Masturbacja dziecięca-nastoletnia. To normalne? - Netkobiety.pl

Moje pierwsze próby sprawienia sobie dobrze to właśnie koc lub poduszka między nogami w bardzo wczesnym dzieciństwie. Nie wiedziałam co robię, ale było miło, więc to robiłam. Przed rodzicami się kryłam.
Strzelam wiek nawet przed 10 rokiem życia.
Uważam to za normalne.

Kilka razy przyłapałem swojego syna na masturbacji i to było w wieku w którym raczej na pewno jeszcze nie fantazjował seksualnie. Dziewczyny go jeszcze kompletnie nie interesowały. Ja w jego wieku też już się chyba masturbowałem. Nie pamiętam ile miałem lat jak też przypadkiem doprowadziłem się do orgazmu, ale to była na pewno jeszcze w podstawówce.
Reasumując dziecięca masturbacja nie jest niczym nadzwyczajnym. Dziecko dostrzega, że dotykanie pewnych miejsc sprawia przyjemność i po prostu to robi. Nie ma w tym podtekstu seksualnego. On się pojawia dopiero później. Tak jak u Ciebie.

Akurat statystycznie niewielki odsetek kobiet dochodzi podczas klasycznego seksu.

Dzięki za odpowiedzi!

Cieszę się, jeśli mogę tak to ująć, że nie jestem sama. Gdzieś z tyłu głowy domyślałam się, że to rzecz normalna i nie ma się co obawiać, ale chciałam jednak poruszyć z kimś ten temat i się upewnić.

Tak jak pisałyście, na początku była to masturbacja nieświadoma, od czasu do czasu, bo odczuwałam przyjemność, nic więcej, później już zaczynały się różne fantazje i i mocniejsze bodźce.

adiafora
Mam podobnie – w życiu nastoletnim często masturbowałam się poprzez ocieranie się o poduszkę/kołdrę i dlatego też bardzo długo taką główną czynnością, która mnie rozgrzewała i podniecała przed pełnym stosunkiem, było ocieranie się o chłopaka przez ubranie, czasami mocniejsze, lżejsze, ale zawsze najmocniej działało.

Pozdrawiam

przypomniało mi sie jeszcze, że jak mialam ze 12-13 lat to lubilam stawać w oknie rozebrana do pasa, udając, że coś robię. firanki poprawiam czy otwieram okno itp. Podniecało mnie, że ktoś mnie zobaczy Ale na szczęscie to był tylko przejściowy ekshibicjonizm i dzisiaj jest wręcz przeciwnie. Jak mam pokazać cycki u ginekologa to z niechęcią ;-)
Rodzice nigdy ze mną o seksie nie rozmawiali. A nagość w domu była też raczej tematem wstydliwym. Może jakoś odreagowywałam. Trudno powiedzieć, co mną kierowało. Czasem, jak myślę, to sama się dziwię. O zabawach w doktora nie wspomnę... Ale w tym chyba nie jestem odosobniona.

być może, a jak dodać do tego surową matkę i chłód emocjonalny to pewnie to był u mnie sposob na jakieś odreagowanie albo łamanie granic.
No, bardzo dobrze, że przeszło. Bo jakoś nie wyobrażam sobie siebie, że czaję się  gdzieś za winklem i rozdziawiam płaszcz pokazując cycki przygodnym facetom Bo tak  kojarzy mi się typowy ekshibicjonizm ;-)

Moim zdaniem nienormalne to jest karcenie takiego dziecka kiedy rodzic/opiekun zobaczy taką masturbacje.Okalecza to na całe życie.Bardzo często zdarza się to np.w przedszkolach podczas lezakowania.Jakże łatwo przez bezmyślność można komuś spartolic całe życie.

Racja. Moja córka z rana, gdy ją budzę, często sięga pod piżamę i się drapie w wiadomym miejscu. Robi to będąc jeszcze zaspaną, by po chwili się na dobre obudzić. Rozmawiałem o tym z żoną i wytłumaczyła, że dziewczyny tak mają. Jak wyżej zresztą opisujecie. Nic mi do tego, jak moja córka bada swoje ciało.
U mnie zaczęło się w wieku około 12 lat. Odkrycie przez przypadek, że siusiak nie służy tylko do siusiania. Nie powiem, to było całkiem fajne odkrycie.
Uznawanie tego tematu jako potencjalnie niebezpiecznego ze względu na pedofilów jest trochę nie na miejscu. Są tu na sali pedofile? Nie sądzę. Poznawanie swojego ciała w wieku dziecięcym to naturalny proces. Nie widzę w wymianie doświadczeń w tym temacie znamion pedofilskich.

Pierwsza wspomniałaś o pedofilach. Nikomu innemu nie przyszło to na myśl.

Chyba bardziej ciekawa była by dyskusja czy taka masturbacja wpłynęła na przyszłe życie danej osoby. Ewentualnie czy głoszona przez wiele lat teza o szkodliwości takiego zachowania w dzieciństwie odbiło się dobrze/źle na dorosłym życiu i jak każdy sobie z tym poradził.Natomiast wspomnienia koleżanek powyżej są dla mnie nawet miłe/ niegroźne ,raczej nostalgiczne.Zawsze tak szczere ,intymne wyznania sprawiają że człowiek się porównuje i zadaje pytanie ,a jak to było u mnie i co z tego wynikło.Takich dyskusji w ogóle jest mało ,ale czy one coś dają? Trudno powiedzieć ,na pewno zaspokajają ciekawość ,jeśli ktoś ma z tym problem.

Mamy 2020 rok a ludzie dopiero odkrywaja, że mlodziez sie masturbuje. Nie dziwie sie ze obecny prezydent straszy tym swoj elektorat

Przez to, że się o tym nie rozmawia, to temat wciąż jest tabu i "wypada" być zniesmaczonym, jeśli się usłyszy, że dziecko lub młody nastolatek ma jakąś seksualność. Seksualność to cielesność i tyle, uczymy się do czego służą ciała od najmłodszych lat i przychodzi taki moment, że dowiadujemy się, że jedną z tych funkcji jest przyjemność z dotyku, różnego rodzaju. I może to być przyjemność z przytulenia, pogłaskania, czy dotykania miejsc intymnych. Wiadomo, rezerwujemy pewien rodzaj dotyku dla pewnych osób i pewnych sytuacji, ale żeby z dotykania swojego WŁASNEGO ciała dla własnej przyjemności, nie robiąc przy tym nikomu krzywdy, robić wielki problem?  To już nieco za bardzo ingeruje w świat wewnętrzny człowieka.
Nie wyobrażam sobie, co może być krzywdzącego w tym, że 8 latek/latka się masturbuje. Też wcześnie zaczęłam.
Większym problemem jest cała reszta, jak budować związki, jak stawiać granice, komu na co pozwalać, jak się chronić, co jest bezpieczne.

Masturbacja jest normalna w każdym wieku dopóki nie staje się nałogiem. Ale to już inny temat. (Podobnie jak to, jaka jest świadomość osoby, która się masturbuje, czy i co sobie wyobraża albo gdzie, kiedy, czym to robi).