zdradziłam męza z jego kolegą - Netkobiety.pl

nie nie chce tak zyc jak zylam, ale mam takie dziwne uczucie, ze teraz chcialabym cofnac czas, znow dac szanse,ale jak sobie przypomne to wszytsko to plakac mi siechce, tylko zmarnowalam 10 lat zycia przy nim, tego najbardziej zaluje, tej decyzji

No pewnie ze nic z tego juz nie bedzie jedynie dalsze klopoty , no bo jak: poniewieranie zdrada wiezienie wyrok  doprawdy nie wiem na co Ty liczysz jeszcze w tym zwiazku bo wedlug mnie wszystko co najgorsze juz bylo

Czytam i płaczę, łzy lejami się po szyi i nie mogę nastarczyc ich wycierac. Szkoda że tak późno odkrylam to forum, ale jestem szczesliwa ze wogole je znalazłam. ( widocznie potrzebowałam więcej czasu tak samo jak w moim zwiazku)
Boję się bo niedługo mam rozprawe i nie wiem jak zareaguje na jego widok i co powiem, poprostu jestem wystraszona. Boje sie ze bedzie siedzial, a tego nie chce, bo moja corka pozostanie bez ojca. J atylko pragne by nigdy wiecej sie do mnie nie zblizał i bede miec ta gwarancje , bo adwokat mi powiedzial. predzej czy pozniej bede musiala mu stawic czola i przypomina mi sie taki film z Jenifer Lopez( tylko nie pamietam tytułu) gdzie walczyla ze swoim "ukochanym " o swoje zycie. Mam nadzieje ze tak sie to nie skonczy. Mam tylko swiadomosc ze niszcze mu zycie, bo bedzie juz facetem z wyrokiem. Dałam mu wybór przed tym nim zrobilam obdukcje i poszlam zlozyc zeznania: - odchodze, zapominam o sprawiei dasz mi spokój lub nie dajesz mi wyboru i złoże doniesienie. Śmial mi sie w oczy i powiedzial ze jestem taka durna ze na pewno nigdzie sie nie udam bo " co ludzie powiedzą". I wiecie co pokonałam strach i samą siebie i poszłam, a potem znalazłam sie w szpitalu bo okazało się ze mam wstrząśnienie mózgu, skręcony kark i jestem w ogólnym szoku pourazowym- dlatego jestem taka nakrecona. potem mnie powaliło całkowicie, bo okazalo sie ze mam podejrzenie stanu przedwylewowego. Co ja przeszłam, nic nie pamietam z tamtych dni i z pobytu w szpitalu. Moje zycie sie wtedy skonczylo, umarlam i urodzilam sie na nowo, tylko z problemami. Teraz potrzebuje pomocy bo zachowuje sie jak narkoman, ktory jest po detoksie ale ciagle mysli o tym swinstwie. (takie pierwsze lepsze porownanie) Ciesze sie ze jestescie tu i moge na was liczyc. dziekuje

Jaka Ty dobroduszna jestes!! a to ze on Ci zniszczył kawał życia to co pikus?!
Bluepink walcz o swoje szczęście! A taki ojciec co miażdży matkę nie jest dobrym przykładem

zgadzam się!!
Powiem więcej - pójdz na jakąs terapię gdzie na nowo sie odnajdziesz, przypomną Ci ze jestes człowiekiem godnym szacunku!!
Życze powodzenia!

A jak tak polozysz na szali. Z jednej strony to że wezwalas policje a z drugiej to, ze on Cie pobil, to co jest gorsze?
to co on zrobil to jest przestepstwo. W imie milosci chcialas ukrywac czyn przestepczy?
Ludzi trzeba uczyc, zeby ponosili konsekwencje swoich czynow od dziecka.

Moj byly tez mi kiedys wysyczal, ze nie sadzil, ze MU TO ZROBIE..... a ja sie pytam jak on mi to robil to bylo ok? (mowie o biciu i wezwaniu policji)
Bylo. Niestety bylo. Bo sie godzilam na to.

