20 letnia, niedoświadczona dziewica - Netkobiety.pl

... jestem gotowa na seks, ale ostatnio czuję że jestem.

Jednak nie chcę zrobić tego z pierwszą lepszą osobą, ani z kimś kto mi się zwyczajnie nie podoba.

Kateloxo98 napisał/a:

... jestem gotowa na seks, ale ostatnio czuję że jestem.

Super

Jednak nie chcę zrobić tego z pierwszą lepszą osobą, ani z kimś kto mi się zwyczajnie nie podoba.

Takie podejście uważam, za fatalny błąd młodości. Jak jest przy Tobie jakiś chłopak, który się Tobie podoba, a Ty jemu i oboje mielibyście ochotę na seks ze sobą, to nie powtrzymujcie się. Nie licz na to iż pierwsze seksy w życiu będą fajne. Pewnie nie będą.

katie96 napisał/a:

Oj znam to
Mam 23 lata, nigdy nie miałam chłopaka. Jestem dosyć atrakcyjną osobą. Nie przyznaję się nikomu, że jeszcze nigdy tego nie robiłam, bo nikt by mi nie uwierzył. Już moja współlokatorka w mieszkaniu średnio 2 razy w tygodniu mi powtarza, że nie rozumie, jak taka osoba jak ja może nie mieć chłopaka. Dlatego się nie przyznaję, bo 23 lata to jednak już trochę dużo i niejedna licealistka jest bardziej doświadczona niż ja.
Ja w przeciwieństwie do Ciebie od wielu lat czuję się gotowa, tak mniej więcej od 17,18 roku życia. Niestety nie trafił się nikt ciekawy na mojej drodze. Odkąd skończyłam 18 lat większość chłopaków patrzy na mnie tylko jak na obiekt seksualny. Dla mnie to obleśne, chciałabym, żeby ktoś się na mnie spojrzał z miłością i czułością, a nie tylko pożądaniem.
Na 1 roku studiów zostałam po imprezie u kolegi z roku. On sam powiedział, że interesuje go relacja sex friends, zaczął mnie łapać za piersi, włożył "tam" rękę. Wypiłam trochę drinków, więc nie broniłam się za długo. W pewnym momencie nawet zaczął mi robić minetkę. Niestety ten kolega to mój kolega z grupy. Widywałam go codziennie na zajęciach. Bałam się, że jak ulegnę i się z nim prześpię to on rozpowie wszystkim na roku, że mnie zaliczył, a niestety takie dziewczyny nie mają u nas na uczelni dobrej sławy, więc uciekłam. Na koniec rzekł, że przynajmniej zobaczył mnie nago. Bałam się, że rozpowie wszystkim, jednak nic takiego się nie stało. Nikt się o tym nie dowiedział (gdyby komuś powiedział to na bank by to do mnie doszło). Po miesiącu napisałam do niego, czy nie chce się znowu spotkać, ale odmówił, powiedział, że jeździ co tydzień do pracy do miasta rodzinnego na weekendy.
Mijają niedługo 2 lata od tego zdarzenia, a ja ciągle o tej sytuacji myślę. Bo problem w tym, że to była jedyna osoba, która chciała mnie przelecieć, która mi się chociaż trochę podobała fizycznie: chłopak dobrze zbudowany, krótkie, brązowe włosy, ładny z twarzy, wysportowany, bo większość chłopaków, którzy chcą mnie zaliczyć nawet fizycznie mi się nie podobają i wydają mi się obleśni
Także no wtedy uciekłam, bo bałam się, że wszyscy się o tym dowiedzą, dzisiaj bardzo tego żałuję, że nie zostałam z nim dłużej. Dodatkowo jego współlokator wyjechał na weekend do domu, więc mielibyśmy całe mieszkanie dla siebie. No głupia sytuacja
A najgorsze w tym wszystkim jest to, że mnie czasem hormony roznoszą, bo libido mam wysokie. Ciężko tak funkcjonować

Jeśli dla kogoś takie sytuacje są rzadkością to nic dziwnego, że się o tym dużo myśli. Układa w głowie scenariusze. Żałuje się tego co się zrobiło, albo tego co się nie zrobiło Staje się to nawet ulubioną fantazją. Znam to doskonale. Też tak miałem. Mój pierwszy raz był krótko przed 26 urodzinami. Mimo, że generalnie był kiepski to jednak tkwił mi w głowie bardzo, bardzo długo..., czyli do drugiego razu

