Zdrada? - Netkobiety.pl

Mieliśmy plany, że zdobędzie doświadczenie, rozkręci biznes i wtedy się do niego przeprowadzimy. Teraz co parę miesięcy zmienia miasto, więc nie było takiej możliwości.
I nie mam pojęcia czemu tak się stało. Staram się, słucham go (np. zamarzył mu się konkretny zegarek, więc latałam szukając go po mieście żeby dostał go pod choinkę) dbam o siebie, dużo czytam więc jest mnóstwo tematów do rozmów, w łóżku jestem aktywna i kochamy się bardzo dużo. Nigdy bym go o to nie podejrzewała, bo nie daję i nie dawałam mu nigdy powodów do zdrad, w związku jestem naprawdę aktywna.
I nie, raczej nie. Zaglądam co tydzień/dwa w aktywność, bo przy pracy za granicą zdarzają się dodatkowe opłaty, zerkam więc ile. Nie było tam nic dziwnego wcześniej. To trwało 2 tygodnie.

Najgorsze jest chyba to, że niczego nie wiesz na pewno, toniesz w domysłach a twoja wyobraźnia pracuje. Mąż nie miał odwagi albo nie dojrzał jeszcze do tego, by ci powiedzieć prawdę skoro jego kontakty z jakąś inną kobietą przestaly być tajemnicą. Całkiem możliwe, że dowiedziałas się w odpowiednim momencie(o ile można uzyć takiego określenia) i ich relacja nie zdążyła jeszcze na tyle się rozwinąć, żeby nie mógł jej z minuty na minutę przerwać i zapomnieć. Jednak bardziej prawdopodobne niestety jest to, że po prostu przeniósł się z kontataktami z tą kobietą na inną płaszczyznę. Wszystko do tego jest świeże a wyjaśnienia i "prostowanie ścieżek" miedzy wami utrudnione z powodu odległości która was dzieli.

Mogę ci tylko napisać, co ja zrobiłabym na twoim miejscu; Pojechałabym do męża i tam na miejscu spróbowala z nim porozmawiać. Nie czekała aż znów wróci i przygotowany, z wyczyszczonym telefonem, z pousuwanymi wszelkimi sladami po tamtej kobiecie będzie próbował przekonac cię, ze nic się nie stało. Po prostu jedź do niego i go zaskocz swoim przyjazdem, takie zaskoczenie dużo ci powie o tym co się dzieje z twoim związkiem, bo takie życie w niepewności to jak czekanie skazańca w celi śmierci na wykonanie wyroku. Można od tego dostać postradania zmyslow. Weź sprawy w swoje ręce i niech mąż widzi, że nie zamierzasz czekać na ochłapy jego szczerości i prawdomówności. Sprawę potraktuj bardzo poważnie i nie pozwól pozostawać mężowi w przekonaniu, że to on rozdaje karty w tej grze i jestes skazana na to, co od niego dostaniesz. Przede wszystkim powinnaś wiedzieć, co się dzieje i od tego rozpocząć, od ustalenia co tak naprawdę się stało i czy w ogole jest sens zaczynać walkę o związek i małżeństwo.

To ożywienie kontatów ze strony męża, to może być właśnie zdalne kontrolowanie ciebie i twoich emocji, oraz tego w jakim jesteś stanie oraz czy zamierzasz cokolwiek zrobić, czy własnie nie zamierzasz robić nic.

Dziękuję. Potrzebowałam takich słów.

Nie, on za często zmienia miasta. Budowy trwają po kilka miesięcy, potem się przenoszą. Docelowo ma być tak, że jest ktoś, kto sobie radzi i ma wszystko pod kontrolą sam, a mąż by tylko zaglądał czy wszystkie etapy są ok. Póki co jeszcze nikomu na tyle nie ufa. Niewykonalne byłoby żeby synek się tak uczył, ja, i żebym pracowała.

