Szykuje się ustawa kagańcowa na ratujących zwierzęta - Netkobiety.pl

Tej ustawy, zresztą jak sporo podobnych można skomentować w jeden sposób. Szczególnie biorąc pod uwagę pewne detale, jak chociażby właśnie fakt, kto tą ustawę współtworzy i jaki jest przekaz,
wynikajacy z niej (po pracy urzędu i w weekendy nic się nie da zrobić). Jednak komentowac w ten sposób nie będę, bo chciałbym jeszcze trochę popisać na tym forum. Przyznam natomiast szczerze, że  w takich chwilach naprawdę tracę resztki rozwagi i zaczynają we mnie grać emocje. Nie chcę mi się porównywać tych pustych dzbanów z pisu do katów z NKWD, ale po takich akcjach to naprawdę człowiek traci cierpliwość.
Sam fakt, kto tą ustawę wspłtworzy, zakrawa na jakąś totalną kpinę. Dodatkowo nie ma to praktycznie żadnego uzasadnienia praktycznego, jedynie otwiera furtkę dla wszystkich totalnych zwyroli, dla których dręczenie zwierząt to przyjemność. Jeszcze uwzględniając incydenty z przemytem i handlem dzikich gatunków, objętych konwencją CITES, co dodatkowo przyczynia się do niewykrycia sprawców, daje do myślenia. Jeszcze nigdy nie spotkałem w tym kraju ludzi zrzeszonych w jakiejkolwiek organizacji, która miałaby taką pogardę i totalnie zaburzony stosunek do kwestii środowiska naturalnego czy zwierząt jak pis ( specjalnie piszę z małej litery).

W dawnych wiekach w wielu miejscach cywilizowanego świata istniał taki zwyczaj i tradycja, że człowieka przyłapanego z koniem, który ewidentnie nie był jego własnością wieszano bez zbędnych ceregieli na najbliższym drzewie. W dzisiejszym cywilizowanym świecie jedyną uprawnioną instytucją do wkraczania na teren prywatnej własności jest państwo i jego służby. Co by jednak chronić obywateli przed opresyjnością służb państwa obywatele nakładali i nakładają na swoje państwa ograniczenia do wykorzystywania tego państwowego przywileju. Stąd policjant nie może sobie od tak z ulicy wejść do prywatnego mieszkania, albo musi się potem z tego gęsto tłumaczyć, a ostatecznie ryzykuje odpowiedzialność dyscyplinarną i karną jeśli przekroczy swoje uprawnienia i kompetencje. Nie mniej to jednak dalej jest policjant, inspektor służb celnych, skarbowych, strażak itp. przedstawiciel państwa. Jeśli państwo w osobie swoich przedstawicieli naruszy swoje uprawnienia istnieje możliwość rozliczenia tego państwa drogą sądową, dyscyplinarną, a nawet demokratyczną. Ostatecznie jeśli państwo za przekroczenie swoich kompetencji musi ponieść konsekwencje finansowe, to zapłaci, bo państwa nie bankrutują, nie likwidują się z dnia na dzień i istnieje ciągłość odpowiedzialności państwa niezależnie od tego kto nim rządzi.
Natomiast jeśli na teren prywatnej własności wtargnie ktoś, kto nie jest funkcjonariuszem państwowym, to niechybnie można zakładać, że jest to jakowyś zbrodzień i należy go potraktować stosownie do tego. Szczególnie jeśli ów zbrodzień ma widoczny zamiar coś nam ukraść. Ponieważ u nas tradycja szlachecko - chłopska się ze sobą przeplata, to rzekłbym, że tradycyjnym dla nas środkiem odparcia takiej napaści są dubeltówka załadowana grubą solą oraz widły. Kosę postawić na sztorc byłoby już ciężko, bo większość znajduje się już w muzeach

