Czy dać mu szansę? - Netkobiety.pl

Zazdrośnik, chce Cię ustawiać, awanturnik. Czy tak szybko to wszystko przemyślał- nie sądzę. Ja bym za szybko szansy nie dawała. Niech udowodni, że przestanie odgrywać sceny zazdrości. Nawet jak dasz szansę, nie pozwól mu więcej na takie akcje bo idzie to w bardzo złym kierunku...

Powiedział,że po prostu nie dogadywaliśmy się i mieliśmy inne spojrzenie na pewne sprawy,ale przyznał,że czasami go poniosło.
Obiecuje,że się to wszystko zmieni,ale boję się że to może być chwilowa zmiana dlatego weszłam poradzić się na to forum i zapytać czy tacy faceci potrafią zmienić swoje postępowanie.

Takie zachowania przejawiają często partnerzy z zaburzeniami osobowości, to nie jest normalne, jak się znowu zejdziecie będzie tak samo i będziecie tworzyć toksyczny związek. Przecież wiesz, że ludzie nie zmieniają się w tydzień, dwa. Możesz dać musz szansę, ale za kilka miesięcy. Na zmianę zachowania i wyrobienia nowego nawyku potrzeba ok. 3 m-cy. Tylko z kim on to nowe zachowanie przetestuje? . Odczekaj co najmniej pół roku. Uwierz mi, warto! Po takim czasie sama też będziesz widziała rzeczy innymi, niż teraz są. Pospotykaj się z normalnymi facetami.

Niestety nie pocieszę Cię, ludzie tak szybko się nie zmieniają.  Zmiana siebie to długi i trudny proces, w który trzeba włożyć wiele wysiłku.
Miałam tak samo, dawałam szansę, ale niestety wcześniej lub później jego zazdrość całkowicie bezpodstawna wracała. Tłumaczyłam, rozmawiałam i nic. Mnie było szkoda czasu na związek gdzie facet chciał kontrolować całe moje życie, więc się rozstaliśmy. Tobie niestety radzę to samo.

No właśnie tego się obawiam.

Był zazdrosny,ale mówił też że mi ufa także to trochę niezrozumiałe.Dla niego najlepiej by było gdybym wychodziła tylko z nim.

Kocha Cię. Jak się kocha to szanuje się czyjąś wolność, akceptuje go się takiego jakim jest, nie chce się go kontrolować, nie robi się awantur o to ,że ktoś ma swoich znajomych i swój sposób spędzania wolnego czasu. Słowo kocham to nie magiczna różdżka, która usuwa wszystkie problemy w związku.
Zastanów się czy mu uwierzyć.
Pozdrawiam

przeczytałam tylko pierwszy post. jako młoda dziewczyna trafiłam na niemalże identyczny przypadek. chorobliwa zazdrość i awanturnictwo- tak jak u mnie. też mi nic nie było wolno, każde moje postawienie się kończyło awanturą, był zazdrosny nawet o wujków na imprezach rodzinnych, sytuacji mnóstwo, nie mogłam się na nikogo spojrzeć, bo to świadczyło o moim zainteresowaniu, a broń boże zaśmiać się z czyjegoś żartu bo marudzenie do końca imprezy gwarantowane. taki związek to więzienie, możesz próbować stawiać na swoim ale to się nie zmieni bo awantury będą ciągle. przeżyłam ten koszmar. był trochę starszy więc i bardziej doświadczony manipulował sobie mną jak chciał i jakoś się ciągnęło, bo nie miałam żadnego porównania do związków jak dobrze może być.
my też się rozstawaliśmy mnóstwo razy, potrafił dwa tygodnie za mną chodzić i przepraszać a gdy tylko zmiękłam kolejna kłótnia była już po paru godzinach. proszę Cię oszczędź sobie zmarnowanego czasu i bądź mądrzejsza ode mnie tacy ludzie się NIGDY nie zmieniają. nie twierdzę, że oni nie kochają, ale to jest toksyczna miłość. ja o mało co nie wpadłam w nerwicę, wystarczyło że po zajęciach wyciszyłam telefon bo chciałam się zdrzemnąć to po przebudzeniu czekało już na mnie milion telefonów gdzie to jasię nie podziewam i darcie m*rdy. nawet jak wydawało mi się, że postawiłam na swoim i poszłam gdzieś na piwo ze znajomymi czy jakąś imprezę to on i tak zawsze wspaniałomyślnie oferował się, że mnie odbierze co kończyło się tym, że wracałam o tej godzinie o której on sobie życzył.
tragedia. uciekaj!

