Miłość od pierwszego wejrzenia, przeznaczenie? Proszę o pomoc - Netkobiety.pl

To nie jest takie proste. Ja wtedy miałam faceta z którym później się rozstałam No ale nieważne, to już historia na inny temat. Wiem że pytał kogoś o mnie i wiedział że mam kogoś, poza tym mój były pracował też tam ze mną więc… Próbował zagdywać a ja głupia uciekałam jak spłoszona sarna. Kiedyś nawet powiedział do mnie ,,skarbie”. Nawet mój były się rzucał że ten facet się na mnie gapi i ciągle się do mnie szczerzy a według byłego byłam je*** matołem, debilem, ku**, no nieciekawa historia. Ja też tak uciekałam przed tamtym facetem bo  tak sobie myślałam że kurczę, TAKI facet i co, byłby zainteresowany taką głupią ci*** z Polski jak ja? Mówiłam sobie uciekaj od niego bo będziesz cierpieć bo nie zasługujesz na to. A po czasie żałuję, tak bardzo żałuję że tak uciekałam, że zamiast jakoś odpowiedzieć gdy kilka razy zapytał mnie czy wszystko dobrze to odpowiadałam że tak i po prostu uciekałam. A teraz myślę że może powinnam zapytać czy u niego wszystko dobrze itp. Pamiętam jak sobie rozwaliłam rękę i on zobaczył że mi krew leci, chciał robić opatrunki, lecieć po jakiś plaster a ja mu powiedziałam że nie trzeba, on nalegał że to trzeba opatrzyć a ja że nie i poszłam sobie. Albo jak chodził za mną prawie przez całą halę i chciał mi coś powiedzieć, zagrodził mi drogę i pyta znowu pytał czy wszystko dobrze ja powiedziałam jak zwykle że tak. On coś chciał jeszcze powiedzieć a ja od razu że nie mam czasu i uciekłam po raz kolejny. Więc sami widzicie jaka głupia byłam. A teraz już nie cofnę czasu. I pluję sobie w brodę że tak się zachowywałam bo czuję że straciłam kogoś z kim może byłabym szczęśliwa? Może w końcu ktos dobrze by mnie traktował? Nie wiem. Czuję jednak że to przeznaczenie postawiło mi go na drodze a ja głupia taka byłam… Zawsze wierzyłam w przeznaczenie, byłam romantyczką i nie jest mi łatwo zapomnieć. Staram się o nim nie myśleć ale niestety to nie takie proste. Śni mi się dość często… Jak powiedziałam tę historię mojej najbliższej osobie to powiedziała że generalnie coś w tym jest a ja głupia byłam że nie wykorzystałam tak wielu szans które miałam na choćby rozmowę z nim.
Ale jeżeli to przeznaczenie to, to… może kiedyś? Może los kiedyś znowu postawi mi go na drodze? Wtedy już na pewno tego nie zmarnuję.

Wiem tylko tyle że pytał o mnie kogoś.
A dowiedzieć się to nie takie proste. Nie chcę się wdawać w szczegóły, w skrócie to ja pracowałam przez inną firmę a on przez inną. Różne firmy nie mające ze sobą nic wspólnego.

Przeznaczenie?
Jakie przeznaczenie? Co Ty sobie dziewczyno wkrecasz?
Normalnie jest. Wyszłaś z jakiegoś przemocowego układu i jesteś sama. Brakuje Ci emocji i towarzystwa. Boisz się, że tak zostanie. Zaczęłaś więc rozpamiętywać sprawy z przeszłości. Idealizujesz jakieś wspomnienie i im dłużej to robisz nadajesz coraz większej rangi pewnym wydarzeniom. Po prostu sama się nakrecasz, ale dzięki temu znowu masz emocje bez których tak ciężko i pusto Ci żyć.
Nie znasz tamtego faceta, nie wiesz jak sprawdziłby się jako Twój facet, ale Ty jesteś oczywiście pewna, że to ten jedyny.

Przestań bujać w obłokach, no chyba że poprawia Ci to samopoczucie po uwolnieniu się z jakiegoś toksyka.

