Z deszczu pod rynne :/ - Netkobiety.pl

Mieszkanie jest moje ale on dostanie swoje dopiero za 10 dni. Po ostatniej rozmowie powiedział że boi się mnie zostawić że sobie nie poradzę ze swoimi problemami DDD i obcy kolesie będą mnie niszczyć a on jest mnie w stanie obronić przed światem zewnętrznym. Nie okazuje mu wogóle uczuć ale on poczeka i jemu to nie przeszkadza i już się przyzwyczaił do tego. Jak mu mówię że nie jestem gotowa na związek i jestem niestabilna obecnie i on nie będzie moim psychologiem tylko właśnie zaczynam chodzić na terapię bo sama mam trudne sprawy do przepracowania to uważa że nie powinnam być sama. Po czym mówi ,że nikt ze mną nie wytrzyma bo mam ciężką osobowość. A on jest taki wariat to poradzi sobie ze mną ...

Manipulant. Sprowadza Cię do roli nieogarniętej małej dziewczynki w ciemnym lesie, która bez takiego "anioła stróża" sobie nie poradzi. Będzie Ci "udowadniał" jak mała, nierozumna, nieodpowiedzialna itp jesteś i jak bardzo potrzebujesz takiego rycerza (czyt. pasożyta) w swoim życiu. Pozbądź się jak najszybciej, bo jeszcze Cię zainfekuje takim myśleniem o sobie...

Niestety ale kornellius masz racje. Tak maz mal racje. Obecnie mamy kontakt i on stwierdzil ze szkoda naszego zwiazku i skupmy sie na terazniejszosci- zastanawiamy sie nad powrotem. Tylko mam problem z zakonczeniem tej relacji. Zobowiazalam sie z mieszkaniem do konca listopada. Nie sadzilam ze trafie na takiego czlowieka z ktorym nie da sie zerwac tzn.: on nie chce odejsc. Kazdy dzien dla mnie jest udreka. Wszystko tlumaczy. Powiedzialam mu ze moje malzenstwo nie wyszlo z wiekszej mojej winy i teraz to dostrzeglam w nowym zwiazku i nie potrafie sie zaangazowac bo dalej kocham meza . On uwaza ze to moj maz nie umial do mnie dotrzec i dzieki nie mezowi a jemu moge komfortowo powiedziec o swojej winie. Uwaza ze bylam z moim przeciwienstwem ktory wogole mnie nie rozumial.

Podczas ostatniej rozmowy podniosl ton(nie znosze tego i moj byly maz nigdy tak nie robil) i jak mu zwrocilam uwage to sie wydarl: Zamknij sie ! a potem stwierdzil ze ja go prowokuje.

Tak. Zrobilam duzo bledow i obarczalam innych. Potrzebowalam zderzenia z takim psycholem zeby przyznac sie do bledu.

Za dużo się mu tłumaczysz, chcesz pewnie rozstać się w zgodzie ale z takim człowiekiem Ci się to nie uda.
Albo się go boisz albo jesteś mało stanowcza.
Myślę, że poznasz jego prawdziwe oblicze jak do niego dotrze, że to koniec relacji.

O czym Ty chcesz w ogóle dyskutować?
Wystaw mu walizki za drzwi jak go nie będzie i tyle.
Jak się będzie awanturował, to dzwoń na policję.

Przymoerzam sie do spakowania go. Wiecie.... mialam ojca socjopate i musze uwazac na swoja osobe bo sama mam problemy. Tez mu o tym powiedzialam i on uwaza ze on wie gdzie jest i zmierzy sie ze wszystkim i jest gotowy i nie potrzebuje uczucia. Uczepil sie okrutnie. Dzis sa dyskusje a jutro go spakuje. On mi nie pomaga. Pomoze mi psycholog.

Ja chce normalnego domu i rodziny i on tez .... dlatego sie zgadalismy . Powiedzialam mu ze potrzebuje czasu i sie nie angazuje oraz czesto wychodze na samotne spacery .... czuje ode mnie chlod.... ale sie nie zraza bo jak twierdzi czuje mnie i wie gdzie jest . Jednak z czasem wychodzi jego podejscie i te teksty i zachowania . Odepchnelo mnie to od niego. Najgorsze jest to ze on stwierdzi ze albo ten zwiazek albo zaden i bedzie walczyl do konca i nie odpusci nawet mimo braku uczuc z mojej strony.

