Związek z pracoholikiem - Netkobiety.pl

Zwiazek z pracoholikiem to w sumie tak jakby byc singielka facet jest tylko na papierku ewentualnie przychodzi jak gosc do hotelu sie wyspac i jedzie do pracy dalej na caly dzien.

Lepszy pracoholik niż nierób. Zresztą Julcia i tak za pół roku będziesz miała innego.

Jak często się spotykacie? Macie swoje mieszkania? Ile macie lat?
Czy sama proponujesz wspólne spędzenie czasu, on odmawia i wybiera pracę?

wieka napisał/a:

Jak często się spotykacie? Macie swoje mieszkania? Ile macie lat?
Czy sama proponujesz wspólne spędzenie czasu, on odmawia i wybiera pracę?

Co weekend. Kiedyś zamieszkam u niego w domu. Mamy po 22 lata. No i powiedzmy np. że teraz będzie wolne tego 1 listopada i chciałabym aby przyjechał to on nie on pójdzie do pracy.

calineczka58 napisał/a:

Lepszy pracoholik niż nierób. Zresztą Julcia i tak za pół roku będziesz miała innego.

Chciałabym raczej jakoś dojść do porozumienia, a nie od razu każdy proponuje zerwanie.

Julia4423 napisał/a:

Hejka. Mam pytanie do dziewczyn, które mają partnerów pracoholików. Jak sobie radzicie z tym faktem, że praca dla waszego partnera jest najważniejsza w życiu i nie może usiedzieć w domu, bo cały czas musi coś robić.

Ja naprzykład jestem z takim. Obecnie jeszcze nie mieszkamy razem, ale boje się, że jak dojdzie co do czego i kiedyś jeszcze przyjdą dzieci to nie będzie miał dla nas czasu, bo musi pracować. Jeszcze jest obecnie w takiej pracy, że nie ważne czy niedzielę czy święta oni i tak pracują. No w weekendy nie chodzi do pracy, bo no gdyby nie limit godzin to pewnie by chodził. Ale jak jest jakieś święto on i tak pójdzie, bo chce zamiast naprzykład spędzić ten dzień ze mną lub kiedyś ogólnie z rodziną.

Nie daje mi to spokoju i boje się, że kiedyś nie dam sobie rady z tym.

Z czym sobie nie dasz rady? To ty nie pracujesz? Nie masz jakiś celów w życiu? Chyba dobrze, że facet ogarnia jakoś swoją rzeczywistość i chce w życiu do czegoś dojść, póki jest młodość, siła i zdrowie. Doceń go i wspieraj, przy okazji nie zapominaj że czas kiedy człowiek może naprawdę wiele zdziałać niebezpiecznie szybko mija. Gdy się tego czasu nie wykorzysta, to jest to bezpowrotna strata i można tylko żałować.
Nie wiem co robi i gdzie pracuje, ale uważam że to wartościowy i mądry facet. Tylko mu skrzydeł nie podcinaj.

Julia4423 napisał/a:

wieka napisał/a:

Jak często się spotykacie? Macie swoje mieszkania? Ile macie lat?
Czy sama proponujesz wspólne spędzenie czasu, on odmawia i wybiera pracę?

Co weekend. Kiedyś zamieszkam u niego w domu. Mamy po 22 lata. No i powiedzmy np. że teraz będzie wolne tego 1 listopada i chciałabym aby przyjechał to on nie on pójdzie do pracy.

Będziecie się widzieć w weekend przed 1-szym, to z tego bym nie robiła problemu. Ma taką pracę, pytanie czy on musi pracować w święta czy chce, żeby więcej zarobić.
Taka pogoń za kasą też nie jest dobra, ale taki widocznie jest i tego nie zmienisz.

Wszystko rozbija się o to, że potrzebujesz więcej atencji i chcesz, żeby mniej pracował, inna by była zadowolona, że pracuje, a np. nie chodzi z kolegami na piwo.

Jeśli chcesz z nim być, to pozostaje zaakceptować, ale naprawdę się przekonasz, czy wam po drodze jak razem sami zamieszkacie.
Dlaczego nie mieszkasz u niego, skoro tak było wcześniej, to było u jego rodziców? Jeśli tak, to się nie dziwię.

Julia4423 napisał/a:

wieka napisał/a:

Będziecie się widzieć w weekend przed 1-szym, to z tego bym nie robiła problemu. Ma taką pracę, pytanie czy on musi pracować w święta czy chce, żeby więcej zarobić.
Taka pogoń za kasą też nie jest dobra, ale taki widocznie jest i tego nie zmienisz.