Moim zdaniem dziewica jest w porządku, ale to co w niej może być irytujące z perspektywy kogoś, kto coś tam już o tym wie, jest jakby taki ogromny, wręcz gigantyczny brak zdecydowania i taktu do tematów seksualnych. Może np. dojść do sytuacji, w warunkach której doświadczeni, wolni ludzie, już by coś ze sobą robili, a dziewica w takim momencie jak gdyby się peszy, nie wie co ma ze sobą zrobić, wygląda, jakby jednocześnie chciała i nie chciała, nerwowo kręci się w kółko i ostatecznie robi czerwona na twarzy. A ktoś z zewnątrz patrzy się na nią i myśli sobie: "ona w końcu tego chce czy nie? Może powinienem jej pomóc? Co ona w ogóle robi?!". I wtedy wychodzi na jaw, że ona nigdy tego nie robiła.

Mam prośbę do wszystkich dziewic w Polsce,
Czy zanim będziecie chciały coś tworzyć sobie z jakimś chłopakiem, czy mogłybyście przestudiować książkę "Sztuka kochania" Michaliny Wisłockiej? Ona wam otworzy oczy na wiele tematów, co się tak naprawdę dzieje w seksie, jakie zachowania występują w związkach, albo jakie są różnice między kobietą a mężczyzną. Nie będziecie chociaż kompletnie zielone jak będziecie do tego podchodzić.
A poradników z internetu nie polecam, bo to szczątkowa wiedza napisana przez jakichś amatorów.

A ja się zupełnie nie zgadzam. Przede wszystkim jak kobieta wie czego chce, to się peszyć nie będzie. Seks jest prosty i intuicyjny, a każdego partnera w jakiś sposób trzeba się nauczyć, bo nie ma rozwiązań uniwersalnych pasujących do wszystkich. Nie mam pojęcia skąd może wziąć się speszenie i kogoś, kto wie, czego chce. Co innego jak taka dziewczyna jeszcze nie wie i czeka, aż ją facet zachęci. Ale w takim wypadku powinna poczekać, aż się dowie i aż sama będzie naprawdę chciała. Wtedy speszenia nie będzie.

Katie, a właśnie warto powiedzieć. Bo unikniesz niepotrzebnego stresu i właśnie takiego zastanawiania się "czy on się zorientował, że to mój pierwszy raz czy nie". A jak facet będzie mądry to zrobi tak, że będziesz się czuła po prostu swobodnie.

Napisałaś że masz 20 lat i od 10 lat się masturbujesz... wow. Jak dla mnie to jesteś jakąś gówniarą która pisze że wie czego chce a tak naprawę nie jest.
Piszesz że jesteś uważana za atrakcyjną, jak większość kobiet.
Wiesz, sama do modelki nie należę, ale w wieku 20 lat coś w głowie już miałam, w przeciwieństwie do ciebie.

Lady Loka napisał/a:

A ja się zupełnie nie zgadzam. Przede wszystkim jak kobieta wie czego chce, to się peszyć nie będzie. Seks jest prosty i intuicyjny, a każdego partnera w jakiś sposób trzeba się nauczyć, bo nie ma rozwiązań uniwersalnych pasujących do wszystkich. Nie mam pojęcia skąd może wziąć się speszenie i kogoś, kto wie, czego chce. Co innego jak taka dziewczyna jeszcze nie wie i czeka, aż ją facet zachęci. Ale w takim wypadku powinna poczekać, aż się dowie i aż sama będzie naprawdę chciała. Wtedy speszenia nie będzie.

Katie, a właśnie warto powiedzieć. Bo unikniesz niepotrzebnego stresu i właśnie takiego zastanawiania się "czy on się zorientował, że to mój pierwszy raz czy nie". A jak facet będzie mądry to zrobi tak, że będziesz się czuła po prostu swobodnie.