Z Twoim podejściem to jeszcze nie raz, nie dwa będziesz go pakować.

Widze ze ide w slady mojej mamy czesto o tym mysle dlatego tu napisalam. Czekam tylko na finansowe rozliczenie i wystawiam jemu walizki. Gosc posyla mnie do psychologow zeby uratowac nasz zwiazek. Uwaza ze ja musze go ratowac. Dzisiaj ponad 5 godzin rozmow. Nie moge sie juz na niego patrzec. On powiedzial ze jak odejdzie to znaczy ze ja go wykorzystalam  i wyrzucilam na smietnik....

Manipuluje Tobą, dlatego tak mówi. Jak Ciebie złamie i uwierzysz w to, że faktycznie go wykorzystałaś a teraz wyrzucasz na śmietnik to może zmiękniesz i zostaniesz. Generalnie to nie fajne wyrzucać ludzi na śmietniki, nikt normalny tak nie robi. Widzisz jego intencję? Między ludźmi to jest zupełnie normalne, że próbują tego czy owego, jak im pasuje to ciągną to dalej, jak nie pasuje to kończą - i to jest dobre. Trzymam kciuki, żebyś nie dała się ściągnąć do poziomu podłogi i prędko pozbyła się tego psychola ze swojego życia. Jakbyś się zaczęła obawiać o jego reakcje to nie krępuj się poproszenia o pomoc kogoś ze znajomych, wezwania policji, itp. Tego typu osobniki trudno jest wyrugować z własnego ogródka.

"Twierdzi, że kocha" to słowa klucze w każdej tego typu relacji. Praktycznie każdy z nich twierdzi, że kocha, ale życie zatruwa zamiast napełniać go miłością. Jak to było... "nie po słowach a po czynach ich poznacie"? Zacznijcie zatem po czynach poznawać, a głodne kawałki o miłości tych psycholi można włożyć między bajki.

Migawko, mogłabyś być świętą i chodzić po wodzie, a ten typ i tak mówiłby, że to Twoja wina i go prowokujesz. Oni tak mają, zero odpowiedzialności za własne działania.
Głupoty Ci takie opowiada, że głowa boli. Przestań tego słuchać, przestań o tym myśleć, w ten sposób on Ciebie ściąga do swojego poziomu dna emocjonalnego.

Po czym poznać psychola? Po tym, że tuż po tym jak zrobił Ci krzywdę, wmawia Ci, że go sprowokowałaś, że to Twoja wina.
Wiej Dziewczyno z tego związku jak najszybciej, bo lepiej nie będzie...

Znalazłam pomoc u psychologa a pierwszą wizytę mam w czwartek

Faktycznie różnych rzeczy się nasłuchałam ale konfrontacja tu na forum pomaga mi się zbierać i nie odpuszczać. W końcu mam idealne warunki: to nie jest mój, mąż, nie mam dzieci i mam własne mieszkanie .

Jeszcze mi się przypomniało ,że stwierdził iż moje małżeństwo nie wyszło ponieważ Mój mąż nie był twardy i nie trzymał mnie na sztywno i miał za dużo luzu. Co było nie prawdą ponieważ on nie dał się nigdy sprowokować do obrażania mnie i nie podnosił tonu to ja robiłam afery o byle pierdołę i tego się oduczam.

Dzieki Mamidełko za taką aktywność ^^ chyba masz doświadczenie w tych sprawach bo dobrze prawisz

no nie moge..... wlasnie on zyczyl mi udanego zwiazku z bylym , ze jego misja pomagania mi sie skonczyla i jak taka decyzje podjelam to mam wiedziec ze z tego zwiazku sapamieta same negatywy, klotnie itd Zapytalam go czy doceni to ze ze mna mial swoj pierwszy raz?(mam33 lata i to jest moj drugi partner w zyciu bo pierwszy byl byl maz) on to pytanie przemilczal ...

Stwierdzil ze jak bedzie koniec to dla niego bedzie to tylko epizod. Wiec dzis mu napisalam : zeby spakowal sie i zabral rzeczy podczas monej nieobecnosci. Dla mnie to koniec zwiazku a dla niego koniec epizodu. Napisalam ze wszelkie kwestie rzeczy i finansow ma pisac na telefon bo ja nie mam ochoty na klotnie. Napisalam ze nie jestem gotowa na powazny zwiazek a on nie jest dla mnie odpowiednia osoba.

