Nieświadoma kochanka - Netkobiety.pl

Dzień dobry wszystkim, chciałabym opisać swoją historię, każdy przeżyty dzień jest pełen bólu i rozpaczy. Mój były chłopak zrobił ze mnie nieświadomą kochankę. Najgorsze jest to, że po części obwiniam siebie za tą sytuację i czuję się jak szmata. Byłam naiwna i łatwowierna, wyniosłam z domu rodzinnego schematy, które ułatwiły mojemu byłemu okłamywanie mnie przez 4 lata, a nie jestem najmłodsza, mam 34 lata.
Od początku mi imponował, wszędzie go było pełno, zawodowo zajmował się kilkoma różnymi rzeczami i pracował od rana do wieczora. Przynajmniej tak myślałam. Nie mieszkaliśmy razem, więc jak zmęczony wracał z pracy do swojego domu a nie do mnie to nic nie podejrzewałam. W okresie wakacyjnym miał częste wyjazdy służbowe, sympozja. Jak się domyślacie spędzał ten czas w inny sposób. W zeszłym roku mieliśmy ze sobą zamieszkać, ale on się wymigał, powiedział, że na razie jest nam tak dobrze, po co się spieszyć. Powinnam zareagować inaczej, a zgodziłam się z nim, bo nie chciałam go stracić, tak sporo w tym mojej winy...
Na początku kwietnia otrzymałam od niego smsa, żebym się nie kontaktowała, bo coś poważnego się stało. Nie może rozmawiać i wyjechał. Z racji jego szemranych binesów, uwierzyłam, że ucieka przed kimś, może policją. Kontakt urwał się na 3 tygodnie, podczas tego czasu wpadłam w nerwicę, strasznie się o niego bałam. Zaczęłam pisać maile, bo przecież tak bezpieczniej (haha), on nadal twierdził, że między nami wszystko w porządku, ale nie może się ze mną kontaktować. Nie chciałam robić z siebie idiotki i pytać po jego rodzinie i znajomych czy wiedzą coś więcej, więc grzecznie czekałam, oczywiście zapłakana. Po kolejnych 2 tygodniach nie wytrzymałam, zadzwoniłam do niego, nie odebrał, napisałam maila, że proszę o kontakt i wyjaśnienie. Odpisał, że przecież miałam nie dzwonić, że jego już nie będzie, że na jakiś czas musimy odpuścić. Zapytałam się co mamy odpuszczać, nas? Nic nie chciałam odpuszczać. Zarzuciłam mu brak szacunku do mnie i brak empatii do drugiego człowieka, nie kończy się 4letniego związku poprzez maila. Mój były odpisał tylko, że niech tak, będzie w takim razie to koniec. Wydaje mi się, że gdybym nie drążyła, to nie miał by odwagi ze mną zerwać nawet drogą elektroniczną.
Oczywiście był szloch i łzy, niedowierzanie. Cały czas martwiłam się o niego, czy jest bezpieczny. Przez to niedawno zaczęłam szukać informacji o nim w internecie. Cegiełka po cegiełce doszłam dotarłam do danych dotyczących jego nowo założonej firmy i współwłaścicielki... tak poznałam imię jego partnerki od co najmniej 6 lat... Wstrząs, który przeżyłam widząc zdjęcia w internecie jest nie do opisania. Nie wiem co zrobić, czy napisać coś do niej, do niego, że wszystko wiem, czy nic nie robić i zostać w tym bólu sama. Ona może mi nie uwierzyć, on może zrobić ze mnie osobę psychicznie chorą, dlatego na ten moment nic nie napisałam. Jest mi bardzo ciężko, straciłam 4 lata życia z patologicznym kłamcą, oszustem. Jak można wyrządzić drugiej osobie taką krzywdę. Najgorsze jest to, że ja byłam powściągliwa co do przyszłości i naszych planów. Pomimo tego, że nie chciał ze mną zamieszkać, to ciągle opowiadał, że w przyszłości wybudujemy dom i będziemy mieli dwójkę dzieci. Po co takie rzeczy mówił? Chyba nigdy się nie dowiem. Poszłam do psychiatry po leki, bo nie daję sobie z tym rady. Kobieta, z którą jest obecnie jest ładniejsza i na pewno majętna. Ja byłam tylko zabawką.