Samotna w tlumie - Netkobiety.pl

Aktualne? Może ja?

Skąd jesteście, Dziewczyny?

Cisza tutaj. Moj mąż znów ma wyjście, nie ma go i nie wiem kiedy wroci. Pewnie dobrze sie bawi. Ja w domu jak ta dulcynea siedzę i czekam. Jest tu ktoś do pogadania?

Drogie Panie,

Za każdym razem, jak widzę taki wątek o samotności, mimo wszystko staje mi przed oczami obraz singla. Jak się okazuje, że dotyczy to kogoś zajetego a tym bardziej w związku małżeńskim, to się zastanawiam, jak ludzie ze sobą zyją..? Jak wyglądają ich codzienne sprawy, skoro czują się taksamotni czy w obcowani? Codzienne obozwiązki, dzieci, mąż? Pracujecie tak, że nie widujecie się codziennie? Czy to już życie niejako obok siebie? Czy ta codzienna proza życia tak wszystkim powszednieje? Czy w chwilach gdy jesteście razem nie oddajecie się radośći ze swojego towarzystwa? Pytanie nie jest absolutnie złośliwe, raczej wynika z czystej ciekawości

Zgadzam się tutaj z bagienni_k. Wiem, że wiele osób jest w związkach 10, 20, 30 lat...i każdy mi powtarza zobaczysz jak będziesz tyle czasu z mężem co ja. Ale prawda jest taka, że nam się buzia nie zamyka jak jesteśmy w swoim towarystwie. Wolimy w swoim niż w innych. Owszem oboje pracujemy i niestety rano się mijamy a wieczorem no cóż...różnie bywa bo mąz czasem pracuje 8 godzin a czasem 12, ale jak tylko któreś z nas przekracza próg mieszkania to zaczyna się rozmowa na milion tematów poczynając od banalnego : jak ci minął dzień.
Mnie ciężko sobie wyobrazić, że relacje w związkach mogą się ot tak zmienić, że było cudownie a nagle taki klops, wg mnie nigdy tak nie było a potem jest po prostu gorzej.

To oznacza że macie wspólne tematy. My akurat połączyliśmy się na zasadzie że przeciwieństwa się przyciągają. Na początku było fajnie bo poznajesz człowieka. Później są dzieci i też jest super bo coś się dzieje. Ale po jakimś czasie przychodzi lekkie znudzenie. Też mi się wydawało to niemożliwe. Nie jestem pewnie wyjątkiem. I nie mówię tutaj o braku uczucia tylko o potrzebie realizowania się w inny sposób niż rozmowa z mężem i dziećmi.  Tym sposobem mnie nie interesują jego "nuty" bo w wolnym czasie on gra na perkusji. Jego nie interesuje taniec 'hip hop" i nie pójdzie ze mną na zajęcia. On lubi jazdę na motorze a ja spacery. On nie pójdzie na spacer bo ma taką pracę że stoi cały dzień na nogach. A ja siedzę w biurze i chcę się poruszać. Albo ile razy można słuchać tego samego kawału? Albo ile lat? I ciągle się śmiać? To już nie byłby śmiech naturalny tylko fałszywy. Ja przez 25 lat w biurze naprawdę nie mam o czym opowiadać mężowi. Ciekawe rzeczy dzieją się poza nią. I o tym możemy z mężem rozmawiać bo jest fajnie. Ale też mąż nie przyjaciółka. Ktoś na innym forum zapytał czy nie mam rodziny? Mam. Ale nie mogę przez 25 lat słuchać tematów np o hemoroidach czy nadciśnieniu. Nie jestem lekarzem i nic im nie poradzę. Chcę słuchać o tym jakie książki czytają inni. Jakie filmy polecają. W jakim klubie jest fajna atmosfera do zabawy. Co robią ciekawego w życiu.