Wszystko rozbija się o to, że potrzebujesz więcej atencji i chcesz, żeby mniej pracował, inna by była zadowolona, że pracuje, a np. nie chodzi z kolegami na piwo.

Jeśli chcesz z nim być, to pozostaje zaakceptować, ale naprawdę się przekonasz, czy wam po drodze jak razem sami zamieszkacie.
Dlaczego nie mieszkasz u niego, skoro tak było wcześniej, to było u jego rodziców? Jeśli tak, to się nie dziwię.

Tak u rodziców. I miejsce zamieszkania raczej się nie zmieni. Dlatego powstrzymuje się jeszcze przed przeprowadzką, aby znaleźć tam pracę i nie siedzieć w domu kiedy on sam jest w pracy.

No to nie zazdroszczę mieszkania u przyszłych teściów, nie ma jak to młodzi mieszkają osobno, ale rozumiem, że chodzi o kasę i szkoda jej, żeby coś wynająć.
Jesteś jeszcze bardzo młoda, nie zdajesz sobie sprawy, co to znaczy nie mieszkać u siebie.

JuliaUK33 napisał/a:

wieka napisał/a:

No to nie zazdroszczę mieszkania u przyszłych teściów, nie ma jak to młodzi mieszkają osobno, ale rozumiem, że chodzi o kasę i szkoda jej, żeby coś wynająć.
Jesteś jeszcze bardzo młoda, nie zdajesz sobie sprawy, co to znaczy nie mieszkać u siebie.

O masakra mieszkac z tesciowa Boze jak dobrze ze mnie ten problem nie dotyczy

No wiem, słaba sytuacja. Jednak albo tak albo koniec

JuliaUK33 napisał/a:

wieka napisał/a:

No to nie zazdroszczę mieszkania u przyszłych teściów, nie ma jak to młodzi mieszkają osobno, ale rozumiem, że chodzi o kasę i szkoda jej, żeby coś wynająć.
Jesteś jeszcze bardzo młoda, nie zdajesz sobie sprawy, co to znaczy nie mieszkać u siebie.

O masakra mieszkac z tesciowa Boze jak dobrze ze mnie ten problem nie dotyczy

No wiem, słaba sytuacja. Jednak albo tak albo koniec

Julia4423 napisał/a:

JuliaUK33 napisał/a:

O masakra mieszkac z tesciowa Boze jak dobrze ze mnie ten problem nie dotyczy

No wiem, słaba sytuacja. Jednak albo tak albo koniec

Dlaczego koniec? Czy mamy to rozumiec tak, ze postawilas warunek, ze albo masz sie wprowadzic do swojego 22 letniego chlopaka na kupe do jego rodzicow albo koniec zwiazku?

Ehhhh, ludzie....
Jak ma dorosnąć? Przecież właśnie dorasta !
Ma 22 lata to ile ma być w związku? Miała czekać do 25 żeby z jakimś chłopakiem się spotykać? Czy powinna mieć już 28?
Się zastanówcie czego od tej dziewczyny chcecie.

Jest jak najbardziej normalne, że młodzi ludzie zaczynają zwierać znajomości, rodzą się sympatie i miłość. Tak powinno być i dobrze, że ona coś takiego robi. A że nie ma doświadczenia osoby 10 tak starszej? No dziwne by było gdyby miała. Nauka budowania i utrzymania związku wcale nie jest łatwa, są tacy co nigdy tej nauki nie opanują, nawet jak mają 50 lat też napotykają problemy, trudności, wątpliwości itp.
Jest dojrzała odpowiednio do swojego wieku i doświadczenia.

Chłopakowi się spokojnie przyglądaj, bo może być tak, jak przeczuwasz, czyli życie rodzinne mało go będzie interesować i zacznie uciekać w pracę. Niejeden tak robi, bo domowe obowiązki ich mierzą, no faceci są "ponad to". Przyjdzie taki do domu i wymaga, bo przecież dał wypłatę/kasę to ma mieć zrobione. Oczywiście najlepiej,  żeby kobieta też pracowała, a że mniej zarabia, to niech jeszcze pana obsługuje, bo on sobie po to kobietę wziął.
Nie daj sobie wmówić, że praca i kasa jest w życiu najważniejsza. Jak nie macie zgodnych poglądów na wspólne dzielenie obowiązków i spędzania wolnego czasu, to zgodnego życia nie ma co oczekiwać.

Julia4423 napisał/a:

Nie daje mi to spokoju i boje się, że kiedyś nie dam sobie rady z tym.

On już wybrał związek z pracą.