Babajaga27, nie pisz, proszę, posta pod postem. To niezgodne z naszym Regulaminem. Jeśli chcesz coś dopisać do swojej wypowiedzi, użyj opcji „edytuj”.

Simply, wystarczy zalogować się na aplikacji operatora i wejść w historię aktywności. Są godziny i numery telefonów z wszystkich wychodzących połączeń i smsów. To żadna magia, istniało jeszcze przed aplikacjami na przeglądarce.

Cyngli, pewnie, przepraszam.

Sprawa wygląda źle. Często tak bywa, gdy jedno jest w Polsce, a drugie gdzieś daleko. Z punktu widzenia taktycznego, pokazanie, że wiesz co się dzieje, było błędem. Wiadomo przecież, że tam teraz jest sielanka i z tego zrezygnować się nie da. Co można zrobić? To tylko praca nad umocnieniem swojej pozycji. Trzeba być przygotowanym, że mąż w końcu powie - koniec.

Może nie miał "alternatywnych sposobów kontaktowania się", a teraz już ma. Ja np. nie mam bo mi są do niczego niepotrzebne, mam tylko jeden telefon i z niego korzystam.  Jeśli jednak musialabym z kimś kontaktować się tak, aby nie wzbudzać podejrzeń w bilingach, to pewnie bym się postarała o takie czy inne sposoby kontaktu. Tym bardziej gdyby się okazało, że ktoś przed kim chce coś ukryć, właśnie wpadl na genialny pomysl, aby sprawdzać moje bilingi.

A jaki problem sprawić sobie nowy telefon, kartę i nadawać do woli?

Drugi, tajny to lepsze zaciemnienie sprawy. Idę na jogging, legalny zostawiam ostentacyjnie w domu na stole, bez haseł i blokad a na trefnym gadam ile chcę i o czym chcę.

Ma drugi telefon z kartą, ale ten akurat był odkładany byle gdzie kiedy wracał. To taki zapasowy, na wszelki wypadek. Bardziej przypuszczam, że mógłby to kontynuować na aplikacjach typu Whatsapp

Z tym blokowaniem różnie bywa, ja mam blokadę, żeby mi dziecko nie narobiło bałaganu w telefonie. I zabieram telefon do łazienki (lubię słuchać podcastów siedząc na tronie, albo kąpiąc się ). Myślę, że wiele osób robi podobnie, więc trzeba uważać z takimi uogólnieniami.

Spokojnie, może to nie jest jałmużna tylko zrozumiał, że wkręcił się w coś niedobrego i nie chce cię stracić. Niestety przez te wszystkie media społecznościowe, komunikatory i ogólnie kontakty pisane (sms, email) łatwo się wkręcić w niby niewinny flircik który podbudowuje ego "no bo jeszcze się komuś podobam". Zwłaszcza w przypadku związków na odległość gdzie brak codziennej więzi, łatwiej w coś takiego chyba wpaść. Wydaje mi się, że zamiast trzymać go na dystans powinniście porozmawiać. Wyczujesz od razu czy to coś poważnego po sposobie prowadzenia przez niego rozmowy. Jak będzie szedł w zaparte i wmawiał ci że coś sobie ubzdurałaś - to raczej słabo to widzę. Jeśli zaś się pokaja - to jest szansa, że to tylko chwilowy odlot/fascynacja.

Baju, baju będziesz w raju, ręka obcięta co z tego że pasuje jak to nie moja. Nie miał z kim rozmawiać, czuł się wysłuchiwany i dlatego setki smsów i godziny rozmów. Do tego kłamstwo na kłamstwie.

Nie zerwie kontakt. Ograniczy. Tak więc jakbyś przypadkowo kiedyś znowu coś znalazła to nie możesz się wściekać.

Facet Cię zdradza. Na 100% emocjonalnie i prawie na pewno fizycznie. Oczywiście tłumaczy się, że to tylko koleżanka bo Ty bylas taka niedobra. I przy tym wszystkim nie obiecuję poprawy. Zerwania kontaktu, próby ratowania maleństwa. On Ci mówi że ograniczy z nią kontakt.