Przypominam iż oprawcy są po prawomocnych wyrokach sądu. Zwierze jak i dziecko nie jest twą własnością jak katujesz malca czy psa tracisz go. Zabieranie zwierząt to ostateczność. W większości przypadków zwierzęta są leczone i sprawa idzie do sądu są tłumaczenia często zwracają zwierze a okazuje się iż za miesiąc jest to samo albo kontrolują i zastają martwe zwierzę. Zauważ iż tam gdzie dochodziło do makabrycznych rzeczy zdjęcia wygłodzonych czy zmasakrowanych zwierząt urzędnicy wskazywali iż wszystko jest OK. Dasz takiemu w łapę albo z lenistwa przyklepie iż wszytko OK. Znam takie ośrodki medycyny pracy oraz lekarzy którzy seryjnie wystawiają zwolnienia. Sami pracownicy o tym mówią.
Ekologiem nie jest byle kto to są w zdecydowanej  większości ludzie idei którym zależy na zwierzętach równie mocno a nawet często mocniej niż lekarzowi na pacjencie (stąd oszołomy mówią zamiennie albo ekoterroryści gdy argument o korupcji nie wypala albo sprzedajni ludzie gdy ekolodzy o coś postulują a nie blokują). Teraz zgodnie z tą ustawą konające zwierzęta trafią do schronisk a nie nie klinik weterynaryjnych. Nie będzie można odbierać zwierząt oprawcy prywatnemu. Za zgodą lekarza zabierać będą mogli tylko strażacy policjanci jakby nie mieli nic innego do roboty. Polecam ciekawy reportaż o tym jak mieszkańcy walczą z hodowcami norek na skóry
l
Ci ludzie związani ze środowiskiem radia Maryja lobbowali na rzecz tej ustawy. Popełniłem jeden błąd Nie tylko Kukiz 15 i PIS ale także PSL i konfederacja popierając tą ustawę.

Przypominam iż oprawcy są po prawomocnych wyrokach sądu. W ciągu rok jest ponad 13000 interwencji jeśli sąd stwierdzi inaczej zwierzę wraca do właściciela. Ilu w tym czasie policjantów i strażaków będzie mogło tego dokonać a ile w tym czasie pożarów może zostać nieugaszonych i przestępstw niezauważonych.  Powiatowych lekarzy weterynarii musi być po 10 i pracować 24 godzin do dobę to owszem. Czekam aż ustawy na temat pedofilii będą współtworzyli skazani pedofile.
Jak hodowcy postępują z norkami zobaczcie czego wygoniono ich z Holandii a teraz robią to u nas.

A Ty assasin poczytaj sobie o sytuacjach, w jakich organizacje odbierają zwierzęta. I zastanów się kto ma interes w tym, żeby nie było wolno tego robić. Ludzie, ze strony których nic zwierzętom nie grozi nie powinni mieć z tym problemu, c'nie? Fakt, że w przygotowaniu ustawy brału udział indywidua SKAZANE  za znęcanie się nad zwierzętami, pewnie nic nie wnosi do tematu...

No tak, święte prawo własności ponad cierpieniem zwierząt katowanych przez sadystów (wolno im, jak mają taki kaprys, toć to ich własność), zdychających z głodu, zdychających wolno w męczarniach bo są chore lub okaleczone i nikt ich nie leczy, hodowanych w warunkach, w których nie mają jak obrócić się w klatce, mają otwarte rany, łamią łapy, okaleczają się wzajemnie i nawet zagryzają się ze stresu.

A jak zauważysz dziecko, które się gotuje w zamkniętym samochodzie w 36-stopniowym upale w cieniu, to ciekawe, czy wybijesz szybę, czy będziesz czekał na przyjazd odpowiednich służb, a dzieciak dożyje albo nie, ot takie życie.

PiS to partia, która co jakiś czas daje do zrozumienia, że przemoc w rodzinie to wewnętrzna sprawa rodziny. Może więc zlikwidujmy prawną ochronę dziecka przed rodzicami degeneratami, bo przecież może się zdarzyć, że w konkretnym przypadku ktoś popełni błąd i interwencja okaże się na wyrost. Absurd? Nie, takie pomysły już były.

Wybiję licząc się z poważnym wydatkiem na naprawę szkody właścicielowi auta. Zakładasz w takiej sytuacji inne rozwiązanie?

Gdybym zobaczył przez okno, że jacyś dziwni ludzie przeskakują przez mój płot, a potem wyprowadzają mi z obory krowę, to ci dziwni ludzie pewnie nie doszli by już o własnych siłach do ogrodzenia... Każdy rolnik powinien trzymać na taką okazję czarnoprochowy karabin Sharpsa. Dostępny bez zezwolenia, a na 300 metrów odstrzeli łeb każdemu złodziejowi...

Zakładam, bo idąc drogą rozumowania użytkownika Assasin "od interwencji są odpowiednie służby", a nie ty, jakiś tam "wstaw epitet".