I pomyslec ze to byl jego pierwszy zwiazek w wieku 32 lat i wszystkiego doswiadczyl po raz pierwszy i nazwal to epizodem

To co on Tobie pisze/mówi niewiele ma wspólnego z tym co on tak naprawdę myśli. On tego nie robi dlatego, że się dzieli z Tobą swoimi prawdziwymi odczuciami, tylko dramatyzuje, żebyś Ty poczuła się gorzej, żeby Ciebie pozbawić pewności siebie, upokorzyć, ustawić do pionu, zagrać na Twoich emocjach. Wszystkie zachowania, które opisałaś są z tego samego schematu.

Napisal ze wpadnie po rzeczy i jest mu obojetne czy bede czy  nie. Nie ma juz nic wiecej do powiedzenia bo co mial powiedziec to powiedzial.

Czy ktoś wie co to jest DDD? Jak dla mnie oboje siebie warci...

Dorosłe dziecko z rodziny dysfunkcyjnej.

No wiesz Marvano, o tym właśnie jest ten wątek, żeby zakończyć tę "przygodę".
Słusznie mówisz i ja też tak uważam, że najpierw trzeba zrobić porządek ze sobą a dopiero potem brać się z życie z drugą poukładaną osobą.

Wyniósł się?

Gratuluję wytrwałości Trzymam kciuki za terapię, a jak coś to wiesz gdzie nas znaleźć )

Cześć Migawko Manipulacja z reguły jest przejawem właśnie przemocy psychicznej. Tak sądziłam, że on jeszcze będzie dawał o sobie znać.. Trafiła Ci się klasyka gatunku Mój były strasznie był szczęśliwy jak szłam do psychologa, podobnie jak Twój myślał, że mi psycholog naprawi, jego zdaniem, błędne myślenie Po pierwszych spotkaniach, chyba nawet po pierwszym już uznał, że jednak on nie chce, żebym tam chodziła, bo to go niszczy Jak się już patrzy na to wszystko z dystansu to jaja jak berety
Cieszę się, że tak szybko widzisz pierwsze pozytywy rozstania Miło widzieć, że odetchnęłaś

Napisze tak.... moj tato mial toksyczna prace ktora wzmacniala go jako maniplatora jednak mama sie rozwiodla jak mielismy ponad 24 lata. Zostal sam i popelnil samobojstwo.

Amethis z DDD staram sie rozwijac siebie od studiow i wiele idalo mi sie przezwyciezyc dzieki ciezkiej pracy. Jednak mam problem z zaufaniem, potrafie manipulowac bo szukam krzywego bezpieczenstwa. Byly maz nie stawial mnie do pionu nie staral sie mnie rozlozyc na czesci tylko zachecal do prac nad soba z psychologiem. Dopiero jak trafilam na obecnego chlopaka to jego podejscie mnie wystraszylo:( mowil ze mam dostac uczuciowo kogos po dupie zeby to docenic, gadal o dokrecaniu sruby i stawiania do pionu, ze nikogo lepszego nie spotkam, ze on jakos sobie poradzi i oczywiscie chce mi pomoc, ze mam nie rozmawiac z kolezankami ktore maja problemy bo beda mnie obciazac, ze  domu telefon ma byc wyciszony bo najwazniejszy jest on a nie smsy czy telefony, ze sama sobie nie poradze i to jest blad ze chce byc bez niego itd..... Ja w tych jego haslach zobaczylam ze mnie tez czasem sie zdarza manipulacja ale nie zeby kogos na sile trzymac:/ On mnie nie otworzyl. On swoim gadaniem mnie zlamal. Postanowilam isc do pschologa za sprawa tego co mowil moj maz i jaki byl wzgledem mnie cieply i jakie poczucie bezpieczenstwa mi dawal a ja przez swoje ddd zepsulam ten zwiazek i trafilam na kogos kogo jakos sie boje i nie czuje do konca a ze mam tendencje do bronienienia manipulatorow to kiedys skrzywdzil mnie przez swoje gierki moj tato a teraz trafilam na takiego .....

Mamidelko dokladnie tak mu powiedzialam ze dostalam po dupie od niego i teraz wiem do czego bede dazyc a jaki h ludzi nie chce w swoim zyciu. Odpowiedz dostalam : bo Ty jestes wygodna kobieta. Tak zdecydowanie ten zwiazek pomoze mi uporac sie z wlasnymi problemami bo nie dos  ze dostalam po dupie to sie wystraszylam!

