Skłonności do popadania ze skrajności w skrajność - Netkobiety.pl

Tak, jest to jeden ze sposobów Całkiem skuteczny w odniesieniu do ludzi, których ominąć możesz

Wnioskuję zatem, że nie tylko ja mam z tym problem
A pytam, bo mam takie osoby w najbliższej rodzinie. Osoby, z którymi relacje nie są mi obojętne, więc chciałbym o nie dbać.

Czyli po staremu - spokój i konsekwencja sposobem na wszystkie problemy

Nie wierzę, opisujesz mój aktualny problem... Ostatnio miałam problem z dwiema takimi osobami: kobietą i mężczyzną (ale mężczyzna, według własnych zeznań, miał wiele cech kobiecych - co potwierdza Twoje założenie, że problem dotyczy raczej kobiet).
Z jedną z nich musiałam całkowicie zerwać kontakt, bo się żyć nie dało...
Może nie nazwałabym tego popadaniem ze skrajności w skrajność, tylko raczej totalnym przewrażliwieniem na swoim punkcie i całkowitą niepodatnością na krytykę, nawet tą życzliwą.

Osoby te cechują się również następującymi właściwościami:
- każdy komentarz, nawet z namiastką zastrzeżeń, biorą bardzo personalnie, nawet jak wypowiedź jest ogólna i nie ma z nimi wiele wspólnego,
- uważają, że jeżeli ktoś się z nimi nie zgadza na dany temat, to ten ktoś jest od razu podły, złośliwy i ma złe zamiary,
- cechuje ich egocentryzm i nietolerancyjność, bo uważają, że nikt nie ma prawa mieć innego niż oni zdania, odczuć, myśli, gustów i postaw,
- tak naprawdę mają wiele kompleksów i zamiast nad sobą pracować, wolą zaklinać rzeczywistość i udawać, że pewne problemy ich nie dotyczą,
- przeinaczają fakty, słowa itp., żeby wyszło, że mają rację,
- nie mają poczucia humoru i nie potrafią śmiać się z siebie,
- brakuje im dystansu do samych siebie,
- lubią grać rolę ofiary, a innych przedstawiać jako katów,
- nie potrafią spojrzeć na sytuację obiektywnie i globalnie, tylko kierują się aktualną emocją, jaką w nich wywołuje bieżące zdarzenie,
- nauczyli się, że swoimi fochami mogą manipulować otoczenie.

Jak mi coś jeszcze przyjdzie coś do głowy, to uzupełnię.
Sama akurat jestem osobą konkretną i bezpośrednią, dlatego dla mnie tacy ludzie to zmora...
Z kolei zauważam też, że te osoby faktycznie czują się autentycznie zranione, upokorzone czy niedocenione...
Za wiele tu się nie da zrobić. Tak jak pisałam - z jedną z tych osób całkowicie zerwałam kontakt. Musiałam, ponieważ nie lubię kłamać tylko po to, żeby sprawić komuś przyjemność. Nie w istotnych sprawach. Z kolei drugą z tych osób mam zamiar traktować metodą zdartej płyty. Ale również nie prognozuję, że ta znajomość długo potrwa.

Nie zauwazylam zeby to bylo w szczegolnosci u kobiet.  Z kolei zachowanie takie zauwazam caly czas, masa ludzi tak robi. Wrecz ludzie sa zaskoczeni, ze w jednej rzeczy mozna sie nie zgadzac, a w drugiej tak.
rzeciez to jest bardzo czeste zjawisko, z ktorym doslownie codziennie sie spotykam. Dyskredytuje sie argumenty osob na podstawie tego kim sa. To jest cos podobnego bo wychodzi z myslenia 'jak ten jest zly to zawsze mowi zle' 'jak ten jest glupi to zawsze mowi glupio' Nie bierze sie pod uwage wartosci argumentu tylko ocenia sie jego wartosc poprzez wartosc mowiacego.
Cancel culture jest dobrym przykladem. Albo ktos jest idealny, albo niech calkiem straci prace i wszystko.

Nie mam bliskich relacji z takimi ludzmi bo za bardzo mnie to irytuje haha. Takze polecam zwyczajnie nie miec takich kontaktow, jezeli mozesz tego uniknac.
To co opisujesz z kolei nie wynika ze skrajnego myslenia tylko raczej skrajnego problemu z samoocena. Popatrz na to z zupa, dlaczego ktos ma chwalic zupe bo inaczej nie bedzie? Przeciez jezeli osoba akceptuje, ze jest zwyczajnie czlowiekiem to musi wiedziec, ze czasem moze zupa nie wyjsc.
Czlowiek idealnym nie jest, kazdy jest czasem glupi i kazdy jest czasem slaby w czyms. Te nerwy wskazuja brak akceptacji tego.
Ja sama swietnie gotuje, ale jak zrobilam ogorkowa po raz pierwszy to byla to chyba najgorsza zupa na swiecie. Czlowiek po jednej lyzce mogl sie rozchorowac i z mezem ja wylalismy haha.

Myślę, że jest jeszcze jeden typ ludzi przejawiających podobne zachowania - to ludzie z kompleksami, którzy z różnych powodów bardzo potrzebują akceptacji. Być może ze względu na doświadczenia życiowe, być może zwyczajnie z powodu własnej zaniżonej samooceny. I chyba z takimi najczęściej miewam w tym kontekście do czynienia.

Zgoda - uzupełniam tylko listę kolegi Jacka.

Ja bardzo cierpliwy jestem i trudno mnie wyprowadzić z równowagi
Najczęściej jednym zdaniem zwracam uwagę na grubą przesadę, a resztę staram się przemilczeć. Z różnym skutkiem.