Internetowy oszust - Netkobiety.pl

Witam, mam pewien problem. Postaram się napisać w skrócie. Około półtora roku temu przeglądając Facebook-a, trafiłam na stronie głównej na zdjęcie ręki z wenflonem. Byłam wtedy bardzo naiwna, nie mogłam się spodziewać żadnych niespodzianek. Weszłam na profil tego chłopaka i po przeczytaniu kilku wzruszających postów - postanowiłam napisać. To była krótka wiadomość, coś o tym, że bardzo współczuję choroby i na pewno wszystko będzie dobrze. Chciałam zbawić cały świat. Chłopak odpisał mi niemalże od razu, dowiedziałam się, że mieszka w Poznaniu, ma białaczkę. Jego hobby jest taniec, na jego profilu roiło się od różnorodnych filmów. Cierpienie innych boli mnie o wiele bardziej niż własne, toteż było mi go bardzo żal. Mówił o sobie bardzo dziwne rzeczy, na początku, że jego rodzina jest wspaniała, że ją kocha i że jest jedynakiem. Potem zaczęły robić się problemy. Pisało się świetnie, a w momencie gdy dowiedział się o tym, że mieszkam w Warszawie od razu okazało się, że jego dalsze leczenie również ma odbyć się w Warszawie. Kiedy już pisał mi, że jest w Centrum Zdrowia Dziecka, postanowiłam tam pojechać. Ani żywej duszy! Panie w rejestracji powiedziały mi, że nikogo takiego nigdy tam nie było. Dzwoniłam, denerwowałam się i zwyzywałam go. W międzyczasie mówił, że jego mama umarła, że jego ojciec to jakiś pedofil, że umiera. Wiele razy płakałam w poduszkę i modliłam się, żeby jego choroba przeszła na mnie. Byłam zaślepiona jego kłamstwami i teraz jest mi wstyd. Za każdym razem gdy dowiaduję się o jego nowym wcieleniu, (wybiera sobie jakąś osobę i sugeruje się jej zdjęciami, mówiąc, że to jego) on ma nową historię, obraca wszystko na swoją korzyść i to ze mnie robi tą najgorszą. Był już kpopową gwiazdą, uciekając przed ojcem wpadł pod autobus ale nic mu się nie stało, był modelem itp. Był już chyba każdym. To prawda, że mu ufałam i mówiłam o sobie wiele, być może coś poczułam. Te wszystkie kłamstwa są śmieszne. Nikt racjonalnie myślący nie uwierzyłby w nie. Ja wierzyłam w chorobę, do momentu sprawy z moją wizytą w szpitalu. Jestem bardzo ciekawa kim on jest, teraz twierdzi, że jest w Korei, że jest azjatą a jego ojciec ma wytwórnię muzyczną i zmusza go do bycia w zespole. Za każdym razem, gdy proszę go o zdjęcie, nagranie - cokolwiek, on nagle jest zajęty i nie może tego zrobić. Wiem, że kłamie i wiem, że to nie jest normalne. Ale nie potrafię usunąć kont, przez które się komunikujemy i zapomnieć o nim. On mnie rozumiał, zawsze wpajał, że jestem ważna i  że mnie kocha. Łudzę się, że to jakiś chłopak z kompleksami i problemami i wstydzi się teraz do wszystkiego przyznać. Powtarzałam, że wygląd nie gra roli, namawiałam go, żeby się otworzył tak jak ja to zrobiłam. Teraz twierdzi, że 5 lipca będzie w Warszawie i wreszcie się spotkamy. Ale ja w to nie wierzę. Moja ciekawość jest jednak większa. Czuję, że nie spocznę póki nie dowiem się kim on jest na prawdę. Pomóżcie, macie pomysły co może być przyczyną jego kłamstw? Albo jak powinnam się od tego oderwać i zostawić tę historię  w spokoju? Proszę o odpowiedź, to dla mnie bardzo ważne. Pozdrawiam i dziękuję wszystkim, którym chciało się przeczytać tak długą notkę. ( Jakby co, to nie typ, który chce wyłudzić pieniądze albo jakiś cichy zboczeniec, nigdy nie zaczynał tematu seksu i pieniędzy. Dodam, że kilka razy przez przypadek wysłał mi swoją lokalizację, która mówiła jasno, że jest w moim miejscu zamieszkania. Ale to było jakieś 9 miesięcy temu. Jego głos zdradza, że ma około 15 lat, tak mi się wydaje, ale nie jestem pewna. Dodam, że gdy się denerwował podczas rozmów - zaczynał się śmiać.)