Szanuj sie trochę

Babajaga - może być tak jak tłumaczy się mąż, nie warto truć siebie że jest inaczej ( czujność i tak będziesz mieć w pogotowiu ), jesteście młodzi, tak czy inaczej ważne że nie zaprzeczył Twoim odczuciom, zrozumiał że mogłaś poczuć się zdradzona, jak wróci porozmawiaj jeszcze na ten temat, wyrzuć  wszystkie bóle związane z tą sytuacją, niech ma świadomość co rani Ciebie, pamiętaj że życie na odległość najczęściej nie jest korzystne dla związków Jeśli chodzi o tę ' koleżankę ' niech zerwie kontakt całkowicie aż taką Matką Teresą być nie musisz

Faktycznie uświadomiłam sobie, że nie raz zdarzyło się, że coś mi opowiadał, a ja nie słuchałam. Ma nietypowe hobby, o którym lubi dużo mówić - "wyłączałam się" więc, udając, że słucham. Słuchałam wszystkiego wtedy, kiedy chciałam, a nie zwracałam uwagi na to, kiedy on tego potrzebował.
Nie miał kiedy. Pracuje za granicą, prawie tysiąc kilometrów od niej, a ona jest z innego miasta niż my. To trwało niecałe 2 tygodnie.

Janix dobrze zwrócił uwagę na fakt że jeśli czuł się nie słuchany, miał Ci o tym powiedzieć, zresztą dlaczego do zwierzeń nie wybrał mężczyzny, kumpla co przy piwie czy coli byłby go posłuchał, kobietom nieraz wystarczają koleżanki do rozmów, nie tłumacz go bo Twoje pretensje są słuszne i słusznie miałaś żal, on Cię przeprasza, pewnie żałuje bo i cóż takiego osiągnął w ten sposób, wątpliwą satysfakcję bycia wysłuchiwanym, ale Ty uważaj aby tak od razu nie być aż tak wyrozumiała choćbyś nawet faktycznie to rozumiała, on musi zapamiętać tę lekcję bo Ty jej nie zapomnisz a z drugiej strony jeśli wybaczysz to dobrze dla Ciebie zamknąć ten temat

To, co powiedział i ile obiecywał to jeszcze nic nie znaczy. Należy odczekać, czy zacznie realizować swoje obietnice. Pytanie czy cokolwiek na to wskazuje..?

Zadzwonił do niej i nagrał rozmowę. Potem mi ją wysłał. Dał jej w niej wyraźnie do zrozumienia, że z jego strony to była wyłącznie znajomość, nigdy nie powiedział ani nie napisał, że mogło się to przerodzić w coś innego. Ona chyba miała jednak nadzieję, bo się popłakała. Ale nie zaprotestowała w żaden sposób na słowa, że rozmawiał z nią wyłącznie o pierdołach. Całkowicie uciął kontakt. Było mu niesamowicie przykro, że tyle wycierpiałam w niepewności i było mu szkoda jej, że aż tak się zaangażowała wiedząc, że on ma rodzinę. Że nie spodziewał się tego, bo to było wspominane od samego początku. Ogólnie on ją poznał dlatego, że miała wykonać projekt dla nich do firmy. Rozmawiali o tym, dużo z tych wieczornych rozmów było na głośniku o projekcie i dyskutowali o tym w trójkę ze współwłaścicielem firmy (razem mieszkają, przyjaźnią się), potem rozmowy przeszły w rozmowy o duperelach przez wspólnych znajomych i tak się to potoczyło. Przyrzekł, że więcej nie popełni tego błędu, że nie ma dla niego nic ważniejszego niż nasza rodzina. O tym, jak poprawić nasze relacje porozmawiamy jak wróci, kiedy już ochłoniemy i w trakcie rozmowy będziemy mogli się przytulić, ale ma do tego czasu dzwonić do mnie w każdej wolnej chwili i wrócić szybciej niż miał zaplanowane. Nie wymuszałam na nim żadnej z tych rzeczy, wszystko szło od niego.