A tak poza pogróżkami, co byś komu zrobił, to naprawdę uważasz, że prawo własności jest wyżej niż krowa lub koń, który nie może stać na własnych nogach, bo jest na granicy śmierci głodowej i nie można go zabrać, bo nie?
To jak? Z dzieckiem tak samo?

No dobrze, ale prawo własności. A co powinien mieć i co zrobić człowiek, któremu na prywatny teren włażą jacyś dziwni ludzie ze strzelbami, żeby sobie postrzelać do zwierząt, a on sobie tego nie życzy. I na przykład przy tej okazji zabijają mu psy.
Bo w przypadku myśliwych święte prawo własności akurat nie działa i wydaje się to zupełnie nie przeszkadzać państwu, które jednocześnie w imię własności postanowiło chronić właścicieli znęcających się nad zwierzętami.

Wystarczy, że nie wszyscy są tacy. Tak jak nie każdy właściciel zwierzęcia je maltretuje. Wystarczy, że część wykrada zwierzęta bez wiedzy właściciela, bez asysty służb.

A czy w przypadku tych zwierząt liczyłbyś się z możliwością utraty życia? Tak zwany uprawniony przedstawiciel organizacji zajmujących się ochroną zwierząt nie ma żadnych szczególnych uprawnień do naruszania prawa własności. To znaczy, że sam może wejść na teren prywatny tylko za zgodą właściciela. Jeśli to robi bez takiej zgody, to najzwyczajniej łamie prawo i oddaje prawo właścicielowi tego terenu do odpowiedniej reakcji na naruszenie jego miru domowego. Ludzie w końcu zaczną po prostu strzelać do takich "inspektorów". Metodą na teksańskiego farmera tj. wpuszczając go odpowiednio daleko w głąb posesji żeby nie było wątpliwości, że sam się tam znalazł.
Żeby odebrać zwierzę zgodnie z obecną ustawą potrzebna jest zgoda wójta, burmistrza, prezydenta miasta. To jak, pracują teraz ci wójtowie, burmistrzowie, prezydenci po 15 30? W weekendy? Przecież dokładnie o to teraz te tzw. "inspektoraty" się wykłócają z samorządami. Bo dzwonią po nocy do straży miejskiej czy policji żeby razem z nimi wkroczyli na teren czyjejś posesji, a te straże, policje odsyłają ich w diabły. Przynieście kwit od wójta, burmistrza, prezydenta zezwalający na odebranie zwierzęcia, to pojedziemy. Znaczy to nie mniej i nie więcej, że realnie tak właśnie funkcjonują przepisy w rzeczywistości. Funkcjonariusze służb wszelakich do interwencji żądają podstawy administracyjnej, a tą uzyskuje się w godzinach pracy urzędów, w dni robocze. Bez takiej decyzji, bez takiej asysty tzw. "inspektoraty" dokonują pospolitych włamań z zaborem mienia i można je stosownie traktować. Patrz powyżej...

Nie o to założenie mi chodziło. Pytałem czy zakładasz inny wariant niż zwrócenie właścicielowi kosztów wybitej szyby.

Dokładnie tak. Zdecydowanie częściej albo równie często ludzie wybijają szyby w autach z powodu uwięzionego w upale zwierzęcia. Co w niczym nie zmienia konieczności pokrycia szkody materialnej. Prawo zna pojęcie wyższej konieczności. Można nawet działając w wyższej konieczności zabić człowieka i nie ponieść za to konsekwencji. Przynajmniej karnych. Zatem wybijając komuś szybę w aucie co by chronić życie dziecka czy psa musisz brać pod uwagę, że właściciel nie do końca będzie z tego powodu zadowolony. Może cię strzelić z piąchy w buzię nie przyjmując argumentu, że jeszcze 10 minut i nie byłoby co z samochodu wyciągać. Stąd jedyne rozsądne w takich przypadkach rozwiązanie, to telefon na policję, że przystępuje się do obywatelskiej interwencji i proszę przyjechać. Gdybym natomiast spotkał samotnie na swej drodze 5 byczków gwałcących jakąś pannę, to zapewniam cię, że podjąłbym obywatelską interwencję w postaci natychmiastowego telefonu na policję ale w życiu nie rzucałbym się sam przeciw pięciu. Od tego właśnie jest policja.

