Problem w związku-mieszkanie - Netkobiety.pl

Jeśli kupicie coś nowego, wspólnego i będziecie ratę kredytu spłacać po połowie, ty zachowasz swoje mieszkanie i będziesz miala z niego własne pieniadze, a mąż ze swojego, to chyba nic złego się nie stanie? Przecież zachowasz swoje mieszkanie które będzie tylko twoją własnością i stanowi twoj majątek odrębny, podobnie jest z mieszkaniem męża. .

Jeśli jest się w związku małżeńskim to trzeba czasem brać pod rozwage zdanie drugiej strony i iść na kompromis. Twoje mieszkanie kupiłas przed ślubem, więc trudno oczekiwać że wszystko w nim będzie pasowało mężowi. Teraz jest inaczej, jesteście w związku i jesli kupicie coś, to będzie odpowiadało wam obojgu.

Więc macie więcej problemów, nie tylko mieszkanie.

Ja na Twoim miejscu porozmawialabym jeszcze raz z mężem na temat miejsca zamieszkania. Na pewno nie wynajmowałabym, w ten sposób narazicie się na bezsensowne koszta, a wiadomo, że ludzie na wynajmie chcą zarobić:/ a tym bardziej, ze jak mowisz jest to w tym samym miescie. Słusznie mylisz, żeby nie zaciągać kolejnego kredytu skoro będziecie mieć mieszkanie o większym metrażu, gdzie na spokojnie odłożycie  sobie pieniądze na kolejne. Ja miałam ciut podobnie, po ślubie na początku mieszkałam z mężem i teściowa w ich domu rodzinnym, pół roku później był odbiór mojego mieszkania, na które zarobiłam pracując w Anglii. Kiedy nadszedl czas przeprowadzki mąż zaczął narzekać, że on nie chce w bloku itp i żebyśmy wybudowali dom i wtedy się wyprowadzili od teściowej, argumentujac ze zaoszczedzimi itp( czynsz wynosił 300zl) zgodziłam się( co było ogromnym błędem, bo zawsze robiłam to czego ode mnie oczekwial i jak wypadalo)  wzięliśmy kredyt na działkę . Na dom zaczęliśmy oszczędzać. Po 2 latach nie dałam rady psychicznie. Byłam w ciąży, a teściowa coraz bardziej wtracala się w nasze życie, maz zmienial co chwile prace, a raty za dzialke trzeba bylo spalacac, przez co zaczelismy mieć poważne problemy finansowe, na dodatek w 3 miesiacu ciąży  trafiłam do szpitala, bo pojawiło się jej zagrożonie. W szpitalu wyszło, że mam stany depresyjne i nerwice, polecono mi świetnego psychiatrę, który pomógł mi postawić sie teściowej i mężowi, z którym przeprowadziłam poważna rozmowę. Postwilam albo się rozwodzimy, albo przeprowadzamy się do mieszkania, splacamy dzialke i zaczynamy oszczędzać na budowę domu, a on w końcu  bierze się za pracę. Wyprowadzilam się bez niego, bo on musial to przemyslec. Bylo mi ciężko, ale dzieki mojemu lekarzowi zaczęłam czuć swoją wartość i siłę. Po miesiącu mąż wpriwadzil się, poczatkowoj było ciężko, ale zaczęło się powoli nam układać. Minęło 8 lat, sporo odłożylismy. Tydzień temu złożyliśmy wniosek na budowe domu. Będziemy budować na spokojnie do 5lat, a mąż przyzwyczail się nawet do mieszkania. Nie pozwól, aby Twój mąż miał decydujący głos, ja na tym straciłam zdrowie, cud ze nasza coreczka urodziła się szczeliwie zdrowa. 10-15 lat w mieszkaniu, do całego życia razem wiesz mi to nie jest nic wielkiego. A tym bardziej, skoro macie taki start nie bawcie się w kredyty, chyba że to jest konieczność, wiele osób zapomina, że to nie jest instytucją charytatywina,  jak mój mąż, gdzie za dzialke będziemy jeszcze z 40 lat spłacać,  ale może tak miało być,  abym mogła to wszystko zrozumieć. Nie dawaj się;)

marzycielka__009
Cieszę się, że udało Ci się ułożyć.  Twoja odpowiedzieć zmotywowala mnie do działania.  Dzis porozmawiam z mężem.  On mi ma za zle,  że nie jestem po jego stronie i że on nie potrzebuje tych pieniedzy, moi rodzice są sklonni sprzedac tą inwestycje i dac nam polowe kwoty na to mieszkanie jeśli uzbiera drugą połowę, ale wtedy on będzie miał swoje mieszkanie,  a ja tylko malzenskie....jego rodzina będzie podkreslac ten fakt...a czemu mam robic teraz sobie problemy i nie cieszyć się z czegos na co od najmlodszych lat pracuje oraz moi rodzice. ...

Na Twoim miejscu nie sprzedawałabym zdecydowanie mieszkania. Trochę nie rozumiem, że rodzice zaproponowali, żebyście sprzedali Twoje nowe w celu do dorzucenia do wspólnego?  Ale wtedy nie będziesz miała swojego własnego. Salomonka ma rację, różnie bywa. Może Ci się przydać. Zapewne nie macie kapitału, wiec minie trochę czasu o myśleniu nad kredytem. Na spokonie musicie porozmawiać i dojeść do kompromisu, że odłożycie na wkład itp. Niech najpiera spłaci swoje zobowiązanie, a nie Ty masz majątkiem dla niego "poświęcać"

Niekoniecznie. Nabyła je przed ślubem, zapłaciła za nie przezd slubem a część pieniedzy dopłaciła po ślubie. Jesli zglosi do Urzędu Skarbowego, że ta dopłata to pieniądze pochodzące  z darowizny od rodzicow, to mieszkanie w całości  będzie tylko jej.

Chyba, że coś się zmieniło w prawie, to niech mnie ktoś skoryguje.

Nie, tak nie jest. Wszystko co nabywa się w drodze spadku albo darowizny w czasie trwania malżeństwa, nawet jesli jest wspólnośc majątkowa stanowi majątek osobisty/odrebny spadkobiercy albo obdarowanego. Chyba, że spadkobierca/obdarowany rozszerzy prawo własności dla wspólmałżonka osobnym zapisem albo wpisem do księgi wieczystej, o ile jest to nieruchomość. Zawsze tak było i nic mi nie wiadomo, zeby coś się wtym wzgledzie zmieniło. Majatek wspólny stanowi to, co nabyli wspólnie w czasie trwania malżeństwa, to fakt, ale tylko jesli pieniadze pochodzą z ich wspólnego dorobku, obojętnie czy jedno zarabia więcej, mniej lub wcale.

Najwidoczniej wcześniej coś wstępnie ustalili, a po ślubie jego plany się zmieniły. Ja przed ślubem tez z mężem mialam jasno ustalone, ze do czasu wykonczenia mieszkania zostaniemy w jego rodzinnym domu u jego mamy. W planach była budowa domu, a do momentu kupna działki i budowy zostaniemy w mieście:/ taki miał być kompromis, dopiero przy odbiorze zaczęły się schody:(  Jak Gwiazdeczka pisze, ze u niego mieszkają,  potem u niej, a jak odłoża pieniądze wezmą kredyt i kupią wspólne. Dobre rozwiązanie