Szczerze? Ja wyparłam to z umysłu. Jestem gotowa na seks od wielu lat. Przez to wstydzę się, że nadal tego nie mam za sobą i nie da mi się przemówić do rozsądku. Gdy spotkam swoją prawdziwą miłość, która też będzie miała swój pierwszy raz przed sobą to może powiem, ale jak trafię na mega pewnego gościa to nie ma szans
Doprowadziłam do takiego stanu, że zapomniałam, że jestem dziewicą. Serio, wyparłam to z umysłu. Po prostu od jakiś 10 lat masturbuję się, 4 lata temu kupiłam pierwszy wibrator, teraz mam 4. Znam doskonale swoje ciało i to, jak reaguje na jakie bodźce. Właściwie to nawet nie czuję się jak dziewica, bo znam swoje ciało lepiej niż niejedna, która tylko sypia z chłopakiem, a sama swojego ciała nie poznaje. Dlatego jak mnie się ktoś pyta, to nawet mi przez myśl nie przechodzi moje dziewictwo, bo mentalnie się po prostu za taką nie uważam
Mam jednak duże libido i czasem jestem tym sfrustrowana, że nie mam na kim wyładować, ale no cóż, jakoś sobie z tym radzę

katie96 napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

A ja się zupełnie nie zgadzam. Przede wszystkim jak kobieta wie czego chce, to się peszyć nie będzie. Seks jest prosty i intuicyjny, a każdego partnera w jakiś sposób trzeba się nauczyć, bo nie ma rozwiązań uniwersalnych pasujących do wszystkich. Nie mam pojęcia skąd może wziąć się speszenie i kogoś, kto wie, czego chce. Co innego jak taka dziewczyna jeszcze nie wie i czeka, aż ją facet zachęci. Ale w takim wypadku powinna poczekać, aż się dowie i aż sama będzie naprawdę chciała. Wtedy speszenia nie będzie.

Katie, a właśnie warto powiedzieć. Bo unikniesz niepotrzebnego stresu i właśnie takiego zastanawiania się "czy on się zorientował, że to mój pierwszy raz czy nie". A jak facet będzie mądry to zrobi tak, że będziesz się czuła po prostu swobodnie.

Szczerze? Ja wyparłam to z umysłu. Jestem gotowa na seks od wielu lat. Przez to wstydzę się, że nadal tego nie mam za sobą i nie da mi się przemówić do rozsądku. Gdy spotkam swoją prawdziwą miłość, która też będzie miała swój pierwszy raz przed sobą to może powiem, ale jak trafię na mega pewnego gościa to nie ma szans
Doprowadziłam do takiego stanu, że zapomniałam, że jestem dziewicą. Serio, wyparłam to z umysłu. Po prostu od jakiś 10 lat masturbuję się, 4 lata temu kupiłam pierwszy wibrator, teraz mam 4. Znam doskonale swoje ciało i to, jak reaguje na jakie bodźce. Właściwie to nawet nie czuję się jak dziewica, bo znam swoje ciało lepiej niż niejedna, która tylko sypia z chłopakiem, a sama swojego ciała nie poznaje. Dlatego jak mnie się ktoś pyta, to nawet mi przez myśl nie przechodzi moje dziewictwo, bo mentalnie się po prostu za taką nie uważam
Mam jednak duże libido i czasem jestem tym sfrustrowana, że nie mam na kim wyładować, ale no cóż, jakoś sobie z tym radzę

Z mojego punktu widzenia to powiem Ci, że w tym długim czekaniu na pierwszy seks najgorsze jest to, że kiedy w końcu do tego dochodzi to okazuje się on najzwyczajniej w świecie przereklamowany. Po prostu nie jest w stanie on sprostać wszelkim wyobrażeniom i fantazjom jakie przez te lata się wytwarzają w głowie. Można odczuć pewne rozczarowanie. Bywa tak, że wychodzą pewne problemy w tej materii o których się nie myślało, bo w fantazjach zawsze wszystko jest idealnie. A idealny seks w którym obie strony są świetnie dobrane to moim zdaniem rzadkość. Może właśnie jest tak, że masz tak wyśrubowane wyobrażenie na ten temat, że to Cię podświadomie blokuje i dlatego mimo okazji jednak do niczego dotąd nie doszło.

