Tobie coraz mniejsze wrażenie Są też różne blogi w necie, ja czytałam "Moje dwie głowy", wiem, że są inne, ale teraz nie pamiętam, może ktoś tu zajrzy i podpowie. Są też książki, które robią sporo porządku w głowie np. "Toksyczne słowa" Patricii Evens. Polecam

Za 1,5h mam spotkanie z nim na moescie i ma mi oddac klucze. Wyslal wiadomosc ze nie rozumie dlaczego nie chce byc z nim jak jest : odpowiedzialny, pracujacy, chetnie pomoze w domu, wyksztalcony, chce rodzine z dziecmi . Trzymajcie kciuki za moja asertywnosc!

Trzymam i ja!

Migawka, czy Ty sie aby nie spotykalas z moim eks psycholem?
niemal identyczne teksty

oni wszyscy mają identyczne teksty, jakby uczyli sie z jednej ksiazki. dlatego jak sie przejdzie jednego i zwycięży, to potem na kilometr rozpozna sie innego psychola.

o jej Posty: 1,666 -v- jaki symboliczny To nie Twój były bo ja jestem jego pierwszą haha i buuu ale tak zdecydowanie wech na psycholi sie wyostrzył.

On stwierdził, ze chciał do mnie dotrzec i celowo szarpał emocjami zebym poczuła ze ja to tez robie.

Tak, oni wszyscy z tego samego schematu wycięci, mój też leciał podobnymi big_smile Może mają jakieś forum typu netPsychole, albo coś.. hahaha yeah Mamidełko

ja np. ciagle słyszałam, ze wszyscy moi eks tak mnie skrzywdzili, ze serce mam zamienione w kamien i nie jestem w stanie rozpoznac prawdziwej, wiecznej milosci.

i ze juz nigdy nie spotkam nikogo tak wyrozumialego dla mnie i moich wad i moich nieodpowiednich zachowan mezczyzny

i jeszcze pod koniec usilnie namawial mnie na wspólną terapię. ale mowilam uparcie "nie", bo jak sobie pomyslalam, ze mialabym doslownie sie wybebeszyc przed psycholem i dac mu caly arsenal broni przeciwko mnie, to az mi sie slabo robilo i zbieralo mi sie na wymioty, bleee

Mój tylko wspomniał o terapii wspólnej, bo się jednak tego bał Szczególnie, że ja w przypływie nadziei na to, że jednak może nie jest zepsuty do szpiku kości sama mu to zaproponowałam (co z tego, że pół roku wcześniej..). W końcu jak wiedział, że ja idę, to był bardzo szczęśliwy, że mi ktoś przemówi do rozsądku No i tak, też słyszałam, że nikt inny ze mną nie wytrzyma. Teraz się śmieję, wtedy mnie to jednak ruszało, ale jednak nie potrzeba mi kogoś kto ze mną "wytrzymuje".

Powoli dochodzę do tego co opisujesz V, na początku trudno było mi się pogodzić z tym co widzę, a teraz powolutku się oswajam z prawdą i rodzi się we mnie wdzięczność za to co mi się zdarzyło. Myślę, że było mi to potrzebne, żeby właśnie poukładać swoje życie. Wewnętrzny spokój to wartość, której nie da się ocenić Może nawet cel życia, kto wie

Nie jestem przekonana co do tego, że takie to mamy teraz czasy. Myślę, że takie wady były, są i będą zawsze. Jedyne co możemy robić to dbać o siebie i swoich najbliższych, żeby świadomie i dobrze iść przez życie. Globalna wioska się sprawdza Łatwiej jest otworzyć się z trudnym problemem anonimowo w internecie niż poprosić o pomoc sąsiada, znajomego czy kogoś z rodziny. Żyjąc w społeczeństwie mniej lub bardziej świadomie godzimy się na życie według określonych norm, powinności, to jest ogólnie pozytywne, ale nie sprawdza się w przypadku osobników, które za nic sobie te normy mają.

Właśnie ta świadomość" iścia "przez życie  często jest związana z poczuciem wartości. To czego nauczyłam się z tego wątku to posiadanie "chłodnej głowy". Bez emocji przeanalizować nawet krzywdzące teksty i mimo wszystko nie zatracić gruntu. Ci psychole strasznie podważają grunt, bardzo chcą uzależnić i zrobić z drugiej osoby biedną ofiarę.

Dokładnie _v_ dziś podczas rozmowy z nim przypomniałam sobie film Adwokat Diabła i wolną wolę ....i stwiedziłam sobie: mów sobie, obrażaj i zastraszaj a ja i tak mam wolną wolę i decyzję podjętą. A moja mama wyszła z toksycznego związku tylko dlatego ,że rzuciła się w wir pracy naukowej i 80% nie było jej w domu czyli  unikała zatruwania mózgu no i nie spała z tatą.

Wracam od psychologa. Kobieta powiedziala ze mowienie o prowokacji do roznych wypowiedzi jest przemoca psychiczna. Niestety jest to potencialnie niebezpieczny osobnik. Wogole mnie nie slucha i nie liczy sie z moimi potrzebami. Musza byc krotkie komunikaty. Zauwaza ze jestem zagubiona w swoich problemach ale nie mam wew wrogosci a on ma.  Nie moge sie doczekac wymiany zamkow.

Dzisiaj mialam rozmowe z nim przez telefon. Pytal o psycholog. Powiedzialam ze bardzo jestem zadowolona. I sie pyta ze ok rozmawiam o problemach swoich  ale czy rozmawialm o nas? Powiedzialam ze rozmawialam o tym ze nie powinien umaczyc swoich teksto tym ze go prowokuje. Oburzyl sie i powiedzial ,ze jego reakcja jest odpowiedzia na moja reakcje. Ze dzieki niemu trafilam na psychologa i ja dalej tkwie w jakis pierdolach. Ze on mi sposcil diademik na oczka i mam wielki problem. I oczywiscie w niczym nie ma jego winy. I potem pyta co robimy a ja : koniec. Ma jutro wywiezc ostatecznie rzeczy(resztke).

Pani psycholog powiedziala ze ja sie go boje i to widac jak mowie ze te moje niskie poczucie wartosci i niepewny grunt swojej osoby on poteguje. Faktycznie czulam lek do niego. Czy wy tez czulyscielek? strach?

Ja się bałam, chociaż racjonalnie wiedziałam, że mam do czynienia z tchórzem, to na początku bałam się, że będzie wystawał pod drzwiami domu, drzwiami mieszkania, czasami jak szłam na mieście to się za siebie oglądałam. Do bloku zaczęłam wchodzić tylko tylnym wejściem. Trwało to dosyć długo, jak już przestałam się bać, że będzie mnie nachodził (miałam farta, nie robił tego, nękał tylko słownie i pisemnie), to zaczęłam się bać, że przypadkiem spotkam.

Będziesz już jutro miała te zamki? Może wystaw mu rzeczy na korytarz, a jeśli nie możesz to nie spotykaj się z nim sama w siebie w domu!

-v- rozmawiam ale kontrolowanie bo nie mam wymie ionych zamkow. Teraz jest mi juz wszystko jedno bo jutro je wymienie.

Nie bedzie mnie w domu od godziny 10. Nie mam zamiaru sie z nim spotkac. Ale zaproponuje mu transport tych rzeczy.

Jego zachowanie tylko potwierdza  że on Ciebie ma za nic .

Nie wiem jak wyglądają takie zgłoszenia. Zadzwoń może to coś da.

Ludzi się tak naprawdę poznaje w trudnych sytuacjach. Trzymaj się. Jeśli wrócisz do domu i on tam będzie to dzwoń od razu na policję.