To zależy. Jeśli tym terenem prywatnym jest nieogrodzone pole lub las, to może wyłączyć je odpowiednią procedurą z obszaru koła łowieckiego. Od tej pory na jego terenie nie wolno sobie polować. Do psów myśliwi nie mają prawa strzelać czy to obszar koła łowieckiego czy nie. Jeśli strzelają, to łamią prawo. Wystarczy ich na tym przyłapać i udokumentować. Jeśli myśliwy jako człowiek z bronią wejdzie ci na ogrodzony teren, to możesz do niego strzelać ile chcesz w obronie swoich psów, kotów itp. Oczywiście z poszanowaniem prawa do samoobrony ale na szczęście nie musisz się w takiej sytuacji nadmiernie zastanawiać nad tym czy gość z bronią na twoim podwórku stanowi zagrożenie czy nie. No i oczywiście musisz mieć jeszcze broń

Ależ oczywiście, że działa, bo to państwo odebrało myśliwym prawo do strzelania do wałęsających się psów. Właśnie w imię ochrony własności tych psów przez idiotów puszczających psy samopas. I to państwo dało możliwość wyłączenia swojej własności z obszaru koła łowieckiego. Z konsekwencją rzecz jasna taką, że złamanego grosza nie dostanie się od tego koła łowieckiego za straty czynione przez zwierzynę łowną.

Wyjątkowo pozwolę sobie skrobnąć posta pod postem bo mi ucieknie wątek

Co do myśliwych, to akurat zgadzam się ze Snake. Chociaż nie wiem czy nie było pomysłu nowelizacji ustawy i próby zmiany w przepisach, dotyczących wyłaczania z obwodu terenów prywatnych. Silne lobby myśliwskie próbowało to przepchać, nie wiem z jakim skutkiem..A właśnie ze zwierzakami na prywatnej posesji może być ten problem, zę takiego konia czy krowę ktoś zauwąży własnie po godzinach pracy urzędowej czy w weekend i mozę to zwierzę już nie dożyć następnego dnia..Służby działaja non stop, ale skoro nic nie mogą zrobić bez zgody takiego wójta to sytuacja okazuje się patowa...

To jest w miarę świeży przepis, bo z 2018 roku. Wcześniej też można było wyłączyć swój prywatny teren z obszaru koła łowieckiego ale sądownie. Od 2018 roku można to zrobić w najprostszy możliwy sposób, to jest składając przed właściwym starostą oświadczenie o wyłączeniu swojej własności z obszaru koła łowieckiego. Wyłączenie wchodzi w życie na drugi dzień. Oczywiście jak pisałem wiąże się to z brakiem możliwości ubiegania się o odszkodowania za straty czynione przez zwierzynę łowną. Tu zresztą a propos świętego prawa własności kłania się brak wiedzy na temat zakresu tej własności. Załóżmy, że mamy pole czy prywatny las. Naszą własnością jest ziemia uprawna i to co na niej wyrośnie. Własnością państwa jest wszystko to co znajduje się pod naszą ziemią i co po tej ziemi biega w stanie dzikim. Stąd jeśli na naszym własnym polu wykopiemy zardzewiały kawałek metalu albo glinianą skorupę mamy obowiązek zgłosić to odpowiednim służbom, które zweryfikują czy nie jest to aby zabytek. Jeśli jest to zabytek możemy dostać w nagrodę uścisk dłoni dyrektora najbliższego muzeum i przychodzić do tego muzeum oglądać co też leżało na naszym polu. Oczywiście jak zapłacimy za bilet wstępu Podobnie jeśli wpadniemy na pomysł wydobywania z terenu naszej działki wszelkiego rodzaju kopalin, zaczynając od pospolitego piasku, to musimy uzyskać na to zgodę państwa i zapłacić mu odpowiednią dolę wykupując stosowną koncesję. Zwierzyna dzika jest własnością państwa. Koła łowieckie wykupują od państwa prawo do odłowu określonej ilości zwierzyny, z dzierżawą terenów łowieckich, w tym prywatnych działek. Płacą za to państwu i samorządom w zamian biorąc na siebie obowiązki w postaci dbania o zwierzynę oraz pokrywanie strat jakie ona czyni właścicielom upraw. Stąd myśliwy ma prawo przebywać na prywatnym polu i polować na nim. Ma również prawo wyprosić z tego pola jego właściciela jeśli jego obecność uniemożliwia polowanie lub sprowadza zagrożenie. Co nie oznacza, że to zrobi, ponieważ czy powinno mu zależeć na tym aby zrazić do siebie człowieka, który jeszcze tego samego dnia może wyłączyć to pole z obszaru koła łowieckiego? Obecny stan prawny jest stanem równowagi praw i interesów myśliwych i właścicieli nieruchomości. Z możliwością ustalania właściwych relacji w obustronnym interesie.