tak się nie da żyć. znajdziesz sobie kogoś normalnego i dopiero zobaczysz jak związek może wyglądać. jestem w podobnym wieku i dzieliła nas podobna różnica wieku. to było chore, wiadomo , że do paru miesięcy wszystko się jakoś układa człowiek zakochany nie widzi świata poza drugą osobą, kiedy emocje  opadną zaczyna się dopiero zauważać pewne problemy. dzisiaj nie ma absolutnie ani jednej rzeczy którą dobrze bym wspominała z tym człowiekiem. czasami zazdrość tłumaczył tym że wie że jestem atrakcyjna i dlatego boi się że ktoś będzie mnie podrywać, ale co wujek też chciał mnie poderwać? nawet po rozstaniu próbował mnie kontrolować pytał o wszystkich nowych znajomych na fb itp. nie ma się co zastanawiać, trzeba wiać

Napisałam więcej ale mi wcięło a wtedy nie miałam czasu znowu pisać. Nie  bo: jest agresywny w stosunku do ciebie, jest chorobliwie zazdrosny, robi ci wstyd na imprezach, kontroluje cie, mówi co masz robić jak się zachowywać. On ewidentnie ma jakieś problemy sam ze sobą. Nie zaznasz z nim ani spokoju ani szczęścia. Już wszystko jest twoja winą.

no i jeśli zdecydujesz się na rozstanie to licz się z tym, że on Ci może wcale nie dać tak łatwo odejść

Sorry,miało być u moich rodziców.Ustaliliśmy,że te święta spędzimy u moich rodziców a następne znowu do jego domu pojedziemy.Ja bardzo lubię jego rodzinkę i chętnie tam spędzam czas,ale wtedy ubzdurał sobie,że specjalnie tam nie chcę jechać choć ustalone było co innego.
Co do jego rodziny to mnie też zastanowiło jak odnosi się do swojej siostry i czasem matki.Jak coś mówią nie po jego myśli to się strasznie rzuca,a jak mu zwróciłam uwagę to mam się nie wtrącać.
Jego matka raz nie wytrzymała i mu powiedziała ostrzej co myśli o jego zachowaniu to zaraz się zmył z domu i powiedział,że mamy sobie we trójkę kółko wzajemnej adoracji stworzyć i podyskutować o jego zachowaniu,ale on wychodzi.

Zazdrosny jest i to aż za bardzo.

Tzn. mimo że ustaliliście, że jedziecie do nich to nie pojechaliście bo on stwierdził że Ty nie chcesz mimo że chciałaś?
Ale nie bronię go, myślę że ma spory problem z samym sobą.

On po prostu taki jest, potrzebuje mieć wszystko pod kontrolą. Facet sie zmieni ? To stwierdzenie jest jak Yeti, ktoś tam słyszał ale nikt nigdy nie widział Przez tyle miesiecy pewnie sie kontrolował/grał albo zwyczajnie tego nie dostrzegałaś. Wszystko w twoich rękach. Jeśli akceptujesz takie kontrolowanie to wróć do niego a jeśli nie ? No cóż na 99% NIE ZMIENI SIĘ.

Możesz spróbować i sprawdzić. Ale raz, że Cie bedzie bardziej bolało a dwa, szanse są minimalne na powodzenie. Jego po prostu trzęsie jak coś jest nie tak jak chce albo jak czegoś nie wie i nie może kontrolować. Sam jestem podobny ale oczywiście w granicach rozsądku a nie aż tak chorobliwie.

Wiem to i w jakimś stopniu sie z tym zgadzam bo jakbyś znała moja historie to właśnie dziewczyna przez alko mnie zawiodła bo zrobiła coś głupiego. Ale pytanie jest takie- czy jesteś w stanie to wytrzymać?

Skoro już raz nie wytrzymałam to jasne,że nie jestem w stanie.

Nie wiem może ma jakieś złe doświadczenia z przeszłości i poprzednich związków i dlatego tak reaguje.Nie pozwolił mi pić na wieczorze panieńskim,bo wie co kobiety potrafią wyprawiać na takich wieczorach.Uważa,że kobiety nie potrafią się po alkoholu kontrolować.

To wcale nie znaczy,że teraz wszystkie złe doświadczenia ma projektować na Wasz związek.
A tu jak widzę,on uskutecznia permanentną tresurę.
Teraz chodzi o zakrapiana imprezę,a za chwilkę o źle postawiony wazonik na stoliku.

Farmazony, farmazony. On jest po prostu chory z zazdrości. Ma kompleksy. Niskie poczucie własnej wartości. To sobie znalazł kogoś, na kim może sobie poużywać, dzięki czemu jego samopoczucie wzrasta.
Czy taka kontrola jest fajna? Miła? Nie ściska Cię w żołądku na myśl o kolejnej awanturze, jaką może zrobić o byle co?
Ja kiedyś coś takiego przechodziłam i nawet teraz, po tylu latach, kiedy czytam takie wpisy jak Twoje, to wszystko wraca i sama czuję, że żołądek mam na supeł. Ścisk w dołku, ból brzucha i nerwobóle- tego się możesz doczekać żyjąc z takim typem. Radziłabym nie wracać.

