Facet, który nie lubi brać. - Netkobiety.pl

Nie jestem do końca pewna, czy jest uległy... Generalnie w codziennym życiu jest  bardzo dominującą osobą, to on decyduje o większości spraw nas dotyczących; on wychodzi z inicjatywą.
Zastanawiam się, czy jego postawa nie jest wyniesiona z domu... U niego nie ma czegoś takiego, jak obdarowywanie się, albo świętowanie. On nigdy nie dostał prezentu od swoich rodziców, nigdy też nikt nie świętował jego urodzin.
Właściwie, to nawet na Facebooku ma ukrytą datę urodzin, byleby nikt nie złożył mu życzeń na tablicy, albo coś.

Tu masz odpowiedź na zadane przez siebie pytanie. Nie wiadomo jaka jest jego motywacja, może faktycznie "nie jest przyzwyczajony" do tego typu sytuacji, ale po przeczytaniu pierwszych kilku zdań od razu pomyślałam, że facet jest dominujący i musi mieć nad wszystkim stałe poczucie kontroli. Brzmi to głupio, ale być może za pośrednictwem schematu pt. "ja daję - ja decyduję czy biorę - Ty jesteś mi wdzięczna" chce mieć emocjonalne poczucie, że jest nad Tobą górą. I najwyraźniej to działa, biorąc pod uwagę, że zaczynasz mieć wyrzuty sumienia i czujesz się zobowiązana do rewanżu

Wiem, że to absurdalne, ale czasami takie elementy są częścią składową despotycznych osobowości, które za pośrednictwem manipulacji emocjonalnej budują sobie przewagę nad drugim człowiekiem. Nie mówię, że Twój facet jest despotą, tylko, że jeżeli Ty jesteś raczej uległa a on raczej dominujący, to w ten sposób będzie się przejawiać jego "agresywne" zachowanie wobec Ciebie (i ten, posiadany przez niego, pierwiastek dominacji). Jak Ci to odpowiada, to spoko, bo czasami ludzie tak właśnie się dobierają i są ze sobą szczęśliwi, zaspokajając wzajemnie własne potrzeby i deficyty. A jak czujesz, że coś jest nie tak (bo np. w codziennym życiu facet przejawia jakieś inne niefajne skłonności, jest bezkrytyczny i wszystko musi być po jego myśli), to masz pretekst do dalszych obserwacji i ewentualnych rozmów z partnerem

Nie, nie, nie! To nie jest tak, że on musi mieć stałe poczucie kontroli nad wszystkim; po prostu ja chcę, by on decydował. Jestem z natury uległą osobą, nie umiem sama decydować i w tym momencie on wychodzi mi z pomocą. Jego dominacja jest taka... normalna, to serio nie jest tak, że on rządzi w absolutnie każdej kwestii. Och, jeju. Bo to zabrzmiało faktycznie tak, jakby - nie wiem - on decydował, gdzie mam pracować, czy co robić. Nie. Po prostu to on często wychodzi z inicjatywą - a to kupi bilety do kina, a to zorganizuje nam wycieczkę, czy zabierze na kolację; pomoże, gdy mam dylemat zakupowy (gdy nie mogę wybrać między ciuchem A, czy ciuchem B), itd.  Właśnie dużo też takich niespodzianek mnie spotyka i nie powiem - cieszy mnie to. To naprawdę człowiek typu 'do rany przyłóż' - kochający, troskliwy, czuły. Jestem z nim przeszczęśliwa, bo nikt nigdy mnie nie kochał tak, jak on. Jedynym problemem jest jedynie to, że tak bardzo niechętnie bierze, a daje wszystko, co tylko ma.

Dlatego zaznaczyłam, że jeżeli to Ci odpowiada, to będziecie po prostu zgodnie funkcjonować jako dominująco-uległa para. Możesz spróbować zmieniać schemat i od czasu do czasu stawiać przed faktem dokonanym, czyli kupić bilety na koncert czy zorganizować mu jakiś wypad za miasto, zaznaczając za każdym razem, że strasznie kręci Cię sprawianie mu drobnych przyjemności (no chyba, że z niespodziankami kompletnie nie trafiasz w jego gust, wtedy nie dziwiłabym się, że woli niczego od Ciebie nie dostawać i "z grzeczności" odmówić). Jeżeli będzie reagował nerwowo na próby przerwania schematu będziesz mogła zastanawiać się co dalej z tym fantem zrobić, bo to nie będzie dobry omen na przyszłość. Zresztą, z tej potrzeby poczucia kontroli on sam wcale nie musi sobie zdawać sprawy, bo może to robić na nieświadomym poziomie. Może więc sprawiać Ci przyjemność (bo tak się dobraliście i to Cię uszczęśliwia) i jednocześnie zaspokajać swoją nieuświadomioną potrzebę dominacji. Jeżeli nie ma to jakichś społecznych konsekwencji i wszyscy w takim układzie są zadowoleni, to jest ok.

Ogólnie ciekawy przypadek, bo przyczyn jego postępowania może być wiele - własne ego, chęć kontroli, chęć sprawienia Ci przyjemności, relacje rodzinne, wychowanie (że facet ma być księciem z bajki) i tak dalej i tak dalej. Mieszkacie razem czy te 3 lata to takie widywanie się w weekendy?

No to wierzę, że pewnie zauważyłabyś, gdyby było z nim "coś nie halo".

Jako przykład napiszę Ci, że mam bardzo uległą przyjaciółkę, taką o asertywności na poziomie -5 i sercu wielkim jak polska dziura budżetowa (naprawdę dziewczyna do rany przyłóż), która wybrała sobie za męża faceta-służbistę, z bardzo silnym poczuciem dominacji (do tego stopnia, że potrafił przerwać jej rozmowę telefoniczną z koleżanką, bo według niego poświęcała rozmowie z nią za dużo czasu przeznaczonego DLA NIEGO). Dla mnie gość jest typowym despotą, tyranem, po 15 minutach rozmowy miałam w głowie syreny alarmowe i nie wytrzymałabym z nim nawet godziny, ale ona jest zadowolona, bo wszystkie sprawy administracyjno-organizacyjne są na jego głowie, a ona jest sobą i robi to co lubi (czyli pierwsze pół dnia spędza w pracy, a następne pół dbając o męża i dom). Do koleżanek dzwoni w drodze z domu do pracy, albo urywa się na trochę, żeby spotkać się na plotkach poza domem. Zresztą sama przyznała, że ona doskonale wie jaki jest wybranek jej serca, ale kocha go (on ją też), akceptuje, tak jej wygodnie i nawet zdążyła go sobie trochę wychować, więc nie trzeba było ratować jej z opresji i porywać sprzed ołtarza. Patrząc z boku można złapać się za głowę, patrząc z ich perspektywy - wszyscy są zadowoleni i nikt nie ma do nikogo o nic pretensji. Wszystko działa jak w zegarku i nikt nie cierpi.

Więc może u Ciebie też tak jest.

Ewidentnie coś nie poszło dobrze w rozwoju emocjonalnym .

To oznacza, ni mniej ni więcej, jak ogromne problemy z bliskością (musisz ją sztucznie regulować, bo jak będziesz blisko, to wydaje ci się, że się rozpadniesz, albo cię ktoś przytłoczy). Okropne są takie związki. Wszystko na dystans, niedopuszczanie do siebie nikogo i własnych emocji. Dobrze ci z tym, tworzysz naprawdę głębokie i silne relacje? Oczywiście, bez urazy, pozdrawiam .