To pewnie proste. Jeśli właściciel uprawia ziemię, to wie jakie szkody wyrządzają zwierzęta, a jakie szkody wyrządzają myśliwi wydeptując czy wjeżdżając samochodem. Rolnik zresztą też wjeżdża Problemy zazwyczaj zaczynają się wtedy, gdy ziemia przestaje być czysto uprawna. Pojawiają się napływowi miastowi, ludzie zmieniają branże np. przerzucając się na agroturystykę, szkółki jeździectwa itp. i wtedy pojawia się konflikt interesów z myśliwymi.

Tak było 2 lata temu. Zmiany poszły jak pisałem w zupełnie odwrotnym kierunku. Wbrew pewnej medialnej propagandzie myśliwym nie zależy na zaognianiu relacji z właścicielami ziemi, bo to jest środowisko na współpracę z którym są skazani. Jeśli idą na konfrontację, to z środowiskami tzw. ekologicznymi, praw wszelakich itp. Na przykład propozycja kar za celowe utrudnianie polowań, to reakcja na takie też działania pewnych grup i organizacji. W przypadku zwykłych, innych użytkowników lasów i pól myśliwi zdają sobie sprawę, że trzeba jakoś współistnieć na tych terenach. Prawdziwy grzybiarz wie, że przed wyjazdem na grzyby powinien sprawdzić czy na danym terenie nie zostało akurat zgłoszone polowanie. Niedzielny wycieczkowicz pakuje się do auta i do lasu mając w nosie fakt, że może się tam odbywać polowanie. Pomijam tu kwestie płoszenia myśliwym zwierzyny, tu po prostu chodzi o kwestie bezpieczeństwa. Po to zgłasza się fakt polowania żeby osoby postronne mogły sprawdzić czy przy grzybach czy spacerze nie będą im nad głową świstać kule.
Da się wszystko zorganizować z korzyścią dla wszystkich pod warunkiem, że o to wszystkim chodzi. Jeśli w to włączają się organizacje, dla których myślistwo, to po prostu wróg śmiertelny, to o czym tu mówić?
Inna sprawa, że patrzenie na ręce myśliwym jest dobrym zjawiskiem. Ich też trzeba rozliczać z przestrzegania prawa i dobrych zwyczajów.

W sprawie ochrony zwierząt zaś tak jak pisałem sprawa jest dla mnie bardzo prosta. Organizacje społeczne niech się zajmują wykrywaniem złego traktowania zwierząt, dokumentowaniem w granicach prawa i składaniem wniosków o zajęcie się sprawą właściwym organom państwa. Od wyciągania konsekwencji powinno być państwo, a zabór zwierzęcia jest pierwszą z konsekwencji.

Podstawowe zmiany postulowane przez autora projektu zmiany ustawy o ochronie zwierząt to:

- W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagraża jego życiu lub w poważnym stopniu zdrowiu, policjant, strażnik gminny lub upoważniony przedstawiciel organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, po uzyskaniu opinii właściwego terytorialnie powiatowego lekarza weterynarii potwierdzającej faktyczne istnienie zagrożenia odbiera mu zwierzę, przy technicznym udziale w wyłapaniu i transporcie zwierzęcia podmiotu prowadzącego działalność nadzorowaną w zakresie wyłapywania oraz transportu zwierząt i umieszcza odebrane zwierzę w schronisku, lub gospodarstwie, z którym gmina, na terenie której ma miejsce zdarzenie, ma podpisaną  umowę, lub w innym schronisku lub gospodarstwie wskazanym przez powiatowego lekarza weterynarii, a w przypadku, jeżeli jest to zwierzę wykorzystywane do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych lub utrzymywane w ogrodach zoologicznych, we wskazanym przez
powiatowego lekarza weterynarii ogrodzie zoologicznym, zawiadamiając o tym niezwłocznie wójta (burmistrza, prezydenta miasta), celem podjęcia decyzji w przedmiocie odebrania zwierzęcia.

- Uzyskanie przed przystąpieniem do odbioru zwierzęcia opinii powiatowego lekarza weterynarii odnośnie istnienia podstaw do dokonania odbioru jest obligatoryjne, a opinia ta jest wiążąca

- W przypadku gdy zwierzę w okolicznościach, o których mowa w ust. 3, znajduje się poza obszarem ogólnie dostępnym, czyli na terenie prywatnym, odbioru dokonuje funkcjonariusz Policji lub straży gminnej z zachowaniem obowiązku uzyskania opinii, o której mowa w ust. 3a.”