On tak może długo atakować... Najlepszym na to sposobem jest poblokować mu wszystkie możliwości kontaktu. Zauważ ironię wczoraj czy przedwczoraj mówił Ci, że to dla niego tylko epizod

Jak się już otrząśniesz i ogarniesz to sama zaczniesz widzieć pewne sprawy w innym świetle i jasno czarno na białym jakie to są słabe teksty
Ja swojego czasu na przemian słyszałam: żebym się leczyła, że to moja wina, że każdy musi nosić swój krzyż (w tym przypadku ja muszę nosić jego krzyż), że zniszczyłam mu życie, że nie znajdę nikogo lepszego, że nikt by ze mną nie wytrzymał, że on mnie tak strasznie kocha, żebym spieprzała, że się zabije, że on by muchy nie skrzywdził, że on się już zmienił i teraz jest dorosłym mężczyzną No i weź tu takiego traktuj poważnie... niemowlaczek, który coś tam mówić się nauczył i na tym się zakończył jego rozwój osobisty.
Twoja mama faktycznie miała przegwizdane, w takich relacjach kobiety się boją nawet jak ich pan i władca jest z zawodu wysiadywaczem kanapy a co dopiero osoba z takim życiorysem. Mnie bardzo cieszy to, że przemoc w rodzinach jest coraz bardziej nagłaśniana, piętnowana i społecznie zaczyna mieć znaczenie walka z nią. Bardzo podziwiam kobiety, które odeszły po wielu latach takich relacji i ułożyły sobie życie. To jest bardzo trudne, na pozór tylko wygląda tak "masz czego chciałaś", "sama sobie wybrałaś". Moim zdaniem nigdy nie jest za późno na rozstanie i nawet jakby to miał być ostatni rok życia, ale byłby bez psychola u boku to warto o siebie zadbać.

Tym razem wkleje maila ,którego dostałam dlaczego to robię bo mam wewnątrz wyrzuty sumienia i to mnie od zawsze gubi w ocenie sytuacji. Tłumaczę ludzi nawet tych którzy mnie krzywdzą nawet jak ja ich skrzywdziłam. Zwyczajnie chce trzymać się ścieżki rozstania z nim..........

Jego mail:

To jest właśnie u Ciebie typowe zjawisko dobierania słów, całych spostrzeżeń z którymi się z Tobą podzieliłem w dobrej wierze lub niestety wpowiedziałem w przypływie emocji i złości, byś potem na ich podstawie mogła wyprowadzić oskarżenia. To trochę tak, jak w tym powiedzeniu: Jak się chce Psa uderzyć, to kij się zawsze znajdzie. Niestety dałem Ci okazję do takich właśnie odpowiedzi - to był mój błąd. Ale nie spodziewałem się, że jesteś aż tak do tego zdolna. Szkoda, że tymi wszystkimi słowami, które ode mnie padły w różnych momentach i okolicznościach tak wygodnie szafujesz i na ich podstawie mnie oceniasz - coś czego Ty podobno nie robisz !?
Niestety w tym wszystkim nie widzisz swojego udziału i swoich zachowań, które spowodowały, że padły takie czy inne słowa (choć niepowinny w takiej formie). Każde ze zdań przez Ciebie wypunktowanych dotyczy innej rozmowy lub padło w wyniku Twoich napadów złości, którą to skierowywałaś na mnie, kłótliwości, zbyt pochopnego oceniania mojej osoby, szarpania moimi uczuciami, kwestionowania miłości, którą Ci okazywałem. Ciężko było mi nieraz dotrzeć do Ciebie w kłótni, gdy Ty zamiast skupić się na tym co mówię dostawałaś jeszcze większego zacietrzewienia. Ubolewam jedynie nad formą, która mogła być na nieco innym poziomiem. Natomiast pozostałe są tylko echem troski Faceta, który cierpi z powodu problemów, jakie ma jego Ukochana. Widzisz... takie zestawionie robi ze mnie uniwersalnego łajdaka z którym nieda się tworzyć życia, ale ukazanie tego wszystkiego w szerszym kontekście faktycznych wydarzeń między Tobą i Mną zrobi zwykłego poczciwca, który być może zbyt się zakiwał w słowach. A jaka Ty jesteś ? Częściowo znam odpowiedź, ale Ty już sama z psychologiem musisz do niej dotrzeć, ponieważ Ja nie umiem Ci pomóc.

Ja Ci tu trochę w tym mailu pogmeram..