Uczmy dzieci ponosic konsekwencje swoich czynow bo potem rosna takie kalekie osobniki szukajace winy w innych.
Jak syn mojej kolezanki ukradl klocki z przedszkola, co ja przerazilo i czula straszny wstyd... to powiedzialam "Nie boj sie dziewczyno, moze to opacznosc boska dala Ci wlasnie szanse na lekcje dla syna nie zmarnuj jej" ..chlopiec poszedl do przedszkola, przeprosil Pania i dzieci. Dostal duza pochwale za przyznanie sie i przeproszenie. Dzis ma 23 lata i nie polaszczyl sie na cudze. Jak go znam to juz sie nie polaszczy. Gdzies rodzice gubia szanse nauczenia dziecka ponoszenia konsekwencji. A to piekna inwestycja w jego osobowosc. Pomyslcie o tym przy okazji.. Mamusie i Tatusiowie.

Taki facet to nie facet...
Plucie w twarz, bicie, upadlanie? Ten człowiek nie zasługuje na bycie z żadną kobietą, powinien być na zawsze sam aby nikogo więcej nie skrzywdził tak jak Ciebie. Na początku napisałaś że łatwo Cię osądzić, tylko że pewnie większość uważa że dobrze zrobiłaś. Ciężko w takiej sytuacji mówić w ogóle o zdradzie! Po prostu uwolniłaś się od tyranii i tak trzymaj.
Dzieci też to na pewno przeżywają, jeśli teraz mu odpuścisz to na pewno poczuje się jeszcze bardziej bezkarny. Może Cię dalej nachodzić i nękać. Jeśli zostanie skazany istnieje nadzieja że się przestraszy i więcej nie skrzywdzi ani Ciebie ani dzieci.

Trzymaj się i nie pozwól krzywdzić się dalej.
Powodzenia!

Moja córka wie co się dzieje z jej ojcem ale oczywiscie taka okrojona wersję. Ja zawsze starałam sie by ni ewidziala "reczitali" mojego "ukochanego". poprostu ja chroniłam i to skutecznie , ale teraz juz nie było to możliwe. mam wsparcie rodziny i przyjaciół, ale .... mieszkam tu sama a moja rodzina jakies 8 godzin jazdy autem ode mnie i nie mam tu nikogo prócz znajomych z pracy. Ciężko jest samej, straszne sa weekendy gdy człowiek siedzi i patrzy w okno, nawet sie ugotowac nic nie chce, sprzątac, wogóle nic... Tak bardzo pragne by ktos mnie przytulił i powiedział że wszystko sie ułoży, że nie jestem sama i nie jestem winna temu wszystkiemu. Chciałabym jak mały kotek zwinąc się w rogalik lub być znów małą dziewczynka, której wszyscy wróżą świetlaną przyszłość, księcia z bajki itd. To tak bardzo boli, kiedy przestanie wkońcu trawić to uczucie szaleństwa. Niekiedy boje sie że wyskocze pewnego słonecznego dnia przez okno i skończa sie moje problemy, ale coś mnie trzyma. Chce żyć i to mocno, bardzo mocno. Kiedys tak bardzo kochałam życie a teraz stało się dla mnie udręką.  Chcę by to mninęło.  Świadomość tego, że nie jestem sama, i że sa ludzie z podobnymi problemami, dodaje mi skrzydeł i pragne się wzbic wysoko a  nie spadać w dół. Dziękuję ze jesteście

alaclaudie: dziękuję za tuli tuli, nawet wirtualne. Chodzę na terapię już 4 miesiące, ale moja terapeutka ma urlop od 2 tygodni i jeszcze przede mną kolejne 2 bez psychologa. Nie wiem , myślałam, że dam sobie rade sama, ale się myliłam. Z tym kolega to wyszło - książkowo - wrócił do żony bo mu groziła, że jak nie wróci to mi coś zrobi, dostałam tego namacalne dowody. Ona go nie kocha, ale chęc posiadania faceta za wszelka cene jest dla niej wazniejsza. Ona traktuje go jak szmate, a on pozwala na to bo ... sie boi. Teraz tylko został telefon , ale staram się ograniczac kontakt i tylko on dzwoni a ja nie chce. Nie jest mi potrzebny taki facet, chociaz ja głupia go jeszez kocham, ale rozsądek jest ważniejszy. Zawsze kierowałam się uczuciem, ale nie w tej sytuacji. To ja potrzebuje pomocy, a on dał mi juz dwa razy przykład swojej niedomyślności- na trzeci nie mam zamiaru czekac. Nienawidze facetów, boję się ich i nie dopuszcze żadnego do siebie bo boje się że każdy sie zmieni na gorsze. Czy moje zycie juz tak zawsze bedzie wyglądac? Cholera , takie zołzy trafiaja na dobrych facetów, a ja .... moze .  Dzis dowiedzialam sie ze za tydzien mam rozprawe, chyba oszaleje.