- W przypadkach, o których mowa w ust. 1, 3 i 3b, kosztami transportu, utrzymania i  koniecznego leczenia zwierzęcia obciąża się osobę, której zwierzę odebrano, jeśli zostanie  ona prawomocnym wyrokiem sądu skazana za znęcanie się nad tym zwierzęciem oraz sąd  orzeknie w trybie art. 35 ust. 3 przepadek tego zwierzęcia.”

Są to bardzo proste i logiczne propozycje zmian. Oznaczają, że:
- decyzję o odbiorze zwierzęcia musi podjąć jedyna kompetentna w tej materii instytucja tj. powiatowy lekarz weterynarii. Jest to jedyna strona tej czynności kompetentna z mocy urzędu. Dla niewtajemniczonych w materii pracy powiatowych inspektoratów weterynaryjnych, to po godzinach pracy urzędowej są zawsze wyznaczone osoby do całodobowego kontaktu. Tak się bowiem nieszczęśliwie składa, że zwierzęta w hodowli nie chcą padać tylko w godzinach pracy urzędu i w dni robocze.
- wyraźnie wskazano, że jedynymi uprawnionymi do wkroczenia na teren prywatny są funkcjonariusze państwowi i samorządowi. Zgodnie zresztą z innymi przepisami prawa.
- wyraźnie wskazano, że odbiór i transport zwierzęcia musi być dokonany przez wyspecjalizowany w tym podmiot, a nie "przypadkową ekipę z łapanki".
- wyraźnie wskazano, że odebrane zwierzę musi być umieszczone w miejscu wskazanym przez władzę samorządową lub powiatowego lekarza weterynarii. Koniec wywożenia odebranych zwierząt w siną dal, gdzie nikt nie wie nic o ich losie. Nie tylko właściciel ale i wójt czy burmistrz, który nakazał odbiór.
- wyraźnie wskazano, że właściciel zwierzęcia może być obciążony kosztami jego odbioru i utrzymywania dopiero po prawomocnym wyroku skazującym i przepadku zwierzęcia. Jakże to musiało zaboleć te wszystkie organizacje! Do tej pory szybki nakaz administracyjny, kasa na konto ściągnięta w rygorze komorniczym, zwierzę upłynnione gdzieś dalej. A tu trzeba będzie na kasę czekać latami... Na szczęście to już nie ich zmartwienie tylko samorządów.

No nie dziwię się, że te organizacje żyjące z ochrony zwierząt robią dym.

Widać ten 1 % był tak medialny, że policja miała dość, samorządy miały dość, sądy i sporo ludzi.

Przynajmniej wiadomo gdzie się to stanie. Jakaś organizacja nie wywiezie zwierza w nieznanym kierunku. Zwierza, którego nie stała się właścicielem, a którego prawowici właściciele nie mogli odzyskać nawet po wyrokach sądowych. Mamy teraz jakąś histerię na temat przestrzegania prawa, szanowania wyroków sądowych, a tu proszę tyle było lekceważenia prawomocnych wyroków. No bo jakaś organizacja wie lepiej niż sądy...

Może nie rozumiesz ale odstrzał sanitarny odbywa się na podobnej zasadzie co stan klęski żywiołowej. Nie chce mi się tłumaczyć co to oznacza w materii przestrzegania prawa własności.

A mówią, że nieznajomość prawa szkodzi.

To znaczy, że do tej pory organizacje chroniące zwierzęta tak nagminnie łamały prawo włamując się ogrodzone tereny prywatne? Zapis o obowiązkowym udziale policji w takiej akcji na terenie prywatnym jest kalką z innych, obowiązujących przepisów prawa. Czemu polski wymiar sprawiedliwości musi się zajmować takimi bzdetami jako pozwami o naruszanie miru domowego, włamanie, kradzieże dokonywane przez ww. organizacje? Jest policja, to sprawa ma wymiar interwencji służb, które mają uprawnienia, których nie mają osoby cywilne.

Czyli to dobry ruch, bo potrzeba nam wykształconych ludzi.

Jestem za. Zaraz po tym jak wprowadzi się analogiczne kary dla matki dokonującej aborcji na swoim dziecku.