Możesz więc dalej sobie marzyć o nieznajomym, ale zachowaj chociaż odrobinę zdrowego rozsądku.

Wszystko ładnie pięknie, ale... on też nie zrobił nic. Mało tego, jeśli pracował w tym miejscu, to z pewnością wiedział z wyprzedzeniem, że miejsce zostanie zlikwidowane a on straci pracę, w konsekwencji przestanie Ciebie spotykać (o ile w ogóle o tym pomyślał wtedy). I tym bardziej nie zrobił nic.

Przecież nic o nim nie wiesz. Może ma rodzinę, może ma partnerkę. Wydaje Ci się, że osoby w związkach nie przezywają takich zauroczeń jak opisujesz. Przeżywają, ale zazwyczaj nic z tym nie robią, bo mają ułożone życie, którego zburzenia nie zaryzykują.

W każdym razie nic o nim nie wiesz,  poza tym, trzymałabym się myśli, że jemu też się nie spieszyło do poznania Ciebie.
Nie wkręcaj się tak. Nie warto.

Nie potrafię przestać i to jest najgorsze. Wierzę w przeznaczenie, w magię i tego typu rzeczy. Nie wiem dlaczego aż tak bardzo uwierzyłam w to że to właśnie ON… Może dlatego że ludzie mnie też nakręcali? Że ja i ON jesteśmy tacy podobni? Oboje bardzo niesympatyczni i niemili dla innych ludzi a dla siebie bardzo mili. Na innych wrzeszczał a dla mnie był miły. Uwierzyłam że to TEN, że on mnie zrozumie, ze w końcu może będę szczęśliwa? Chciałam go tylko chociaż poznać, przekonać się czy mogłoby być tak jak myślę, czy też mylę się co do niego. To mój ogromny problem, jak się na coś nakręcę to potem ciężko jest przestać. A nie jest łatwo tym bardziej że mam zaburzenia osobowości i CHAD. Terapeuta mówi żebym spróbowała nawiązać z nim kontakt jak tylko będę miała taką możliwość skoro tak bardzo tak czuję. Ambonie nie stracę. Na ostatnich wizytach ciągle przerabiamy JEGO temat. Bo odkąd go nie widzę to gasnę.

Był bardzo nerwowy tak samo jak ja. Więc gdyby mi się zdarzyło wpaść w szał jak czasem się zdarzało to nie byłby to dla niego taki szok że rzucam czymś np.
Widziałam jak ktoś go w pracy wkurzył, coś tam się w systemie zepsuło a on rąbnął czymś o biurko. Ja też tak mam, na szczęście już coraz rzadziej ale zdarza się. Muszę cały czas uczyć się na spokojnie rozwiązywać konflikty bo niestety nie potrafię.
No nie był zbyt normalny według większości ludzi podobnie jak ja.
A jeśli nie był mi przeznaczony to po co los mi go na mojej drodze postawił? Po to żebym teraz bardziej cierpiała?
Obym z czasem zapomniała. Mam nadzieję.

Nic Ci się nie należy za to, że jesteś kobietą. Jak każdy musisz pracować nad sobą i tyle.

"A jeśli nie był mi przeznaczony to po co los mi go na mojej drodze postawił? Po to żebym teraz bardziej cierpiała?"

Zaden los nie postawil go na Twojej drodze. Przypadkiem go poznałaś.

Gdyby istnialo przeznaczenie to nie istnialyby rozpady związków bo zawsze dzieki "przeznaczeniu" ludzie juz za 1 razem trafialiby na swojego idealnie dobranego partnera. Tymczasem wiekszosc ludzi ma po kilka zwiazkow za sobą zanim trafi na kogos z kim sie zestarzeje.

Ja uważam że każda rzecz w życiu była ,,po coś”. Bo np. zostawiłam poprzedniego faceta dla tego byłego, dzięki niemu wyjechałam za granicę więc każda ta jedna rzecz w moim życiu ciś mi dała.
Według mnie przeznaczenie jest i działa ale trzeba mu pomóc czego ja nie zrobiłam i teraz żałuję.