Wiem, że nie jest ci łatwo, ale z czasem wszystko zacznie się układać. Postaraj się zrobić dla siebie coś miłego żeby choć na chwilę oderwać myśli od problemów:może relaksująca kąpiel, dobra książka, kawa z koleżanką, basen to co lubisz- może to pozwoli ci troszkę się wyciszyć i zebrać siły przed rozprawą, a na pewno będzie to lepsze niż patrzenie się w okno. Co do szczęścia, ono przyjdzie ale trzeba o nie też walczyć, teraz w twoim życiu jest nowy okres-zmian, ważnych decyzji..to nie jest łatwe, ale z czasem problemy rozwiążesz, złe chwile oddala się od ciebie i może na życie spojrzysz z większym optymizmem...a i tak zrobiłaś już olbrzymi krok na przód, bo rozpoczęłaś walkę o siebie, swoje dziecko i waszą przyszłość, trzymaj tak dalej i pisz do nas, będziemy cię wspierać Co do twojego podejścia do spraw damsko-męskich...to normalne że tak teraz myślisz bo ktoś cię skrzywdził, za jakiś czas na te sprawy też zmieni ci się spojrzenie..daj sobie czas

Mądre i miłe słowa, ale ja teraz jestem na takim dziwnym etapie, że nie potrafię się odnaleźc... to obcy grunt, ziemia niczyja, coś nowego. Wiem, że trzeba osiągnąc dno by się wzbic, ale czasami ten dzban jest bardzo szeroki u dołu i muszę pokonac ten najdłuższy i najcięższy odcinek by wkoncu wypłynąc. Dam radę, wiem, że dam, ale łatwo nie będzie. Nawet nie zdajecie sobie sprawy jaką moc mają słowa te złe których doświadczyłam i te dobre, które mam  od Was. Mam nadzieję, że jak już się otrząsnę z tego bagna, to kiedyś będę mogła kogoś wesprzec tak jak Wy to dla mnie teraz robicie. Serdecznie dziękuję i proszę zostańcie ze mną. 8 mam sprawe i musze przetrwac te kilka dni by nie oszalec. Moja tesciowa mnie bedzie chciala zniszczyc, bo zrobiłam "kuku" jej synkowi i juz mi zapowiedziala, ze bedzie zmyslac chocby nie wiem co. Ja sie nie boje bo nie mam nic na sumieniu i nic do ukrycia. Cokolwiek wymysli to bedzie to klamstwo. jakie to mile uczucie nie kłamac i mowic prawde- podobno prawda mnie wyzwoli

A czy tesciowa jest blizko Ciebie bo w Twojej sytuacji raczej bym z nia nie rozmawial.

Zawsze mnie to zastanawialo, ze matki bronia swoich synow przestepcow.
Wtedy klamia, zapominaja o Bogu a zaraz po rozprawie ida do kosciola.
Czyjes sumienie to nie moja sprawa. Nie jestem Bogiem by sie tym zajmowac.
Chcialabym tylko pojac (bo zrozumiec chyba sie nie da) jak taka dwoistosc moze istniec w ludziach.
Ida na wybory, glosuja, pracuja, wypowiadaja swoje opinie, jezdza na pielgrzymki, sa w komisjach pojednawczych, ...a potem BUM! z milosci do dziecka staja sie przestepcami (bo klamstwo w obliczu sadu to przestepstwo) i chronia przestepce.
Twoja tesciowa nie kocha swojego syna... ciagle chroni go przed ponoszeniem konsekwencji jego czynow. To chora milosc. Nie ma w niej troski o dobro syna... tylko o pozory, wsty przed ludzmi... ech matki! Kochajmy dzieci madrze.