A przecież mogłoby być analogicznie do obecnej ustawy o ochronie zwierząt. Na przykład zakładam sobie Towarzystwo przyjaciół matki i dziecka. Słyszę, że jakiś pan znowu tłucze dziecko. Zbieram chłopaków, wywalamy drzwi i obwieszczamy panu, że rekwirujemy dziecko. Zabieramy je w nieznanym kierunku np. do cioci Gieni, która oczywiście będzie dobrze dbać o to dziecko. Pan zgłasza, że porwano mu dziecko, oskarża nas o napaść, włamanie i porwanie. Śledztwo, sprawa sądowa, sąd nakazuje oddać temu panu dziecko, a ja mówię - NIE. Ten pan jest złym ojcem, dziecka mu nie oddam, u mnie będzie miało lepiej.

Jeden z najgłośniej krzyczących przeciw tej zmianie liderów organizacji ma szereg spraw sądowych przeciw sobie. W zeszłym roku był doprowadzony do sądu w kajdankach ze względu na uporczywy brak stawiennictwa. Ci "eksperci sejmowi" poza tym, że byli skazani za złe traktowanie zwierząt są stroną pokrzywdzoną jeśli chodzi o brak zwrotu zwierząt, gdy tak nakazywało prawo.

Dla mnie oczywistym jest, że na pierwszym miejscu jest postępowanie zgodnie z prawem. Jeśli wobec właściciela zwierzęcia nie został orzeczony jego przepadek, to należy mu zwierzę oddać. Ktoś kto to uniemożliwia w świetle prawa staje się takim samym przestępcą jak maltretujący zwierzę. Ten pan od zabierania zwierząt wszem i wobec głosi, że będzie zwierzęta zabierał i przetrzymywał i jeśli będzie uznawany za złodzieja, to trudno. Faktycznie trudno tzn. o bardziej jaskrawy przykład lekceważenia prawa.
Jest coś takiego jak pragmatyzm życia społecznego. Życie ludzkie jest bezcenne, bo nie podlega obrotowi. Życie zwierząt jest wymierne, bo zwierzętami się handluje. Jeśli w wyniku nieszczęśliwego zapisu ustawy państwo musi się angażować w wielomiesięczne przepychanki dwóch stron konfliktu o psa wartego 200 zł, ponosząc przy tym koszty o rząd albo kilka rzędów większe niż wartość przedmiotu konfliktu, to coś tu jest nie tak. Gdzie sprawa ukarania o znęcanie się nad psem dawno się zakończyła wyrokiem, a wciąż trwa wielomiesięczna batalia z tytułu oskarżeń o naruszenie miru domowego, a brak zwrotu zwierzęcia itp. Gdzie nie byłoby mowy w ogóle o tej batalii, gdyby pies został zabrany przy udziale funkcjonariuszy państwowych i oddany do ośrodka nad którym kontrolę mają służby państwowe lub samorządowe.

Jest to oczywista bzdura. Zapewne zdarzają się sytuacje nagłego kontaktu z takim przypadkiem ale większość, to są sprawy donosów, gdzie jest rozpoznanie sytuacji, obserwacja itp. A jak ktoś działa impulsywnie bez względu na sytuację, to powinien zająć się własną terapią, a nie pomocą innym.

Należy w pierwszej kolejności zmienić prawo no i zdelegalizować przemysł futerkowy z norek. wszystkie dotychczasowe raporty pokazują iż każdy zakład łamie prawa zwierząt. Nie bez powodu Holendrzy kazali sie im wynosić.
Snake jesteś za przestrzeganiem prawa a tu kręcisz. Bezwzględnie nie mogą ludzie z wyrokami współtworzyć prawa związanego z  tym za co byli skazani.

A niby czemu nie mogą? Nawet z ewentualnej kary dodatkowej w postaci pozbawienia praw publicznych nie wynika niemożność doradzania. Nie sądzę zaś aby którakolwiek z tych osób miała orzeczoną utratę praw publicznych.

Obstawiam dolary przeciw orzechom, że ci karani doradcy opowiadają parlamentarzystom jak wyglądała procedura zaboru zwierząt w ich przypadku, czy aby była zgodna z obecnie obowiązującymi przepisami i jak nie mogli odzyskać zabranych zwierząt kiedy nic już prawnie nie stało temu na przeszkodzie. Kto ma o tym opowiadać parlamentarzystom? Ludzie z tych organizacji pro zwierzęcych, którzy sami mają kilka, kilkanaście postępowań przed wymiarem sprawiedliwości o kradzież zwierząt, zakłócanie miru domowego, fałszerstwa dokumentów, odmowę zwrotu zwierząt? Nawet po wyroku sądowym? Jaką wersję przedstawią posłom? Którą prawdę? 