Mąż przyjaciółki to właśnie taki facet,że normalnie zazdroszczę Jej.Normalny gość,który owszem się martwi,ale nigdy by mu do głowy nie przyszło by robić jakieś sceny.Powiedziała,że czasem to nawet ją namawia by sobie gdzieś poszła i tylko pyta czy chce by ją gdzieś zawiózł albo ma go budzić w nocy jak będzie trzeba przyjechać.

A ja na tym wieczorze to już cała spięta byłam.Potem już nawet telefonu nie odbierałam od niego a dzwonił kilkanaście razy.Nawet wstyd było mi o tym powiedzieć koleżankom i też bałam się,że przyjedzie i narobi obciachu.
To zachowanie na weselu też porażka.

Ściskało mnie i ściska na samą myśl.Chciałam zapytać o radę bardziej doświadczonych kobiet,które być może miały do czynienia z takimi facetami.Jak widać nawet Panowie się wpisali i również mają podobne zdanie

Jak przychodził do mnie do pracy to zamiast się cieszyć od razu robiłam się spięta.Jak tylko dzwonił i nie mogłam odebrać to tak samo a potem jak z automatu już leciał ten sam tekst,że nie mogłam gadać bo klientów dużo.Tak jakby chciał sprawdzać czy ktoś akurat nad ladą stoi.

Bardzo źle że on krzyczy, ale przyznajmy z ręką na sercu - święta nie byłaś. Wielu facetów wkurzałoby się za podobne zachowania. Olałaś jego rodziców w święta na przykład, choć ustaliliście coś innego.
Gdyby sytuacja była odwrotna, to kobieta zrobiłaby awanturę, a inne (np. tu na forum) by ją poparły.

Wyobraźmy sobie odwrotną sytuację: facet jest na imprezie, kobieta ma go odebrać samochodem. On do niej dzwoni i mówi że wróci taksówką i nie wie o której. Ona jest zła, on wyłącza telefon i nie odbiera już do rana. Czy wyobrażacie sobie tutaj taką historię? Czy wiecie że wszystkie trzymałybyście stronę tej kobiety?

Próbuję sobie wyobrazić tę sytuację i osobiście nie wyobrażam sobie wyłączyć telefon, nie odbierać całą noc i pozwolić by ktoś się o mnie martwił (nawet gdy byłabym na kogoś zła). Taki dziecinny związek pełen teatralnych zachowań, kłótni i wyłączania telefonu.

Jasne, on to choleryk i zazdrośnik, nie rozumiem dlaczego np. zabronił Ci pić. Ale Twoje zachowania też nie były fajne. Nie mogłabym napisać, że tylko on jest winny. Uważam że po prostu nie dobraliście się. Moim zdaniem oboje jesteście egoistyczni i chcecie postawić na swoim.

A odpowiadając na Twoje pytanie: tak, on może się zmieni, ale musi przejść pewien proces, który potrwa długo. I pewnie zmieni się już nie dla Ciebie, ale dla innej kobiety. Jeśli do niego wrócisz, on z czasem będzie zachowywał się tak samo. Tylko rozstanie z Tobą nauczy go, że musi nad sobą pracować.

To spróbuj sobie wyobrazić sytuację,że idziesz do swojej przyjaciółki na wieczór panieński a Twój facet zabrania Ci pić alkohol grożąc,że nie pójdzie na wesele.
Potem dzwoni do Ciebie o północy choć wcale się ustalałaś z nim,że po ciebie przyjedzie.Mówisz,że wrócisz taksówką po imprezie(wieczór panieński przyjaciółki to wyjątkowa sytuacja),a on drze się,że wykluczone i że będzie za godzinę.
Czy w tej sytuacji dalej odbierałabyś od niego telefony i słuchała wrzasków?Wysłałam mu smsa,a pomimo tego potrafił jeszcze kilkanaście razy zadzwonić.
Telefonu nie wyłączyłam.

trudno powiedzieć co planuje robić akurat ten przypadek, ale wspominając swój wiem, że ani łatwo ani szybko nie odpuścił, w zasadzie dopóki nie poznałam kogoś na poważnie to miał nadzieję, że się jeszcze zejdziemy. próbował wszystkiego płaczu, litości, zazdrości. niby pisał do mnie po koleżeńsku ale i tak na coś liczył, nachodził mnie, interesował się wszystkim co ze mną związane, podpytywał wiele osób. no koszmar. mi się na szczęście udało wyjechać do innego miasta tak, że w końcu stracił możliwość przypadkowego spotkania, ale męczył i tak na fb.
nie przejmuj się jego słowami, tylko ciesz się, że zebrałaś się w sobie na taki krok i najlepiej tego się już trzymaj, bo choć możliwe że będzie próbował różnych sztuczek to się raczej nie zmieni. subskrybuję wątek więc pisz w chwilach słabości. bardzo 3mam kciuki za Ciebie bo wiem jak to jest