A ja myślę, że to po prostu z miłości matki do dziecka - uczucia biorą górę nad sprawiedliwością i to chyba nieważne czy to syn, czy córka.

Jak tam żyjesz bluepink?

Święta prawda, tak też jest w moim przypadku, bo moja "szanowna mamusia" właśnie tak postępuje- chodzi do kościoła, w domu robi piekło a na zewnątrz opowiada o sukcesach swoich dzieci, normalnie paranoja. Zastanawiam się tylko jaki reczital wygłosi na sali sądowej, to bedzie "debiut roku" a może nawet nominacja do telekamery. Boję się ze nawet posunie sie do udawania zawału albo czegos w tym stylu, bo nie raz i nie dwa pokazała swoje możliwości w obliczu zagrożenia. Teraz ja stałam się jej celem, ale tak naprawde zawsze nim byłam. Ona nawet potrafiła pobic swoja 40- to letnia córkę i przywaliła jej kilka razy po plecach, bo tamta miała inną wizję wychowywania wnuczków. W co ja sie wpakowałam, teraz widze ze to rodzinka adamsów, wykształconych i  światowych, ale zawsze adamsów:) . Czy macie jakies podobne doswiadczenia z teściowymi na sali sadowej? Do czego zdolne sa matki w takiej sytuacji?

Wspolczuje takich przezyc , ale ciekawi mnie dlaczego , wczesniej przed zdrada , zylas z tym "czlowiekiem" dlaczego nie odeszlas? I tak bedziesz musiala odejsc z tego srodowiska , bo ja tez bym sie bal takiego typa.Przed Wami nie tylko sprawa z kodeksu karnego ale takze rodzinnego-rozwod.Wszystko to w dosc nieodleglym czasie.I co potem podzial majatku....W tym srodowisku zawsze Ty-bez wzgledu na sympatie znajomych-bedziesz odbierana jako winna bo.....taka jest mentalnosc ogolu...dosc powierzchowna-zdradzila zamknela w wiezieniu moze nawet okradla.Trudno zyc z taka niesprawiedliwa etykietka.Musisz pomyslec koniecznie o zmianie srodowiska dla zdrowia Twego i dziecka.Wiem ze trudno zaczynac od nowa ale zawsze cos zaczynamy od nowa i to moze byc fascynujace i wielu sie to naprawde udaje.

Widze ze wrze w tobie zycie ,ale musisz troche zwolnic przystanac moze wyluzowac .Masz wiele klopotow ale kto ich nie ma.Wiesz kiedys myslalem nad tym co jest najwazniejsze w zyciu-pieniadze ,milosc, uznanie,slawa-jednak teraz mysle ze najwazniejsza w zyciu jest rodzina ktora kochasz i ktora cie kocha.By byc szczesliwym , musisz dawac szczescie-to nie spada z "nieba"-na szczescie musza pracowac maz i zona.I nigdy w zyciu nie jest tak,ze jedno jest winne a drugie nie-zawsze racja lezy gdzies w polowie.Wazne by ja za wszelka cene nie udowadniac

Wczoraj mialem mnostwo pracy stad jestem dopiero dzisiaj . Mysle ze rozprawa jest na tyle przewidywalna ze nie powinnas sie bac.Co do wahniec nastroju  - to normalne ,kazdy je ma.Pomysl jednak co potem? Ja mimo wszystko zalecal bym Ci zmiane srodowiska.Wiem ze nie jest to latwe- zmiana mieszkania pracy szkoly dziecka otoczenia znajomych ...ale w twoim przypadku warto.

Szczerze wierze ze bedzie to juz Twoje ostatnie zawirowanie w zyciu.A jak dzisiaj z samopoczuciem?