Misinx napisał/a:

katie96 napisał/a:

Szczerze? Ja wyparłam to z umysłu. Jestem gotowa na seks od wielu lat. Przez to wstydzę się, że nadal tego nie mam za sobą i nie da mi się przemówić do rozsądku. Gdy spotkam swoją prawdziwą miłość, która też będzie miała swój pierwszy raz przed sobą to może powiem, ale jak trafię na mega pewnego gościa to nie ma szans
Doprowadziłam do takiego stanu, że zapomniałam, że jestem dziewicą. Serio, wyparłam to z umysłu. Po prostu od jakiś 10 lat masturbuję się, 4 lata temu kupiłam pierwszy wibrator, teraz mam 4. Znam doskonale swoje ciało i to, jak reaguje na jakie bodźce. Właściwie to nawet nie czuję się jak dziewica, bo znam swoje ciało lepiej niż niejedna, która tylko sypia z chłopakiem, a sama swojego ciała nie poznaje. Dlatego jak mnie się ktoś pyta, to nawet mi przez myśl nie przechodzi moje dziewictwo, bo mentalnie się po prostu za taką nie uważam
Mam jednak duże libido i czasem jestem tym sfrustrowana, że nie mam na kim wyładować, ale no cóż, jakoś sobie z tym radzę

Z mojego punktu widzenia to powiem Ci, że w tym długim czekaniu na pierwszy seks najgorsze jest to, że kiedy w końcu do tego dochodzi to okazuje się on najzwyczajniej w świecie przereklamowany. Po prostu nie jest w stanie on sprostać wszelkim wyobrażeniom i fantazjom jakie przez te lata się wytwarzają w głowie. Można odczuć pewne rozczarowanie. Bywa tak, że wychodzą pewne problemy w tej materii o których się nie myślało, bo w fantazjach zawsze wszystko jest idealnie. A idealny seks w którym obie strony są świetnie dobrane to moim zdaniem rzadkość. Może właśnie jest tak, że masz tak wyśrubowane wyobrażenie na ten temat, że to Cię podświadomie blokuje i dlatego mimo okazji jednak do niczego dotąd nie doszło.

O tak! To jest bardzo prawdziwe. Ja dziewictwo straciłam mając 24 lata. Nota bene mój partner o tym nie wiedział, ale pamiętam, że seks wydał mi się potwornie nudny i przereklamowany. Spodziewałam się fajerwerków, a było tak zwyczajnie. Potem szukałam tych fajerwerków, stwierdziłam, że może starszy facet, który będzie wiedział jak się "zająć" kobietą, ale też szału nie było.

Zakładam, że pewnie są faceci, którzy byliby w stanie zrobić, żeby były fajerwerki, ale w pewnym momencie stwierdziłam, że nie chce mi się szukać, bo za dużo razy się rozczarowałam. Ze stałym partnerem jest inaczej, bo jest jeszcze element bliskości wynikającej z relacji i to mi pasuje. W takiej kombinacji oboje uczymy się sami siebie, więc za każdym razem jest lepiej niż poprzednio.

Mam 20 lat i jestem ciągle dziewicą, [...] Teraz to chyba nawet 13latki mają większą wiedzę w tym temacie niż ja Hahaha
Zaczynam się zwyczajnie zastanawiać, czy wszystko ze mną okej... czy ktoś był w podobnej sytuacji? Jak przestać się przejmować?

Mam 20 lat i jestem ciągle dziewicą, i ogólnie sam fakt mi nie przeszkadza, ale boję się, że to przestraszy kiedyś jakiegoś faceta.
Chłopaka nigdy nie miałam, byli tacy co mi się podobali, ale albo coś nie wychodziło, albo bez wzajemności. Ogólnie, niby jestem uważana za atrakcyjną, i trochę chłopaków się kręci, ale żaden mi się teraz nie podoba. Przez większość czasu wiedziałam, że nie jestem gotowa na seks, ale ostatnio czuję że jestem.
Jednak nie chcę zrobić tego z pierwszą lepszą osobą, ani z kimś kto mi się zwyczajnie nie podoba. Chcę być cierpliwa, jednak boję się, że jak się trafi jakiś ciekawy dla mnie chłopak, to moje niedoświadczenie go nie wiem... odstraszy? Mimo, że wiem jaki jest powód tego dlaczego wciąż tego nie robiłam, to jednak mam wrażenie że coś jest ze mną nie tak. Teraz to chyba nawet 13latki mają większą wiedzę w tym temacie niż ja Hahaha
Zaczynam się zwyczajnie zastanawiać, czy wszystko ze mną okej... czy ktoś był w podobnej sytuacji? Jak przestać się przejmować?