Hahaha.
Ale mi ulżyło. W rozmowie wyraźnie było słychać, że nigdy nie było żadnych podtekstów, odetchnęłam jak to usłyszałam. Jestem zła tylko za czas jej poświęcony. Przyjaciel jego i równocześnie jej znajomy doradzał, żeby wyciszył kontakt po prostu, ale mąż chciał to zrobić od razu, żebym mogła w końcu spać spokojnie.

Przykro mi, to brzmi strasznie podle
Ale nie sądzę. On naprawdę nas kocha, a ona naprawdę płakała. Było mi jej szkoda w pewnym momencie. Kiedy ostygły mi nieco emocje i pomyślałam na chłodno to nie byłoby najmniejszych powodów do zdrady. Kochamy się przy każdej możliwej okazji, nawet po kilka razy dziennie. Podobam mu się nadal, bardzo często to mówi ale i też to widać. Kiedy jest w domu to nie możemy przestać rozmawiać, kładziemy się późno w nocy, a potem funkcjonujemy na kawie. Musimy po prostu poprawić kilka rzeczy żebyśmy oboje czuli się szczęśliwi, i mam nadzieję, że będzie już dobrze. Dostrzegłam swoje błędy, a on swoje. Poprawimy to.

Nie chcę być czarnowidzem, ale to że często się kochacie i dużo gadacie (gdy mąż jest w domu) o niczym niestety nie świadczy... Wydaje mi się, że zbyt łatwo kupiłaś jego historię. To nie musi być prawda co mąż obiecuje.
Dawaj nam znać, co dalej.

Takie rozegranie wygląda całkiem obiecująco. Jednak zdarzają się niestety takie osobniki, które mają talent do odstawiania teatrzyków, po to tylko, żeby stworzyć pozory, że wszytko działa w jak najlepszym porządku. W jednym z sąsiednich wątków, była wspomniana historia, gdzie Autor podejrzewał żonę o skok w bok a mimo to przynajmniej część pożycia małżeńskiego układała się dobrze, łącznie z seksem. Mimo to, bez iście detektywistycznego śledztwa, nie udałoby się odkryć zdrady. Dlatego warto trzymać rękę na pulsie

Zdaje sobie sprawe, ze z mojego posta nic do Ciebie nie dotrze autorko bo jestes na haju powrotu ukochanego ale dla mnie ten Twoj cud to zwykła kanalia. Myslisz, ze nie zdawał sobie sprawy, ze ona jest zaaangazowana emocjonalnie? Nagrywać jedna kobietę bez jej wiedzy i zgody jak łamie sie jej serce i udostępniać nagranie drugiej zeby zdobyć u niej poklask ? To przecież podłość. Szkoda, ze tego nie widzisz...

Cos czuje uzaleznienie ekonomiczne od męża, a wtedy u kobiety jest troche inna percepcja. Autorko pracujesz? Jestes niezalezna finansowo od męża?

Tak..i z powodu służbowych rozmów dorosła,samodzielna Pani inżynier wpada w szloch.. zamiast powiedzieć:no coś Ty, zwariowałeś, o czym Ty gadasz, jesteśmy kumplami, piłeś czy jak?
Nie chciałam tego pisac autorce wczoraj, ale wg mnie mieli regularny romans i myślę że nie wirtualny pracując razem po tych budowach +dni gdy się nie odezwał.
Jak zaczeła mu się palić ziemia pod nogami, potraktował tamtą jak szmatę.

Odegrali teatrzyk i tyle.

