byłem toksycznym partnerem - jak to naprawić :( ? - Netkobiety.pl

wielokropek
- dziekuje bardzo za odpowiedz

1 - tak interesuje sie, pomagam jak tylko moge, zapominajac czasami o swoich potrzebach
2 - w sensie wykorzystywac? raczej tak nie robie, staram sie pomagac jak tylko moge, nie utrzymuje kontaktow do jakis celow, no chyba ze biznesowe.

Jak myslicie, ile czasu musi uplynac, aby kobieta z ktora sie rozstalem spojrzala na mnie innym okiem? Ona widzi ze sie zmieniam, ze odnalazlem boga etc, ale to jeszce nie to...

Dość enigmatycznie.Nie wiem czy,brak euforii w takich sprawach jak,zdanie licencjatu przez partnerkę,można traktować jako podcinanie skrzydeł?Chyba,że było to poprzedzone permanentną krytyką,jej wyborów.Nie zawsze uczucia w związku i te około związkowe,są constans.
Po drugie,ja nie widzę związku przyczynowo skutkowego...jestem chirurgiem-nie ekscytuję się osiągnięciami partnerki.
Prędzej postawiłabym na rozbuchane ego.

Nie wiem też,czy można tak szybko przyczepić sobie łatkę toksyka,bo to daje jedynie zielone światło,na dawanie sobie pola manewru,wyjść ewakuacyjnych dla takich działań.

Nie,bo zapewne nie szukała kolejnego tatusia,tylko partnera.Jak chcesz "naprawić" związek,to pracuj nad sobą,nie szukając usprawiedliwienia...innymi słowy,takiej właśnie drogi ewakuacji...to ONA mnie tak dobierała.

I co dopiero po rozstaniu Autor zorientował się, że jest narcystyczny, pewny siebie, pewny swoich racji?
Jak dla mnie to całe zmienianie siebie, jest tylko i wyłącznie na potrzeby, aby tak Dziewczyna do Niego wróciła, a to nie tędy droga.
Taka zmiana będzie, ale chwilowa.

Serio jesteś chirurgiem?
Po sposobie pisania nie widać... no, ale ja się nie znam, bo nie jestem chirurgiem.

Ta zmiana jest dla siebie, jeśli udałoby mi się ją odzyskać byłoby wspaniale, ale wiem jak trudno zaufać komuś innemu.
Ktos to dobrze napisał, ze nie szukała tatusia tylko partnera - bingo, taka była nasza relacja ...

Jeśli nie jestem rodowitym polakiem, i dzieciństwo spędzałem na wschodzie, to chyba styl pisania bdb

-emde,

rozwiń proszę? nie chciałem nikogo trollować, jeśli któryś post narusza regulamin proszę o informację, będę stosował się do netykiety forum (dobrze pisze?).

Jeżeli Polski nie jest Twoim pierwszym językiem to wycofuję.
Twój pierwszy post wydał mi zbyt bezosobowy, zimny i wyrachowany aby był prawdziwy.

Co by nie bujać w obłokach i nie rzucać opiniami i etykietkami bez pokrycia warto byłoby, żebyś Autorze napisał konkretnie w czym przejawiały się toksyczne według Ciebie i według niej zachowania. Na co zwracała Ci uwagę? Na co sam zwróciłeś uwagę? Opisz konkretne zachowania i sytuacje.

Nie jest z nią 10 lat. To był pierwszy poważny związek od 10 lat.

bez nerwowej atmosfery panie i panowie

#1czym się objawiała toksyczna osobwość z mojej strony?

- nie wspierałem jej / patrzyłem na siebie jak kogos kto ratuje zycie - kto jest wyzej, co jest bardziej waznego niz ratowac zycie, po x nastu godzinach operacji?
// a kazda osoba ma inny zakres dzialan, trzeba doceniac kazdego - nie mowie poniazac, ale cieiszyc sie z jego sukcesow tak, a tak moja luba czula sie przy mnie jak 0, bo ja taki, a ona tylko cos tam studiuje etc - to byl problem

- ona wspierala mnie zawodowo, ja prawie w ogole, bylem po prostu nic wiecej. mega mnie to teraz boli, nigdy nie usiadlem, powiedzialem kochanie - chodz pomoge ci znaleźć lepsza prace, a mam mase kontaktow etc

Wydaje mi sie, ze usychala przy mnie, ze bylem troche bierny w tym zwiazku, za co jest mi teraz tak glupio, nie wiem musialem do teog dojrzec.
Chcialbym ja odzyskac, ale nie chce jej nekac, ona mi nie ufa i nie wiem jak to odbudowac...

- nie za bardzo wspierałem, bo uważałem ze moja kobieta robi małe rzeczy, bo wszystko patrzyłem przez pryzmat swojego nosa czytać -> ratuję życie (prawie jak bóg), a licencjat to tylko prosta praca - moje publikacje naukowe, które pisze wieczorem są bardziej ambitne, i traktuje je jak pisanie do poduszki, więc nie zauważalem potrzeby wspierania drugiej osoby, kupienia jej kwiatów po napisaniu każdego rozdziału etc
- nie pomagałem jej w rozwoju zawodowoym, pracuje w marketingu / wiec inna branza niz moja - ale za bardzo sie tym nie interesowalem, a ona na kazdym kroku interesowala sie czy mam dobrze koszule na sympozjum wyprasowana, spinki, zegarek etc

Jesteś lekarzem. Wiesz co to neurony lustrzane. Wiesz, że układ nerwowy podlega przekształceniom. Z opisu wynika, że jesteś zdolny do współodczuwania, więc nie jest najgorzej, są podstawy do przekształceń. Potrafisz postawić się teraz w miejscu partnerki i dostrzegasz jak mogła się czuć. Jeżeli w codziennych sytuacjach, "na gorąco", masz z tym problem, to dzięki zdyscyplinowanemu podejściu możesz większą empatię ukształtować.
Co do tego, że kobieta nie ufa w Twoją nagłą przemianę to nie powinno być wątpliwości. Człowiek nie zmienia się od tak. Rozumiem, że zerwanie było niejako wstrząsem i skłoniło Cię do przemyśleń. Nie miej jednak złudzeń. Zmiany, jakie obecnie odczuwasz będą tylko tymczasowe, jeżeli naprawdę, z intencją i z wysiłkiem nie podejdziesz do zmiany zachowań i postaw, które sam uznajesz za toksyczne. Zawsze w tym zakresie możesz poszukać wsparcia: są grupy, są terapeuci. Wbrew pozorom często lekarz sam nie jest w stanie się uleczyć.

Przeświadczenie o byciu prawie Bogiem wtłaczane jest jednocześnie z wiedzą juz w czasie studiów. Mało który lekarz, nie mówiąc już chirurg, jest w stanie się tego ustrzec. Trudno jest pozostać w pełni człowiekiem gdy na co dzień w Twoich rękach znajduje się życie ludzkie i kiedy na co dzień zaglądasz do wnętrza innego człowieka... dosłownie. Niektórzy są w stanie uniknąć znieczulenia w postaci stłumienia empatii, a inni nie. Kto chce być prawie Bogiem żyje jak Bóg - sam.

Niedawno przeszedłem dwie dosyć skomplikowane operacje kostki.
Obaj chirurdzy sprawiali wrażenie całkiem normalnych ludzi.
Z jednym się prawie zaprzyjaźniłem, wręcz.
No ale to zwykli chirurdzy "od kości" może dlatego trochę inaczej podchodzą do życia.