Lady Loka napisał/a:

Katie, nie zorientowal sie. Ale ja nie mialam blony. Albo przebila sie juz wczesniej, nie wiem.
Ale ja nie mialam w sobie jakiegos dzjewiczego wstydu z posta Ognistego. Ja doskonale wiedzialam, czego chce i bylam pewna siebie. Oczywiscie teraz jak o tym mysle, to w wielu sprawach bylam naiwna, ale coz, bywa

Widzisz Ognisty, mam te same wnioski, a nie musialam czytac Wisłockiej. Dalam rade rozczarowania tez są częścią zycia.

Moje gratulacje.

Ale dziewicom jednak nie polecałbym podejścia na zasadzie: "idę na żywioł, i niech się dzieje wola nieba". Ja myślę, że tutaj jednak powinno się być choć minimalnie przygotowanym przez fachową literaturę.
Przecież tu jeszcze jest takie coś jak niechciana ciąża, albo choroby...

Lady Loka napisał/a:

OgnistyKapłan napisał/a:

Moje gratulacje.

Ale dziewicom jednak nie polecałbym podejścia na zasadzie: "idę na żywioł, i niech się dzieje wola nieba". Ja myślę, że tutaj jednak powinno się być choć minimalnie przygotowanym przez fachową literaturę.
Przecież tu jeszcze jest takie coś jak niechciana ciąża, albo choroby...

Ale mieszasz tutaj dwie rzeczy.
Bo pojscie na zywiol nie oznacza, ze sie nie zabezpieczalam. Jednoczesnie nie potrzeba fachoweh literarury, zeby kupic w aptece prezerwatywy.
Pojscie na zywiol - swiadomosc tego, czego sie chce. Bez tego co Ty opisujesz jako jakis dziwny dziewiczy wstyd. To nie zmienia tego, ze jak sie chce seksu to z partnerem się rozmawia o zabezpieczeniu.

"dziwny dziewiczy wstyd" hehe, ale dlaczego dziwny? To jest coś naturalnego. To jest nawet opisane w "Sztuce kochania" jako o ile dobrze pamiętam "pierwotny lęk przed pierwszym razem". I nie widzę sposobu na załatwienie tego lęku w sposób podobny, jak np. oswaja się dzikie zwierze. Z taką kobietą jest tak naprawdę bardzo podobnie. Musi poczuć się bezpieczna, musi mieć zaufanie. Jeżeli z kobiety za szybko się to "zedrze", to ona potem może mieć uraz na długie lata. Wszystko jest wyjaśnione w tej książce na którą się powołuję.

I dlaczego mam takie wrażenie, że jak gdyby z pogardą mówisz o tych biednych dziewicach? Trochę tak, jakbyś im czegoś zazdrościła No ale przecież chyba wiesz, że nie każdy musi mieć swój pierwszy raz, dokładnie taki sam, jaki był Twój . Niech one same sobie wybiorą, jak chciałyby to zrobić . (Póki jeszcze mogą )

Z pogardą, ale jednocześnie z zazdrością? dobre, dobre. Niestety nie umiem tak. Pogarda i zazdrość się trochę wykluczają.
Jedyne na co jestem wyczulona, to na zachęcanie do seksu kobiet, które nie są na to gotowe. Trafiają na faceta, który chce je oswajać, pomimo tego, że właśnie powinien tak naprawdę dać im w spokoju dojrzeć.

Nie mówię, że wszyscy mają mieć taki sam pierwszy raz jak ja miałam. Ale zdecydowanie za to, jaki mój pierwszy raz będzie, jestem odpowiedzialna bardziej nawet ja niż mój partner. To ja mam się czuć psychicznie gotowa. To ja mam zadecydować czy to jest ten czas czy inny. To ja mam prawo powiedzieć, gdzie jest moja granica. To ja mam prawo powiedzieć, co chcę robić, a czego robić nie chcę. To ja mam prawo powiedzieć w każdym momencie, że nie chcę. I to ja mam obowiązek zadbać o to, żeby było mi przyjemnie, żeby było odpowiedzialnie i żeby nie skończyło się to niechcianą ciążą albo chorobą weneryczną. To ja mam prawo wybrać sobie do pierwszego razu odpowiedniego partnera. Czy to z dłuższego związku czy to jakąś krótszą relację. I to ja mam prawo wybrać, jak to będzie wyglądać.