Ta dobra wiara dotyczy jego, tego co on uznał, że powinnaś. Nie ma nic wspólnego z tym co Ty potrzebujesz.

Jak się paple w złości i pod wpływem emocji należy brać pod uwagę konsekwencje, czyli to, że zostaniemy przez innych ocenieni na podstawie tych wypowiedzi. Takie sytuacje, a konkretniej jak się osoba w nich zachowuje najwięcej nam mówi o drugim człowieku. Ukazują się zachowania odruchowe, pokazujące prawdę o charakterze.

Zobacz jakie to jest pokrętne. On się niby przyznaje do błędu, ale dodaje "ale" nie spodziewał się, że zareagujesz Czy może jakby się spodziewał, że zareagujesz, to by się bardziej pilnował? Serio? Potrafi traktować drugiego człowieka z szacunkiem tylko wtedy jak się go boi? Prawo dżungli, typowe dla takich gagatków.

Nie wiem czy ten pan ma jakiekolwiek pojęcie na temat przyczynowości wina -> kara, raczej sądzę, że on tu sobie błędne koło funduje i wnioskuje naokoło czyli kara -> wina na porządku dziennym. Nielogiczne rozumowanie, błąd w myśleniu, wnioskowaniu, masakra, wypaczenie świata, manipulacja.

Nie wiem co go obchodzi to czy widzisz swój udział czy go nie widzisz i jaki ten udział był. Wiele rzeczy można drugiemu człowiekowi powiedzieć, może nawet wszystko i wszystko można powiedzieć w zdrowy sposób, a nie w chory. Generalnie jego przekaz jest jeden - to Twoja wina. Nie powinien czegoś robić, ale zrobił, bo Ty do tego doprowadziłaś, zmusiłaś biedaka! O zła kobieto jak mogłaś, najlepiej przyznaj się jaka jesteś, ukorz się i spłaszcz, a on Ci szlachetnie wybaczy i wtedy będzie mógł pomagać dalej.

O tym jaką "miłość" on Tobie okazywał, to rozmawiamy od początku tego wątku. Trudno się dziwić, że ją kwestionowałaś. A on oczywiście nie weźmie odpowiedzialności za to rozstanie. Zapomnij o tym. Będzie udawał, że bierze tę odpowiedzialność, ale tylko po to, żeby Ciebie zmiękczyć i móc "naprawiać" dalej.

Widzisz? Nie słuchałaś tego co mówi, jakbyś słuchała się to wszystko byłoby w porządku, jemu byłoby dobrze, to by przecież nie musiał się na Tobie wyżywać. Klasyka Pana i Władcy. Rozumiesz? On nie mógł Ciebie przerobić po swojemu, bo byłaś nieposłuszna i złościły Ciebie jego próby.

Mhmmmm.. każdy poczciwiec w oderwaniu od szerszego kontekstu wygląda na agresywnego manipulanta, to prawda tak oczywista, że nie trzeba już niczego dodawać. Jedyne nad czym on ubolewa to forma w której robił to co robił, nie ma żadnego przemyślenia dotyczącego tego, że może jednak jego intencje nie były w dobrej wierze, nie miały nic wspólnego z troską zakochanego faceta, ani nie miały nic wspólnego z dobrem jego ukochanej. Niewiele to zmienia w ocenie jego osoby, bo to nie tylko o formę chodzi, ale również o intencje i cel w jakim robi to co robi.

Jedyne zdanie z całego maila, które można potraktować poważnie. Oczywiście ignorując odpowiadanie na jego pytanie. I niech Ciebie rozum broni przed tym, żeby mu odpowiadać na takie pytania, tylko dołożysz do kotła i będziecie tak dyskutowali. Dobrze, że zauważył, że nie potrafi Ci pomóc, chociaż nie sądzę, aby pisał to serio, bo on dokładnie wie jak chce Ci pomóc, tylko opór za duży i bardzo dobrze.

Wiesz Migawko, ja przeszłam przez podobne sprawy i sporo po tym widzę inaczej. Dobrze, że się zgodził wyprowadzić, kontakt w postaci smsów i maili to też nie jest coś najlepszego, ale z biegiem czasu będziesz go osłabiała, też psycholog Ci w tym pomoże i zrozumiesz wiele rzeczy.
Swoją drogą ciekawy zbieg okoliczności, że ten mój były też wyskakiwał mi z mamą i próbował mnie manipulować metodą autorytetów Widocznie to też klasyka gatunku