To cudowne zasady,ale i cięzkie do wprowadzenia w życie ,szczególnie w dzisiejszych czasach , bo już w podstawówkach dzieci bywają naprawde podłe i wyrachowane, ja swoje staram sie tak wychowywać ale czasem ręce opadają Bo co mi po zachwycie nauczycieli i rozczulaniem sie ,ze mam mądre i wrażliwe dziecko jak nie potrafi sie czasem odnależć wsród kolegów, a ja na to patrze i czasem pasuje dając milczącą zgode na łamanie regól

To prawda co piszecie, czasami matki wychowują swoje dzieci w bardzo egoistyczny i zły sposób, mają takie dziwnie wysublimowane poczucie wszechwiedzących i znających życie. Gdy dziecko kogos pobije lub wyzwie to każą oddac, zasłaniając się wytłumaczeniem, że od maleńkości trzeba byc twardym. Ja też wychowuję moja córcię w dobrych relacjach ze światem i ludźmie nierzadko interweniując w różne konflikty, ale zawsze staram się byc obiektywna. Niekiedy nawet moja corka dostaje reprymende za cos czego nie zrobila bo uważam, że warto robic nawet codzienne pogadanki i stosowac tzw "zdartą płytę", bo dziecko wszystko koduje i pamięta. Nie raz i nie dwa byłam świadkiem jak moja córka była rozjemcą wielu sprzeczek - a ma dopiero 8 lat. Kiedyś opowiedziała mi jak dzieci pod szkołą znalazły sobie zabawę w wyciąganie butelek ze śmietnika i rozbijanie ich na chodniku. Gdy przyszła kolej na moja córke ona powiedziała, że tego nie zrobi bo to głupie i ktoś może później zrobi sobie krzywdę. Dzieciory wykrzykiwały, że jak nie zrobi tak jak wszyscy, to nie jest w ich bandzie i się z nia nie bawią. Moja córka powiedziala wtedy, że i tak tego nie zrobi i kto im powiedział, że ona będzie się chciała nadal z nimi bawic, i że nie bedzie należała do żadnej bandy wandali:) Byłam dumna , bo wiecie co, okazało się ze większa czesc dzieci zrezygnowała z tego wandalizmu i została mała garstka, która wykrzykiwała za nimi że są cieniasy, a moja córcia z reszta dzieci poszła na szkolne boisko robic wianuszki z koniczyny. Yes, Yes, Yes - punkt dla mamy:) Jestem wytrwała w wym jak ja wychowuję. Czasami zdarza się klaps, ale około 1 na 3 miesiace jak juz przegnie pałę, ale duuuużo rozmawiamy i nie ma u nas tematu tabu. Bądźcie dzielne mamy, bo ja jestem za dwoje. Teraz jest mi bardzo ciężko ale nie pozwolę by moje dziecko widziało jak cierpię i jest mi źle. Jestem silna dla nas obu. Dziś czuję się królową pracy bo byłam w pracy od 6-17 - masakra, bo zazwyczaj od 8-16, ale dałam rade i zamiast byc zmeczona to czuje sie bardzo spełniona bo odwaliłam kawał roboty:):):)): pozdrowionka dziś bardzo się kocham i szanuje i wogóle jestem z siebie zadowolona:)):):):):):):):):

Twoja historia jest przerażająca. Taka boleśnie krzywdząca sytuacja, Twoje poświęcenia, miłość do córki.. Pewnie, że ta zdrada nie była najlepszym rozwiązaniem, ale powinna byc dla Ciebie motorem do działania. Zobaczyłaś przez chwilę, jak traktuje kobiete normalny mężczyzna, a poźniej znowwu otrzymałaś cios... Jestem pod wrażeniem, że zglosilaś tę sprawę na policję, wiele kobiet w Twojej sytuacji milczy, do końca. Tylko teraz musisz doprowadzić wszystko do końca, nie żałować męża, dostanie tylko to, na co zasluguje! Brawo, tak trzymaj

Ja cie rozumiem- zbliza sie termin 1=rozprawy ale przeciez juz zdecydowalas , wiec potraktuj to zdenerwowanie tak jak niepewnosc przed egzaminem na studiach , kiedy wiedzialas ze zdasz bo umiesz a jednak mialas niepewnosc i obawy.Sedzia na pewno CI pomoze w nowej dla Ciebie sytuacji na sali sadowej.Inna sprawa ze moze on szybko wrocic do domu i wtedy wiesz juz co zrobisz?