Ale jeżeli kobieta się peszy, wstydzi, wycofuje, to trzeba ją zostawić żeby dojrzała. Niedojrzałe owoce też się zostawia żeby dojrzały. Czasami kobiecie potrzeba głównie czasu bez nacisków ze strony partnera.

OgnistyKapłan napisał/a:

Dokładnie, to tak jak mówiłem na początku. Z mojej perspektywy taka niedojrzała, nie do końca w pełni rozwinięta w tym temacie kobieta, sprawia wrażenie niezdecydowanej. I ja, osobiście, nie gustuję w takich niedojrzałych kobietach, bo dla mnie mentalnie one są jak małe dziewczynki. A jeśli taka niedojrzała kobieta ma coś takiego, że czuje się w tym wszystkim jakby taka "pogubiona", to ja jeszcze raz polecam "Sztukę kochania" Michaliny Wisłockiej. Ta lektura powinna ją naprostować.

W kwestii naprostowania to akurat Wisłocka nie jest dobrym przykładem, ta kobieta miała tak poplątane życie że głowa mała. To nie jest żadna sztuka kochania tylko jeśli już to sztuka ru******. Właśnie takie książki oraz porno zatracają to co najpiękniejsze w seksie, czyli naturalność.

Izzie_Stevens napisał/a:

Napisałaś że masz 20 lat i od 10 lat się masturbujesz... wow. Jak dla mnie to jesteś jakąś gówniarą która pisze że wie czego chce a tak naprawę nie jest.
Piszesz że jesteś uważana za atrakcyjną, jak większość kobiet.
Wiesz, sama do modelki nie należę, ale w wieku 20 lat coś w głowie już miałam, w przeciwieństwie do ciebie.

20 lat mam ja - autorka tego tematu, dziewczyna do której piszesz jest chyba troszkę starsza.

Lady Loka napisał/a:

Katie, nie zorientowal sie. Ale ja nie mialam blony. Albo przebila sie juz wczesniej, nie wiem.
Ale ja nie mialam w sobie jakiegos dzjewiczego wstydu z posta Ognistego. Ja doskonale wiedzialam, czego chce i bylam pewna siebie. Oczywiscie teraz jak o tym mysle, to w wielu sprawach bylam naiwna, ale coz, bywa

Widzisz Ognisty, mam te same wnioski, a nie musialam czytac Wisłockiej. Dalam rade rozczarowania tez są częścią zycia.

No ja rozumiem. Ja tego dziewiczego wstydu też nie mam. Opisywałam tą sytuację z chłopakiem (że miałam tą okazję a nie wykorzystałam) to on nawet nie podejrzewał, że mogłabym być dziewicą, sam mi to powiedział, a ja nie wyprowadziłam go z błędu
Ja błonę mam półksiężycowatą, noszę nawet kubeczki menstruacyjne, które mają sporą średnicę, więc no podejrzewam, że u mnie też się nie skapnie

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi.

Ogólnie, nie traktuję dziewictwa jako rzecz świętą, to po prostu błona, która jest albo jej nie ma.
Chodzi o to, że nie byłam w zbyt wielu intymnych sytuacjach. Były pocałunki, krótsze, dłuższe, dotykanie - no ale to tyle.
Chciałabym zacząć wchodzić w ten świat niekoniecznie z ''tym jedynym'', ale z kimś z kim czuję się dobrze, bezpiecznie i kto mógłby mnie trochę ''naprowadzić''.
Po prostu dość niedawno zaczęłam odczuwać potrzebę poznania swojego ciała lepiej. Wiem, że mogę zrobić to sama - jednak to nie jest kontakt z drugim człowiekiem.
Nie należę do dziewczyn, które są nieśmiałe, czy boją się płci przeciwnej. Mam dość dużo kolegów, niektórym się podobam/podobałam, ale nigdy nie chciałam na siłę zmuszać się do uczuć jeśli doskonale wiedziałam, że to nie to.
Temat mojego ''niedoświadczenia'' zaczął mnie stresować jakoś niedawno, to się trochę nasłucham koleżanek, które mają chłopaków, to coś innego, no i to, że seks teraz jest dosłownie wszędzie i wtedy przychodzi myśl, że ty tego nie zasmakowałaś..
Obawiam się też troszkę reakcji chłopaka, bo ja sobie zdaję sprawę, że pierwsze seksy nie będą zbyt świetne, ale nie chciałabym żeby to był kłopot dla tej drugiej osoby, więc to jest właśnie ten główny strach.