Znam realia tego przemysłu z lat 80-tych ubiegłego wieku. Obstawiam, że obecnie byle hodowla, to kosmos w porównaniu z hodowlami jakie ja widziałem jako dziecko. Mój ojciec hodował nutrie na futra więc poznałem dogłębnie każdy z etapów hodowli. Z tym, że nie wiem jak teraz ale wtedy taki mały hodowca był również wytwórcą wyprawionych skór dla kuśnierza. Nic przyjemnego jak wokół domu stoi kupa stojaków z rozciągniętymi skórami przerośniętych szczurów. Za życia to cóż, raczej nie spędzały go one w pięknych wybiegach tylko ponurych klatkach. Same futra sprzedawały się świetnie, kobiety nosiły futra, czapki. Dzieci też. Zaś znajomy masarz tuszki tych przerośniętych szczurów brał i dodawał do kiełbas. Specjalnie się tym nie chwalił

Nie spodziewałem się takiej wypowiedzi, choć zasadniczo mnie nie dziwi. Mam już rocznikowo 47 lat, a więc w zawodzie jestem prawie ćwierć wieku. Akurat tak się złożyło, że zawodowe szlify przez jakąś dekadę zdobywałem na walce z przeróżnymi organizacjami "ekologicznymi". Repertuar zachowań i kombinacji jak widzę niewiele się zmienił Ogólna zasada była taka, że gros tego organizacji istniała tylko i wyłącznie po to żeby naciągać na pieniądze w jedynym szczytnym celu zwiększenia dobrobytu swoich założycieli. Płacisz pan czy protestujemy...?

A przedmiotowy projekt zmiany ustawy raczej nie przejdzie. Nikt się teraz nie wychyli z poparciem. Wybory za pasem, a paru pretendentów woli ładne zdjęcia z jakimś futrzakiem niż zorganizowany hejt w mediach. Robienie hejtu, to nowa gałąź tego przemysłu z powyższego akapitu. Płacisz pan czy robimy hejcik… albo jak pan zapłacisz, to zrobimy im taki hejcik?!

Ja znam we Wrocławiu osoby czynnie zajmujące się ratowaniem zwierząt. Większość  robi to dla idei pieniądze idą jako donate jak da to ok jak nie da też ok. W twej chwili jest kilka takich organizacji za które mogę sam poręczyć. Polecam ten materiał

Osoby naprawde ratujace zwierzeta nie robia z tego sensacji. Siostra ma mase roboty przy tych kotach. Jeden przez dwa lata mial robione kroplowki. Za cene materialu. Dziki, niebezpieczny kot. Inne maja badany poziom cukru i wstrzykiwana insuline. Pobierana krew i mocz. I inne zabiegi - a koty te sa naprawde niebezpieczne.
Moje psy tez mogly by byc uznane przez Vive za maltretowane. Trzynastoletniej suce widac wszystkie zebra. Jest niejadkiem, miala stwierdzona anoreksje (jeszcze w Anglii) i wazy dwa kg wiecej niz w chwili adopcji -mimo zaniku miesni spowodwanego wiekiem.
Pies prawdopodobnie mial wcierana glukoze w dziasla - znany choc nieskuteczny "doping". Ma dziasla w strasznym stanie, zeby czyszczone ultradzwiekami co kilka dni, szczoteczka ultradzwiekowa codziennie. I mimo ze ma 12 lat, ma wszystkie swoje zeby. Tym niemniej mozna by nakrecic film o biednym zaniedbanym psie, z okropna paradontoza. Nie ma ogona - skandal, obciety mimo zakazu. Blizny na calym ciele - pewnie bity.
Organizacja ratujaca koty sprowadza nielegalnie lekarstwo z Chin. Nie wiadomo co to jest. Chyba surowica, wiec dla uzyskania zameczono kilkanascie kotow - albo spuszczono krew "do sucha" na rzezni. Lekarstwo nie zadzialalo, wszystkie koty zdechly. Jakie czynniki zakazne przenoszone sa razem z tym lekarstwem? Przypominam, wprowadzane jest do obrotu bez pozwolenia. Kosztuje 3 tysiace.

Wlasnie rozmawialam z siostra - zaleglosci obu organizacji wynosza 9 tysiecy.