Bez przesady - ubior czy uczesanie to ostatnia rzecz nz ktora ktokolwiek zwroci uwage w sadzie.To nie teatr a brutalna rzeczywistos i natlok spraw wymusi sprawna i szybka procedure.Sedzia wczesniej zapoznal sie juz z pismami procesowymi -bo tak jest.Zachowaj spokoj opanowanie mow prawde bez wzgledu na jej wydzwiek a bedzie dobrze.Uwierz mi sedzia slyszal juz tyle roznych historii ze nic go nie zaskoczy a osad bedzie prosty - pobil musi byc ukarany.Inna sprawa ze ze wzgledu na motyw i juz odsiadke moze byc bardzo szybko w domu.A nawiasem mowiac to jak cie pozbawil wspolnego majatku?

ja mówie stanowcze nie dla ponizania, bicia, braku szacunku i ublizania... cięzko sie wyrwac z takiego kręgu.. wybrałaś kiepska metodę... ale to juz  KONIEC Twojej udręki:)

co do zmarnowanych 10 lat... nie zgodze się z Tobą... masz szmat życia przed sobą, cudowne dziecko, i zebrałas cenne doświadczenia... jesteś madrzejsza.. o kilka ciosów... o poniżenia itd

jeśli dobrze to wykorzystasz... resztę zycia spędzisz jako pewna siebie, szczęsliwa, spełniona kobieta... musisz tylko zaskoczyc... i odnależć się w nowej, lepszej rzeczywistosci

POWODZENIA:)

długo mnie tutaj nie było, poprostu nie miałam czasu nad tym się nawet zastanawiac, poprostu wciągnął mnie wir życia i niekończących się spraw które trwaja do dnia dzisiejszego. Jestem zmęczona tym wszystkim, ale żyje. Mężuś umila mi życie jak może ale ja dałam to na olew... może nie do końca. dalej pracuję, dalej wychowuję dziecko i jakos sobie radzę. zostałam zmieszana z błotem na rozprawach sądowych i juz brak mi sił. to pewnie finisz, ale wygrywa ten kto ma kase a ja niestety nie mam az takiej jak mój były męzuś. boje sie wyroku, boję sie tego co bedzie i czasami zasatanawiam się czy było wogóle warto to zaczynac... po cześci tak , było warto, ale tyle ile ja sie wycierpialam, tylko ja sama wiem. Nie mogę tylko znieść myśli że on może zostać uniewinniony bo ma adwokata lepiej oplaconego, a ja..... mówią że sparwiedliwosc wygra ale zobaczymy staram się w to wierzyc. moje życie jest ustabilizowane, jestem sama samiusienka, ja i moj dzidzius:) 11-letni hoihihihi ale dalej dzidzius. bylo wiele okazji by to zmienic, by byc z kims, ale ja nie jestem jeszcze gotowa na zwiazek, a jak juz cos to jestem jak wabik na żonatych facetów. dokucza mi to i nie chce poprostu komus zycia komplikowac i mam dosyc nieszczesliwych mężów swoich okrutnych żon. kobiety są takie ze jak jest im źle to o tym mowia i uciekają od takich gałganów, a facet.... po co ma uciekac z domu do kochankie\kiedy w domku zona ugotuje, posprzata, opierze, a kochanka.... zqabawi. jak mnie to mierzi. moj maz mnie zdradzal i to wielokrotnie z przypadkowymi kobietami, a ja dopiero sie o tym dowiedzialam jak odeszlam od niego. zyłam w poczuciu zdrady a ten gnój robił to już od naszego ślubu. teraz sie dopiero dowiedzialam, cholera tez bylam ślepa!!!! co chwile tylko latałam do lekarza bo miałam temperature i jakies stany zapalne jajników. nie mogłam wyrobic z tymi lekami, receptami i ciaglymi insynuacjami ginekologa ze skoro ja nikogo nie mam na boku to moze mój mąż ma.. O wtedy to sie obraziłam na ginekologa i nie poszłam juz więcej do niego. Gdybym tylko wtedy uwierzyła, to moja męka w tym związku trwała by 5 lat krócej niż trwała. kobiety słuchajcie co sie do was mówi, ja byłam głucha i ślepa. warto sprawdzic wiele wątków nim się podejmie decyzję ze ktoś głupoty plecie. Teraz jestem zdrowa, nic mi nie dolega, zostałam uzdrowiona alleluja!!!!!!!!!!!!!!!!!