Kateloxo98 napisał/a:

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi.

Ogólnie, nie traktuję dziewictwa jako rzecz świętą, to po prostu błona, która jest albo jej nie ma.
Chodzi o to, że nie byłam w zbyt wielu intymnych sytuacjach. Były pocałunki, krótsze, dłuższe, dotykanie - no ale to tyle.
Chciałabym zacząć wchodzić w ten świat niekoniecznie z ''tym jedynym'', ale z kimś z kim czuję się dobrze, bezpiecznie i kto mógłby mnie trochę ''naprowadzić''.
Po prostu dość niedawno zaczęłam odczuwać potrzebę poznania swojego ciała lepiej. Wiem, że mogę zrobić to sama - jednak to nie jest kontakt z drugim człowiekiem.
Nie należę do dziewczyn, które są nieśmiałe, czy boją się płci przeciwnej. Mam dość dużo kolegów, niektórym się podobam/podobałam, ale nigdy nie chciałam na siłę zmuszać się do uczuć jeśli doskonale wiedziałam, że to nie to.
Temat mojego ''niedoświadczenia'' zaczął mnie stresować jakoś niedawno, to się trochę nasłucham koleżanek, które mają chłopaków, to coś innego, no i to, że seks teraz jest dosłownie wszędzie i wtedy przychodzi myśl, że ty tego nie zasmakowałaś..
Obawiam się też troszkę reakcji chłopaka, bo ja sobie zdaję sprawę, że pierwsze seksy nie będą zbyt świetne, ale nie chciałabym żeby to był kłopot dla tej drugiej osoby, więc to jest właśnie ten główny strach.

Ehhh jakbym czytała o sobie
Przez chwilę myślałam, że to mój wpis
Mam to samo- nie chcę być tylko dla tego jedynego, seks to też przyjemność i jakieś doświadczenie. Jak się ma lat naście to potrzebny nie jest, powiedziałabym, że w tym wieku lepiej zająć się książkami, ale jak się ma już lat 20, to jest to naturalne, że ciągnie nas instynkt do współżycia. I to jest nawet udowodnione, bo w tym wieku ludzie się rozmnażają, więc i libido jest największe
Tylko no szkoda, że nie ma zbyt wielu okazji

Kateloxo98 napisał/a:

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi.

Ogólnie, nie traktuję dziewictwa jako rzecz świętą, to po prostu błona, która jest albo jej nie ma.
Chodzi o to, że nie byłam w zbyt wielu intymnych sytuacjach. Były pocałunki, krótsze, dłuższe, dotykanie - no ale to tyle.
Chciałabym zacząć wchodzić w ten świat niekoniecznie z ''tym jedynym'', ale z kimś z kim czuję się dobrze, bezpiecznie i kto mógłby mnie trochę ''naprowadzić''.
Po prostu dość niedawno zaczęłam odczuwać potrzebę poznania swojego ciała lepiej. Wiem, że mogę zrobić to sama - jednak to nie jest kontakt z drugim człowiekiem.
Nie należę do dziewczyn, które są nieśmiałe, czy boją się płci przeciwnej. Mam dość dużo kolegów, niektórym się podobam/podobałam, ale nigdy nie chciałam na siłę zmuszać się do uczuć jeśli doskonale wiedziałam, że to nie to.
Temat mojego ''niedoświadczenia'' zaczął mnie stresować jakoś niedawno, to się trochę nasłucham koleżanek, które mają chłopaków, to coś innego, no i to, że seks teraz jest dosłownie wszędzie i wtedy przychodzi myśl, że ty tego nie zasmakowałaś..
Obawiam się też troszkę reakcji chłopaka, bo ja sobie zdaję sprawę, że pierwsze seksy nie będą zbyt świetne, ale nie chciałabym żeby to był kłopot dla tej drugiej osoby, więc to jest właśnie ten główny strach.