Pomijając już  fakt, że zachował się jak totalny gnój, przesyłając ci nagraną rozmowę z kochanką (bez jej wiedzy i zgody), gdzie ta kobieta płacze... to chyba jesteś naprawdę na haju emocjonalnym, skoro wierzysz że to były tylko rozmowy między nimi. Gdyby tylko Tak było to czy ona by płakała? Nie sądzę. Pewnie twój cudowny mąż nawciskał jej jakichś kitów o tym, jak to wam się nie układa, i jak to mu z nią dobrze jest, jaka jest och i  jaka jest ach. Godziny rozmów, pewnie mnóstwo spotkań, może jakieś plany na bliżej nie określone "kiedyś"? Jak synek skończy ileś tam lat. Bo Teraz to za mały. Człowiek emocjonalnie zaangażowany, może długi czas wierzyć w te bzdury jak w prawdę objawioną.

A teraz siądź sobie wygodnie i ze spokojem pomyśl, że człowiek któremu ufałaś, wierzyłaś, jest kłamcą. Okłamał ciebie - i dalej to robi. Okłamał tamtą kobietę. Gdyby rozmawiali o przepisach na najlepszy sernik, nie zareagowałaby Tak emocjonalnie. Ten facet ma 0 skrupułów. Wciśnie ci każde łajno, byle by ochronić własny żałosny zadek.

Poczytaj na tym forum tematy zdradzonych oraz tematy kochanek/kochanków. Wszystko to dramatycznie podobnie wygląda.

Wiesz, Balin, nawet grzechy ocenia się na podstawie intencji a nie tylko skutków.
Jakie informacje miała tamta kobieta, zależy od męża bo to też istotne do moralnej oceny -świadomość.
A gdyby zapracowany Pan jasno od początku postawił sprawę, że chce tylko seksu,to by nie było szlochów.
A gdyby postawił, może ten seks by dostał, a może nie.

Do momentu tego nocnego posta autorki myślałam jeszcze, że to Misio, co odpłynął, ludzkie..

Facet od roku grzeje się z inną kobietą, żonę olewa, bo tak jest rozochocony ta drugą, że zapomina o tym, by chociaż żonie nie dawać powodów do podejrzeń. Żona jednak zauważa, że coś jest nie tak, długo cierpi w samotności, gryzie się, aż w końcu wybucha. Przeprowadza z mężem rozmowę telefoniczną, która zamienia się w kłótnię i nagle staje się cud, bo oto mąż w pięć sekund opamietuje się i sam z siebie wykonuje różne ruchy celem udowodnienia żonie, że już nie ma się czego bać. Chłop idzie na całość, bo pod doopa mocno mu się zapaliło i posuwa się nawet do tego, że nagrywa pożegnalna rozmowę z boczna i przesyła to nagranie jedynej kobiecie, która kocha, czyli żonie.
Żona jest oczywiście przeszczesliwa, bo odzyskała cudownego męża i na dodatek upikla dwie pieczenie przy jednym ogniu, bo na własne uszy usłyszała płacz boczniary, czyli żona była świadkiem upokorzenia tej drugiej.
Czegóż więcej można oczekiwać od życia do pełni szczęścia?
Pan przyjedzie, jak tylko będzie mógł, do swojej żony, na pewno nie z pustymi rękami, bo oprócz kasy zasypie żonę jakimiś no kwiatkami, potem będzie namiętnie obracał ja w łóżku, kilka dni posiedzi na łonie rodziny i znowu uda się w siną dal, bo przecież żona nie wie, jak żyje jej mąż na tej obczyźnie.
On dalej będzie sobie miał rodzinę, czyli swoje zaplecze, a tam będzie żył pełnia życia, tyle tylko że będzie już znacznie sprytniejszy.
Oto historia pewnego małżeństwa.
Na pocieszenie napisze ci autorko, że tak jak wy żyje w Polsce wiele małżeństw.
Aż dziw tylko bierze, że ciągle znajdują się kobiety, które wchodzą w tego typu układy z żonatymi.
Naprawdę, głupców nie brakuje.