Pracuję jako niania mam nie lada problem pomocyy:(:( - Netkobiety.pl

Piszesz, że:

,,W sklepie też traktuję mnie dziwnie weź wózek itp straszne to jest.''

,,Tak samo np jak chwilę po moim pójściu do domu dziecko zsiusia się w pieluszkę i ją przesika ma mokre spodnie to oczywiście jest na mnie.''

,,Dziś byłyśmy w sklepie dziecko cały czas przy niej płakało a ta do niego zamknij się i taka nerwowa była wyniosła go ze sklepu wrzeszcząc na niego''

,,Kobieta jest bardzo nerwowa i ciągle coś jej nie pasuje, pomimo tego że bardzo się staram''

oraz, że:

,,Czuję się w tej pracy jak jakaś gorsza i przychodzę z pracy zdołowana i znerwicowana''

Z tego co napisałas tota kobieta ma jakis problem sama ze sobą. Ciągle na coś narzeka, coś ją denerwuje, kłóci się z mężem. To pewnie z czegoś wynika, przyczyn może byc wiele. Może to wina rodziców tej kobiety, niepowodzenia w pracy, kompleksy...

Tylko, że widzisz to nie jest Twoja wina, to nie twój problem, że ta kobieta jest jaka jest, tego nie zmienisz. Gdyby na to spojrzec z innej perspektywy to również twój pracodawca. Jak wiele w dzisiejszych czasach się słyszy, że szefowie krzyczą na swoich podwładnych, nie doceniają ich, czasami pouczają, a w skrajnych przypadkach nawet zwyzywają.

Ty jako homo sapiens-człowiek myślący powinnaś odpowiedziec sobie na pytanie: Czy dalej chce tam pracowac?

Wg mnie masz dwie opcje do wyboru. Albo zaczniesz miec w poważaniu to co mówi ta kobieta i robic swoją robotę albo zmienisz pracodawadcę. Jeżeli czujesz się dobra w tym co robisz to słowa tej kobiety nie powinny Cię wkurzac ponieważ masz dobrze poukładane w głowie i byle opinia byle osoby nie zburzy twoich fundamentów. Jeżeli natomiast czujesz sie dotknięta tym co ona mówi najlepiej bedzie jeżeli odejdziesz ponieważ przez nią sama będziesz sie wpędzac w zły nastrój i bedziesz  emanowac złymi emocjami. Konsekwencją tego będzie to, że i Ty i twoi bliscy będą się źle czuc.

Albo ją olej, niech sobie mówi, krzyczy, to twój pracodawca, nie rodzina nie bierz do siebie jej zachowania. Może porozmawiaj z nią albo postawa się, kiedy zacznie krzyczeć, spokojnym ale bardzo stanowczym głosem odpowiedź, żeby nie krzyczała... i tak ciągle spraw swoim zachowaniem żeby się zawstydziła. Jeśli uważasz że karze Ci robić co wykracza poza twoje obowiązki nie rób tego. Jeśli nic się nie poprawi szukaj 2 pracy i  zwolnij się kiedy będziesz mieć coś na oku.

Też jestem nianią, z rodzicami często są takie problemy, ale ta Pani u której pracujesz nie szanuje Cię, a bez tego nie ma mowy na normalną współpracę. Poszukaj innej pracy, u innych ludzi, którzy niani szukają, a jest takich troszkę w Warszawie. Z tą Panią się nie dogadasz, ona ewidentnie sama nie umie zająć się dzieckiem, a Ty umiesz, stąd jej frustracja i wyżywanie się na Tobie. Szkoda dziecka, ale nie masz na to wpływu niestety. Mimo zaangażowania pamiętaj, że to jest tylko praca. I nie może wpływać na całe Twoje życie. I żadne pieniądze nie zrekompensują Ci zszarganych nerwów.

daj sobie spokój z tą pracą...wiem  z doświadczenia własnego że bycie nianią to ciężki kawałek chleba.
1. mało płatne bez umowy
2. rodzice lub dziadkowie dziecka - katastrofa

Osobiście pracowałam przy opiece 2,5 letniego Piotrusia. Jego mama jest nauczycielką i dzięki temu dziecko było bardzo rozwinięte jak na swój wiek. Czasami miałam wrażenie że opiekuje się 5 latkiem a nie takim maluchem. Niestety dziecko było dziwne...na początku miał fazę radości i nie chciał mnie puszczać do domu...było naprawdę spoko...niestety po jakimś czasie zaczął być nie miły - bił, wyganiał, uciekał przede mną naprawdę po miesiącu takiego traktowania miałam dość tego dziecka...jak wychodziłam do domu to byłam w 7 niebie. dziecko nie pozwalało mi żeby je przytulić, był rozpieszczony...a ja nawet nie miałam prawa mu zwracać uwagi bo frajerzył a potem jego matka wyskakiwała na mnie że jestem zła dla jej syna...w ogóle miarka się przegięła jak jego matka powiedziała że bije małego bo jej mówił szybko zaczęłam szukać nowej pracy i odeszłam z dnia na dzień. jego matka  przepraszała i prosiła żeby nadal u niej pracować ale ja powiedziałam że nie dziękuje !
proponuje to samo.
czasami zastanawiam się na jakiego człowieka te dziecko wyrośnie...i ciekawa jestem czy jego dziwne zachowanie to wpływ zazdrosnej matki czy złe wychowanie.
raz była taka akcja że jego mama wychodziła do pracy ...ona była pewna że jak to zwykle nie będzie chciał ją wypuścić i skończy się płaczem....a skończyło się że ją wygonił potem to zdarzało się notorycznie...nie płakał za matką tylko wolał mnie...i jak pisałam po kilku miesiącach po weekendzie zmienił się co do mnie.

Dziękuję za pomoc moi drodzy.Jeszcze trochę tam pracowałam ale pewnego razu miarka  się przebrała gdy powiedziała że idę na łatwiznę i nic nie robię.A przy dziecku było zrobione wszystko jeszcze nie raz jej posprzątałam i nagotowałam więc nerwy mi puściły i powiedziałam że rezygnuję.Doszło do tego że o głupią plastelinę się mnie czepiała bo sama przełożyła a gadała na mnie.Gdy powiedziałam że odchodzę ona do mnie że proszę bardzo.W dodatku zarzuciła mi że nie ma ze mną kontaktu a  codziennie dużo jej opowiadałam o synku wszystko było zrobione aż zanadto .Teraz obecnie poszukuję innej pracy.Mam nadzieje że coś znajdę i trafię lepiej bo w  poprzedniej pracy nie dość że byłam gnębiona i nie doceniana to siedziałam po 9 godzin rodzice się spóźniali prasowałam gotowałam prałam zmieniałam posciel malutkiemu jak i woziłam go na różne zajęcia codziennie robiłam zakupy a  płacili mi 1500 zł .Poczułam ulgę gdy odeszłam z tej pracy,Pozdrawiam i jeszcze raz dziękuje za porady.Kasia