Ehhh jakbym czytała o sobie
Przez chwilę myślałam, że to mój wpis
Mam to samo- nie chcę być tylko dla tego jedynego, seks to też przyjemność i jakieś doświadczenie. Jak się ma lat naście to potrzebny nie jest, powiedziałabym, że w tym wieku lepiej zająć się książkami, ale jak się ma już lat 20, to jest to naturalne, że ciągnie nas instynkt do współżycia. I to jest nawet udowodnione, bo w tym wieku ludzie się rozmnażają, więc i libido jest największe
Tylko no szkoda, że nie ma zbyt wielu okazji

Rin Trine napisał/a:

Kateloxo98 napisał/a:

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi.

Ogólnie, nie traktuję dziewictwa jako rzecz świętą, to po prostu błona, która jest albo jej nie ma.
Chodzi o to, że nie byłam w zbyt wielu intymnych sytuacjach. Były pocałunki, krótsze, dłuższe, dotykanie - no ale to tyle.
Chciałabym zacząć wchodzić w ten świat niekoniecznie z ''tym jedynym'', ale z kimś z kim czuję się dobrze, bezpiecznie i kto mógłby mnie trochę ''naprowadzić''.
Po prostu dość niedawno zaczęłam odczuwać potrzebę poznania swojego ciała lepiej. Wiem, że mogę zrobić to sama - jednak to nie jest kontakt z drugim człowiekiem.
Nie należę do dziewczyn, które są nieśmiałe, czy boją się płci przeciwnej. Mam dość dużo kolegów, niektórym się podobam/podobałam, ale nigdy nie chciałam na siłę zmuszać się do uczuć jeśli doskonale wiedziałam, że to nie to.
Temat mojego ''niedoświadczenia'' zaczął mnie stresować jakoś niedawno, to się trochę nasłucham koleżanek, które mają chłopaków, to coś innego, no i to, że seks teraz jest dosłownie wszędzie i wtedy przychodzi myśl, że ty tego nie zasmakowałaś..
Obawiam się też troszkę reakcji chłopaka, bo ja sobie zdaję sprawę, że pierwsze seksy nie będą zbyt świetne, ale nie chciałabym żeby to był kłopot dla tej drugiej osoby, więc to jest właśnie ten główny strach.

Ehhh jakbym czytała o sobie
Przez chwilę myślałam, że to mój wpis
Mam to samo- nie chcę być tylko dla tego jedynego, seks to też przyjemność i jakieś doświadczenie. Jak się ma lat naście to potrzebny nie jest, powiedziałabym, że w tym wieku lepiej zająć się książkami, ale jak się ma już lat 20, to jest to naturalne, że ciągnie nas instynkt do współżycia. I to jest nawet udowodnione, bo w tym wieku ludzie się rozmnażają, więc i libido jest największe
Tylko no szkoda, że nie ma zbyt wielu okazji

Napisałaś wcześniej, że się od dłuższego czasu masturbujesz i używasz wibratora. Niestety prawdziwy penis to nie wibrator i nie dostarczy Ci takich wrażeń. Dodatkowo do penisa jest podłączony właściciel, który może mieć różne umiejętności jego władaniem, a przede wszystkim on nie zna Twojego ciała i nie wie co Ci sprawia przyjemność. To właśnie między innymi miałem na myśli mówiąc o tym, że seks potrafi rozczarowywać. Przy dłuższej masturbacji można się dość łatwo uwarunkować na pewien rodzaj doznań. U facetów jest to dość częste, że na przykład przyzwyczajają się do mocnego uścisku swojej ręki z którym kobieca pochwa nie może konkurować i przez to doznania są słabsze. To może wpływać na problemy z uzyskaniem orgazmu i erekcją. Podejrzewam, że pewna analogia u kobiet też występuje. Jeśli zdecydujesz się na seks to może warto jakiś czas wcześniej odstawić wibrator i masturbację.

Czasami szczęściu trzeba pomóc. Możliwe, że gość, który był dla Ciebie oschły, gdyby lepiej Cię poznał, to coś by z tego było do łóżka. Faceci też lubia być zdobywani. Pech wieczny nie jest. W końcu Ci się trafi.